|| RPG || The Alpha/Omega Project || Speeltopic || - Speeltopics

19 dec 2017 - 15:05 DreamerN is offline

In een parallelle wereld zijn mensen genetisch opgedeeld in twee soorten. Alpha's en Omega's.
Alpha's zijn lichamelijk sterk ontwikkeld. Worden bijna nooit ziek, verhoogde kracht en uiten diens gedachten en gevoelens graag lichamelijk en met daden. Ze helen sneller, etc.
Omega's zijn geestelijk sterk ontwikkeld en kunnen soms gedachten lezen, telekinese en hebben vaak een hoog IQ. Ze zijn geestelijk onverwoestbaar.

De twee werelden worden compleet van elkaar afgesloten.
Alpha's gaan naar A scholen. Omega gaan naar O scholen en er bestaan over het algemeen niet al te veel banen meer waar je de twee soorten bij elkaar zult vinden.
De discriminatie en racisme tussen de twee volken is in de afgelopen jaren toegenomen, er waren zelfs rellen uitgebroken toen een groepje Alpha’s besloten hadden om een O school te bestoken nadat zij een pijnlijk stuk online hadden gezet over hoe laagdunkend zij de Alpha’s hadden zitten. De gemoederen laaien hoog op en de overheid beslist om daar verandering in te brengen. Vanuit hun hoge stoelen besluiten ze om een groepje mensen van sociale, psychologische en lichamelijke wetenschappen bovenop te zetten om iets te bedenken wat deze kwestie kan verhelpen.

Zij kwamen met het Alpha/Omega project. Een project die een groep jongeren (Vijf Omega’s en vijf Alpha’s) dag en nacht bij elkaar ging zetten in een huis buiten de stad in een aangrenzend bos, wat goed beveiligd is en wat ze niet mogen verlaten. Het doel van het project is om te kijken of er vriendschappen konden ontstaan en misschien wel liefde. Een geheim doel van hun is om een zeldzame Beta te krijgen. Een kind van beide soorten. Iets wat alleen bekend is uit legenden en wetenschappelijke mijmeringen.

Jij speelt een van die jongeren. Je bent dus een Alpha of een Omega en je bent vrijwillig ingeschreven of gedwongen in dit project gezet.
Je komt aan in het huis en je leven als experiment begint. Voor het komende jaar word de gehele dag met camera's in de gaten gehouden, maar dit weet je niet direct, het is je nooit verteld.
De jongeren tussen de 18 en 25 mogen niet van het terrein af, maar natuurlijk zijn er altijd wel een aantal die het altijd proberen. Zeker als ze erachter komen dat zelfs bezoek van buitenaf verboden is.

Het huis is van alles voorzien ondanks die iets wat oude uiterlijk door het vele houtwerk:

Nog even op een rijtje *Kan nog uitgebreid worden

ALGEMEEN :

Alpha's en Omega's worden op papier ook wel omschreven als de tegenovergestelde polen van elkaar, waar de Alpha's juist uitbundige extroverts zijn die enorm houden van het opzoeken van contact, zowel sociaal als lichamelijk, zijn Omega's over het algemeen meer introverts die het goed vinden om zelfstandig dingen aan te pakken. Hoewel intelligentie bij Omega's hoog in het vaandel staat, zijn Alpha's ook zeker niet dom, ze uiten hun IQ enkel op een andere manier, maar de Omega's hebben een beter geheugen en kunnen daardoor beter en sneller dingen leren. Urenlang precisiewerk is niet voor een Alpha weggelegd terwijl dat een perfecte baan is voor een Omega. Veel Omega's zien Alpha's als barbaren met een te uitbundige cultuur. Andersom zien veel Alpha's Omega's als verwaande betweters, etc.

ALPHA'S :

OMEGA'S :

REGELS

ROLLEN

ALPHA'S 1 MAN + 1 VROUW BESCHIKBAAR!
• Elaine Roselyn Day || DreamerN || 1,3 || FC : Blake Lively
• Man gereserveerd voor Thessalhydra || FC : Charles Melton
• Jane Alexis Liss Bluebell || WrittenWords || 1,2 || FC : Jenni Deler
• Man gereserveerd voor Bartok
•
•

OMEGA'S - 1 MAN BESCHIKBAAR
• Vrouw gereserveerd voor Azlain
• Aurora Carmella White || _iridescent || 1,2 || FC : Hande Ercel
• Pamela "Pam" Davies || Obeah || 1,2 || FC : Vanessa Frankenstein
• Man gereserveerd voor Remiinds
• Man gereserveerd voor DreamerN || FC : Leo Camacho
•

Het begin

Alle jongeren komen aan bij het huis, waar ze afgezet worden met een taxi, ze zoeken hun kamer op en worden dan opgedragen om naar de woonkamer op de begaande grond te komen voor de introductie. Zodra iedereen gearriveerd is, volgen er meer instructies.

Credendo Vides

19 dec 2017 - 15:07 WrittenWords is offline

WrittenWords 692

19 dec 2017 - 16:19 Frisk is offline

Frisk 8242

Ah super ^^

Mhm?

19 dec 2017 - 17:54 Nephalem is offline

Nephalem 1152

19 dec 2017 - 18:13 Necessity is offline

Necessity 5612

Mt ^^

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

19 dec 2017 - 22:11 Necessity is offline

Necessity 5612

LORIN CONRÍ
22 – Omega - Alone

Something inside is hurting you – that’s why you need cigarettes, or whiskey, or music turned so ~~fucking~~ loud you can’t think.

Lorin’s humeur was er naarmate de rit in de taxi langer duurde niet beter op geworden. Telkens weer vlogen zijn gedachten terug naar die ene avond die zijn leven de komende tijd had verpest. Natuurlijk hadden ze hem niet gewoon een boete kunnen geven – al wist hij ook niet precies waar hij dat geld vandaan zou moeten halen, maar dat zou een zorg voor later zijn geweest – maar hadden ze zijn leven moeten verwoesten door hem hierheen te sturen. Dit zou hem zijn baan kosten, want wie verlengt er nou een contract met iemand die er het komende jaar niet is? Geen baan, geen inkomen. Geen inkomen, geen huis of manier van bestaan. Daar ging alles wat hij zo zorgvuldig had opgebouwd de afgelopen paar jaar.
Ondanks dat hij het komende jaar toch niet thuis zou wonen, had Lorin zijn appartement niet verder verhuurd. Hij had met zoveel moeite dat te kleine ding kunnen kopen en hoewel hij de komende dertig jaar ofzo nog aan de hypotheek vast zou zitten, was het een plekje van hemzelf. Daar stond al zijn apparatuur dat hij gebruikte voor werk en voor zijn eigen zaken, en hij wilde er niemand anders hebben.
Zonder de taxichauffeur gedag te zeggen, pakte Lorin zijn tassen en liep naar binnen. Het was verdacht stil, maar hem hoorde je niet klagen. Hoe langer er geen mensen zouden zijn, hoe beter. Zijn tassen smeet hij in een willekeurige kamer op de grond. Daar zou hij zich later wel druk om maken. In plaats van naar de woonkamer te gaan zoals de bedoeling was, liep Lorin een soort overdekt balkon op. Er was een kleine openhaard en een bank, maar hij ging op de reling zitten en keek over het terrein. Hij haatte het nu al.
Hij haalde een sigaret en aansteker uit zijn zak. Het enige voordeel aan deze hele vertoning was dat hij het komende jaar op kosten van de overheid kon roken. Hij had wel duidelijk gemaakt dat hij zou vertrekken zodra er geen sigaretten meer waren. Ze konden hem niet dwingen te stoppen. Heel even speelde hij met de aansteker in zijn handen, voor hij de sigaret in zijn mond stopte en hem aanstak.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

19 dec 2017 - 22:43 Frisk is offline

Frisk 8242

Ephraim EPH Madison

21 ♦ Alpha ♦ Met...

Eindelijk kon hij zijn benen strekken. De hele rit had hij ze niet kunnen stilhouden, maar nu hij uit de taxi was gekropen, bleef hij even stilstaan, de grote sporttas om zijn schouder geslagen. Hier zou hij een jaar lang wonen. Een jaar lang met mensen die hem al dan niet gaan mogen. Een jaar zonder ijshockey. Auw. Maar goed, hij had ervoor gekozen en nu stond hij hier. Hij zou er zeker het beste van maken.
Met grote, enthousiaste passen stapte hij het gebouw binnen, dat verrassend leeg bleek te zijn. Hij bleef in de hal staan en liet zijn zak op de grond vallen. Hij wist dat hij een kamer had toegewezen gekregen, maar welke kamer wist hij niet, dus schopte hij het zware ding wat aan de kant en ging op verkenning. De villa was groot en gezellig, als een heel erg luxueuze chalet. De kamers zagen er min of meer hetzelfde uit en ze waren allemaal leeg. Op de laatste na, daar lag er andere bagage. Spannend.
"Hallo?" riep hij. Zijn stem galmde in de hal, maar hij kreeg niet direct antwoord. Al bleef hij er ook niet echt op wachten. Op een drafje liep hij nog eens alle kamers af, tot hij op een houten balkon kwam en iemand op de reling zag zitten. Het was een man, nog jong, en leek Eph niet echt op te merken. Heel even voelde Ephraim een zenuwachtige kriebel, want hij wist niet of er een Alpha of een Omega voor hem stond. Maar dat was toch waarom hij hier was, of niet?
"Hey," zei hij vrolijk, terwijl hij op zijn huisgenoot afstapte.

Mhm?

20 dec 2017 - 14:24 WrittenWords is offline

WrittenWords 692

[ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 9:43 ]

20 dec 2017 - 16:47 Necessity is offline

Necessity 5612

LORIN CONRÍ
22 – Omega - With Ephraim

Something inside is hurting you – that’s why you need cigarettes, or whiskey, or music turned so ~~fucking~~ loud you can’t think.

De rust was van korte duur. Vanuit zijn zitplek had Lorin goed zicht op de oprijlaan, waar de volgende taxi al aankwam om een medebewoner af te zetten. Lorin kon zien hoe de jongeman een tas uit de taxi pakte en naar binnen liep, maar hij wist ook dat hij op zijn zitplek genoeg verborgen zat om niet zichtbaar te zijn voor de jongeman. Gelukkig.
Het duurde even voor er een ‘hallo’ van binnen klonk, maar Lorin negeerde het. Hij was nog niet gevonden en dat hield hij graag zo. Helaas voor hem duurde het niet lang voor de jongeman zijn zitplek wel gevonden had. In de tussentijd was er een tweede taxi aangekomen.
“Hey,” klonk de stem van de jongeman. Dit moest wel een van degenen zijn die zich vrijwillig had aangemeld, want waarom zou hij anders zo vrolijk klinken? Lorin nam een trekje van zijn sigaret en blies langzaam de rook uit, voor hij de jongen antwoordde. In die tijd had hij de jongen voor hem goed in zich opgenomen. Hij was zeker gespierd, wat hem deed vermoeden dat hij een Alpha voor zich had. Dit zou de eerste keer zijn dat Lorin met een Alpha zou communiceren zonder rellen of zonder machtsverschil, omdat hij bijvoorbeeld was opgepakt. Tenminste, van dat eerste ging hij uit, want dat was het hele idee van dit idiote plan toch? Dat het vrede op aarde zou brengen en ze met z’n allen bloemetjes zouden gaan plukken en iedereen van elkaar zou gaan houden enzo?
“Oh hoi,” zei hij uiteindelijk. Hij knikte naar de reling, als een soort uitnodiging om erbij te komen zitten. Niet dat hij nou echt behoefte had aan gezelschap, maar hij wist ook wel dat hij niet een jaar lang al zijn huisgenoten kon ontlopen – hoe hard hij ook zijn best zou doen. Dan kon hij maar beter nu ze één op één waren en de ander ook niemand anders had om mee te praten de eerste contacten leggen.
“Dus ze hebben jou ook gestrikt voor deze onzin?”

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

20 dec 2017 - 19:38 Valkyria is offline

Valkyria 3772

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

20 dec 2017 - 19:40 Nephalem is offline

Nephalem 1152

Aurora Carmella White

21 ♢ Omega ♢ Living room ♢ Alone ♢ Outfit

Met haar oordopjes in haar oren, leunde Aurora met haar hoofd tegen het raam. De reis duurde, volgens haar, erg lang. Ze keek vanuit het raam naar het uitzicht, totdat ze de stem van Ed Sheeran hoorde wegzakken en haar o zo bekende beltoon plaatsnam. Een geïrriteerde zucht rolde over Aurora’s lippen wanneer ze de naam Jackson zag verschijnen. Haar vader wist dat ze het niet leuk vond dat hij haar, zonder haar toestemming, had opgegeven aan dit project. Blijkbaar wilde hij het goedmaken door Aurora steeds lastig te vallen met zijn telefoontjes. Als het aan hem lag, zou hij nu naast Aurora zitten totdat ze waren aangekomen bij het huis. Gelukkig kon Aurora hem nog net overhalen om niet te komen. Had ze hem maar ook overtuigd om haar niet te laten gaan. Haar beltoon ringde nog steeds, maar Aurora was Oost-Indisch doof. Weg klikken was ook geen optie, want ze wist dat ze dan op de donder zou krijgen. Net wanneer haar telefoon stopte met trillen, vertraagde de auto. Vragend keek Aurora op. Ze waren al aangekomen bij het huis waar ze een jaar zal verblijven. Zin had ze zeker niet. Ze wist dat er geen weg terug was, dus stapte ze uit de auto. Ondertussen pakte haar chauffeur de koffer uit de kofferbak en wachtte op Aurora af. Ze snapte de hint en maakte de chauffeur iets rijker. ‘Fijne dag nog verder,’ zei de chauffeur voordat hij terug in de auto stapte en wegreed. Fijn? Zeker niet. Aurora keek achter hem aan. Pas wanneer ze de auto zag verdwijnen, wist ze dat ze niet terug kon. Ze richtte weer op het huis, wat overigens niet slecht uitzag. Voordat ze binnentrad, haalde ze diep adem. Hopelijk was het huis nog leeg, zodat ze meer tijd had voor haarzelf.

‘Oh god,’ mompelde Aurora toen ze een koffer in de hal zag staan. Ze was net binnen en zag meteen al iets wat haar niet aanstond. Iemand had zijn of haar koffer hier achtergelaten, in de hal nog wel? Ze liep hoofdschuddend langs de koffer heen, richting haar kamer. Ze moest een jaar lang volhouden en zulke dingen negeren. Dat kon ze wel, wist Aurora haarzelf te bemoedigen. Haar kamer had haar nog wel opgevrolijkt. Netjes en simpel. Ze zal hier zeker haar tijd merendeel doorbrengen. Ze plaatste haar koffer op haar bed en pakte rustig uit. Alles werd keurig en netjes op de juiste plekken gesorteerd. Ze vond het niet fijn als haar kamer vol zat met spullen. Het duurde wel even voordat ze naar de woonkamer kon, niet dat ze het expres uitstelde. Ze zag dat er nog niemand in de woonkamer was. Gelukkig ook. Ze maakte plaats op het bankstel en leunde achterover terwijl ze de woonkamer bestudeerde.

Just shut up and
let me do my thing

[ bericht aangepast op 20 dec 2017 - 19:42 ]

20 dec 2017 - 22:02 SIave is offline

SIave 161

KIAN KODALINE REYES

23 — Alpha — Fireman — Meeting Aurora

Geïrriteerd leunde Kian met zijn hoofd op het raam. Hoelang had hij nou al in deze taxi gezeten? Een uur of twee, drie? Het was in ieder geval een heel stuk verwijderd van zijn huis. Afwezig gleed hij met zijn vingertoppen over de beschadigde huid van zijn onderarm, die gesierd werd door enkele littekens van brandwonden. Gelukkig vielen ze niet erg op. Hij dacht terug aan het moment dat hij werd opgepakt door zijn eigen vader. God, hij had door de grond willen zakken. Zelfs eraan terugdenken was moeilijk. Gelukkig had hij wel de celstraf kunnen vermijdden door zich in te schrijven voor dit experiment.
Onbewust had Kian het laatste halfuur tegen de stoel van de taxichauffeur aan zitten tikken met zijn voet, iets wat niet erg op prijs werd gesteld aan de zuchten van de desbetreffende man te horen.De opluchting was dan ook groot, bij zowel Kian als de taxichauffeur, toen er een enorm huis in de verte opdoemde.
Ongeduldig stapte hij uit de taxi om zijn tas te pakken. De chauffeur stapte ook uit, overhandigde hem zijn tas en scheurde weer snel weg. Een impressieve blik verscheen op Kian’s gelaat bij het zien van het huis. Vanuit de verte had het al groot geleken, maar nu zo voor hem leek het immens. Vastberaden pakte hij zijn tas beet en sloeg deze over zijn rug, om daarna het huis te betreden.
Goed, nou heeft hij altijd een goede jeugd gehad met genoeg luxe, maar dit was wel van een heel ander kaliber. Hij greep nog eens extra stevig zijn tas beet, die hij over zijn rug had geslingerd, om zijn weg te vervolgen naar de woonkamer waar hij een brunette aantrof.
Nonchalant gooide Kian zijn tas aan de kant om zijn hand uit te steken voor het meisje op de bankstel. “Hee,” begroette hij haar, “ik ben Kian.” Hij nam haar even goed in zich op en schonk haar een knipoog waarna hij zijn jas uittrok en als zenuwtrekje weer over zijn beschadigde onderarm wreef. Hij twijfelde of het meisje een alpha of omega was, echter leunde zijn twijfels toch iets meer richting een omega gezien haar houding. Dat zou dan voor het eerst in zijn leven zijn dat hij een gesprek voerde met een omega.
Kian wendde zijn blik af en liet deze op de rest van de woonkamer vallen. Een grijns verscheen op zijn lippen toen hij de open haard opmerkte. “Denk niet dat het al te moeilijk wordt om het hier een jaar uit te houden.”

[ bericht aangepast op 20 dec 2017 - 22:05 ]

I'm A Slave 4 U

20 dec 2017 - 22:51 WrittenWords is offline

WrittenWords 692

[ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 9:43 ]

20 dec 2017 - 22:53 Frisk is offline

Frisk 8242

Ephraim EPH Madison

21 ♦ Alpha ♦ Met Lorin

De jongen antwoordde met een rook wolk. Ephraim kon er tegen, hij had vrienden die rookten, maar waaide wel even voor zijn gezicht om het ergste te vermijden. Hij wilde net zijn mond opendoen om iets te zeggen, al wist hij niet goed wat, toen de jongen toch antwoordde:
"Oh hoi." De jongen maakte een vaag gebaar, waardoor Ephraim grijnsde en naast hem op de reling ging zitten. Moeiteloos gooide hij zijn been over de reling en dan ook de andere. "“Dus ze hebben jou ook gestrikt voor deze onzin?” Eph fronste, niet zeker wat de andere jongeman bedoelde. Hij begreep de woorden wel, hij was niet dom, maar hij kende de andere jongen niet genoeg om de zin ook te plaatsen.
"Euh, ja," antwoordde hij na enkele seconden, al klonk het meer als een vraag. Hij fronste nog eens en keek toe hoe er nog meer wagens aankwamen. Zo meteen zou hij naar beneden gaan om ook de anderen te ontmoeten. Hij draaide zich weer om en klom weer over de reling, zodat hij voor de jongen stond en zijn hand kon uitsteken.
"Ephraim." Vroeger stelde hij zichzelf wel eens voor als Eph. Geregeld kreeg hij E als antwoord en aangezien hij het pas gesnapt had toen ze het hem uitlegden, vond hij dat grapje niet bepaald leuk. Dus werd het altijd Ephraim en dan konden ze zelf nog kiezen of ze zijn naam zouden afkorten of niet. Hij wachtte af.

Mhm?

21 dec 2017 - 8:05 Nephalem is offline

Nephalem 1152

Aurora Carmella White

21 ♢ Omega ♢ Living room ♢ w/ Kian&Jane ♢ Outfit

Haar vingers begonnen weer op een ritme te tikken op de bank. Ze had inmiddels de woonkamer bestudeerd, maar nog steeds was er niemand te bekennen. Ze moesten toch wel in de woonkamer verzamelen? Of had ze het verkeerd gelezen? Nee, dat kon niet. Ze wist zeker dat ze hier moesten verzamelen. Op zulke dingen lette Aurora heel goed op.
Een zucht verliet uit haar mond terwijl ze even om haar heen keek. Ze besloot haar vader even blij te maken met een berichtje. Toen ze haar telefoon opende, zag ze paar gemiste oproepen. Allemaal van Jackson. Ze had ook nog een bericht gekregen van haar broer, Stefan, met een korte bemoedigingstekst. Ze stuurde haar vader een bericht dat ze veilig is aangekomen en naar haar broer een verdrietige smiley.

Ze keek op toen ze voetstappen hoorde, met daaropvolgend een mannenstem. Aurora’s bruine ogen vonden die van de eigenaar van de stem. Hij was blijkbaar meteen hiernaartoe gekomen, want hij had zijn tas nog bij hem. Lief zijn, Aurora. Ze functioneerde een fatsoenlijke glimlach terwijl ze hem even snel bestudeerde. Een Alpha, zeker weten. Aurora zou elke Omega herkennen en deze was het zeker niet. Uit beleefdheid stond Aurora op en schudde zijn hand. ‘Aurora,’ stelde ze haarzelf voor. Met namen was Aurora erg goed in. Kian zou ze makkelijk onthouden. Vooral toen hij haar een knipoog schonk. Ze rolde met haar ogen en nam weer plaats op haar plek. ‘Vind je?’ vroeg ze met een grijns.

Niet veel later voegde er een vrouwenstem, niet normaal vrolijk, toe. Zij had er duidelijk veel zin in. Kort bekeek Aurora het meisje. Al snel kwam ze tot de conclusie dat er een tweede Alpha was toegevoegd. Aurora hield haar hoofd schuin toen ze de fles zag. Voor Aurora was het veelte vroeg om te gaan drinken. ‘Nee dankjewel,’ zei ze hoofdschuddend.
Aurora wist even niet waar ze was beland. Ze zag haarzelf nooit tussen de Alpha’s zitten, laat staan met hun gezellig drinken. Even twijfelde ze over haar beslissing, want met alcohol zou ze wat beter in haar vel zitten. Ze had het nodig. Nu zat ze meer ongemakkelijk tussen twee Alpha’s in, niet wetend wat ze moest doen of zeggen. ‘Weetje wat, schenk toch maar wat voor mij in,’ besloot ze uiteindelijk en toverde een onschuldige glimlach op haar gezicht.

Just shut up and
let me do my thing

[ bericht aangepast op 21 dec 2017 - 18:48 ]

21 dec 2017 - 8:47 SIave is offline

SIave 161

KIAN KODALINE REYES

23 — Alpha — Fireman — Meeting Aurora and Jane

De rollende ogen van het meisje nadat hij haar een knipoog had geschonken was Kian zeker niet ontgaan en hij maakte daarop uit dat ze een omega was. Een Alpha had er meer op in gegaan. Toen ze zich eenmaal voorgesteld had, herhaalde Kian een aantal keer haar naam in zijn hoofd. Zijn geheugen was namelijk niet zijn sterkste kant. Aurora. Was er niet een spookjesprinses die zo heette?
”Ja, het ziet er goed uit, toch? En ik heb nog nieteens het hele huis gezien,” zei hij enthousiast. Als de woonkamer er al zo goed uitzag, hoe zouden de slaapkamers en dan wel niet uit zien? Opnieuw liet hij zijn blik over het uitzicht glijden. Hij vroeg zich af waar de camera’s hingen en wie allemaal toegang had tot de beelden. Het zou je werk maar zijn, elke miliseconde van elke opname doornemen. Hij was blij dat hij aan deze kant van het experiment zat.
Kian schrok op uit zijn gedachten van een luide stem. Toen hij zich omdraaide stond er een blondine voor hem met een wodkafles. Duidelijk een Alpha. ‘Wie wilt er wat drinken?'
Een grijns speelde om zijn lippen. Hier zou hij wel aan kunnen wennen. Een jaar niks doen op de kosten van de overheid? Heerlijk. Aurora bedankte voor het aanbod maar Kian liet het zich geen tweede keer zeggen. Hij nam de fles over van de blondine en pakte een glas aan, waarna hij wat inschonk voor zichzelf. “Thanks,” zei hij met een glimlach.
“Weetje wat, schenk toch maar wat voor mij in,” klonk Aurora’s stem plots. Ergens snapte hij het wel. Ze deed niet ongemakkelijk of zo, echter leek ze toch out of place. Maar goed, dat zou hij ook zijn als hij hier stond met twee Omega’s. Hij pakte een tweede glas en maakte ook een drankje klaar voor haar, welke hij overhandigde met een glimlach. “Dus, wat hebben jullie gedaan om hier te komen?” vroeg hij nieuwsgierig, zich niet echt bewust van het feit dat je je ook vrijwillig aan kon melden voor het experiment.

I'm A Slave 4 U

Index RPG Actieve Topics Zoek