[RPG • 1OO] Carpenter High • Speeltopic - Speeltopics

20 feb 2018 - 15:40 Altschmerz is offline

CARPENTER HIGH
✯✯✯

STORY
Carpenter is een Amerikaans, klein dorpje waar iedereen elkaar door en door kent. Nieuwelingen blijven niet lang onbekend, geheimen blijven niet lang geheim en roddels gaan als een lopend vuurtje rond. Carpenter High, de middelbare school van het dorp, is daarom ook een bron van inspiratie. Een school zoals geen ander, waar dezelfde problemen gelden. Reputaties die sommige leerlingen gek maken. De ene groep dames gedragen zich als de koninginnen van de school, de andere groep blijft liever op de achtergrond en andere groepen hebben een eigen reputatie. Hoe zou jij omgaan op deze school? Zou jij je gek laten maken door alle personen rondom je of laat jij je schoolleven niet leiden door wat er gebeurt?

Carpenter is een fictief, zelf verzonnen dorpje, gelegen in de staat Californië. Carpenter heeft verschillende groepen, van foute drugsdealers tot roddelgroepjes. Alles wordt gelijk doorverteld. Carpenter heeft haar eigen burgemeester en daarvoor vinden verkiezingen plaats.
Lights is hun echte, eigen café. Hier worden onder andere vaak dates gehouden. Het is het bekendste en enige café van het dorp. Daarnaast is er een bioscoop en gezellige, kleine winkeltjes.

CARPENTER HIGH
Grades
Freshmen (14–15) // Sophomores (15–16) // Juniors (16–17) // Seniors (17–18)
Schoolkleuren
Paars // Geel

Sportteams
✯ Football • The Alpha's (try—outs zijn benodigd)
✯ Cheerleaders • The Omega's (try—outs zijn benodigd)
✯ Overige • Atletiek // Basketbal // Dansen // Honkbal // Volleybal // Zwemmen
Schoolclubs
Band // Drama // Feestcommissie // Schaakclub

REGELS
✯ Huisregels van Quizlet
✯ Nieuwe topics worden gemaakt door Cabello (tenzij anders aangegeven)
✯ Geen perfecte personages
✯ Maximaal twee personages (van verschillend geslacht)
✯ Posts bevatten minimaal 100 woorden
✯ Geniet

THERE IS ALWAYS THAT ONE TEACHER ——— THAT YOU WANNA SLAP

ROLLEN
Mannen
✯ Elio Romeo Silvestri • Solmeron • Filmfanatic • Senior • 1.4
✯ Gemini Cailen Vane Vernell • Cabello • Sick Boy • Junior • 1.5
✯ Jesse Elijah Aaron • Jurriens • Cute Gay Boy • Senior • 1.2
✯ Luca Leroy • Orwell • Bad Guy // Loner • Senior • 1.3
✯ Ryder Mavuto • Necessity • Criminal // Newbie • Senior • 1.3
✯ Thaddeus Kingston • Dare • Captain // Orphan • Senior • 1.3
✯ Yeshaya Sage Carter • Jagermeister • “Gay Kid” • Senior • 1.5
✯ Zachary Curtis Reed • WheeIer • Classclown • Senior • 1.3

Vrouwen
✯ Alaska Phoenix Montero • Maluma • Captain • Senior • 1.4
✯ Arwen Ruolan Nguyen • Ricciardo • — • Senior • 1.4
✯ Courtney Elizabeth Grey • Cabello • Freak // Sky Girl • Senior • 1.3
✯ Elaine Aurora Aarons Solmeron • Social Butterfly • Senior • 1.4
✯ Eliza St. Claire • Orwell • Outcast • Junior • 1.3
✯ Lenore Lawrence • Shadowsinger • — • Senior • 1.4
✯ Nikia Willishka Marshall • Rasalghul • Rebel • Senior • 1.2

TOPICS
✯ Rollentopic
✯ Praattopic 1
✯ Speeltopic 1

SITUATIE
Vrijdagochtend — 09:00. Binnen vijf minuten gaan de eerste lessen van start. Vandaag zijn de leerlingen om 12:00 vrij — vanwege de football overwinning. 's Avonds geeft Thaddeus Kingston (captain) een feest in het café Lights — iedereen is uitgenodigd.
Bedenk voor jezelf welke lessen je personage(s) allemaal volgt en vervolgens verwerk je dit in een eventuele posts. Alle leerkrachten mogen zelfstandig bestuurd worden door de RPG's, maar houd het realistisch.

[ bericht aangepast op 13 maart 2018 - 16:45 ]

•

21 feb 2018 - 9:56 Ken_ is offline

Ken_ 18286

ZACHARY CURTIS REED

Classclown / Social butterfly

Ik had druk een gesprek gevoerd met Danny (npc) op de bus. De jongen werkte in een koffiehuis na school en ik was namelijk erg geïnteresseerd om misschien hetzelfde te gaan doen om een extra centje bij te verdienen. Daarbij had de jongen een nieuwe vriendin, dus wilde ik maar al te graag de details weten over zijn nieuwe vlam. Ik kon het met de meeste op school dan ook goed vinden, als er plek vrij was naast iemand dan zag ik het ook als een open invitatie om met die persoon te gaan praten over koetjes en kalfjes tot we gelijkaardige interesses vonden. Er werd altijd te weinig gepraat met het openbaar vervoer, maar veel keus had ik niet gezien ik nog steeds geen rijbewijs had behaald, whoops. Op mijn dooie gemak liep ik de gele schoolbus uit en zei nog gedag aan de ouwe Richard die me de afgelopen 6 jaar als naar school bracht. Die man verdiende een medaille, echt waar. Ik sprong van de laatste trede af en wandelde het kleine stukje te voet richting school, dit is dan ook vaak het moment waar ik dan toch even asociaal was zodat ik mijn berichten kon checken of mijn dagelijkse snap stuurde naar mijn vrienden. Echter leek ik deze ochtend toch wel wat populair te zijn gezien ik twee ongelezen berichten had staan, ik opende de eerste die van Thad afkomstig was.

