[RPG || 300] Ilvermorny School of Witchcraft and Wizardry || Speeltopic - Speeltopics

AFDELINGEN KENMERKEN • Horned Serpent || The Mind || Het Huis der Geleerden • Wampus || The Body || Het Huis der Strijders • Thunderbird || The Soul || Het Huis der Avonturiers • Pukwudgie || The Heart || Het Huis der Helers Elk huis heeft twee Heads, vergelijkbaar met Prefects, een 7e en een 8e jaars. Dit zijn twee studenten die aan het einde van hun 6e jaar in een huisverkiezing zijn gekozen en deze positie in hun 7e en 8e jaar bezetten. SORTING PROCESS Sorting gebeurt op Ilvermorny op de eerste dag dat alle eerste jaars aankomen op de school. Ze worden verzameld in de ronde ruimte. De oudere jaars verzamelen op het balkon onder de houtsnijwerken van hun huizen. Een voor een worden de kinderen naar voren geroepen om op de Gordiaanse Knoop te gaan staan die in de vloer is getegeld. Een van de houtsnijwerken zal oplichten als het de student claimt. Als meerderen oplichten mag de student kiezen. Zeer zelden gebeurt zelfs dat alle 4 de houtsnijdwerken oplichten. Dit is voor het laatst gebeurt in 1983. Nadat een leerling in een huis is geplaatst, wordt deze meegenomen naar de eetzaal, waar talloze verschillende toverstokken zijn uitgelegd en mogen ze een stok uitzoeken, al zoekt de stok over het algemeen ook hier de tovenaar uit. UNIFORMEN HUISDIEREN Alle uniformen in Ilvermorny zijn hetzelfde, al mogen meisjes in plaats van een lange broek ook een lange rok dragen. Het bestaat uit een blauwe broek met een blauwe bloes en een cranberry rode spencer en blazer met zwarte lakschoenen. Vroeger was ook een cape, bevestigd met een gouden speld van een Gordiaanse Knoop, verplicht, maar deze is nu vervangen door de blazer met gouden knopen in de vorm van deze knoop. Op Ilvermorny zijn ze niet heel kieskeurig als het gaat om huisdieren, er zitten 3 restricties aan: 1. Een huisdier mag met zijn schouders niet groter zijn dan 2 foot[60cm]. 2. Een student moet zijn of haar huisdier zelf in de hand kunnen houden in elke situatie. 3. Elk huisdier wat een docent, Pukwedgie, student, of ander huisdier, iets aandoet, wordt direct uit de school verwijderd en teruggestuurd naar de ouders van de student. ELEKTRONICA Op Ilvermorny is het niet verboden om elektronica bij je te hebben. Laptops en telefoons kunnen tegenwoordig ook opgeladen worden, maar alleen in de bibliotheek en de kamers van de Heads is WiFi aanwezig. Er is geen bereik op Ilvermorny. Sommige docenten accepteren uitgetypte verslagen, maar velen willen nog altijd alles handgeschreven hebben. In geen van de lessen is geoorloofd eletronica bij te hebben. Met Elektronica kom je door een betovering letterlijk het lokaal niet in. De meeste studenten gebruiken hun laptops, als ze dezen hebben, om eens in de week te skypen met hun ouders. Telefoons worden vooral gebruikt als de oudere jaars naar Salem gaan, waar wel bereik en complete WiFi-dekking aanwezig is.

COMMON ROOMS DORMATORIES De 4 Common Rooms, met eraan geschakelde Dormatories, toiletten, en douches, bevinden zich op de eerste etage van het hoofdgebouw, die allemaal sterk zijn gemoderniseerd in de afgelopen jaren, net als eigenlijk het hele kasteel. Aan de westzijde van het gebouw zijn de Common Rooms te vinden van de Horned Serpent en de Wampus. De oostvleugel bevat de Common Rooms van de Thunderbird en de Pukwedgie. In de Common Rooms trappen geschakeld die lopen naar de Dormatories op de bovenste verdieping en deuren naar toiletten en douches. Vanuit de Common Room ga je via een trap naar een lange gang met deuren, een voor de jongens en een voor de meisjes, die allemaal leiden naar kamers die door 2 leerlingen worden gedeeld. VAKKEN SPORTEN Elke student van Ilvermorny moet aan het einde van het 4e jaar een vakkenpakket kiezen voor de laatste 4 schooljaren. Hierin zijn sommige vakken verplicht en mag tussen de andere vakken gekozen worden. Een vakkenpakket moet bestaan uit alle verplichte vakken samen met minimaal 3 en maximaal 5 keuzevakken, waarbij Creative Studies, Sports, en Languages niet mogen worden gecombineerd. Elk vak moet worden gehaald met een 6 of hoger gemiddeld, of de student moet het laten vallen voor het begin van het 8e jaar. Verplichte vakken Charms Potions History of Magic Transfiguration Social and Science Studies [Dit vak beslaat veel 'algemene kennis' uit zowel de No-Maj als de Magical World op Sociaal, Economisch, en Wetenschappelijk vlak] Defence against the Dark Arts American Sign Language [Dit vak is verplicht voor alle eerste jaars, en een keuze vak voor alle hogere jaren, maar telt niet voor de 3 tot 5 keuzenvakken. Het is een vervanging voor vlieglessen en gekozen om alle leerlingen zich thuis te laten voelen op school] Keuze vakken Astronomy Herbology Alchemy Arithmancy Care of Magical Creatures Divination Magical Theory Creative Studies [Hieronder vallen Glee Club, Muziek, Tekenen, Dansen, en Handarbeid] Sports [Hierbij kiest een student voor American Football, Cheerleading, Zwemmen, Ijshockey, of Baseball/Softball. Quidditch werd vroeger ook gespeeld, maar is jaren geleden uit de gratie geraakt en werd vervangen door American Football en Ijshockey. Ilvermorny doet mee in de competitie voor normale Middle en High Schools en mogen ook geen magie gebruiken tijden Sports] Languages[Hier leren studenten Frans, Spaans, Portugees, en Deens] Vroeger waren er ook lessen in Voodoo en Native American Magic, maar daar zijn op dit moment geen docenten voor te vinden. ROOSTER 6e Jaar 7e Jaar 8e Jaar DE SCHOOL LIGGING Door de jaren heen is het Landhuis van de familie uitgegroeid tot de proporties van een kasteel om alle studenten en faciliteiten te herbergen. Toch is de originele opzet van een Engels landhuis nog duidelijk zichtbaar. Bij de ingang staan twee grote beelden van de oprichters die waken over twee grote deuren die openen in een grote hoge ronde ruimte met een glas in lood rozet als dak. In deze hal hangen 4 groten houtsnijwerken van de dieren van elk van de huizen en een balkon die rond de eerste verdieping loopt. 3 kleinere deuren leiden de studenten naar een eetzaal, een studiezaal, en het trappenhuis met aanliggende gangen naar de keukens en de docentenvertrekken. Op de eerste etage liggen de Common Rooms en Dormatories van de huizen. Ondergrondse gangen leiden de leerlingen naar de twee bijgebouwen binnen de kasteelmuren die de klaslokalen bevatten. Voor de leerlingen is er weinig te vinden in de omgeving van het kasteel behalve een onherbergzaam bergachtig gebied. Een jaar of 100 geleden hebben een aantal ambitieuze leerlingen hier een oplossing op bedacht gebaseerd op het Floo Network in de UK: Een magische verbinding naar het stadje Salem, waar de magische gemeenschap van de USA nog altijd sterke banden mee heeft. Het begon als een geheime passage om als oudere jaars door weg te glippen om wat lol te maken. Inmiddels mogen de hoogste 3 jaren in de weekenden naar Salem, en mag ook jaar 5 op enkele begeleide tripjes naar het dorp door het jaar heen. Het kasteel is een ommuurd gebied met 3 gebouwen, bovenop Mount Greylock. Het Hoofdgebouw is het originele Landhuis van de familie, waarin alles is begonnen. Een ondergrondse gang loopt richting het westen naar een gebouw waarin de praktische vakken worden gegeven. Een ondergrondse gang loopt richting het oosten naar een gebouw waarin de theoretische vakken worden gegeven.

---

ROLLEN


SPORTTEAMS

---

REGELS - Minimaal 300 woorden per post, exclusief naam, foto, etc. Zo moeilijk is dat niet. - Schrijf alsjeblieft met hoofdletters, leestekens, en redelijke grammatica en spelling. Fouten kunnen gemaakt worden, maar het moet niet hinderlijk zijn voor de leesbaarheid. - Gebruik haakjes voor OOC [] {} () - -. - Hou het REALISTISCH!!! Niemand is perfect, niemand kan alles, iedereen maakt fouten, heeft problemen, en slechte dagen. - Laat het alsjeblieft weten als je langer dan een week niet kan reageren. - Reserveringen blijven 72uur staan. Een rol blijft een reservering tot deze COMPLEET is ingevuld. - Geen Mary Sue's (perfecte personages) - Geef graag username verandingen door - Speel niet voor anderen. Dit is zeer hinderlijk en asociaal. - 16+ is toegestaan. Als je 16+ schrijft, of iets anders wat mogelijk een trigger kan zijn voor anderen, zet het onder een spoiler en geef bovenaan de post aan waarom het gaat: sex, drugs, selfharm, eetstoornis, etc. - Respecteer elkaar en druk je ideeën niet door op anderen. - Alleen PeterMaximoff maakt nieuwe topics aan. Bij het breken van een regel volgt een waarschuwing. Na 2 waarschuwingen lig je er zonder pardon uit.

TOPICS • Rollentopic • Praatttopic • Speeltopic • Praattopic 2 Lay-out door FeorgeWeasley

---

Het is de eerste maandag van September. De afgelopen week zijn de studenten aangekomen op school en vanavond wordt het schooljaar ingeluid met een groots diner, waarbij de huizen aan hun eigen tafel behoren te zitten, gevolgd door een traditioneel bal. Vandaag zijn er dan ook nog geen lessen, dezen beginnen morgenochtend. Het is op dit moment 15.00, en de studenten worden om 17.15 precies aan het diner verwacht. Tot deze tijd zijn studenten vrij om zich te bewegen door het kasteel, en de oudere jaars staan vrij om tot 17.00 in Salem te zijn, voor het uitzoeken van balkleding en het bijpraten met vrienden. Natuurlijk niet onder het genot van alcohol, gezien ook in de magische gemeenschap de leeftijd van 21 wordt aangehouden.

[ bericht aangepast op 8 juli 2016 - 21:36 ]

---

Bowties were never Cooler

Mason Levi O'Connor
Thunderbird || Halfblood || 16 || 6th year || Ice Hockey Goalie || Professional Weirdo
Ik vond het heerlijk om te horen dat Alexia het fijn vond weer te beginnen. Ik had zeker ook wel zin om naar school te gaan, maar het uniform en een aantal van de regels en de vakken vond ik helemaal niets. Ik vond het heerlijk om met haar weer rond te kunnen hangen, al had ik dat deze zomer ook niet hoeven missen. Ik was zo blij dat ze van de zomer was gebleven op de boerderij, want anders was er echt geen jongere meer in de buurt geweest. Nu hoopte ik dat ze mee zou helpen om het bal vanavond wat leven in te blazen. Ik hoopte dat ze mij ook zou helpen met mijn kleding, want ik had dat wel nodig, en ik hoopte dat ik misschien ook kon helpen met haar jurk uitzoeken. Toch wist ik zeker dat ze er letterlijk in elke jurk prachtig uit zou zien. Ik lachte bij haar woorden. "Als je wil dat je op je teentjes word getrapt door de slechtste danspartner ooit, dan prima." Ik was een lompe boer, dat was gewoon een feit, en dansen had ik dan ook nooit geleerd en kon ik nog altijd niet. Niet dat me het zou tegenhouden als ze mij de dansvloer op zou trekken, want dan zou ik het echt proberen, maar mezelf, en haar waarschijnlijk ook, flink voor schut zetten. Nu pas bedacht ik me dat ik haar niet eens had gevraagd als date, maar wel zo mijn feest aan het plannen was. "Het is misschien schandalig dat ik het vergeten ben te vragen, maar wil je mijn date zijn op het bal?" Ik zei het alsof het de normaalste zaak van de wereld was, wat het in mijn ogen ook was. Ik had geen idee wie ik anders moest vragen. Alexia was mijn beste vriendin, en het meisje van wie ik was gaan houden naarmate we ouder werden en er andere gevoelens bij kwamen. Maddy had al de hele weg rustig naast me gelopen aan de riem, maar begon nu te trekken. Ik snapte niet goed waarom, tot ik zag dat er een eekhoorn over de straat rende. Katten kon ze prima mee omgaan, maar kleine knagers absoluut niet. "Maddy, sit" Gelukkig luisterde ze goed en kwam uit haar jachtgedrag om netjes te gaan zitten. Ik gaf haar een brokje uit mijn broekzak en richtte me weer tot Alexia. "Ik denk dat ze hier wel wat galaspul hebben." zei ik rustig, voor ik haar de winkel in trok, waar baljurken en pakken in de etalage stonden. Daar moest wat te vinden zijn.


Francisco 'Paco' Ezequiel Sandoval-Valdez
Wampus || Halfblood || 18 || 8th year || Head || Korte Stop Baseball
Ik grinnikte zacht bij Alexis' woorden en kwam naast haar lopen. "Ik weet zeker dat je het wel aan kan, Lexi" zei ik met een scheve grijns. Intussen kroop ik wel verder weg in mijn sjaal, want echt warm was het hier niet. Haar woorden deden me een beetje rillen. "Duw me dan direct een vat vloeibare stikstof in, als je toch wil dat ik het koud heb." kaatste ik haar terug, voor ik snel het onderwerp veranderde. Ik wilde niet blijven hangen bij het feit dat ik het hier in het noorden altijd koud had. Ik begon dus over jurken, waardoor ze me aankeek of ik gek was geworden. Ik luisterde naar haar woorden en rolde met mijn ogen, maar kon niet antwoorden voor ze mij een vraag stelde, waarschijnlijk om dit van het onderwerp jurken af te halen. "Nope, ik heb mijn pak van de afgelopen jaren nog. Maar ik wil je wel helpen zoeken naar een jurk. Je hebt vanaf nu een voorbeeldfunctie, en dat betekent ook op het bal. Je kan echt niet aankomen in een broek, en ook niet zonder date." Ik haalde een hand door mijn wilde krullen en keek haar aan. "Nu heb je geluk dat ik ook nog geen date heb, dus we kunnen gewoon gaan als buddies. Dat betekent wel dat we alsnog een jurk voor je moeten zoeken" Ik ging haar echt geen keuze laten. We waren allebei studenten met een voorbeeldfunctie en die verantwoordelijkheid moesten we ook nemen. Voor mij betekende dat een avond niet aanpappen met elk meisje wat interesse leek te hebben, en voor haar betekende dat een jurk dragen. Ik pakte haar hand stevig vast en trok haar de eerste de beste jurkenwinkel in. "Kijk even rond. Is er een kleur die je aanspreekt?" Ik winkelde nog wel eens met mijn zusje, waardoor ik net wat meer van jurken wist dan een jongen zou moeten, maar nu kwam het me zeer goed uit. Ik liet haar alleen echt niet los, want de kans dat ze direct uit de deur was zodra ik haar hand niet meer vast had, was in mijn ogen zeer groot. Daarom wachtte ik op een antwoord en hoopte ik maar dat ze zich er gewoon bij zou neerleggen en zou gaan kijken naar de jurken hier, want dat zou alles een stuk makkelijker maken.

