• CARPENTER HIGH
    ✯✯✯

    STORY
    Carpenter is een Amerikaans, klein dorpje waar iedereen elkaar door en door kent. Nieuwelingen blijven niet lang onbekend, geheimen blijven niet lang geheim en roddels gaan als een lopend vuurtje rond. Carpenter High, de middelbare school van het dorp, is daarom ook een bron van inspiratie. Een school zoals geen ander, waar dezelfde problemen gelden. Reputaties die sommige leerlingen gek maken. De ene groep dames gedragen zich als de koninginnen van de school, de andere groep blijft liever op de achtergrond en andere groepen hebben een eigen reputatie. Hoe zou jij omgaan op deze school? Zou jij je gek laten maken door alle personen rondom je of laat jij je schoolleven niet leiden door wat er gebeurt?

    Carpenter is een fictief, zelf verzonnen dorpje, gelegen in de staat Californië. Carpenter heeft verschillende groepen, van foute drugsdealers tot roddelgroepjes. Alles wordt gelijk doorverteld. Carpenter heeft haar eigen burgemeester en daarvoor vinden verkiezingen plaats.
    Lights is hun echte, eigen café. Hier worden onder andere vaak dates gehouden. Het is het bekendste en enige café van het dorp. Daarnaast is er een bioscoop en gezellige, kleine winkeltjes.


    CARPENTER HIGH
    Grades
    Freshmen (14–15) // Sophomores (15–16) // Juniors (16–17) // Seniors (17–18)
    Schoolkleuren
    Paars // Geel

    Sportteams
    ✯ Football • The Alpha's (try—outs zijn benodigd)
    ✯ Cheerleaders • The Omega's (try—outs zijn benodigd)
    ✯ Overige • Atletiek // Basketbal // Dansen // Honkbal // Volleybal // Zwemmen
    Schoolclubs
    Band // Drama // Feestcommissie // Schaakclub


    REGELS
    ✯ Huisregels van Quizlet
    ✯ Nieuwe topics worden gemaakt door Cabello (tenzij anders aangegeven)
    ✯ Geen perfecte personages
    ✯ Maximaal twee personages (van verschillend geslacht)
    ✯ Posts bevatten minimaal 100 woorden
    ✯ Geniet
    THERE IS ALWAYS THAT ONE TEACHER ——— THAT YOU WANNA SLAP

    ROLLEN
    Mannen
    ✯ Elio Romeo Silvestri • Solmeron • Filmfanatic • Senior • 1.4
    ✯ Gemini Cailen Vane Vernell • Cabello • Sick Boy • Junior • 1.5
    ✯ Jesse Elijah Aaron • Jurriens • Cute Gay Boy • Senior • 1.2
    ✯ Luca Leroy • Orwell • Bad Guy // Loner • Senior • 1.3
    ✯ Ryder Mavuto • Necessity • Criminal // Newbie • Senior • 1.3
    ✯ Thaddeus Kingston • Dare • Captain // Orphan • Senior • 1.3
    ✯ Yeshaya Sage Carter • Jagermeister • “Gay Kid” • Senior • 1.5
    ✯ Zachary Curtis Reed • WheeIer • Classclown • Senior • 1.3

    Vrouwen
    ✯ Alaska Phoenix Montero • Maluma • Captain • Senior • 1.4
    ✯ Arwen Ruolan Nguyen • Ricciardo • — • Senior • 1.4
    ✯ Courtney Elizabeth Grey • Cabello • Freak // Sky Girl • Senior • 1.3
    ✯ Elaine Aurora Aarons Solmeron • Social Butterfly • Senior • 1.4
    ✯ Eliza St. Claire • Orwell • Outcast • Junior • 1.3
    ✯ Lenore Lawrence • Shadowsinger • — • Senior • 1.4
    ✯ Nikia Willishka Marshall • Rasalghul • Rebel • Senior • 1.2




    SITUATIE
    Vrijdagochtend — 09:00. Binnen vijf minuten gaan de eerste lessen van start. Vandaag zijn de leerlingen om 12:00 vrij — vanwege de football overwinning. 's Avonds geeft Thaddeus Kingston (captain) een feest in het café Lights — iedereen is uitgenodigd.
    Bedenk voor jezelf welke lessen je personage(s) allemaal volgt en vervolgens verwerk je dit in een eventuele posts. Alle leerkrachten mogen zelfstandig bestuurd worden door de RPG's, maar houd het realistisch.




    © Cabello

    [ bericht aangepast op 13 maart 2018 - 16:45 ]


    •

    Alaska Phoenix Montero
    Cheer captain // Senior • 18 • w. Courtney • Outfit


    'En degene die bedacht dat school begint om half negen mag al helemaal van de trap geduwd worden.' Ik grijns lichtjes en knik, terwijl ik de deuren van de school open gooi en naar binnen loop. 'En dat ja.' zeg ik en kijk kort om me heen. Na mijn laatste woorden rolde ze haar ogen en mijn grijns wordt wat breder. 'ik ga wel met die freak uit de winkel. Of pak ik dan je schatje van je af?' Ik lach zachtjes. 'Mwah, je mag hem hebben. In dat geval ben ik toch al behoorlijk vaak vreemdgegaan.' grijns ik en loop het geschiedenis lokaal in waar ik plaats neem op een van de achterste rijen. Ik rek me kort uit en leg mijn benen nonchalant op het bureau voor me. 'I need some fun,' mompel ik en laat mijn blik door het lokaal gaan.


