[RPG — 250] Glee Club • Speeltopic - Speeltopics

---

STORY Greenwood High is een school zoals geen ander in het kleine stadje Greenwood. Het is een klein plaatsje waarin veel mensen ervan dromen om ooit naar een grote stad te vertrekken. De school is een doodnormale High School met cheerleaders, atleten, underdogs en een Glee-club. Dit is een naschoolse club waarin leerlingen de kans krijgen om zich muzikaal te ontwikkelen. Wekelijks krijgen zij opdrachten van hun docent om liedjes op te voeren. Ieder jaar strijden ze voor de nationale titel van beste Glee-club van het land met verschillende voorrondes. Het enige probleem: de Glee-club is het laagste van het laagste op school als het gaat om populariteit dus veel leerlingen durven geen lid te worden.

---

SCHOOL Greenwood High is een vrij kleine school. Er worden lessen gegeven aan vier leerjaren: freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar). Momenteel is het voetbalteam (The Green Wolves) van de school het meest succesvol. Vroeger was dat American Football maar de voetballers waren plots veel beter en daar werd vanaf toen ook alle aandacht aan gegeven. Daarnaast is er een succesvol cheerleaderteam. Er zijn enkele andere sportteams, maar deze worden niet zo gesteund door het schoolsysteem. TEACHERS Nathaniel "Nathan" Harris | Glee-Club & English Sebastian Gould | Soccercoach Sandy Cruz - Cheerleadingcoach

---

ROLES Naam — Username — Faceclaim — Pagina Naam: Leeftijd: Zie kopje 'school' om te kijken in welk jaar de personages zou zitten Innerlijk: Wees origineel, niemand is perfect Uiterlijk: Niet iedereen ziet er zo "perfect" uit als een model Geschiedenis: Status: Zit jouw personage naast de Glee-club ook nog ergens bij? Bijvoorbeeld cheerleaders, voetbal etc Relaties: Waarom Glee-Club: Extra: Denk aan favoriete liedje, talenten (wees hierin origineel), angsten, hobby's, liedje waarmee hij/zij auditie heeft gedaan, idolen Jongens VOL — Daryl Cooper | Ziegler | Luke Hemmings | 1.4 — Charlie Buckland | HeyitsGraham | William Moseley | 1.3 | Keeper — Jordan Goodrich | SadTech | ? | 1.4 — Alexander 'Jeaden' O'donnel | Philip | Christopher Mccrory | 1.5 | Co-captain cheerleaders — Dex William Buchanan | Childs | Chace Crawford | 1.4 — ? | Calice | ? | ? — Gabriele Ezra O’Donnell | Raccoon | Steven Chevrin | 1.5 — James Joseph Mill | Kots | ? | 1.4 Meisjes VOL — Nova Adams | _patch | Elle Fanning | 1.5 — Reya Forestier | Velaris | ? | 1.4 — Hailey Bishop | Panix | ? | 1.4 — Scarlett Johana Mase | Sunrises | ? | 1.4 | Headcheerleader — Maeva Alexia Braiden | Canagan | ? | 1.5 — Rhainnon Taylor | Unrequited | Sabrina Carpentier | 1.4

---

Rollentopics: Praattopics: O1 Speeltopics:

RULES — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 250 woorden — Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt — Een reservering blijft drie dagen staan — Maximaal twee personages per persoon: verschillende geslachten, persoonlijkheden en statussen — Geen Mary-Sue's en Gary-Stu's oftwel perfecte personages — Wees origineel! Personages die een minder perfect uiterlijk hebben, zijn ook welkom. Niet iedereen is een model — Wees ook origineel in iemands verhaal. Niet iedereen heeft iets heftigs meegemaakt, er zijn ook kleinere problemen — Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven — 16+ is toegestaan — Sluit niemand buiten, one-on-one wordt niet gewaardeerd — Bespreek relaties en dergelijke zaken in het praattopic — Heb je vragen? Stel ze, ik bijt niet BEGINNING Het is maandagmiddag rond 15:45u. Om 16:00u beginnen de audities voor Glee. Iedereen is welkom om te komen kijken, maar Dex, Gabriele, Maeva en Mr. Harris vormen de jury. Wie er dus nog auditie moet doen, zal dat dus moeten doen. De rest is vrij om te komen kijken, of zelf te oefenen. DE LYRICS DIE JE PERSONAGE ZINGT, ZET JE SCHUINGEDRUKT. Daarnaast is het fijn om het liedje dat er gezongen wordt in een linkje erbij te zetten, zodat iedereen weet over welk liedje het gaat. (Volgorde van auditie doen wordt nog geplaatst) Note: Zet allemaal boven je post met wie jouw personage praat en waar hij/zij zich bevindt!