[ bericht aangepast op 8 juli 2016 - 0:09 ]

---

Bowties were never Cooler

---

|| A little bit nervous, I guess? ||

---

---

'Ehm, nu ja ik ben niet in mijn kamer nu.'
Ik wist dat hij mij slechts plaagde, wat mij lichtelijk geïrriteerd maakte hoewel ik het niet liet zien. Ik plakte mijn hand maar achter mijn nek en keek weg naar het gras, zonder de kracht te hebben om wat terug te zeggen. Dat is wat ik deed als iemand mij lastig viel of plaagde. Ik keek maar weg en hield mijn mond dicht.
Uiteindelijk haalde hij zijn stok tevoorschijn en met een simpele spreuk verscheen mijn boek in enkele secondes op zijn schoot. Ik keek op naar Jacob die het boek oppakte en het in mijn armen duwde.
'Hierzo.'
Verbaasd keek ik naar mijn d.a.d.a. boek die duidelijk van mij was. De versleten bindwerk was duidelijk te zien. Maar alsnog klapte ik de boek open en zag al meteen mijn naam in de hoekje staan. Mijn gewoonlijke slordige handschrift.
'Ga jij niet naar Salem?'
Ik keek vragend op naar Jacob en klapte mijn boek weer met een zachte "uh" dicht.
'Ik kwam van daar,' zei ik dan vrijwel meteen en richtte mijn blik weer op het boek die ik nog vasthield.
'Ik bedoel, niet- niet dat ik wat deed daar. Ik zat daar maar gewoon.. in mijn eentje.' Dat was waar. Het was al een misverstand om daarheen te gaan, dus ben ik van plan om wat in de bieb te zitten of terug naar de common room te gaan. Het Is ontzettend druk daar en er lopen allemaal luidruchtige studenten rond die aan het winkelen waren. Het was het niet waard om daarheen te gaan.
'Jakey, heb je een aansteker voor me?' Hoorde ik Ophelia vragen, maar richtte mij er niet echt op. Of ik hoorde het simpelweg niet.
'Ga jij naar Salem? Voor de bal- bedoel ik. Iedereen gaat er heen om jurken te gaan halen. En pakken.'

---

---

"people who are more socially awkward tend to be more loyal to friends and faithful in relationships."

---

---

[ bericht aangepast op 8 juli 2016 - 11:13 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Naam:Sebastian King.

---

---

Van tijd tot tijd trok ik Ivy iets dichter tegen mij aan, al was het puur om gemakkelijker te kunnen lopen. Ivy was mijn beste vriendin en ik zag dat niet heel snel veranderen, op geen enkele manier. Soms voelde het een beetje raar om met andere meiden te flirten terwijl ik ook op deze manier met Ivy door de stad liep, maar zij had vast ook haar eigen crushes. Natuurlijk had ik er wel over nagedacht Ivy mee te vragen naar het bal, maar ik kon het niet laten om me af te vragen of zij niet liever met een jongen ging die ze echt als boyfriend-material beschouwde. ik wist zeker wel wie ik mee zou vragn als ik iemand mee moest vragen die ik als Girlfriend-material beschouwde, maar met Ivy voelde het net iets comfortabeler, iets minder als een verplichting om me charmant en complimenteus te gedragen.
'Seb, ik heb wel echt een jurk nodig. Niet omdat ik er niet genoeg heb, maar ik wil geen jurk aan die ik al ooit eerder heb gedragen. Help me even, oké. Dan ben ik je voor eeuwig dankbaar.' zei Ivy iets het niets. Ik keek even naar de smekende groene ogen en begon te lachen.
"Maar beauty, hoe moet ik helpen kiezen als ik vind dat je er altijd prachtig uitziet, wat je ook aan hebt," lachte ik terug. Ho, nee, ik was niet aan het proberen om mijn beste vriendin te versieren, maar er was een reden dat ik en Ivy net iets beter bevriend waren dan misschien goed voor ons was, en het feit dat ik Ivy toch zeker wel als aantrekkelijkk beschouwde was daar één van. En daarbij kon ik ook niks raars vinden in het feit dat ik mijn beste vriendin graag een goed gevoel gaf over zichzelf.
"We kunnen daar even kijken," zei ik wijzend naar een winkeltje met een aantal jurken in de etalage die op de knie vielen en ietwat simpel waren."Of wil je echt een jurk die opvalt?" Mijn pak had ik al, daar zorgde ik altijd ruim van de voren voor, dus hoefde we eigenlijk alleen de kijken voor een jurk en hoewel de meeste jongens shoppen altijd een straf leken te vinden, had ik er geen problemen mee om Ivy de ene na de andere jurk te zien passen.

Naam: Alexia Aurora Smith .

---

---

We liepen wel enkele winkeltjes voorbij, maar dat waren geen winkels waar je echt gala kleding had kunnen kopen. Ik had gewoon een weekend naar mijn pa in New York moeten gaan, daar had ik sowieso een jurk gevonden die ik had kunnen meenemen vanaf huis. Niet vanaf thuis, dat was onderhand de boerderij, niet New York. Te druk, te luid, te haastig. Ik was alleen altijd al dol geweest op shoppen en dat was toch echt iets wat niet echt kon in de buurt van de boerderij naar mijn mening, maar een mens kon niet alles hebben.
"Als je wil dat je op je teentjes word getrapt door de slechtste danspartner ooit, dan prima." antwoorde Mason. Ik lachte, aangezien ik geen moeite had met een plaatje maken van hoe het eruit zou zien. Toch waren er maar wenig jongens waarmee ik liever voor shut zou staan dan Mason. Dan kon ik er achteraf ten minste nog met hem om lachen.
"Het is misschien schandalig dat ik het vergeten ben te vragen, maar wil je mijn date zijn op het bal?" zei hij alsof hij een soort van verwachtte dat we sowieso al samen zouden gaan. Ik lachte een beetje ongemakkelijk en knikte met een glimlach. Okay, misschien niet de manier waarop ik gevraagd wilde worden, en misschien geen uitnodiging van een van de jongens waar ik al jaren stiekem iets voor voelde, maar ik mocht niet klagen aangezien mijn beste vriend er ook zeker wel goed uitzag en ik mezelf kon zijn rondom hem. Met hem zou ik tenminste de hapjes tafel kunnen leegroven stukje bij beetje, of vroeg weg gaan om een film te kijken als het echt saai was. Misschien had ik het in dat op zicht nog wel heel goed getroffen.
"Ik denk dat ze hier wel wat galaspul hebben." zei Mason, terwijl hij mij een winkeltje mee in trok. Ik keek even naar de etalage poppen, zodat ik ten minste een beeld zou hebben van wat ik kon verwachten van het winkeltje. In de etalage stond niks dat mij aansprak, maar eenmaal binnen zag ik in één oogopslag een aantal jurken die wilde passen.
"Okay, wacht hier," zei ik tegen Mason, voordat ik door de rekken begon te snuffelen. Ik besloot een Blauwe te passen en een roze, een geel goudachtige en als laatste een jurk met bloemen erop. Daarin bleef ik even buiten het kleedhokje staan.
"En? Welke vind je het leukst? Of vind je ze allemaal niks? Eerlijk zijn," vroeg ik een Mason.

[ bericht aangepast op 8 juli 2016 - 14:48 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

I V Y       A U R É L I E       L I B E R T Y
Horned Serpent | Eightteen | 8th year | Halfblood | Head Cheerleader | In Salem with Sebastian

"Maar beauty, hoe moet ik helpen kiezen als ik vind dat je er altijd prachtig uitziet, wat je ook aan hebt," zei mijn beste vriend met een lach. Ik wierp hem met een glimlach een knipoog toe. Natuurlijk wist ik dat Sebastian niet met me aan het flirten was, maar dat maakte het niet minder leuk om te horen.
Toen hij voorstelde bij een winkel met doorsnee jurken te gaan kijken, schudde ik mijn hoofd.
"Of wil je echt een jurk die opvalt?" vroeg hij me daarna. Ik begon hardop te lachen.
''Je weet tegen wie je het hebt, toch? Ivy Liberty draagt geen doorsnee jurken,'' zei ik daarna vrolijk. Ik wist dat mensen me ijdel en oppervlakkig vonden en dat eerste was ik zeker. Ik voelde me nou eenmaal op mijn best wanneer ik er mooi uitzag en wist dat er mensen naar me keken. Op de een of andere manier gaf dat me het gevoel alsof ik onoverwinnelijk was.
Ik pakte zonder verder iets te zeggen zijn hand en trok hem mee in de richting van een boetiek met exclusievere jurken. Hoewel ik wist dat ik zonder overleg de leiding nam, wist ik ook dat Seb hier geen moeite mee had. Hij gaf om me om wie ik was, niet om wie ik wilde zijn. Dat was dan ook de reden dat ik me volledig op mijn gemak voelde bij hem.
Toen we de boektiek binnenstapte, begroette de jonge verkoopster ons vriendelijk.
Terwijl ik zijn hand nog altijd vasthield liepen we naar een rek met jurken. ''Ik zoek een jurk waarnaast alle andere jurken hun glans verliezen,'' zei ik zowel tegen mezelf als tegen mijn beste vriend. Enthousiast pakte ik jurken uit het rek, waarna ik ging passen.
De goudkleurige , dieprode, paarse & zwarte jurk met glitters die ik een voor een aantrok, gaven me stuk voor stuk een gevoel van elegantie en opwinding over het bal.
Met grote ogen keek ik Sebastian aan. ''Seb, jij mag kiezen, ik vind ze allemaal mooi,'' gebood ik hem, waarna ik nog een rondje draaide in de jurk die bezaaid was met glittertjes.
''Oh en voor ik het je vergeet te vragen, je wil vanavond wel mijn date zijn, toch?'' voegde ik daaraan toe. Het grootste deel van de tijd gingen we samen naar feestjes of verplichtingen. Ik vond het heerlijk om ergens met Sebastian te zijn, omdat ik dan verzekerd was van een fijne avond. Wanneer ik een jongen of meisje mee zou nemen op wie ik indruk wilde maken, ging dit vaak ten koste van mijn spontaniteit en plezier op zo'n avond. Met Seb gaan zou perfect zijn en ik hoopte maar dat hij nog geen andere date geregeld had.

Falling in love with yourself first doesn't make you selfish or vain, it makes you indestructable

[ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 11:21 ]

---

I was an angel living in the garden of evil

Mason Levi O'Connor
Thunderbird || Halfblood || 16 || 6th year || Ice Hockey Goalie || Professional Weirdo
Het was heel gezellig met Alexia in het dorpje en ik was blij dat we vanavond ook nog gezellig lol konden maken op het bal. Ik was echt een boeren schoffie, en had niets met formele aangelegenheden of mezelf opdoffen. Ik zag het nut er gewoon niet van in en maakte gewoon liever lol met vrienden dan me aan allerlei belachelijke etiketten te houden. Ik trok haar mee een winkeltje in, waar ze vast jurken en dat soort spul verkochten. Ik knikte bij haar woorden, maar terwijl ze door de rekken begon te kijken, liep ik toch even weg om een jasje van een rek te plukken en het snel aan te passen. Dan was ik ook weer klaar, met de das die ik ook van een rek pakte, voor ik weer terugliep naar waar me verteld was om te staan. Gelukkig was ik net op tijd om te zien welke jurken ze had uitgekozen. Natuurlijk waren ze een voor een prachtig. Haar vraag zette ze me dan ook voor het blok. "Ze staan je allemaal prachtig, Lexa. De een nog mooier dan de ander." mompelde ik, terwijl ik nog even terugdacht naar de andere jurken die ze aan had gehad. Net op dat moment vielen mijn ogen op een rode jurk op een achteraf rekje. Ik pakte die voorzichtig uit het rek, en stak deze naar haar toe. "Wil je deze proberen? Anders moet je die met bloemetjes doen. Die staat je prachtig en je kan erin bewegen." zei ik voorzichtig, terwijl ik hem toestak. Hij was vrij simpel, maar dat zou er hopelijk alleen maar voor zorgen dat haar schoonheid meer zou stralen. Simpel was namelijk vaak het beste. Nu wist ik dat ik een scheef beeld daarvan had als een boerenzoon, maar goed. Ik snapte gewoon niet waarom allerlei tierelantijntjes en extras altijd nodig waren. Ik haalde een hand door mijn blonde krullen en gaf haar een scheve grijns. Zelf had ik gewoon een wit hemd, zwart jasje en zwart strikje, die ik nog wel even moest leren strikken. Hopelijk kon ik iemand strikken om het voor me te doen, want zelf kon ik het echt niet. Toch werd ik inmiddels zo oud dat ik hier niet meer kon doen met alleen een hemd en een oud jasje van een van mijn broers. Het was voor mij het eerste jaar dat ik echt wat nieuws zou kopen, zoizo had ik eigenlijk niets in mijn kast wat nieuw was, maar de andere jongens hadden allemaal hun eigen jasjes uit het 6e of 7e jaar nog, dus ik had niets meer om te lenen, dus ik zou wel moeten. Al zou dit mogelijk betekenen dat ik tot kerst geen extratjes meer zou kunnen betalen.

---

Bowties were never Cooler

JACOB HEATH NEWMAN
WHAMPUS , 17, YEAR 7 , MUDBLOOD , TALKING WITH OPHELIA AND AIDEN

---

"Ja anders had je natuurlijk naast je favoriete persoon op Ilvermorny kunnen zitten." zei Ophelia nog tijdens hun gesprek over eten. "Ik geef je een hint, ik bedoelde mezelf!" Jake lachte nog even voordat Aiden erbij kwam staan of tja meer om zijn. Toen Jacob dan ook effectief zijn boek terug gaf leek de jongen verbaasd te zijn en keek even in het boek om te kijken of het werkelijk zijn boek was. Iets wat Jacob deed fronsen. "Het is niet omdat ik zwart ben dat ik boeken ga vervalsen hoor." zei de jongen licht geïrriteerd. Hij wist wel dat Aiden het niet zo bedoelde of überhaupt discriminerend was, maar dat sloot niet uit dat anderen op school niet zo over hem dachten. Ja oké Jake leende soms dingen iets te lang of vergat het terug te geven, maar dat maakt hem nog geen dief.
Na Jakes vraag of de jongen niet naar Salem ging keek hij wat verbaasd op 'Ik kwam van daar,' begon de jongen die zijn blik op het boek gericht hield. 'Ik bedoel, niet- niet dat ik wat deed daar. Ik zat daar maar gewoon.. in mijn eentje.' legde hij uit en Jacob keek even kort naar Ophelia die niet aan het opletten was en wat met Begum speelde.
'Jakey, heb je een aansteker voor me?' Vroeg de brunette eens ze nog een sigaret in haar zakken gevonden leek te hebben, dus overhandigde Jake haar zijn aansteker. 'Ga jij naar Salem? Voor de bal- bedoel ik. Iedereen gaat er heen om jurken te gaan halen. En pakken.' even moest Jacob zacht lachen maar schudde dan zijn hoofd. "Nee ik heb geen jurk nodig en Oph waarschijnlijk ook geen pak." zei hij grijnzend om zijn droge grap. "We hebben onze kleren al maar misschien kunnen we er wel een hap gaan eten?" even keek Jake naar Ophelia om te kijken of ze dat een goed idee vond. De jongen had wel zin om wat de stad in de gaan en een voorraadje snoep aan te leggen of iets dergelijks.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Ik denk dat vooral tijd dat zal moeten gaan uitwijzen." Hij had er in ieder geval wel vertrouwen in en dat gaf me toch wel iets meer vertrouwen dat het ook daadwerkelijk zou gaan lukken. Als hij er geen vertrouwen in had gehad, dan was ik echt gaan panikeren. Waarom had ik me ook alweer hiervoor opgegeven? Het was niet bepaald zo dat ik een geboren leider was ofzo. Was m'n excuus niet geweest dat het iets zou zijn waar ik zelf ook van kan leren? Het was pas een paar maanden geleden, maar zelf dat kon ik me niet echt meer herinneren.
Zachtjes grinnikend schudde ik m'n hoofd om z'n opmerking. "Dat ga ik je nu ook weer niet aandoen. Das zelf te koud voor mij als ik hel eerlijk ben." Ik snapte wel dat hij het koud vond hier, omdat hij altijd warmer weer gewoon was. Ik was echter nog kouder gewoon dan dit, waardoor het me niet echt deerde dat het geen 20 graden was momenteel hier. Maar heus niet dat ik van hem een ijslolly zou gaan maken, zo gemeen was ik niet.
Tuurlijk zou ik alles doen om niet te moeten denken aan jurken. Zelf dood wilde ik eigenlijk niet meer in zo'n ding gezien worden. Daarbij, was het echt zo verkeerd als je een nette broek aan had? Zelf onder dreuzels had ik gemerkt dat vrouwen lang niet altijd meer een jurk of rok droegen, het was dus echt niet zo raar als het misschien leek. "Ik weet dat Head zijn een voorbeeldfunctie is, maar staat dat werkelijk altijd meteen gelijk aan een jurk moeten dragen? Waarom kan een broek niet net zijn voor een vrouw?" Even keek ik hem vragend aan. Hij was toch niet van de oude stempel zeker?
Een tel tuitte ik m'n lippen toen hij zei dat hij zelf ook nog geen date had en dat ik dus met hem mee kon, als vrienden. Het was eens een andere manier van mee uit gevraagd te worden. "Ik had me niet echt ingebeeld dat jij het type was dat graag gaat shoppen met vrouwen." Was de reactie toen hij 'we' gebruikte om te verklaren dat we om een jurk voor mij gingen. Het was niet bedoelt als belediging, ik was gewoon verbaasd.
Zonder tegensputteren liet ik me maar meetrekken naar de eerste de beste winkel. Ik had eigenlijk geen idee waar ik moest beginnen met zoeken of kiezen. Het enige van winkelen waar ik echt tijd in stak, was winkelen voor zwemkledij, anders was het snel wat paste en makkelijk zat en gedaan. "Hmmm. Het is niet zozeer wat me aanspreekt, maar ook wat past." Even keek ik naar Paco, voor ik langs de rekken liep. Rood zag ik wel graag, maar om zo'n jurk te combineren met mijn haarkleur... Dan kon ik me net zo goed verkleden als cartoonfiguurtje. M'n zus zou nu echt een grote hulp geweest zijn, die wist meer van dit soort zaken dan ik.
Even keek ik opzij naar Paco. Ik wist een beetje hoe hij was en als hij m'n date was, om het even zo te noemen, vanavond dan zou het vast wat raar zijn als ik met iets super conventioneel aan kwam zetten. Uiteindelijk haalde ik een paar jurken uit het rek, voor ik richting paskamers vertrok. Even keek ik over m'n schouder voor ik het gordijn dicht trok. "Moet je keuren, of vertrouw je op m'n ondeskundige oordeel van wat goed moet zijn?" Even keek ik Paco vragend aan. Tenslotte had hij me hiertoe aangezet. Het was wel zo beleefd dus om ook zijn mening te weten.





Hoe lang zou het me kosten om een pak aan te schaffen? Vast niet half zo lang als en vrouw nodig zou hebben om een jurk te kiezen, zoveel was volgens mij wel zeker. Ik mocht dan misschien geen zussen hebben, maar ik wist prima hoe jonge vrouwen zich druk konden maken om hun outfit. Het was ieder jaar op school immers weer dezelfde gekte voor het bal. Een gekte waar ik me gewoonlijk ver van weg hield, tot vandaag dan blijkbaar.
"Laat maar. Als je Transfigurations even goed zijn als je Potions neem ik het risico liever niet." Wierp ik snel tegen. Zelf was ik ook geen ster in het eerste vak, maar het tweede ging me wel prima af, in vergelijking met Mara. Ok, ze was beter geworden door m'n bijlessen, maar ik waagde het nog altijd liever niet om een van haar brouwsels te moeten proeven.
Zachtjes schudde ik m'n hoofd bij haar 'opluchting'. "Ik weet dat je verslaafd bent aan die dingen. Straks zou je nog ontwenningsverschijnselen krijgen als je een minder zou hebben." Gooide ik er droog tegenaan. Ik snapte het bijzondere niet aan die kikkers. Er zaten plaatjes bij die je kon verzamelen, maar voor de rest was er niet veel anders aan dan aan gewone chocolade. En ik verkoos dat laatste als ik er dan toch wilde. Dat probeerde er op z'n minst niet vandoor te gaan.
Kalm wachtte ik op antwoord over de kleur. Het zou namelijk wel invloed hebben op de keuze die ik zou maken van pak. sommige zaken combineerden nu eenmaal slecht in m'n ogen. Ik mocht dan misschien geen enorme liefhebber zijn van shoppen, ik had van m'n ouders wel geleerd wat je wel en niet kon maken als het op formele kledij aan kwam. "Hmmm. Donker rood...." Mompelend tegen mezelf liep ik langs de rekken. "Dit ongeveer?" Even wees ik naar een donkerrode das, die nog wel het meest weg had van de kleur van bloed. Als het dat was, dan wist ik gelijk ook wat ik mee zou nemen.
"Om me enthousiaster te maken?" Was dat nu werkelijk een vraag? "Geen idee. Niet veel vermoed ik, al heb ik het idee dat je vast wel wat gaan verzinnen." Even keek ik haar aan. Ik had er altijd het raden naar wat er in haar hoofd om ging. Vaak wilde ik het niet eens weten en net zo vaak merkte ik het vanzelf wat ze van plan was. We mochten dan misschien verschillen als zon en maan, zelf ik moest toegeven dat het leven met haar niet bepaald saai genoemd kon worden.

[ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 20:29 ]

---

"Nothing is True. Everything is Permitted"

OPHELIA SADIE FISHER

SEVENTEEN || YEAR SEVEN || HALF-BLOOD || HORNED SERPENT || AT ILVERMORNY || WITH JACOB AND AIDEN

"Jakey, heb je een aansteker voor me?" vroeg Ophelia, nadat ze toch nog twee peuken had gevonden in haar zak. Jake gaf haar die van hem. De laatste sigaret die ze nu bij zich had propte ze is Jake's broekzak. "Voor het geval dat jij hem zometeen wilt." zei ze droogjes.
"Ga jij naar Salem? Voor de bal- bedoel ik. Iedereen gaat er heen om jurken te gaan halen. En pakken."
Jacob grinnikte zachtjes en Ophelia wist gewoon dat hij een opmerking aan het bedenken was. "Nee ik heb geen jurk nodig en Oph waarschijnlijk ook geen pak." Jacob grijnsde met zijn witte tanden bloot.
Ophelia trok haar wenkbrauw omhoog. "Wie weet Jake, is de jurk waar ik het net over had wel gewoon een drie-delig wit pak of zo." Ze klikte het bolletje in de sigaret kapot en stak hem aan. De eerste hijs deed haar altijd licht in haar hoofd voelen en haar longen branden. Ophelia wist niet waarom, maar op de een of andere manier liet het haar altijd wat rustiger voelen.
"We hebben onze kleren al maar misschien kunnen we er wel een hap gaan eten?" Jake's donkere ogen keken Ophelia vragend aan.
Dat wilde ze zeker wel. Ophelia kon best wel een snack gebruiken. Misschien had ze dan eerst geen zin om te gaan, maar nu zeker wel. Gelukkig had ze Jacob bij, en dat beloofde zeker gezellig te worden. "Ja, ik kan wel iets te eten gebruiken! Eerst even oproken en dan ben ik ready to go." Ze keek even naar haar outfit, een lange zwarte jurk met een wollen vest eroverheen en slippers, dat er best wel uitzag alsof ze net uit bed kwam. Het maakte haar niet uit. "Ik ga niet meer omkleden." deelde ze mee.
Ze keek naar beneden, waar Begum lui in het gras zat. "Jij blijft hier." mompelde ze. Ze nam een lange hijs van haar sigaret en voelde de hele weg naar haar longen een plezierig, licht branderig gevoel.
Pas toen realiseerde ze zich dat ze met zijn tweeën plannen aan het maken waren en Aiden stond er een beetje bij. Hoewel ze zelf niet echt actief met Aiden omging en ze net zelf had gezien hoe de relatie tussen Aiden en Jacob is, schraapte ze toch nog haar keel en vroeg: "Wil je ook mee Aiden? Gaan we wat eten en even langs de winkeltjes lopen of zo?"

[ bericht aangepast op 11 juli 2016 - 18:35 ]

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

Francisco 'Paco' Ezequiel Sandoval-Valdez
Wampus || Halfblood || 18 || 8th year || Head || Korte Stop Baseball
Gelukkig liet het meisje het onderwerp rusten dat ik het altijd koud had hier. Velen plaagden me ermee, maar ik ging hier echt niet creperen van de kou, alleen omdat ik niet zelfverzekerd genoeg was om te dragen wat me comfortabel maakte. Ik veranderde het onderwerp naar het bal en vooral een jurk voor haar, gezien ik zelf nog wel een pak had hangen van vorig jaar. We waren nu eenmaal Head en moesten dus een voorbeeldfunctie bekleden, ook op het bal. Dit betekende nette formele kleding, een pak voor mij en een jurk voor haar. Zij begon hierover tegen te sputteren, waardoor ik mijn schouders ophalen. "Het hoort nu eenmaal zo en daar kunnen wij niets aan veranderen. Ik moet in pak, jij in een jurk, en dat is hoe het al eeuwen gaat en hoe het ook dit jaar behoort te gaan. Een Head zijn gaat niet alleen over rozen." Of zij vond dat het kon of niet, daar ging het niet om. Zij moest straks ook zorgen dat onze kinderen de regels respecteerden, en dan kon je eigen gevoel wel eens een ander ding ingeven dan wat je eigenlijk moest doen, en dan moest je toch je taak uitvoeren. Ik wees haar op een jurkenwinkel en lachte om haar woorden. "Als mijn vader aan het werk was, was ik de enige jongen thuis, dus ik weet meer dan je denkt." grinnikte ik, voor ik haar een kledingwinkel introk, waar ik haar vast bleef houden, zodat ze niet weg zou lopen. Erg had ik het niet op winkelen, maar het moest gebeuren en ik wilde haar best wel helpen met een jurk, als ze daar moeite mee had. Ik wilde haar heel graag te vriend houden en dit samen doen, maar soms moest je jezelf gewoon overgeven aan de regels. Na haar woorden, liet ik haar los, en begon zelf ook wat door de rekken te zoeken. Ik hield mijn ogen wel op haar, maar zocht zelf ook iets rond wat zij hopelijk mooi vond. Ik wist haar stijl niet goed, maar Marisol en Flora hadden zo'n verschillende smaak, dat ik ook wel wist hoe ik een gouden middenweg moest vinden. Ik keek even om bij haar woorden, toen bleek dat ze al bij de paskamer stond. "Je bent oud genoeg om je eigen keuzes te maken, maar ik help graag als je dat wil." Ik liep naar haar toe met een aantal zwarte jurken, een korte met vleugels op de bandjes met zakken, een korte die langer werd naar achteren, een korte met een lange rok van tule erover, en een lange met een doorschijnende onderkant. "Probeer anders dezen ook. Zwart is misschien wat ingetogen, maar het is altijd een goede keuze en zal je rode haar nog erger doen opvallen." zei ik rustig. Ik had geen saaie compleet effen zwarte jurk zonder versieringen gekozen, want dat paste, voor zover ik wist, niet bij haar. Ik wilde haar niet pushen, en vond het prima als ze een andere jurk zou kiezen, maar een jurk hoorde er nu eenmaal bij, en meestal voelde ieder meisje zich enigsinds comfortabel in een zwart jurkje.