>> Thaddie : Yo Fartface, net van de bus -- samen zitten in geschiedenis?

Stuurde ik grijnzend naar mijn beste vriend al bleef de grijns niet lang om mijn lippen liggen als ik het tweede berrichtje opende, namelijk die van Eliza. Bedenkelijk beet ik op mijn lip. Zou er wat mis zijn met haar? Of de baby? Ietswat onrustig gleden mijn vingers over het gebarsten scherm van mijn mobiel waarna ze na vier keer typen en het meteen weer deleten toch iets wisten uit te schrijven.

>> Eliza: Sure, deze namiddag in Lights?

Ik had het berrichtje nu eenmaal verzonden, zonder al te veel context of vragen. Ik dacht, als het echt belangrijk was zou het zeker niet in een korte pauze kunnen verteld worden en het leek me wel belangrijk. Mijn gedachten waren al te volle loop aan het gaan, in verschillende scenario's terwijl ik wat afwezig mijn mobiel weer wegstak. Echter werd ik bruusk uit mijn gedachten gehaald door een gewicht die me op mijn rug besprong waardoor ik weer op de wereld belande. 'Dramalamaaaaaa,' kirde deze vrolijk waardoor een vrolijke lach ook mijn lippen verliet terwijl ik al kon raden wie de schone op mijn rug wel niet was. "Alaaaaskaaa!" zei ik vrolijk terug terwijl ik mijn handen op de hare liet rusten 'Hoi.' grijnsde de brunette die ik nu eindelijk kon zien als ik mijn hoofd over mijn schouder wierp. "Als het mijn favoriete dramaqueen niet is." lachte ik haar toe. "Missed me that much huh?" vroeg ik haar plagend. "Ik zou je een knuffel geven , maar mijn armen kunnen geen 360° graden draaien." pruilde ik gezien ze nog steeds als een luiaard aan mijn rug ging.

[ bericht aangepast op 21 feb 2018 - 10:03 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

21 feb 2018 - 11:19 Orwell is offline

Orwell 1264

Eliza St. Claire

16 • Outcast/Pregnant • Junior • Car > Nikia

’En jij?’
Mijn mondhoeken krullen halfjes omhoog. Als Nikia erheen gaat, zal er tenminste al één persoon waar ik graag tijd mee vertoef aanwezig zijn – ondanks ik ergens het gevoel heb dat na het gesprek van vanmiddag iedere zin om onder te mensen te zijn zal verdwijnen.
’Ehr – ik denk het?’ zeg ik met een duidelijk twijfelende ondertoon, waarna ik toch even scheef glimlach. ‘Al zou niet gaan betekenen dat ik alleen met je ouders zit en dat lijkt me de perfecte opportuniteit om gênante verhalen uit je jeugd aan ze te ontfutselen,’ voeg ik er met een veel bredere en geamuseerde grijns aan toe. De waarheid was dat ik me – voor zover kon – prima thuis voelde bij Nikia en haar ouders, die me met open armen hadden ontvangen ondanks alle drama die me nu lijkt te achtervolgen. Toch leken mijn ouders – oké, één van ze – reeds wat te kalmeren in hun woede naar me toe, al lijkt het er niet op dat ik deze week alweer naar huis zal kunnen gaan.
’Kan ik je omkopen tot wat te doen met mijn haar – àls ik ga – zodat ik er compleet badass uitzie?’
Als we de school beginnen te naderen, wordt mijn blik weer even naar mijn gsm getrokken door Zach’s reactie en typ ik een kort, snel antwoord terug. God mag weten hoe dat vanmiddag zal lopen, met wat ik hem moet gaan vertellen. De gedachte laat een subtiele frons tussen mijn wenkbrauwen ontstaan.

> Zach
Perfect. Zie je straks.

A girl who wonders.

21 feb 2018 - 12:17 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

THADDEUS KINGSTON

19 // Captain & Orphan // Senior // @ School // & Lenore Lawrence & Luca Leroy > Alone

'Waarschijnlijk omdat je de quarterback bent en het van je verwacht wordt. En ik weet niet zo goed welke les ik als eerste heb — ik heb het rooster nog niet bekeken.'
Thad kijkt even opzij vanwege Lenore's afwezige ondertoon in haar stem. Wanneer hij ziet dat ze met haar telefoon bezig is, kan hij het niet laten eventjes te glimlachen en vervolgens tevens naar zijn eigen telefoon te kijken — zowel Nikia als Zach hebben gereageerd.

> Nikia: Yes! Ik haal je om zeven uur op?
> Zach: Yo 'sgoed, zie je zo.

