[RPG — 250] Glee Club • Speeltopic - Speeltopics

---

STORY Greenwood High is een school zoals geen ander in het kleine stadje Greenwood. Het is een klein plaatsje waarin veel mensen ervan dromen om ooit naar een grote stad te vertrekken. De school is een doodnormale High School met cheerleaders, atleten, underdogs en een Glee-club. Dit is een naschoolse club waarin leerlingen de kans krijgen om zich muzikaal te ontwikkelen. Wekelijks krijgen zij opdrachten van hun docent om liedjes op te voeren. Ieder jaar strijden ze voor de nationale titel van beste Glee-club van het land met verschillende voorrondes. Het enige probleem: de Glee-club is het laagste van het laagste op school als het gaat om populariteit dus veel leerlingen durven geen lid te worden.

---

SCHOOL Greenwood High is een vrij kleine school. Er worden lessen gegeven aan vier leerjaren: freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar). Momenteel is het voetbalteam (The Green Wolves) van de school het meest succesvol. Vroeger was dat American Football maar de voetballers waren plots veel beter en daar werd vanaf toen ook alle aandacht aan gegeven. Daarnaast is er een succesvol cheerleaderteam. Er zijn enkele andere sportteams, maar deze worden niet zo gesteund door het schoolsysteem. TEACHERS Nathaniel "Nathan" Harris | Glee-Club & English Sebastian Gould | Soccercoach Sandy Cruz - Cheerleadingcoach

---

ROLES Naam — Username — Faceclaim — Pagina Naam: Leeftijd: Zie kopje 'school' om te kijken in welk jaar de personages zou zitten Innerlijk: Wees origineel, niemand is perfect Uiterlijk: Niet iedereen ziet er zo "perfect" uit als een model Geschiedenis: Status: Zit jouw personage naast de Glee-club ook nog ergens bij? Bijvoorbeeld cheerleaders, voetbal etc Relaties: Waarom Glee-Club: Extra: Denk aan favoriete liedje, talenten (wees hierin origineel), angsten, hobby's, liedje waarmee hij/zij auditie heeft gedaan, idolen Jongens VOL — Daryl Cooper | Ziegler | Luke Hemmings | 1.4 — Charlie Buckland | HeyitsGraham | William Moseley | 1.3 | Keeper — Jordan Goodrich | SadTech | ? | 1.4 — Alexander 'Jeaden' O'donnel | Philip | Christopher Mccrory | 1.5 | Co-captain cheerleaders — Dex William Buchanan | Childs | Chace Crawford | 1.4 — ? | Calice | ? | ? — Gabriele Ezra O’Donnell | Raccoon | Steven Chevrin | 1.5 — James Joseph Mill | Kots | ? | 1.4 Meisjes VOL — Nova Adams | _patch | Elle Fanning | 1.5 — Reya Forestier | Velaris | ? | 1.4 — Hailey Bishop | Panix | ? | 1.4 — Scarlett Johana Mase | Sunrises | ? | 1.4 | Headcheerleader — Maeva Alexia Braiden | Canagan | ? | 1.5 — Rhainnon Taylor | Unrequited | Sabrina Carpentier | 1.4

---

Rollentopics: Praattopics: O1 Speeltopics:

RULES — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 250 woorden — Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt — Een reservering blijft drie dagen staan — Maximaal twee personages per persoon: verschillende geslachten, persoonlijkheden en statussen — Geen Mary-Sue's en Gary-Stu's oftwel perfecte personages — Wees origineel! Personages die een minder perfect uiterlijk hebben, zijn ook welkom. Niet iedereen is een model — Wees ook origineel in iemands verhaal. Niet iedereen heeft iets heftigs meegemaakt, er zijn ook kleinere problemen — Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven — 16+ is toegestaan — Sluit niemand buiten, one-on-one wordt niet gewaardeerd — Bespreek relaties en dergelijke zaken in het praattopic — Heb je vragen? Stel ze, ik bijt niet BEGINNING Het is maandagmiddag rond 15:45u. Om 16:00u beginnen de audities voor Glee. Iedereen is welkom om te komen kijken, maar Dex, Gabriele, Maeva en Mr. Harris vormen de jury. Wie er dus nog auditie moet doen, zal dat dus moeten doen. De rest is vrij om te komen kijken, of zelf te oefenen. DE LYRICS DIE JE PERSONAGE ZINGT, ZET JE SCHUINGEDRUKT. Daarnaast is het fijn om het liedje dat er gezongen wordt in een linkje erbij te zetten, zodat iedereen weet over welk liedje het gaat. (Volgorde van auditie doen wordt nog geplaatst) Note: Zet allemaal boven je post met wie jouw personage praat en waar hij/zij zich bevindt!

