[RPG | 200] Until Dawn • Speeltopic O1 - Speeltopics

20 okt 2016 - 21:49 reguluswife is offline

U N T I L D A W N

•••

"A tiny butterfly flapping its wings today may lead to
a devastating hurricane weeks from now."

5 oktober 2015. Het leek een normale avond te worden voor de vriendengroep. Zoals ze elk jaar een aantal keer deden, gingen ze naar een vakantiehuis van iemand uit de groep. Buiten het ouderlijk zicht deden ze hier van alles, natuurlijk met de nodige hoeveelheid alcohol erbij. Uiteindelijk kwam iemand op het idee om voor hun nieuwste lid, Jack, een dare te verzinnen. Dares zijn gebruikelijk in de groep, van onschuldige voorstellen als “probeer de nieuwe chips smaak” tot “ren naakt een rondje rond het huis”. Jack kreeg de uitdaging om in te breken bij de boerderij van Joseph Anderson, een man die erom bekend stond om gewelddadig te reageren wanneer iemand zonder toestemming zijn land betrad. En niet alleen dat, Jack moest het ook verkleed als een clown doen. Zo gezegd, zo gedaan. De groep maakte zich klaar en ging op weg naar de boerderij, die grensde aan de rand van het bos. Eenmaal bij het bos wachtten de vrienden op een afstandje, terwijl Jack het terrein betrad. Al snel klonk er geschreeuw uit het huis, waardoor de vriendengroep dacht dat Jack's dare gelukt was. Die gedachte sloeg snel om in twijfel toen het geschreeuw bleef aanhouden. Uiteindelijk gingen ze zelf ook richting de boerderij. Ze raakten nog ongeruster toen daar niemand was. Jack niet. De eigenaar niet. De hele plaats bleek verlaten te zijn. De vrienden zochten twee dagen lang naar hem, en schakelden uiteindelijk ook de politie in, maar tot vandaag de dag is er nog steeds geen spoor van beide mannen gevonden.

Één jaar later: 31 oktober 2016. Halloween. De vriendengroep maakt zich opnieuw klaar om naar het vakantiehuis te gaan, waar ze niet meer geweest zijn sinds Jack’s verdwijning. Al snel blijkt dat ze niet zo alleen zijn als ze denken. Een killer in een clownsmasker sluipt in de bossen rond het huis en dat is pas het begin van de ellende...

“We were just playing a joke. It was supposed to be funny.”

• Omgeving

De plaats
Montana, USA. Vlakbij Flathead National Forest. Het huis staat op de voet van een berg en er is enkel één kleine weg die ernaartoe leid. Links, voor en achter het huis is er bos en enkele meters naar rechts is er een groot meer waar men kan vissen en kanovaren (als je zelf een kano hebt). Het dichtstbijzijnde dorp is kilometers ver en het dichtstbijzijnde huis is de nu leegstaande boerderij van Joseph Anderson aan de andere kant van het meer.
Er wordt afgeraden te diep het bos in te gaan aangezien hier grizzlyberen, lynxen en ook de grijze wolf huizen, al is dit voornamelijk dieper in Flathead National Forest.

Het huis
Based on this house.
Het huis behoort toe aan de oom van Lola (zij is dan ook de host) en het is opgedeeld in twee delen: een hoofdgebouw en een gasthuis. Deze worden verbonden door een overdekte brug/gang. Vooraan heeft het hoofdgebouw een terras en een klein prieeltje. Ook het gasthuis heeft een klein terrasje.
Het huis heeft één garage onder het hoofdgebouw. De poorten onder het gasthuis dienen als 'buitenversiering' en werken dus niet. In plaats van de garage bevind er zich daar een indoor zwembad met verlichting en een bar.
Het huis heeft acht slaapkamers (drie master bedrooms, twee met een dubbelbed en twee met twin bedrooms). Één master bedroom bevind zich op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, een andere op de eerste verdieping van het gasthuis en een derde op de tweede verdieping van het gasthuis. Één slaapkamer met dubbelbed bevind zich op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en de twee twin bedrooms bevinden zich aan de andere kant van de tweede verdieping (waar nu exercise en office staat op het plan). Het tweede dubbelbed staat op het gelijkvloers. Naast die slaapkamer is er een cinemaroom, een kleine gameroom en een fitnessruimte/storage room.
Daarnaast is er natuurlijk ook een grote eetkamer, een grote zitkamer, een keuken, etc. Er zijn vijf badkamers: een grote masterbadkamer op de eerste verdieping van het hoofdgebouw, twee badkamers op de tweede verdieping van het hoofdgebouw en elk een badkamer op de verdiepingen van het gasthuis.
Denk voor het interieur zoals hier, enkel alles veel groter natuurlijk. Allemaal heel erg lodge-y en ouderwets, maar modern tegelijkertijd.

— Master bedroom 1 (hoofdgebouw, eerste verdieping):
— Master bedroom 2 (gasthuis, eerste verdieping):
— Master bedroom 3 (gasthuis, tweede verdieping):
— Slaapkamer met dubbelbed 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping):
— Slaapkamer met dubbelbed 2 (hoofdgebouw, gelijkvloers):
— Twin bedroom 1 (hoofdgebouw, tweede verdieping, links):
— Twin bedroom 2 (hoofdgebouw, tweede verdieping, rechts):

• Rollen
Jongens
JC_ — Daniel Cayden Lawley — 20 — The Hothead — Diego Barrueco — Pagina 3
Sigil — Connor Levi Wyatt — 22 — The Party Animal — Jack Falahee — Pagina 4
Maslany — Brontes King Sawyer — 21 — The Parent — Tyler Posey — Pagina 4
Cotrona — Elijah Jamal Lockwood — 23 — The Leader — Toni Mahfud — Pagina 3