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 9:03 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Hailey gaf een knikje als antwoord op mijn opmerking. Ze was duidelijk niet in de stemming dus hield ik mijn mond maar en focuste mijn aandacht op de audities.
"Ik denk dat dit de eerste is maar ik was net zo op tijd als jij dus weet ik het net zeker" beantwoordde Hailey mijn vraag en gleed even met d'r hand door haar haren.
'Owh oke gelukkig' zei ik. 'ik zou geen audities willen missen, ik ben benieuwd wie er bij ons in Glee-club komen.' Waarschijnlijk hadden we ons eerste lid binnen want degene die nu op het podium stond zong goed. Ik draaide me om, Charlie stond op het podium te zingen. Ik wierp hem een glimlachje toe in de hoop dat hij het zou zien. Ik wou hem graag wat meer vertrouwen geven, ik weet nog toen ik daar op het podium stond. De zenuwen gierde door mijn lichaam, ik had het fijn gevonden als er toen ook iemand zou zijn geweest die mij een glimlachje toe had geworpen. Al had dat goed het geval kunnen zijn geweest, maar op dat moment kon ik alleen maar naar de grond kijken dus heb ik daar niet echt naar kunnen kijken. Ik moet lachen als ik eraan terug denk, de grond was toen zo interessant geweest het moet er vast heel stom uitgezien hebben.
Ik vestigde mijn aandacht op de jongen die aan het optreden was 'Livin' on a Prayer' was het liedje dat hij zong zijn stem kwam er goed in uit. Ik had deze stem niet bij een jongen als hij verwacht. Ik wierp een blik op de jury om te kijken wat zij ervan vonden. Ik kon niet echt een duidelijke mening uit hun blikken halen maar ze zouden het vast en zeker wel goed vinden. Deze jongen maakte zeker wel kans op een plekje in Glee-club.
Ik pakte mijn mobiel om mijn laatste berichtjes te bekijken. Ik had een berichtje van Felix mijn buurjongen. Wat een nutteloze gesprekken hadden we ook, ik stuurde snel een berichtje terug en vestigde mijn aandacht weer op de auditie. Ik zou het nooit toegeven want haast alle oude Glee leden zaten hier. Maar ik verveelde me, ik had de audities leuker verwacht. Ik zakte achterover in mijn stoel en besloot dat ik mijn mond niet langer kon houden.
'Deze is wel goed' zei ik dan ook 'Denken jullie dat deze een plekje gaat verdienen in Glee-club?' vroeg ik ze.

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 17:29 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

James Joseph Mill ‘’Het is niet mijn favoriete band, maar ik luister er graag naar,’’ antwoordde hij waarna ik begripvol knikte. Had hij in ieder geval een goede muziek smaak. Hij negeerde zijn verbaasde blik na zijn opmerking en toen ze voor de deuren van het auditorium stonden gaf Daryl toch toe dat hij iet wat zenuwachtig was. Ik kon het niet laten om even te lachen, ‘’je had dat stickie van me moeten nemen,’’ sprak ik en luisterde door de deuren heen naar het gezang.       ’’Je ziet er prachtig uit,’’ sprak hij vervolgens sarcastisch. ‘’Meneer Ijdel.’’Ik schudde mijn hoofd, ‘’ik ben dus echt totaal niet ijdel maar moet wel een goede indruk wekken hé,’’ ik haalde mijn schouders op en opende deur iets, zodat we tussen de kieren door keken. ‘’Kom op Daryl, ga jij eerst.’’ Ik duwde hem wat vooruit richting de achtergrond van het podium, ik leunde tegen de muur waarbij ik naar hem keek. ‘’Ik ben eigenlijk best benieuwd naar hoe je zingt, als het slecht is zal ik heel eerlijk tegen je zijn en ik zal het dan waarschijnlijk filmen want dat is hilarisch.’’ Ik gaf hem een speels duwtje, ‘’grapje.’’       Door de gordijnen van het podium keek ik richting de jongen, ‘’had jij verwacht dat hij z’n stem zou hebben? God, dat klinkt goed,’’ mompelde ik en draaide me terug. Mijn ogen gingen over de jongen heen voordat ik neerplofte op een stoel, kijkende naar de klok. ''Ben jij als tweede?'' Vroeg ik, mijn blik strak gericht in de zijne.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Charlie Buckland

Ik zie dat de jury blikken naar elkaar toewerp, maar besef dat het commentaar pas op het einde word geleverd. Weg kon ik dus nog niet. Ik haalde opgelucht adem. Het was vrij goed gegaan. Tot mijn verbazing waren de zenuwen niet teruggekeerd. Ik zie de glimlach van Nova voor me, die ze me gaf tijdens het optreden. Dat had me ook goed gedaan. Ik kon concluderen dat mijn optreden geapprecieerd werd. Ik loop van het podium af en neem weer plaats naar Rhainnon. Om nu contact met iemand anders te leggen kon ik nu niet aan. Ik plofte neer op de stoel en zuchtte nog een keer diep. "Dit ging veel beter dan dat ik had verwacht." ik herhaal de woorden nogmaals in mijn hoofd. Dit ging veel beter dan dat ik had verwacht. Betekende dit dat ik een grote kans maakte om lid te worden van de Glee-club? Zou dit betekenen dat ik naar die lage Gleeër rang zou dalen? Ach, ik moest het maar accepteren. Ik had genoten van het dit optreden. Hier bij de Glee-Club kon ik genieten van het gene wat mijn vader verbood, zingen. Ik kijk Rhainnon aan. "Met jou auditie moet het ook goed komen!" spreek ik haar de moed in. Ik wist niet of ze het nodig had, maar ik zou het fijn gevonden hebben als iemand zoiets tegen mijn zou zeggen. Ik werp snel weer een blik in de zaal om te kijken of ik Nova vanaf hier kan zien.

---

Do I look like Mother Teresa?

Naam: Tallulah Rhainnon Morgan Taylor.

|Junior | Head student council | New glee-club member |
Former exchange student | Auditorium| Apologizing to Charlie Outfit

ik kijk even rond, voor ik een stoel niet al te ver van het podium koos. Ik had geen idee wanneer ze mijn naam zouden roepen, maar hoe dichter bij ik zat hoe minder tijd ik had om mezelf zenuwachtig te maken nadat mijn naam was geroepen. Charlie kwam naast mij zitten. Het was raar dat ik hem vorig jaar geheel niet gesproken had, ik had het idee dat we nog aardig overweg konden.
"Ik heb medelijden met die jongen." fluisterde hij. Ik lachte. Het was inderdaad aardig vals. Het feit dat nog niemand iets naar zijn hoofd had gegooid betekende echter wel dat er hier nog vrij aardige mensen zaten, die niet te veel oordeelden over mensen en het anders voor zichzelf hielden.
"Ik heb medelijden met ons," fluisterde ik lachend terug. Ik was niet altijd even aardig, dat wist ik maar al te goed, maar dit viel ook niet te excuseren.
"Waarom zou je jezelf zoiets aan willen doen? Er zijn makkelijkere manieren om gepest te worden op school." zei Charlie daarna en mijn mond viel even open. Ik keek Charlie eerst geschokt aan, maar lachte daarna en gaf hem een duwtje tegen zijn schouder.
"Dat is zo gemeen. Waar, maar gemeen," zei ik en daarna focuste ik mij weer op de auditie. Ik moest toegeven dat ik aardig blij was toen de auditie afgelopen was en dat ik vrij zeker wist dat deze jongen de glee-club niet in zou komen. Een nieuwe naam werd geroepen.
"Charlie Buckland." klonk door de zaal en ik knikte even bemoedigend naar Charlie.
'Succes,' zei ik tegen hem. Je kon zien dat de arme jongen zenuwachtig was, maar volgens mij zou het wel goed komen met hem. Ik hoopte het althans, ik gunde hem geen afgang.
"Hai, de naam is Charlie en ik zing Livin'on A Prayer van Bon Jovi." zei Charlie. Zora de muziek aan ging leek hij meteen al meer op zijn gemakt, waardoor een kleine glimlach op mijn gezicht verscheen. i kvond zijn stm ergens wel heel mooi, het had iets aparts. Misschien niet de beste zanger ooit, maar zeker wel goed. Na zijn auditie lie hij het podium af en kwam hij weer naast mij zitten.
"Dit ging veel beter dan dat ik had verwacht," zei hij vrolijk.
Ik knikte, "Dat was echt heel goed Charlie."
Ik wist niet hoe mijn auditie zou gaan. Ik hoopte goed, ik hoopte heel goed. Ik had een liedje uitgekozen dat ik zelf heel mooi vond, wat het extra erg maakte als ik het zou verpesten naar mijn mening. Niemand wilde mooie liedjes verpesten - dat maakte de afgang twee keer zou groot. Ik wreef even ongemakkelijk over mijn arm. Ik wilde dit heel graag realiseerde ik mij ineens.
"Met jou auditie moet het ook goed komen!" zei Charlie, waardoor ik op keek. Ik stopte een plukje van mijn haar weg en haalde mijn schouders op.
"Ik ben beter in dansen dan dat ik ben ik zingen," gaf ik eerlijk toe. Zo, dat was eruit. "Dus misschien had ik dit niet moeten doen, maar ik wil gewoon ook zo graag zingen, snap je. Soms vind ik het jammer dat ik beter ben in dansen dan zingen, maar een achtergrond koortje zijn lijkt me zo slecht nog niet."
ik wist niet helemaal waarom ik mijn gedachtes aan Charlie vertelde, misschien gewoon zenuwen. Misschien iets anders.
"Heeft dit je twijfels trouwens een beetje weggenomen?" vroeg ik.

[ bericht aangepast op 1 juli 2016 - 13:18 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Ik kijk met een schuin oog naar Maeva, die druk aantekening aan het maken is. Vergeleken bij haar voel ik me een waardeloze toevoeging aan deze jury, maar als ik dan denk aan het feit dat Gabriele te laat kwam voel ik me iets beter. De jongen, Charlie, is beter dan ik gedacht had. Als de hele auditieronde zo verrassend is, gaan we nog een overvloed aan nieuwe leden hebben. Ik hoop echter wel dat er niet alleen maar jongens met een goede stem auditeren. Één knap meisje met een gouden keeltje is al voldoende om me voor eventjes gelukkig te maken, zeker als ze ook nog mooi is. Begrijp me niet verkeerd, niet dat jongensstemmen of jongens in het algemeen niet waardeer, maar er zijn maar weinig jongens met wie ik zou willen zoenen. Het gebeurt wel, heel af en toe, maar dat is dan vaak een combinatie van joligheid en de drang om mijn grenzen te verleggen. Jongens zijn hard en lomp en onhandig, alle jongens behalve ik dan natuurlijk, meisjes zijn zacht en lief. Dan weet ik toch wel waar mijn voorkeur naar uit gaat. Ik speel wat met mijn telefoon, die ik ondertussen al weer uit mijn broekzak gevist heb, terwijl we allemaal wachten tot Charlie van het podium verdwijnt. Mijn ogen glijden over het berichtje van Reya en ik haal diep adem terwijl ik doe alsof ik diep en goed commentaar aan het typen ben. From Dex To Rey-rey Message Je hebt me niet gekwetst, Rey. Ik wilde gewoon zeker weten dat je genoten hebt van... alles (; No hard feelings? Leugen. Maar ik wil niet laten zien dat ik eigenlijk een watje ben als het gaat om mijn omgang met meisjes. Ik heb er een hekel aan dat mensen me zien als een harteloze player, maar die reputatie is wel makkelijk. Gewoon niemand binnen laten, dan kan niemand je hart breken. Ik richt mijn ogen op het blaadje voor mijn neus, waar alle namen opgeklad staan in Harris' handschrift. Jemig, die man moet echt beter gaan schrijven, het lijkt wel een of andere antieke taal. "Daryl Cooper?" roep ik dan maar, in de hoop dat ik het goed lees en dat er werkelijk iemand komt.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

'Je had dat stickie van me moeten nemen,' lachte James. Daryl dacht even na en schudde toen zijn hoofd. Hij had niks tegen drugs, maar hij wilde graag gefocust blijven als hij zou optreden. Hij hechtte er te veel waarde aan om het stoned voorbij te laten gaan. ‘’ik ben dus echt totaal niet ijdel maar moet wel een goede indruk wekken hé,’’ zei James. Daryl antwoordde niet echt, maar rolde slechts lachend zijn ogen. Hij mocht James wel.       Van alles wat de jongen tegen hem zei, kreeg Daryl eigenlijk niet veel mee omdat hij in zijn focuszone terecht kwam. Op dat moment kwam er echt niks meer binnen bij de jongen, omdat hij van binnen zijn auditie al aan het houden was. 'Ben jij als tweede?' Pas bij die vraag schrok Daryl op.       'Ja,' antwoordde hij. Hij hoorde vanuit het publiek dat zijn naam geroepen werd. 'Nu dus'       Hij gunde James een kleine glimlach en wandelde toen lichtelijk zenuwachtig het podium op. Even keek hij het publiek in. Er zaten niet veel mensen. Zijn focus lag voornamelijk op de juryleden. Hij keek ze stuk voor stuk aan. 'Mijn naam is Daryl Cooper en ik ga voor jullie The Dissident' zingen. Daryl wachtte niet op toestemming van de jury. Hij moest namelijk zijn elektrische gitaar er nog bij pakken, omdat hij die uiteraard ook mee had genomen. Met de gitaar om zijn schouder heen wandelde hij weer terug naar het midden van het podium en begon met spelen. Dat liedje oefende hij nu al maanden en hoewel hij nooit zo goed zou worden als Slash ging het hem redelijk goed af.       And it's not that I'm afraid to die I stand up for my own There is something that I can't deny Deep within my soul Don't believe at all In what we're fighting for And I can see that we were wrong And though the bombs keep falling in the dead Of the night I'm singing Oh oh oh oh oh oh oh oh oh I guess I've never stopped believing that love Can survive I'm singing Oh oh oh oh oh oh oh oh oh       Toen hij klaar was, keek hij op en wachtte op iets van een teken van de jury.

[ bericht aangepast op 2 juli 2016 - 12:39 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Gabriele Ezra O’Donnell
Senior , Bad boy, Auditions at the Jury table with Dex and Maeva

---

Zowel Maeva als Dex gaven de jongen geen antwoord waardoor Gab even zacht zuchtte en nog toekeek hoe de jongen met het nogal onvolgroeide stemgeluid eindelijk zijn lied afsloot. Op dit moment kreeg ik nog een berichtje van Reya en grijnsde ik even waarna ik terug antwoorde.

From: Gabriele
To: Pups
Message: You think? Ik vond hem geweldig *sarcasm*

Toen het lied eindelijk gedaan was haf Gabriele hem gewoon uit beleefdheid een knikje en haalde zijn nota's uit wat voornamelijk een slordige boel blaadjes was en een potlood waar hij wat op begon te krabbelen. Kandidaat 1, geen vast stemgeluid, noten die je gewoon niet wilt horen en dus niet voor glee bestemd.
Toen Mr.Harris de tweede kandidaat op het podium riep keek hij toch weer even op om iets wat verrast naar de jonge voetbalspeler te kijken. Gabriele had ooit nog met de jongen gevoetbald in het team en hij had zijn plekje als keeper goed verdient, maar zingen? Gab wist niet wat voor stemgeluid of überhaupt muziekstijl de jongen zou bezitten. ”Hoi, de naam is Charlie en ik zing Livin’on a Prayer van Bon Jovi.” Charlie zag er nog wat zenuwachtig uit maar zodra de muziek begon te spelen leek de jongen helemaal in zijn element te zijn waardoor Gabriele geintereseerd toekeek en niet gauw afgeleid was. De jongen had zeker talent voor zang en had alles wat nodig was om een goed glee lid te kunnen worden . Gab begon dan ook pas na het lied te schrijven omdat hij niets wilde missen van het gezang. Kandidaat 2, goede nummerkeuze, stress lijkt weg eens hij gaat zingen, goede toonvastheid. Natuurlijk was het nog geen top prestatie, zelfs Gab kon met moeite een top prestatie leveren, maar het was erg goed voor gewoon een auditie te zijn.
Even keek Gabriele dan ook naar zijn mede juries die nog geen woord hadden gezegd tegen Gab sinds hij hier zat
Dex riep de volgende auditant af , Daryl Cooper, een naam die Gabriele niet kende of te minste nog niet kende. Een jongen van gemiddelde lengte kwam het podium op met een soort van punk stijl achtige kledij aan. De jongen had blonde haren en vanaf hier kan Gab een ringetje in zijn lip zien zitten. 'Mijn naam is Daryl Cooper en ik ga voor jullie The Dissident' zei de jongen waarna hij even achter de schermen verdween om vervolgens met een electrische gitaar tevoorschijn te komen. Verrast keek Gab op , er waren niet veel Glee leden die konden zingen en een instrument bespelen. Zelf kon Gabriele enkele akkoorden op gitaar, maar hij was er geen talent in. Dus hij was wel nieuwsgierig naar wat de jongen naarvoren zou brengen.
Eens Daryl begon te zingen was Gab wel meteen mee. De stem zat wel goed en hoewel er hier en daar een paar onzuiverheden inzaten viel dat wel meteen weg door zijn gitaarwerk.
Eens het nummer dan ook gedaan was haf hij Daryl een knikje zoals hij bij de andere kandidaten ook had gedaan. "Bedankt Daryl." zei hij vriendelijk en begon wat nota's te maken voordat hij de volgende kandidate op het podium riep. "Rhainnon Taylor"

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Jordan Goodrich
Praat met Nova en Hailey | Kijkt naar audities
Nova had plek naast Hailey en mij gevonden en ik keek even naar de twee meiden.
"Wauw, waarom doen zulke mensen mee hieraan?" vroeg Hailey en ik grinnikte even. Joost mocht het weten. "Nou laten we maar hopen dat alle auditanten zo goed zijn als deze," zei Nova en ik keek even naar haar. We konden nieuwe mensen gebruikten, daar moest ik eerlijk in zijn. Het was nooit leuk wanneer er ineens een nieuw iemand bij kwam, dat heb ik zelf ook meegemaakt. Je wordt in het begin sowieso even buitengesloten, maar al snel vorm je één familie. Goed, niet iedereen kan evengoed met de ander overweg, maar alsnog is het binnen Glee een heel andere sfeer dan dat je elkaar op het plein tegen zou komen, of tijdens een les.
"Was dit de eerste auditante of heb ik er meer gemist? Ik ben nog steeds niet heel goed in op tijd komen."
"Ik denk dat dit de eerste is maar ik was net zo op tijd als jij dus weet ik het net zeker." Ik ving een beetje van het gesprek van de twee meiden op, maar besteedde er niet zoveel aandacht aan. Ik probeerde mijn oren te beschermen tegen het geluid dat de jongen produceerde. Ik moest wel toegeven, soms zaten er wel zuiveren noten tussen, maar meer en deels was toch niet zo goed.
Na de slechte auditie was de volgende aan de beurt. Charlie. Toen de jongen het podium opliep herkende ik hem een beetje. Ik had wel eens met hem gepraat en ik kwam hem wel eens tegen in de gangen. Toen de jongen begon met zingen klonk het meteen goed. Kijk, dit is wat we nodig hebben. Ik genoot van het geluid dat de jongen produceerde. Het was niet perfect, maar niemand was dat. Zelfs de oud-leden hadden allemaal iets.
"Deze is wel goed. Denken jullie dat deze een plekje gaat verdienen in Glee-club?" Ik keek opzij naar Nova en knikte lichtjes.
"Ik denk dat dit wel een potentiële kandidaat is," gaf ik eerlijk toe en ik keek naar de jury. Ik zag Gabriele, ugh, druk schrijven. Ik duwde mezelf iets omhoog, maar kon net niet lezen wat hij opschreef, jammer. Toen de auditie was afgelopen gingen we al vrij snel over op een andere genre. Het was Daryl en ik wist van hem dat hij een beetje van de rock was, dit was ook terug te horen in zijn auditie. Ik ging naar voor zitten en legde mijn kin in mijn handen.
"Ik wil hem," mompelde ik en ik kwam tot het besef wat ik had gezegd. "Bij Glee bedoel ik!" verontschuldigde ik mezelf en ik keek lachend naar de dames naast mij. Dat moest echt stom hebben geklonken. Ik haalde even een hand door mijn haren en keek verder toe

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

---

---

Nadat Leah Jaeden had vermeld dat hij beter was met nagellak dan zij dat was, kwam hij naast haar zitten en begon hij potjes nagellak uit zijn tas te halen. Ze beet zacht op haar onderlip toen hij haar hand vastpakte en verschillende potjes nagellak er bij hield.       ‘Dangerous Woman van Ariana Grande. Ik zat te twijfelen tussen haar en Beyoncé en hoewel Beyoncé mijn queen is – naast Cher natuurlijk – vond ik dat ik Ariana ook eens een kans moest geven.’       'Oooh, dat is echt een goede keuze voor jou,' glimlachte ze vrolijk, al werd ze er nu des te zenuwachtiger van dat ze na hem moest. Had ze wel het goede liedje keuze gemaakt? Jaeden had ondertussen een vijl gepakt, waarmee hij haar nagels begon te vijlen. ‘Welk nummer deed jij ook al weer – iets met katy perry, nee The Perry – wat was het?’ vroeg hij. ‘Deze lijkt me echt gaaf, maar ik heb in mijn tasje nog andere kleuren als je wilt.'       'Oh, ik doe let it go van James Bay, piano versie, niet echt heel bijzonder,' antwoordde ze. 'En die kleur is geweldig, maar denk je dat het op tijd droog zal zijn?' Hij verzekerde dat dat het geval was, waarop Leah lichtjes knikte, als teken dat hij haar nagels mocht lakken. Terwijl hij hiermee begon, werd de volgende kandidaat genoemd, Daryl Cooper. 'Ik ken hem!' kwam er opgewekt over haar lippen, misschien iets te hard, waarbij ze breed glimlachte. 'Ik zat ooit eens op hetzelfde zomerkamp als hem, hij is echt goed.' Ze kende het liedje dat hij zong niet, maar ze vond dat hij het heel goed deed. Ze wist zeker dat hij er in zou komen. Jaeden was inmiddels klaar met één hand, en ze was blij dat hij het gedaan had, want het zag er een stuk beter uit.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charlie Buckland

Rhainnon knikte naar me nadat ik weer naast haar was gaan zitten. "Dat was echt heel goed Charlie." Ik voelde dat ik lichtjes rood werd. "Dankjewel." zei ik zachtjes. De zenuwen die ik op het podium kwijt was geraakt, hadden mij weer gevonden. Nu pas drong echt alles goed tot me door. Ik had nog nooit voor zo'n grote groep gezongen. Meestal was het alleen bij mijn ouders in de auto of onder de douche. "Ik ben beter in dansen dan dat ik ben ik zingen," ik keek Rhainnon vragend aan. "Dus misschien had ik dit niet moeten doen, maar ik wil gewoon ook zo graag zingen, snap je. Soms vind ik het jammer dat ik beter ben in dansen dan zingen, maar een achtergrond koortje zijn lijkt me zo slecht nog niet." ik schud mijn hoofd. "Je kan zingen, want ik neem aan dat je niet voor gek wilt staan." ik sloot heel even mijn ogen en kon mezelf opnieuw in mijn gedachtes wel slaan. De conversatie met Rhainnon verliep totaal niet goed namens mijn kant. "Wat ik bedoel te zeggen..." Ja, wat wilde ik nou zeggen? "Oke, het komt erop neer dat je jou auditie gewoon gaat knallen en met je dans moves, onze moves beter maakt." ik slaakte een kleine zucht. Zo dat was er eindelijk uit, maar niet op de manier waarop ik gehoopt had.
"Heeft dit je twijfels trouwens een beetje weggenomen?" vroeg ze vervolgens aan mij. Ik knik uitbundig naar haar. "Zeker, ik weet wat ik wil nu, maar..." ik kijk Rhainnon recht in de ogen aan. " ik ben bang voor wat komen gaat."
dan draai ik mij richting het podium en merk ik dat er al een ander persoon opstaat. Ik krijg de naam niet mee en herken de jongen ook niet zo één, twee, drie. De nummer keuze vind ik gek genoeg direct bij de jongen pas en knik instemmend wanneer hij een gitaar erbij pakt. "Dit beloofd wat."

[ bericht aangepast op 4 juli 2016 - 0:00 ]

---

Do I look like Mother Teresa?

---

Daryl was alles behalve tevreden over zijn auditie. Er was een noot die hij gigantisch miste, maar hij hoopte dat hij dat hersteld had door er overheen te gaan met een andere klank. Daryl gunde de jury en het publiek een kort knikje van dankbaarheid en hij verliet het podium. Meteen zocht hij naar James, omdat het tot nu toe bijna de enige persoon was die hij kende. Uiteindelijk vond de hij de jongen weer. 'Hey, man' zei hij en hij wandelde naar James toe. 'Dus wat vond je ervan? Denk je dat het goed genoeg was om erbij te mogen?'       Zenuwachtig speelde Daryl met zijn lippiercing door er met zijn tong langs te gaan. Hij vond dat hij van die tik af moest komen, maar zodra hij zenuwachtig werd had hij er geen controle meer over. 'Dus hoe is die Mr. Harris eigenlijk? Een aardige vent?' vroeg Daryl om het gesprek op gang te brengen. Hij had de jury goed bekeken en de docent zag er vriendelijk uit, maar Daryl had dan ook slechte mensenkennis. Vaak waren de mensen die er aardig uitzagen in zijn ogen de ergste personen op aarde.

Kort, slecht en bleh maar goed haha

[ bericht aangepast door een moderator op 4 juli 2016 - 14:29 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Naam: Tallulah Rhainnon Morgan Taylor.

|Junior | Head student council | New glee-club member |
Former exchange student | Auditorium| Apologizing to Charlie Outfit

Ik lachte even om het geratel van Charlie. Ergens kwam hij nt zo onhandig over als ik, iets wat fijn was, aangezien ik mij meteen een stuk mer op mijn gemak voelde. Misschien nog niet over de auditie, maar zeker wel misschien iets over mezelf.
"Dank je Charlie, ik snap wat je bedoelt denk ik," lachte ik zacht. Ik keek richting het podium waar de volgende kandidaat het podium op liep. De jongen heette volgens mij Daryl, ik wist in ieder geval dat hij nieuw was. Hij leek mij heel aardig, maar vel had ik nog niet met hem gesproken. Het liedje dat hij deed leek in ieder geval wel bij hem te passen. Hij zag er in ieder geval akelig comfortabel uit op het podium, iets wat volgens mij wel een teken was dat hij in glee club hoorde. Ik wierp een blik over mijn schouder naar de jury. Ik had niet heel veel verstand van het talent op deze school, maar dat deze jongen talent had viel niet te ontkennen. Ik keek even met opgetrokken wenkbrauwen naar het podium. Zo'n liedje was toch zeker wel gedurfd, vond ik tenminste. De jongen liep na zijn nummer het podium weer af, met niet mer commentaar dan een bedankje. Misschien maakte het feit dat de jury niet veel zei na de auditite alles juist wel spannender. Toen hoorde ik mijn naam. Ik keek Charlie even moeilijk aan.
"Wel, daar ga ik dan," zei ik en ik stond op. Ik liep half huppeld het podium op, waar ik even twijfelde of ik wel het juiste liedje had gekozen.
"Ik ben Rhainnon Taylor en ik heb besloten 'not the only one' te zingen van Sam Smith," zei ik, al wist ik dat mijn stemde vrij erg trilde. Goed begin Rhainnon. Ik slikte. De muziek begon te spelen. Het enige wat mij op dat moment nog geruststelde was de gedachte dat het maar anderhalve minuut was.

Ik dacht toen ik klaar was dat het over gelukkig zuiver was geweest en er eigenlijk geen noten waren die ik niet gehaald had, voor mijn gevoel dan. Misschien als ik het ooit terug zou horen zou ik toch horen dat ergens in het midden ik een noot gemist had. Wel had zelfs ik gemerkt dat ik er twee keer naast zat kwa timing naar mijn mening, maar ik had altijd al meer gefocused op zuiverheid en minder op timing, misschien moest ik daar eens aan gaan werken. Side note to myself, het was namelijk toch wel een belangrijk puntje. Ik keek de jury glimlachend aan, wachtend tot ze mij het podium afstuurde of wat dan ook zouden zeggen.
"Bedankt Rhainnon," was alles wat er gezegd was. Ik knikte vriendelijk en liep het podium misschien ietwat haastig af. De volgende naamnaam werd geroepen, maar ik kreeg het maar half mee. Zuchtend ging ik weer naast Charlie zitten.
"Zo erg was dat niet," zei ik tegen Charlie.


*01;25 tot 02;55

[ bericht aangepast op 5 juli 2016 - 1:22 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Ik heb het probleem met de codes opgelost. In de laatste post van Ziegler was de column code afgesloten, maar waren de andere codes binnen die column code daarna pas afgesloten (font, size, justify). Dat pikt Quizlet niet. Het verstandigst is om altijd in de omgekeerde volgorde af te sluiten:

column justify font size - size font justify column
Bijvoorbeeld. En als je dan buiten de column hetzelfde font wil, moet je een nieuwe font code openen ^^

---

Happy Birthday my Potter!

---

'The bitchy talk
The jealous stare.
The funniest part?
You think I care.'

---

Ik draaide de dop van het potje af waar de goudkleurige vloeistof redelijk afstak op het zwarte staafje. Het was een mooie kleur maar helaas stond het niet zo mooi bij mijn huidskleur. Neon roze daarin tegen stond daar onwijs goed bij. Zachtjes en secuur ging ik met haar nagels in de weer, waar ik rechte strakke strepen trok over haar roze nagels zodat uiteindelijk de gouden kleur deze volledig bedekt had. Algauw had ik haar eerste hand af, waar ik de gelakte hand zorgvuldig op de leuning van de stoel legde zodat er niks tegen aan kon stoten of vallen. Niks was vreselijker dan een kras op je nagellak zonder nagellak remover mee te hebben. Dat was een ding wat zeker was.
‘Oh ik doe let it go van James Bay, piano versie, niet echt heel bijzonder.’ Ik fronste even terwijl ik naar haar nagels bleef kijken, voor ik mijn hoofd schudden. ‘Niet zo onzeker zijn, Leah. Het siert je niet. Chin up and smile on, want anders krijg je een cheerlead sessie van mij. We gaan allebei door. Samen.’ Even keek ik op, waar ik het meisje een glimlach wierp, voor ik haar laatste nagel afmaakte en het dopje weer op het potje schroefde. De kleur stond haar geweldig al zeg ik het zelf en het laagje nagellak zag er dan ook strak uit zonder enige rimpels of overgeslagen plekjes. Het was veel makkelijker om het bij een ander op te doen dan bij jezelf. Dat was iets waar ik al een tijdje over uit was, waardoor ik vaak Maeva mijn nagels toevertrouwden dan mijzelf. Toch vond ik het enorm geslaagd vanmorgen, al zeg ik het zelf.
Een harde rockstem was vanuit de zaal te horen, waar Leah meteen op reageerde. ‘Ik ken hem. Ik zat ooit eens op hetzelfde zomerkamp als hem, hij is echt goed.’ Ik haalde slechts mijn schouders op deze betekenis. Zoals ik verwacht had leek het slechts op kattengejammer. Ik hield meer van de muziek die op de radio gedraaid werd en dan niet op de alternatieve, want daar kwamen zangeressen als Ariana en Beyonce niet op. Ik snapte zo en zo niet dat mensen hier naar konden luisteren. Gelukkig verdween de stem gauw en moest Rhiannon. Terwijl ze opstond zond ik het meisje een warme glimlach en deed ik alsof ik mijn vertrouwde cheerlead pompoms in de lucht voor haar hield. Ik en Rhiannon waren al een jaar vrienden en hoewel dit eerst enorm oppervlakkig was, was ik toch algauw verkocht aan haar geweest. Ik vond het over het algemeen wel moeilijk om mensen te haten of niet te mogen. Ik had dan zover ik wist geen vijanden, wat redelijk moeilijk was soms, gezien mijn broer een hoop had. Hij mocht dan ook Jordan totaal niet, hoewel dat zeker een van mijn beste vrienden was. Iets wat nogal logisch was gezien hij in het voetbalteam zat waarbij ik meerdere malen al bij heb moeten cheerleaden. Ik kende dan ook iedereen wel op het sportgebied.
Voor ik er erg in had hoorde ik mijn naam al geroepen worden, waardoor ik opstond. De zenuwen hierachter waren te snijden, hoewel ik mezelf nog redelijk kalm voelde. Toch kon ik het niet laten om nog een knuffel van iemand te wensen en hoewel ik deze altijd kreeg van Gabriele op zulke momenten zou ik het voor deze ene keer met Leah moeten doen. Ik trok het meisje gauw in een omhelzing, zonder dat haar nagels hier onder te leiden hadden. ‘Succes zo.’ Mompelde ik nog gauw, waar ik mijn gitaar uit het hoekje viste, waarna ik richting het gordijn trippelde om achter deze te verdwijnen het podium op. Spotlights stonden al vol op mijn gezicht gebrand en hoewel de meeste hieraan moesten wennen, voelde dit voor mij als normaal. Als het donker was op het veld stonden hier en daar ook wel eens spotlights op ons - als cheerleaders - en daarnaast was ik ervoor geboren om op het podium te staan. De publiekaantal viel me dan ook behoorlijk tegen. Het was echt enorm weinig en ik besefte me nu ook direct dat ik alles behalve zenuwachtig hoefde te zijn. Iedereen in de jury kende ik op een bijzondere wijze enorm goed en daarnaast zag ik Jordan ook al zitten. Ik zwaaide even naar de jongen, voor ik naar de microfoon liep. De glimlach die meestal mijn gezicht sierde stond nu dan nog steeds op geplakt, terwijl ik de jury trotseerde. ‘Jeaden O’donnel. Ik ga vandaag Dangerous Woman van Ariana Grande presenteren, akoestisch.’ Kort keek ik even naar mijn gitaar, waar ik mijn vingers op de juiste snaren legde en zachtjes het laatste zenuwen mijn mond uit blies. Zachtjes gleden mijn vingers over de eerste akkoorden voor deze luider werden en ik de publiek weer aan kon kijken, waarbij alle eventuele spanning die ik had kunnen bezitten van me afgleed.

Nothing to prove and
I'm bulletproof and
Know what I'm doing
The way we're movin' like introducing
Us to a new thing
I wanna savor, save it for later
The taste of flavor, 'cause I'm a taker
'Cause I'm a giver, it's only nature
I live for danger

All that you got, skin to skin, oh my God
Don't ya stop, boy

Somethin' 'bout you makes me feel like a dangerous woman
Somethin' 'bout, somethin' 'bout, somethin' 'bout you
Makes me wanna do things that I shouldn't
Somethin' 'bout, somethin' 'bout, somethin' 'bout you

All girls wanna be like that
Bad girls underneath, like that
You know how I'm feeling inside
Somethin' 'bout, somethin' 'bout
All girls wanna be like that
Bad girls underneath, like that
You know how I'm feeling inside
Somethin' 'bout, somethin' 'bout

Plagend zond ik een handkusje het publiek in, voor ik met een sierlijke zwaai in een buiging boog. Ook al waren er weinig mensen kwam er toch bepaalde pretstofjes in mij los. Een soort kick van de aandacht en de vraag naar meer. Een kick die ik altijd ervoer op het veld en me meestal meester maakte. Ik drentelde half huppelend de podium af, waar ik mijn gitaar netjes achterin neerlegde en Leahs naam al opgeroepen hoorde worden. Een auditie die ik zeker niet wilde missen.
Snel haastte ik mij het kleine groepje wat zich publiek mocht noemen in, waar ik op Jordans schoot neerplofte. Ik legde mijn armen rond zijn middel, waar ik een dikke kus op zijn wang drukte. ‘Ik denk moet Ariana toch maar overwegen om een duet met mij te doen, vind je niet?’ Zachtjes nestelde ik mijn hoofd in zijn nek, voor ik met mijn voet plagend tegen Maeva’s been begon te tikken. ‘MAEVV. Wel lief zijn tegen Leah hoor. Anders pik ik je stoel af.’

[ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 22:06 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jordan Goodrich
Kijkt naar audities | Heeft Jeaden op schoot
Naarmate de tijd verstreek kwamen verschillende audities voorbij. De ene wat beter dan de andere, maar sommige spatten er echt uit en ik hoopte dat de jury het hier ook wel mee eens was. Uiteindelijk was Jeaden aan de beurt en trots keek ik naar mijn beste vriend die het podium opkwam en zichzelf voorstelde. Ik zag de zenuwen van hem afglijden toen hij eenmaal begon met het bespelen van zijn gitaar. Ik glimlachte en luisterde naar het gezang van de jongen.
Toen zijn auditie klaar was kon ik het niet laten even in mijn handen te klappen. Ik moest lachen van het handkusje dat hij het publiek in blies. Geweldige jongen was het ook. Toen hij het podium af huppelde kwam de volgende auditant alweer op en voor ik het wist was Jeaden op mijn schoot gesprongen en kreeg ik een kus op mijn wang gedrukt.
"Ik denk moet Ariana toch maar overwegen om een duet met mij te doen, vind je niet?" Ik grinnikte en voelde zijn hoofd in mijn nek. Hij tikte Maeva's been met zijn voet aan en vertelde dat ze lief moest zijn tegen Leah.
"Jij en Ariana zouden zeker wel een duet moeten doen, ik bedoel, je blies de jury zowat omver met je optreden, Jeadie," zei ik en ik sloeg mijn armen om hem heen. Ik ging iets comfortabeler zitten, zodat mijn been niet zo plat werd gedrukt tussen de stoel en Jeadens gewicht. Er zat precies een velletje dat zeer deed.
"Dus," begon ik en ik rustte mijn hoofd op dat van Jeaden. "Ik ging vanmiddag mee toch?" vroeg ik voor de zekerheid, want volgens mij hadden mijn ouders niet verwacht dat ik thuis zou eten. Dit was de laatste tijd veel minder, omdat ik best vaak bij de familie O'Donnel over de vloer kwam en daar vrijwel altijd bleef eten, omdat thuis niet meer als thuis voelde, omdat ik het niet kon vertellen. En ik kon Gabriele ook lekker irriteren. Ik streelde mijn vingers over de arm van Jeaden en wachtte op zijn antwoord.

[ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 22:38 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.