[RPG || 300] Ilvermorny School of Witchcraft and Wizardry || Speeltopic - Speeltopics

AFDELINGEN KENMERKEN • Horned Serpent || The Mind || Het Huis der Geleerden • Wampus || The Body || Het Huis der Strijders • Thunderbird || The Soul || Het Huis der Avonturiers • Pukwudgie || The Heart || Het Huis der Helers Elk huis heeft twee Heads, vergelijkbaar met Prefects, een 7e en een 8e jaars. Dit zijn twee studenten die aan het einde van hun 6e jaar in een huisverkiezing zijn gekozen en deze positie in hun 7e en 8e jaar bezetten. SORTING PROCESS Sorting gebeurt op Ilvermorny op de eerste dag dat alle eerste jaars aankomen op de school. Ze worden verzameld in de ronde ruimte. De oudere jaars verzamelen op het balkon onder de houtsnijwerken van hun huizen. Een voor een worden de kinderen naar voren geroepen om op de Gordiaanse Knoop te gaan staan die in de vloer is getegeld. Een van de houtsnijwerken zal oplichten als het de student claimt. Als meerderen oplichten mag de student kiezen. Zeer zelden gebeurt zelfs dat alle 4 de houtsnijdwerken oplichten. Dit is voor het laatst gebeurt in 1983. Nadat een leerling in een huis is geplaatst, wordt deze meegenomen naar de eetzaal, waar talloze verschillende toverstokken zijn uitgelegd en mogen ze een stok uitzoeken, al zoekt de stok over het algemeen ook hier de tovenaar uit. UNIFORMEN HUISDIEREN Alle uniformen in Ilvermorny zijn hetzelfde, al mogen meisjes in plaats van een lange broek ook een lange rok dragen. Het bestaat uit een blauwe broek met een blauwe bloes en een cranberry rode spencer en blazer met zwarte lakschoenen. Vroeger was ook een cape, bevestigd met een gouden speld van een Gordiaanse Knoop, verplicht, maar deze is nu vervangen door de blazer met gouden knopen in de vorm van deze knoop. Op Ilvermorny zijn ze niet heel kieskeurig als het gaat om huisdieren, er zitten 3 restricties aan: 1. Een huisdier mag met zijn schouders niet groter zijn dan 2 foot[60cm]. 2. Een student moet zijn of haar huisdier zelf in de hand kunnen houden in elke situatie. 3. Elk huisdier wat een docent, Pukwedgie, student, of ander huisdier, iets aandoet, wordt direct uit de school verwijderd en teruggestuurd naar de ouders van de student. ELEKTRONICA Op Ilvermorny is het niet verboden om elektronica bij je te hebben. Laptops en telefoons kunnen tegenwoordig ook opgeladen worden, maar alleen in de bibliotheek en de kamers van de Heads is WiFi aanwezig. Er is geen bereik op Ilvermorny. Sommige docenten accepteren uitgetypte verslagen, maar velen willen nog altijd alles handgeschreven hebben. In geen van de lessen is geoorloofd eletronica bij te hebben. Met Elektronica kom je door een betovering letterlijk het lokaal niet in. De meeste studenten gebruiken hun laptops, als ze dezen hebben, om eens in de week te skypen met hun ouders. Telefoons worden vooral gebruikt als de oudere jaars naar Salem gaan, waar wel bereik en complete WiFi-dekking aanwezig is.

COMMON ROOMS DORMATORIES De 4 Common Rooms, met eraan geschakelde Dormatories, toiletten, en douches, bevinden zich op de eerste etage van het hoofdgebouw, die allemaal sterk zijn gemoderniseerd in de afgelopen jaren, net als eigenlijk het hele kasteel. Aan de westzijde van het gebouw zijn de Common Rooms te vinden van de Horned Serpent en de Wampus. De oostvleugel bevat de Common Rooms van de Thunderbird en de Pukwedgie. In de Common Rooms trappen geschakeld die lopen naar de Dormatories op de bovenste verdieping en deuren naar toiletten en douches. Vanuit de Common Room ga je via een trap naar een lange gang met deuren, een voor de jongens en een voor de meisjes, die allemaal leiden naar kamers die door 2 leerlingen worden gedeeld. VAKKEN SPORTEN Elke student van Ilvermorny moet aan het einde van het 4e jaar een vakkenpakket kiezen voor de laatste 4 schooljaren. Hierin zijn sommige vakken verplicht en mag tussen de andere vakken gekozen worden. Een vakkenpakket moet bestaan uit alle verplichte vakken samen met minimaal 3 en maximaal 5 keuzevakken, waarbij Creative Studies, Sports, en Languages niet mogen worden gecombineerd. Elk vak moet worden gehaald met een 6 of hoger gemiddeld, of de student moet het laten vallen voor het begin van het 8e jaar. Verplichte vakken Charms Potions History of Magic Transfiguration Social and Science Studies [Dit vak beslaat veel 'algemene kennis' uit zowel de No-Maj als de Magical World op Sociaal, Economisch, en Wetenschappelijk vlak] Defence against the Dark Arts American Sign Language [Dit vak is verplicht voor alle eerste jaars, en een keuze vak voor alle hogere jaren, maar telt niet voor de 3 tot 5 keuzenvakken. Het is een vervanging voor vlieglessen en gekozen om alle leerlingen zich thuis te laten voelen op school] Keuze vakken Astronomy Herbology Alchemy Arithmancy Care of Magical Creatures Divination Magical Theory Creative Studies [Hieronder vallen Glee Club, Muziek, Tekenen, Dansen, en Handarbeid] Sports [Hierbij kiest een student voor American Football, Cheerleading, Zwemmen, Ijshockey, of Baseball/Softball. Quidditch werd vroeger ook gespeeld, maar is jaren geleden uit de gratie geraakt en werd vervangen door American Football en Ijshockey. Ilvermorny doet mee in de competitie voor normale Middle en High Schools en mogen ook geen magie gebruiken tijden Sports] Languages[Hier leren studenten Frans, Spaans, Portugees, en Deens] Vroeger waren er ook lessen in Voodoo en Native American Magic, maar daar zijn op dit moment geen docenten voor te vinden. ROOSTER 6e Jaar 7e Jaar 8e Jaar DE SCHOOL LIGGING Door de jaren heen is het Landhuis van de familie uitgegroeid tot de proporties van een kasteel om alle studenten en faciliteiten te herbergen. Toch is de originele opzet van een Engels landhuis nog duidelijk zichtbaar. Bij de ingang staan twee grote beelden van de oprichters die waken over twee grote deuren die openen in een grote hoge ronde ruimte met een glas in lood rozet als dak. In deze hal hangen 4 groten houtsnijwerken van de dieren van elk van de huizen en een balkon die rond de eerste verdieping loopt. 3 kleinere deuren leiden de studenten naar een eetzaal, een studiezaal, en het trappenhuis met aanliggende gangen naar de keukens en de docentenvertrekken. Op de eerste etage liggen de Common Rooms en Dormatories van de huizen. Ondergrondse gangen leiden de leerlingen naar de twee bijgebouwen binnen de kasteelmuren die de klaslokalen bevatten. Voor de leerlingen is er weinig te vinden in de omgeving van het kasteel behalve een onherbergzaam bergachtig gebied. Een jaar of 100 geleden hebben een aantal ambitieuze leerlingen hier een oplossing op bedacht gebaseerd op het Floo Network in de UK: Een magische verbinding naar het stadje Salem, waar de magische gemeenschap van de USA nog altijd sterke banden mee heeft. Het begon als een geheime passage om als oudere jaars door weg te glippen om wat lol te maken. Inmiddels mogen de hoogste 3 jaren in de weekenden naar Salem, en mag ook jaar 5 op enkele begeleide tripjes naar het dorp door het jaar heen. Het kasteel is een ommuurd gebied met 3 gebouwen, bovenop Mount Greylock. Het Hoofdgebouw is het originele Landhuis van de familie, waarin alles is begonnen. Een ondergrondse gang loopt richting het westen naar een gebouw waarin de praktische vakken worden gegeven. Een ondergrondse gang loopt richting het oosten naar een gebouw waarin de theoretische vakken worden gegeven.

