• CARPENTER HIGH
    ✯✯✯

    STORY
    Carpenter is een Amerikaans, klein dorpje waar iedereen elkaar door en door kent. Nieuwelingen blijven niet lang onbekend, geheimen blijven niet lang geheim en roddels gaan als een lopend vuurtje rond. Carpenter High, de middelbare school van het dorp, is daarom ook een bron van inspiratie. Een school zoals geen ander, waar dezelfde problemen gelden. Reputaties die sommige leerlingen gek maken. De ene groep dames gedragen zich als de koninginnen van de school, de andere groep blijft liever op de achtergrond en andere groepen hebben een eigen reputatie. Hoe zou jij omgaan op deze school? Zou jij je gek laten maken door alle personen rondom je of laat jij je schoolleven niet leiden door wat er gebeurt?

    Carpenter is een fictief, zelf verzonnen dorpje, gelegen in de staat Californië. Carpenter heeft verschillende groepen, van foute drugsdealers tot roddelgroepjes. Alles wordt gelijk doorverteld. Carpenter heeft haar eigen burgemeester en daarvoor vinden verkiezingen plaats.
    Lights is hun echte, eigen café. Hier worden onder andere vaak dates gehouden. Het is het bekendste en enige café van het dorp. Daarnaast is er een bioscoop en gezellige, kleine winkeltjes.


    CARPENTER HIGH
    Grades
    Freshmen (14–15) // Sophomores (15–16) // Juniors (16–17) // Seniors (17–18)
    Schoolkleuren
    Paars // Geel

    Sportteams
    ✯ Football • The Alpha's (try—outs zijn benodigd)
    ✯ Cheerleaders • The Omega's (try—outs zijn benodigd)
    ✯ Overige • Atletiek // Basketbal // Dansen // Honkbal // Volleybal // Zwemmen
    Schoolclubs
    Band // Drama // Feestcommissie // Schaakclub


    REGELS
    ✯ Huisregels van Quizlet
    ✯ Nieuwe topics worden gemaakt door Cabello (tenzij anders aangegeven)
    ✯ Geen perfecte personages
    ✯ Maximaal twee personages (van verschillend geslacht)
    ✯ Posts bevatten minimaal 100 woorden
    ✯ Geniet
    THERE IS ALWAYS THAT ONE TEACHER ——— THAT YOU WANNA SLAP

    ROLLEN
    Mannen
    ✯ Elio Romeo Silvestri • Solmeron • Filmfanatic • Senior • 1.4
    ✯ Gemini Cailen Vane Vernell • Cabello • Sick Boy • Junior • 1.5
    ✯ Jesse Elijah Aaron • Jurriens • Cute Gay Boy • Senior • 1.2
    ✯ Luca Leroy • Orwell • Bad Guy // Loner • Senior • 1.3
    ✯ Ryder Mavuto • Necessity • Criminal // Newbie • Senior • 1.3
    ✯ Thaddeus Kingston • Dare • Captain // Orphan • Senior • 1.3
    ✯ Yeshaya Sage Carter • Jagermeister • “Gay Kid” • Senior • 1.5
    ✯ Zachary Curtis Reed • WheeIer • Classclown • Senior • 1.3

    Vrouwen
    ✯ Alaska Phoenix Montero • Maluma • Captain • Senior • 1.4
    ✯ Arwen Ruolan Nguyen • Ricciardo • — • Senior • 1.4
    ✯ Courtney Elizabeth Grey • Cabello • Freak // Sky Girl • Senior • 1.3
    ✯ Elaine Aurora Aarons Solmeron • Social Butterfly • Senior • 1.4
    ✯ Eliza St. Claire • Orwell • Outcast • Junior • 1.3
    ✯ Lenore Lawrence • Shadowsinger • — • Senior • 1.4
    ✯ Nikia Willishka Marshall • Rasalghul • Rebel • Senior • 1.2




    SITUATIE
    Vrijdagochtend — 09:00. Binnen vijf minuten gaan de eerste lessen van start. Vandaag zijn de leerlingen om 12:00 vrij — vanwege de football overwinning. 's Avonds geeft Thaddeus Kingston (captain) een feest in het café Lights — iedereen is uitgenodigd.
    Bedenk voor jezelf welke lessen je personage(s) allemaal volgt en vervolgens verwerk je dit in een eventuele posts. Alle leerkrachten mogen zelfstandig bestuurd worden door de RPG's, maar houd het realistisch.




    © Cabello

    [ bericht aangepast op 13 maart 2018 - 16:45 ]


    Luca Leroy

    18 Bad Guy Senior Schoolgate > Lenore


          ’Ik weet het niet. Ik zie het vanavond wel, denk ik, of ik ga of niet. Ik wil hem niet boos maken.’ Haar woorden laten de onzekerheid – die eveneens in haar blik te zien is – weer uitschemeren. Ik vind het maar niks. Zelf heb ik het nooit zo gehad voor al die festiviteiten. Maar ik weet met zekerheid dat anderen Lenore’s gezelschap waarderen; waarom zouden ze dat immers niet doen? Het is alsof omgaan met mij, haar net zo’n eenzaat maakt als ik ben, en dat mag ik niet laten gebeuren.
          ’Oh eh, voor Juilliard. In New York. Het is een performing arts school, ik weet niet of je het kent. Maar eh, ik ga er dus auditie voor doen in een paar weken. En hopelijk na toegelaten worden, een beurs krijgen, want het is nogal duur. ‘Maar je wilt echt luisteren dus?’
          Rustig laat ik mijn hoofd op en neer bewegen in een knik. Ik laat er nog net niet luidop een d’uh achteraan volgen. ‘Tuurlijk,’ spreek ik in plaats daarvan uit. ‘Beloof me perfect te gedragen,’ laat ik er droogjes achteraan volgen, als ik haar nog even aankijk.
          ’Ik kom je vanavond om 8en ophalen voor dat feest,’ spreek ik dan uit het niets uit, met niet eens een klein beetje vraag in mijn stem. Ze zal plezier hebben vanavond, al moet ik er persoonlijk voor zorgen. Laat die kerel maar boos worden als hij dat zo graag wilt zijn. Dat is zijn probleem. ‘Half 8 als je eerst nog een performance wilt geven, al zal je die auditie wel nailen,’ zeg ik en vorm weer een subtiele grijns om mijn lippen.


    [ bericht aangepast op 1 maart 2018 - 1:26 ]


    A girl who wonders.