    El Diablo.

    LENORE LAWRENCE
    senior || seventeen || with thad alone

    Uit het niets is Thad weer boos. Als het niet blijkt uit de strakke stand van zijn kaken, dan aan zijn handen. Zijn knokkels zijn haast wit, zo strak houdt hij zijn tas vast. Zijn blik zorgt er voor dat ik het liefst onder tafel kruip.
          "Schijnbaar maakt het opnieuw niet uit wat ik denk of vind, Lenóre."
          Ik heb Thad nog nooit zo tegen mij horen praten. Het voelt als een messteek. Mijn onderlip begint te trillen en mijn ogen vullen zich met tranen, terwijl ik die normaal gezien redelijk goed tegen kan houden. Hij haat me. Het geschiedenisboek, die ik pas net te voorschijn had gehaald, prop ik abrupt terug in mijn tas. Ik wil weg. Het maakt me niet zoveel uit meer dat ik de les mis. De docent is er nog niet, waardoor ik gemakkelijk het lokaal nog uit kan glippen. Hoewel, 'gemakkelijk', in mijn haast gooi ik bijna mijn stoel omver, waarna ik snel verder loop zonder ook maar iemand aan te kijken.
          Ik hoef niet lang na te denken over mijn beslissing om naar het muzieklokaal te gaan. Het lokaal is vrijdag's het eerste uur vrij, en Mr. Davies, de muziekdocent, heeft mij een sleutel van het lokaal gegeven, voor wanneer ik op school mijn auditie wil oefenen. Door het getril van mijn handen duurt het even voor ik het lokaal open heb, maar zodra ik binnen ben sluit ik de deur achter me en laat ik me achter de piano op de grondzakken. Ik wil zo graag papa bellen om te vragen of hij mij op komt halen, maar dan gaat hij zich enkel zorgen maken. Ik moet gewoon even tot rust komen, en dan kan ik zonder problemen na de volgende les.
          Een lichte golf van paniek gaat door me heen wanneer ik me bedenk dat ik mijn viool in het geschiedenislokaal heb laten liggen, maar ik wil niet terug naar het lokaal nu.

    To: Luca
    Sorry, ik kan echt niet naar het feest gaan vanavond. Wil jij mijn viool zo meteen misschien meenemen?





    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    THADDEUS KINGSTON


    19 // Captain & Orphan // Senior // @ School, classroom > music room // & Lenore


          Thads kijkers volgen een eekhoorn buiten in één van de bomen — vastberaden het beestje de volledige les bij te blijven houden en volgen. Desalniettemin wordt zijn aandacht teruggetrokken naar het klaslokaal vanwege de stommelende geluiden voorin en het luid schrapen van een stoel. Thad kan nog net op tijd zien dat Lenore het klaslokaal abrupt weet te verlaten. Thad besluit om het geheel voor nu te laten gaan en gewoon te blijven zitten, totdat hij plotseling haar vioolkoffer ziet staan.
          Thad schiet direct overeind in zijn stoel en grijpt zoekend naar zijn rugtas. Lenore zou dan wel overstuur kunnen zijn, maar als ze haar viool vergat. . . Thad kan zichzelf wel slaan — het is immers zijn eigen schuld, stomme idioot. Uiteindelijk weet hij zijn rugtas met veel kabaal onder zijn tafeltje uit te sjorren en hem ruw over zijn schouder te gooien, waarna hij wild naar voren schiet en zijn vuist op de schouder van Regan terecht laat komen die op het punt stond om Lenore's vioolkoffer van de grond te nemen.
          'Afblijven.'
          Thads stem is een grommend bevel, maar de boodschap is heel duidelijk. Regan houdt zijn handen afwerend omhoog en kijkt verdwaasd op naar Thad, die inmiddels de vioolkoffer heeft opgepakt en hem tegen zijn borstkas duwt alsof het een kostbare schat is.
          Voordat Thad het klaslokaal uit stormt, draait hij zich eerst abrupt om en stapt met een woedende gezichtsuitdrukking op Luca af. Uiteindelijk verplaatst hij zijn blik naar Nikia, die het tafeltje naast de jongeman heeft bezet. Desondanks straalt hij één en al vijandigheid uit.
          'Nik — vind je het goed als we vanavond Lenore meenemen naar het feest? Ze verdient goed gezelschap. Wil je me SMS'en?'
          Thads gezichtsuitdrukking verzacht even en hij weet kort te glimlachen richting Nikia, waarna hij alsnog vliegensvlug het klaslokaal uit weet te benen. Vaag hoort hij aan het einde van de gang zijn leerkracht geschiedenis roepen, maar dan schiet hij rennend een nieuwe gang in naar de enige schoolse plaats waar Lenore zich op dit moment kan bevinden.

    •••

          Thad weet hijgend slippend tot stilstand te komen voor het muzieklokaal — wetende dat hij het niet beter maakt door plotseling binnen te stormen. Zuchtend haalt hij een hand over zijn gezicht om zichzelf rustiger te maken, waarna hij voorzichtig de deur richting het klaslokaal weet te openen en vervolgens naar binnen glipt. Achter hem valt de deur met een zachte klik dicht terwijl zijn kijkers de tijd nemen om te wennen aan de lichte duisternis binnen vanwege het ontbreken van en lichtbron en gordijnen voor de ramen.
          Nadat hij achter een drumstel en de gigantische gitaren heeft gekeken, weet hij een zachte snik van achter de piano te ontwaren. Voorzichtig stapt hij naar voren en legt zijn rugtas op de grond. Lenore weet dan in beeld te komen, de tranen op haar wangen breken Thads hart.
          Langzaam steekt hij haar vioolkoffer op — één mondhoek omhoog gesjord in de vorm van een lichte glimlach. Na met de koffer gewiebeld te hebben, plaatst hij hem uiterst voorzichtig neer naast zijn rugtas.
          'Len. . .'
          Thad moet zijn keel schrapen omdat zijn stem hees en onduidelijk klinkt, waardoor zijn ingehouden emoties hoorbaar zijn. Zuchtend door zijn onmacht stapt hij maar simpelweg naar voren en glijdt voor Lenore op de grond — waarbij hij een kleermakerszit aanneemt.
          'Len. . . het spijt me, van wat ik net zei — ook van hoe ik het net zei. Alleen. . ik ben gewoon ongerust om je, oké?'
          Thad kijkt voorzichtig omhoog en wordt weer geconfronteerd met de tranen, waardoor hij zijn eigen kijkers even sluit. Uiteindelijk kijkt hij haar weer aan en reikt zijn armen dan naar voren, zodat hij haar voorzichtig naar voren trekt en zijn benen aan weerszijden van haar uit kan strekken.
          'Ik weet dat je niet van knuffelen houdt, maar het moeten even ja? Len. . . ik mag die gozer gewoon niet met jou en wat hij met je doet en. . . Len, je bent de enige die ik nog heb. . .'



    He is a storm ———
    not the kind people run from, but the kind people chase.




    •

    LENORE LAWRENCE
    senior || seventeen || music classroom || alone with thad

    Ik heb eigenlijk niet echt een idee hoe lang ik al in het lokaal zit, wanneer ik plots iemand zijn keel hoor schrapen, waardoor ik verschrikt op kijk. Het is Thad, die mijn vioolkoffer omhoog uit. Hij wiebelt met de koffer, waar ik normaal gezien een mini-hartaanval had gekregen, maar nu kan ik er nauwelijks aandacht aanbesteden, met mijn hoofd vol andere dingen.
          "Len..." Hij gaat in een lotushouding voor mij zitten, waarna hij verder praat. "Len... het spijt me, van wat ik net zei, ook van hoe ik het net zei. Alleen.. ik ben gewoon ongerust om je, oké?" Thad trekt mij naar voren, naar zich toe, en ik heb weinig zin in een knuffel, maar heb ook geen puf om er tegen protesteren. "Ik weet dat je niet van knuffelen houdt, maar het moeten even ja? Len... ik mag die gozer gewoon niet met jou en wat hij met je doet en... Len, je bent de enige die ik nog heb..."
          "Ik dacht dat je me praktisch haatte," murmel ik, terwijl ik mijn armen over elkaar sla en op kijk naar Thad. 'Je doet steeds zo boos en ik dacht dat Luca en jij vrienden waren... En nu doe je aardig, maar als ik straks weer iets met Luca ga doendan ga je vast weer boos weg'. Eigenlijk had ik dat willen zeggen, maar ik wil het niet erger maken dan het al was. "En je hoeft niet ongerust te zijn. Luca is tot nu toe enkel aardig tegen me geweest. Hij gaat heus niks vreemds uitvoeren. Maar ik zal vanavond niet naar je feest gaan, als je dat niet wilt. Ik moet toch oefenen voor Juilliard."



    [ bericht aangepast op 19 maart 2018 - 23:01 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    THADDEUS KINGSTON


    19 // Captain & Orphan // Senior // @ School, music room // & Lenore


          'Ik dacht dat je me praktisch haatte. . .'
          Zuchtend kijkt Thad neer op Lenore in zijn armen — blik verdrietig en vragend. Wellicht heeft het geleken alsof hij Lenore haatte, maar dat zou hij nooit kunnen. Lenore is hetgeen wat hem al die jaren op de been heeft gehouden.
          'En je hoeft niet ongerust te zijn. Luca is tot nu toe enkel aardig tegen me geweest. Hij gaat heus niks vreemds uitvoeren. Maar ik zal vanavond niet naar je feest gaan, als je dat niet wil. Ik moet toch oefenen voor Juilliard.'
          Thad laat zijn armen langzaam langs Lenore's lichaam omlaag glijden — waardoor ze niet continu wordt geknuffeld. Afwezig speelt hij met een haarlok, welke hij keer op keer op zijn vinger windt.
          'Ik denk ook echt niet dat hij iets vreemds uit gaat voeren bij je, LennieLen. Alhoewel hij dat al heeft gedaan — hij heeft je laten spijbelen, jou Lenore en daarmee je kans op Juilliard op het spel gezet.'
          Thad voelt zichzelf opnieuw steeds bozer en bozer worden en haalt even adem, waarbij hij zijn kijkers kort sluit.
          'Luca heeft te veel problemen met en rondom zichzelf de afgelopen periode en zou niet eens het risico moeten nemen om jou daarbij ook maar te betrekken — dat heb ik hem ook gezegd. Maar niemand schijnt daar ook maar iets om te geven. . . terwijl ik alleen maar het beste voor jou wil.'
          Thad haalt voorzichtig zijn armen van Lenore af en leunt dan naar achteren zodat ze elkaar niet meer aanraken. Waarom is hij hier zo gevoelig over?
          'En ik wil dat je vanavond komt, anders red ik het nooit in m'n eentje daar zo. . . Ik heb Nikia al gevraagd of je samen met ons mee kan.'












    He is a storm ———
    not the kind people run from, but the kind people chase.


    •

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Nikia Willishka Marshall

    ”He smiled and all I could think was
    ‘Oh shit’. ”

    • Eighteen • The Rebel • With Thad & Elaine -> Luca •

    ”Is dat zelfs nog een vraag?” klinkt het droogjes vanuit Luca die, zodra hij mijn vraag hoorde, zijn telefoon weg stak en zijn stoelen terug op vier poten liet landen. Geamuseerd krulde mijn mondhoeken zich nog iets verder op. “All yours.” Nog voor hij deze twee woorden had uitgesproken had ik de stoel al van zijn plek afgetrokken en mijn tas op de grond laten ploffen, alvorens mijn boeken eruit gevist te hebben. Verveeld liet ik deze op tafel terecht komen zodra mijn billen het zitvlak raakte. Geschiedenis was niet helemaal mijn ding, op misschien enkele delen na die me wel wisten te boeien.
          ”Long time no see, Nik. Hoe gaat het met jou op deze wondermooie dag?” klinkt het weer droogjes vanuit Luca. Echter zie ik de speelse grijns op zijn lippen; welke ik inmiddels weet te herkennen uit duizenden. Deze jongen was tenslotte niet alleen een vriend, maar eens ook mijn vriendje geweest. Dat het niet werkte op den duur negeerde ik maar, onze vriendschap was gelukkig wel blijven staan en die was nu belangrijker dan het andere. “Klaar voor 50 minuten puur plezier in de vorm van Geschiedenis?” Een zachte lach verliet mijn lippen als de sarcasme me niet ontgaat die in zijn stem verweven lijkt te zijn. “Mijn humeur is dusdanig goed dat deze plezierige geschiedenis les daar niks aan af gaat doen,” glimlach ik zoetjes op een plagende toon en sla mijn boeken voor het oog open op tafel. “Plus dat ik me niet in het slechtste gezelschap bevind, dus nu moet het helemaal goed komen.” Grijnzend blik ik een keer Luca zijn kant op. Echter wanneer ik een pakweg serieuzer wil vragen hoe het met hem gaat wordt ik nog voor ik de vraag kan stellen onderbroken door Thad, waardoor een frons zich tussen mijn wenkbrauwen nestelt als ik diens uitdrukking zie. De vijandigheid die hij leek uit te stralen was ik niet van hem gewend en hoewel deze niet op mij gericht leek te zijn, werd ik er toch lichtelijk ongemakkelijk van.
          ”Nik — vind je het goed als we vanavond Lenore meenemen naar het feest? Ze verdient goed gezelschap. Wil je me SMS'en?”
    Heel veel tijd krijg ik helaas niet doordat Thad vrij direct alweer verdwijnt en ik hem een beetje verbluft nakijk. “Eh — wat was dat?” Vragend kijk ik opzij naar Luca daar het overduidelijk was dat Thad’s vijandigheid met hem te maken had en frons opnieuw als ik tussendoor een keer blik na de deur waar Thad zojuist door verdwenen is.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Luca Leroy

    18 • Bad Guy • Senior • Geschiedenislokaal > Alone


    Ik trek een mondhoek omhoog door haar zachte lach en plof mijn arm ontspannen op de rugleuning van haar stoel. Niet flirtend — natuurlijk niet flirtend. Dat weet Nikia ook. Het is simpelweg bijzonder hoe zeer ik me op mijn gemak voel bij haar.
          ’Mijn humeur is dusdanig goed dat deze plezierige geschiedenisles daar niks aan af gaat doen,’ informeert ze me meteen plagende ondertoon. ‘Plus dat ik me niet in het slechtste gezelschap bevind, dus nu moet het helemaal goedkomen.’
          Het amusement is in haar ogen te zien, maar al snel word ik afgeleid door de situatie die zich wat verder ontvouwt — en Lenore die plotseling de les verlaat, wat op zich al verontrustend is. Lenore spijbelt niet snel. Wanneer Thad dan ook nog eens naar onze tafel komt, voel ik een diepe woede in me opborrelen. Hij probeert Lenore compleet in zijn controle te houden, en ik heb het er zwaar mee gehad — daar hij haar alleen maar slechter laat voelen. Dat hij schijnbaar ook nog eens voor haar beslist dat ze met hem en Nikia naar het feest zal gaan, bekrachtigt dat gevoel alleen maar.
          ’Eh — wat was dat?’
          Ik adem wat scherper in, maar richt mijn blik zo kalm ik kan naar Nikia — zij draagt immers geen schuld in deze situatie. ‘Thad die ’t niet kan verdragen dat ik met Lenore omga, natuurlijk. . .’ brom ik wat, mijn woede duidelijk in mijn stem klinkend. Toch dwing ik mezelf te blijven zitten — wat al een wonder is op zich, want normaliter zou ik gewoon achter hem aan gaan en hem op zijn donder geven als het moest. Nee, ik blijf zitten. Voor Lenore, en voor Nikia. Hel — toch een beter persoon aan het worden dan.
          ’Heb ’t helemaal gehad,’ voeg ik er nog net zo brommend aan toe terwijl ik mijn gsm uit mijn zak haal. ‘Heb der niks misdaan, maar toch doet ‘ie alsof ik haar ieder moment onder een auto ga gooien ofzo. Normaal ging ik ook gewoon met haar naar dat feest gaan, maar dat is schijnbaar ook veranderd ondertussen.’ Ik laat mijn blik over het bericht glijden en zucht een keer, om snel wat terug te typen. Ik wil haar heel wat vragen, maar er is maar één vraag waar ik echt een antwoord op wil.