Thad weet hierdoor meteen dat hij het eerste uur geschiedenis heeft — met dank aan Zachary — waardoor hij in gedachten al zijn vele boeken nagaat. Vandaag staat er geen enkele toets gepland, wat hij behoorlijk prettig vindt. Thad heeft de laatste tijd steeds meer moeite met zijn schoolwerk en toetsen, maar hij heeft het nog verborgen kunnen houden voor zijn oom en tante. Hopelijk kan hij dat blijven doen in de toekomst.
'Misschien zaterdagavond? Of denk je dat je dan moet bij komen van het feestje?'
Thad stopt zijn telefoon terug in zijn broekzak en kijkt glimlachend opzij. Waarom personen altijd 'bij moesten komen' van feestjes was een raadsel. Alhoewel hij dacht dat het door de alcohol zou komen. Thad heeft nog nooit een druppel aangeraakt, zeker niet na het ongeluk.
'Zaterdag is prima, Len. Weer bij mij of. . .'
Thad valt stil op het moment dat hij een bekend figuur bij het hek ziet staan en hij klemt zijn kaken automatisch opeen. Dat zowel Lenore als Luca beiden een oogje op elkaar hebben, kon hij nog met een zeer grote moeite accepteren. Maar dat ze gezoend hebben. . . Lenore verdient honderden malen beter dan iemand als Luca. Helemaal nu nadat haar moeder kort geleden is overleden. Thad vraagt zichzelf regelmatig af of ze niet naar Luca toetrekt omdat ze misschien in de war is met haar emoties en gevoelens.
'Hiya, Luca. Alles goed?'
Thad weet met moeite inwendig een kreun binnen zichzelf te houden en trekt dan zijn arm van Lenore's schouders af, waarna hij zijn handen kortaf in zijn broekzakken stopt.
'Later, Len.'
Zonder haar ook nog een blik waardig te gunnen, stapt hij langs Luca af — wie hij wel degelijk een blik gunt, een vol met woede. Thad beent vervolgens het plein van de school op, zoekende naar iemand waar hij mee kan praten voordat de bel gaat — om de dooie dood niet dat hij bleef staan bij die twee. Thad heeft zijn zegje gedaan en meer kan hij niet doen.

He is a storm ———
not the kind people run from,
but the kind people chase.

•

21 feb 2018 - 13:35 Elentiya is offline

Elentiya 12343

——————————————————————————

——————————————————————————

Nikia Willishka Marshall

”He smiled and all I could think was
‘Oh shit’. ”

• Eighteen • The Rebel • With Eliza •

”Ehr — ik denk het?”
De overduidelijke twijfel in haar was stem was allesbehalve te missen, maar de scheve lach op haar lippen was me ook niet ontgaan. Welke twijfel ze ook zou hebben om niet te gaan, voor het einde van de middag besloot ik er voor te zorgen dat deze weg was; het voordeel hiervan was dat ik thuis ook nog de tijd zou hebben om te zorgen dat ze meeging. Tenslotte was ik van mening dat ze ondanks alles nu niet thuis moest blijven zitten. “Al zou niet gaan betekenen dat ik alleen met je ouders zit en dat lijkt me de perfecte opportuniteit om gênante verhalen uit je jeugd aan ze te ontfutselen.”
Een lach verlaat mijn lippen en ik schud zachtjes met mijn donkere lokken als ik de ondeugd in haar stem hoor. Ze zou er ook echt tot toe in staat zijn ook en mijn ouders kennende zouden ze deze vragen maar al te graag met mijn geliefde beste vriendin delen. “Goed punt,” breng ik daarom dan ook uit en werp een schuine blik haar kant op. “Maar dat mag je ook wel doen als ik er bij ben. Dan kunnen we samen lachen,” grinnik ik vervolgens. Ergens leek het me nog best iets komisch hebben om de genante verhalen van mezelf vanuit mijn ouders te horen; ik wist tenslotte in wat voor situaties ik mezelf soms gebracht had.
”Kan ik je omkopen tot wat te doen met mijn haar – àls ik ga – zodat ik er compleet badass uitzie?”
Ditmaal verschijnt er een oprechte uitdrukking op mijn gezicht als ik de parkeerplaats van school opdraai. “Natuurlijk,” beantwoord ik Eliza haar vraag zonder enige spoor van aarzeling. Ik vond het leuk om mijn vriendinnen te helpen met hun haar en make-up, dus ik wilde met alle liefde haar haren doen.”En daar is niet eens omkoping voor nodig. Als je dan meegaat ben ik al helemaal happy.”
Eens we op school aankomen ontgaat me opnieuw de uitdrukking op haar gezicht niet en ik kan enkel maar een vaag vermoeden hebben waar het van mag zijn. “Hey,” breng ik daarom dan ook zacht uit aan maak een subtiele knik naar haar mobieltje — die nog steeds in haar handen ligt. “Wat het ook is, ik ben er voor je hé?” Met een schuine blik kijk ik mijn beste vriendin aan, waarna ik haar een oprechte glimlach schenk. “Het komt wel goed.” Natuurlijk zou ik nooit precies weten hoe het hele gebeuren voor Eliza moest zijn, want dat het niet makkelijk was, was een vooropstaande feit, maar ik had er voor haar alle vertrouwen in met dat het goed zou komen.
”Zo, eens kijken of we iets productiefs kunnen gaan doen vandaag.”
Een korte grinnik verlaat mijn lippen nadat ik de motor stil had laten vallen en mijn sleutels uit het contact had geplukt.Als ik mijn spullen bij elkaar pak lees ik het nieuw binnengekomen berichtje en type snel een reactie terug.

To: Thad.

7 uur is helemaal prima, zorg ik dat ik klaar sta dan!
Ben je al op school? Ik en Eliza komen net aan op het parkeerplaats.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

21 feb 2018 - 15:22 Vanth is offline

Vanth 23147

Alaska Phoenix Montero
Cheer captain // Senior • 18 • In front of the school w. Zach • Outfit

"Alaaaaskaaa!" zei hij en hij keerde zijn hoofd even om me te zien. "Als het mijn favoriete dramaqueen niet is." Ik grijns en geef hem een snelle, speelse knipoog. "Missed me that much huh?" vroeg hij me op een plagende toon en ik haal geamuseerd mijn wenkbrauw wat op. 'Nouuuu,' zeg ik plagend, 'niet te gek gaan doen hé.' vervolg ik al snel op dezelfde toon. "Ik zou je een knuffel geven , maar mijn armen kunnen geen 360° graden draaien." pruilde hij. Kort pruil ik ook. 'Je hebt het niet eens geprobeerd,' zeg ik maar glij dan toch langzaam van zijn rug tot ik met beide benen weer op de grond sta, waarna ik mijn armen weer om zijn middel sla.
Ik kijk op naar hem, wat ik met mijn lengte van welgeteld 1,64 al snel moet doen bij de meeste jongens. Zach is ook makkelijk een kop groter dan ik ben. 'Ga je naar dat feest vanavond?' vraag ik hem wanneer ik hem langzaam los laat. 'Mijn ouders laten de auto achter vanavond, misschien kunnen we samen gaan?' stel ik glimlachend voor. Een eigen rijbewijs had zijn voordelen maar als je eigen auto kuren heeft, heb je er toch niet veel aan. Dit was dus wel een voordeel vanavond.