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 9:03 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Jordan Goodrich
In de auditorium | Lid van Glee
Ik was net klaar met mijn laatste les en kom uit de toiletruimte gelopen. Vandaag waren de audities voor Glee en ik vroeg me af wat de nieuwelingen in petto hadden. Ik wist dat Jeaden mee zou doen, dus daarom ging ik kijken. Wanneer hij aan de beurt was wist ik niet, maar misschien kon ik wel even op de lijst kijken. Ik haalde en hand door mijn haar en wandelde richting het auditorium. Ik nam mijn normale, relaxte loopje dat ik altijd had aan en keek rond. Waar ik echt zwaar de pest van kreeg was het feit dat Gabriele in de jury zat. Omdat hij zich had aangemeld had ik dit niet gedaan. Ik kan niet met die gozer overweg en vertik het gewoon om naast hem te gaan zitten. Dat zou sowieso niet goed aflopen. Ik wist zeker, dat als ik nog auditie zou moeten hebben gedaan, Gabriele opmerkingen zou maken en ervoor zou zorgen dat ik niet in Glee zou zijn gekomen, maar gelukkig hoef ik me daar niet druk over te maken, nou ja, gelukkig..
Na een kleine drie minuten lopen kwam ik aan bij het auditorium. Ik opende de deur en zag wat mensen opkijken, waardoor ik even naar ze glimlachten. Ik koos zorgvuldig een plekje in het midden van de zaal, zodat ik precies het geluid kon horen dat de nieuwelingen produceerden. Ik kon het vandaag dan wel geen mening over geven, het was altijd fijn om te horen hoe de, mogelijk, nieuwe Gleeks zouden klinken. Ik zakte wat onderuit en legde mijn handen achter mijn hoofd, terwijl mijn blik door de zaal gleed. Het waren er nog best wat. Ik keek rond en keek of ik Jeaden kon spotten.

[Feel free to join Jordan c: ]

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 22:31 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Gabriele Ezra O’Donnell
Senior , Bad boy, halway with Jeaden

---

Deze avond was een hectische avond geweest voor Gabriele die hij grotendeels gespendeerd had in het dierenasiel. Samen met Reya had hij tot in de vroege uurtjes gewerkt en was rats vergeten dat hij vandaag moest jureren bij de Glee. Reya had bij de familie O'Donnell blijven overnachten wat wel vaker gebeurde als ze samen vrijwilligerswerk verrichten. Vandaar dat de ochtend dan ook weer voor de nodige oproer zorgde, zijn ouders gaven hem weer de onsubtiele hints aan de ontbijttafel en Jeaden haf weer de kattige opmerkingen die hij altijd haf als Reya er was.
Vandaar dat Gabriele de hele dag al wat gespannen was en tijdens de autorit had hij ook amper een woord gezegd. Gabriele mocht dan misschien in de jury zitten vandaag en hoewel zijn broertje vandaag zouden meedoen, zou hij Jea niet bevoorrechten. Dat had hij hen dan ook duidelijk gemaakt deze week en hoopte dan ook dat ze het uitstekend zouden doen vandaag. Gabriele zou zich rot voelen als hij hem zou moeten afwijzen omdat het net niet te goed zou zijn. De jongen was dan ook opgelucht dat hij niet de enige was in de jury en geloofde enorm in Jeaden. Hij had hem al genoeg horen zingen om te weten dat zijn broer Glee waardig is

Nu had Gabriele Jeaden afgezet bij de cheersquat , aangezien Jeaden erop aandrong nog even lang zijn Cheercoach te gaan. Hand in hand -want zo was Jeaden nu eenmaal- En Gabriele had nog de nodige woorden voor de jongen. "Doe je best op het podium broertje, ik ben een streng jury lid." grijnsde hij en woelde even door de donkere haren van de jongen. "Ik geloof in je." vervolgde hij en haf zijn broer nog even een stevige knuffel .

[ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 23:18 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

SCARLETT JOHANA MASE In het auditorium // junior Ik stond samen met mijn enkele meisjes van het cheerleaderteam al een paar minuten dicht bij mijn kluisje. Geïrriteerd keek ik hun aan. Het meeste van wat ze zeiden klonk onlogisch en was helemaal nutteloos. Je kon met deze meisjes echt geen gewoon gesprek voeren. Het onderwerp ging over de vele nachten die ze hadden doorgebracht met verschillende jongens. Dit was ook één van de redenen waarom ik me inschreef bij Glee. De mensen bleken me slimmer en interessanter, al was dat niet bij iedereen het geval. Ik deed even mijn kluisje open en bekeek mezelf in een kleine spiegel die er hing. Ik legde mijn haar een beetje goed en haalde dan een mascara uit mijn zak om er vervolgens op mijn wimpers te zetten. Tevreden keek ik naar mezelf en één van de meisjes waarvan ik de naam zelf niet wist complimenteerde me. Ik gaf haar een overdreven lachje en deed dan mijn kluisje weer dicht. "Hoe laat is het ?", vroeg ik midden in het nutteloos gesprek. De meiden keken meteen naar het uur dat hun gsm aanduidde. "15u50!", riep Emma, één van de cheerleaders. "Girls, ik moet er dan maar eens vandoor ! Tot morgen.", zei ik met mijn grootste glimlach. Ze hoefden niet te weten waar ik naartoe ging en ik hoopte maar dat ze er niet over gingen vragen. Ik gooide mijn haar achteruit en liep zelfzeker naar de zaal toe. "Hai iedereen!", begroette ik de leden enthousiast. Ik was benieuwd naar de nieuwe leden, maar hoopte toch stiekem dat ik er een paar zou kunnen uitlachen met één van de andere leden. Ik liet mezelf zakken op één van de stoelen, afwachtend op de eerste kandidaat.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 13:08 ]

Hailey liep wat te morren aan haar kluisje, die al heel haar schooltijd haperde. Ze legde haar boeken erin en pakte na enig tasten het flesje met versgeperst sap wat haar broer waarschijnlijk vanochtend had gemaakt. Met ruw geweld duwde ze haar kluisje weer dicht en een geërgerde zucht verliet haar lippen. Ze gooide haar haren naar achteren en greep haar tas iets beter beet en liep richting de zaal liep waar de audities plaats zouden vinden. Hoe verder ze de gang doorliep, hoe meer geklets en lawaai haar oren bereikte en weer kwam er een zucht over haar lippen. Voor zover ze hoorde, waren er geen bekende stemmen die haar aandacht trokken dus besloot ze voorzichtig opzoek te gaan naar een lege stoel als toeschouwer. Ondanks dat ze niet in de jury zat, was ze wel benieuwd naar het stemgeluid van de toekomstige nieuwe glee leden. Ze ving enkele gesprekken op van mensen die over de auditanten aan het praten waren maar besloot zich er verder niet mee te bemoeien dus liep ze verder opzoek naar een rustiger plekje. Zodra ze dacht deze gevonden te hebben, tastte ze naar het zitvlak van de stoel maar schrok even als ze merkte dat de stoel bezet was en haar hand nu op iemands bovenbeen rustte. "Oh het spijt me, ik dacht dat deze stoel vrij was, is de stoel naast jou misschien vrij?" verontschuldigde Hailey en wachtte op antwoord terwijl ze ongemakkelijk op haar onderlip beet.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 12:50 ]

---

Life is not an mp3, where you can play what you want but life is a radio, where you have to enjoy whats' being played.

