Quizlet High School ~ SPEELTOPIC - Speeltopics

We hebben erg veel (verschillende) karakters op Quizlet. Uit HP, OUAT, Twilight, POTC en nog véél meer. Wat nou,als die karakters bij elkaar op een school zouden zitten? De school heet Quizlet(surprise, surprise) en het is een kostschool. De school is erg groot en heeft paardenstallen, een rijbak, een hockeyveld, een voetbalveld, een arena waar je kan oefenen met vechten(boogschieten, zwaardvechter, etc.) en een hele grote gymzaal.

Wat gaan we spelen? We gaan zelfbedachte, of bestaande personages spelen die bij elkaar op school zitten. Het mogen personages van boeken, films of series zijn, maar ook uit zelfbedachte werelden.

Regels: Schoolregels: X. Het uniform (voor meisjes voor jongensdient elke dag gedragen te worden, maar niet in het weekend. X. Je mag niet het schoolterrein af zonder toestemming. X. Je kunt kiezen tussen de activiteiten paardrijden, lacrosse, hockey, turnen, voetbal, boogschieten, zwaardvechten en basketbal. X. Je mag na school elke dag in X. Je respecteert je kamergenoot/kamergenote als je die hebt. De kamers voor de jongens en de kamers voor de meisjes. RPG regels: X. De normale Quizlet regels, uiteraard. X. Minstens honderd woorden per post. X. Bespreek relaties. Topics: PRAATTOPIC ROLLENTOPIC SPEELTOPIC Rollen: Leraren: Vrouwen: Mannen: Rumplestiltskin/ DarkOne Levi Ackerman/ Rashoumon Leerlingen Meisjes: Quinn Sparrow/ _Orphan_ Jo Gold/ JoSnape Harley Quinn/ Atarau Ivy Smiths/ Zapata .../ Perfectt Diana/ Grimmlove Atalante ''Ata'' Mistico Yelrora / _InsideFire_ Phoenix/ Ochtendzon .../ Oblivion Eadlyn Helena Margarete Schreave/ Aniketos Jongens: L Rōraito/ DarkOne Christopher Bond/ Ochtendzon .../ Rashoumon .../Paladins .../Ochtendzon FC: Margot Robbie Magdalena Zalejska Robert Carlyle daria sidorchuk Lijstje: Naam: Leeftijd: Wereld: Uiterlijk: Innerlijk: Wapens/Magie: Leerling/ Docent: Verleden: Relaties: Extra:

Stop op vrouwelijke leerlingen!

[ bericht aangepast op 3 maart 2017 - 10:00 ]

---

Never grow up, it's a trap.

Quinn Sparrow

"Captain Quinn Sparrow, nice to meet you."

De man lachte. 'Jullie weet niet tegen wie je het hebt dearie.' Hij kijkt me dreigend aan. 'In mijn land noemen ze me the Dark One, ik ben onsterfelijk en de machtigste tovenaar daar, ik heb al duizenden moorden op mijn naam staan.' Ik tuur naar mijn nagels. Is dit nou zo interessant? Hij toverde een fles rum tevoorschijn. Kijk, now we're talking! 'Alsjeblieft.' Hij geeft mij de fles. Ik vind het maar raar. Waarom zou hij eerst rum in mijn gezicht spugen en daarna weer teruggeven? Dan hoor ik mijn vaders stem in mijn hoofd. Vertrouw nooit landrotten... Ik besluit het toch niet te vertrouwen, hoewel een heerlijke fles rum toch verleidelijk is. 'Ja heel prachtig maar je bent daar niet, je bent nu hier en je mag als docent niet moorden, dat weet je toch wel,' zegt het meisje grijnzend. 'En dan heb je ook nog het feit dat Bae het niet leuk zou vinden als je het deed,' voegt ze eraan toe. Ik heb geen idee wie of wat Bae is -misschien zijn huisdier ofzo-, maar ik besluit de rum terug te geven. 'Alsjeblieft,' zeg ik en ik giet het met een lach over zijn hoofd. Ik kijk met een veelbetekenend blik naar Chris. 'Net goed,' zeg ik grijnzend. 'Zoals jij al zei: niemand komt aan mijn rum.' Goed, nu gaat hij wraak nemen. Misschien gaat hij me wel vermoorden. Maar ik heb hem wél op zijn nummer gezet en dat is het dubbel en dwars waard.