---

Bowties were never Cooler

ZED BALTHAZAR VAUGHN • Horned Serpent • 8th year • Muggleborn • American Football • Running back • Salem • Searching a date with Chuck • Zodra Chuck 'fuck' zei wist ik al genoeg. Hij had geen date en eerlijk gezegt wat ik daar blij mee. Mocht het helemaal fout gaan dan zou ik tenminste niet de enige zijn zonder date. En inderdaad, al snel vertelde de jongen dat hij helemaal niet had nagedacht over een date. "We hebben inderdaad nog genoeg tijd," mompelde ik instemmend hoewel dat niet echt waar was gezien we nog maar een paar uur in Salem hadden. Gelukkig stelde Chuck al snel voor om maar meteen naar Salem te gaan waara ik knikte en achter hem aan sjokte.       Even ging ik wat dames af in mijn hoofd terwijl we door de geheime gangen liepen. Naya had vast al een date en bovendien Jacob zou me vermoorden als hij erachter zou komen. Alexia zou ook vast en zeker een date hebben en ik wist eigenlijk ook niet of ze het überhaupt leuk had gevonden om mijn date te zijn, we waren immers niet voor niets beste vrienden. Misschien Flora, maar haar had ik al even niet meer gesprokken en ik wist niet helemaal hoe het stond tussen ons.       Uiteindelijk kwamen we aan bij Salem en toen Chuck vroeg of ik nog iets nodig had schudde ik mijn hoofd om halverwege die beweging te stoppen. "Ik heb eigenlijk wel iets nodig," zei ik en keek hem aan. "Denk je dat ze ergens een leuke vlinderstrik verkopen?" Ik had het altijd leuk gevonden om er net wat anders uit te zien. "Maar laten we eerst maar even door het dorp lopen, wellicht komen we iemand tegen," stelde ik vervolgens voor. Ergens had ik ook wel langs de boekenwinkel willen gaan want ondanks dat men me over het algemeen zag als een stoere kerel nam ik school erg serieus. Te serieus zelfs volgens anderen. Toch stelde ik dat idee niet voor want ik had natuurlijk een reputatie hoog te houden.       Uiteindelijk besloot ik dat rondlopen en dates zoeken wellicht niet het beste idee was geweest en haalde ik Chuck over om gewoon in een café te gaan zitten. Ik bestelde twee butterbeers en plofte met een diepe zucht op een van de stoelen neer terwijl ik Chuck aankeek. "Misschien ga ik dan maar stag."

[ bericht aangepast op 11 juli 2016 - 23:54 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

---

|| A little bit nervous, I guess? ||

---

---

'Nee ik heb geen jurk nodig en Oph waarschijnlijk ook geen pak,' zei Jacob met een grijns. Ik voelde me al gauw rood worden waardoor ik mijn rug even recht maakte en de jongen strak aankeek. Serieus?
'Wie weet Jake, is de jurk waar ik het net over had wel gewoon een drie-delig wit pak of zo.'
Ophelia nam de sigaret van Jake aan en stak die gelijk in haar mond waarbij ik even wegkeek en ietwat nerveus mijn handen in mijn broekzakken duwde. Ik voelde mij alles behalve goed bij deze twee. Niet eens een beetje comfortabel. Nee: ik heb mijn boek weer terug gekregen en nu wil ik weer weg.
'We hebben onze kleren al maar misschien kunnen we er wel een hap gaan eten?'
Ja, jullie kunnen een hapje gaan eten en mij negeren. Negeer mij maar gewoon! Ik ga over enkele secondes er van door en jullie zullen het niet eens merken!
'Ja, ik kan wel iets te eten gebruiken! Eerst even oproken en dan ben ik ready to go. Ik ga niet meer omkleden.'
Ik knikte met mijn hoofd hoewel ik zeker was van dat ze dat niet merkten. Ze hadden mij zelfs vergeten, dus greep ik de kans met beiden handen vast. Ik wilde mij net gaan omdraaien en langzaam weglopen maar Ophelia keek mij al met vriendelijke ogen aan en stelde die ene vraag waar ik totaal niet op zat te wachten.
'Wil je ook mee Aiden? Gaan we wat eten en even langs de winkeltjes lopen of zo?'
Ik wierp haar een glimlach hoewel ik alles behalve blij was en haalde mijn schouders op.
'Ik- ik denk niet echt dat Jacob mij erbij zou willen hebben..' murmelde ik maar en keek de jongen weer aan.
'Ik bedoel- het is beter als ik jullie etentje niet verstoor. Oh, en dankjewel voor mijn boek,' zei ik nog en probeerde zo nonchalant mogelijk achteruit te schuifelen.
Zeg oké en loop weg, please, jullie willen een joch als mij niet erbij hebben.

---

"people who are more socially awkward tend to be more loyal to friends and faithful in relationships."

---

---

[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 1:25 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Naam:Floramaria Amara Sandoval-Valdez .

---

---

Samen met een groepje andere achtste jaars liep ik winkel in en winkel uit. Niet mijn idee, maar ik had nog niemand anders gezien waarmee ik mee kon lopen en ik was een te erge kletskous om helemaal alleen door Salem te struinen.Echter kon ik mij soms aardig irriteren aan hoe ze allemaal over elkaar heen kwijlde. Eén van de meiden had al tien jurken gepast, die haar volgens de andere meiden allemaal even goed stonden, terwijl ik net nog niet overgaf van het feit dat mijn ondergoed meer bedekte dan sommige van deze jurken en de meeste zo strak zaten dat je de ribben erdoorheen kon zien. Ik schudde mijn hoofd en stond op.
"Ik ga denk ik butterbeer halen," zei ik, terwijl ik weg liep. Zoals al verwacht kreeg ik weinig reactie op mijn vertrek, dus kon ik haast ongemerkt weg lopen. Eenmaal buiten wist ik niet goed welke kant ik op moest, maar links klonk altijd wel goed. Eenmaal een aantal straten verder zag ik het eerste cafeetje van de hele dag, wat misschien was omdat ik en de meiden het nooit voorbij de tweede winkel hadden gemaakt.Ik duwde zuchtend de deur open en zette mijn glimlach weer op. Half huppelend liep ik richting de bar, waar Zed en Chuck zaten. Ik bestelde mijn butterbeer en liep daarna -nog steeds half huppelend- richting Zed en Chuck.
"Hey guys," zei ik vrolijk. "Mag ik erbij komen zitten? Ik kan echt geen jurk meer zien zolang het bal nog niet begonnen is."
Het was niet dat ik iets tegen jurken of meisjesachtigheid had, integenstelling juist, ik was soms zelf heel meisjesachtig - aangezien ik een meisje ben. Maar ik kon dat gekweil moeilijk hebben. Die laatste jurk zou niemand hebben gestaan, dus daar had iedereen best eerlijk over mogen zijn. Ikzelf had al een jurk, vanuit thuis meegenomen, aangezien ik bang was dat ik hier geen jurk had kunnen vinden.