---

---

Eigenlijk had Reya helemaal geen zin om te moeten wachten totdat alle audities voorbij waren. Ze was kapot en wilde eigenlijk gewoon slapen. Het was de avond ervoor erg laat geworden in het asiel en ondanks dat ze daarna bij Gab was blijven slapen, had ze zelf niet erg goed geslapen. Hopelijk had ze hem niet wakker gehouden met haar gewoel, al wist ze ook dat hij het haar toch niet zou zeggen als dat wel het geval was. Het liefste was ze gewoon naar huis gegaan om wat te slapen. Nouja, eigenlijk meer Gab's huis. Zijn ouders leken nogal fan van haar, in tegenstelling tot zijn stiefbroertje, en zouden dat waarschijnlijk niet eens erg vinden. Alleen vond ze het nogal onbeleefd om weg te gaan, gezien ze vandaag waarschijnlijk ook de nieuwe leden zouden ontmoeten, na de auditie. Ze besloot echter wel om gewoon naar het lokaal te gaan, en niet naar het auditorium. De mensen die auditie deden, waren waarschijnlijk al nerveus genoeg zonder extra publiek.       Terwijl ze koers zette naar het klaslokaal dacht ze aan Gab's stiefbroertje, Jaeden, die ook auditie zou doen. Ze had hem vaak genoeg horen zingen onder de douche, waaronder die ochtend, waardoor ze wel zeker wist dat hij toegelaten zou worden. Hoewel hij een goede toevoeging zou zijn voor het team, wist ze niet of ze er persoonlijk wel erg blij mee was, gezien het overduidelijk is dat hij haar niet mocht. Ze zou nu waarschijnlijk niet meer echt normale gesprekken kunnen voeren met Gab daar.       Voor ze het lokaal in liep deed ze nog snel het bandje van haar jurkje goed, zodat de blauwe plek daar hopelijk niet goed te zien was. Gab had er gister nog naar gevraagd, maar ze had het afgedaan alsof ze tegen een deur was aangelopen. In het lokaal zelf zaten niet echt veel mensen. De meeste waren waarschijnlijk bij de audities aan het kijken. 'Buenas tardes,' murmelde ze tegen Dex, waarna ze op de stoel naast hem plofte. 'Vertel me alsjeblieft dat je een idee hebt hoe we ons kunnen vermaken tot de audities afgelopen zijn.' *zonder het tasje

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 0:58 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

---

Leah voelde zich ontzettend nerveus en als lid worden van de Glee-club niet iets was wat ze ontzettend graag wilde, dan had ze zich waarschijnlijk op dat moment bedacht. Ze was die ochtend een uur eerder opgestaan als normaal, om haar outfit uit te kiezen, al had ze die eigenlijk de avond daarvoor al uitgezocht. 'S ochtends was ze er uiteindelijk alsnog niet zeker van geweest, en zelfs momenteel twijfelde ze nog, maar het was te laat om nog haar kleding te veranderen, al had ze wel nog een ander setje meegenomen en die in haar kluis neergelegd. Ze stond dan ook nog steeds bij haar te dralen.       Uiteindelijk zuchtte zacht en begon ze toch richting het auditorium te lopen. Terwijl ze er heen liep ging ze in haar hoofd alle piano akkoorden na, samen met de tekst, die ze onbewust mee neuriede. Leah was zo in gedachten verzonken, dat ze Gabriele en Jaeden eerst niet opmerkte. In plaats daarvan kreeg ze hen pas door toen ze bijna boven op hen stond, waardoor ze dan ook lichtelijk opschrok toen ze de twee broers plots zag staan.       'Oh, hi,' glimlachte ze. 'Had ik jullie bijna omver gelopen.' Ze zag het al wel weer voor zich dat ze door haar onoplettendheid Jaeden nog op de grond gegooid had, dat hij verkeerd gevallen was, naar de dokter moest en daardoor geen auditie kon doen. Voor enkele seconden beet ze op haar onderlip. 'Ben je er klaar voor?' vroeg ze vervolgens aan de jongste broer. Het gegeven dat zij na hem moest zingen, maakte haar enkel nerveuzer, want ze wist dat hij een geweldige stem had. Ze stelde zich echter gewoon voor dat de juryleden zich zo euforisch en enthousiast zouden voelen na Jaeden's auditie, dat dat ook mee zou helpen met haar auditie.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 11:13 ]

---

Do I look like Mother Teresa?

Note:
Zet allemaal boven je post met wie jouw personage praat en waar hij/zij zich bevindt!