    Eliza St. Claire

    16 Outcast/Pregnant Junior Lockers >Alone.


                ’Hoi.’ Elaine is de eerste die contact maakt, als ik even een mondhoek naar haar optrek – ondanks ik me nu alweer ongemakkelijk voel. Wanneer Thad dan ook met duidelijke woede richting de schoolpoort kijkt na even met zijn gsm bezig geweest te zijn, wordt het gevoel allesbehalve beter. Ik vraag me af wat hem dwars zit, bedenk ik me. Normaliter lijkt Thad immers altijd alles onder controle te hebben.
          ’Heeft er iemand verstand van wiskunde? Ik heb nog een vraag over één van de opdrachten. . .’
          Ondanks ik mijn mond reeds open om te reageren, sluit ik hem weer wanneer ik de duidelijk hoopvolle blik naar Nikia zie, en zinkt mijn hart een beetje. Niet omdat ik enige gevoelens heb van die wijze jegens Thad, maar omdat ik me op dit moment compleet onzichtbaar voel. Ik heb Thad immers al enige tijd wiskunde bijles gegeven. Dat hij met zijn vragen niet naar me toe komt voelt. . . naar, op de een of andere manier. Zou het zijn manier zijn van nog meer ongenoegen naar me uiten?
          ’Ik eh – hoop dat je hulp vindt,’ zeg ik maar zacht, als ik me weer tot de groep richt. Kort geef ik nog een kneepje in Nikia’s hand als ik mijn arm weer losmaak van de hare. ‘Ik zie jullie later, ik moet nog wat uit mijn locker,’ lieg ik soepel, als ik ze nog een zachte glimlach toewerp. Vanaf ik me omdraai en naar de school begin te stappen, frons ik echter weer zachtjes. Stom stom stom. Trek het je toch niet aan. . . Er zijn zoveel ergere dingen om op te focussen, zoals mijn naderende gesprek met Zach – wat ik op geen enkele manier goed zie gaan. Daarom neem ik nog even mijn gsm.

    > Zach
    Hoe gaat het met je, trouwens..?


    [ bericht aangepast op 1 maart 2018 - 17:23 ]


    A girl who wonders.

    Courtney ''Cour'' Elizabeth Grey



    THERE'S ALWAYS GONNA BE A GIRL WHO'S PRETTIER THAN YOU...
    ...YOU JUST NEED TO FIND THAT ONE GUY THAT DOESN'T CARE.

    — School, in the front • Senior Class • With Alaskaclothes
    'Maar, ik moet er weer vandoor,' hoort Courtney haar vriendin tegen de jongens waar ze mee in gesprek was zeggen. Alaska geeft ze beide een snelle kus, maar begint dan toch echt richting haar te lopen. 'Niet vergeten jullie stemmetjes op te warmen darlings!' roept ze nog naar de twee jongens, voor ze zich op haar richt. 'Cocooooo,' begint ze terwijl haar armen Cours lichaam omhelzen. 'Alaskaaaaa!' Een enorme glimlach verschijnt om Courtneys lippen terwijl ze ronduit begin te praten over een rare bezoeker in de winkel van haar ouders. 'Er kwam echt een hele, rare vent binnen met zo'n vieze, oude mannen baard. Hij keek om zich heen en liep toen gelijk weer weg, alsof hij iets heel vies zocht. Ik stootte mijn moeder aan, die toevallig bij me was, maar zij vond hem ook zo raar.' Courtney zuchtte voor ze haar verhaal afsloot, 'ik dacht bijna dat hij zou inbreken of zo.' Even glimlachte ze, maar ging daarna weer over op serieus. 'Ga jij eigenlijk naar dat feest zo? Ik ben bang dat zo'n feest helemaal niks voor mij is...' Verlegen begon ze naar de grond te staren, 'maar misschien kan het mooiste meisje van de school me helpen?'

    [ bericht aangepast op 1 maart 2018 - 9:25 ]


    ''With all due respect, which is none...''

    Alaska Phoenix Montero
    Cheer captain // Senior • 18 • In front of the school w. Zach • Outfit


    'Alaskaaaaa!' ze slaat haar armen om me heen en ik glimlach. 'Er kwam echt een hele, rare vent binnen met zo'n vieze, oude mannen baard. Hij keek om zich heen en liep toen gelijk weer weg, alsof hij iets heel vies zocht. Ik stootte mijn moeder aan, die toevallig bij me was, maar zij vond hem ook zo raar. Ik dacht bijna dat hij zou inbreken of zo.' Ik lach en schud mijn hoofd. 'Dat soort types, yikes,' zeg ik. 'Maar geen zorgen, die doen meestal of helemaal niks of het zijn totale psychos. Je kans is 50/50.' plaag ik en knipoog snel waarna ik mijn lolly weer in mijn mond steek.
    'Ga jij eigenlijk naar dat feest zo? Ik ben bang dat zo'n feest helemaal niks voor mij is...' Verlegen keek ze naar de grond. 'maar misschien kan het mooiste meisje van de school me helpen?' Ik grijns en knik. 'Darling, ik hoopte eigenlijk dat je al door had dat ik om acht uur voor je deur sta vanavond.' zeg ik en hou mijn hoofd wat schuin. 'Óf, je komt eerder en we nemen lekker de tijd voor maskertjes, make up, kleding en al die leuke dingen.' vervolg ik. Dan worden mijn ogen groot en ik kijk mijn beste vriendin aan met een brede glimlach. 'Blijf anders logeren? Girls night!'


    El Diablo.

    Elio Romeo Silvestri

    'If it can be
    Written our thought
    It can be filmed'


