• Hier dus de speeltopic.
    Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


    Veel plezier (:

    Eliana Gold
    Ik was via de achterdeur naar binnen gekomen toen ik de bos zat begon te worden, ik liep door de hal en wilde de trappen oplopen toen ik geklop hoorde, ik liep snel naar de deur toe en trok die open er stond een meisje waarvan ik haar naam niet wist. Ik zei niks tegen haar, keek haar alleen maar vragend aan.

    Knorrie
    (Het varken dat magie bestudeert)

    Ik kijk om me heen en zie dan de modderpoel.
    'Ik ben een elegant en charmant varken met z'n hoog IQ
    dat niemand het kan overtreffen, maar een modder bad
    neem ik graag aan', ik doe mijn varkens badjas uit en spring in de
    modder, ik speel en speel en stap dan uit, en terwijl
    ik naar het schone meer loop neurie ik een deuntje van
    een oude muziekkant. Ik doe mijn badjas weer uit
    en was mezelf', dan drink ik wat en doe mijn badjas
    weer aan. 'Heerlijk zo mijn dag beginnen, hmm, koekjes
    geur in de verte, komt binnen 12 minuten hier,
    ik neem de tijd'

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 21:47 ]


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Raven Mills


    Verrukt rende ik rond in ons huis, eindelijk weer thuis. Ik liet me op mijn bed vallen waarbij mijn haren zich over het dekbed uit wapperde. Toen ik naar ons huis liep zag ik de puinhoop die de laatste vloek had achter gelaten. Ik maakte me meteen druk om mijn kamer, hoe zou die eruit zien. Ons kasteel was nog haast helemaal intact natuurlijk waren er hier en daar wat dingen ingestort maar het grootste gedeelte stond nog overeind. Opluchting overviel me en toen haastte ik me naar mijn kamer in de hoop dat ook die nog helemaal intact was. En daar lig ik nu op mijn bed in een kamer die er nog steeds uit ziet als de prinsessenkamer waarin ik ben opgegroeid. Ik sta op en trek mijn kledingkast open, wat ik daar aantref gaat tegen al mijn principes in.
    'MAM!!' schreeuw ik.
    Al mijn kleren liggen aan stukjes gescheurd in mijn kast. Degene die dit heeft gedaan zal er is goed van langs krijgen, want vandaag zullen mijn magie lessen ook weer beginnen. Ik verheug me er nou al op om straks vervuld te worden met zo'n kracht die niet te omschrijven valt

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 21:48 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Leslie Weasly

    'Aangenaam, Leslie Weasly!' Ik glimlachte van oor tot
    oor. 'Ik ben de kleindochter van de goede fee!' Ik
    haal haar aan bord koekjes voor. 'Pak maar, het zakje
    waar jullie gezins namen opstaan is van jullie.' Dan pak ik mijn toverstaf en
    spreek een spreuk uit, het koekjes zakje van hen komt op het meisje af en wacht
    tot hij uit de lucht geplukt word. 'Voor jullie', en dan doe ik weer mijn toverstaf
    in mijn laars en doe de borden koekjes weer in de warm houd tas van mijn oma.
    'Veel eetplezier!'

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 21:52 ]


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'


    The Huntsman

    Wanneer ik mijn ogen open ben ik precies op dezelfde plek als dat ik the enchanted forest had verlaten, een kerker van The Evil Queen. De deur van de cel staat open. Ik leg mijn hand op mijn rust en zucht diep. The Queen had waarschijnlijk nog steeds mijn hart. In een hoekje van de cel stond een ridder uitrusting die ik aantrok. Waarschijnlijk werd het de hele dag weer patrouilleren. Ik friemelde wat aan mijn uitrusting, nadat ik deze had aangetrokken. Deze uitrusting was vrij ongemakkelijk met mijn oude jagerskleding. De helm pakte ik op, maar zette deze nog niet op. De hel was weer voor mij begonnen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Boaz Millennium