---

ROLLEN


SPORTTEAMS

---

REGELS - Minimaal 300 woorden per post, exclusief naam, foto, etc. Zo moeilijk is dat niet. - Schrijf alsjeblieft met hoofdletters, leestekens, en redelijke grammatica en spelling. Fouten kunnen gemaakt worden, maar het moet niet hinderlijk zijn voor de leesbaarheid. - Gebruik haakjes voor OOC [] {} () - -. - Hou het REALISTISCH!!! Niemand is perfect, niemand kan alles, iedereen maakt fouten, heeft problemen, en slechte dagen. - Laat het alsjeblieft weten als je langer dan een week niet kan reageren. - Reserveringen blijven 72uur staan. Een rol blijft een reservering tot deze COMPLEET is ingevuld. - Geen Mary Sue's (perfecte personages) - Geef graag username verandingen door - Speel niet voor anderen. Dit is zeer hinderlijk en asociaal. - 16+ is toegestaan. Als je 16+ schrijft, of iets anders wat mogelijk een trigger kan zijn voor anderen, zet het onder een spoiler en geef bovenaan de post aan waarom het gaat: sex, drugs, selfharm, eetstoornis, etc. - Respecteer elkaar en druk je ideeën niet door op anderen. - Alleen PeterMaximoff maakt nieuwe topics aan. Bij het breken van een regel volgt een waarschuwing. Na 2 waarschuwingen lig je er zonder pardon uit.

TOPICS • Rollentopic • Praatttopic • Speeltopic • Praattopic 2 Lay-out door FeorgeWeasley

---

Het is de eerste maandag van September. De afgelopen week zijn de studenten aangekomen op school en vanavond wordt het schooljaar ingeluid met een groots diner, waarbij de huizen aan hun eigen tafel behoren te zitten, gevolgd door een traditioneel bal. Vandaag zijn er dan ook nog geen lessen, dezen beginnen morgenochtend. Het is op dit moment 15.00, en de studenten worden om 17.15 precies aan het diner verwacht. Tot deze tijd zijn studenten vrij om zich te bewegen door het kasteel, en de oudere jaars staan vrij om tot 17.00 in Salem te zijn, voor het uitzoeken van balkleding en het bijpraten met vrienden. Natuurlijk niet onder het genot van alcohol, gezien ook in de magische gemeenschap de leeftijd van 21 wordt aangehouden.

[ bericht aangepast op 8 juli 2016 - 21:36 ]