    18 Years | Filmfanatic | Senior | At school | With Zach and Alaska
    "Elio, vanavond lig je sowieso de goot in, met al die alchohol daar." sprak Zach, wat Elio opnieuw dramatisch deed zuchten. 'Oh, nee, ik overleef vandaag niet,' zei hij waarna hij kort zijn hoofd schudde. 'Alcohol, word mijn dood,' mompelde hij er nog achterna, hoewel dit misschien best eens waar kon zijn met Elio zijn lage alcohol tolerantie. Na een paar biertjes was hij al heel erg ver heen, maar dat leek Elio op avonden zoals die van vanavond vaak te vergeten waardoor hij toch al snel zijn eigen limiet overschreed.
    Hierna ging het gespreksonderwerp terug naar iets wat Elio een stuk minder intreseerde dan het feestje van vanavond. Alaska begon namelijk over de geschiedenis les die ze zometeen het eerste uur zouden volgen. Natuurlijk vond Elio geschiedenis niet vreselijk, maar als nog, hij praatte liever over feestjes dan over de lessen die hij moest volgen op school. 'Zéér interessant,' zei Alaska 'Ik weet niet waarom we het moeten volgen. Het is toch al gebeurt en je kan er niks meer aan veranderen.' Het was wel duidelijk dat Alaska totaal niet fan was van het vak. "Ah zolang het maar een leuk thema is vind ik het best, of thema's waar films van bestaan, dat is makkelijker te onthouden." zei Zach vervolgens om geschiedenis nog een beetje te verdedigen. 'Inderdaad,' voegde Elio er aan toe. 'Ik bedoel met films is alles beter te onthouden, hoewel niet alles altijd overeen komt,' merkte Elio nog op, waarna hij even naar Zach keek. Hij hoopte toch niet dat Zach alles klakkeloos aannam wat er gebeurde in films. Sommige films over romantiseerde hun onderwerpen toch wel lichtelijk.
    "Zeg Elio hoe zit het met je filmprojecten?" Vroeg Zach vervolgens, wat Elio er aan deed herineren dat hij nooit een berichtje terug had gestuurd naar Eliza. Dat zou hij zo eerst moeten doen. "Mocht je ooit nog bijrollen nodig hebben, je hebt hier een knap gezichtje naast me en eventueel mezelf als je dat nog nodig hebt." ging Zach ondertussen verder terwijl Elio zijn telefoon alweer uit zijn zak haalde. 'Hij heeft wel gelijk hoor, als je me nodig hebt moet je het maar komen vragen. Als je kipnuggets meeneemt weet je zeker dat ik ja zeg.' voegde Alaska er nog aan toe. Elio knikte. 'Ja, ik lig momenteel een beetje stil. Mijn laatste film is niet zo goed ontvangen bij mijn publiek, aka mijn ouders en onze drama docent, maar ik ben bezig met iets nieuws.' vertelde Elio, waarna hij klein glimlachte. Zijn laatste film had een star wars-achtige vibe moeten hebben, maar nadat Elio alles aan elkaar had geplakt was wel gebleken dat Elio misschien iets minder moest experimenteren met zijn films. Drama's leek toch zijn sterkste punt te zijn, sci-fi was wel van de baan. 'En natuurlijk krijgen jullie ook een rolletje hoor, wat is een Elio Silvestri film zonder Zach en Alaska?'
    To Eliza:
    Ook nog een super goede assistente, is er iets wat je niet kunt. ;p. Maar ik zal je zeker oproepen als ik je nodig heb.

    Snel verstuurde Elio het berichtje naar Eliza toe, waarna hij weer op keek naar Alaska en Zach. Doordat Elio even naar zijn telefoon had gestaard had hij niet opgemerkt dat Alaska duidelijk al iets interessants op het oog had, want voordat Elio het wist voelde hij kort de armen van de jongedame om zich heen. 'Maar, ik moet er weer vandoor,' zei Alaska terwijl ze ook Zach in een korte omhelzing trok en hierna de twee jongens achter liet. 'Niet vergeten jullie stemmetjes op te warmen darlings!' riep Alaska nog. Elio schudde kort zijn hoofd waarna hij weer naar Zach keek. 'Ik ga vanavond zo niet overleven.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.


    ZACHARY CURTIS REED

    Classclown / Social butterfly





    'Oh, nee, ik overleef vandaag niet,' Begon Elio weer dramatisch. 'Alcohol, word mijn dood,' zijn woorden deden me lachend mijn hoofd schudden. "Geen zorgen man, ik hou wel een oogje voor je in het zeil." grinnikte ik waarna ik hem een schouderklopje haf. 'Zéér interessant,' zei Alaska over het geliefde onderwerp van geschiedenis. 'Ik weet niet waarom we het moeten volgen. Het is toch al gebeurt en je kan er niks meer aan veranderen.' zei ze nog waarbij ik in rede viel dat de films nog doenbaar waren. 'Inderdaad, Ik bedoel met films is alles beter te onthouden, hoewel niet alles altijd overeen komt,' Zei Elio waarna hij zijn blik op mijn richtte en ik hem quasi gechoqueerd aankeek. "What, zeg nou niet dat Orlando Bloom niet echt in Troje was." zei ik half dramatisch, ik deed niet voor niets hier aan drama.
    Het was wel fijn om zo laks over dit soort onderwerpen te kunnen praten we hadden voor even geen zorgen. 'Hij heeft wel gelijk hoor, als je me nodig hebt moet je het maar komen vragen. Als je kipnuggets meeneemt weet je zeker dat ik ja zeg.' Voegde Alaska bij mijn subtiele invitatie aan toe om ons als aceurs te hebben voor Elio's toekomstige projecten. Echter leek de jongen toch kleintjes te glimlachen bij onze woorden. 'Ja, ik lig momenteel een beetje stil. Mijn laatste film is niet zo goed ontvangen bij mijn publiek, aka mijn ouders en onze drama docent, maar ik ben bezig met iets nieuws.' vertelde hij waardoor ik even moeilijk de jongen aankeek. Film maken is niet gemakkelijk en daarbij Elio is maar een 1 mans crew met een klein budget. Voor zo'n grote visie zal hij nog veel moeten groeien, maar dat is de wereld van film, right? 'En natuurlijk krijgen jullie ook een rolletje hoor, wat is een Elio Silvestri film zonder Zach en Alaska?' het feit om hem er toch positief over te zien deed me lichtelijk grijnzen. "Alright, de volgende film word vast een knaller Eli. Je miste gewoon wat Zach power en een boel cash, maar hé nu heb je al 1 van die twee dingen." grapte ik naar de jongen. In de verte zag ik Courtney naderen, wat voor Alaska de queue leek te zijn om ons gezelschap te verlaten.
    'Maar, ik moet er weer vandoor, Niet vergeten jullie stemmetjes op te warmen darlings!' Zei Alaska na me een stevige omhelzing te geven waardoor ik haar geamuseerd uitzwaaide. 'Ik ga vanavond zo niet overleven.' ik begon te lachen waarna ik mijn arm rond Elio gooide en de jongen iets wat met me mee sleurde richting school , de lessen zouden gauw gaan starten en ik wilde niet weer te laat binnen komen, gezien dat de vorige keer niet gewaardeerd werd door onze geliefde leraar. "Wij beide niet makker, maar let us enjoy our after life in hell." grijnsde ik waarna ik even kort mijn mobiel boven haalde. Ik wilde Thad eigenlijk sturen dat ik al onderweg was en een plekje ging vrijhouden, al was het een berichtje van Eliza die me af leek te leiden.
    Hoe was het met me?
    Een vraag die iedereen vaak beantwoorde met een 'goed en met jou? ' zonder er überhaupt over na te denken. Echter had ik dat ook niet want ik had zonder erbij na te denken Elio al meegesleurd naar de hang waar Eliza alleen aan haar lokker stond. Ik hield er niet van om haar alleen te zien, zeker sinds ik haar net nog bij mijn vriendengroep had gespot... Zonder er bij na te denken liep ik met Elio nog steeds aan mijn zijde naar haar toe en zette een zwak maar oprecht glimlachje op naar haar. Ik kon het niet helpen maar ik miste haar toch echt. " Hé, hoe is het met je? Lang niet gezien." kwam er over mijn lippen gerold al had ik geen idee hoe ik me moest gedragen dus liet ik mijn arm van Elio zijn schouder en keek even naar de jongen naast me. Ik kon Elio ook gewoon bij Eliza dumpen en een vluchtroute zoeken, al was het daar nu ook te laat voor en moest ik deze akwardnes -die ik mezelf aangedaan heb- overleven.