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 9:03 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

DARYL RICHARD COOPER Outside | Talking to James ‘’Ik heb het gewoon gehoord, je hoeft je niet bijzonder te voelen,’’ antwoordde hij koel terwijl hij een joint opstak. Daryl bekeek hem opnieuw en liet kort zijn tong langs zijn lippiercing gaan. Dat was een soort tik van hem als hij aan het bedenken was wat hij moest gaan zeggen. Nonchalant haalde hij zijn schouders op. 'Ik hoef me niet bijzonder te voelen hoor,' lachte hij kort.       Daryl sprong van verbazing een stukje op toen James zijn shirt omhoog trok en hem vol trots zijn tepelpiercing liet zien. Meteen wendde hij zijn blik af. 'Jezus, waarom doe je dat?' zei hij geschrokken, maar lachend tegelijk. 'Heb je geen schaamte?' Eigenlijk kon Daryl het wel waarderen dat James zo open was over zichzelf en hij had er ook respect voor, maar dat wilde niet zeggen dat hij het echt heel prettig vond om zomaar naar te kijken. Tepels waren sowieso al rare dingen, vond Daryl.       'Ik ben een junior,' gaf hij als antwoord op de vraag van James. 'En jij?'       Lichtelijk streek Daryl met zijn vingertoppen over de snaren van de gitaar, maar veel was er niet hoorbaar omdat het maar zo zacht was. Hij droeg een T-shirt van Nirvana - niet zijn favoriete band, maar zeker het luisteren waard. Hij droeg eigenlijk altijd bandshirts, omdat hij daar het meeste van hield. Het kon hem dan ook niks schelen of hij er raar voor aangekeken werd.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Naam: Tallulah Rhainnon Morgan Taylor.

|Junior | Head student council | New glee-club member |
Former exchange student | Auditorium| Apologizing to Charlie Outfit

Ik fronste naar de compositie die zich voor mij bevond. Te weinig foto's,te veel tekst. Ik gromde. Er paste gewoonweg niet meer op de pagina, wat ik ook probeerde. In Nederland had ik twee pagina's gehad, maar eerlijk, die schoolkrant stelde ook niks voor. Ik draaide nog één keer twee van de plaatjes een klein stukje en probeerde een derde ertussen te passen. Het paste niet. Ik zuchtte. Het was raar om nog steeds in Amerika te zijn, maar ik was om eerlijk te zijn blij dat ik niet teruggegaan naar Nederland was. Zelfs al kende ik de mensen nog niet echt en had ik nog niet echt veel goede vrienden gemaakt. Ik wilde geen vrienden missen als ik weg zou gaan, wat nu niet meer het geval was. Ik keek op de klok. Bijna tijd voor de audities. Misschien dat ik naar alle audities kon gaan kijken, zodat ik ook meteen wist hoe de rest zong. Ik pakte mijn tas van de grond en begon te lopen. Eerst langs mijn kluisje, dan kon ik nog de boeken die ik niet nodig had kon dumpen, de boeken die ik nodig had in mijn tas kon doen en meteen naar huis kon na de audities. Ook pakte ik mijn journal uit mijn kluisje, aangezien ik die zeker niet op school wilde laten liggen. Het paste net allemaal niet in mijn tas waardoor ik geïrriteerd zuchtte. Had ik nou een te kleine tas, of had ik gewoon te veel schoolboeken? Ik probeerde alles in mijn tas te stoppen en het auditorium in te lopen, maar hierdoor zag ik niet dat iemand in de deuropening stond. Ik botste net tegen hem op, waardoor ik een aantal dingen uit mijn handen liet vallen.
"Oh mijn god, het spijt mij, Ik was niet aan het opletten, ik verwachtte niemand in de deuropening," zei ik verontschuldigend. "Waarom sta je eigenlijk in de deur opening?" Ik keek op naar de persoon en zag een jongen die ik herkende als Charlie. Ik had hem niet veel gesproken ooit, maar ik kende zijn naam en dat was al heel wat.
De deuropening leek me nou niet een hele geschikte plaats om de audities te bekijken. Ik weet niet waarom. Ik probeerde de knipsels en foto's die nog in het journal geplakt moesten worden bij elkaar te rapen.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 10:51 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Charlie Buckland