[ bericht aangepast op 6 maart 2017 - 17:54 ]

---

Never grow up, it's a trap.

---

Het blonde meisje met de roze en blauwe plukken in haar haren keek me glimlachend aan. 'Hey, ik ben Harley. Dit is Diana', ze wees naar het kleine blonde meisje en dan naar de zwartharige jongen, 'Dit is Stiles, hij is niet zo'n prater, maar heb er niets tegen want dan heb je mot met mij aangezien hij mijn zonet gevonden soulmate is. Dit meisje is zonet bij ons komen staan en ik heb eigenlijk geen idee wie het is. Dus ben je zo vriendelijk je naam met ons te delen?', zei ze. Dan leek ze zich mijn andere vraag te herinneren en vervolgde ze: 'Nou ik kan wel zonder wapens voor een paar dagen, of uren, of misschien minuten. Oké nee, ik kan niet zonder wapen, tenzij ik een Nespresso machine heb dan overleef ik ook wel zonder,’ vervolgde Harley in een adem. 'Ik ben Phoenix, dochter van de Ares en Pallas Athena, allebei oorlogsgoden. Mijn wapen is een zwaard, waarmee ik twee dingen kan doen. A- Ik kan je hoofd eraf halen wanneer ik maar wil en B- ik kan er dit mee doen', zei het laatste meisje op dat moment, waarna ze haar zwaard weggooide. Ik onderdrukte een gil en zette onbewust een stap achteruit. Wauw, dat was me een stelletje. 'Precies wat ik voor ogen had', pochte ze erachteraan. Dan vond het kleine meisje het ook nog eens nodig om haar gaven te laten zien. Haar ogen worden paars en ze trekt het zwaard met telekinese naar zich toe. Ze bekeek en zei goedkeurend: 'Mooi zwaard.' Vervolgens stak ze het uit in de richting van Phoenix. Telekinese... Mijn hart sloeg een slag over. Dat kon ik ook. Maar ik ging het niet laten zien, geenh aar op mijn hoofd dat daaraan dacht, dus richtte ik me tot Stiles. 'Wel, zo te zien zijn wij de enigen zonder speciale gaven. Of kan jij ook al iets?

[ bericht aangepast op 6 maart 2017 - 17:54 ]

---

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

Catherine Marhole Or Miss. Marhole
Directrice ~ Daughter Of Captain Blake And Conny Marhole
If we go down then we go down together.
They'll say you could do anything,
let's show them we are better.

Ik keek van uit het raam van mijn kantoor naar beneden. Het plein stroomde vol met leerlingen die er niet allemaal even blij uitzagen. Ik gaf hen hun eigen redenen. Ik streek mijn jurk glad en liep door de deur van mijn kantoor om vervolgens naar beneden te gaan en de grote deuren aan het begin van de school te openen. Voordat ik dat echter deed liep ik nog langs Rumple waarvan het leek alsof er nu al oproer was ontstaan, ik keek naar de twee meiden, de jongen en de leraar. 'Is er een probleem, Meneer. Gold? Of kan ik dat beter aan de leerlingen vragen?' Ik las alleen gedachten als dat echt nodig was, nu kon hij het me vertellen ALS hij eerlijk zou zijn. Ik draaide me om naar de kinderen die vast nog niet wisten wie ik was, 'Ik ben Catherine Marhole, directrice van de Quizlet High School.'

---

There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

Christopher Bond
Spy ~ Son Of James Bond And Miss. Swann
I don't stop when I'm tired,
I stop when i'm done.