    [ bericht aangepast op 4 maart 2018 - 0:12 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Eliza St. Claire

    16 Outcast/Pregnant Junior Lockers > Elio & Zach.


          Bedachtzaam kijk ik in mijn locker, alsof mijn gedachten even verloren zijn en ik al niet meer weet wat te doen. Het liefst van al wil ik gewoon naar huis, eigenlijk – of ja, Nikia’s huis dan. Mezelf opsluiten in de kamer en even in een diepe staat van ontkenning leven. Stom, eigenlijk. Ik weet heel goed dat veel mensen een mening over me gevormd hebben, maar soms komt hij toch keihard binnen.
          Uiteindelijk neem ik mijn wiskundeboek en prop die in mijn schoudertas, beseffend dat ik zo wiskunde heb – samen met de seniors. Door mijn uitmuntende scores in het vak mocht ik een klas hoger, om de uitdaging groter te maken. Op zich vond ik het wel prettig, maar toch voelde ik me op sommige momenten compleet misplaatst in de groep.
          Plotseling word ik verrast door zowel Zach als Elio die aan mijn locker staan. ‘Hé, hoe is het met je? Lang niet gezien.’
          Ik knipper een paar keer sneller en voel de paniek weer in me opkomen bij het idee dat ik Zach later zou moeten gaan spreken, maar zet dan een rustige glimlach op. ‘Moe, maar prima,’ zeg ik zacht. ‘Voor de eerste keer in mijn leven overweeg ik echt keihard te spijbelen,’ laat ik er grappend achteraan volgen. ‘Hoe gaat het met jullie?’ Ik kijk Elio en Zach een voor een even aan, en probeer niet te laten merken dat ik me zowel ongemakkelijk als fijn voelt – al simpelweg omdat ze wel met me komen praten. Ik mag Zach, en hetzelfde geldt voor Elio. Het is fijn dat dat nog enigszins wederzijds lijkt te zijn.


    A girl who wonders.

    Courtney ''Cour'' Elizabeth Grey



    THERE'S ALWAYS GONNA BE A GIRL WHO'S PRETTIER THAN YOU...
    ...YOU JUST NEED TO FIND THAT ONE GUY THAT DOESN'T CARE.

    — School, in the front • Senior Class • With Alaskaclothes
    'Dat soort types, yikes,' zegt ze lachend. 'Maar geen zorgen, die doen meestal of helemaal niks of het zijn totale psychos. Je kans is 50/50.' Courtney's hoofd en twee van haar wenkbrauwen gaan de lucht in, terwijl ze zachtjes 'serieus' mompelt.
    'Darling, ik hoopte eigenlijk dat je al door had dat ik om acht uur voor je deur sta vanavond.' zegt Alaska, terwijl ze haar hoofd een beetje schuin gaat. Het feest vanavond, het laatste waar de jongedame zin in had. Ze was nooit goed geweest in jongens, jongensgedoe en feestjes en dat is waar die 'party's' om draaien. Ook is er drank en dat zullen haar ouders nooit accepteren. 'Óf, je komt eerder en we nemen lekker de tijd voor maskertjes, make up, kleding en al die leuke dingen. Blijf anders logeren? Girls night!'
    De mond van Courtney viel lichtjes open. Eventjes bleef ze zo staan tot ze begon te springen, in haar handen begon te klappen en juichte. 'Dat is het beste idee wat ooit uit je mond is gekomen!' Courtney gaf haar nog een knuffel, maar merkte dat de bel ging en had geen flauw idee welke les ze nu had. Ze had haar boeken wel bij zich, maar wie kende nou weer zijn rooster uit zijn hoofd? Zelfs z'n nerd als Courtney twijfelt nog welk vak ze wanneer heeft. 'Wat hebben we nu?' vroeg ze daarom ook.


    ''With all due respect, which is none...''

    Elio Romeo Silvestri

    'If it can be
    Written our thought
    It can be filmed'


    18 Years | Filmfanatic | Senior | At school | With Zach and Alaska
    "What, zeg nou niet dat Orlando Bloom niet echt in Troje was." zei Zach dramatisch, waarna er een lach over Elio zijn lippen heen rolde. 'Nee, het spijt me,' zei hij nog half lachend. 'En nog erger, Leonardo en Kate hebben ook nooit op de titanic gezeten,' merkte Elio op refererend naar zo ongeveer de bekendste film die er ooit gemaakt was. Hoewel lang niet iedereen de film had gezien wist toch vrijwel iedereen waar je het over had wanneer je het had over Jack en Rose en de de titanic. Elio kon het mensen ook niet echt kwalijk nemen dat ze de film nooit hadden gezien, hij was dan ook wel heel erg lang. Dan kon je beter de legende van de Titanic kijken, waarin een stel muizen de hoofdrol speelden. Dit was vroeger Elio zijn favoriete film geweest, omdat hij toen hij een jaar of zes was dacht dat mensen deze film bedoelden wanneer ze refereerden naar de Titanic. Wat had Elio zich volwassen gevoeld als hij mensen kon vertellen dat hij de film ook had gezien, maar helaas het was niet de versie die men bedoelde.
    Vervolgens was Zach begonnen over Elio zijn films, een onderwerp waar Elio normaal gesproken maar al te enthousiast van leek te worden. Echter nadat zijn laatste film niet geweldig was geworden was hij toch een beetje in een dip komen zitten. Met de eeuwige vraag of wat hij deed nou wel zin had en of het uiteindelijk wel ergens toe kon lijden. Toch wist Zach Elio met zijn woorden weer op te vrolijken. Zou Zach ook ooit eens niet vrolijk zijn? "Alright, de volgende film word vast een knaller Eli. Je miste gewoon wat Zach power en een boel cash, maar hé nu heb je al 1 van die twee dingen." zei de jongen. Elio liet opnieuw een korte lach over zijn lippen rollen bij het horen van Zach zijn woorden. 'Oh ja, ik vind het heel fijn van je dat je me een grote som geld gaat schenken,' zei Elio lachend tegen Zach, hoewel hij ook wel wist dat Zach natuurlijk op het eerste doelde, tenminste Elio ging er toch wel vanuit dat Zach niet ineens geld tevoorschijn kon toveren. Als Zach dat wel kon dan mocht hij Elio snel leren hoe hij deed, Elio kon wel wat extra geld gebruiken met de ideeën die hij zoal in zijn hoofd had voor een volgende film.
    "Wij beide niet makker, maar let us enjoy our after life in hell." zei Zach terwijl hij een arm om Elio heen sloeg en de jongen het schoolgebouw mee naar binnen sleurde. Dan was dat dus het moment waarop Elio officieel niet meer terug kon keren, nu moest hij wel naar school. Op het schoolplein had hij nog gedacht dat hij zich altijd nog kon omkeren en gewoon naar huis kon gaan om in zijn bed te kruipen, maar nu was het te laat. Hij moest wel.
    Hoewel Elio er toch wel een beetje vanuit was gegaan dat ze naar de les zouden gaan, wist Zach toch nog even een om wegetje te maken naar Eliza die bij de kluisjes stond. " Hé, hoe is het met je? Lang niet gezien." zei Zach tegen de jongedame. 'Hallo, nieuw lid van de Elio filmindustries crew,' zei Elio waarna hij naar Eliza knipoogde refererend naar het berichtje wat hij haar eerder had gestuurd. ‘Moe, maar prima,’ zei Eliza vervolgens reagerend op de vraag die Zach haar net had gesteld. ‘Voor de eerste keer in mijn leven overweeg ik echt keihard te spijbelen, Hoe gaat het met jullie?’ voegde Eliza nog aan haar vorige woorden toe. 'Oh, spijbelen, dat klinkt als heaven momenteel,' zei Elio lachend terwijl hij zich tegen het kluisje naast die van Eliza liet vallen als of hij de steun van het kluisje wel nodig had om op zijn benen te blijven staan. 'Maar voor de rest gaat het wel goed, het is het einde van de week, dus dat is een pluspunt. We hebben bijna weer een week overleefd,'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Nikia Willishka Marshall