Gespannen wachtte ik af totdat de eerste naam geroepen zou worden, maar dit bleek nog even te duren. Ik voelde langzaam de zenuwen opkomen. Zou ik nu nog terug kunnen gaan. Het was zeer verleidelijk, maar wanneer mijn naam werd omgeroepen en ik niet zou komen opdagen zou ik als een sukkel worden aangezien. Ik schrik wanneer iemand van achteren tegen mij aan loopt en snel draai ik om. Mijn optie om weg te gaan had ik nu verspeeld. Aan de ene kant was ik er wel blij mee. Nu moest ik het doen. "Oh mijn god, het spijt mij, Ik was niet aan het opletten, ik verwachtte niemand in de deuropening," zei het meisje die tegen mij aanbotste verontschuldigend."Waarom sta je eigenlijk in de deur opening?" Ik voelde dat ik lichtjes rood begon te kleuren. Ik hurkte neer en hielp het meisje, wat volgens mij Rhainnon heette me, met haar spullen op te rapen die op de grond lachen. "Sorry, mijn fout." zeg ik snel. Waarom was ik nou toch ook in de deuropening blijven staan. "Kom je om auditie te doen?" vraag ik. Ik had het gevoel dat ik nu al als een sukkel overkwam. Wie blijft er in de deuropening staan, wanneer er zoveel stoelen in de zaal staan. Ik overhandigde Rhainnon de spullen die ik van de grond had opgeraapt. Blijkbaard werkte ze dus bij de schoolkrant en ze wilde lid worden van Glee. Of was zij soms al lid en een jurylid?

---

Do I look like Mother Teresa?

Ik let even niet op en ineens ploft een bekend meisje naast me. Reya. Ik krijg nog vaag mee dat ze iets tegen me zegt, maar de woorden ontgaan me. Ik ben vooral verbaasd dat ze tegen me praat, omdat er zoveel andere mensen zijn met wie ze het beter kan vinden. Begrijp me niet verkeerd, het is niet alsof we nooit met elkaar gepraat hebben - het tegenovergestelde zelfs. We praatten soms hele avonden, op mijn bed in mijn vader's huis, over van alles. Nooit kwam mijn moeder ter sprake, maar dat deed er niet toe. Onze 'relatie', als je het zo al mag noemen, was heel anders dan die tussen mij en alle andere meisjes. Met alle andere meisjes die ik gedatet heb lagen we ook uren in mijn bed, maar om hele andere redenen. Reya en ik lagen gewoon uren te praten over school, over het heelal, over het leven, en ze lag in mijn armen. Omdat ik geen idee heb wat ze gezegd heeft besluit ik maar gewoon te knikken. "Hhmm." Ik glimlach terwijl ik mijn telefoon uit mijn broekzak pak. "Ja." Zes nieuwe whatsappjes in 4 verschillende gesprekken. Een van een jongen uit een jaar lager die een paar grammetjes van me wil kopen, eentje van een meisje dat ik toepasselijk '5.5' heb genoemd over hoe graag ze me wil zien, drie van Kayleigh die ik meteen verwijder zonder te lezen, en eentje van een ander meisje van dit weekend. Ze staat als Mary-Jane in mijn telefoon omdat ik veel te stoned was om iets anders origineels te verzinnen, en zij minstens net zo stoned was als ik. Ik herinner me vooral hoe mooi ze was en hoe goed ze kon zoenen, en ik grijns als ik reageer op haar suggestieve berichtje. Met mijn telefoon zó, dat Reya mee zou kunnen lezen als ze dat zou willen, maak ik een woordgrapje over blowen en steek daarna mijn telefoon weer weg. Ik werp een blik op Reya, ze is mooi. Het is niet alsof ik nooit mooiere meisjes gezien heb, maar ze is anders mooi. Een soort pure, lieve schoonheid. Minstens een 8, zouden mijn vrienden zeggen. "Dus, Rey," glimlach ik, terwijl ik nog steeds met mijn benen op de tafel lig en probeer iets minder asociaal te gaan zitten, "ben je klaar voor de stroom aan nieuwelingen?" Ik haal een hand door mijn haar en plaats mijn benen onder te tafel zonder iemand in het gezicht te trappen. "Misschien zit er wel een leuke jongen voor je tussen. Daar ben je vast aan toe."