---

Bowties were never Cooler

---

|| A little bit nervous, I guess? ||

---

---

Met mijn handen diep in mijn broekzakken, liep ik maar langs de aantal winkels en keek af en toe naar mijn mede studenten die lachend met elkaar aan het praten waren. Ze lachten, giechelden en sleurden elkaar diverse winkels van Salem in. Natuurlijk zijn de meerderheid meiden die dit doen. Velen zitten zich klaar te maken tot het diner en bal begint. Ze regelen dates, zoeken vrienden op, maken zichzelf op en halen nieuwe jurken en pakken van de winkels in Salem. Ik? Ik loop maar langs Salem en kijk af en toe in de ramen van de winkels waar ik voorbij loop, puur om mijn eigen reflectie in het raam te kunnen zien. Mijn haren waren wel gekamd en het was extra netjes, hoewel mijn kleren de tegenovergestelde daarvan was. Ik had nog steeds de kleren aan die ik in de ochtend nog aantrok terwijl diverse studenten al met pakken en jurken aan het rondrennen waren. Maar dat maakte mij ook vrij weinig uit. Het is niet alsof ik lang zal gaan blijven. Misschien voor het diner, maar liever maak ik de bal niet echt mee. Waarom? Misschien komt het door het feit dat ik mij te nerveus voel daarvoor. Als ik erover nadenk, voel ik al de honderden ogen die op mij gericht zijn wanneer ik door het zaal loop. Ik hoor al de stemmen die mijn naam roepen en ik hoor al het gelach wanneer ik mijzelf weer eens voor schut zet. Nee, deze avond zal mij puur voor schut zetten. Daarom ga ik maar in de hoekje van de zaal zitten of ga ik wel naar de bieb toe om daar een boek te lezen.
Om eerlijk te zeggen: Ik hoop dat ik Alexia of Mason ergens kan gaan vinden. Ik heb ze nog steeds niet gezien en ze zijn zeer waarschijnlijk mijn enige vrienden. Ik beet zachtjes op mijn lip en stopte even met lopen. Met wie zou Mason naar het bal gaan? Niet dat ik nieuwsgierig ben naar wat hij vanavond uit zal gaan halen. Zal hij überhaupt aan mij denken en zoeken waar ik ben? En Alexia? Ik schudde deze gedachtes gauw weer weg en staarde wederom zijdelings naar het winkelraam toe waar ik langs liep. Mijn haren zaten toch niet echt zo netjes en ik had een zichtbare frons op mijn voorhoofd. Ook leek ik bleker dan normaal te zijn- niet dat ik in het normaal ook bleek ben. Met een zucht keek ik weer voor mij uit en nam plaats op de eerste beste bankje die ik zag. Even haalde ik nog een hand door mijn haren voordat ik mijn tas tevoorschijn haalde en mijn leesboek eruit haalde die ik meteen openklapte, echter las ik het niet. Ik dacht eerder aan Alexia en Mason. Wat zijn ze op dit moment aan het doen? Hebben ze al iemand voor hunzelf gevonden om samen naar het bal te kunnen gaan?

---

---

"people who are more socially awkward tend to be more loyal to friends and faithful in relationships."

---

---

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

17 • Year 7 • Muggleborn • Thunderbird • Quarterback Salem • With Shanaya Mijn zoektocht levert binnen een minuut resultaat op als ik Shayana zie. Mijn mondhoeken krullen omhoog tot in een lichte grijns en terwijl haar arm zich om mijn schouder slaat, vindt mijn arm zijn weg om haar middel heen. Ik geef haar een halve knuffel. Mijn ogen gaan eventjes over haar lichaam voordat ik haar aankijk.       'Ben jij Google? Want volgens mij heb ik net gevonden waarna ik zocht.'       'Dat weet ik toch,' zeg ik met een grijns. 'Hallo Naya.'       'Vertel me alsjeblieft dat je hier gekomen bent om mij te redden. Ik denk niet dat ik de zin "wat vind je van deze jurk?" nog één keer kan horen vandaag.' Ik moet lachen en wil mijn mond open trekken om te laten weten dat ik daar duidelijk voor gekomen ben als een meisje in een vreselijke roze jurk op ons afgelopen komt. Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk naar het roze gevaarte.       'Nee, alsjeblieft niet en ook niet iets anders wat roze is!' Ik lach opnieuw.       'Ah, Naya de modekoningin. Moet iedereen weer advies van je krijgen?' grijns ik plagend. 'Hoe is het met je?' vraag ik vervolgens, 'je ziet er weer geweldig uit, zoals altijd.' Ik knipoog om vervolgens de ruimte rond te kijken. Mijn ogen laat ik rusten op een paar giechelende meiden bij een van de rekken met jurken. De luie grijns die ik hen schenk, doet ze nog harder giechelen en onbewust haal ik een hand door mijn blonde, rommelige haar heen. Ik wend mijn blik van het stel af en focus mijzelf weer op Naya, om wie ik nog steeds mijn arm geslagen heb.       'Weet je, als jij mij nou eens advies geeft op welke kleur stropdas matched bij jouw jurk, dan is er een mogelijkheid dat we een geweldig paar zouden kunnen zijn op het bal vanavond. Wat denk je ervan? Zin om een laatste keer advies te geven en dan getrakteerd te worden op een kop koffie en een groot stuk appeltaart? Of misschien iets sterkers?' Ik kijk haar aan met een onschuldige glimlach. "And all I loved, I loved alone."

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

MARA THATCHER • Wompus • 7th year • Pureblood • Icehockey • Right wing • Salem • Strolling around • Met een glimlach rekende Maya de stapel chocokikkers af die op de toonbank lagen. Eigenlijk kon ze absoluut niet wachten om ze open te maken maar met een beetje doorzettingsvermogen zou het haar in ieder geval lukken om ze tot haar aankomst op school ongeopend te bewaren. Maar eigenlijk zodra die gedachten door haar heen was gegaan had ze een van verpakkingen al open gescheurd. Geoefend greep ze de kikker beet waarna ze hem in haar mond stopte. Terwijl ze genoot van de heerlijke chocolade ging ze op een muurtje zitten zodat ze de bijgevoegde kaart kon bekijken.       "Damn it," mompelde ze teleurgesteld terwijl ze naar een kaart keek met Albus Dumbledore er op. Het schoolhoofd van de Schotse tovernaars school was een veel volkomende kaart, in tegenstelling tot haar eigen schoolhoofd. Want die kaart had ze nog steeds niet bemachtigd. Met een zucht stopte ze de kaart in haar achterzak waarna haar ogen zoekend over de menigte gleed. Ze had verwacht dat wel meerdere studenten zich in Salem zouden bevinden in de vrije uren die ze nu hadden, maar tot zover viel het haar maar tegen.       Met een zucht stond ze zich op terwijl ze zichzelf afvroeg of ze iemand een bericht ging sturen of niet. Het was immers wel maar wat alleen zo en als er iets was waar Mara een hekel aan had dan was het wel aan alleen zijn. Het was dan ook geen verrassing dat ze zich opgelucht voelde toen ze eindelijk iemand herkende. Michael Marshal liep een paar meter van haar vandaan en hoewel ze niet het idee had dat ze zijn meest favoriete persoon op aarde was, kon haar dat ook maar weinig schelen. Hij was knap, intelligent en zou haar kunnen verlossen van haar eenzaamheid, meer had ze niet nodig.       Zonder de aarzelen liepen de brunette op hem af en raakte zijn schouder aan zodra ze dicht bij genoeg was. Ze wilde hem niet laten schrikken, deze keer niet, en glimlachte toen hij reageerde. "Hallo Mike, kleren aan het kopen voor het gala vanavond?" Was de vraag die over haar lippen rolde hoewel ze, als ze er wat langer over nadacht, eigenlijk ervan overtuigd was dat hij niet zou gaan.

[ bericht aangepast op 4 juli 2016 - 22:02 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

[MT. Ik zal morgen posten]

---

nothing like the rain, when you're in outer space

mt

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

SEVENTEEN || YEAR SEVEN || HALF-BLOOD || HORNED SERPENT || AT ILVERMORNY || ALONE

Ophelia lag op haar buik in het zachte vloerkleed van haar kamer, een een boek te lezen. Haar gloednieuwe leesbril balanceerde op het puntje van haar neus. Met haar voeten pakte ze een haarborstel, die ergens verdwaald lag, heel de tijd op en liet hem weer vallen, terwijl ze op haar duimnagel kauwde. Zachtjes neuriede ze een liedje dat ze laatst op de radio had gehoord. Haar jurk voor vanavond hing al aan een hangertje naast haar spiegel.
Helaas had ze op haar kamer geen internetverbinding, maar ze was wel zo slim geweest om een paar films te downloaden, zodat ze die kon kijken op momenten als nu.
Veel van de hogerejaars waren nu in Salem, maar Ophelia had geen zin gehad om te gaan. Ze had haar jurk al, en ze had gewoon niet zo'n zin om vandaag weg te gaan. Een luide miauw achter haar kondigde aan dat Begum door de open deur kwam lopen. Hij liep naar haar toe en krulde zichzelf op tegen Ophelia's zij.
Met een zucht klapte ze haat boek dicht. Ze verveelde zich wel een klein beetje en om de een of andere reden had ze heel de tijd de neiging om op haar nagels te bijten. Ondertussen had ze haar duimnagel al weer helemaal kapot gebeten. Ophelia stond op en haar lange zwarte jurk gleed langs haar benen weer naar beneden. Ze schoof haar voeten in een paar oude slippers en trok een dik, wollen vest over haar blote schouders. "Ga je mee?" vroeg ze hardop aan Begum. Hij keek haar even aan en draaide zijn kopje een beetje.
Ze liep de lege gang op, er was niemand te bekennen. Haar voetstappen echode door de lege hal, toen ze op de automatische piloot naar beneden liep en naar de tuin van de school. Ondertussen was ze al vergeten dat ze haat leesbril nog op had. Ze schoof hem naar achter in haar haren, alsof het een diadeem was. Eenmaal buiten liep ze naar het vaste plekje waar ze wel eens met Seb en Jake zat. Ze ging zitten in het gras.

[ bericht aangepast op 4 juli 2016 - 22:41 ]

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

Zoals ieder jaar is het weer een typische eerste schooldag. Alles lijkt goed te gaan, maar op het laatste moment duiken er altijd wel dingen op die niet goed gaan of waarvan ik gehoopt had dat ze niet zouden gebeuren. Dit jaar was het niet enkel het bal, maar ook een aantal spullen die blijkbaar thuis vergeten waren. Voor ophalen was er geen tijd meer en ik wist gewoon dat m'n vader zich er niet mee bezig zou houden om die na te sturen.De enige andere keuze die ik dus had was om toch nog naar Salem te gaan en nieuwe te kopen, ook al was het zeker niet gepland dat ik nu naar het dorpje zou gaan.
Het was niet dat ik iets tegen de plek had, maar momenteel zouden er hopen mede-studenten rondlopen, op zoek naar kleren voor vanavond. Zelf voelde ik eigenlijk niets voor het bal. In de eerste jaren was ik er wel heen geweest, maar na de dood van m'n moeder was het gestopt. En net als de andere jaren, was ik niet bepaald van plan om vanavond echt naar het bal te gaan. En als het moest, dan was er vast nog zoiets als een schooluniform dat ook netjes voor de dag kwam.
Gelukkig wist ik waar ik moest zijn om het nodige in te kopen en kon ik snel alles halen wat ik nog moest hebben. Ik snapte niet hoe sommige mensen urenlang konden winkelen zonder het beu te worden. Zelf was ik meer het type dat haalde wat hij nodig had en daarmee klaar was. Nodeloos rondhangen was voor niets goed in mijn ogen.
Toen ik een hand op m'n schouder voelde, was ik meteen op m'n hoede. Verzonken in m'n eigen gedachten had ik blijkbaar niet door gehad dat ik langs een van m'n mede-studenten was gelopen en die had er blijkbaar gebruik van gemaakt om me te overvallen. "Mara..." Een tel zuchtte ik zachtjes toen ik merkte wie het was. De vraag kwam niet echt als een verrassing, al zou ze daar het antwoord toch wel op moeten weten naar mijn mening. "Je weet hoe ik denk over het bal." Antwoordde ik, terwijl ik m'n hoofd zachtjes schudde. "Ik heb geen plannen om te gaan, dus ik zie ook niet in waarom ik er de gepaste kleren voor zou moeten hebben." Even gleed m'n blik langs haar heen. Het zag er niet naar uit dat zij haar kleren haar al gekocht en ik had het gevoel dat er een andere vraag aan zat te komen.

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

---

Terwijl Jacob wat door zijn kamer stond te dansen had hij niet door hoe laat het ongeveer was. De jongen had net gedouchte en hoort nu eigenlijk zijn kleren aan te doen, maar daar is nog niet veel van gekomen eigenlijk. Met een handdoek om zijn middel liep hij zijn kamer rond, wat dingen te zoeken en zijn kleren voor vanavond wat op zijn plek te leggen. Jake was niet vanplan om stak in pak te gaan, dus inplaats van een hemt en kostuumvest, had hij een deftig shirt klaargelegd met een goede niet al te strakke blazer en een losse broek waarin hij zich goed voelt. Een erg grootte ijdeltuit was de jongen niet, maar hij wilde wel dat zijn outfit goed gecombineerd zat.
Nadat dit in orde was deed Jake met enige aarzeling toch een boxer en sweatpants aan en daarboven één van zijn losse shirts. Nu het geen les was hoefde hij de verplichte schooluniformen niet aan en kon hij dus gaan en staan hoe hij wilde. Al waardeerden de leerkrachten geen naakte billen.
Eens Jake zich omgekleed had en zich in zijn grijze sneakers had gemoffeld keek hij even naar zijn hagedis, hij had het beestje nog maar sinds vorige week en had er helaas nog geen naampje voor kunnen verzinnen. Hij haf het beestje zijn eten en ging dan zijn kamer uit. Na zo'n goede stomende douche snakte de jongen vaak naar een peuk en die was hij vanplan om te gaan rokken in het 'rokershoekje' Dat was eigenlijk gewoon een plak waar hij stiekem met Seb en Elia had gesticht als één van de weinige rokers hier. eens hij dan ook buiten was woelde hij nog even in zijn halfnatte krullende haren die zo weer hun krullende vorm zouden aannemen. Nu gingen zijn donkere haren wat platjes op zijn hoofd en kon je er verschillende dingen mee gaan doen. Jake vond het altijd geinig als meiden dan aan zijn haar zaten en er staartjes of dotjes in maken, ooit lukte het hen zelf om vlechtjes te maken, maar dat was dan ook twee jaar geleden. Jacob had al verschillende haarstijlen gehad, kaal, kort, lang, dreadlocks, weer kort en getrimt en dan zijn verwilderde look zoals het nu is.
Jake had zijn onaangestoken sigaret alvast tussen zijn lippen gestoken terwijl hij in gedachten verzonken richting het plekje liep. Hij vroeg zich af met wie Naya zou gaan. Misschien moest hij haar mee vragen? Dit idee schudde hij echter meteen uit zijn hoofd. Hun relatie was nu puur vriendschappelijk en Naya had vast geen zin om terug met hem opnieuw te gaan beginnen.
Veel zin om theorieën te gaan verzinnen met wie haar zou gaan vragen en als het vriendschappelijk zou zijn of niet, had de jongen niet. Misschien zou hij gewoon alleen gaan of met een vriendin. En over vriendinnen gesproken daar stond al eentje op het rookpleintje. "Elia, stalk je me ofso." grijnsde de jongen met alweer één van zijn hopelose mislukte flirtruks Nee de tips van zijn vrienden of Naya hielp niet echt want hij haalde vaak alles door elkaar. "Ik was toevallig net aan je aan het denken weet je, ....vandaar." de jongen lachte even en hoewel zijn mislukte pogingen voor de meesten als gênant werden gezien, wist Jake er altijd wel mee te lachen tenzij hij er een mep voor terugkrijgt.
"Hoe gaat het? Zin in het feest vanavond?" vroeg hij haar vervolgens en lichtte zijn sigaret aan die al te hele tijd tussen zijn lippen stak en genietend nam hij een diepe teug.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

SEVENTEEN || YEAR SEVEN || HALF-BLOOD || HORNED SERPENT || AT ILVERMORNY || TALKING TO JACOB

Voor heel even was ze alleen, starend naar het schoolgebouw en de paar mensen die er rondliepen. Begum lag rustig te slapen in het gras naast haar. Zijn vacht was al en beetje groen geworden van het pas gemaaide gras en Ophelia lachte. Ze kriebelde hem achter zij oor en genoot van de stilte om haar heen.
Maar toen hoorde ze voetstappen dichterbij komen en een zware stem die zei: "Elia, stalk je me ofso."
Ophelia keek op van haar afgekloven duimnagel en het kostte haar twee seconden om te realiseren dat Jacob voor haar stond. Hij grijnsde naar haar. Ze lachte terug naar hem en klopte naast haar op het gras, hem uitnodigend om naast haar te zitten. Hoewel ze het soms erg fijn vond om even alleen te zijn, was ze nog blijer als ze een bekend gezich zag. "Hey!" zei ze vrolijk.
"Ik was toevallig net aan je aan het denken weet je, -vandaar." zei hij. "Hoe gaat het? Zin in het feest vanavond?" Hij stak de sigaret aan die hij al de hele tijd in zijn mondhoek had hangen.
Ophelia knikte. "Mijn jurk hangt er al helemaal klaar voor, voor vanavond. Hij is wit, en ik ben net dat beetje bruiner geworden in de zomer, zodat ik er niet uitzie als een spook." Het is niet zo dat ze altijd wit was, maar meestal overdreef ze een beetje. Haar huid had van origine een beetje een getinte ondertoon. Het was van haar moeders kant, want ergens aan die kant had ze waarschijnlijk heel ver terug iets exotisch. Ze heeft er verder nooit erg veel aandacht besteed, maar heel soms vraagt ze zich af waar haar ondertoon vandaan komt.
Naast haar blies Jacob de rook uit met een uitdrukking van tevredenheid op zijn op zijn gezicht. Stiekem voelde Ophelia ook de neiging om er een op te steken. "Ik zie alleen een beetje op tegen het moment dat ik een beetje make-up op mijn gezicht moet smeren zodat ik er toonbaar uitzie, want hoe ik er nu bijloop kan echt niet." ze grinnikte en gebaarde naar haar make-uploze gezichtje.
Het veld was stil en je hoorde alleen de wind waaien. Begum miauwde luid in zijn dutje en rolde onrustig om. Ze wilde aan een andere nagel beginnen, maar ze probeerde zichzelf tegen te houden.
"Wilde je niet naar Salem vandaag?" vroeg ze.

[ bericht aangepast op 5 juli 2016 - 8:43 ]

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

JACOB HEATH NEWMAN
WHAMPUS , 17, YEAR 7 , MUDBLOOD , TALKING WITH OPHELIA

---

Eens Ophelia de jongen opgemerkt had kon je haar meteen een stuk blijer zien worden. Ze begroette Jake dan ook met een spontane vrolijke 'Hey!' en klopt op het gras naast haar als teken dat hij erbij mocht komen zitten. Iets wat Jacob hem dan ook geen twee keer liet vertellen, dus plofte de jongen naast haar neer op het zachte net afgemaaide gras. Dat haf altijd een zomers gevoel en ook de zon die zijn gezicht streelde voelde aangenaam aan. Ilvermorny was echt volkomen anders dan Minesota, maar het voelde net zo goed aan als thuis.
Op zijn vraag knikte Elia even "Mijn jurk hangt er al helemaal klaar voor, voor vanavond. Hij is wit, en ik ben net dat beetje bruiner geworden in de zomer, zodat ik er niet uitzie als een spook." haar woorden deden hem zachtjes lachen. "Hmm ben je daar wel zeker van?" zei hij plagend en plaatste zijn overduidelijke bruine arm even naast haar lichtegetinte huid. "Ja dat kan er nog net mee door, je ben geen spookje vandaag." grijnsde de jongen plagen en plaatste zijn handen achter hem zodat hij op zijn armen steunde. Eens Jacob de rook die in zijn longen circuleerde uitblies merkte hij wel op dat Oph ook graag één had opgestoken, al begon ze verder met spreken.
"Ik zie alleen een beetje op tegen het moment dat ik een beetje make-up op mijn gezicht moet smeren zodat ik er toonbaar uitzie, want hoe ik er nu bijloop kan echt niet." Grinnikte het meisje waarop Jake de peuk even tussen zijn lippen parkeerde en met zijn handen het kleine gezichtje van het meisje tussen zijn handen nam om haar even 'inspecterend ' te bekijken. "Hmm, even kijken." murmelde hij met een grimas. "Nee ziet er volkomen normaal uit, " zei de jongen eens hij haar weer los liet en nam de peuk weer tussen zijn vingers. "En ik, moet ik nog make-up op. " plagend trok hij een gek gezicht - wat goed lukte met zijn brede lippen-
Daarna lachte Jacob en nam nog een hijs van zijn peak voordat hij Begum even over zijn kopje streelde wat het katje wat tot rust liet komen in zijn slaap.
"Wilde je niet naar Salem vandaag?" vroeg Ophelia waarop Jake zijn hoofd schudde. "Nah, ik heb mijn kleren al klaar liggen, daarbij zou ik eerder aan de kroeg gangen dan iets anders." grijnsde de jongen. "En jij? Ook geen zin gehad vandaag? "

[ bericht aangepast op 5 juli 2016 - 12:33 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

I V Y       A U R É L I E       L I B E R T Y
Horned Serpent | Eightteen | 8th year | Halfblood | Head Cheerleader | In Salem with Sebastian

De koele wind die door Salem blies, zorgde ervoor dat ik rilde. Mijn rode krullen dansten in de wind, om vervolgens weer neer te dalen. Even glimlachte ik. Het voelde goed om weer in Salem te zijn. Hoewel het plaatsje maar klein was, had ik het gemist tijdens de zomervakantie. Ik vond het heerlijk om er rond te wandelen met vrienden en de winkeltjes te bekijken.
Nu er vanavond een openingsbal plaatsvond, had ik een extra reden om me nu in Salem te bevinden. Ik was erop belust om de mooiste en spectaculairste jurk aan te schaffen om vanavond te kunnen schitteren. Het bal zag ik als ik een mogelijkheid om plezier te maken, maar daarnaast ook als een reden om er op mijn best uit te zien.
Even keek ik naar Sebastian King, de lange, donkerharige Pukwudgie die naast me liep en wie ik met trots mijn beste vriend kon noemen. Ik bukte even en kroop onder zijn arm. Nu zijn arm losjes, maar beschermend over mijn schouders lag, legde ik mijn hoofd tegen zijn schouder. Eigenlijk was ik een stuk kleiner, maar de hoge hakken onder de schoenen die ik droeg, verkleinden het lengteverschil tussen ons aanzienlijk.
Terwijl we verder liepen, zag ik verschillende medestudenten naar ons kijken. Met een glimlach bedacht ik me dat mensen zich vast afvroegen of we een stelletje waren of niet. Seb en ik moesten hier altijd om lachen. Niet iedereen vond het vanzelfsprekend dat een jongen en een meisje bevriend konden zijn. Daarbij kwam dat we regelmatig met elkaar naar bed gingen, wat de meeste mensen al helemaal niet konden begrijpen. Bijna dagelijks maakte er wel iemand een opmerking dat we gewoon een relatie met elkaar moesten beginnen, maar daar waren wij het absoluut niet mee eens.
Ik had een lieve, zorgzame, knappe beste vriend, maar ik zou geen relatie met hem willen. Ik vond het prima hoe het tussen ons was en op de een of andere manier werkte het.
Met mijn hoofd nog steeds op zijn schouder, begon ik te praten.
'Seb, ik heb wel echt een jurk nodig. Niet omdat ik er niet genoeg heb, maar ik wil geen jurk aan die ik al ooit eerder heb gedragen. Help me even, oké. Dan ben ik je voor eeuwig dankbaar.' Ik glimlachte mijn witte tanden bloot en sperde mijn groene ogen open in een smekende blik.