    ”He smiled and all I could think was
    ‘Oh shit’. ”

    • Eighteen • The Rebel • With Eliza -> Thad & Elaine •

    ”Ik heb absoluut geen idee,” klinkt het vanuit Eliza. Ik hoef niet naar haar gezicht te kijken om te weten dat er zich tussen haar wenkbrauwen een frons had genesteld, deze was namelijk goed te horen in haar stem. “In mijn jurken pas ik niet echt meer, dus het zal wel eens jeans worden met een topje of iets dergelijks. Àls ik ga, natuurlijk.” Een tikkeltje betrap kijk ik naar opzij, waar mijn blik die van mijn beste vriendin kruist, en voel hoe een grijns zich op mijn lippen laat vormen. Eliza kon zeggen wat ze wilde, maar het was een vastgestelde feit dat ik haar er graag bij had vanavond. Dat ze zwanger was stnd daar in mijn ogen los van, maar desondanks kon ik haar wel begrijpen. Ze had tenslotte niet makkelijk met al die bevooroordeelde blagen.
          ”Sneaky,” fluistert ze me vervolgens toe, wat mijn grijns alleen maar breder doet maken. “Weet jij het al, wat je aan zal trekken?” Lichtjes schud ik met mijn hoofd en pers mijn lippen tot een bedenkelijke streep als ik in gedachten mijn kast vluchtig een keer doorga. “Ik denk dat ik straks met een pot ijs voor mijn kast ga zitten, drie uur voor het feest, zodat ik hopelijk iets kan vinden wat leuk genoeg is om aan te trekken,” grinnik ik zacht. Mijn kledingkast was een ramp en puilde zowat nog net niet uit bij de hoeveelheid die erin hing.
          Elaine is de eerste die zowel mij als Eliza begroet zodra we haar en Thad bereiken. Ik schenk de jonge vrouw dan ook een kleine glimlach toe als reactie en negeer de lichte vorm van ongemakkelijkheid die van haar af lijkt te stralen; wat duidelijk maakte dat zij en Thad in een gesprek waren beland waar ik niks mee van doen had. “H—Hé Nikia,” klinkt het vervolgens met een lichte stotter vanuit Thad. Direct krullen mijn mondhoeken zich nog iets verder op. Deze verandert echter als ik de woedende blik vervolgens opmerk die hij richting de poort toe werpt. Een korte blik over mijn schouders doet me gokken dat deze uitgelokt is door het tweetal wat daar staat.
          ”Heeft er iemand verstand van wiskunde? Ik heb nog een vraag over één van de opdrachten. . .” vraagt Thad vervolgens. “Ik eh – hoop dat je hulp vindt,” reageert Eliza als eerste, terug uit haar verzonken gedachten getrokken. Een subtiel kneepje in mijn hand volgt als de brunette vervolgens mijn arm loslaat, waarop ik direct kan uithalen dat ze van plan is ons te verlaten. “Ik zie jullie later, ik moet nog wat uit mijn locker.” Heel even frons ik en kijk mijn beste vriendin na als deze zich omdraait en richting de school loopt. Vertwijfeld staar ik haar kort na, maar besluit dan dat ik haar later nog wel op zal zoeken en richt me terug tot Thad en Elaine.
          “Ik kan je wel helpen?” richt ik me tot Thad en schik ondertussen mijn schoudertas goed over mijn schouder. Wiskunde was niet het allerbeste vak wat ik beheerde, maar ik stond er voldoende voor en wist er aardig mijn weg in te vinden. "Wil je er nu naar kijken, of misschien later?" Heel even schiet mijn blik van hem naar Elaine. Het was namelijk niet mijn bedoeling om zomaar tussen beide te komen.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2018 - 20:01 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Elaine Aurora Aarons

    'She wasn't looking for a knight
    She was looking for a sword'


    18 Years | Social butterfly | Outfit | At school | With Thad

    Elaine had geen flauw idee wat er vandaag aan de hand was, waar ze normaal gesproken echt wel haar woordje klaar had waren alle woorden vandaag verdwenen. Ook de komst van Nikia en Eliza maakte dit nog niet vele gemakkelijker, want ze bleef maar een beetje naar haar schoenen kijken als of deze zo intressant was. Alhoewel, terwijl Elaine naar de witte gympen keek bedacht ze zich wel dat ze ze nodig weer eens schoon moest maken, maar of dit nou echt nuttige informatie was...
    Uiteindelijk was na de begroetingen die iedereen elkaar gaf Thad de eerste die zijn mond weer opende. 'Heeft er iemand verstand van wiskunde? Ik heb nog een vraag over éen van de opdrachten. . .' vroeg hij, hoewel Thaddeus de vraag ook aan Elaine en Eliza leek te stellen, zag Elaine ook wel dat de jongen vrijwel alleen oog had voor Nikia. ’Ik eh – hoop dat je hulp vindt,’ zei Eliza uiteindelijk, die leek ook al door te hebben dat het niet echt om haar of Elaine ging. ‘Ik zie jullie later, ik moet nog wat uit mijn locker,’zei Eliza vervolgens, Elaine liet haar tanden in haar onderlip zinken. Nu Eliza dit excuus al had gebruikt leek het niet helemaal geloofwaardig meer als Elaine hetzelfde zou zeggen, ofwel?
    “Ik kan je wel helpen?” zei Nika vervolgens, waarna Elaine onwillekeurig een zachte zucht over haar lippen liet rollen. "Wil je er nu naar kijken, of misschien later?" vroeg Nikia vervolgens aan Thad, Elaine zag Nikia haar blik even op haar gericht worden. 'Oh, ja,' mompelde Elaine een beetje ongemakkelijk. 'Ik denk dat ik dat maar ga zien als mijn teken dat ik beter kan gaan,' zei ze, waarna ze haar hand even uitstak en Thaddeus over zijn schouder aaide. 'Ik zie jullie later,' zei Elaine, waarna ze weg liep, zich pas seconden later realiserend wat ze had gedaan. Ze had Thaddeus zijn schouder geaaid... what.. the.. fuck. Elaine wou zich nog omdraaiden om zich te verontschuldigen voor haar stomme gedrag, maar het was te laat. Als ze zich nu omdraaide zou ze enkel maar aandacht op haar vreemde gebaar vestigen, ze kon beter koeltjes doen. Doen als of iemand zijn schouder aaien heel normaal was.
    Toen Elaine uit het zicht van Nikia en Thad was viste ze uiteindelijk haar telefoon uit haar zak. Ze scrolde snel door haar contacten niet wetend wie ze een bericht moest sturen, maar ze moest dit even kwijt. Uiteindelijk koos ze voor Zach. Elaine wist niet of hij totaal de juiste persoon was om mee te praten over Thaddeus, maar ze moest toch wat en als ze iemand kon vertellen over haar ongemakkelijke ervaringen dan was het Zach wel.
    To Zach:
    Help
    Shit, ik heb je nodig
    Niks dramatisch, maar wel een beetje ongemakkelijk
    Waar ben je?
    Je gaat me zo hard uitlachen

    Elaine stuurde meteen een hele rits aan berichtjes naar haar beste vriend, tevens Thad zijn beste vriend- altijd leuk-, maar ja Elaine had nu echt wel even zijn aandacht nodig.


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.


    ZACHARY CURTIS REED

    Classclown / Social butterfly




    Het was een pure drama, ik was er net achtergekomen dat Leanordo DiCaprio niet op de titanic had gezeten, er ook geen oscar voor had gekregen én Elio dacht dat ik hem geld zou schenken. Oh jee. Natuurlijk was het wel grappig geweest, maar mijn eeuwige grijns was toch een stuk verdwenen nu ik hier zo voor Eliza stond met Elio naast me. Haast iedereen op school wist van de zwangerschap af, het liep als een lopend vuurtje helaas en ik voelde me een lafaard om niet voor haar op te komen de laatste weken. Het is gewoon dat... Ik wilde gewoon niet dat mensen mij anders zouden gaan aankijken, Eliza's bolle buikje was soms duidelijk op te merken en tja ik was nu eenmaal één van de eerste om de laatste nieuwtjes te weten. Het was vreselijk om te horen wat ze over haar zeiden op bepaalde momenten, het waren woorden waar ik nu al zeker niet aan durfde te denken. Het was niet omdat we beiden uit elkaar waren, dat dat betekende dat mensen minachtend over Eliza mochten praten, of enige andere vrienden van me. Maar telkens als ik zo voor haar sta voel ik me weer de grote lafaard dat ik werkelijk ben.
    Enkel Thad en Elaine wisten dat ik de schuldige was voor haar zwangerschap, en ik zou er vaker moeten zijn voor Eliza. Al kan ik het soms niet helpen me buiten gesloten te voelen door haar. Het is ook niet makkelijk voor mij, zomaar naar haar toe gaan ookal is het maar voor een simpele 'hoe is het met je.' Toch... Ik wilde Eliza laten zien dat ik er voor haar was, dat ze hier niet alleen hoefde te zijn al was het maar met zo'n simpele vraag.
    'Hallo, nieuw lid van de Elio filmindustries crew,' zei Elio , me hiermee ook uit mijn gedachten halend waardoor ik mijn blik weer op Eliza richtte. ‘Moe, maar prima,’ antwoorde de brunette waardoor ik haar een zwak glimlachje schonk. ‘Voor de eerste keer in mijn leven overweeg ik echt keihard te spijbelen, Hoe gaat het met jullie?’ Vervolgde ze waarbij Elio het meteen eens leek te zijn. 'Oh, spijbelen, dat klinkt als heaven momenteel,' Lachtte de jongen naast me wat me even mijn hoofd deed schudden. "Nouuuu , waag het niet me hier alleen achter te laten." klaagde ik plagend al had ik er in werkelijk geen problemen mee, de hele school zou leeg moeten zijn om me echt alleen te gaan voelen hier. 'Maar voor de rest gaat het wel goed, het is het einde van de week, dus dat is een pluspunt. We hebben bijna weer een week overleefd,' Vervolgde Elio waarbij ik mijn handen nonchalant in mijn broekzakken stak. "Ja daarbij is het maar een half dagje, al hebben we wiskunde het tweede lesuur." zei ik met een zachte grinnik. Mijn vingers speelden wat nervues met de mobiel die diep in mijn zakken stak en ik schrok dan ook best op toen ik het ding als een gek voelde vibreren. Mijn hele been trilde haast mee. Ietswat verbaasd haalde ik mijn mobiel boven en zag ik de hulpkreten van Elaine, poor girl.

    To Elaine:
    Sup ?
    Moet ik je komen redden?
    Ik zit zelf ook in een wat ongemakkelijke situatie *that weird upside down emoji*
    Ik ben op de gang beam me up scotty


    Mijn vingers vlogen snel over het schermpje heen en ik hoopte ergens dat Elaine me mee zou sleuren naar geschiedenis zodat ik mezelf niet voor paal zou zetten bij Eliza. We zouden zo gaan praten en gezien ik niet wist wat maakte me dit nog nerveuzer dan ik nu al was. Maar ze 'prima'... Net zoals de vorige keer dat we hadden afgesproken. Een zachte zucht verliet mijn lippen waarna ik mijn blik weer op de twee voor me richtte. "Eeeh ..." begon ik toen ik besefte dat ik hier als een halve debiel stond. "Ga je ook naar het feestje vanavond?" kwam er als een soort van noodvraag over mijn lippen, wat moest ik anders vragen zonder dat Elio er iets van kon gaan denken.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Eliza St. Claire

    16 Outcast/Pregnant Junior Lockers > Elio & Zach.


                ’Hallo, nieuw lid van de Elio filmindustries crew.’
          Mijn mondhoeken krullen meteen wat omhoog. Ik hou van Elio’s luchtige houding naar me toe, alsof er niet zo’n ongemakkelijkheid tussen ons in hangt als tussen mij en vele anderen. Ik klem mijn boek wat beter tegen me aan en leun tegen de locker, als ik naar de twee heren voor me kijk. Op de een of andere manier lukt het me minder Zach’s ogen op te zoeken, maar toch probeer ik me zo normaal mogelijk te gedragen jegens hem. Het mag ook niet gaan opvallen, dat we beide – want ik weet dat hij ze ook heeft – met onuitgesproken gedachten zitten.
          Wanneer Elio dan ook nog eens opmerkt dat spijbelen hemels klinkt, ontsnapt er zelfs een zacht lachje aan mijn lippen.
          ’Betekent dat dat ik aangenomen ben als je assistente?’ grap ik, ondanks ik het ergens wel meen. Ik genoot er vroeger altijd van aan Elio’s films mee te werken, en nu snak ik naar diezelfde afleiding.
          Zach’s reactie op hem komt nauwelijks bij me binnen, ondanks ik even lach op het moment dat ik dat zou moeten doen en zijn wiskunde-opmerking me niet ontgaat.
          ’Jij blij, ik heb het nu,’ zeg ik als ik het boek wat ophoud. ‘Maar Elio heeft gelijk. Nog maar een paar uur en we hebben weer een week overleefd.’ Weer glimlach ik zacht en steek een lok haar achter mijn oor weg – als ik niet probeer te kijken hoe Zach op zijn mobiel begint te typen.
          ’Wanneer komt de volgende film uit, Elio?’ vraag ik daarom, met weldegelijk een oprechte interesse. Ik hield van al Elio’s films, zelfs degenen die niet zo populair waren.
          ’Eeh. . . Ga je ook naar het feestje vanavond?’
          Afgeleid kijk ik weer door naar Zach. ‘Eh- ik denk het? Ik twijfel nog, al zie ik Nikia compleet in staat me mee te slepen, schat als ze is,’ zeg ik met een halve grijns, mijn nervositeit voor het feest verbergend. ‘En, gaan jullie?’


    A girl who wonders.

    Elio Romeo Silvestri

    'If it can be
    Written our thought
    It can be filmed'


    18 Years | Filmfanatic | Senior | At school | With Zach and Eliza
    "Nouuuu , waag het niet me hier alleen achter te laten." klaagde Zach dramatisch toen Elio aangaf dat voor hem spijbelen ook niet bepaald verkeerd klonk. Kort schudde Elio zijn hoofd bij het horen van Zach zijn woorden. 'Oh kom op, je overleeft het wel zonder mij,' zei Elio lachend. 'Ik geloof in je.' voegde de jongen er nog aan toe, waarna hij een bemoedigende glimlach liet zien, hoewel Elio eigenlijk helemaal niet van plan was om te spijbelen. Hij was sowieso niet bepaald de persoon om te spijbelen, heel soms wanneer hij echt geen zin had, maar bij de meeste van zijn lessen was hij toch wel gewoon aanwezig. ’Betekent dat dat ik aangenomen ben als je assistente?’ hoorde Elio Eliza vervolgens zeggen. Elio glimlachte naar de jongedame, assistente, dat klonk wel als een hele taak. Elio zou niet eens weten wat hij met een assistente zou moeten, de echte regisseurs hadden die wel, maar ja... Elio wist gewoon niet wat hij iemand dan zou moeten laten doen. 'Jep, je bent officieel aangenomen als mijn assistente,' zei Elio echter toch. 'Ik weet nog niet wat je moet doen, maar daar komen we wel uit.' Elio dacht nog even na, maar kon eigenlijk niet op een echte taak voor Eliza komen. 'Desnoods mag je mijn koffie halen terwijl ik anderen afsnauw omdat ze het niet goed doen,' zei Elio, maar koffie halen klonk eigenlijk wel een beetje klein. Dat afsnauwen klopte trouwens voor een deel ook wel, Elio was een perfectionist en dit toonde zich vooral wanneer hij bezig was met zijn films. Hij had een hekel aan de afsnauw kant van zichzelf, maar het leek toch elke keer weer te gebeuren wanneer hij iets maakte.
    "Ja daarbij is het maar een half dagje, al hebben we wiskunde het tweede lesuur." zei Zach vervolgens, waarmee hij verder ging op wat Elio eerder had gezegd. In de tussentijd speelde Elio een beetje afwezig met zijn huissleutels die hij in de zak van zijn broek terug gevonden had. ’Jij blij, ik heb het nu,’ zei Eliza vervolgens. ‘Maar Elio heeft gelijk. Nog maar een paar uur en we hebben weer een week overleefd.’ Elio knikte kort, hij was blij dat de week voorbij was, hij had echt wel betere dingen te doen dan school. Tenminste dat vond hij toch echt wel.
    ’Wanneer komt de volgende film uit, Elio?’ vroeg Eliza vervolgens, waarna Elio zijn blik weer op de jongedame richtte. Kort haarde Elio zijn schouders op. 'Ik weet het niet,' zei Elio. 'Ik moet alles eerst nog schrijven voordat ik mensen kan zoeken die er in willen spelen en alles.' Nogmaals haalde Elio nonchalant zijn schouders op, hij had werkelijk nog geen flauw idee hoe dingen zouden lopen. 'Maar, ideeën zijn altijd welkom.' voegde Elio er nog aan toe, de meeste van zijn films waren romantische films of drama's, dingen uit het normale leven dus als iemand een idee had stond Elio daar altijd wel voor open. ’Eeh. . . Ga je ook naar het feestje vanavond?’ begon Zach vervolgens tegen Eliza, Elio zijn ogen gingen weer even terug naar Zach die er misschien een klein beetje ongemakkelijk bij stond, maar misschien pikte Elio dit ook wel gewoon verkeerd op. ‘Eh- ik denk het? Ik twijfel nog, al zie ik Nikia compleet in staat me mee te slepen, schat als ze is,’ antwoordde Eliza op de vraag. ‘En, gaan jullie?’ vroeg de jongedame vervolgens aan de jongens. 'Ja,' antwoordde Elio. 'Oh, maar als ik je een tip mag geven. Als Alaska je vraagt om met haar mee te rijden, zeg nee.' zei Elio, waarna hij even lachend naar Zach keek. 'Ze dwingt je om te zingen, ik bedoel wie verzint zo iets.'

    Elaine Aurora Aarons

    'She wasn't looking for a knight
    She was looking for a sword'


    18 Years | Social butterfly | Outfit | At school | With Zach

    Om de tijd een beetje te doden en niet te lijken als of ze niemand had om naartoe te gaan was Elaine maar naar haar kluisje toe gelopen. Iets om erin te stoppen had ze niet eens zo zeer, alles wat er in zat zat er wel in, maar ze moest toch iets. Daarom opende ze het ding doelloos en staarde ze naar zich zelf in het spiegeltje wat ze aan de binnenkant had geplakt. Elaine had nog wel even haar haar gedaan, maar daarnaast was het eigenlijk een beetje zinloos. Ze was dan ook wel een beetje over enthousiast toen Zach haar een berichtje terug stuurde. Meteen viste ze haar telefoon uit haar broekzak en las ze de berichtjes die haar beste vriend haar had gestuurde. Nou kon Elaine natuurlijk wel iets terug naar hem sturen, maar ze besloot dit maar te laten. Daarmee zou ze haar tijd enkel verdoen, ze kon beter gewoon Zach opzoekend aar had ze zoveel meer aan. Meteen gooide Elaine daarom ook haar kluisje dicht, waarna ze de school door zweirf om Zach terug te vinden. De gang, lekker vaag wel, er waren wel tien gangen op school, zo kon hij overal wel zijn.
    Toch duurde het niet heel lang voordat Elaine Zach had gevonden, hij stond inderdaad op een van de gangen. Het werd Elaine dan ook al vrijwel meteen duidelijk over welke ongemakkelijke situatie Zach zelf had gesproken, Eliza. Eliza was een schat van een meid echt waar, maar Elaine kon wel begrijpen dat het voor Zach momenteel niet ideaal was. Vooral niet omdat hij met Elio er bij toch maar moest gaan zitten doen als of alles helemaal normaal was.
    Elaine zag het dan ook meteen als haar taak om Zach te redden van zijn ongemakkelijke situatie, natuurlijk kon ze ook gewoon bij ze komen staan en met Elio en Eliza praten, maar ja of dat nou een echte redding was? Bovendien was het voor Elaine ook niet meteen als of ze vreselijk veel met de andere twee had, Elio kende ze eigenlijk niet eens zo goed en Eliza... het was gewoon altijd een beetje vreemd tussen hen twee.
    'Hey,' begon Elaine toen ze bij het drietal stond, terwijl ze haar arm al om die van Zach heen sloeg. 'Het spijt me heel erg, maar ik moet deze hunk even van jullie stelen,' zei Elaine, waarna ze naar de andere twee glimlachte. 'Het is een noodgeval, maar hij zal jullie echt missen,' zei Elaine waarna ze kort naar Zach keek om de jongen vervolgens toch maar bij Eliza en Elio weg te trekken.
    Elaine stopte pas met lopen toen ze uit het zicht van Eliza en Elio waren, toen liet ze Zach los en draaide ze zich naar haar beste vriend toe. 'Oké, ' begon ze. 'Zijn je struggles groot genoeg of mag ik je eerst vertellen over mijn grote, eigenlijk niet zo grote, problemen?'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.



    ZACHARY CURTIS REED

    Classclown / Social butterfly




    Elio en Eliza waren nog druk in gesprek met elkaar al was mijn aandacht voor de twee wat afgezwakt. 'Oh kom op, je overleeft het wel zonder mij, Ik geloof in je.' voegde Elio er met een lachje nog aan toe al kende ik de jongen goed genoeg om te weten dat hij niet zou gaan spijbelen, hij was nu eenmaal al op schoolgrond en het eerste uur was het zijn favoriete vak.
    ’Betekent dat dat ik aangenomen ben als je assistente?’ 'Jep, je bent officieel aangenomen als mijn assistente,' 'Ik weet nog niet wat je moet doen, maar daar komen we wel uit.' 'Desnoods mag je mijn koffie halen terwijl ik anderen afsnauw omdat ze het niet goed doen,' zei Elio vervolgens tegen Eliza druk in gesprek, kort liet ik mijn blik over Eliza glijden, de jongedame was te goed om gewoon maar een assistente te zijn, laat staan koffie te halen. Ze hoorde net voor de camera te staan en te acteren, iets waar ze echt in straalde. Zelfs met een bolle baby buik zou ze nog prima kunnen acteren, daar was ik zeker van.
    ’Wanneer komt de volgende film uit, Elio?’ Vroeg Eliza vervolgens waarbij Elio ons vertelde dat hij het nog niet wist. 'Ik moet alles eerst nog schrijven voordat ik mensen kan zoeken die er in willen spelen en alles.' zei hij waarna hij nonchalant zijn schouders ophaalde.
    'Maar, ideeën zijn altijd welkom.' voegde Elio er nog aan toe waardoor ik de jongen enkel een afwezig glimlachje schonk. Tienerzwangerschap? kwam er ironisch in mijn hoofd al schudde ik die gedachten al gauw weer weg, mijn leven was al drama genoeg.

    Bij mijn vraag of ze ook naar het feest ging leek ze even onzeker. ‘Eh- ik denk het? Ik twijfel nog, al zie ik Nikia compleet in staat me mee te slepen, schat als ze is,’ antwoordde Eliza waardoor ik begrijpend knikte. ‘En, gaan jullie?’ Kaatste Eliza de bal terug waarop ik knikte . 'Ja,' antwoordde Elio voor ons beiden dan ook simpel. 'Oh, maar als ik je een tip mag geven. Als Alaska je vraagt om met haar mee te rijden, zeg nee.' zei Elio wat me ook deed lachen. 'Ze dwingt je om te zingen, ik bedoel wie verzint zo iets.' Ik grijnsde. "Een Alaskaans monster" zei ik wenkbrauw wiebelend. Vanuit mijn ooghoeken zag ik maar een al te bekende gedaante op ons afkomen waardoor mijn lippen vrolijk omhoog krulden, mijn verlossing!
    'Hey, Het spijt me heel erg, maar ik moet deze hunk even van jullie stelen,' zei Elaine tegen het tweetal met een vriendelijk glimlachje. 'Het is een noodgeval, maar hij zal jullie echt missen,' Ik knikte en glimlachte. "Zie jullie later wel!" zei ik tegen de twee waarna ik me liet meesleuren door Elaine en ik mijn vriendin een drikke kus op haar wang schonk. "Uggh bedankt, ik dacht even te sterven." zuchtte ik dramatisch eens we uit het zicht waren. 'Oké, Zijn je struggles groot genoeg of mag ik je eerst vertellen over mijn grote, eigenlijk niet zo grote, problemen?' Ik keek haar even bedenkelijk aan. "Hmm, hoewel ik hje graag mijn problemen vertel ben ik nu toch wel erg benieuwd naar jou verhaal". grijnsde ik plagend. "Nou wat zijn je niet zo grote problemen? Can I help?"








    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH