OUAT || A New Curse || Speeltopic 3 - Speeltopics

Goodbye home; hello Storybrooke!

Iedereen word wakker in Storybrooke. Maar dan ook echt iedereen. Dus ook uit andere werelden, zoals Neverland, Oz, Wonderland en nog veel meer. Er is magie en iedereen weet nog wie hij/zij is. Maar wie heeft deze duistere vloek uitgesproken? En waarom? Iedereen heeft een motief, bijna niemand lijkt de waarheid te spreken. Vriendschappen en relaties worden onder druk gezet en langzamerhand verandert Storybrooke in een regelrechte hel.

'Who did this to us?' Wat kan je spelen? We spelen personages die door een vloek naar Storybrooke zijn gebracht. Het is zo'n machtige vloek, dat echt iedereen wordt getransporteerd. Dus ook uit andere werelden.

Regels: X. De normale Quizlet regels, uiteraard. X. Het is handig als je Once Upon a Time kent, om de personages beter te begrijpen, maar dat is niet verplicht. X. Bespreek relaties. Topics: SPEELTOPIC 1 SPEELTOPIC 2 ROLLENTOPIC PRAATTOPIC Lijstje: Naam: Leeftijd: Uiterlijk: Innerlijk: Hobby's: Magie: Wapens: Verleden: Relaties:

There is magic here... So...

[ bericht aangepast op 27 sep 2016 - 12:58 ]

---

Never grow up, it's a trap.

[center]

Damian Jones
Langzaam opende ik mijn ogen ik voelde dat ik nog steeds tegen de boom aan lag, ik zag dat Rumplestiltskin weer grijnzend bij me neergehurkt zat. ''Waarom ben je weer terug gekomen?'' zei ik wat zwakjes zijn grijns werd beter. ''Omdat ik eigenlijk nog niet klaar met je ben.'' zei hij. ''Eigenlijk wilde ik je ook nog vertellen dat je beter bij Hades had kunnen blijven dan was je beter af geweest en veiliger af geweest dan nu.'' hij lachte met gefronsde wenkbrauwen keek ik hem aan. ''Hades?'' vroeg ik zachtjes, hij keek me alleen aan en voordat ik het wist tilde hij me aan mijn haren omhoog door de gebrokken botten schreeuwde ik het even uit van de pijn. ''Hou je mond!'' zei hij en hij gooide me tegen een andere boom, ik sloot mijn ogen door de pijn maar hoorde als nog wel zijn voetstappen. ik voelde iets scherps tegen mijn wang aan en later voelde ik iets warms over mijn wang heen gaan ik opende mijn ogen en toen het gloedje mijn lippen raakte besefte ik dat het bloed was lachend zag ik hem met zijn dolk in zijn handen staan, zijn dolk waar nu wat bloed aanzat, hij lachte en verdween weer. ''Help me...'' zei ik met een zachte schorre stem niet dat iemand me zo zou horen maar goed, misschien hadden iemand mijn geschreeuw gehoord. ''Iemand help me, vader, Emma...'' vervolgde ik, ik sloot mijn ogen weer.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

Shirt | Jeans and Shoes | Choker

Ik doe snel een stapje naar achter maar het enige wat The Dark One doet is me hatelijk aankijken, wauw.... Langzaam verschijnt er een grijns op zijn gezicht en een zwarte mist volgt. Als de zwarte mist weg is, is The Dark One nergens meer te bekennen. Gefrustreerd ga ik op de grond zitten, verdomme!
"Jij was jaloers op de macht van je vader etc, blablabla."
"Ow zielige jeugd enzo.. Slecht band in de familie!"
"Ze zal liegen, omdat The Dark One haar vervloekt heeft. Ze zegt dat het niet zo is, maar als ze het wilt zeggen krijgt ze vrij veel pijn...."
"Ow zielige jeugd enzo...."
De zinnen van Hades herhalen zich vaak in mijn hoofd. Flitsen van mijn vader komen naar voren. Hoe hij Belle vermoorde, het huis in brand had gezet om mij te vermoorden en nog veel meer.
"Ow zielige jeugd enzo..."
Een traan gleed over mijn wang die ik zo snel als ik kon wegveegde. Huilen is voor watjes.
Langzaam sta ik op en haal diep adem, dit kan ik, ik heb het nu al 16 jaar overleefd. Nu verscheen er ook bij mij een zwarte mist en verscheen ik in de winkel waar het nogal kapot was. Snel begin ik met opruimen. Mijn vader of The Dark One zou hier misschien niet erg blij mee zijn.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Nou sorry hoor, die ijsmagie heeft je zojuist wel uit je cel bevrijd." Ik keek Elsa na, die mij voorbij liep op weg naar buiten. Ik had die opmerking misschien iets verkeerd uitgesproken. Ik had het niet op deze manier bedoeld. Ik staarde nog even naar de deur waar Elsa door was verdwenen naar buiten. Ik besloot om haar snel achterna te gaan. Ik rende door naar buiten en zag Elsa op een steen zitten. "Elsa," sprak ik haar aan. Ik zucht eens diep en ga voor haar staan. "Sorry van net," Ik trok mijn kraag snel even goed en stak vervolgens mijn handen in mijn jaszakken. "Ik bedoelde het net niet zo, maar..." Ik bleef even stil om naar woorden te zoeken. "Ik ben blij dat jij ons hebt gered Elsa, echt waar. Het is nu gewoon even allemaal heel raar enzo." Ik draaide mijn hoofd richting de deur van het huis waar de rest van het gezelschap nog binnen was. "Dit gedoe met Rumplestiltskin en dan ook nog mijn moeder." Dat laatste zou ze waarschijnlijk helemaal niet begrijpen, omdat ze natuurlijk er niet bij was. Graham Humbert / / Sheriff of Storybrooke&Underbrooke / / Outfit Ook Regina en ik waren nu eindelijk boven aan de trap gekomen. Ik trok me los van Regina en leunde tegen de muur aan, zodat zij geen last meer van mij zou hebben. Ik hoor Quinn iets mompelen over de armbanden, waarna Elsa boos het huis verlaat. Ik kreeg niet alles meer 100% mee. Ik wilde slapen, maar ook weer niet. Ik wilde nu gewoon rusten, maar ik wilde er ook voor Emma en Regina zijn. 'Killian jou haak heeft al vaker van die armbanden verwij,' Ik wierp een blik richting de man die Killian werd genoemd, maar zag nergens bij hem iets van een haak. 'Killian,' Ze keek hem vragend aan. 'Wat is er met je haak gebeurd?' Ondanks dat ik niet alles meekreeg, wist ik vrij zeker dat ik hier sowieso niks van zou snappen, maar ik besloot nikst te vragen. 'Mijn zo..' begon Killian. "Waar is Damian?" Ariël was tussenbeide gekomen. "Zeg, verdwijn jij eens gauw naar je piratenschip. We zijn hier met belangrijkere dingen bezig." Ik kneep even mijn ogen dicht door het geschreeuw van Regina. Ik voelde al langzaam hoofdpijn opkomen en dit alles hield het niet echt tegen. ''Damian, mijn zoon heeft mijn haak gestolen, hij leek bang en moest dit doen omdat hij anders Charming en geen idee wie nog meer pijn ging doen.'' Mijn ogen schoten wijd open. Ik wist om wie dit ging. ''Hij heeft geen naam genoemd en verteld wat er aan de hand was...'' ''Hades...'' zei hij zachtjes, tegelijkertijd met mij. ''Hij heeft er vast iets mee te maken...'' Ik kwam wat meer overeind. Eindelijk zou ik eens wat kunnen betekenen. Ik was degene die de langste tijd bij Hades heb geleefd. Ik kende hem als geen ander. "Dit gaat nog gevaarlijk worden. Hades heeft nu officieel het speelveld betreden. Ik stel voor dat we naar mijn huis gaan en daar naar een oplossing gaan zoeken." Op eigen kracht kwam ik van de muur af en bleef ik met mijn beide benen op de grond staan. "Regina heeft gelijk. We hebben te maken met een twee frontenoorlog en moeten nu eerst een plan hebben." Hiermee liet ik aan Regina blijken dat ik achter haar stond. Hades / / Lord of the Underworld / / Outfit Met een blauwe vlammenzee liet ik mezelf verschijnen in de winkel van Rumplestiltskin. "Schattig dit," zei ik met een spottend lachje. Met een glimlach stond ik Jo te bestuderen, die het winkeltje aan het opruimen was. "Je zit er echt mee wat ik allemaal zei." Ik begon hard te lachen en liep wat verder de winkel in. Het kon me niet schelen of ze wel of niet wilde praten. Jo leek zwakker te worden. "Zie ik daar nou tranen?" ik begon nog harder te lachen.

---

Do I look like Mother Teresa?

Rumplestiltskin
Ik verscheen in de antiekwinkel wat blijkbaar ooit van mij was geweest echter wist ik zeker dat het nooit zo rommel zou zijn geweest als hoe het nu eruit ik keek even rond en merkte Jo op die aan het opruimen was, ik wilde wat tegen haar zeggen toen ik Hades opmerkte, wat deed hij hier? ''Wat een verrasing Hades, wat brengt jou hier?'' vroeg ik, nu merkte ik pas dat ik mijn dolk waar Damian zijn bloed er nog aan zat nog in mijn handen had snel stopte ik die in mijn binnen zak.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

Shirt | Jeans and Shoes | Choker

"Schattig dit," hoorde ik iemand spottend zeggen waardoor ik geschrokken opkijk, Hades... "Je zit er echt mee wat ik allemaal zei." Hij begon te lachen en liep de winkel iets verder in waardoor ik een stap naar achter deed en tegen het bureau aanloop wat betekent dat ik niet verder naar achter kan lopen. "Zie ik daar nou tranen?" snel veeg ik de overgebleven tranen weg ik kijk hem aan, "Rot op..." sis ik. ''Wat een verrasing Hades, wat brengt jou hier?'' ik schrik op als ik nog een stem hoor, serieus? 2 Personen die ik niet mag in 1 winkel met mij! Nee...
"Allebei, ga weg..." zeg ik bevelend tegen ze. Ik heb echt geen zin in hun. Plus, ik weet dat Hades het geweldig vind om me zo te zien. Wat The Dark One hier doet weet ik niet maar het boeit me ook totaal niet! Ze moeten allebei gewoon weg gaan!

[ bericht aangepast op 17 okt 2016 - 17:32 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

HeyitsGraham schreef:
(...)

Jouw personage was door TheDarkOne weggetoverd nadat hij was verschenen. Emma, Regina, Quinn, Graham en Ariël waren gevangen genomen door Rumplestiltskin en in één van zijn kerkers gestopt. Daar zaten ze vast met geen magie ter beschikking.

Anna, het zusje van Elsa, heeft Elsa weten te ontdooien. Elsa was bevroren door een vloek van TheDarkOne. Elsa kreeg doormiddel van een speciale tactiek een klein beeld van Emma&CO dat ze in de problemen zaten. Met hulp van Killian/ Hook ging ze opzoek naar haar vrienden.

TheDarkOne had een gevecht met zichzelf en Jo probeerde tot hem door te dringen. Het is de vraag of dit is gelukt.

Damian, de zoon van Hook was een slaafje van Hades, maar Hades heeft hem laten gaan.

Elsa en Hook hebben hun vrienden gered en zijn nu opzoek naar een oplossing hoe iedereen zijn magie weer kan terugkrijgen en wat ze met Gold aanmoeten.

Duidelijk genoeg?

Thanks, duidelijk genoeg!

---

Never grow up, it's a trap.

Emma heeft trouwens nog een zus, ze staat op pagina zes.

---

Never grow up, it's a trap.

Emma Swan "The Savior" America, Storybrooke, Regina&Quinn&Ariël&Graham — Outfit Ik keek Killian nog steeds vragend aan om een verklaring namens hem te krijgen. 'Mijn zo..' begon Killian. "Waar is Damian?" Ik keek geïrriteerd om naar het meisje wat naast ons in een cel had gezeten. "Zeg, verdwijn jij eens gauw naar je piratenschip. We zijn hier met belangrijkere dingen bezig." zei Regina op een niet erg aardige manier. Nu had ik toch wel heel even medelijden met haar, maar ze moest wat meer dankbaarder zijn. Zonder ons en dan vooral Elsa en Quinn zou ze nog steeds in een cel hebben gezeten. ''Damian, mijn zoon heeft mijn haak gestolen, hij leek bang en moest dit doen omdat hij anders Charming en geen idee wie nog meer pijn ging doen.'' Mijn mond viel open van verbazing. Was iemand van plan om achter mijn vader aan te gaan? Ik kon niet geloven wat ik hoorde. ''Hij heeft geen naam genoemd en verteld wat er aan de hand was...'' ineens leek hij zich iets te herinneren. ''Hades...'' klonk het uit Killian's zowel Grahams mond. ''Hij heeft er vast iets mee te maken...'' voegde Killian er aan toe. "Dit gaat nog gevaarlijk worden. Hades heeft nu officieel het speelveld betreden." Ik draaide mij richting Regina toe. Ik wist dat ze met een plan zou komen. "Ik stel voor dat we naar mijn huis gaan en daar naar een oplossing gaan zoeken." Graham deed een stap naar voren. "Regina heeft gelijk. We hebben te maken met een twee frontenoorlog en moeten nu eerst een plan hebben." Ik gaf een knikje naar Regina. 'Ik ga eerst bij mijn ouders langs. Ik moet weten of alles nog oké is met hen en ze weten geen eens dat ik hier ben.' Ik draaide me om richting Killian. 'Ik kom zo snel mogelijk naar Regina. Probeer jij je zoon te vinden, alsjeblieft.' Ik gaf hem een zoen op de mond en verliet direct het huis. Ik rende het huis uit op weg naar Storybrooke. Ik rende door de bossen heen en had opeens het gevoel dat ik niet alleen meer was. Ik keek rondom mij en zag opeens een jongen tegen een boom aan liggen in de verte. Ik versnelde mijn pas en knielde bij hem neer. Mijn ouders moesten maar even wachten. Deze jongen had hulp nodig. 'Hé,' sprak ik hem aan, waarna ik hem een tikje tegen zijn wang gaf. Hij zag er vrij slecht uit...

“I knew the moment I saw him that I never stopped loving him.”

---

Always follow your dreams or else you'll live in a nightmare

Terwijl ik de winkel verder inliep zag ik dat Jo een stap achteruit deed en tegen het bureau aan stond. Ze toonde angst, en dat was zwak. Die meid was om te gillen. Jo veegde snel een paar tranen van haar wang weg. "Rot op..." siste ze. Ik wilde reageren, maar plots merkte ik nog een aanwezigheid op in deze kamer. ''Wat een verrassing Hades, wat brengt jou hier?'' Ik keek om en zag opeens Rumplestiltskin in de winkel staan. "Allebei, ga weg..." Ik maakte een snelle polsbeweging en er bevond zich tape op de mond van Jo. "Zwijg." zei ik tegen haar, waarna ik mij op Rumplestiltskin focuste. "Ik wilde je dochter was les geven, maar ik twijfel of dit jou dochter is of die van die mankepoot." Ik liep dichter naar Rumplestiltskin toe en gaf een klein zacht klopje op zijn schouder. "Ik had meer van haar verwacht. Zo'n jeugd en dat dit... Zelfs Regina is nog duisterder dan zij."

---

Do I look like Mother Teresa?

[center]

Damian Jones
Mijn ademhaling werd zwakker, mijn hart werd zwakker ik had het gevoel dat ik verder van deze wereld afgleed en dat de dood nu inzicht was, ik was alle besef van tijd kwijt en hoopte dat het zo pijnloos en zo snel mogelijk over zou gaan, ik was moe en wilde slapen voor eeuwig... ver weg hoorde ik een ''he.'' en het leek alsof er iets tegen mijn wang tikte, was er dan iemand gekomen? werd ik gered? was ik nog wel te reden? ik probeerde om mijn ogen te openen maar dat lukte niet ze voelde te zwaar aan, ik probeerde met een vinger te bewegen wat naar mijn idee wel lukte maar ik wist niet of diegene het had gezien, was er wel echt iemand? of had ik het me maar verbeeld? ik had het koud, ijskoud alsof ik naakt in de sneeuw lag, maar dat was niet zo ik wist dat het zomer was, ik wist dat ik mijn kleren aan had, ik wist dat ik in het bos lag, of was dat niet zo? ik wist het niet meer waar was ik? wat is er gebeurt? wat? wat? wie ben ik?

[center]

Rumplestiltskin
''Allebei, ga weg...'' Hades maakte een snelle polsbeweging en er bevond zich tape op de mond van Jo. ''Zwijg'' zei hij tegen haar.'' ik keek even naar Jo en daarna naar Hades. ''Ik wilde je dochter wat les geven, maar ik twijfel of dit jou dochter is of die van die mankepoot.'' hij liep dichter naar me toe en gaf een klopje op mijn schouders. "Ik had meer van haar verwacht. Zo'n jeugd en dat dit... Zelfs Regina is nog duisterder dan zij." mijn mondhoeken kwamen even omhoog en keek ik Hades aan. ''Ik heb geen kinderen, ze is een kind van die mankepoot, maar toch...'' ik keek even naar Jo en daarna weer terug naar Hades. ''Onderschat haar niet.''' een grijns verscheen en ik liep dichter naar Hades toe. ''Ow, ik weet niet waarom je Damian hebt laten ontsnappen, ik weet niet wat hij jou heeft aangedaan, of nou ja misschien weet je nog niet dat hij weg is.'' ik grijnsde. ''Maar die kan elk moment dood zijn.'' ik bewoog even met mijn hand waardoor de tape van Jo mond verdween.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

Shirt | Jeans and Shoes | Choker

Hades maakt een snelle beweging waardoor er tape op mijn mond komt. "Zwijg." ik kijk Hades geïrriteerd aan, meteen was mijn verdriet voorbij, mij een beetje de les zitten voorlezen! "Ik wilde je dochter was les geven, maar ik twijfel of dit jou dochter is of die van die mankepoot. Ik had meer van haar verwacht. Zo'n jeugd en dat dit... Zelfs Regina is nog duisterder dan zij." Waarom verwachten mensen zo veel van mij! ''Ik heb geen kinderen, ze is een kind van die mankepoot, maar toch...'' Ahum? Ik sta gewoon hier! ''Onderschat haar niet.''' een grijns verscheen op het gezicht van The Dark One, ''Ow, ik weet niet waarom je Damian hebt laten ontsnappen, ik weet niet wat hij jou heeft aangedaan, of nou ja misschien weet je nog niet dat hij weg is. Maar die kan elk moment dood zijn.'' Interessante info. The Dark One haalde de tape van mijn mond waardoor ik even over mijn mond wreef. Jakkes. Weet je wat, dan krijgen ze wat ze verwachten!
Ik zwaaide onopvallend met mijn hand waardoor Hades naar achter werd geduwd en zijn keel werd dichtgehouden. "Verwachtingen?" vraag ik grijnzend, "Wat zijn die?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ik zag de irritatie in Jo haar ogen, maar dat gaf mij enkel plezier. ''Ik heb geen kinderen, ze is een kind van die mankepoot, maar toch...'' Een grijns betrad mijn gezicht. hij had gevecht met zichzelf gewonnen en dat moest ik weten. ''Onderschat haar niet.''' een grijns verscheen op zijn gezicht . ''Ow, ik weet niet waarom je Damian hebt laten ontsnappen, ik weet niet wat hij jou heeft aangedaan, of nou ja misschien weet je nog niet dat hij weg is. Maar die kan elk moment dood zijn.'' Ik negeerde de eerste opmerking over Damian, maar bij de tweede krijg ik een grijns op mijn gezicht. "En weer breng je me een offer Rumple." zei ik dankbaar. Het tape ging van Jo haar mond en ik rolde al met mijn ogen. Ik wist wat ze van plan was en speelde het spelletje mee. Ik liet mezelf terug tegen de muur vliegen en deed net alsof ik geen lucht meer kreeg. "Verwachtingen?" vroeg ze grijnzend, "Wat zijn die?" De poppenkast was nu mooi geweest. Ik stopte met het acteren dat ik stikte en liet nu Jo terug uitvliegen. "Niet zo'n verwachting. Jij hebt overduidelijk je huiswerk niet gedaan." Ik friemelde wat aan mijn stropdas en keek Jo serieus aan. "Jij weet overduidelijk niet wie je tegenover je hebt staan. Hades, heerser van de onderwereld. Ik ben een God lieverd." Ik lachte Jo even uit, maar keek haar al weer snel serieus aan. "Je kan mij niet doden. Dus je kan mij maar beter te vriend houden, want jij," ik stond plots voor haar en kneep nu haar keel terug. "kan wel dood." Al snel liet ik haar keel weer los. "Mijn verwachting vroeg je? Dat je je vloek beter onder controle kan houden. Het is chaos hier. Ik voel alleen maar de aanwezigheid van hoop. Waar is de angst?" Toen richtte ik mij weer op Rumplestiltskin. "Ik denk dat Belle heel blij is als ze ziet dat je een nieuw slachtoffer hebt gemaakt Rumplestiltskin. Goed bezig."

---

Do I look like Mother Teresa?

Rumplestiltskin
Ik zag dat Jo Hades naar achter liet vliegen en zijn keel dicht kneep, o god doe niet zo dom kind sprak ik in gedachtes uit. "Verwachtingen?" vroeg ze grijnzend, "Wat zijn die?" ik keek Hades aan elk moment kon het gebeuren en ja hoor Jo vloog achteruit, ik wilde naar haar toe lopen maar besloot om toch te blijven staan dit was echter wel het moment dat de echte Rumplestiltskin naar boven kwam, de bezorgde, zorgzame kant van hem, ik hoorde Hades praatte tegen Jo maar door de vele flashbacks in mijn hoofd hoorde ik het niet. Ik schrok even op toen Hades tegen mij begon te praten. ''Ik denk dat Belle heel blij is als ze ziet dat je een nieuwe slahtoffer hebft gemaakt Rumplestiltskin. Goed bezig.'' ik keek hem aan wat verward. ''Belle?'' zei ik zachtjes en weer die ene herinnering kwam naar boven hoe ik haar in koele bloede had vermoord, de vrouw die altijd in mij geloofde, ik schreeuwde en keek woedend naar Hades vooral toen ik Jo zag, vele vuurballen gooide ik naar Hades niet dat het veel uitmaakte hij kon toch niet dood, daarna toverde ik een zwarte machtige armband om zijn pols zodat hij geen magie meer kon gebruiken, ik had geen idee of het bij een god werkte maar ik kon het tenminste proberen.
''Blijf van mijn dochter af!'' riep ik.

Jo Mari Gold The Dark Angel
"She is 10% Luck, 20% Skill..."

Shirt | Jeans and Shoes | Choker

Opeens vloog ik naar achter, auw... "Niet zo'n verwachting. Jij hebt overduidelijk je huiswerk niet gedaan." ik rol met mijn ogen, "Nee, ik haat huiswerk!" Duh! "Jij weet overduidelijk niet wie je tegenover je hebt staan. Hades, heerser van de onderwereld. Ik ben een God lieverd. Je kan mij niet doden. Dus je kan mij maar beter te vriend houden, want jij," plots stond hij voor me en kneep mijn keel dicht. "kan wel dood." ik kijk hem rustig aan, al ontplofte mijn brein,O maargoed, "Ik ben niet bang voor je...." sis ik naar hem. "Mijn verwachting vroeg je? Dat je je vloek beter onder controle kan houden. Het is chaos hier. Ik voel alleen maar de aanwezigheid van hoop. Waar is de angst?" Hij heeft gelijk, misschien moet ik daar iets mee doen.... "Ik denk dat Belle heel blij is als ze ziet dat je een nieuw slachtoffer hebt gemaakt Rumplestiltskin. Goed bezig." ik kijk Hades vragend aan maar die blik veranderd, ''Belle?'' vroeg The Dark One zacht. Een schreeuw kwam uit zijn mond, wat was er met hem aan de hand!?
Vele vuurballen gingen richting Hades waarna een zwarte band om zijn arm kwam, ''Blijf van mijn dochter af!'' mijn ogen schieten open, sinds wanneer? Ik snap het niet meer? "Goed gedaan, je hebt Rumple terug laten komen..." zeg ik in het hoofd van Hades, misschien wel met een tikkeltje sarcasme. Ik weet gewoon niet meer wie ik nou fijner vind! Mijn vader of The Dark One....

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ik zag een verwarde Rumplestiltskin mij aankijken. Het was een Rumplestiltskin en geen DarkOne. Eens kijken of hij het gevecht met zichzelf aankon. ''Belle?'' vroeg hij zachtjes. Waarop ik een kort knikje gaf. "Aardige vrouw. Ze praatte altijd zo veel over jou. Dat jij het niet was die haar vermoord zou hebben en dat je wel weer een plan zou hebben om haar te redden." Een schreeuw kwam plots van Rumplestiltskin zijn kant en enorme vuurballen kwamen mijn kant op. Daarna voelde ik iets om mijn pols verschijnen en zag een zwarte armband. Ik haalde enkel mijn schouders op. ''Blijf van mijn dochter af!'' riep hij. "Goed gedaan, je hebt Rumple terug laten komen..." klonk de stem van Jo in mijn hoofd. Ik negeerde haar en veegde wat stof weg van mijn pak. "Lord of the Underworld..." zei ik vrij kalmpjes, terwijl ik naar de schade rondom mij keek. "De hel bestaat bijna alleen maar uit vuur, dearie." Bij het laatste woordje liet ik mijn ogen even rollen. "Maar ik merk dat die angst nu in de familie zit." Ik keek de twee om de beurt aan. "Spijtig ik had meer van de Gold's verwacht. Als je het niet erg vindt, ik ga je vrouw maar weer even gezelschap houden en mijn nieuwe slachtoffer opwachten. Tschüss!" Eén simpele polsbeweging, een blauwe vlammenzee en weg was ik.

---

Do I look like Mother Teresa?