El Diablo.

21 feb 2018 - 17:13 Venustic is offline

Venustic 2690

Elaine Aurora Aarons

'She wasn't looking for a knight
She was looking for a sword'

18 Years | Social butterfly | Outfit | At school | With Thad
Normaal gesproken ging Elaine meestal met Jesse naar school, het was nou eenmaal wel het logischte. Waarom zouden ze beide op een andere tijd vertrekken als je ook gezellig samen naar school zou kunnen gaan? Vandaag leek het echter niet bepaald gezellig te worden en had Elaine haar broer dan ook al voor haar laten vertrekken. Misschien als ze echt had gewild had ze hem nog kunnen dwingen om even op haar te wachten, maar als hij toch al humeurig was dan had het voor Elaine ook niet veel zin om hem te laten wachten. Dan nam ze liever net iets langer de tijd om een goede outfit uit te zoeken of staarde ze net iets langer in haar koffie toen ze aan de ontbijttafel zat. Haar vader lag nog in zijn bed dus zat Elaine daar voor een moment helemaal alleen aan de ontbijttafel, ze had nog tijd zat om op school te komen, maar toch besloot ze maar eens te gaan. Wat had het nou uiteindleijk ook voor zin om langer thuis te blijven? Als er niemand was dan had Elaine waarschijnlijk zelf op school nog meer plezier dan dat ze hier in haar eentje had.
Zo vertrok ze niet veel later dan ook naar school, maar toen ze het schoolplein op sjokte leek ze zich al snel te realiseren dat ze zich wellicht toch beter nog even in haar bed had kunnen blijven liggen. Zo in de eerste instantie kon haar oog niet iemand vinden met wie ze nou echt wou praten. Normaal was Elaine echt wel de persoon die als ze iemand een beetje kende ze even aansprak, maar in de ochtend.... Ochtenden waren gewoon niet helemaal Elaine haar ding.
Elaine was dan ook van plan om gewoon naar binnen te lopen en maar alvast haar lokaal op te zoeken. Dan was ze er in ieder geval alvast, ook al had ze nog altijd zeeën van tijd naar haar idee. Haar plan veranderde echter toen ze half tegen Thaddeus opliep, haar schouder stootte tegen de zijne, maar wel hard genoeg dat het onbeleefd was om meteen weg te rennen. Daarom stopte Elaine ook en draaide ze zich naar de jongen toe. 'Sorry, volgens mij lig ik nog half te slapen,' zei Elaine, waarna ze een kleine glimlach liet zien. Thaddeus was heel leuk en aardig en alles, maar ergens voelde Elaine niet de behoefte om in de vroege ochtend al direct moeite te doen voor een gesprek. Als ze een gesprek met Thaddeus had, moest ze toch wel de nodige moeite doen om stiltes een beetje te kunnen vermijden. Het was stom en naar, maar dat was hoe hun vriendschap er uit zag. 'Ik bedoel, je zou toch zeggen dat het voor iedereen voordeliger zou zijn als de lessen eens wat later begonnen, maar blijkbaar is dat nog nooit in iemand zijn hoofd gekomen,' voegde Elaine er aan toe, waarna ze dezelfde ongemakkelijke glimlach liet zien als net.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

21 feb 2018 - 19:29 Venustic is offline

Venustic 2690

Elio Romeo Silvestri

'If it can be
Written our thought
It can be filmed'

18 Years | Filmfanatic | Senior | At school | With Zach and Alaska

Op deze vroege ochtend werd Elio wakker gemaakt door het geluid van een trompet die ergens verderop werd gespeeld. Hoe iemand op het geweldige idee kwam om op zijn trompet te spelen op deze vroege och tens begreep Elio ook niet volledig. Kon niemand een regel maken dat je voor het middag uur geen instrumenten mocht bespelen, want de schelle trompet die door het raam Elio zijn kamer binnen kwam was nou niet bepaald plezierig te noemen. Toen Elio zich uit zijn bed had laten glijden voelde hij zich dan ook geneigd om naar buiten te roepen dat wie dat instrument dan ook bespeelde maar eens op moest houden, maar hij hield zich in. Hij moest eigenlijk toch uit zijn bed komen, dus misschien had deze on plezante wekker hem toch nog iets goeds opgeleverd.
Na een vlugge douche en een ontbijt in de vorm van granola was Elio al vrij snel naar school vertrokken. Op vrijdag ochtend was zijn moeder altijd allang in de bakkerij en zijn vader werkte van huis dus ook die was nog niet uit zijn bed gekropen rond dit uur. Enkel Elio zijn zusje had nog even haar hoofd om de hoek gestoken, maar verder kwam Elio zijn gezelschap vaak niet op vrijdag ochtend.
Eenmaal Elio op school aankwam liet hij zijn ogen kort over het schoolplein glijden opzoek naar een paar bekende gezichten. Uiteindelijk bleef zijn blik hangen op Zachary en Alaska die hij verderop zag staan en besloot hij deze twee maar eens lastig te vallen. 'Hey,' zei Elio vrolijk terwijl hij naar ze toe liep, maar hij kon nog net een paar woorden van het gesprek horen wat ze eerder met elkaar hadden. Een feestje, dat was wat Elio mee kon krijgen. 'Wacht, een feestje?' vroeg hij dan ook, want blijkbaar kreeg hij niet zoveel mee van wat er op deze school gebeurde als hij dacht. 'Is er vanavond een feestje?' vroeg hij dan ook uiteindelijk nieuwsgierig, want feestjes ging hij zeker niet zomaar uit de weg.
Je kon Elio niet meteen het grootste feestbeest noemen, hij zat waarschijnlijk liever gewoon de hele avond met een paar vrienden dan dat hij echt naar een feestje ging waar je amper met elkaar kon praten, maar zo eens in de paar weken vond Elio het best leuk om zijn gezicht eens te laten zien..

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

21 feb 2018 - 20:26 Necessity is offline

Necessity 5612

RYDER MAVUTO
18 years – Senior – The Criminal/The Newbie

Because to you I am merely a monster, and in the end that’s all I ever was.

“Je moet begrijpen, Ryder, dat wij hier op Carpenter High erg geloven in het geven van tweede kansen,” zei de directeur. Hij zat recht tegenover Ryder op zijn bureaustoel, slechts gescheiden door een erg leeg bureau. Slechts Ryders dossier lag open, maar Ryder hoefde er niet in te kijken om te weten wat erin stond. Zorgenkind. Losgeslagen. Crimineel.
Yeah right, natuurlijk geloofde hij in ‘tweede kansen’. Vooral als die kansen gepaard gingen met erg grote subsidies. “Dat het ons niet gaat om wat je in je verleden hebt gedaan, maar om wat je van je toekomst gaat maken. We willen je dan ook met open armen ontvangen.” De woorden hadden niet minder onoprecht kunnen klinken. Toch glimlachte Ryder alsof hij de woorden ter harte nam en de beste man tegenover hem erg dankbaar was.
De directeur depte het zweet van zijn voorhoofd met een zakdoek terwijl hij opstond. Hij rommelde even in de kast achter hem om Ryder vervolgens een rooster, een kluissleutel en nog wat benodigde papieren te overhandigen. “Ik heb een medeleerling geregeld om je wat wegwijs te maken.”
“U bent te gul,” was Ryders antwoord. Hij was lang niet zo opgewekt als hij klonk. Dachten ze nou serieus dat hij een freaking babysitter nodig had? Bijna was zijn masker van de beleefde jongeman die toch nooit voor de problemen waarvoor hij zelfs vast had gezeten zou zorgen, gebroken en had hij zijn irritatie laten zien. Hij was tot hier gekomen zonder hulp – al zou hij nooit toegeven dat hij wel tweemaal verkeerd gelopen was. Hij zou zich prima redden alleen.
De directeur opende de deur. “Yeshaya, kom binnen. Ik wil je voorstellen aan onze nieuwe student, Ryder Mavuto.” Want zichzelf voorstellen kon hij uiteraard ook niet. En bovendien wist niet het hele dorp zijn naam al voor hij hier zelfs maar drie dagen terug was aangekomen. Serieus, wat voor kleuter dacht hij voor zich te hebben?
“Hé,” zei Ryder toen ‘Yeshaya’ binnengekomen was. Hij stak zijn hand uit en liet zijn blik over de ander glijden, om in zich op te nemen wie hij voor zich had. De jongen was… cute, bij gebrek aan een ander woord om hem te omschrijven. “Ryder.” Het was niet alsof hij echt beleefd wilde zijn, maar hij wilde graag het beeld dat hij voor de directeur geschetst had nog even in stand houden. Yeshaya zou hij wel ergens dumpen zodra hij niet meer in het zicht van de directeur was.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

21 feb 2018 - 22:07 Orwell is offline

Orwell 1264

Eliza St. Claire

16 • Outcast/Pregnant • Junior • Schoolgate > Nikia

’Goed punt,’ antwoordt Nikia lachend, en door haar aanstekelijke gegrinnik doe ik automatisch met haar mee. Dat ze ook meteen met een oprechte ‘Natuurlijk’ antwoordt op mijn verzoek om mijn haar te doen, indien ik naar het feest zou gaan, verbaast me eigenlijk ook weinig. Ondanks haar rebelse reputatie, heeft Nikia een goed hart – en alleen daardoor al vind ik het maar al te fijn met haar om te gaan.
Ik draai mijn gsm nog wat beduusd tussen mijn vingers wanneer we arriveren aan de school, en ik mijn schoudertas reeds bij mijn voeten wegneem. ‘Hey,’ licht fronsend kijk ik zijwaarts, ‘Wat het ook is, ik ben er voor je hé? Het komt wel goed.’
Een moment verontrust ik me erin dat ze in de eerste plaats meteen heeft gezien dat mijn gedachten me overrompelen in stress, maar dan besef ik me weer dat ik dat van haar eigenlijk helemaal niet erg vindt – en schenk haar een dankbaar knikje. Ongetwijfeld zou ik Nikia ook alles gaan vertellen, maar dat kan ik niet maken. Niet voor Zach het weet.
’Zo, eens kijken of we iets productiefs kunnen gaan doen vandaag.’
Weer grinnik ik zacht en open de autodeur, als ik mezelf er – nu nog – zonder al te veel moeite uit kan hijsen en mijn schoudertas om mijn schouder hang. ‘Productiefs… Nu vraag je wel heel veel van ons, op een vrijdag. Een halve vrijdag zelfs,’ zeg ik haar met een stralende glimlach. Niet gemeend, natuurlijk. Mentaal had ik al gepland een paar uur van de vrije namiddag te spenderen aan wat extra cursuswerk.
’Welke les heb je als eerste?’ vraag ik haar dan, ‘Oh en – je hoeft niet op me te wachten rond de middag trouwens. Ik ehr- moet ergens heen.’ Terwijl neem ook ik mijn gsm weer, al uit pure gewoonte.

> Elio
Heya regisseur, nog filmplannen dit weekend?

[ bericht aangepast op 21 feb 2018 - 22:47 ]

A girl who wonders.

21 feb 2018 - 22:48 Orwell is offline

Orwell 1264

Luca Leroy

18 • Bad Guy • Senior • Schoolgate > Lenore

Wanneer mijn gsm trilt, werp ik automatisch weer een blik naar beneden – om Lenore’s naam op het scherm te zien verschijnen. Haar berichten doen me goed, maar toch blijft mijn blik compleet ernstig. Dat echter, tot ik haar en Thad in de verte zie naderen. Ik laat mijn gsm weer in mijn zak glijden en steek mijn hand in mijn zak weg, als ik mijn blik niet meer van de twee kan lostrekken. Ik zie Thad’s blik meteen verharden, en ik weet ook prima waarom. Hij heeft nooit een geheim gemaakt van het feit dat hij me te min vindt voor Lenore.
Het ding is dat hij onwaarschijnlijk gelijk heeft ook, maar toch kan ik mezelf niet behelpen – en vind mezelf continu weer in haar buurt. Het gekke is dat de stille jongedame ervoor zorgt dat ik wel effectief wat béter wil worden, iets wat me eerlijk gezegd niet vaak is overkomen. Maar he, laten we eerst zien hoe lang dat duurt.
Ik knik even naar Thad wanneer hij voorbij wandelt, ondanks zijn blik op onweer, en richt me dan tot de prachtige dame voor me. Automatisch trekt één van mijn mondhoeken zich wat omhoog, zodat er een subtiele glimlach om mijn lippen verschijnt.
’Hiya Luca, alles goed?’
Ik druk mijn sigaret uit tegen de muur en laat hem op de grond vallen, pas dan knik ik een paar keer op en neer. ‘Mhm, helemaal prima,’ zeg ik. Zou die kus in haar gedachten spelen zoals het zich bij mij doet, vraag ik me in stilte af. ‘Ben meer geïnteresseerd in hoe het met jou gaat, eigenlijk,’ voeg ik er dan aan toe en zet me van de muur af.
’En om je bericht te beantwoorden, yup, ik ga. Team vertegenwoordigen en alles,’ vertel ik haar, met diezelfde subtiele glimlach – wat voor mij al veel is, laten we eerlijk zijn – nog op mijn gezicht. ‘Jij ook? Want eh.. ik ontvoer je weer als’t moet.’

A girl who wonders.

21 feb 2018 - 22:56 Ken_ is offline

Ken_ 18286

ZACHARY CURTIS REED

Classclown / Social butterfly

Alaska schonk me nog een speelse knipoog vooraleer ze haar wenkbrauwen optrok. 'Nouuuu, niet te gek gaan doen hé.' plaagde de brunette me waardoor ik haar een speelse grijns schonk. Echter was het toch moeilijk om de jongedame zo aan te gaan kijken . 'Je hebt het niet eens geprobeerd,' pruilde ze waarna ik mijn armen even naar achteren hield in een mislukkende poging. "Zie je, lukt niet." wist ik nog uit te brengen vooraleer ze toch van mijn rug af gleed. Nu kanik haar tenminste wel een knuffel schenken, al moest ik me toch lichtjes buigen gezien ik een goede tiental centimeter boven haar uit stak.
'Ga je naar dat feest vanavond?' vroeg Alas me na een stevige knuffel waardoor een lachje mijn lippen verliet. "Alas, dat hoef je me toch niet te vragen, ik ben altijd op Thads feestjes te vinden" grijnsde ik waarna ik haar ook los liet en mijn handen wat nonchalant in mijn zakken stak. 'Mijn ouders laten de auto achter vanavond, misschien kunnen we samen gaan?' stelde ze vervolgens voor met een glimlachje rond haar volle lippen, iets waar ik geen nee op zei. Mijn vader weigerde me naar feestjes te rijden 'onnodige tijdverspilling' vond hij zo, maar de man was dan ook ouderwets. "Eyyyy zo mag ik het horen, natuurlijk ga ik met je mee." zei ik vrolijk tegen Las waarna ik haar een fist bump haf.
'Hey,' Hoorde ik en bekende stem achter me waardoor ik me wat omdraaide zodat ik Elio nu ook kon zien. "Hey man, hoe is ie?" vroeg ik Elio waarna ik de jongen ook begroette met een handshake. Het is iets wat ik soms wel vaker deed, zeker als er een feestje was al hoorde ik van mezelf wel dat mijn stem toch een stukje minder opgewekt klonk dan anders. Niet door Alaska of Elio, maar enkel door mijn gedachten die nog steeds volle toeren wist te draaien. 'Wacht, een feestje?' vroeg de andere brunet ons. 'Is er vanavond een feestje?' ditmaal knikte ik. "Ja in Lights, iedereen is welkom". grijnsde ik naar Elio "Je komt toch wel hé? " Vroeg ik de jongen en ik keek even ook naar Alaska, ergens ging ik er wel vanuit dat ze ook zou komen, het zou nogal een drama zijn moest ze da niet.

Ondertussen had ik twee nieuwe berichten ontvangen op mijn mobiel waardoor ik kort het oude bakje weer boven haalde. Eliza ging akkoord, dus het werd afwachten tot deze middag en Thad ging eveneens ook akkoord. Echter bij deze laatste besloot ik toch om nog een extra bericht te sturen.

>> Thaddie: Ik heb je advies nodig dan over E.

Ik hoopte dat Thad mijn subtiliteit wel zou begrijpen en daarna stak ik ook mijn gsm weer weg, ik zou hem zo meteen wel zien in geschiedenis.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

22 feb 2018 - 15:13 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

THADDEUS KINGSTON

19 // Captain & Orphan // Senior // @ School // & Elaine Aarons

Thads emoties en gevoelens schieten alle richtingen op over het plein — maar voornamelijk zijn grote woede is voor de buitenwereld goed te zien. Drie juniors lopen lachend voorbij, maar vallen volledig tot een diepe stilte nadat ze Thads gezichtsuitdrukking hebben gezien. Thad zucht zachtjes. Waarom kon Luca Lenore niet met rust laten? Lenore verdiende veel beter dan dat probleemgeval en daar zou Thad ook zeker nooit ofte nimmer anders over gaan denken.
Grommend door middel van zijn irritatie, sjort Thad zijn telefoon uit zijn broekzak waarna zijn vingertoppen vliegensvlug over het scherm schieten om enkele berichten te formuleren.

> Nikia: Plein — zie je zo?
> Zach: Dramalama — je weet wat ik denk. We praten zo.

Wanneer Thad enkele seconden zijn telefoon terug in zijn broekzak heeft gedaan, voelt hij plots een tenger gestalte tegen zich aan botsen. Alhoewel hij op het punt staat om de persoon een uitbrander te geven, spreekt hij zichzelf in gedachten streng toe en dwingt hij zichzelf om allereerst te kijken wie er zojuist tegen hem aan is gelopen.
Verbaasd schieten Thads wenkbrauwen centimeters de hoogte in wanneer hij ziet dat het niemand minder is dan Elaine. Samen met Elaine had hij op de basisschool een zeer hechte band, maar destijds het ongeluk heeft hij haar hardhandig van zich afgeduwd.
'Sorry — volgens mij lig ik nog half te slapen. Ik bedoel: je zou toch zeggen dat het voor iedereen voordeliger zou zijn als de lessen eens wat later begonnen, maar blijkbaar is dat nog nooit in iemand zijn hoofd gekomen.'
Thad kijkt de jongedame voor hem enkele seconden in stilte aan. Vanwege de plotselinge breuk in hun vriendschap, vind Thad het moeilijk om met Elaine te communiceren.
'Natuurlijk, het geeft niets. Volgens mij slaapt iedereen hier een beetje. En dat van die latere lessen is eigenlijk wel een goed idee. . .'
Thad verplaatst zijn gewicht onwennig van zijn ene op zijn andere been, niet goed wetende wat hij momenteel nog meer moet zeggen tegen Elaine. Waarom is praten plotseling zo moeilijk?
'Kom je vanavond ook naar het feest? Vanwege de football overwinning, bedoel ik dan. Ik vraag je natuurlijk niet mee uit. Alhoewel dat wel best kan. Ik bedoel — je bent knap. Maar. Ik wil gewoon weten of je komt?'
Thad kan zichzelf wel voor zijn hoofd slaan — wat is hij aan het doen? Hij wilde gewoon praten met Elaine, maar niet zorgen voor een ongemakkelijk gevoel voor hen beiden.

He is a storm ———
not the kind people run from,
but the kind people chase.

•

22 feb 2018 - 18:31 Vanth is offline

Vanth 23147

Alaska Phoenix Montero
Cheer captain // Senior • 18 • In front of the school w. Zach • Outfit

"Eyyyy zo mag ik het horen, natuurlijk ga ik met je mee" zei hij waarna hij me een fist bump gaf. Ik grijns vrolijk. 'Yay!' zei ik en kijk op als ik iemand anders hoor. 'Hey,' hoor ik Elio vrolijk zeggen. 'Hiya,' glimlach ik en zwaai kort. 'Wacht, een feestje? Is er vanavond een feestje?' vroeg hij vervolgens nieuwsgierig en ik knik. "Ja in Lights, iedereen is welkom" antwoordde Zach al, gevolgd door "Je komt toch wel hé? " Ik kijk van hem terug naar Elio. 'Dan kan je ook wel met mij mee rijden?' stel ik voor, 'Als je wilt natuurlijk.' vervolg ik glimlachend. Ik kijk beide jongens aan en een ondeugende grijns komt op mijn lippen. 'Maar, dan is het wel tijd voor wat carpool karaoke.' plaag ik en stuur ze beide een snelle knipoog. Ik vis een lolly uit mijn tas en stop het in mijn mond, terwijl ik het plein kort rondkijk. Dan richt ik me echter weer op de jongens voor me. 'Als jullie dat aandurven tenminste,' zeg ik onschuldig, maar met een hint van uitdaging.

El Diablo.

22 feb 2018 - 20:11 Venustic is offline

Venustic 2690

Elaine Aurora Aarons

'She wasn't looking for a knight
She was looking for a sword'