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Naam: Tallulah Rhainnon Morgan Taylor.

|Junior | Head student council | New glee-club member |
Former exchange student | Auditorium| Apologizing to Charlie Outfit

Ik zie hem heel even rood kleuren. Ik wist dat ik onhandig was, maar hij leek mij nou ook niet bepaald handig, of misschien maakte ik gewoon elke situatie awkward. Ik lachtte even zacht toen hij neerknielde om mij te helpen met mijn spullen. Wel hij was dus op zijn minst een gentleman. Dat was iets.
Sorry, mijn fout." zegt hij, maar ik haal mijn schouders op en wuif het weg. Het was niet echt iemands schuld volgens mij. ik vroeg me alleen nog steeds af waarom iemand in de deur opening zou zijn blijven staan.
"Kom je om auditie te doen?" vraagt hij. Hij gaf de spullen die hij opgeraapt had terug en zorgvuldig stopte ik alles weer waar het vandaan was gekomen.
ik twijfelde even, ik was inderdaad gekomen om auditie te doen, maar het echt doen was geheel iets anders. En misschien was hij wel één van die mensen hier op school die een hekel had aan de gleeks. Ze hadden blijkbaar een hele reputatie en niet perse goed. Toen ik eenmaal mijn spullen had gepakt stond ik weer op en stapte ik weg van de deuropening.
"Ja, ik weet alleen niet zeker of ik er wel echt bij wil om heel eerlijk te zijn, maar proberen kan altijd," zei ik met een kleine glimlach. Ik deed weer een poging al mijn spullen in mijn tas te stoppen. Ik accepteerde dat mijn journal er niet in ging passen, samen met mijn binder, dus besloot ze maar in mijn handen te houden. Mijn tas hing ik weer over mijn schouder.
"Maar ik meende het, waarom stond je in de deur opening? Nieuwsgierig? Of kom je ook auditie doen?" vroeg ik nieuwsgierig. "Charlie toch? Ik ben Rhain, ik weet niet of je mij al bij naam kent of niet, maar nja," zei ik er achteraan, terwijl ik met de knopjes van mijn jack speelde.

---

We've lived in the shadows for far too long.

• Eighteen • Senior • Old Glee-club member • Auditorium • They better be good • Outfit •

      Met mijn rugzak over mijn rechter schouder heen, zigzagde ik tussen de leerlingen door die in de gangen liepen. Na twee weken weer terug op school te zijn was het net alsof we nooit een vakantie hadden gehad, ware het niet dat vandaag een nieuwe auditieronde was gestart voor de Glee-Club — hetgeen wat zich altijd aan het begin van een schooljaar plaatsvond. De meeste leerlingen gingen een andere kant in dan diegene waar ik nu in liep, waarbij ze het auditorium zorgvuldig leken te mijden. Het was jammer dat het merendeel van de school de club niet eens zag staan, terwijl het op andere scholen juist een populair iets was — en je hier nog uit moest kijken dat je niet afgezeken werd omdat je deelnam aan een hopeloos clubje, althans dat vonden zij.
      Zachtjes zonken mijn tanden bedenkelijk in mijn onderlip terwijl ik mijn weg haast op de automatische piloot leek af te leggen. In het begin van mijn Glee-jaren had ik veel opmerkingen gekregen, met name omdat ik er totaal niks aan deed om het verborgen te houden dat ik een trouw lid was geworden noch dat ik me er voor schaamde graag te zingen. Inmiddels waren de opmerkingen gestopt, simpelweg omdat ik er weinig tot geen aandacht aan schonk; zowel dan gebeurde dit meestal niet op een vriendelijke manier. Daar was eveneens ook nog eens bijgekomen dat ik lid was geworden van de Jury, die mee mocht bepalen welke leerling die auditie deed ook daadwerkelijk een plek binnen Glee verdiende.
      Een kleine glimlach krulde zich subtiel rondom mijn lippen. Hoewel er audities tussen konden zitten, waarbij het tergende gejank van een kat nog beter klonk, zaten er eveneens tussen die ontzettend mooi en zuiver waren — zij waarvan je blij was dat deelnamen. Ook vandaag hoopte ik dat er van het laatste, genoeg zouden komen. Ik kon dan ook niet wachten om ze te horen, waarbij ik zorgvuldig in mijn achterhoofd uit ging van het ergste.
      Een licht nieuwsgierig uitdrukking verscheen voor kort op mijn gezicht zodra ik het auditorium naderde. Vlak voor de deuropening stonden twee leerlingen. Blijkbaar waren ze in een botsing gekomen, gezien de blondine haar spullen nog in haar tas aan het stoppen was nadat ze deze van de grond af plukt. Hun namen schoten me te binnen op het zelfde moment dat de jonge vrouw — Rhain — zichzelf voorstelde en ik haar aan Charlie hoorde vragen of hij ook auditie ging doen; waar ik op uit haalde dat zij dit wel van plan was. Daar ik nu niet in de positie was te blijven hangen, of om het nieuwsgierige aagje te spelen, passeerde ik het tweetal met een kleine glimlach.
      ”Succes zo meteen,” sprak ik vriendelijk en met een bemoedigende uitdrukking op mijn gezicht, waarna ik het auditorium binnen stapte. Enkele leerlingen keken een keer op, maar verloren al snel hun interesse toen ze mij zagen — een oud-lid en niet iemand die auditie kwam doen. Behendig liep ik tussen de rijen met stoelen door, om uiteindelijk plaats te nemen op een stoel achter het tafeltje in het midden van de zaal. Met een plof liet ik mijn tas bij mijn voeten neerkomen, nadat ik er een kladblok met pen uit had geplukt, terwijl ik de jongens een zachte begroeting toewierp, evenals Mr. harris. Steunend met mijn ellebogen op de tafel aan weerskanten van het kladblok duwde ik de achterkant van de pen tussen mijn lippen, waarop mijn tanden er zacht op beten — in oprechte, nieuwsgierige afwachting van wat er komen ging.

      De eerste auditie was een junior wiens naam ik alweer vergeten was op het moment dat hij begon te zingen. Een huivering trok door mijn ruggengraat zodra de eerste noten klonken en mijn pen verliet al snel mijn mond weer doordat ik me — gevuld met ongeloof — achterover in mijn stoel liet hangen . “Dit is vreselijk. . .” mompelde ik zacht naar degene langs me, waarbij ik mijn hoofd lichtjes schudde.


De auditie Start vanaf 11:11.
Hoewel hij misschien niet heel extreem fout is, vond ik het wel meer bij de leeftijdscategorie passen.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 15:28 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Charlie Buckland

Nadat ik alles overhandigd had aan het meisje begon ze alles weer te ordenen Ze leek te twijfelen nadat ik haar had gevraagd of ze auditie kwam doen. Ik dacht althans dat ze twijfelde, maar als zij al twijfelt dan begin ik ook steeds meer te twijfelen. Kop op zeg. Wat moet men wel niet van mij denken straks? Charlie Buckland, keeper van het voetbalteam en achtergrondkoortje van de Glee-Club. Het meisje had alles geordend dus stond op en deed een stap achteruit van de deuropening waar ik nog steeds stond. "Ja, ik weet alleen niet zeker of ik er wel echt bij wil om heel eerlijk te zijn, maar proberen kan altijd," er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht. Ze dacht precies hetzelfde als ik, alleen het laatste stukje was anders. Wanneer ik het geprobeerd zou hebben dan zou spoedig de hele school het weten. Echt zo bekend of populair was ik ook weer niet, maar voor mijn reputatie in het voetbalteam had het geen goede invloed. Het meisje probeerde een beetje onhandig haar spullen in haar tas te krijgen, maar gaf het uiteindelijk op en ze besloot haar journal en haar binder in haar handen te houden. Er verscheen ook even een kleine glimlach op mijn gezicht. Het zag er net wel grappig uit. "Maar ik meende het, waarom stond je in de deur opening? Nieuwsgierig? Of kom je ook auditie doen?" het meisje klonk nieuwsgierig. "Charlie toch? Ik ben Rhain, ik weet niet of je mij al bij naam kent of niet, maar nja," Ik knikte met mijn hoofd. "Ja klopt, Charlie Buckland. Ik heb de naam zo af en toe eens voorbij horen gaan." wat zei ik nou weer? Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Het leek nu net of ik een roddelverhaal had gehoord. Ik staarde met mijn ogen richting de grond. "Ik heb me ingeschreven voor de Glee-Club." Ik zei het half mompelend, omdat ik me er eigenlijk wel een klein beetje voor schaamde. "Ik weet niet zeker of ik het wel wil. Daarom stond ik bij de deuropening." ik ga met mijn hand een keer door mijn haar en kijk Rhainnon daarna onzeker aan. ”Succes zo meteen,” ik keek weg van Rhainnon en zag dat een meisje ons passeerde. Haar naam kon ik niet snel voor me halen. "Dankje," probeer ik zo vriendelijk mogelijk te zeggen, maar het kwam er niet helemaal goed uit.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 15:25 ]

---

Do I look like Mother Teresa?