    > Lenore
    We hoeven niet naar ’t feest als je niet wilt. Doen we wat anders.
    > Lenore
    U okay?


          Dan richt ik me weer tot Nikia, en frons een keer subtiel. ‘Sorry Nik — dat je nu ook in dit hele drama zit,’ mompel ik haar dan toe. Zelf heb ik een bloedhekel aan drama, dus ergens neem ik het Thad zo kwalijk dat hij er hier een van maakt. ‘Maar, goed humeur. Dus ’t gaat echt goed met je?’ Ik kijk wat peilend naar haar, wetende dat ook Nikia haar slechte momenten heeft gehad.




    A girl who wonders.

    Courtney ''Cour'' Elizabeth Grey



    THERE'S ALWAYS GONNA BE A GIRL WHO'S PRETTIER THAN YOU...
    ...YOU JUST NEED TO FIND THAT ONE GUY THAT DOESN'T CARE.

    — School, in the front • Senior Class • With Alaska • clothes
    Courtney lachte om het antwoord van Alaska op haar opmerking. Samen liepen ze naar binnen, door naar het geschiedenis lokaal in één van de eerste gangen. 'Mwah, je mag hem hebben. In dat geval ben ik toch al behoorlijk vaak vreemdgegaan.' Haar vriendin ging op de achterste rij ging zitten, met haar benen op de tafel voor haar. Courtney glimlachte, waarna de jongedame naast haar ging zitten. 'I need some fun,' hoort ze haar vriendin naast haar mompelen. ''Wacht... Je wil toch geen drugs of zo? Nee, Alaska. Dat kan je niet doen... Nee toch!'' Begon ze te stotteren.


    ''With all due respect, which is none...''

    Alaska Phoenix Montero
    Cheer captain // Senior • 18 • w. Courtney • Outfit


    ''Wacht... Je wil toch geen drugs of zo? Nee, Alaska. Dat kan je niet doen... Nee toch!'' begon Courtney naast me te stotteren. Ik kantel mijn hoofd naar haar toe, een verbaasde blik in mijn ogen en mijn wenkbrauwen wat opgetrokken. Dit tot een lichte duivelse grijns op mijn lippen verschijnt. 'Ik had het eigenlijk over lichamelijke fun...' zeg ik en hou mijn hoofd wat schuin. 'Maar jouw idee is veel beter! Na deze les ja?' zeg ik en knipoog naar haar. 'Heb vast nog wel een joint of iets dergelijks in mijn kluisje liggen.' fluister ik speels en lach zachtjes.


    El Diablo.



    ZACHARY CURTIS REED

    Classclown / Social butterfly




    Elaine liet een diepe zucht haar lippennontsnappen waardoor ik mijn wenkbrauwen iets optrok, ik dacht eerst dat mijn beste vriedin eerst had gegrapt over haar dramatische ervaring, maar bij het zien van haar houding begon ik me stilaan toch zorgen te maken om haar. 'Ja, misschien kan je helpen maar ik weet nog niet hoe,' begon ze , ik ging wat rechter staan terwijl ik Elaine even onderzoekend bekeek, ze leek ergens wel ongemakkelijk al zou dat niet aan mij liggen toch? 'Maar ja, in iedergeval, Ik heb met Thad gepraat, voor het eerst in ik weet niet, een paar weken, misschien wel een maand en het was me toch ongemakkelijk....' mijn wenkbrauwen schoten de lucht in en mijn mond viel haast een stukje open. Voor zover ik me kon herinneren waren Thad, Elaine en ik praktisch met elkaar opgegroeid, wij drietjes waren onafscheidelijk te noemen en ik was dol op mijn beste vrienden. Natuurlijk hebben we allemaal wel moeilijke periodes gehad en ondanks dat ik me met beide erdoor heb kunnen boksen en onze vriendschap zo goed als onbreekbaar is geworden, is deze band tussen Elaine en Thad enorm verwaterd.
    Het was een spijtig fenomeen en ik kon het nu dan ook niet laten om een enthousiaste glimlach op mijn nog steed geschokte gezicht te toveren. Elaine zuchtte echter voor ze weer sprak. 'Ik weet niet wat ik deed man... Ik nodigde hem ineens uit om samen naar het feest van vanavond te gaan, maar hij zij nee en ik liep tegen hem op en ja... Ik weet niet eens meer wat ik tegen hem heb gezegd en alles, maar het was super weird.' Dramatisch haalde de blondine haar handen in de lucht alsof ze god nu even uitmaakte voor eikel omdat hij haar door deze inderdaad nogal akward moment had getrokken. 'En het ergste was nog dat ik hem aaide toen ik weg ging, ik aaide hem, welke freak doet dat nog.' Ze liet haar food wat hangen en net als ik wat wilde zeggen klonk de bel al luid door het lokaal heen. Met een brede grimas om mijn lippen sloeg ik mijn arm om Elaine's schouder heen en aaide ik braafjes/droogjes haar hoofd. "Deze gek doet het en daarom ben ik ook dol op haar. " zei ik eerlijk waarna ik mijn hoofd iets schuin hield. "Daarbij!" begon ik weer enthousiast. "Jullie hebben toch even gepraat en ja het is misschien ook wel vaag om Thad mee te vragen naar zijn eigen feest, maar het is een beginnetje." zei ik schouderophalend. " Ik bedoel , ik ken jou en Thad al sinds de zandbak, waar we zand in onze onderbroeken gooide om te kijken wiens pamper het meeste gewicht kon dragen. EN Thad is ook nog steeds beste vrienden met deze dork, dus hé. Don't give up Elaine." ik drukte een dikke smakkerd op haar wang zodat ze zich hopelijk al een stukje beter zou voelen. "Maar ehh, Geschiedenis? " stelde ik voor waarna ik haar niet echt de kans haf en mijn arm door de hare haakte.
    "Ik heb trouwens wat steun nodig deze middag." begon ik een stuk stiller dan net tegen Elaine. "Eliza wilde me deze middag spreken over iets, ik ben nerveus as hell. " zuchtte ik waarna ik een hand door mijn korte haren liet glijden. "Wat als er iets mis is met... jeweetwel? "




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    'Yeshaya'
    17 y/o • ''The Gay Kid'' • With Ryder @ office



    Voor we überhaupt de deur uit waren, klonk de bel al door de hallen van Carpenter. Het was toch al later geweest dan ik gedacht had. De schoolhoofd moest toch minder lange preken gaan houden tegen nieuwe leerlingen.
    ‘Ik meende dat Biology pas het tweede uur was?’ merkte Ry op. Whew. Wie gaf wie nu een rondleiding? Het leek eerder andersom, gezien ik inderdaad vergist had in het vak. Oeps. Voor ik echter mezelf kon redden besloot Ryder om terug te komen op mijn bewering over de traditionele klassieker genaamd Romeo & Juliet.
    ‘En om terug te komen op Romeo & Juliet: wat ontzettend cliché van hier.’ Begon hij, waarbij hij mijn mening bevestigde. Tja. Soms leek het net alsof scholen juist wilde dat we dit verhaal kende, zodat ze rare ideeën in ons hoofd konden boren, zoals zelfmoord plegen als je relatie niet lukte. Laat dat nou even pech zijn voor hen, gezien mijn liefdesleven nog minder romantisch was dan dat van een wrattenzwijn. De kans dat ik in een modderpoel lag te rollen was groter, dan dat ik op een date werd gevraagd. Natuurlijk had ik wel eens een relatie gehad, maar dat was toen ik nog niet uit de kast was. De jongen was nog eens de grootste fout van mijn leven geweest.
    ‘Kunnen ze serieus niks originelers bedenken? Wat dacht je van Achilles en Patroclus?’ Ik haalde even mijn schouders op, waar ik even een keek naar onze handen keek die nog steeds verstrengeld was. Tja ik wist dat ik het had gedaan, ik ging met te veel vrouwelijke mensen om, waar dit normaal mee was. Echter had Ryder niet los gelaten en na zijn stille hint van Achilles en Patroclus, wist ik dat Ryder de verkeerde gedachten had. He was barking up the wrong tree, maar ik ging hem niet wijzer maken dan hij was. De meeste dachten toch hier dat ‘The Gay Kid’ was en dat had ik liever dan de ‘Tranny.’ Ja het was het jaar dat Gigi Gorgeous ging trouwen met haar girlfriend, het jaar van 2018, maar toch leken sommige LGBTQIA+ onderwerpen een taboe op highschools. GBFs’ waren nog populair geweest, maar ik had nog nooit van een TBF gehoord. En nee, laten we dat absoluut niet in maken.
    ‘Misschien toch de drama club, Ry?’ plaagde ik hem, voor ik weer begon te lopen. ‘Maar we hebben Wiskunde. Even saai als Biologie. Maar ach. Houd ons weer van de straat af.’
    Met dat nam ik hem mee naar de wiskunde lokaal. Pas in het lokaal liet ik zijn hand los, waar ik plaats nam ergens achterin naast een raam. Ik haalde mijn boeken uit de tas tevoorschijn, waar ik ze op de juiste pagina opensloeg. ‘Heb jij je boeken al gekregen? Anders mag je wel met mij mee kijken.’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Elio Romeo Silvestri

    'If it can be
    Written our thought
    It can be filmed'


    18 Years | Filmfanatic | Senior | At school | With Eliza
    ‘Het is echt niet nodig, Elio,’ zei Eliza meteen toen Elio de jongedame aanbood om gewoon met haar mee te lopen naar haar les of wat voor haar ook maar het beste zou zijn. Echter leek Eliza hier dus niet akkoord mee te willen gaan. ‘Ik ben gewoon moe — en heb niet veel ontbeten. Zitten zal me goed doen. Voel je alsjeblieft niet verplicht mee te lopen, en je hoeft me nog net niet naar buiten te loodsen.’ ging de jongedame vervolgens verder, ‘Het is wel lief van je, bedankt. Ik zie je vanavond misschien wel tijdens het feest, oké? En anders appen we wel.’ voegde Eliza er uiteindelijk nog aan toe, waarna ze zich zelf al afzette van het kluisje om weg te lopen. 'Ach Eliza,' begon Elio terwijl hij de jongedame achterna liep, hopend dat hij niet te stalkerig over zou komen, hij wou gewoon goed voor de jongedame zorgen. 'Ik kom wel vaker te laat bij Geschiedenis, het is dus maar een kleine moeite om met je mee te lopen.' In werkelijkheid zat er nog wel een redelijk grote afstand tussen het wiskunde lokaal en het geschiedenis lokaal, maar dit feit deed er niet echt toe. Als Elio nu met Eliza meeliep dan had hij een deel van zijn work-out voor vandaag ook weer gehad. Het was tenslotte niet als of Elio normaal gesproken veel meer met zijn leven deed als het om sport ging. Hij zat wel bij het athletiek team van de school, maar dan rende hij meestal ook maar een paar rondjes, het was niet als of ze hem echt vaak inzetten voor de grote wedstrijden zo goed was Elio gewoon niet. Elio had dan ook geen enkele ambitie om een grote hardloper te worden, zijn ambities lagen totaal ergens anders, zoals de meeste mensen wel wisten.
    'Bovendien kom ik wel vaker te laat bij geschiedenis, mijn leraar verwacht waarschijnlijk gewoon bijna dat ik te laat kom.' zei Elio, waarna hij nonchalant zijn schouder ophaalde. Opnieuw was het misschien wel een beetje een overdrijving. Elio kwam weleens te laat, maar lang niet altijd. Hoewel, als hij ergens te laat kwam dan was het toch wel geschiedenis. De eerste uren van de dag stonden Elio nou eenmaal niet heel erg aan. Het was te vroeg. Elio sloeg zijn arm om Eliza haar schouder heen. 'Je weet dat je mijn gezelligheid helemaal naar het wiskunde lokaal niet kunt missen,' zei hij waarna hij speels naar haar glimlachte.
    Elaine Aurora Aarons

    'She wasn't looking for a knight
    She was looking for a sword'


    Natuurlijk wist Elaine wel dat ze de beste beste vriend had die ze zich kon wensen, maar Zach zijn reactie deed haar toch weer realseren dat ze het eigenlijk niet beter had kunnen treffen dan met Zach, de schat. "Deze gek doet het en daarom ben ik ook dol op haar. " begon Zach nog over het feit dat Elaine Thad over zijn hoofd had geaaid. 'Ik ben ook dol op jou,' zei Elaine, inmiddels alweer met een kleine lach op haar lippen, want ja dat was wel wat Zach voor haar deed. Hij toverde zo binnen enkele seconden weer een lach op haar lippen. "Daarbij! Jullie hebben toch even gepraat en ja het is misschien ook wel vaag om Thad mee te vragen naar zijn eigen feest, maar het is een beginnetje." ging Zach verder, hoewel hij het hier misschien niet direct beter mee maakte, want het was Elaine helemaal niet in haar hoofd opgekomen dat het Thad zijn feestje was. Ze had hem uitgenodigd voor een feestje waar hij sowieso wel zou zijn. 'Oh shit,' mompelde Elaine. 'Waarom bedacht ik me dat niet, ik ben zooo dom,' mompelde ze waarna ze Zach zielig aan keek. Waarom had ze ook niet eerst normaal na kunnen denken voordat ze er vanalles uit flapte tegenover Thad. Als ze na had gedacht dan had alles waarschijnlijk niet zo onwijs ongemakkelijk geweest. " Ik bedoel , ik ken jou en Thad al sinds de zandbak, waar we zand in onze onderbroeken gooide om te kijken wiens pamper het meeste gewicht kon dragen. EN Thad is ook nog steeds beste vrienden met deze dork, dus hé. Don't give up Elaine." zei Zach vervolgens tegen Elaine, wat dan wel weer een grote glimlach op Elaine haar lippen liet verschijnen. Soms verlangde Elaine wel naar de tijd waar ze hun luiers vol kieperden of met plastic zwaardjes tegen elkaar aan het vechten waren. Dat was de tijd dat ze nog wel bevriend was met Thad en ja... ze miste Thad toch wel.
    Na Zach zijn woorden duwde hij zijn lippen ook nog eens goed op Elaine haar wang een lach rolde over Elaine haar lippen. 'Zach, heeft iemand je vandaag al verteld hoe geweldig je wel niet bent,' zei ze tegen de jongen. 'Want je bent geweldig,'
    Na Zach z ijn woorden had Elaine haar arm door die van de jongen gehaakt en waren ze al snel op weg naar geschiedenis... helaas. "Ik heb trouwens wat steun nodig deze middag." begon Zach toen plotseling, veel ernstiger dan zijn woorder van eerst. Meteen keek Elaine op naar de jongen. "Eliza wilde me deze middag spreken over iets, ik ben nerveus as hell. " zei Zach tegen haar. "Wat als er iets mis is met... jeweetwel? " Elaine wou dat ze Zach zijn vermogen om goed advies te geven van hem kon erven, want op dit moment had ze even geen flauw idee wat ze Zach moest vertellen. 'Het is vast wel goed, misschien wil je ze gewoon wel spreken over zorg of je haar wil helpen en alles.' opperde Elaine. 'Of ze zegt dat ze je mist, nooit van het ergste uitgaan, het komt echt wel goed.'

    [ bericht aangepast op 23 maart 2018 - 17:12 ]


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Courtney ''Cour'' Elizabeth Grey



    THERE'S ALWAYS GONNA BE A GIRL WHO'S PRETTIER THAN YOU...
    ...YOU JUST NEED TO FIND THAT ONE GUY THAT DOESN'T CARE.

    — School, in the front • Senior Class • With Alaska • clothes
    Alaska kantelt haar hoofd naar Courtney toe. Ze had een verbaasde blik in haar ogen, maar Courtney wou ook zeker weten dat Alaska niet ineens zo'n rare drugs zwerver werd. 'Ik had het eigenlijk over lichamelijke fun...' begon Alaska. Voor vijf seconden kon Courtney weer ademen, ze wou net ''mooi zo'' mompelen, tot haar bestie verder ging met praten. 'Maar jouw idee is veel beter! Na deze les ja? Heb vast nog wel een joint of iets dergelijks in mijn kluisje liggen.' Courtney legde snel een hand op haar mond, maar kon een zachte kreet niet onderdrukken. ''Alaska, meen je die nou serieus?'' Paniekerig begon ze haar door de war te schudden, ''zeg NU nee Alaska. Je wordt geen VIEZE STRAAT ZWERVER.''


    ''With all due respect, which is none...''

    LENORE LAWRENCE
    senior || seventeen || music classroom || alone with thad

    Thad's armen glijden naar beneden, maar een van zijn handen blijft met een lok van mijn haar spelen, waar ik stilletjes naar kijk.
          "Ik denk ook echt niet dat hij iets vreemds uit gaat voeren bij je, LennieLen. Alhoewel hij dat al heeft gedaan, hij heeft je laten spijbelen, jou Lenore en daarmee je kans op Juilliard op het spel gezet."
          "Het is maar spijbelen. Nouja, 'maar'. Het was maar één keertje, Thad. Oprecht. En hij bedoelt niks slechts... Waren jullie niet zelfs vrienden?
          "Luca heeft te veel problemen met en rondom zichzelf de afgelopen periode en zou niet eens het risico moeten nemen om jou daarbij ook maar te betrekken, dat heb ik hem ook gezegd. Maar niemand schijnt daar ook maar iets om te geven... terwijl ik alleen maar het beste voor jou wil. En ik wil dat je vanavond komt, anders red ik het nooit in m'n eentje daar zo... Ik heb Nikia al gevraagd of je samen met ons mee kan."
          "Thad..." zucht ik zachtjes. "Dat Luca problemen heeft, betekent onder andere dat hij het zwaar heeft en om iemand daarom te negeren... Dat kan ik niet. Hij heeft juist mensen nodig. En Luca heeft al voorgesteld om samen te gaan vanavond. En ik ga hem niet vertellen dat ik in eens zomaar niet meer kan, om dan wel met jou en Nikia te gaan. Bovendien ben ik dan toch enkel maar het derde wiel."

    To: Luca
    Ik weet het niet. Thad is volgens mij nog nooit zo boos op me geweest, of zo teleurgesteld...








    To the stars who listen — and the dreams that are answered



    ZACHARY CURTIS REED

    Classclown / Social butterfly





    Elaine met een glimlach zien maakte mijn dag meteen al weer goed 'Ik ben ook dol op jou,' zei de blondine dan ook weer terug met een glimlachje op haar roze lippen. Haar gezicht veranderde dan ook weer naarmate ik verder ratelde waardoor een 'Oh shit,' over haar lippen rolde. 'Waarom bedacht ik me dat niet, ik ben zooo dom,' mompelde ze met een zielige blik eens ze ook door had dat het Thad's eigen feestje was. 'Zach, heeft iemand je vandaag al verteld hoe geweldig je wel niet bent,' mertke Elaine op waardoor ik haar met een grijnsje aankeek. 'Want je bent geweldig,' haar woorden deden me glunderen. "Weet ik toch." grapte ik al vond ik het oprecht erg fijn om deze woorden te horen. Het waren simpele woorden maar soms hoefde ik ook niet meer dan dat. Elaine was ook een geweldige meid en vriendin, toen ze dan ook leek te merken dat ik nerveus was maakte haar glimlach even plaats voor een moeilijke blik. 'Het is vast wel goed, misschien wil je ze gewoon wel spreken over zorg of je haar wil helpen en alles.' begon Elaine bedenkelijk 'Of ze zegt dat ze je mist, nooit van het ergste uitgaan, het komt echt wel goed.' Het klonk ergens wel logisch en als het ernistg was had ze me wel eerder gebeld toch? Ik haf Elaine nog een korte knuffel als teken van dank. "Ja je hebt vast gelijk." zei ik terwijl ik op de binnenkant van mijn wang beet. "Zou ze me missen denk je? ik eh... " ik schudde mijn hoofd weer, Eliza en ik waren nu al 5 maanden uit elkaar, en dat door een stomme roddel dat zich toen de ronde had gedaan. Natuurlijk hadden we wel nog contact gehouden en gepraat, henche the news. Maar toch, ik miste Eliza toch verschrikkelijk erg. Niet alleen in de romantische manier maar ook als vrienden want ieder gesprek dat we nu deelden was toch echt vreselijk akward. Echter wilde ik nu niet aan Elaine toegeven dat ik Eliza nu echt verschrikkelijk miste, het zou haast wanhopig van me gaan lijken. "Maar even, Elaine, heeft iemand jou vandaag al verteld hoe geweldig je bent?" vroeg ik haar met een brede oprechte glimlach, mijn zorgen opzij duwend. "Want dan hoor je het nu, je bent ook echt geweldig meis." ik haalde mijn hand speels door haar blonde haren alvorens we bij het geschiedenis lokaal aankwamen. "Ladies first." grijnsde ik de deur voor haar open houdend. Echter tot mijn verbazing zag ik Thad nog niet zitten waardoor ik waarschijnlijk gewoon bij Elaine zou gaan zitten gezien er niet veel plaatsen meer vrij leken te zijn naast elkaar.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH