• In een parallelle wereld zijn mensen genetisch opgedeeld in twee soorten. Alpha's en Omega's.
    Alpha's zijn lichamelijk sterk ontwikkeld. Worden bijna nooit ziek, verhoogde kracht en uiten diens gedachten en gevoelens graag lichamelijk en met daden. Ze helen sneller, etc.
    Omega's zijn geestelijk sterk ontwikkeld en kunnen soms gedachten lezen, telekinese en hebben vaak een hoog IQ. Ze zijn geestelijk onverwoestbaar.

    De twee werelden worden compleet van elkaar afgesloten.
    Alpha's gaan naar A scholen. Omega gaan naar O scholen en er bestaan over het algemeen niet al te veel banen meer waar je de twee soorten bij elkaar zult vinden.
    De discriminatie en racisme tussen de twee volken is in de afgelopen jaren toegenomen, er waren zelfs rellen uitgebroken toen een groepje Alpha’s besloten hadden om een O school te bestoken nadat zij een pijnlijk stuk online hadden gezet over hoe laagdunkend zij de Alpha’s hadden zitten. De gemoederen laaien hoog op en de overheid beslist om daar verandering in te brengen. Vanuit hun hoge stoelen besluiten ze om een groepje mensen van sociale, psychologische en lichamelijke wetenschappen bovenop te zetten om iets te bedenken wat deze kwestie kan verhelpen.

    Zij kwamen met het Alpha/Omega project. Een project die een groep jongeren (Vijf Omega’s en vijf Alpha’s) dag en nacht bij elkaar ging zetten in een huis buiten de stad in een aangrenzend bos, wat goed beveiligd is en wat ze niet mogen verlaten. Het doel van het project is om te kijken of er vriendschappen konden ontstaan en misschien wel liefde. Een geheim doel van hun is om een zeldzame Beta te krijgen. Een kind van beide soorten. Iets wat alleen bekend is uit legenden en wetenschappelijke mijmeringen.

    Jij speelt een van die jongeren. Je bent dus een Alpha of een Omega en je bent vrijwillig ingeschreven of gedwongen in dit project gezet.
    Je komt aan in het huis en je leven als experiment begint. Voor het komende jaar word de gehele dag met camera's in de gaten gehouden, maar dit weet je niet direct, het is je nooit verteld.
    De jongeren tussen de 18 en 25 mogen niet van het terrein af, maar natuurlijk zijn er altijd wel een aantal die het altijd proberen. Zeker als ze erachter komen dat zelfs bezoek van buitenaf verboden is.

    Het huis is van alles voorzien ondanks die iets wat oude uiterlijk door het vele houtwerk:



    Tien slaapkamers (Allemaal identiek, kleuren van kussens etc. kunnen wel aangepast worden.)
    Drie badkamers || 1 || 2 || 3 ||
    Twee woonkamers || 1 || 2 ||
    Een keuken || 1 ||
    Zwembad
    Sportzaal
    Twee recreatieruimtes : Eentje voor Alpha's en eentje voor Omega's, al zitten de ruimtes naast elkaar zonder muren om elkaar te prikkelen door te zien wat de andere 'soort' bezig houdt.
    Aparte hoekjes || 1 || 2 || 3 || 4 ||



    Nog even op een rijtje *Kan nog uitgebreid worden

    ALGEMEEN :

    Alpha's en Omega's worden op papier ook wel omschreven als de tegenovergestelde polen van elkaar, waar de Alpha's juist uitbundige extroverts zijn die enorm houden van het opzoeken van contact, zowel sociaal als lichamelijk, zijn Omega's over het algemeen meer introverts die het goed vinden om zelfstandig dingen aan te pakken. Hoewel intelligentie bij Omega's hoog in het vaandel staat, zijn Alpha's ook zeker niet dom, ze uiten hun IQ enkel op een andere manier, maar de Omega's hebben een beter geheugen en kunnen daardoor beter en sneller dingen leren. Urenlang precisiewerk is niet voor een Alpha weggelegd terwijl dat een perfecte baan is voor een Omega. Veel Omega's zien Alpha's als barbaren met een te uitbundige cultuur. Andersom zien veel Alpha's Omega's als verwaande betweters, etc.

    ALPHA'S :

    Lichamelijk sterk
    Goede uithoudingsvermogen
    Goed Immuunsysteem
    Graag lichamelijk contact
    Doet voor denken
    Helen snel

    Mogelijke banen :
    Entertainers (Acteren, Zingen, Dans, Presenteren, escorts, etc.)
    Politie /brandweer
    Kunstenaars (Alles waar je expressie ik kan leggen, dus ook ontwerpen.)
    Sporters
    Veldwerk
    Wellness medewerker
    etc.

    Een aantal algemene karaktereigenschappen (natuurlijk zijn er ook Alpha's die er wat vanaf wijken) :
    Koppig
    Aanhankelijk
    Extrovert
    Sociaal
    Temperamentvol
    Uitbundig
    Losbandig
    Nieuwsgierig
    Overmoedig



    OMEGA'S :

    Geestelijk sterk
    Hoge IQ’s
    Mogelijkheid tot gedachte lezen
    Telekenese
    Geestelijk onverwoestbaar
    Gevoelig

    Mogelijke banen :
    Wetenschappers
    Dokters
    Ontwikkelaars
    Precisiewerk
    Psychologen
    Advocaten
    Kantoormedewerkers
    Etc.

    Een aantal algemene karaktereigenschappen : (natuurlijk zijn er ook Omega's die er wat vanaf wijken)

    Kritisch
    Analyserend
    Introvert
    Koppig
    Vastberaden
    Zelfstandig
    Methodisch
    Ontdekkers / Onderzoekers
    Nieuwsgierig

    REGELS

    • Quizlet huisregels
    • 16+ toegestaan
    • Geen perfecte personages
    • Minimaal 200 / 250 woorden per post
    • OOC tussen [ ], { }, < > of ( ).
    • Alleen je eigen Persoon besturen, tenzij in overleg
    • Heb respect voor elkaar
    • Naamsveranderingen doorgeven




    ROLLEN

    ALPHA'S 1 MAN + 1 VROUW BESCHIKBAAR!
    Elaine Roselyn Day || DreamerN || 1,3 || FC : Blake Lively
    • Man gereserveerd voor Thessalhydra || FC : Charles Melton
    Jane Alexis Liss Bluebell || WrittenWords || 1,2 || FC : Jenni Deler
    • Man gereserveerd voor Bartok



    OMEGA'S - 1 MAN BESCHIKBAAR
    • Vrouw gereserveerd voor Azlain
    Aurora Carmella White || _iridescent || 1,2 || FC : Hande Ercel
    Pamela "Pam" Davies || Obeah || 1,2 || FC : Vanessa Frankenstein
    • Man gereserveerd voor Remiinds
    • Man gereserveerd voor DreamerN || FC : Leo Camacho



    Het begin


    Alle jongeren komen aan bij het huis, waar ze afgezet worden met een taxi, ze zoeken hun kamer op en worden dan opgedragen om naar de woonkamer op de begaande grond te komen voor de introductie. Zodra iedereen gearriveerd is, volgen er meer instructies.


    Credendo Vides

    .

    [ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 9:44 ]

    Aurora Carmella White

    21 ♢ Omega ♢ Living room ♢ w/ Kian&Jane ♢ Outfit

    Kian was erg enthousiast over het huis. Aurora kon niks anders dan instemmen. Het huis was inderdaad mooi en leuk ingericht. Het zag er ongeveer hetzelfde uit als haar huis, waardoor het Aurora niet zoveel fascineerde.
    Even kreeg Aurora spijt van haar keuze, vooral toen ze de twee verbaasde Alpha’s zag. ‘Zeker?’ vroeg het meisje. Als antwoord knikte Aurora langzaam. ‘Dit is een sterk spul he, als je nog nooit gedronken hebt weet ik niet of dit wel zo’n slim idee is? Misschien kun je beter beginnen met iets als een wijntje?’ Oh no, she didn’t. Had ze serieus gedacht dat Omega’s geen alcohol dronken? Oké, ze zaten niet elke dag leeg te zuipen, zoals sommige Alpha's. Echter zou Aurora geen alcohol afwijzen bij een feestje. Nu had ze meer behoefte om te gaan genieten. Met alcohol in haar systeem, zou dit project tenminste veel leuker lijken. Met wodka zou dat zeker lukken.

    Aurora’s glimlach veranderde in een rechte streep. Ze negeerde de opmerking van het meisje. ‘Dankjewel,’ mompelde Aurora wanneer Kian haar het glaasje overhandigde. Zonder enig moeite dronk ze van het glaasje terwijl ze haar blik bij het meisje vasthield. Verder hoefde Aurora niets te zeggen om het meisje duidelijk te maken dat Omega's ook konden genieten van wodka.