[ bericht aangepast op 12 juli 2016 - 11:39 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

JACOB HEATH NEWMAN
WHAMPUS , 17, YEAR 7 , MUDBLOOD , TALKING WITH OPHELIA AND AIDEN

---

"Wie weet Jake, is de jurk waar ik het net over had wel gewoon een drie-delig wit pak of zo." Zei Ophelia plagend tegen me en stak de sigaret die tussen haar volle lippen ging aan iets wat me even deed grinniken. ' De mode word steeds vager en vager." zei ik sarcastsch en zag hoe Aiden rood werd en zijn handen nogal krampachtig in zijn broekzakken stak. Had ik iets verkeerd gezegd?
Op zijn vraag leek enkel Ophelia te reageren met een enthousiaste . "Ja, ik kan wel iets te eten gebruiken! Eerst even oproken en dan ben ik ready to go.Ik ga niet meer omkleden." deelde ze mee waardoor ik goedkeurend knikte en toekeek hoe het meisje beveelde aan haar katje dat hij dan hier moest blijven, iets dat aan zijn luie mood te zien vast wel zou gaan gebeuren.
"Wil je ook mee Aiden? Gaan we wat eten en even langs de winkeltjes lopen of zo?" vroeg Oph aan Aiden die er nog een beetje dromerig bijstond en ook ik keek hem vragend aan. Het is niet dat ik de jongen niet mocht, hij was gewoon te stil naar mijn mening. 'Ik- ik denk niet echt dat Jacob mij erbij zou willen hebben..' Zijn woorden deden me verbaasd de jongen aankijken. Ik had dus wat verkeerd gezegd... Oh boy...
'Ik bedoel- het is beter als ik jullie etentje niet verstoor. Oh, en dankjewel voor mijn boek,' De jongen liep zachtjes naar achteren, klaar om weg te vluchten maar hier wilde ik het niet bij laten. Ik krabbelde overeind en nam Aiden losjes bij zijn pols vast. "Aiden? Waarom denk je dat ik je er niet bij zou willen? Heb ik iets verkeerd gezegd?" vragend keek ik de jongen aan. Het stak toch wel dat de jongen zo bang van me leek te zijn. Oké mijn woorden waren misschien bot overgekomen, maar het laatste wat ik wilde zijn was een pestkop.
"Hé, het spijt me Aiden, al ik je gekwets heb..." mijn woorden waren zacht en kort beet ik op mijn lip waarna ik even naar Ophelia keek. Zou ze me ook een klootzak gevonden hebben juist? " Het zou fijn zijn als je met ons mee zou gaan, maar ik begrijp als je liever hebt van niet." mijn handen stak ik in mijn broekzak en een zachte zucht verliet mijn lippen. Great, ik was blijkbaar iets wat ik zelf absoluut haatte, een echte ass-hole.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ik kijk een tijdje toe hoe er verschillende mensen langs mijn tafel lopen op het terras. Ik geniet in stilte van mijn koude drankje, terwijl ik mijn telefoon door scrol. Met de wifi die er somehow niet is op het grootste gedeelte van Ilvermorny, maar weel in Salem, heb ik eindelijk de kans om iets aan mijn ouders te laten horen. Tot nu toe ben ik nog niet echt iemand tegengekomen, al heb ik al een aantal mensen van Ilvermorny voorbij zien komen. Thelonius gaat zelf terug in mijn mouw, soms heb ik het idee dat hij het daar fijner vindt dan in de drukte. Ondertussen controleer ik mijn tas ook nog even en kijk ik of ik überhaupt de moeite heb genomen om er geld in te stoppen, wat wel handig zal zijn In het geval dat ik een jurk zie. Daar moet ik zo ook nog echt even voor op pad. Ondanks dat ik er geen zin in heb, is het toch nodig. Ik baal ervan dat het verplicht is, anders had ik de hele avond op mijn kamer doorgebracht. Ik heb ik niet eens een date en ik ben niet de persoon die ervan houdt om de hele avond saai in een hoekje te gaan staan, dan ga ik liever helemaal niet. Als ik al een aantal minuten verveeld buiten heb gezeten, komt de serveerster weer terug en zegt dat er een groep aankomt, welke al had gereserveerd om buiten te zitten. Zuchtend sta ik op, waarna zij nog een sorry zucht. Dan moet ik mijn drinken maar binnen opdrinken. Daar is het ook iets drukker en zie ik nog een aantal bekende gezichten, waaronder Chuck en Zed. Zo te zien komt Flora er ook aanlopen. Ik zie dat ze iets tegen ze zegt, al versta ik niet wat. "Hoi," Zeg ik met een kleine als ook ik erbij kom staan. "Blijkbaar is het niet eens gewenst meer om buiten te drinken." Mijn drankje heb ik nog steeds in mijn handen geklemd en af en toe neem ik er een paar slokjes uit. Ik ben altijd al een langzame eter en drinker geweest, dus mijn glas is nog niet eens half leeg.

---

She was always looking for more..

OPHELIA SADIE FISHER

SEVENTEEN || YEAR SEVEN || HALF-BLOOD || HORNED SERPENT || ON THE WAY TO SALEM || WITH JACOB AND AIDEN

"Ik bedoel- het is beter als ik jullie etentje niet verstoor. Oh, en dankjewel voor mijn boek." Aiden schuifelde een beetje naar achter, alsof hij in de startblokken stond en een sprintje wilde gaan nemen. Jake overbrugde de paar stappen tussen hen in en pakte zijn pols vast. "Aiden? Waarom denk je dat ik je er niet bij zou willen? Heb ik iets verkeerd gezegd?"
Ophelia kon Jake's gezicht net niet zien, maar ze wist dat hij zich nu een beetje lullig voelde. "Hé, het spijt me Aiden, al ik je gekwets heb..." zei hij zachtjes.
Zijn blik verplaatste even naar Ophelia, naar wie hij omlaag keek. Er was een flikkering van onzekerheid, die net zo snel weer weg was, als dat hij verschenen was. Ophelia legde haar hand op zijn bovenarm en glimlachte. Om te laten weten dat zij hem nooit zou haten.
"Het zou fijn zijn als je met ons mee zou gaan, maar ik begrijp als je liever hebt van niet." Jake nam een stap terug en stopte zijn handen in zijn broekzakken en hij zuchtte.
Ophelia voelde dat ze de gespannen sfeer even moest doorbreken. "Great! We zijn allemaal vrienden, let's go!" zei ze, en ze haakte haar arm in die van Aiden. Hij keek naar haar omlaag, een beetje onzeker, maar ze glimlachte haar breedste glimlach. Ze begon al aan Aiden's arm te trekken om te gaan lopen.

Nog geen tien minuten later stonden ze in Salem. Het was vrij druk en bezaaid met studenten van Ilvermorny. Ze liepen richting de winkels en de eerste winkel die ze tegenkwamen was een kledingwinkel. In de etalage hingen prachtige jurken. Ademloos pakte Ophelia Jake's arm en trok hem richting het glas. Ze tikte zachtjes tegen het raam aan, wijzend naar een jurk. "Ik weet dat ik al een jurk heb, maar deze moet ik echt hebben." zei ze zachtjes en ze gebaarde dat ze naar binnen moest.de

[ bericht aangepast op 14 juli 2016 - 18:04 ]

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old