    De puinhoop die de vloek had achtergelaten was niet te beschrijven, iedereen was hard aan het werk om alles weer te krijgen zoals het ooit geweest zou moeten zijn. Het zal vast een prachtige plek zijn geweest echter kan ik me er niks van herinneren, geen enkel voorwerp laat me herinneren aan de Enchanted Forest. Ik besloot me om me maar nuttig te maken en de anderen te helpen met opruimen. Toen ik me bukte om het houten voorwerp dat op de grond lag op te pakken schoot er een onbeschrijfelijke pijn door mijn rug. Langzaam draaide ik mijn hoofd om richting mijn rug, ik kon echter geen andere dingen dan anders vinden, niet dat ik het echt heel goed kon zien. Ik besloot even een rustigere plek op te zoeken om mijn rug even te bekijken. Ik kon het nog steeds niet zien, gefrustreerd begon ik rondjes te springen in de hoop dat ik het dan wel kon zien, kansloos natuurlijk. Toch had het wel effect want ik merkte dat mijn voeten de grond niet meer raakte en de afstand tussen mij en de grond steeds groter werd.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    The Evil Queen

    Ik stond voor het grote raam te kijken naar de wereld om me heen en besefte
    dat ik gewoon weer was in het paleis. Ik rook de geur van ultieme slechtheid op
    en genoot. Ik liep door naar de kamer van Raven en klopte. 'Je oude kamer, schat.
    Moet hij slechter, ik geef je dit', ik hing een tweede spiegel op, zeg maar de dochter van
    mijn spiegel. 'Wees er niet blij mee, hij is tweedehans van mijn spiegel', en met die woorden
    liep ik weg. Ik knipte in mijn vingers en maakte mijn zwarte jurk lang, en natuurlijk deed
    ik Raven ook 1 aan :p. Wat een mooie heldere
    dag voor de eerste dag om terug te gaan, kan wel wat wolkjes erbij. Ik draaide met mijn vinger
    en meteen begon het te regenen. 'Zo is het mooi weer, heerlijk om terug te zijn.'

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 22:16 ]


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Fransisco (Frans) Straw

    'O hoi broer, WACHT WAT!' Ik keek naar Pan, en toen
    naar zijn nieuwe vrienden. 'Wat doe jij hier?' Ik besefte
    dat hij mij zo dezelfde vraag zou kunnen stellen en keek
    weer naar zijn vrienden. 'Wie zijn hun?' Ik toverde
    een snorretje onder de neus van Devin, en begon te lachen.
    'Wat doe jij hier?', vroeg ik nadat mijn lachbui uit was...

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 22:53 ]


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    (Ik was als Pan bij Frans gekomen... Haal het wel weg...)


    obsessive rage

    Odin Varnas


    Ik vlieg over de bomen, het mooie uitzicht doet me goed. Onder me zie ik een meisje die aan het zingen is, Linde... Nouja zo noem ik haar, haar echte naam is echt een ramp! Waren wij dan de enige die het niet erg vonden dat we weer terug waren in ons oude leven? Iedereen is in rep en roer maar ons maakt het uit. Geluidloos land ik naast haar neer en verander in een jongen, "En waarom ben jij zo vrolijk? Voer je iets in je schild?" vroeg ik lachend waardoor ze schrok, "Odin! Waarom laat je me toch elke keer weer schrikken! Ik voer niets in mijn schild, ik ben gewoon vrolijk..." antwoorde ze, "Ja joh, je bent vrolijk bloemen aan het plukken, je voert wat in je schild, ik kan zien wanneer je liegt!" zei ik en begon haar te kietelen, "Haha hou op!" schreeuwt ze terwijl ze wegrent, "Oké, oké, ik ben vergif aan het maken voor een overval..." Ik moest lachen, "Je voert niets in je schild nee..." zei ik sarcastisch.
    "Ach man, hou op!" lachte ze, "Kom, we gaan anders even wandelen..." stelde ze voor, "Oké..." lopen was niet mijn grootste hobby maar voor haar zou ik het wel willen doen.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Eliana Gold
    'Aangenaam, Leslie Weasly!'' ze glimlachte van oor tot oor waar ik wat chagrijnig van werd.
    'Ik ben de kleindochter van de goede fee!' zei ze iets wat vrolijk. 'Fijn voor je ik ben de dochter van de Dark One en the evil queen.'
    ik grijnsde toen ik dat zei. 'Pak maar, het zakje waar jullie gezins namen opstaan is van jullie.'' ze pakte haar stomme toverstaf en sprak een of andere spreuk uit. Het zakje komt op mij af en ik pak hem met tegenzin aan. 'Voor jullie.''' zei ze. 'Serieus heb jij een toverstaf nodig om te toveren? wat stom.' zei ik gemeen.
    'Veel eetplezier.' zonder nog iets te zeggen knalde ik de deur dicht en zette ik de koekjes op een tafeltje. Ik keek even rond waarom zag het hier altijd zo donker en saai uit? wel ja, ik verveelde me en bedacht dat ik misschien toch maar even weer terug moest naar de bossen ik pakte mijn blauwe mantel van de kapstok en deed die om. via de achterdeur liep ik weer de bos in.

    Raven Mills


    Ik moest glimlachen toen ik zag dat ik in een prachtige zwarte jurk was gehuld. Nou mijn moeder weer magie kon gebruiken nam ze het ook meteen weer van schoot er door mijn gedachten. En gelijk zou ik haar ook moeten geven ik liep weer terug naar mijn kasten en knipte even in mijn vinger. Alle kleren waren weer heel en hingen op de plek waar ze ooit gehangen hadden. Nu ik weer voor de eerste keer mijn magie had gebruikt was de vonk weer officieel aan. Ik wist als geen ander dat als je weer magie gebruikt had je niet meer zonder kon. Ik was mijn kamer al vrij snel weer beu en liep naar buiten toe om het werk van de anderen te bewonderen. Misschien heel misschien zou ik een helpende hand toesteken en die hand zou dan mijn magie zijn want ze hoeven niet van mij te verwachten dat ik mijn jurk voor deze vieze klusjes ga vuil maken. Met die gedachte liep ik naar buiten toe.

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 22:42 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Linde MasterThief


    "En? Wie is je volgende slachtoffer?" vroeg Odin, "Haha, dit word wel een uitdaging maar wel erg leuk, we gaan Rumple bestelen... wat vind je daarvan?" zei ik vals. "Ik vind het een heel goed idee!" haha, die Odin, hij was het bijna altijd met me eens.
    Op dat moment kwam er een meisje uit de bosjes gelopen en ik ging meteen in mijn 'pest' houding staan, "Kijk eens wie we hier hebben... Eliana Gold, we hadden het net over je vader..." er kwam langzaam een lach op mijn gezicht.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    The Evil Queen

    Ik volgde het spoor van mijn dochter en riep mijn slaven.
    Ik ging in mijn pikzwarte koest rijden naar mijn nieuwe lievelings plek.
    Het laatste stukje ging ik lopen, gewoon om alle hard werkende mensen
    te zien en het dan weer te verpesten. 'Hallo daar! Ik zie dat jullie
    aan het werk zijn', zei ik met een overdreven giechel stem, meteen
    kwam ik ter zake. Ik draai met mijn vingers en alle kapotte stukken,
    afgebrande dingen en takken gingen weer op de plek waar ze eerst lagen
    liggen. 'Woops!' En ik draaide me om, ging weer in de koest zitten en reed weg, waar ik
    een meisje zag, ik wilde haar betoveren, maar merkte dat dat niet mogelijk zou zijn...


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Eliana Gold
    ''Kijk eens wie we hier hebben... Eliana Gold, we hadden het net over je vader...' ik keek op en zag daar Linde Masterthief staan een grijns verscheen op mijn gezicht. ''Linde Mastherthief de meisje die in de steek is gelaten door haar eigen vader.'' ik lachte en keek naar de jongen langs haar. ''En wie is die lelijkert.'' zei ik, oke eigenlijk was hij niet lelijk maar ik moest iets zeggen. 'Ach hadden jullie het net over mijn pappie, wat leuk.'' ik grinnikte. ''Kom je ook bij ons op theekransje?' zei ik sarcastisch.
    Ik was alleen gericht op die twee zodat ik nu verder niks hoorde.

    [ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 22:53 ]