[Ik heb toestemming van Unrequited]
____________________________________________________________________________________________________________________________
Falling in love with yourself first doesn't make you selfish or vain, it makes you indestructable

---

I was an angel living in the garden of evil

Mason Levi O'Connor
Thunderbird || Halfblood || 16 || 6th year || Ice Hockey Goalie || Professional Weirdo
Het was heel gezellig geweest met Alexia de hele zomer op de boerderij. Op mijn oudste broer na, die de boerderij over zou nemen als hij klaar was met studeren en mijn ouders het niet meer aan konden, waren al mijn broers en zussen uitgevlogen, waardoor ik het enige kind thuis was. Het was dus heel erg fijn om iemand van mijn eigen leeftijd op de boerderij te hebben. Alexia was een kind aan huis bij ons, en mijn ouders waren maar wat blij om haar te zien. Het was een hele fijne zomer geweest, met hard werd, maar ook gezellige momenten samen, zonder enige zorg. Nu waren we weer terug in Massachusetts en moesten we vanaf morgen weer onze schooluniformen aan en ons aan alle wetten en regels van de school houden. Voor nu liep ik nog gewoon in een poloshirtje met korte mouwen en shorts, met een stel afgetrapte gympies eronder met een arm om haar heen door Salem. Dat was iets heel anders dan de galakleding van vanavond of het schooluniform wat ik vanaf morgen weer moest dragen. Ik voelde me zo toch veel meer mezelf dan in van die apenpakjes. Ik had nog een jasje nodig, want degene die ik de afgelopen jaren aan had aangehad, was nu echt te klein, en een das had ik nog nooit gehad, waar ik nu ook wel aan moest geloven. Daarbij had zij waarschijnlijk ook een jurk nodig. "Ook zo'n zin in vanavond? Rondhangen in ongemakkelijke kleding en niet samen mogen eten." Alexia was een van mijn beste maatjes, en ik zat graag bij haar bij het eten, dan was er namelijk ook nog eens iets te beleven, want alleen gebeurde er vrij weinig. "En zeg me alsjeblieft niet dat ik straks de enige ben die het feest wat leven in probeer te blazen." Ik had namelijk geen zin om de enige te zijn met straf op de eerste dag. De straten van Salem waren niet heel erg druk, en hier en daar zag ik bekende gezichten van andere leerlingen. Uiteindelijk vielen mijn ogen op een winkeltje waar ze jurken en pakken verkochten, waar we zouden moeten slagen. Zelf was ik niet zo van het winkelen, maar het was een noodzakelijk kwaad als we fatsoenlijk op het bal wilden verschijnen. Ik wilde namelijk al genoeg rotzooi schoppen, maar dan moest ik wel mogelijk komen, waardoor ik gepast gekleed moest gaan. Daarbij wilde mijn oma graag een foto van mij in pak, omdat ik in Canada er eigenlijk altijd uitzag als een straatschoffie of een boerenknul, waardoor zij nooit een foto had waar ik netjes op stond.

[ bericht aangepast op 5 juli 2016 - 16:46 ]

---

Bowties were never Cooler

SEVENTEEN || YEAR SEVEN || HALF-BLOOD || HORNED SERPENT || AT ILVERMORNY || TALKING TO JAKOB

"Ik zie alleen een beetje op tegen het moment dat ik een beetje make-up op mijn gezicht moet smeren zodat ik er toonbaar uitzie, want hoe ik er nu bijloop kan echt niet." Ze grinnikte zachtjes en gebaarde naar haar make-uploze gezichtje.
Jacob klemde zijn sigaret in zijn mondhoek en pakte haar gezicht met beide handen vast. Zijn donkere ogen keken bedachtzaam, zijn wenkbrauwen samen getrokken. "Hmm, even kijken." Zijn gezicht stond nog steeds bloedserieus.
Ophelia trok haar wenkbrauw op. "Oke, wat, geef me de waarheid!" zei ze, maar het klonk raar omdat haar wangen werden vast gehouden.
"Nee ziet er volkomen normaal uit," zei hij, terwijl hij Ophelia's gezicht weer losliet en zijn sigaret weer vastpakte. "En ik, moet ik nog make-up op?" Hij trok een raar gezicht en deed alsof hij lang haar over zijn schouder sloeg, heftig knipperend met zijn ogen.
Haar schaterlach echode over het veld. "Nee, jij ziet er van nature al bloedmooi uit!"
Jacob lachte zachtjes en blies zijn rook uit.
Begum miauwde luid in zijn dutje en rolde onrustig om. Ze wilde aan een andere nagel beginnen, maar ze probeerde zichzelf tegen te houden. Jacob boog voorover en aaide hem over zijn hoofdje. Langzaam maar zeker rolde Begum weer in een rustige slaap.
"Wilde je niet naar Salem vandaag?" vroeg ze
Hij schudde zijn hoofd. "Nah, ik heb mijn kleren al klaar liggen, daarbij zou ik eerder aan de kroeg gangen dan iets anders." grijnsde hij. "En jij? Ook geen zin gehad vandaag?"
Ze haalde haar schouders op. "Niet echt. Ik had al een jurk en ik lag super comfortabel op mijn mat met een goed boek. Ik ga volgende week wel weer." Zonder het echt door te hebben kauwde ze weer op haar nagel en leunde haar hoofd op Jacobs schouder. "Ik denk dat ik even een dutje doe." grapte ze. "Maak me maar wakker als het bal begint." Ze kneep een oog dicht en met de andere keek ze hem aan. De zachte avondbries koelde haar af.
Ophelia strekte haar rug. "Hoe laat is het eigenlijk? Want als het al vier uur is, dan moet ik echt mezelf toonbaar gaan maken." Ze gaf Jacob geen kans meer om te reageren, want ze vroeg al: "Heb jij ook zo'n honger?" Soms dan kon ze zichzelf niet tegenhouden en bleef ze maar doorpraten. Ze hoopte alleen maar dat mensen hier doorheen zagen.

