Alyssa Rainerson
“Bijna dertien”, over tweeënhalve maand
Ik ben jonger en ouder dan mijn werkelijke leeftijd. Ik hou me niet bezig met jongens, rages en volwassen willen zijn. Ik hou van dromen, lezen en rust. Sommige mensen willen alles al zelf kunnen. Ik niet. Ik interesseer me nog niet in koken, stages en financiën. Mijn ouders mogen daar voor zorgen en me naar afspraken brengen, daar schaam ik me niet voor. Ik heb daar nog tijd genoeg voor. Laat mij maar doen wat ik leuk vind. Ik vind mezelf ouder omdat ik oprecht geïnteresseerd ben in andermans emoties, de gevolgen van dingen en veel over mezelf nadenk. Volgens mij weet ik meer over mezelf dan de meeste mensen van mijn leeftijd. Daar mag je zelf over oordelen.
Ik heb een open, dromerige blik. Ik oordeel niet snel en accepteer mensen en situaties gemakkelijk. Dat geeft me wel een goed excuus om wat passief te zijn.
Einzelgänger
Wat het meeste opvalt, is dat ik vaak gewoon mijn eigen weg ga. Ik heb zeker geen hekel aan mensen, maar ik reken er niet echt meer op. Ik doe gewoon wat ik wil. Ik voel me niet snel verbonden. Als een groep weg wil, kan ik rustig nog langer blijven staan om te genieten van het uitzicht, of juist ergens anders naartoe gaan omdat ik daar iets zie. Die groep vind ik wel weer, en zo niet, dan onderzoek ik de rest wel alleen.
Rustig en vriendelijk
Ik kan zeker wel in paniek raken, maar dat zal je bij mij niet snel zien. Ik ben snel bang om teveel te zijn, dus ik zet vaak een glimlach op en ga in een hoekje wachten tot ik weer kalm ben.
Als er vragen komen, zal ik best eerlijk zijn en mijn ware gevoelens door laten schemeren, maar ik zal niet snel andere mensen ‘storen’. Ik zoek liever zelf manieren om mijn problemen op te lossen. Ik zal mensen niet snel aanspreken of dingen vragen, tenzij ik het echt nodig vind. Als er iemand verdrietig is en niet geholpen wordt, kan ik die persoon wel in de gaten gaan houden, maar verder hou ik me meestal op de achtergrond.
Soms kan ik overigens best flauwe opmerkingen maken en iets minder lief overkomen, al is dat vooral bij mensen die ik beter ken of wanneer ik merk dat die mensen zelf zulke opmerkingen maken. Bij mensen die er slecht tegen kunnen, zal ik daar snel mee ophouden en me waarschijnlijk verontschuldigen.
Autoriteit
Ik hou niet van mensen die zeggen wat ik moet doen. Vaak probeer ik die mensen te ontlopen. Ik heb graag zelf controle over wat ik doe. Als ik ze tegenkom, heb ik echter wel begrip voor wat ze willen doen en luister ik, omdat ik gewoon zo opgevoed ben. Ik ben vrij makkelijk en zal niet snel klagen, behalve als daar echt een goede reden voor is. Ik word zelfs nog stiller rond zulke mensen. Ik zal hooguit voorzichtig vragen of mijn idee niet ook een optie kan zijn.
Het is vast geen verassing dat ik vrij onzeker ben over mezelf.
Uiterlijk
Ik heb lang, donker haar en bruine ogen. Het past wel bij mijn kledingstijl, die is meestal net zo donker en bestaat vaak uit een zwarte jurk of zwart shirt en strakke broek met laarzen. Mijn moeder wilde me als kind graag in jurken hebben maar nu ik ze eenmaal draag, is ze er iets minder blij mee, hoewel ze het niet verbiedt. Ik draag nog geen make up of strakke shirts. Het is nog vrij simpele kleding, alleen zwart.
Perspectief en tijd
Ik denk dat de ik-vorm er het beste bijpast, en tegenwoordige tijd.
Life's weird
) en ik heb dus ook al een cover gemaakt. En ik ben er zo happy mee!
Ik moet alleen nog een titel gaan verzinnen, maar daar heb ik nog even tijd voor 
