|
|
'Hey, Iz. Ja, dat sowieso, ik moet natuurlijk mijn beste vriend aanmoedigen. Helaas heb ik geen Ravenclaw sjaal weten te bemachtigen en ik denk niet dat Castor deze sjaal gaat appreciëren... maar goed.'
Isla knikte. Zelf wist ze niet goed voor welk team ze was. Cedric zat in het Ravenclaw team, maar Ada en Maia in Slytherin. Alleen, als Ravenclaw zou winnen, dan zou het beter voor haar eigen afdeling zijn. Niet dat het haar echt veel uitmaakte wie won, Quidditch interesseerde haar niet zoveel. Ach, hij zal ook geen geel dragen om jou aan te moedigen wanneer je moet spelen, dus echt klagen mag hij niet. Haar ogen gleden kort naar Cas op zijn bezem, maar ze werd al snel afgeleid toen McGonagall langs Roza en haar kwam, en zowel Roza als haar rozen gaf. Een frons verscheen op Islas gezicht. Ze had aardig wat rozen verstuurd, maar ze had niet echt terug verwacht. Eentje was van Marly, wat niet moeilijk te raden was, want doh, haar naam stond er op. De andere met tekst had geen naam, maar was overduidelijk van Ada. Van de vier anonieme had ze daadwerkelijk geen idee. Ze draaide ze rond in haar vingers en bestudeerde ze, alsof de naam er dan zomaar op zou verschijnen. Jase of Maia misschien? Of andere meiden van de fugs? Anders zou ze het niet weten. Het liet haar wel iets beter voelen.
'Awhh Iz, dankjewel!' Voor ze het wist had Roza haar armen om haar heen geslagen in een omhelzing. Dat is zo lief. Natuurlijk ben ik er altijd voor jou.' Ze glimlachte naar Roza en knuffelde terug. Natuurlijk, je hebt mij echt geholpen en dat zal ik niet snel vergeten. Ze gaf een zacht kneepje in de schouder van het meisje. Na haar break-up met Cas was ze een behoorlijke mess. Ze had met Ada, Maia en Jase gebeld, maar dat was toch anders dan het face to face tegen iemand te zeggen. En ondanks dat Cas Rozas beste vriend was, was ze er voor haar geweest en dat betekende erg veel voor haar.
Van wie zou deze kunnen zijn? Isla keek opzij en zag dat er blosjes op Rozas wangen stonden. Een romantische, hmm? grijnsde ze, terwijl ze over Rozas schouder naar het kaartje keek. Naawh, dat is echt heel cute! Opnieuw gaf ze Roza een knuffel. Iemand heeft een geheime aanbidder, hmm? Ze was oprecht blij voor haar. Ze kende niet veel mensen die het meer verdienden dan Roza om iemand te vinden die ze echt leuk vonden.
Roza? begon ze toen op een zachte toon, heb jij ook het gevo-, Isla onderbrak haar vraag vluchtig toen James naast Roza neer plofte. Ze zou het later wel vragen.
Wie zijn jullie rozen? Geheime aanbidders?'
Isla schudde haar hoofd. Gewoon van de andere meiden gok ik, ik zou niet weten wie anders. Misschien Ced of Cas, maar daar wilde ze zichzelf niet de hoop voor geven. Roza daarentegen, ze gaf haar een plagerige stoot, heeft wel een geheime aanbidder.
Ze had haar aandacht al niet echt op de wedstrijd, maar dat werd nog minder toen ze de whatsapp berichten las. Haar schouders zakten naar beneden en haar tanden drukten in haar onderlip. Het was al enkele maanden uit tussen haar en Cas, maar moesten ze nu echt in het groepsgesprek, waar zij ook in zat, hebben over hoe leuk Marly, die schijnbaar een roos van hem had gekregen, en Cas wel niet zouden zijn samen? Ze wilde het eigenlijk niet toegeven, maar het stak. Hij was de eerste jongen die echt ze echt oprecht ontzettend leuk vond, en ja, ze kon niet helpen maar zich afvragen of ze nog samen zouden zijn, als zij niet naar Amerika was gegaan. Het was misschien een overdreven reactie, maar ze ging uit de groep. Ze hoefde niet meer over dat te lezen. Tegelijkertijd begon ze te twijfelen of ze nog wel naar de sleepover wilde, ondanks dat ze er eerst enthousiast over was. Ze wist dat het gespreksonderwerp Carly hoe dan ook aanbod zou komen, en als ze het al moeilijk vond om er over te lezen, dan zou er over horen, vlak voor haar neus, niet veel beter zijn. In plaats daarvan stuurde ze Ada een bericht, of zij films wilde kijken vanavond, wat ze goddank wilde. Jase leek ook niet geheel probleemvrij te zijn, gezien de sufkop Blakes verjaardag vergeten was. Nadat ze enkele screenshots gelezen had, opperde ze voorzichtig of hij en Blake misschien een pauze moesten nemen. Bij sommige stelletjes hielp het erg.
De gesprekken daarna werden niet veel beter, vooral die met Marly niet. Ze snapte oprecht dat mensen gevoelens niet konden tegen houden, maar dan mocht het toch nog wel pijn doen? Jase vertelde haar net als Marly to basically get over it. Alsof het zo simpel was. Ze deden alsof het allemaal maar heel makkelijk was om over iemand heen te komen. Tranen prikten in haar ogen en ze had geen flauw idee meer wat er bij de wedstrijd aan de hand was. De eerste weken na de break-up waren erg lastig geweest, en daarna ging het wel, maar het was toch lastig om Cas ineens weer te zien, lastiger dan ze verwacht had, ook omdat ze nog steeds niet echt goed wist waarom hij het nou precies had uitgemaakt. En omdat hij nu Marly leuk vond (wat iedereen haar maar al te graag duidelijk scheen te maken), begon erbij twijfel te ontstaan of hij Marly al niet leuk begon te vinden toen hij nog met haar had, en dat hij het daarom uitmaakte. Want, anders hadden ze lange afstand toch gewoon kunnen proberen?
Het ging van kwaad naar erger toen GG postte dat ze Cas een roos gestuurd had. Jason noemde haar pathetic, dat het wanhopig en verschrikkelijk was, wat als een steek in haar rug voelde nadat ze geprobeerd had hem te helpen met Blake. Ze had op zijn steun gerekend. Snel veegde ze enkele tranen van haar wangen. Ada vond haar ook al een grote idioot, en Chloe vond het creepy, maar van haar kreeg ze tenminste begrip toen ze het uitlegde. Ze voelde zich nog rotter dan eerst, en had eigenlijk ook geen zin meer om na de wedstrijd chocolate en pizza te eten met Ada, en in de avond film kijken met haar, maar Ada zelf leek daar ook niet veel interesse meer in te hebben. Het liefst kroop Isla weer in haar bed, met de dekens over haar heen getrokken. Ze wist ook niet goed wat ze moest vinden van Maia, die ineens crush had op Ada. Ze was blij voor haar twee vriendinnen (als Ada haar terug leuk vond tenminste), maar ze was ook egoïstisch en bang dat ze geen tijd meer zouden hebben voor haar. Jase zou in elk geval wel meer tijd krijgen voor haar, gezien het uit was gegaan met hem en Blake, al dacht ze dat die twee wel weer bij elkaar zouden komen. Ze was nog upset over wat hij tegen haar gezegd had, maar ze zou een erg slechte vriendin zijn als ze hem nu niet zou steunen. Als Ada niks meer wilde doen, misschien moest ze dan vanavond bij hem blijven? Ze snifte zachtjes en veegde een verdwaalde traan van haar wang, waarna ze naar Roza keek.
Roza? vroeg ze op een gedempte toon, zodat James het hopelijk niet hoorde. Ze wilde hem niet buitensluiten, maar ze wilde ook niet dat hij het wist, en het face to face vragen was veel fijner. Is het echt vreemd dat ik hem een roos heb gestuurd? vroeg ze op een zachte onzekere toon. I-ik weet dat hij Marly leuk vindt en zij hem, en dat ik daar niks aan kan doen, maar is het raar dat ik nog om hem geef? Ik bedoel
Ze beet op haar lip. Roza had first hand meegemaakt hoe moeilijk ze het ermee had gehad. Het is moeilijk hem nu weer te zien met de gedachte dat hij iemand anders leuk vind. En ik weet niet eens of ik hem nog leuk-leuk vind, want ik vind Ced denk ik leuk-leuk, maar, ik weet niet
Ze haalde haar schouders op een keek naar haar voeten.
|