    Pas wanneer ze de stem van Kian hoorde, keek Aurora op. Een luide zucht verliet haar mond bij het horen van de vraag. Jullie haten. Dat was de reden waarom ze hier was. Toch hield ze zich in. Ze wilde dit jaar met goed gevoel afronden, dat zou niet lukken als ze zulke opmerking maakte. De blondine vertelde dat ze hier alleen voor avontuur was. Dat kon natuurlijk ook. Voordat ze Kian’s vraag zou beantwoorden, nam ze nog een flinke slok.
    ‘Geen idee eigenlijk, mijn vader vond het leuk om mij te straffen?’ kwam er vragend uit haar mond en haalde haar schouders op. Nog betere antwoord kon Aurora niet verzinnen.

    Heel kort bekeek Aurora Kian even. ‘Jij hebt zeker iets gedaan waardoor je hier bent?’ vroeg ze met een kleine grijns. Hij leek niet echt op een jongen die hier alleen was voor een avontuur. Nieuwsgierig leunde ze iets naar voren terwijl ze met vragende ogen naar hem keek.

    [ bericht aangepast op 21 dec 2017 - 20:22 ]

    KIAN KODALINE REYES

    23 — Alpha — Fireman — Meeting Aurora and Jane

    Kian schudde ongezien zijn hoofd toen de blondine op een verbaasde toon de Omega toe sprak. Nou was hij sowieso niet echt een fan van de kloof die in de loop der tijd was ontstaan tussen de Alpha's en Omega's, in tegendeel juist, hij was nieuwsgierig. Toch snapte hij anderen ook wel. Omringd zijn door mensen die op je lijken verveeld nooit, tenminste, dat vond Kian dan.
          Kian’s lippen krulde omhoog toen hij opmerkte hoe de brunette gretig dronk van haar wodka. “Misschien kunnen we nog wel wat van haar leren,” zei hij, in een poging de stilte te verbreken. Hij had nooit moeite gehad met nieuwe mensen te ontmoeten maar nu er een Omega in het midden was, viel er een zekere spanning te voelen. Toch was hij niet van plan elke keer dat er een stilte viel die te doorbreken, hij was hier namelijk zeker niet om mensen op hun gemak te laten voelen. Integendeel, hij kon af en toe een enorme klootzak zijn, maar goed, hij was gewend aan zijn oude vertrouwde omgeving, gevuld met alleen maar Alpha’s en daar moest hij af en toe bewijzen dat hij de sterkste was. Toch, nu er zo een Omega voor hem zat werd zijn interesse zeker aangewakkerd. Ach ja, een poging om een goede eerste indruk te maken kon nooit slecht zijn.
          Kian luisterde aandachtig naar de antwoorden van de meiden. Onbewust verscheen er een verbaasde blik op zijn gelaat toen hij hoorde dat de blondine hier vrijwillig naartoe was gekomen. Misschien kreeg ze er geld voor? Aurora haalde echter onverschillig haar schouders op. Het leek er niet op alsof zij ook vrijwillig was gekomen.
          ‘Jij hebt zeker iets gedaan waardoor je hier bent?’ vervolgde ze ineens. Een nieuwsgierige twinkeling verscheen in haar ogen terwijl ze geïnteresseerd naar voren leunde. Geamuseerd nam Kian een grote slok van zijn glas, waarna hij de blik vond van Aurora. Terwijl hij nadacht over zijn antwoord liet hij het koude glas langs zijn beschadigde onderarm strijken. Hoewel de brandwonden, die hij had opgelopen tijdens het werken, al lange tijd geheeld waren gaf het toch enige vorm van opluchting. “Dat heb je goed. Ik zou hier nooit van mijn leven vrijwillig aan meedoen,” antwoordde hij uiteindelijk terwijl hij met zijn hoofd een lichte knik maakte naar de blondine, die wel die keuze had gemaakt. “Ik ben trouwens Kian,” voegde hij daar snel aan toe terwijl hij zijn hand uit stak toen hij eenmaal realiseerde dat hij haar naam nog niet wist.
          Hij blikte naar Aurora omdat haar antwoord op waarom zij meedeed hem eigenlijk niet losliet. “Waarom zou je vader je willen straffen? Ben je een stout meisje geweest?” Zei hij, hopend dat ze hem niet al te serieus zou nemen.

    [ bericht aangepast op 22 dec 2017 - 1:09 ]


    I'm A Slave 4 U

    {Ik post vanmiddag een post met Elaine en ik hoop mijn Omega man (Artemis) ook af te krijgen. (: Laatste loodjes voor de kerstdagen op stage vroeg meer tijd dan ik verwacht had.}

    [ bericht aangepast op 22 dec 2017 - 13:42 ]


    Credendo Vides



    LORIN CONRÍ
    22 – Omega - With Ephraim

    Something inside is hurting you – that’s why you need cigarettes, or whiskey, or music turned so fucking loud you can’t think.



    Het duurde even voor er antwoord kwam op Lorins vraag of de ander ook gestrikt was voor deze bullshit. Hoewel hij enigszins aarzelend ja antwoordde, was het wel te merken dat hij niet helemaal wist in wat voor context Lorin het bedoelde. Hij was vast een van degenen die zich vrijwillig had aangemeld, dacht Lorin. Waarom iemand daar ooit vrijwillig voor zou kiezen was hem een groot raadsel. Laat ik uit mezelf met Alpha’s – of Omega’s - omgaan, nieuwe vriendjes maken en een jaar uit mijn leven kwijtraken, zo niet meer aan de gevolgen van een jaar uit de maatschappij weg zijn. Ja, dat klonk écht als een goed plan. Dus niet.
    In stilte zaten ze naast elkaar. De jongen naast hem met beide benen over de rand, Lorin met zijn rug tegen een van de palen, met een been opgetrokken op de rand en de andere naar beneden bungelend. Langzaam maar zeker begonnen er meer taxi’s aan te komen. Meer mensen, meer vreugde. Hoor het sarcasme.
    Net toen Lorin zich bedacht dat de rest van het jaar ook wel zo rustig mocht gaan, stond de ander op en stak zijn hand naar hem uit. “Ephraim,” stelde de jongen – Ephraim – zich voor toen Lorin zijn hand aanpakte. Hij bleef wel zitten.
    “Lorin,” stelde hij zich ook voor. Hij liet even zijn blik over de jongen voor heem glijden, waarna hij het restje van zijn sigaret in de asbak gooide. Uiteraard had hij een plek uitgekozen waar de asbak binnen bereik stond.
    “Alpha neem ik aan?” vroeg hij hem vervolgens. Hij ging er wel vanuit dat hij gelijk had, maar het was het makkelijkste om het gewoon te vragen aan Ephraim. Hij wilde weten wie hij voor zich had, niet alleen nu, maar ook de rest in het huis. Dat ze nu met z’n allen in één huis waren gestopt, betekende niet automatisch dat ze allemaal ineens door één deur konden, en Lorin had inmiddels vaak genoeg gedoe gehad met en klappen gehad van Alpha’s om te weten dat Alpha’s niet aan zijn kant stonden – al deden de meeste Omega’s dat ook niet.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    PAMELA "PAM" DAVIES
    21 | Omega | Outside ~ Lorin & Ephraim | outfit
    Do not start with me... because I will end you.

    Met een glimlach en een fooi bedank ik de taxi-chauffeur, alvorens uit te stappen. De man lijk het te appreciëren, gezien hij zo vriendelijk is te helpen met mijn koffers. Blijkbaar heeft hij enkel tijd deze tot de voordeur te brengen, maar ik ben al blij dat ze zo ver zijn. Hetgeen ik zelf makkelijk kan dragen neem ik alvast mee naar binnen. Bijna meteen word ik overvallen door de pracht en praal van het huis. Hierin zie ik mezelf zowat onmiddellijk permanent wonen; alles lijkt herinneringen te bevatten van lang vervlogen tijden die ik graag zelf had meegemaakt.
    Ik besluit eerst en vooral op zoek te gaan naar mijn kamer, zodat ik mijn overtollige belast kan lozen en mijn woonplaats voor de komende tijd aan een grondige inspectie kan onderwerpen. Ik begeef me op de trappen en laat mijn ogen, eens ik op de overloop ben, speuren naar het juiste kamernummer. Twee. God, zelfs de nummers zijn uitermate sierlijk. Ik heb een vermoeden dat het me hier behoorlijk zal bevallen - wat het logement betreft dan toch

    Nadat ik ook de overige kamers in het huis reeds een beetje verkend heb, besluit ik maar eens een poging te doen ook de rest van mijn bagage naar boven te krijgen. Mijn nieuwsgierigheid wordt echter geprikkeld als ik twee mannelijke stemmen uit de richting van de tuin hoor komen. Heel even sta ik in twijfel; blijf ik staan om af te luisteren of zal ik ze gaan vervoegen? Uiteindelijk wint de laatste optie het, om verscheidene redenen, waarvan de voornaamste dat ik curieus ben naar de mensen die hier ook geplaatst zijn of zich aangemeld hebben. Wat voor redenen brachten hun hier? Hopelijk zijn ze niet allen zo tragisch als die van mij.
    "Hey..." breng ik voorzichtig uit zodra ik het balkon, waar beide heren zich bevinden, betreed. "Ik ben Pam," stel ik mezelf kort voor, een schijnbaar verlegen glimlach op mijn lippen. "Ik wil jullie niet storen, maar zouden jullie zo lief willen zijn me te helpen met mijn koffers? Sommigen zijn nog al zwaar." Met een onschuldige blik haal ik mijn schouders op terwijl ik mijn ogen van de ene persoon naar de andere laat glijden. Aan zijn lichaamsbouw te zien is de donkerharige kerel duidelijk een Alpha. Ik moet mijn best doen een ingebakken afkeer te onderdrukken. Ook de herinneringen aan Douglas die naar boven komen dreigen er niet veel goed aan te doen. De andere man, met de sigaret, echter, heeft een bepaalde afstandelijke houding waardoor ik hem meteen als één van de mijnen herken. Dit keer moet ik me inhouden niet te gaan grijnzen, in plaats van mijn neus op te trekken. Hoe snel zou hij in de gaten hebben dat deze hele onschuldige act ook dat maar is; een act, een toneelstukje? Kennismakingen met mijn soortgenoten vind ik altijd interessant.

    [ bericht aangepast op 22 dec 2017 - 21:09 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    .

    [ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 9:44 ]

    Aurora Carmella White

    21 ♢ Omega ♢ Living room ♢ w/ Kian&Jane ♢ Outfit

    Nadat Aurora een slok van haar glaasje had genomen, zag ze een grijns op het gezicht van het meisje verschijnen. Ze wist niet of het gemeend was, maar het irriteerde haar mateloos. Vanbinnen vloekte ze haar vader. Hij wist dat haar mening over de Alpha’s niet (snel) zal veranderen en toch leek dit hem een goed idee. Kian viel nog wel mee. Echter met Alpha’s als deze blondine onder één dak kon Aurora het vast niet lang volhouden. Ze had al lelijke streken op haar kompas toen ze nog op school zat, hier zou ze zeker niet aarzelen om wat te gaan klooien. Met dat in gedachte werd het project minder verduiveld, voor Aurora dan.

    “Wat? Nee,” beantwoorde Aurora meteen op de vraag van Kian en probeerde een onschuldige glimlach te toveren. Hoewel Kian’s opmerking wel meeviel, leek de reden het meisje wel te vermaken. Stout was ze zeker geweest, maar dat hoefde deze twee niet te weten. Zeker niet over de kattenkwaad die ze bij de Alpha’s had uitgehaald. Echter bleef de blondine doorgaan. Met licht tot spleetjes geknepen ogen keek Aurora haar aan. Het meisje haalde het bloed onder haar nagels vandaan. Ze wierp een korte blik op Kian, vragend om hulp, waarna ze weer richtte op de blondine. Ze had hier totaal geen zin in. Toch kwam er een sarcastische grinnik over Aurora’s lippen toen de Alpha zich verontschuldigde. Ze was, in Aurora’s ogen, al verkeerd begonnen. Het goedmaken ging bij Aurora niet zo gemakkelijk. Ze schraapte haar keel en begon ietwat ongeduldig op haar bovenbeen te tikken. “Met een wetenschapper als vader gaat dat moeilijk. Vooral als hij, zonder je toestemming, heeft ingeschreven voor dit ‘leerzame’ project, ” bracht Aurora sarcastisch uit. Het meisje had zeker niks beters te doen in haar leven, waardoor ze avontuur zocht in dit project. Aurora wist dat die opmerking van de wal in de sloot hielp. Door lichtjes in haar tong te bijten hield ze bijgevolg zich in.
    Met opgetrokken wenkbrauwen keek Aurora de blondine aan. Probeerde ze het goed te maken door haar een compliment te geven? Aurora beet op haar lip om een glimlach te verbergen en schudde haar hoofd. Ze wist dat haar hersenen beter werkten dan van de blondine, maar toch voelde het goed dat een Alpha dat bevestigde. Aurora nam nog een slok en negeerde het brandende gevoel in haar keel. Kian’s antwoord verraste haar niet. “Same,” zei ze met een grijns en hief haar glas in de lucht. Nadat ze haar laatste slok nam, legde ze het glaasje op de tafel neer. De alcohol had haar licht in haar hoofd gemaakt.

    Eindelijk kreeg Aurora de naam van het meisje te horen. Jane. Haar naam stond meteen in Aurora’s geheugen gegrift. Haar eigen naam liet ze nog even achterwegen. “Ik ben het eigenlijk wel met haar eens, Kian,” zei Jane, wat een glimlach bij Aurora veroorzaakte. Het zal niet vaker voorkomen dat ze aan dezelfde kant stonden. Instemmend knikte Aurora terwijl ze haar handen onder haar kin plaatste en met een nieuwsgierige blik Kian aankeek. “Je hoeft het niet te vertellen hoor.” Ze was wel een nieuwsgierig aagje, maar wilde hem ook niet pushen om het te vertellen.




    Just shut up and
    let me do my thing


    Ephraim EPH Madison
    21 Alpha Met...


    Na ongeveer tien minuten in het project had zelfs Ephraim door wat voor een immens verschil er was tussen Alpha’s en Omega’s, al zou hij het op dat moment nog niet zo benoemen. De andere jongen schudde dan wel meteen zijn hand en steldr zich ook spontaan voor, maar de blik die hij Eph gaf, leek nig het meeste op een slang die nog niet helemaal zeker is of hij gaat bijten of niet. Ephraim kreeg er de kriebels van, maar liet het zo goed en zo kwaad als hij kon, niet merken.
          ”Alpha, neem ik aan?” Ephraim knikte afwezig en liet de andere jongen nog niet los, simpelweg omdat hij probeerde na te denken over zijn volgende reactie. Uiteindelijk duurde dat toch niet zo heel lang: “Zo wat het standaardtype, ja.” Hij grijnsde breed en liet Lorin los, zich helemaal niet bekommerend over de zelfspot.
          ”Hey, Ik ben Pam,” hoorden ze plots. Eph draaide zich meteen om, zijn brede grijns nu een vrolijke glimlach. Het meisje zag er lief uit en toen ze hen vroeg om haar te helpen, haalde hij nonchalant zijn schouders op en antwoordde: “Tuurlijk.”
          Ephraim was van nature geen opschepper, masr dat betekende niet dat hij af en toe zich eens wat stoerder gedroeg. Tenslotte was dat zijn beste manier om in het begin even op te vallen, zeker bij het andere geslacht. Hij had nu eenmaal geen leuke opmerkingen of snelle antwoorden en verder was hij ook maar gewoon een man, die aandacht helemaal niet vervelend vond.
          ”Is dat alles?” Vroeg hij, wijzend op de spullen in haar armen en handen. Hij vermoedde van niet, maar vroeg het toch maar na. Tenslotte wist je maar nooit.


    Mhm?

    KIAN KODALINE REYES

    23 — Alpha — Fireman — With Aurora and Jane

    Om te zeggen dat er nu al enige spanning was te voelen tussen de twee meisjes zou geen understatement zijn. Nu had Kian zelf niet anders verwacht, enkel begon het wel nogal snel zo. Een lichte grijns verscheen op zijn gezicht bij het horen van Jane's woorden. Een Alpha, dat zeker. De denigrerende toon waarop ze echter sprak tegen Aurora stond hem niet aan. Zelf was hij zeker geen lieverdje, maar om nu al in zo'n vroeg stadium van het experiment vijanden te maken leek hem geen goed idee.
          “Geld is niet belangrijk,” antwoordde hij toen Jane vroeg of hij ook niet had meegedaan aan had experiment als hij er een grote bak geld voor had gekregen. Nou was dat eigenlijk niet geheel eerlijk geantwoord aangezien geld de reden was dat hij hier was beland. Toch, hij had inmiddels zijn lesje geleerd en als hij in haar situatie had gezeten, had hij het zeker niet gedaan.
          Uiteindelijk legde ook Aurora uit waardoor ze hier terecht was gekomen. Haar smekende blik die ze hem kort daarvoor had gegeven was hem zeker niet ontgaan – toch had hij Jane laten uitpraten. De omega zag eruit of ze gemakkelijk voor haarzelf kon zorgen. Alsnog speelde er een geamuseerde glimlach om zijn lippen toen hij merkte hoe geïrriteerd Aurora inmiddels was. 'Laten gaan,' probeerde hij geluidsloos over te brengen.

          “Ik ben het eigenlijk wel met haar eens, Kian,” besloot de blondine ineens “ik ben ook wel benieuwd wat voor spannends jij hebt uitgespookt. Dat soort littekens krijg je niet zomaar.” Ze streek voorzichtig over zijn arm, de littekens ontwijkend. Kippenvel sierde zijn huid. “Je hoeft het niet te vertellen hoor.” Voegde Aurora snel toe terwijl er een nieuwsgierige blik op haar gelaat verscheen. Zat hij hier met een Alpha en een Omega, allebei zo nieuwsgierig als de pest. Misschien wel de enige overeenkomst die ze hadden. Een zucht rolde over zijn lippen. “Die littekens heb ik opgelopen toen ik twee kleine meisjes uit een brandend huis haalde,” begon hij “ik werk bij de brandweer. Maar als antwoord op je vraag; laten we het er maar bij houden dat ik mij in liet met de verkeerde mensen omdat ik op dat moment in mijn leven graag veel geld wilde verdienen in een korte tijd. Toen ik opgepakt werd kon ik kiezen, of vijf jaar celstraf of één jaar meedoen aan een overheidsexperiment. Gelukkig hielden die mensen rekening met mijn verdiensten bij de brandweer, anders was ik er niet zo goed vanaf gekomen. Maar goed, die keuze was snel gemaakt,” eindigde hij.
          Normaal had Kian er geen probleem mee wanneer de aandacht op hem was gericht, echter was het nu wel heel negatief. “Dus, maar komen er zo nog meer mensen of niet? Anders ga ik alvast mijn kamer opzoeken en mijn spullen neerzetten.”



    I'm A Slave 4 U



    LORIN CONRÍ
    22 – Omega - With Ephraim

    Something inside is hurting you – that’s why you need cigarettes, or whiskey, or music turned so fucking loud you can’t think.



    Op zijn vraag werd bijna meteen gereageerd met geknik, maar het verbale antwoord liet nog even op zich wachten. In die tijd had Ephraim zijn hand niet losgelaten. Het maakte Lorin ongemakkelijk. Hij had het liefste zoveel mogelijk afstand tussen hem en andere mensen, zeker als ze eruit zagen alsof ze zijn hand zo konden vermorzelen als ze dat wilden, en dat had hij nu niet. “Zo wat het standaardtype, ja,” kwam dan toch het antwoord en eindelijk werd zijn hand losgelaten.
    “Ik had al zo’n vermoeden,” antwoordde Lorin hem. Zijn mondhoeken trokken kort omhoog in een soort spottende of plagende grijns, afhankelijk van de interpretatie die Ephraim eraan zou geven. Welke van de twee Lorin bedoelde was hijzelf ook nog niet helemaal uit.
    Praktisch op hetzelfde moment werden ze gestoord door een vrouwenstem die zich als Pam voorstelt. Hoewel ze er stond als een onzeker meisje die niet goed wist of ze de heren moest onderbreken, zag Lorin een bepaalde blik in haar ogen die niet bij dat beeld paste. Ze keek te peilend, alsof ze recht in zijn en Ephraims ziel wilde kijken om te zien wat voor mensen ze voor zich had. Het klopte allemaal niet met elkaar.
    Ze vroeg om hulp met de koffers en Ephraim bood het meteen aan met een brede grijns. Hij was iemand die duidelijk graag rond andere mensen was. Het kon een voordeel zijn om zo iemand aan je kant te hebben, want hij zag eruit alsof iedereen hem aardig zou vinden. Tegelijk hield dat joviale Lorin tegen. Hij was niet zo en wilde ook niet zo in de schijnwerpers staan.
    Eigenlijk had Lorin geen zin om op te staan en te helpen, en daardoor waarschijnlijk automatisch verplicht te worden om mee naar binnen naar de rest te gaan, maar toen Ephraim het zo aanbood had hij geen keuze eigenlijk. Nou ja, theoretisch gezien wel, maar zelfs Lorin met zijn botheid, wist dat hij dat niet kon maken. Zeker op dag één niet. Hij wilde dan wel mensen afschrikken en vooral niet dichtbij laten, toch was er maar één kans op een eerste indruk.
    “Waar staat de rest?” vroeg hij Pam terwijl hij langzaam en nonchalant toch opstond. “Je hebt dan wel een sterke Alpha gecharterd,-” Hij knikte naar Ephraim. “-maar ik neem aan dat het te veel is om in één keer te tillen? Oh, ik ben Lorin trouwens.”


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    .

    [ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 9:44 ]

    Aurora Carmella White

    21 ♢ Omega ♢ Living room ♢ w/ Kian&Jane ♢ Outfit

    Hoewel Kian geluidloos Aurora steunde, wist ze wat hij probeerde te zeggen. Als antwoord knikte ze langzaam. “Dat is vervelend,” was het enige wat Jane kon zeggen. Gelukkig. Ze wist wat ophouden inhield. Toen de twee Alpha’s over geld hadden, zweeg Aurora. Dankzij haar twee broers kwam ze nooit aan geldtekort. Wegens haar nieuwe omgeving moest Aurora even wennen dat er ook mensen waren die hard voor geld moesten werken. Een dankbaar gevoel overspoelde haar lichaam, voornamelijk na Kian’s verhaal. Aurora was één en al oor toen Kian zijn reden vertelde. Ze wist niet wat hij precies had uitgespookt, maar dat hij ervan had geleerd was duidelijk te merken. In Kian’s ogen was dit project een ontsnapping. Daarbij was de waarde van geld voor hem ook verminderd.

    Een glimlach sierde Aurora’s lippen bij het horen van Kian’s heldhaftige actie. Aurora zou dat nooit kunnen, noch willen. Ze had het lichaam én de courage niet voor. “Maar goed, die keuze was snel gemaakt,” rondde hij zijn verhaal af. Ietwat verbluft keek Aurora hem aan. Kian als brandweerman zag ze niet aankomen. Toen er geen reactie van Jane kwam, wat een wonder, opende Aurora haar mond. “Dan is het goed dat je er bent,” zei ze, meer om stilte te verbreken.
    Niet-wetend haalde Aurora haar schouders op. Onbewust voelde ze zich opgelucht toen de twee naar hun eigen kamer wilde vertrekken. Aurora was, zoals gewoonlijk, op tijd voor de introductie. Alleen was er, deze twee niet meegerekend, nog niemand te bekennen. Niet dat ze het erg vond. Eindelijk zou ze even tijd voor haarzelf hebben.

    PAMELA "PAM" DAVIES
    21 | Omega | Outside ~ Lorin & Ephraim | outfit
    Do not start with me... because I will end you.

    "Tuurlijk," antwoordt nummer één, alsof er geen andere optie mogelijk was. Had hij met z'n rug naar mij toegestaan, of andersom, dan had ik een keer flink met mijn ogen gerold. Nu blijf ik hem echter liefjes aankijken, waarbij ik iets te lang het oogcontact aanhoudt terwijl hij zijn volgende, idiote vraag stelt.
    "Woah, Kratos," grinnik ik, hem vergelijkend met de Griekse God van kracht. "Ik mag dan wel geen Alpha wezen, deze spullen kan ik heus zelf dragen," verduidelijk ik, doelend op wat ik momenteel zelf bij heb.
    “Waar staat de rest?” valt mijn soortgenoot me bij. Ook hij krijgt op zijn beurt een glimlach, dan wel een gemeende. “Je hebt dan wel een sterke Alpha gecharterd, maar ik neem aan dat het te veel is om in één keer te tillen? Oh, ik ben Lorin trouwens.”
    "Aangenaam, Lorin," antwoord ik geamuseerd. Ik laat mijn ogen, weinig, subtiel over hem heen glijden. Hoewel zijn kleding niet per sé mijn eigen stijl is, zou ik het helemaal niet erg vinden een keer in zijn kast te shoppen. Het meest opvallende is een zilveren hanger, aan een versleten touw, waarvan het niet anders kan dan dat er een mooi verhaal aan vast hangt. "De rest staat in de hal," voeg ik er na enkele seconden aan toe, waarop ik mijn blik tussen beide heren laat glijden.
    "Laat jij maar eens zien uit welk hout je gesneden bent, Patser," spreek ik de tot nog toe naamloze Alpha aan. Ik heb al voldoende ervaring met de sterkte van Alpha's, laat ze hen nu maar een keer voor positieve doeleinden gebruiken.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.