18 Years | Social butterfly | Outfit | At school | With Thad

Net zoals bij Elaine viel de ongemakkelijkheid wel van Thaddeus zijn gezicht te lezen, dit was nou precies de reden dat ze Thaddeus meestal maar meed. Ze wou wel met hem praten en wou dat het was zoals het vroeger was geweest, maar als ze dan eenmaal bij hem stond dan klapte ze om één of andere reden dicht. Ze had soms zelf wel eens echt dingen die ze specefiek met Thaddeus wou delen, maar nu ze echt de kans kreeg om dit te doen waren al die gespreksonderwerpen plotseling weg. Normaal gesproken was Elaine totaal niet de persoon om ongemakkelijk bij iemand te gaan staan doen, maar met Thaddeus was het anders en het was vreselijk. Elaine wou het oplossen, maar had geen flauw idee hoe ze hun geweldige vriendschap die ooit was zou kunnen fixen of of dit nog wel echt een optie was. Zou Thaddeus eigenlijk nog wel vrienden met haar willen zijn? Misschien was dat wel de ongmekkelijkheid die in de lcuht hing, misschien wou Thaddeus wel helemaal niet met haar praten.
'Natuurlijk, het geeft niets. Volgens mij slaapt iedereen hier een beetje. En dat van die latere lessen is eigenlijk wel een goed idee. . .' zei Thaddeus uiteindelijk, waarmee hij de stilte die tussen de twee had gehangen op wist te vullen. Elaine keek hem kort aan en glimlachte klein naar de jongen. 'Ja, maar ja aan de andere kant dan ben je weer later uit, dus ik weet eigenlijk niet wat ik liever heb,' zei Elaine, waarna ze kort haar schouders ophaalde en haar blik over het schoolplein liet glijden opzoek naar iemand die haar wellicht kon redden. Er moest toch iemand zien die al van een verre afstand kon merken dat Elaine zich zeer ongemakkelijk voelde en Thaddeus liever gewoon achter liet. Het lag echt niet aan de jongen, maar ze leek gewoon echt niet meer precies te weten wat ze zoal tegen deze jongen moest zeggen. 'Kom je vanavond ook naar het feest? Vanwege de football overwinning, bedoel ik dan. Ik vraag je natuurlijk niet mee uit. Alhoewel dat wel best kan. Ik bedoel — je bent knap. Maar. Ik wil gewoon weten of je komt?' zei Thaddeus vervolgens wat ervoor zorgde dat Elaine de jongen nog niet alleen achter kon laten. Wel voelde ze haar wangen lichtelijk rood kleuren toen Thaddeus haar knap noemde, wat deed ze nou? Elaine was helemaal niet verlegen en kon echt wel een complimentje nemen, maar blijkbaar niet nu. Het was als of al haar lichamelijke functies haar momenteel tegenwerkte. 'Ja,' antwoordde ze uiteindelijk. 'Tenminste ik denk wel dat ik ga inderdaad, ik moet even kijken wie er gaan enzo, maar waarschijnlijk ga ik wel.' zei Elaine om de ja die zo kortaf had geklonken een beetje aan te vullen. 'Misschien kunnen we inderdaad wel samen gaan?' vroeg Elaine vervolgens, niet wetend waarom ze dit nou eigenlijk vroeg. Nogmaals Thaddeus was leuk en alles, maar samen met Thaddeus naar het feest gaan... Elaine maakte het zich zelf wel steeds lastiger.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

22 feb 2018 - 20:27 Venustic is offline

Venustic 2690

Elio Romeo Silvestri

'If it can be
Written our thought
It can be filmed'

18 Years | Filmfanatic | Senior | At school | With Zach and Alaska

Nog voordat Elio zich bij Alaska en Zachary had gevoegd had Elio een berichtje binnen gekregen van Eliza. Een kleine glimlach verscheen op Elio zijn lippen toen hij de tekst van de jongedame las. Het was niet heel veel bijzonders, maar hij vond het toch altijd wel leuk wanneer iemand interesse toonde in wat hij deed. De meeste mensen vonden hem enkel maar overgeobserdeerd, maar Eliza leek Elio zijn passie enkel maar leuk te vinden.

To Eliza:
Jup, maar helaas moet ik wel mijn favoriete actrice missen.

Natuurlijk vond Elio het jammer dat Eliza genoeg andere dingen aan haar hoofd had en net in zijn nieuwe film kon spelen, maar hij had er ook wel begrip voor, dus hij was zeker niet van plan haar te pushen. Hoewel Elio anders overal wel een oplossing voor had kunnen vinden, maar hij liet het voor deze keer maar gewoon.
Echter waren Elio zijn gedachten al snel ergens anders toen hij bij Zachary en Alaska stond en het gesprek over het feest vanavond ging. "Ja in Lights, iedereen is welkom" bevestigde Zach inderdaad het feestje waar Elio de twee over had horen praten. "Je komt toch wel hé? " vroeg Zach vervolgens. 'Natuurlijk,' zei Elio. 'Ik zou het nooit willen missen.' Dit was natuurlijk wel een lichtte overdrijving. Elio was nogal laks met zijn feestjes, vaak besloot hij pas op het laatste moment of hij echt wou gaan of niet. Het was niet als of dat kwam omdat Elio een grote twijfelaar was, het kwam gewoon meer door het feit dat hij het echt afliet hangen van zijn stemming op dat moment. Echter kwam hij zijn belofte toch meestal wel na wanneer hij toegezegd had om te gaan, dus ook vanavond zou hij er niet snel meer onder uitkomen. 'Dan kan je ook wel met mij mee rijden?' stelde Alaska vervolgens voor. 'Als je wilt natuurlijk.' Elio knikte kort als bevestiging, natuurlijk wou hij wel met Alaska meerijden, dat was tien keer beter dan alleen in je auto zitten. Dat en hopelijk betekende dat ook dat Alaska de bob was en Elio zoveel kon drinken als hij wou. 'Maar, dan is het wel tijd voor wat carpool karaoke.' zei Alaska. . 'Als jullie dat aandurven tenminste,' Een lach rolde over Elio zijn lippen bij het horen van Alaska haar woorden. 'Oh, nee,' zei hij op een redelijk droge toon. 'Ik weet inderdaad niet of ik dat wel aan kan, misschien ga ik toch maar lopen,' zei Elio nog altijd op dezelfde sarcastische toon. 'Maar misschien wanneer ik genoeg drank op heb dat ik me de terug weg nog in je auto waag.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Index RPG Actieve Topics Zoek