Meisjes
Zusak — Charlotte Dakota Niven — 20 — The Sweetheart — Carmella Rose — Pagina 2
Douceur — Abigail Ruby Johnson — 20 — The Responsible One — Bridget Satterlee — Pagina 3
HeyitsGraham — Layla Victoria Wilson — 19 — The Slut — Claire Julien — Pagina 3
Miall — Robin Bree Moore — 20 — The Bitch — Sophie Turner — Pagina 4
Canagan — Jazmín Valeria Fuensanta — 22 — The Rebel — Diana Melison — Pagina 4

• Regels
— De huisregels gelden altijd.
— Minimaal 200 woorden per post.
— Perfecte personages bestaan niet. Iedereen heeft flaws. Lees de andere rollen ook eerst, zodat we geen drie stoere, dominante jongens hebben en één nerdje, om even een voorbeeld te geven.
— Enkel Cheryl, Zusak, en ik, Byers, maken nieuwe topics aan. Vragen kunnen ook aan ons gesteld worden.
— Deze RPG is horror-themed, dus als je daar gevoelig aan bent is deze RPG misschien niks voor jou. Als bijgevolg is de RPG dan ook 16+.
— Naamsveranderingen en afwezigheden doorgeven, alsjeblieft.
— Er staat geen deadline op het afwerken van rollen, maar het spreekt voor zich dat je geen maand moet wachten tot je rol af is. We hopen dat alle rollen klaar zijn op het moment dat we het speeltopic openen.
— De killer wordt enkel bestuurd wanneer wij dat willen en andere griezelige dingen gebeuren ook met onze toestemming zodat er niet te veel tezelfdertijd gebeurt. Voorstellen mogen altijd gedaan worden.

Begin
Het is 31 oktober 2016. De meeste van de groep zullen al bij het huis zijn of net aankomen. Gezien niet iedereen nog in hun hometown woont, reist niet iedereen samen. Ze maken zich klaar voor een leuk weekend, van geen kwaad bewust. Momenteel regent het lichtelijk en is het 8 graden, maar dat mag de pret niet bederven.
P.S. vergeet de halloween kostuums niet

Current time 08.25 PM
11 hours and 59 minutes until dawn

Rollentopic
Based on Until Dawn ~~doh~~.
©Supermassive Games, Sony Computer Entertainment, Zusak & Byers.

[ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 20:06 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

30 okt 2016 - 21:00 Douceur is offline

Douceur 2758

Abigail Ruby Johnson

Let me help you. It's my favourite thing to do.

The responsible one | In the living room

Ik kijk met grote ogen naar Elijah als hij de opmerking over de horrorfilm maakt, vervolgens wend ik mijn blik af en laat hem over de klok glijden. Als ik Daniel aan Lola hoor vragen naar haar plannen voor vanavond, buig ik voorover om een punt pizza te pakken waarna ik Lola afwachtend aankijk.
'Oh, iedereen kan gewoon doen waar hij zin in heeft,' glimlachte Lola.
'In de mini-bios liggen films klaar, en bij de Xbox liggen als het ook wat horrorspelletjes. En ik zou ook nog de jacuzzi aan kun-' Voordat Lola haar zin af kon maken, werd ze ruw onderbroken door een luide klop op de voordeur. Geschrokken kijk ik op. Mijn gedachten gingen vrijwel meteen naar Emma en Dylan, de kans was groot dat zij op dit moment voot de deur stonden. Snel herhaalde ik dat een aantal keer in mijn hoofd, voornamelijk om mezelf gerust te stellen. Op Lola's vraag wie de deur open wil doen, zie ik Robin opstaan. Ik kijk haar na terwijl ze de woonkamer verlaat om de deur te openen. Niet lang daarna laat ze zich weer op de bank vallen, ik zie hoe ze Daniel aan stoot en volg daarna haar blik naar buiten. Een benauwd gevoel ontstaat in mijn keel als ik licht zie branden bij de boerderij van Joseph Anderson.

chaos makes the muse

30 okt 2016 - 21:55 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Layla Victoria Wilson

19 • The Slut • In the livingroom • Outfit • The gang

De tijd was gevlogen en we waren bij elkaar gekomen in de woonkamer om pizza te eten. Ik was geen grote voorstander van pizza, maar ik kon het feestje nu niet gaan verpesten omdat ik iets anders wilde eten. Ik had mezelf erover heen gezet en had één pizzapuntje gepakt en nam er steeds vrij kleine hapjes van, terwijl ik meer genoot van de cocktail die ik erbij had genomen. Deze avond zou ik helemaal losgaan. Terwijl ik weer een hapje van mijn pizza nam, begon Eli iets te vertellen over een psychopaat en dat die ervoor zou zorgen dat het ene perfecte cliché zou zijn voor een horrorfilm. Het was dat Eli te ver weg zat van mij anders had ik hem een stoot verkocht. Hier moest je geen grappen over maken. Ach, waarschijnlijk stelde ik me weer eens aan. Aanstellen, nee ze moesten geen grappen maken over dit soort dingen na wat er vorig jaar was gebeurd. Mijn gedachtes komen weer bij het heden als ik de stem van Daniel hoor. Mocht er een psycho on the lose zijn dan mocht hij zeker Dan wel meenemen. Op dat moment werd er op de deur geklopt en met mijn armen omhelsde ik Bailey's arm uit angst. Maar snel herstelde ik me weer. Was dit één van zijn 'pranks'? Ik keek de groep rond, maar iedereen leek aanwezig. Had hij iemand anders ingehuurd om aan te kloppen? 'Dus, ehm, iemand die de deur open wilt doen, of mee wilt lopen?' klonk Lola's stem. Zelf wilde ik liever niet en gelukkig hoefde ik ook niet. Robin was opgestaan en richting de deur gelopen. Ik slaakte een zucht van opluchting en liet mezelf wat meer onderuit zakken voor het haardvuur. Niet veel later drong het pas tot me door dat we inderdaad nog niet compleet waren. Ik was Emma en Dylan gewoon helemaal vergeten. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik spring op en omhels Emma, ze was overigens mijn BFF. 'Hey moppie!' ik geef haar drie zoenen op haar wang en om het niet ongemakkelijk te maken voor Dylan omhels ik hem ook even als begroeting. 'Casual too late,' lachte ik, maar mijn lach verdween, toen ik de stem van Robin hoorde. 'Zie je dat?' Ik volgde de blik van Robin en zag dat er aan de overkant licht brandde, in de oude boerderij. Waar alles vorig jaar was gebeurd. Kwaad stampte ik met een voet op de grond. 'Dit zijn geen grappen meer Bail,' Met mijn vuist gaf ik hem een stoot tegen zijn schouder. In mijn achterhoofd wist ik dat hij het niet geweest kon zijn, omdat we al die tijd samen waren geweest. Maar iets in mij wilde juist dat hij het zou zijn geweest.

Do I look like Mother Teresa?

30 okt 2016 - 22:56 reguluswife is offline

reguluswife 37248

E m m a S y d n e y v a n d e r W o o d s e n

THE PRINCESS || IN THE LIVING ROOM

Het was een understatement om te zeggen dat Emma in een slecht humeur was. Het mocht dan wel Halloween zijn en dan was het spookier om in de bergen te zitten, het was volgens haar een véél beter idee om naar haar ouders huisje in de Bahamas te gaan. Daar was het tenminste warm. Ze waren tenminste hier gekomen met de auto. No way dat ze gegaan was als ze die eeuwigheid in het openbaar vervoer had moeten zitten.
'We zijn er,' meldde Dylan overbodig, ze had tenslotte zelf ook ogen, die FYI prima werkten. 'Ik hoop dat er nog wat te zuipen is en dat niet iedereen alles al in zijn mik heeft zitten.' Hij haalde de koffers uit de kofferbak en Emma keek hem even met opgetrokken wenkbrauwen aan toen hij haar koffer gaf. Hij leek de hint echter niet te snappen en drukte zijn lippen tegen haar slapen. 'Ik heb alleen geen deken mee maar jij houdt me wel warm hé?' Ze haalde haar schouders op. 'Die hebben ze hier vast ook wel.' Al wist hij ook wel dat ze 's nachts tegen hem aan zou liggen, tenzij hij weer eens een overload aan deo had opgedaan. Dan mocht hij op de grond slapen.
Dylan klopte op de deur, en even later werd die open gedaan door Robin. 'Eindelijk. Als jullie geluk hebben, hebben we nog wat pizza voor jullie overgelaten.' Emma, die geen zin had om gelijk het hele huis door te struinen naar een lege kamer, dumpte haar koffer in de hal en liep achter de roodharige aan de woonkamer in. Daar werd ze begroet door Layla die haar drie kussen gaf. 'Heya, Lay.' Hierna begroette ze vluchtig de rest, pakte ze met een lichte frons op haar gezicht een stuk pizza op en nestelde ze zich op Dylan's schoot toen hij op een lege stoel was gaan zitten. 'Ik zei toch al dat we onderweg hadden moeten eten,' murmelde ze, waarna ze een klein hapje nam.
De rest leek zich allemaal nogal druk te maken om het licht bij de boerderij. 'Oh, kom op. Het is vast gewoon een stel kleuters of zwervers of iets dergelijks.'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

31 okt 2016 - 9:16 Sigil is offline

Sigil 10158

Connor Levi Wyatt

•22•The PartyAnimal• In de woonkamer• Met Iedereen•Outfit•

Sometimes You'll Never Know The Value Of A Moment Untill It Becomes A Memory

Pizza, helemaal niks mis mee. Ik zat op de grond, met mijn rug geleund tegen de bank. Ik had Jazmín tussen mijn benen getrokken en voel haar rug tegen mijn borst en buik. Ik was al klaar met eten dus mijn polsen liggen op mijn opgetrokken knieën. "Weetje.." Ik kijk op naar Elijah. "We missen alleen nog een gestoorde psychopaat. Met een masker, uit een van de vele verhalen.. Dan zou dit het perfecte begin kunnen zijn van een cliché horrorfilm.." Een kleine grijns verschijnt op mijn gezicht, die alleen maar groter word als Daniël mompelt dat die psychopaat dan een stoot krijg, en de meiden het eigenlijk niet leuk vinden.

Dat word erger als er ineens op de deur geklopt word, nadat Lola had verteld wat er allemaal te doen was. Zij schrikt duidelijk heel erg. "Dus, ehm, iemand die de deur open wilt doen, of mee wilt lopen?" Uiteindelijk is Robin degene die naar de deur gaat. Het duurt niet lang voor ze weer terug is, met Dylan en Emma. Grijnzend begroet ik ze en steek even groetend mijn hand op, voor ik die om Jazmín haar middel leg en een kus op haar hoofd druk.

"Zie je dat?" Ik volg Robin haar blik naar buiten, Mijn mond zakt een stukje open en ik voel dat ik bleek word. "meen je niet..." mompel ik zachtjes. Layla stampt met haar voet op de grond. "Dit zijn geen grappen meer Bail," vervolgens geeft ze hem een stoot. "Oh, kom op. Het is vast gewoon een stel kleuters of zwervers of iets dergelijks." zegt Emma vervolgens. Ik frons even kort mijn wenkbrauwen. Het zou kunnen maar ik heb er geen goed gevoel bij. Even trek ik Jazmín iets dichter tegen me aan, meer om haar te beschermen dan mij voor ik nogmaals een kus op haar hoofd terug. "Denk je dat dit een flauw grapje is?' fluister ik zachtjes tegen haar terwijl ik de paniek weer in me borst voel inslaan.

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

31 okt 2016 - 13:38 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Dylan Josh Woods

19 • the asshole • outfit

Dacht ze nou echt dat ik haar koffer ging dragen? Ik had haar smekende blik heus wel gezien.
‘’Die hebben ze hier vast ook wel,’’ sprak ze toen ik iets liefs probeerde te zeggen en ze meedeelde dat hier ook wel dekens waren, ik rolde met mijn ogen en was blij dat er werd open gedaan. Zo lang met Emma in de auto vond ik maar moeilijk vol te houden.
Robin deed open en ik gaf haar een geforceerde glimlach, ‘’eindelijk. Als jullie geluk hebben, hebben we nog wat pizza voor jullie overgelaten.’’ Ik knikte kort en zag hoe Emma haar koffer in de gang dropte waarop ik hetzelfde deed en even kort gapend in mijn ogen wreef.
Eenmaal in de woonkamer kwam Layla op ons afgelopen en ik knuffelde haar als begroeting terug, ‘’casual too late,’’ lachte ze vervolgens en ik knikte, zacht lachend terwijl ik op een stoel neerzakte. Ze was misschien de beste vriendin van Emma maar nog steeds een lekker wijf en dat wist zij zelf ook.
Het duurde niet lang voor Emma zich op mijn schoot nestelde waardoor ik even pijnlijk kreunde tot zij eindelijk goed zat, ‘’ik zei toch al dat we onderweg hadden moeten eten,’’ murmelde Emma en ik rolde met mijn ogen.
‘’Je hebt toch pizza nu? Als we onderweg hadden moeten eten waren we veel later aangekomen,’’ sprak ik, lichtelijk geïrriteerd door het feit dat ze alsnog haar gelijk wilde hebben.
Het moment dat ze opschrokken van een gebeurtenis door het raam keek ik nieuwsgierig, vooroverbogend uit het raam en fronste terwijl ik mijn hart lichtelijk voelde kloppen.
‘’Oh, kom op. Het is vast gewoon een stel kleuters of zwervers of iets dergelijks.’’ Ik keek even naar Connor die jazmin naar hem toe trok en ik keek weer naar Emma, ‘’ik weet niet hoor. Het kan ook een huurmoordenaar zijn of erger…’’ Ik hield een onderbreking tijdens mijn zin en porde Emma plots in haar zij. ‘’Jack.’’

Everything is illuminated by the light of our past.

31 okt 2016 - 15:30 Vanth is offline

Vanth 23147

Elijah Jamal Lockwood
23 || The Leader || In the living room || Outfit

" Yeah right, mocht er zo iemand hier opdagen dan sla ik de tanden uit zijn mond." mompelde Dan en ik grijns even. 'Mijn beste vriend is onze bodyguard, goed om te weten.' zeg ik. "Dus Lola, wat staat er nog geplant op je Halloween lijstje?" vroeg hij vervolgens aan Lola, waardoor ik mijn blik weer op haar richt. 'Oh, iedereen kan gewoon doen waar hij zin in heeft. In de mini-bios liggen films klaar, en bij de Xbox liggen als het ook wat horrorspelletjes. En ik zou ook nog de jacuzzi aan kun-' Ik keek op bij het geklop en lachte zachtjes toen ze mijn hand vast greep. 'Dus, ehm, iemand die de deur open wilt doen, of mee wilt lopen?' vroeg ze en ik schud mijn hoofd lichtjes. 'Calma babe.. Zijn waarschijnlijk die twee laatkomers..' zeg ik op een rustige toon en ik druk nog een snelle kus op haar hoofd. Voordat ik echter op kan staan om de deur te openen, is Robin me al voor. Ik haal losjes mijn schouders op en leun dus weer terug, maar arm nog altijd om Lola geslagen.
Zoals verwacht liepen niet veel later Emma en Dylan naar binnen en ik stak kort mijn hand op als begroeting. 'Zie je dat?' hoor ik Robin opeens zeggen en ik volg haar blik naar buiten, waar mijn blik op het licht bij de boerderij valt. Een lichte frons vormt zich tussen mijn wenkbrauwen en ik hou mijn hoofd een beetje schuin. 'Dit zijn geen grappen meer Bail,' zegt Layla op haar beurt. 'Oh, kom op. Het is vast gewoon een stel kleuters of zwervers of iets dergelijks.' vervolgde Emma en niet veel later sloot Dylan het af. ‘’ik weet niet hoor. Het kan ook een huurmoordenaar zijn of erger…Jack.’’ Ik rol even kort met mijn ogen en schud mijn hoofd. 'Wat hebben jullie toch allemaal een rijke rijke fantasie..' sprak ik kalmpjes en neem nog een slok van mijn drankje. Al kon ik niet ontkennen dat het ook wel enige nieuwsgierigheid opwekte, niet dat ik dat liet merken. 'Het is maar wat licht. Waarschijnlijk gewoon een paar kampeerders ofzo, of een paar junks..' sprak ik nonchalant. 'Of Dylan heeft gelijk en er is inderdaad een huurmoordenaar en we zijn inderdaad in een cliché horror beland.' mompelde ik en met die woorden dronk ik de rest op en zette het glas weg. 'Geloof je het zelf?'

El Diablo.

2 nov 2016 - 18:07 Ken_ is offline

Ken_ 18286

DANIEL CAYDEN LAWLEY
THE HOTHEAD, WITH ROBIN, GOING TO THE HOUSE

'Mijn beste vriend is onze bodyguard, goed om te weten.' lachte Eli waardoor ik even grijnsde "Always bro." zei ik nog voordat Lola sprak 'Oh, iedereen kan gewoon doen waar hij zin in heeft,' glimlachte Lola waarna ze alles begon om te sommen. 'In de mini-bios liggen films klaar, en bij de Xbox liggen als het ook wat horrorspelletjes. En ik zou ook nog de jacuzzi aan kun-' Echter schrok ze zich rot toen er op de deur werd geklopt al was ik wel nuchter genoeg om te weten dat het Dylan en Emma waren gezien ze later gingen komen. 'Dus, ehm, iemand die de deur open wilt doen, of mee wilt lopen?' vroeg Lola lichtelijk benauwd en ook zag ik Abigail die ook lichtelijk bang was. 'Ik ga wel,' Robin ging rechtstaan en verdween naar de deur toe. 'Calma babe.. Zijn waarschijnlijk die twee laatkomers..' wist Eli nog geruststellend te zeggen tegen Lola en liet ik mijn blik van het stelletje nu naar Layla glijden die opstond. 'Hey moppie! Casual too late." begroette Layla Emma en Dylan waarna Robin hen nog inlichtte over de pizza vooraleer ze zich weer naast me plofte. Nadat ook Connor het tweetal begroette stak ik ook mijn hand op als begroetting gezien er nog pizza in mijn mond zat. Rustig kauwde ik alles door en slikte toen Robin me aan stootte.
"Zie je dat?' mijn beste vriendin wees even door het raam richting het oude huis waar Jack een jaar geleden verdween. Er brandde licht en een ongeruste frons verscheen over mijn voorhoofd. Wat in hemelsnaam was daar gaande... zou het...
Ik schrok op van Layla die zo nodig weer de aandacht opeiste. 'Dit zijn geen grappen meer Bail,' ze stootte de jongen aan en ik rolde met mijn ogen. "Laat die jongen met rust Layla, Bailey kan onmogelijk het licht daar aansteken als hij gewoon naast je zit." sneerde ik naar haar, het maakte me niet uit of de anderen de vijandigheid tussen ons opmerkte wat een jaar geleden helemaal anders was geweest. Dylan en Emma hadden ook een plekje geclaimd en nadat ze een discussietje hadden over eten hadden ze ook het licht opgemerkt. "meen je niet..." mompelde Connor zachtjes en ik liet mijn blik naar de jongen glijden die zijn arm rond Jaz heen had geslagen, kort keek ik haar aan om haar reactie te peilen al trok Emma weer mijn aandacht.
"Oh, kom op. Het is vast gewoon een stel kleuters of zwervers of iets dergelijks." Hoewel haar redenering kon kloppen had ik zo het vage voorgevoel dat het geen van beide was, het was ijskoud om je buiten te wagen laat staan om in een huis te gaan inbreken waar er niemand woonde. ‘’ik weet niet hoor. Het kan ook een huurmoordenaar zijn of erger…Jack" Ik rolde met mijn ogen. "Niet grappig eikel." gromde ik licht Dyl was een goede vriend van me, maar er waren ook zat veel momenten dat ik me ergerde aan de jongen
'Wat hebben jullie toch allemaal een rijke rijke fantasie..' sprak Eli om de groep wat te kalmeren. 'Het is maar wat licht. Waarschijnlijk gewoon een paar kampeerders ofzo, of een paar junks..' de woorden van mijn beste vriend waren begrijpbaar maar toch, ik betwijfelde het. Van alle plekken uitgerekend dat huis... 'Of Dylan heeft gelijk en er is inderdaad een huurmoordenaar en we zijn inderdaad in een cliché horror beland. Geloof je het zelf?' de jongen dronk het laatste beetje van zijn glas op en iets geïrriteerd stond ik op van de bank. "Ik ga wat roken." mompelde ik, puur om even van de groep te zijn, ze maakten me nerveus met al dat horrorgedoe, Halloween was niet eens leuk. Ik liep richting de ruit toe zodat ik het beter kon bekijken terwijl ik vanuit mijn zakken een peuk nam en deze tussen mijn lippen te steken. Jack was een goede vriend van me geweest en ik had hem vorig jaar ook nogal opgestookt met dat hele gedoe. Het feit dat iedereen er zo on respectvol tegenover stond kon ik gewoon niet hebben. De sigaret dat tussen mijn vingers geklemd zat was wat gekneusd gezien ik mijn vingers haast in een vuist had gebald. Vluchtig nam ik een trekje al kon ik het niet meer houden, mijn gedachten gingen op volle toeren en mijn nerveusheid samen met nieuwsgierigheid zorgden meteen voor een impulsieve gedachte. " Als jullie er toch zo zeker van zijn dat het een bende junkie zwervers zijn, waarom zoeken jullie het dan niet uit zoals iedere cliché horrorfilm." het rolde er vijandig uit maar goed, ze hadden me pisnijdig gemaakt en opkroppen hielp niet echt bij mij. "Kunnen jullie zelf zien of het verdomme niet onze vriend is die we daar in de steek gelaten hebben."

[ bericht aangepast op 2 nov 2016 - 18:07 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

3 nov 2016 - 11:46 Elentiya is offline

Elentiya 12351

——————————————————————————

——————————————————————————

Jazmín Valeria Fuensanta

”Put me second and I'll make you ~~nonexistent~~.”

• Twenty-two• The Bitchy Rebel • Time to ~~have~~ fun! • Outfit •

Hoewel ik de meeste woorden die er gesproken werden opving, reageerde ik er amper op. Mijn poelen namen ieder die sprak een keer op, waarna ze zich al snel weer op mijn pizza richten. Ik was zwijgzaam tussen Connor zijn benen in gaan zitten en peuzelde in een traag tempo van een pizzapunt. Psychopaten en gekke maskers moesten maar lekker ergens anders gaan rondhangen en vooral niet hier komen, daar ik graag zonder angst in mijn broek naar bed wilde. Het huis zelf leek al een bedompte sfeer te hebben als je er goed over na ging denken en ik had echt geen zin in de gruwelen van een of andere mafkees. Ik huiverde daarom dan ook een enkele keer zacht en drukte de vraag weg met of een van die gekke misschien achter Jack zijn verdwijning zat.
Het harde kloppen op de voordeur doet me opschrikken en een grom verlaat kort daarna mijn lippen. Lola’s vraag wie er de deur wil openmaken beantwoord ik niet, puur omdat echt niet van plan was in mijn eentje te gaan kijken - al helemaal niet nu mijn hart de tijd weer nodig leek te hebben om tot een bedaren te komen. Ik haatte het als mensen me lieten schrikken, waarmee dan ook een goede klap kon verwachten, maar ik vond het al helemaal vreselijk als ik het niet kon plaatsen. Als Robin uiteindelijk degene is die de deur besluit open te maken en ze terugkomt met Dylan en Emma, weet ik uiteindelijk dat ik me geen zorgen hoef te maken. Mijn trek in de pizza is echter opslag verdwenen, waardoor ik deze dan ook subtiel van me afduw.
”Zie je dat?” Nieuwsgierig volgens mij poelen Robin’s blik als deze naar buiten kijkt. Als ik in de verte het zwakke licht zie voel ik hoe een kou door mijn lichaam heen trekt en hoewel er een frons zich tussen mijn wenkbrauwen nesteld bekruipt een knagend gevoel mijn binnenste. “Meen je niet. . .” hoor ik Connor mompelen, de rest die nog wat uit lijkt te roepen gaat opnieuw langs me af. Losjes rol ik een keer met mijn schouders omdat zich daartussen een spanning lijkt op te bouwen die ik liever niet heb. Ik kreeg last van een kribbig gevoel en het idee deze drukte en ophef voor even te verlaten. “Denk je dat dit een grapje is?” fluister Connor me toe. “Weet ik het, ik mag het hopen,”mompel ik alvorens hij me wat dichter tegen zich aan getrokken heeft en ik mijn poelen opnieuw naar het raam laat glijden.
”Ik weet niet hoor. Het kan ook een huurmoordenaar zijn of erger…Jack.”
Mijn poelen vergroten zich voor een paar tellen, waarna ik Dylan een afkeurende blik toewerp. Die opmerking sloeg volkomen de plank mis en ik vond het ergens laag van hem dat hij onze vermiste beste vriend op deze manier naar voren durfde te halen. Terwijl de rest alweer over en weer aan de praat gaat maak ik me tactvol los uit Connor zijn armen. “Ik word helemaal kriebelig hier,” breng ik uit en duw mezelf overeind om op te staan. “Geef me even, oké?” Vervolgens werk ik me tussen iedereen uit en doe een graai naar mijn pakje sigaretten terwijl ik Dan voorbij ga als deze klaarblijkelijk ook bij de groep weg wil.
”Als jullie er toch zo zeker van zijn dat het een bende junkie zwervers zijn, waarom zoeken jullie het dan niet uit zoals iedere cliché horrorfilm. Kunnen jullie zelf zien of het verdomme niet onze vriend is die we daar in de steek gelaten hebben.”
Dat Dan boos was zou niemand ontgaan, de vijandigheid waarmee hij sprak vlamde op in zijn woorden en hij schroomde zich dan ook niet om het te laten blijken. Ergens snapte ik hem wel, maar ik betwijfelde het aantal die ook daadwerkelijk naar buiten durfde te gaan.
”Zullen we er alsjeblieft over ophouden?” besluit ik uit te brengen en blik kort naar Dan voor ik de rest een keer aan kijk. “We schieten er niks mee op door dingen te gaan roepen die er waarschijnlijk niet eens zijn en ik gok dat niemand van ons het lef heeft er heen te lopen.”
Ik huiverde kort al dan wel onopvallend en schudde licht met mijn donkere lokken als ik een peuk uit het pakje vis om deze naar mijn lippen breng terwijl ik me besluit om te draaien en richting de voordeur te lopen - om deze een stukje te openen zodat ik mijn rook naar buiten kon blazen en mijn poelen bedenkelijk op de boerderij aan de andere kant gericht hield; daar waar een lamp nog altijd bleef branden.

~~Meh, erg falend dit.~~

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

4 nov 2016 - 11:18 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Alexis 'Bailey' Wallace
The Joke/Pranker • Ready to partehhh • @ On the way to Looolsss with Layla. Atleast she loves me.•

'My Ex?
Yeah, i'd still hit that. Only this time it will be with a car or a baseball bat.'

I fucking ~~love~~ hate you.

Ik drumde met mijn vingers tegen het tafelblad. Ik en Lays zaten nog steeds op de grond, wat maar goed was ook. Het was druk geworden en iedereen zat in de woonkamer. Zelfs Connor die weggerend was na mijn spookverhaal. De pussy. Someone really needs to grow some balls and take responsibility for their actions…
De rest van de avond had ik hem genegeerd toen hij terug kwam, hoewel het wel ongelofelijk pijn deed om hem zo met mijn beste vriendin te zien. Ergens voelde het als een soort verraad wat Jazmin mij schonk, hoewel ik wist dat zij nergens van af wist. Het was nu ook dan tamelijk laat om er wat van te zeggen. Ze hadden dan ook al even. Ik probeerde dan ook zoveel mogelijk mezelf af te leiden met Lays, pizza, cocktails en lolly’s. Na de zoveelste punt pizza, stak ik dan ook een lolly in mijn mond. Echter toen ik dat deed, zag ik een klein, vaag lichtje branden. Iets waar iedereen op leek te reageren, vol drama. Jezus. Dat de hele kamer stijve tepels op mij- en Elijah na had, was maar al te duidelijk. Als ze hier al bang van waren, dan konden ze maar beter iedere seconden van de komende nacht nog achter hun rug blijven kijken, want ik ging sowieso iedereen proberen te laten schrikken.
De harde geklop op de deur maakte het dan ook af, waardoor iedereen haast op elkaars schoot sprongen. Blijkbaar was niemand bewust van de laatkomers… en zelfs als het een of andere huurmoordenaar was, had ik Connor toch als eerste geofferd. Ik kon daarna nog altijd wegrennen.
Algauw werden mijn vermoedens bevestigd en kwamen de laatste telgen naar binnen. Helaas geen huurmoordenaar. Voor Connor.
Echter kreeg ik algauw een harde stomp, van Lays. ‘Dit zijn geen grappen meer Bail.’ Wierp ze dan ook boos; wat me verbaasd omhoog deed kijken. Ik had de blikken wel van iedereen op me zien branden. Klaarblijkelijk dachten mensen dat dit een grap van mij moest zijn, hoewel ik geen flauw idee had waarom iedereen zo gespannen reageerde. Oké er was misschien in dat huis een jaar niks meer gebeurt, maar wees blij dat er nieuwe inwoners waren; of wat dan ook. Misschien waren het ook wel kinderen die een bostocht deden. Oef eng zeg. Straks gingen ze nog trick or treaten.
Ik stond dan ook op; waar ik even mijn drankje leegdronk en mijn lolly uit mijn mond haalde.
‘You know what. Gezien jullie allemaal eerste klas pussy’s zijn, zal ik wel gaan kijken.’ Ik rolde met mijn ogen en stal nog een pizzapunt, waar ik richting de deur liep. Echter draaide ik me daar nog kort om, waar mijn ogen even de zeikwijven in de ruimte observeerde.
‘Als ik niet terug keer…. Zeg tegen mijn ouders dat ik van ze hou… en dat ze – als ze me vinden – mijn as uit moeten strooien over jullie bedden.’ Kaatste ik dramatisch tegen de mensen, hoewel ik het niet kon laten om een lachje te slaken, voor ik naar buiten liep, naar het lichtje toe. Wie weet kon ik altijd mijn voordeel hieruit halen. Bang worden zouden ze toch.

[ bericht aangepast op 4 nov 2016 - 11:35 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

4 nov 2016 - 11:48 Sigil is offline

Sigil 10158

Connor Levi Wyatt

•22•The PartyAnimal• In de woonkamer• Met Iedereen•Outfit•

Sometimes You'll Never Know The Value Of A Moment Untill It Becomes A Memory

Jazmín was opgestaan, omdat ze er kriebelig van werd zei ze, Maar ik zag haar blikken naar Dan. Volgens mij ben ik niet de enige die wat te verbergen heeft. Ik sta op maar op en leun met mijn rug tegen de muur. "You know what. Gezien jullie allemaal eerste klas pussy’s zijn, zal ik wel gaan kijken." Bailey rolt met zijn ogen en pakt een pizzapunt voor hij begint weg te lopen "Als ik niet terug keer…. Zeg tegen mijn ouders dat ik van ze hou… en dat ze – als ze me vinden – mijn as uit moeten strooien over jullie bedden." zegt hij voor hij lachend weg loopt.

Even sta ik nog stil tegen de muur en dan zucht ik diep. "Ik ga even een sigaretje roken. Dat dibben en aggresief doen hier heeft toch geen zin" zeg ik. "We schieten ee niks mee op en we komen er ook niet achter wat daar aan de hand is. Ik loop achter Bailey aan.
Als ik bij Jazmin kom neem ik haar gezicht even in mijn handen voor ik haar kus. zacht. "Doe voorzichtig" zeg ik zacht tegen haar lippen, terwijl ik degene ben die weg loopt. De volgende kus die is een stuk intenser. Als ik de kus beëindig bijt ik zacht op haar onderlip, eigenlijk om een beetje aan te duiden dat ik eigenlijk andere dingen wil gaan doen. Maakt niet uit wie er is en waar. We doen het. Vervolgens geef ik haar nog een kus op haar voorhoofd voor ok Bailey na kijk. Vervolgens steek ik een sigaret op en leun tegen de deurpost. Ik kijk naar de boerderij verderop. "Het zijn gewoon een stel zwervers" zeg ik hardop. Meer tegen mezelf voor ik een heis neem.

[ bericht aangepast op 4 nov 2016 - 12:32 ]

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

5 nov 2016 - 1:08 reguluswife is offline

reguluswife 37248

E m m a S y d n e y v a n d e r W o o d s e n

THE PRINCESS || IN THE LIVING ROOM

'Je hebt toch pizza nu? Als we onderweg hadden moeten eten waren we veel later aangekomen,’ meldde Dylan haar. Hij klonk nogal geïrriteerd, waarop Emma met haar ogen rolde. Natuurlijk, hij was een jongen, het maakte hem geen donder uit wat hij at, zolang hij maar eten kreeg. Hij was haast net een vuilnisbak wat dat betreft. Diepvriespizza stond nou niet bepaald hoog op haar lijst van favoriete eten. Ze had echter wel honger, dus met tegenzin nam ze een hap.
Ondertussen deed iedereen nog steeds nogal overdreven over het hele licht bij de boerderij. En dan noemden ze haar soms een dramaqueen. As if.
'Ik weet niet hoor. Het kan ook een huurmoordenaar zijn of erger…’ Uit het niets vond hij het schijnbaar noodzakelijk om in haar zij te prikken, met als gevolg dat ze de pizzapunt bij liet vallen. 'Jack.’
'Godsamme, Dylan,' vloekte ze, waarna ze hem flink wat harder terug porde.
'Wat hebben jullie toch allemaal een rijke rijke fantasie... Het is maar wat licht,' sprak Eli. Tenminste iemand met hersens, naast haar dan.' Waarschijnlijk gewoon een paar kampeerders ofzo, of een paar junks.. Of Dylan heeft gelijk en er is inderdaad een huurmoordenaar en we zijn inderdaad in een cliché horror beland. Geloof je het zelf?'
Emma lette niet echt op de heisa die erna allemaal gebeurde. Het boeide haar niet echt. Ze had wel wat beters te doen dan na te denken over junks of zwervers of wat voor zielige mensen dan ook. Met een zachte zucht nestelde ze zich tegen Dylan aan en drukte ze een koude hand tegen zijn wang. 'Koud,' murmelde ze lichtelijk overbodig. Haar hand gleed hierna naar beneden, tot zijn broek rand, en toen onder zijn shirt weer iets omhoog omdat zijn huid daar tenminste warm was.

[ bericht aangepast op 5 nov 2016 - 1:08 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

5 nov 2016 - 12:45 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Connor, Eli, ~~Bailey~~, Robin en Jazmin besluiten om de boerderij te onderzoeken. Er is even gediscussieerd, en uiteindelijk kiest de meerderheid voor de lange route: om het meer heenlopen, al is dus niet iedereen net meer mee eens.

De RPG kan gewoon verder gaan op het moment waar we nu zitten, en dat iedereen besluit wat ze willen doen

To the stars who listen — and the dreams that are answered

5 nov 2016 - 19:29 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Dylan Josh Woods

19 • the asshole • outfit

Daniel kon mijn grappen niet waarderen, natuurlijk snapte ik hem maar gingen we dan het onderwerp Jack verzwijgen en in de dove pot stoppen? ‘’Niet grappig eikel,’’ beet hij me toe waarna ik onschuldig mijn schouders ophaalde.
‘’Wat hebben jullie toch allemaal een rijke, rijke fantasie…’’ Sprak Eli die zijn toespraak afsloot met dat ik gelijk zou hebben met mijn cliché horrorfilm idee. Fijn dat iemand het met me eens was.
‘’Ik ga wat roken,’’ vermeldde Daniel maar ik had niet eens meer geluisterd toen Emma tegen mij begon te schelden omdat haar pizza op de grond viel. Ik lachte hard en hield mijn handen als een soort schild voor mij zodat ze me niet terug kon porren. Ze deed het namelijk een stuk harder dan dat hij daarnet had gedaan.
"Als jullie er toch zo zeker van zijn dat het een bende junkie zwervers zijn, waarom zoeken jullie het dan niet uit zoals iedere cliché horrorfilm, kunnen jullie zelf zien of het verdomme niet onze vriend is die we daar in de steek gelaten hebben."
Wat was hij gepikeerd zeg, ik maakte maar een grapje dacht ik bij mezelf. ‘’Zullen we er alsjeblieft over ophouden?’’ Stelde Jazmin voor, ik schudde mijn hoofd. ‘’Doe niet zo gepikeerd zeg allebei,’’ mompelde ik en keek op naar David die op was gestaan en meldde dat wij niet naar buiten durfde en hij daarom zelf wel ging.
Ik zei wijselijk niks want ik wou mezelf echt niet opofferen, ik was zo bijgelovig als de pest en stelde me misschien wat stoerder op dan dat ik was.
Ik schrok dan ook van de twee koude handen bij mijn broekrand en keek naar Emma die mompelde dat ze het koud had. ‘’Emma, verdomme,’’ mompelde ik wat geschrokken en boog toen weer wat voorover, kijkende naar het licht en de handen van Emma die op mijn borst rustte.
‘’Ik blijf wel hier jongens, ik pas wel op het huis,’’ sprak ik en boog voorover naar het pakje sigaretten van Daniel maar hield Emma bij haar heupen vast zodat zij niet voorover viel. Ik stak de peuk op en keek nog steeds naar het licht, ‘’zelfs als het Jack was zou het dom zijn om er heen te gaan en hetzelfde lot te vergaan, ik heb nooit geloofd dat hij gewoon vermist of verdwaald was geraakt,’’ sprak ik en nam een hijs. ‘’Waarschijnlijk gewoon dat huis in getrokken en gemarteld tot hij geen woord meer kon zeggen.’’ Er schoten een paar rillingen door me heen maar ik negeerde het, ‘’ander onderwerp, waar is het bier?’’

Everything is illuminated by the light of our past.

5 nov 2016 - 19:52 HeatherChandler is offline

HeatherChandler 2241

Merk nu pas dat mijn laatste stukje verkeerd is geplaatst. Zal vanavond mijn stuk aanpassen.

[ bericht aangepast op 7 nov 2016 - 13:31 ]

Do I look like Mother Teresa?

5 nov 2016 - 22:53 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Charlotte "Lola" Dakota Niven

THE SWEETHEART || IN THE LIVING ROOM

there is peaceful
there is wild
i am both at the same time.

Robin wilde gelukkig wel de deur open maken. Lola wilde nog vragen of er niet nog iemand mee moest, voor het geval dat, maar ze al verdwenen. Degene die op de deur klopten waren in elk geval geen moordenaars, want even later kwam Robin alweer terug, met Dylan en Emma op sleeptouw.
Hierna ging de aandacht al snel over naar een licht dat bij de boerderij van Joseph Anderson vandaan kwam. Lola werd er onrustig van. Haar oom kwam ook regelmatig bij het huis, het was zijn eigendom tenslotte, en als er nieuwe mensen in de boerderij getrokken waren, dan had hij haar dat zeker verteld. Maar hij had haar niks verteld... Al snel ontstond er allerlei onrust bij de vrienden en het leek niet echt de goede kant op te gaan. Layla dacht dat Dave de oorzaak was van het licht, waar Lola niks van snapte want Dave was toch echt bij hun in de woonkamer. Dan en Connor staken een sigaret op. Twijfelend keek Lola Eli aanpakte ze zijn hand vast. Ze kende hem goed genoeg om te weten dat hij naar de boerderij zou willen gaan. 'Wil je heen?' vroeg ze zachtjes. 'Doe je dan wel voorzichtig?' Ze hoopte dat Bron wel bij haar bij het huis zou blijven...

[ bericht aangepast op 5 nov 2016 - 22:54 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Index RPG Actieve Topics Zoek