De man lachte. 'Jullie weet niet tegen wie je het hebt dearie, in mijn land noemen ze me the Dark One, ik ben onsterfelijk en de machtigste tovenaar daar, ik heb al duizenden moorden op mijn naam staan.' Ik zie hoe Quinn ongeïnteresseerd keek naar haar nagels. Ze keek op toen hij een fles rum tevoorschijn toverde. 'Alsjeblieft.' Hij gaf haar de fles en lachte, wat? Eerst gemeen toen aardig? 'Ja heel prachtig maar je bent daar niet, je bent nu hier en je mag als docent niet moorden, dat weet je toch wel,' zegt het Jo grijnzend. 'En dan heb je ook nog het feit dat Bae het niet leuk zou vinden als je het deed,' voegt ze nog eens aan toe. Ik heb geen idee wie of wat Bae is, net zoals Quinn blijkbaar. En ik zie hoe ze de rum terug geeft. 'Alsjeblieft,' zegt ze en ze giet het met een lach over zijn hoofd. 'Net goed,' er ontstaat een grijs op zijn gezicht 'Zoals jij al zei: niemand komt aan mijn rum.' Ik glimlach, 'wanneer denk je dat wij in kikkers worden veranderd?' Er ontstaat ook een grijs op mijn gezicht, ik zie hoe een vrouw bij ons komt staan. 'Is er een probleem, Meneer. Gold? Of kan ik dat beter aan de leerlingen vragen?' Mijn vader zei al dat ze de directrice was, maar toch stelt ze zich nog even voor. 'Ik ben Catherine Marhole, directrice van de Quizlet High School.' Ik knik, 'ja, er is INDERDAAD een probleem.' Ik kijk geniepig naar de man, waarvan zijn achternaam Gold blijkt te zijn, en probeer minder benieuwd te zijn wat hij nu gaat zeggen.

---

There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

x

[ bericht aangepast op 6 maart 2017 - 18:40 ]

---

There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

Sorry als ik ergens fout zit tho, maar ik vergeet Quizlet rpg's vrij snel en ik ben dan een beetje slecht in inspringen

Ivy Smiths

Op een of andere vage manier kwam er nog een tweede bus, waarvan ik dus nog nooit van het bestaan had geweten, die er dus voor zorgde dat ik gewoon op tijd op school was. Er lijkt een opstootje bezig op het schoolplein, gezien ik zelfs iemand zie staan in nette kleding. Waarschijnlijk is zij dus de directrice en ik weet niet of ik daar nou echt bij moet gaan staan, maar ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ik ga er bijstaan. Een blonde jongen gedraagt zich nogal stoer, maar hij ziet er wel goed uit. Nieuwsgierig blijf ik staan om te kijken wat er nou eigenlijk aan de hand was.

---

''Terrible people do terrible things. And the good people stop them.''

''Ik probeer alleen maar een gesprek aan te knopen!'' Ik draaide me weer om naar de jongen die me heel kalm aankeek. Dit bevalt me niks. Woede borrelde in me op. ''Wat is je naam?'' Vroeg hij. In een snelle reflex had ik hem bij zijn shirt gegrepen en tegen de muur geduwd. Ik hield de dolk, die ik verstopt hield in mijn laars, tegen zijn keel aan. Ik voelde de kracht van zwarte magie omhoog komen, maar ik onderdrukte het. ''Niemand hier hoeft mijn naam te weten en al zeker jij niet.'' Siste ik tegen hem met opeengeklemde kaken. ''Vraag het nog een keer en ik steek deze dolk recht door je hart.'' Ik liet hem los en stopte mijn dolk terug in zijn beschermhoes. ''Als je het zo graag wilt weten. Zoek het lekker zelf uit.'' Met grote stappen liep ik weg.

---

We all just wanna be somebody

HARLEY       QUINN
Op het schoolplein • Talking to Stiles, Diana, Phoenix & Eva • Stemming: vrolijk

Nadat het meisje zich had voorgesteld knikte ik goedkeurend. Ze gooit het zwaard in de muur waarna Diana hem er weer met telekinese eruit haalt en hem in haar handen vast houdt. Geschokt kijk ik haar aan. "Mooi zwaard" zegt ze. Nog steeds met een bezorgd gezicht doe ik net alsof ik naar mijn hart grijp. "Dus nu is mijn knuppel niet meer mooi" doe ik zogenaamd bedroefd "en Diana kijk alsjeblieft uit met dat zwaard" spreek ik haar streng toe. Ik moest toegeven dat ik haar ogen indrukwekkend vond en besloot dat we team paars waren. Mijn blauw met roze haren werden samen paars en Diana's ogen waren paars. Een match made in heaven. Ook Eva keek verbaasd naar de twee waarna ze zich naar Stiles toe wendde en hem een vraag stelde. "Wel, zo te zien zijn wij de enigen zonder speciale gaven. Of kan jij ook al iets?" Ik keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Wie heeft iets over speciale gave gezegd? In dat opzicht ben ik namelijk volkomen normaal, ik mag dan getraind zijn met wapens, ik heb helemaal geen magie. Ik ben wat leniger dan de meeste mensen maar dat is allemaal getraind" praat ik verder. Ik voelde me best wel ondergewaardeerd omdat ze ook mij in een hokje had geplaatst, iets wat ik allesbehalve wou bereiken. Ik wierp haar dan ook zijdelings een boze blik toe, een hele korte maar. Daarna ging ik naast Stiles staan zodat ik hem kon beschermen tegen het meisje mocht het nodig zijn. Ook Diana hield ik in de gaten, ik ging ervan uit dat Phoenix zichzelf wel kon redden. Nu was mijn eerste indruk van het meisje niet verkeerd geweest maar door mij in een hokje te plaatsen had ze echt een fout gemaakt. Dat was de grootste afknapper die je naar mijn idee kon maken. Ik was mezelf en niemand was als ik dus verwachtte ik dat ook niemand me zo behandelde. "Diana, hoe kom je trouwens aan die ogen dat vind ik namelijk mega vet en dan wil ik ze ook, kun je me dat leren?"

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Rumplestitlskin

''All magic comes with a price.''

‘’Ja heel prachtig maar je bent daar niet, je bent nu hier en je mag als docent niet moorden, dat weet je toch wel.’’ Natuurlijk wist ik dat, maar wat niet weet, wat niet deert ik zorg gewoon dat iedereen die snotapen vergeet. ‘’En dan heb je ook nog het feit dat Bae het niet leuk zou vinden als je het deed.’’ Ow nu had ze me, nu had ze me woedend gemaakt. ‘’Jou spreek ik later wel weer.’’ Siste ik.
Die ene meisje maakte me ook nog eens pissig nadat ze die fles met rum die ik aan haar had gegeven over mij heen had gegooid, wacht maar alle drie bevinden ze zich dadelijk geketend in mijn kelder. Ik grinnikte bij die gedachtes. Ik wilde nog iets zeggen maar de directrice kwam aanlopen dus wijselijk hield ik mijn mond. ‘’Is er een probleem, meneer Gold? Of kan ik dat beter aan de leerlingen vragen?’’ vroeg ze. Ze draaide zich om naar de kinderen en stelde zich aan hun voor. ‘’Mevrouw, de kinderen zijn me gewoon aan het uit proberen, niks aan de hand.’’ Zei ik overtuigend. ‘’JA, er is inderdaad een probleem .’’ ik keek hem vragend aan niet wetend waar op hij doelde, of ja natuurlijk wist ik het wel. ‘’Ik ben ze ook gelijk een klein lesje aan het leren hoe je met leraren om moet gaan, en hoe wij.’’ ahum ik. ‘’Daar mee omgaan.’’ Ik zette een glimlach op.

L Lawliet/Hideki Ryuga

''Whatever the reason may be, murder is always wrong.''

Ze draaide zich om ik wist niet of ze iets ging doen of niet maar daar zou ik al gauw achter komen in een snelle reflex had ze mij bij mij trui en hield ze ineens een dolk op mijn keel ik zei iets zachtjes in het Japans iets dat ik wel erger heb gezien en meegemaakt, nog steeds kalm keek ik haar aan. ‘’Niemand hier hoeft mijn naam te weten en al zeker jij niet.’’ Siste ze. Ik haalde mijn schouders op. ‘Vraag het nog een keer en ik steek deze dolk recht door je hart.’’ Ze liet me los ik verloor even mijn evenwicht. ‘’Als je het zo graag wilt weten. Zoek het lekker zelf uit.’’ Met grote stappen liep ze weg. ‘’Wat jij wilt joh.’’ Zei zou de perfecte vriendin kunnen zijn van Light, net zo psychopaat als hem, ik draaide om en liep ook weer weg.

Laat ik maar beginnen bij het begin, dacht ik. Snel frommelde ik het papiertje op in mijn zak en realiseerde me dat ik een pen was vergeten. Veel zin om weer naar mijn kamer te gaan, had ik niet dus ging ik moest ik het maar gewoon op de oude manier onthouden. De grijze massa... Eindelijk kwam ik bij mijn beginpunt aan, de hal. Ik gooide de deur open en liep straal langs een meisje met opgestoken haar. Ik lachte even naar haar, maar liep snel weer verder om de tuin eerst in kaart te brengen. Op de plek waar ik uit de bus ben getrapt staat een groepje te kletsen. Ik vroeg me af of ze het erg zouden vinden als ik als een of andere lul hun gesprek zou binnenvallen. Hmmm, waarschijnlijk wel...

[ bericht aangepast op 7 maart 2017 - 9:31 ]

---

I have seen my own sun darkened

Was dit wel de goede ingang of werd er soms van ons verwacht dat we via de achterkant naar binnen gingen? Ik sloot de deur weer en was net van plan om even rond te neuzen toen er een jongen de deur achter zich dicht gooide en langs me heen beende. Amper besteedde hij aandacht aan mij, maar een glimlach kon er nog net af. Hmph! Oké, dus het ging zo'n dag worden. Net op het moment dat ik mijn rug weer naar hem toe wilde draaien, bedacht ik me dat deze jongen misschien de weg wel wist, maar ik was niet van plan om het te gaan vragen. Ik zou het zelf wel vinden. Dus ik trok aan mijn rok, rechtte mijn rug en..... draaide me om om achter de mysterieuze jongen aan te lopen. Langzaam liep ik dichterbij en ik zag dat hij naar een groepje kletsende personen stond te kijken. Ik fronste mijn wenkbrauwen, als hij met ze wilde praten moest hij gewoon op ze af stappen, toch?

[ bericht aangepast op 18 maart 2017 - 21:08 ]

---

I have seen my own sun darkened

---

‘’Jou spreek ik later wel weer.’’ Sist Rumple. Ik grijns even, spreken... Dat valt volgens mij niet onder spreken, het deel wat hij in zijn hoofd had tenminste. Het piraten meisje gooide de rum over zijn hoofd. Ik grijns even, "Goede set" zeg ik tegen haar. ‘’Is er een probleem, meneer Gold? Of kan ik dat beter aan de leerlingen vragen?’’ Ik draai me naar de vrouw die er, ineens, ook bij stond, ze stelt zich voor als de directrice. ‘’Mevrouw, de kinderen zijn me gewoon aan het uit proberen, niks aan de hand.’’ ik kijk mijn vader dodelijk aan, waarom kon hij altijd zo overtuigend zijn!? ‘’JA, er is inderdaad een probleem .’’ zegt de jongen, ik ben het met hem eens en glimlach even kort naar hem. ‘’Ik ben ze ook gelijk een klein lesje aan het leren hoe je met leraren om moet gaan, en hoe wij daar mee omgaan.’’ ik rol met mijn ogen en zucht, "Misschien moet je eerst op cursus, leer met kinderen omgaan. Had je eerder ook wel kunnen gebruiken aan je verleden te zien." zeg ik, ja het was brutaal, so what? Even draait alles weer om me heen, verdomme. Ik doe een klein stapje achteruit en twee vooruit waardoor ik per ongeluk het meisje aanstoot waarna de jongen, "Sorry" zeg ik snel.

[ bericht aangepast op 7 maart 2017 - 11:15 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Diana Schade-Renard
13 Years old//Talking to: Harley, Stiles, Phoenix and Eva

---

"Dus nu is mijn knuppel niet meer mooi,'' zegt ze zogenaamd bedroefd. Ik schud mijn hoofd. 'Jouw knuppel is mooier,' glimlach ik. "en Diana kijk alsjeblieft uit met dat zwaard,' zegt ze streng. Ik knik, ze mag dan wel lief zijn, maar ze is niet mijn moeder, ik kijk zelf wel uit. "Wel, zo te zien zijn wij de enigen zonder speciale gaven. Of kan jij ook al iets?" Ik kijk naar Eva, heeft Harley dan ook een speciale gaven? Mijn vraag werd meteen beantwoord. "Wie heeft iets over speciale gave gezegd? In dat opzicht ben ik namelijk volkomen normaal, ik mag dan getraind zijn met wapens, ik heb helemaal geen magie. Ik ben wat leniger dan de meeste mensen maar dat is allemaal getraind" Zegt ze. Ik zie hoe er een snelle boze blik van Harley naar Eva gaat, ze vond het dus geen leuke opmerking. Ze gaat naast Stiltes staan en ik heb het gevoel dat ze mij ook in de gaten houd. "Diana, hoe kom je trouwens aan die ogen dat vind ik namelijk mega vet en dan wil ik ze ook, kun je me dat leren?" Ik kijk Harley glimlachend aan. 'Ik weet het niet, het is volgens mij altijd al zo geweest, sinds ik magie gebruik. Ik kan het je niet leren,' eindig ik het met een verdrietig ondertoontje, ik wilde het haar graag leren.

Phoenix
Goth ~ Daughter Of Ares And Pallas Athena
It's not over,
we're going to fight.

"Mooi zwaard" Ik zie hoe Diana het handvat van het zwaard naar mij draait. ''Bedankt.'' Ik doe hem weer terug op mijn rug en kijk de anderen aan. "Dus nu is mijn knuppel niet meer mooi" zegt Harley zogenaamd bedroefd "en Diana kijk alsjeblieft uit met dat zwaard.'' Ik moet toch glimlachen van Harley, ook al leek ze bijna op een roze nachtmerrie. "Wel, zo te zien zijn wij de enigen zonder speciale gaven. Of kan jij ook al iets?" Ik rolde met mijn ogen en keek de andere ''te'' lieve nachtmerrie aan. "Wie heeft iets over speciale gave gezegd? In dat opzicht ben ik namelijk volkomen normaal, ik mag dan getraind zijn met wapens, ik heb helemaal geen magie. Ik ben wat leniger dan de meeste mensen maar dat is allemaal getraind" Harley gaf Eva een boze blik, ''ik ben ook niet direct magistraal of zo.'' Daarna ging ze beschermend voor Stiles staan, ik deed dat ook als iemand zei dat ik zwak was, maar ik weet heel goed dat ik dat niet ben. "Diana, hoe kom je trouwens aan die ogen dat vind ik namelijk mega vet en dan wil ik ze ook, kun je me dat leren?" Harley was blijkbaar alweer opgebeurd, want ze klonk ergens toch weer vrolijk. 'Ik weet het niet, het is volgens mij altijd al zo geweest, sinds ik magie gebruik. Ik kan het je niet leren,' eindigt ze met een kort verdrietig stemmetje. Ik zette één van mijn handen in mijn zij en ik keek in de richting van de deur. ''We moeten zo naar de openingsceremonie. Gaan jullie mee?''

[ bericht aangepast op 9 maart 2017 - 19:49 ]

---

There is something haunting in the light of the moon; it has all the dispassionateness of a disembodied soul.

''Wat jij wilt joh.'' Hoorde ik hem zeggen. Ik liep richting de kluisjes en zocht naar mijn kluisje. Al snel had ik de mijne gevonden en ik opende het met veel geweld. Een gefrustreerde kreet verliet mijn mond. Ik hem gelijk weer dicht toen ik me realiseerde dat ik het kluisje niet Ik stormde naar buiten, daar liep ik met grote passen over het terrein. Ik haalde mijn zwaard uit de schede en ik passeerde een groep. Er stond een kleine meisje en iemand met rood en blauw haar. Ik ving kort iets op van hun gesprek. ''We moeten zo naar de openingsceremonie. Gaan jullie mee?'' Snel deed ik mijn zwaard op mijn rug een vloekte luid. Ik was die hele ceremonie vergeten.

---

We all just wanna be somebody