• En dan heb ik het niet over geesten of dat soort dingen, want die kunnen best bestaan, als jij daarin gelooft. Kijk maar naar de documentaire serie Doctor Who. (ja, dat was een grapje.)
    Nee, mijn vraag gaat over dingen als een soulmate. Geloven jullie dat soulmates of karma of dat soort dingen bestaan? En voorgevoelens, van vandaag gaat een speciale dag worden. Gelijk onderbuik gevoelens eigenlijk.
    Het gaat er eigenlijk om wat er zondagavond gebeurt is (het topic voor wie nieuwsgierig is), en het houdt mij nog steeds bezig. Het was namelijk niet zo maar "een vreemde op de trein die aardig was", maar ik had ergens zo'n gevoel dat het iets meer was. En ook heb ik steeds zo'n onderbuik gevoel dat ik hem nog eens ga ontmoeten. Dus, uiteraard ben ik gaan googlen op vanalles. Maar ik zit nu een beetje in een spagaat. Aan de ene kant heb ik het gevoel alsof ik mijn gevoelens/herinneren aan het overdrijven ben, maar van de andere kant heb ik toch zoiets dat het iets heel speciaals was. En van de ene kant lijkt dat alles wat op het internet geschreven staat logisch en waar, maar van de andere kant zijn het "onzichtbare krachten" en dus niet wetenschappelijk bewezen, en weet ik niet of het moet aannemen of er van uit moet gaan.
    Dus, jullie mening/standpunt? Oh, en jullie hulp om mijn gedachten hiervan af te zetten en er niet meer over te fantaseren of na te denken en gewoon te laten studeren aaaargh? Er zijn zoveel onbeantwoorde vragen, en ik kan niet tegen onbeantwoorde vragen.

    [ bericht aangepast op 30 aug 2016 - 13:08 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Ik denk niet dat die dingen bestaan. Soulmates.. ik denk dat dat gewoon bedacht is door iemand die bleef ontkennen dat hij forever alone zou zijn. Karma ook niet, al gebruik ik het wel als ik bijv mijn teen stoot, 'yup, das karma'. Ik wil er best in geloven, net als in één of andere god. Maar dan wil ik eerst bewijs dat het echt bestaat.

    DOCTOR WHO


    in love with the fictional characters, I'm sorry

    Ik heb hele sterke onderbuikgevoelens, en dan mag men me aankijken met 'ja, die is gek', maar het heeft me van m'n leven niet in de steek gelaten. Ik geloof er wel in, maar niet in soulmates en die andere shit.

    [ bericht aangepast op 30 aug 2016 - 14:30 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Onderbuik gevoelens is niks anders dan je eigen intuïtie. Intuïtie heeft niks met bijgeloof te maken, maar is een gevoel. Als jij het gevoel hebt dat je er iets meer met de jongen was en hem nog een keer gaat ontmoeten, dan moet je op je gevoel afgaan.

    Zelf geloof ik niet in soulmates, onzichtbare krachten, karma en dat soort dingen, maar wel in intuïtie.


    I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

    Ja, ik geloof in bovennatuurlijke dingen. In zowel soulmates als al die andere dingen.
    Als HSP'er zie en voel ik dingen anders als andere mensen, zo kan ik andermans gevoelens voelen en nog meer van die "gekke" dingen. Zo weet ik bijvoorbeeld altijd wanneer een bepaalde vriendin me belt (zonder op het scherm van mijn telefoon te kijken). Dan wéét ik gewoon dat zij het is, die mij belt. Daarnaast heb ik vaak visioenen/voorspellingen (hoe ze ook wilt noemen) gehad, die ook daadwerkelijk uit zijn gekomen. Dit zijn vaak dingen die op dat moment niet super duidelijk zijn, of die je niet volledig begrijpt, maar achteraf vallen de puzzelstukjes in elkaar en realiseer je je dus dat je iets hebt meegemaakt waarvan je dus eigenlijk al wist dat het ging gebeuren. Dit kunnen dromen zijn, visioenen, onderbuikgevoelens, vanalles...
    Als we het over soulmates hebben, geloof ik niet dat dit per definitie een romantische partner moet zijn. Ik geloof ook dat een beste vriend/vriendin je soulmate kan zijn, of zelfs (huis)dieren. Mijn definitie van een soulmate is dat je een wezen tegenkomt (mens of dier) waarmee je kunt communiceren op een andere manier dan alleen het aardse. Dus; dat je elkaar aanvoelt, begrijpt etc. zonder echt woorden of gebaren (o.i.d.) te hoeven gebruiken.

    ... Klinkt dat heel erg zweverig? I don't care.(cat)


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Dreadful schreef:
    Ja, ik geloof in bovennatuurlijke dingen. In zowel soulmates als al die andere dingen.
    Als HSP'er zie en voel ik dingen anders als andere mensen, zo kan ik andermans gevoelens voelen en nog meer van die "gekke" dingen. Zo weet ik bijvoorbeeld altijd wanneer een bepaalde vriendin me belt (zonder op het scherm van mijn telefoon te kijken). Dan wéét ik gewoon dat zij het is, die mij belt. Daarnaast heb ik vaak visioenen/voorspellingen (hoe ze ook wilt noemen) gehad, die ook daadwerkelijk uit zijn gekomen. Dit zijn vaak dingen die op dat moment niet super duidelijk zijn, of die je niet volledig begrijpt, maar achteraf vallen de puzzelstukjes in elkaar en realiseer je je dus dat je iets hebt meegemaakt waarvan je dus eigenlijk al wist dat het ging gebeuren. Dit kunnen dromen zijn, visioenen, onderbuikgevoelens, vanalles...
    Als we het over soulmates hebben, geloof ik niet dat dit per definitie een romantische partner moet zijn. Ik geloof ook dat een beste vriend/vriendin je soulmate kan zijn, of zelfs (huis)dieren. Mijn definitie van een soulmate is dat je een wezen tegenkomt (mens of dier) waarmee je kunt communiceren op een andere manier dan alleen het aardse. Dus; dat je elkaar aanvoelt, begrijpt etc. zonder echt woorden of gebaren (o.i.d.) te hoeven gebruiken.

    ... Klinkt dat heel erg zweverig? I don't care.(cat)


    Nee, dit klinkt voor mij juist bekend. Zoiets heb ik ook wel eens, denk ik, dat je dingen "gewoon weet", terwijl er nog andere dingen mogelijk zijn, en achteraf bleek het waar te zijn. Het ergste was nog dat ik de dood van een huisdier of familielid een paar keer heb zien aankomen.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Aan de ene kant ben ik best wel wetenschappelijk ingesteld, geloof ik in de evolutietheorie en de wetenschap. Vanuit dit oogpunt zou ik wel kunnen stellen dat er een gevoel van goed of slecht kan komen uit bijvoorbeeld je instinct.

    Aan de andere kant geloof ik enigszins in spirituele dingen (niet diehard hoor), denk dan vooral aan astrologie (niet de dagelijkse horoscopen maar wel de sterrenbeelden en de zwakheden en de sterkere punten). Hieruit zou je kunnen uitleggen dat er een soort van soulmate is met bepaalde sterrenbeelden - maar mijn vriend en ik staan nooit samen en ik ben wel overtuigd van ons, om het zo even te zeggen.

    Als je gewoon kijkt naar leukheid, aantrekkingskracht en verliefdheid: ik zag mijn huidige vriend ook random ergens op school en sindsdien was ik helemaal hoteldebotel over "die knappe jongen met die lichte ogen". Uiteindelijk zaten we naast elkaar bij de computers en zijn we gaan praten (nu hebben we al 2,5 jaar).

    Het kan natuurlijk zijn dat jij ook gewoon op die manier iemand tegen kwam, het kan zijn dat het een match made in heaven is, maar ik kan je niet met volle overtuiging zeggen dat ik daar in geloof.

    Heel veel succes en ik hoop dat je hem ooit nog tegenkomt (:

    Nee, daar geloof ik allemaal niet in. Dat heet gewoon aantrekkingskracht naar mijn mening en dat kan je echt gewoon met veel mensen hebben, ook met mensen die helemaal je soulmate niet zijn en niet eens liefde voor zou kunnen voelen, het is gewoon de spanning die het opwindend maakt. Dat is mijn mening. Alleen in karma geloof ik voor een deel, zonder het stuk van volgend en vorig leven. Ik geloof alleen in de actie - en reactiewet. Stel nu, je bent een vrouwenmishandelaar, die allemaal slechte acties stelt in zijn leven, dan geloof ik dat je voor je slechte gedrag de prijs zult terugbetalen, om maar een voorbeeld te geven, je zult door je mishandelen van vrouwen, ook de liefde van je leven mishandelen gewoon omdat het negatieve gedrag een ingesleten patroon is, die je niet zal kunnen verhelpen. De liefde van je leven verlaat je daardoor en je zult de rest van je leven in zak en as mogen zitten, vanwege je eigen negatieve handelingen. Of als je geen liefde van je leven hebt, zullen je negatieve acties uiteindelijk ook tot negatieve gevolgen leiden want je zult misschien moederziel alleen sterven en nooit een gelukkige relatie kennen.
    Dus ik geloof wel dat negatieve acties, altijd vroeg of laat zullen leiden tot negatieve gevolgen. Elke actie heeft namelijk altijd een gevolg, als ik de negatieve actie onderneem om niet te leren voor mijn examens en beslis om lekker lui te zijn, dan zal dat voor mij een negatief gevolg hebben. Zo is het met alles denk ik. Het is gewoon een wetmatigheid van het leven. Ik geloof alleen niet aan die dingen van vorig leven, ik denk dat het boeddhisme hier gewoon mee een fundamentele waarheid in het leven zelf heeft gevat, zoals heel vaak in zingevingssystemen.

    [ bericht aangepast op 30 aug 2016 - 17:32 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Karma bestaat naar mijn mening wel. Wie goed doet, wie goed ontmoet klopt zeker wel.

    Dat soulmates ding weet ik niet geheel zeker, maar ik sta open voor een hoop. Ook wel de 'zweverige' dingen.


    26 - 02 - '16

    Lolicia schreef:
    Ik heb hele sterke onderbuikgevoelens, en dan mag men me aankijken met 'ja, die is gek', maar het heeft me van m'n leven niet in de steek gelaten. Ik geloof er wel in, maar niet in soulmates en die andere shit.


    Precies dit.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Onderbuikgevoelens zijn ook echt, dat is wetenschappelijk bewezen. (:
    Ik heb daar ooit iets over gelezen op verschillende sites, het is een functie in het onbewuste brein en het onbewuste brein kan niet communiceren naar ons via taal, alleen via beelden en gevoelens. Daardoor hebben we soms een gevoel, zonder we er rationeel de vinger op kunnen liggen. Best interessant.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Ik ben nogal zweverig opgevoed en gezien ik echt meerdere keren voorgevoelens gehad die echt klopte, zeg ik ja, in deze dingen geloof ik ja.


    obsessive rage

    Histoire schreef:
    Onderbuikgevoelens zijn ook echt, dat is wetenschappelijk bewezen. (:
    Ik heb daar ooit iets over gelezen op verschillende sites, het is een functie in het onbewuste brein en het onbewuste brein kan niet communiceren naar ons via taal, alleen via beelden en gevoelens. Daardoor hebben we soms een gevoel, zonder we er rationeel de vinger op kunnen liggen. Best interessant.

    Tell me something I don't know. Zeg dat maar tegen die mensen die mij elke keer zo vreemd aangekeken hebben.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Histoire schreef:
    Onderbuikgevoelens zijn ook echt, dat is wetenschappelijk bewezen. (:
    Ik heb daar ooit iets over gelezen op verschillende sites, het is een functie in het onbewuste brein en het onbewuste brein kan niet communiceren naar ons via taal, alleen via beelden en gevoelens. Daardoor hebben we soms een gevoel, zonder we er rationeel de vinger op kunnen liggen. Best interessant.


    Dat lijkt mij inderdaad zeer interessant.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Van wat ik me er nog over herinner, beredeneert ons onbewuste brein onafhankelijk van ons bewuste brein en op een andere manier. Het bewuste brein redeneert op basis van empirische informatie, rechtlijnig, op basis van logische stappen. Het onbewuste brein redeneert op basis van puzzels en patronen. Het overziet dus iets in een patroon en geeft je op basis daarvan een signaal. Daarom kun je soms het gevoel hebben dat iets gewoon zo is, zonder je de logische beredenering erachter snapt. Daarom willen we het ook afwijzen met ons bewuste brein, het lijkt niet immers niet logisch. Logica is er niet van op toepassing, gewoon omdat we via een andere denkmanier de informatie hebben vergaard.
    Een voorbeeld om het wat duidelijker te maken. Je kent een persoon al 3 jaar vrij goed en hebt er al heel wat interacties mee gehad, alles wat ze ooit gezegd hebben, zelfs hetgeen je bent vergeten of niet bewust hebt opgemaakt op dat moment, wordt opgeslagen in je onbewuste brein. Het onbewuste brein legt patronen aan, met een schat aan informatie die je bewust niet eens meer kan herinneren of oproepen, dat zou allemaal in die patronen opgeslagen liggen. Stel dan ineens wordt je gewoon overvallen door het buikgevoel dat er iets raars aan de hand is met degene, dat er iets aan het gedrag niet klopt, dat hij bijvoorbeeld aan het liegen is en dat weet je omdat deze manier van gedragen gewoon te vreemd is ergens en niet past. Of iemand geeft je gewoon een heel akelig of bevreemdend gevoel ineens, je onbewuste heeft tal van informatie over gemene, onbetrouwbare personen ervaart in je leven, merkt dat deze persoon in dat patroon/plaatje past en geeft een signaal af van wegblijven. Of net benaderen. Ik heb het twee keer gehad met twee meisjes die nu echt hele goede vriendinnen van me zijn. Bij alle twee had ik voor ik ze kende. Die. Die. Die. Die moet je echt eens beter benaderen en ooit eens mee aan de praat weten te komen. Het bleek inderdaad meteen raak en een klik. Vaak moet ik mensen toch een tijdje kennen voor ik me er echt goed genoeg bevriend mee voel, maar in die twee keren, waren we er meteen mee weg. Je onbewuste is ook veel verfijnder naar het schijnt, soms gaat het echt om micro - expressies en dat soort dingen, die in patronen worden geregistreerd. Maar het is betrouwbaar. Er is wetenschappelijk echt een plek gevonden in het brein die voor het maken van die buikgevoelens instaat en het is onderzocht. Dit is zowat de uitleg over het proces en wat het precies is. Volgens wat op het internet stond, ik ben geen neuroloog! (:

    [ bericht aangepast op 31 aug 2016 - 14:21 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.