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

Salem was uiteindelijk toch een van Nia's favoriete plekken om te zijn. Niet eens omdat het weg van school was, of door alle winkels die er te zien waren. Simpelweg de energie maakte haar al wat vrolijker. Oké, de winkels waren ook een goed ding. Nia had net haar baljurk voor vanavond uitgezocht en was enorm blij met haar aankoop. Ze zou waarschijnlijk alleen naar het bal toegaan, dan daar met een paar mensen dansen en gewoon een leuke tijd hebben. Ze had erg veel zin in dit jaar. Niet om iets bijzonders, gewoon de feesten, haar vrienden en zelfs de lessen waren dingen waar Nia zich op verheugde. Deze zomer had ze zichzelf wijs kunnen maken dat ze nu volledig over de scheiding van haar ouders heen was en ze zich weer helemaal op school en het cheerleadingteam kon concentreren. Hoewel concentreren op het cheerleaden voor Nia een andere definitie had dan de meeste mensen. Ja, natuurlijk vond ze het leuk om te doen, maar het hele gedoe eromheen hoefde van haar niet. De pakjes waren bijvoorbeeld iets waar Nia zelf niet voor had gekozen, net zoals de dikke laag make-up en alle stress van tevoren. Ook vond ze dat mensen een verkeerd beeld hadden van cheerleaders. Zij en haar teamgenoten waren echt niet zo arrogant als er weleens werd gedacht. Maar ja, een jaar of twee geleden had Nia met tegenzin geaccepteerd dat ze iemands mening niet zomaar kon veranderen, zelfs al wilde ze dat heel erg graag. Nu slenterde ze wat door Salem heen, niet echt wetend wat te doen. Ze zocht naar iemand om even een praatje mee te maken, anders zou ze waarschijnlijk teruggaan naar Ilvermorny en daar de tijd uitzitten tot het diner begon. Nee, liever ging ze nog even met iemand op stap, of praatte ze nog even over de vakantie.

---

nothing like the rain, when you're in outer space

(Snel op mijn telefoon getypt want ik weet niet hoe groot de kans Is dat ik morgen kan gaan posten. Dus het spijt me als het een stomme post Is en als er fouten in zitten. Oh, en ik heb toestemming van Raccoon om Aid met deze specifieke reden naar Jake te sturen ^^)

---

|| A little bit nervous, I guess? ||

---

---

De letters leken in elkaar te gaan terwijl mijn ogen langs de woorden en zinnen van het boek gleden, maar niets leek ik te snappen. Langzamerhand werd het drukker en drukker in Salem en meer studenten begonnen luider te praten en te lachen. Met een kleine grom, klapte ik mijn boek weer dicht en staarde even naar de titel tot iets in mij opkwam. Het was een specifieke naam van een student samen met een specifieke titel van een boek. Jacob en mijn boek van D.A.D.A. Natuurlijk. Hoe kon ik dat nou vergeten? Ik had mijn D.A.D.A. Boek aan deze joch uitgeleend, wat eigenlijk niet zo slim was om te doen maar ik kon simpelweg geen nee zeggen. Ik wilde mijn boek niet aan hem geven, maar hij wilde het zo graag. Hij zou het de volgende dag weer aan mij geven maar- hoeveel dagen zijn er in Merlins name verstreken? Ik liet een luidde kreun voordat ik mijn leesboek terug in mijn tas stopte, die ik weer oppakte en de weg terug naar het kasteel nam. Ik heb geen zin om weer een tripje naar Shanaya te nemen om vervolgens naar haar D.A.D.A. Boek te vragen en te lenen voor mijn lessen. Ze gaat zich af vragen wat ik met mijn boeken doe en ik wil mijzelf niet weer voor schut zetten. Ik beet zachtjes op mijn lip terwijl ik met een lichtte paniek mijzelf door de straten van Salem sleepte. Terwijl ik doorliep, hoopte een kleine gedeelte van mij om Alexia of Mason tegen te komen, maar ik zag ze nergens. Of ik dacht dat ik ze wel zag maar nam de moeite niet om mij om te draaien en te kijken of ze het echt waren.

Na lang gelopen te hebben, zag ik uiteindelijk het kasteel tevoorschijn komen. Als ik niet beter wist zou ik denken dat Jacob ook mij aan het zoeken was aangezien ik hem vlak voor de kasteel in het gras zag zitten. Samen met Ophelia. Nog even liep ik door tot ik een aantal meters voor hun halt nam en de twee aan begon te staren. Even keek ik nog weg, liet een nonchalante kuch horen voordat ik Jake weer aankeek.
'Jacob?' Begon ik maar hij leek mij niet te horen. Lichtelijk nerveus sloot ik mijn ogen voordat ik mijn keel schrapte en hem wat strakker aankeek.
'Jacob,' probeerde ik nogmaals en liep wat meer naar zijn richting toe.
'Mijn boek.. van defence against the dark arts. Je hebt die nog, denk ik. Mag- mag ik die terug?' Vroeg ik dan en wierp even een blik naar de meisje die ik vaag herkende als Ophelia.

---

"people who are more socially awkward tend to be more loyal to friends and faithful in relationships."

---

---

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••