[RPG • 150] LOSER CLUB • SPEELTOPIC - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

13 mei 2018 - 16:22 Ken_ is offline

Ken_ 18286

''If you hang around with losers you become a loser.''

WELCOME TO

''To be a good loser is to learn how to win.''

Rule number one, we don’t talk about Loser club

We volgen in deze rpg de laatste jaars studenten van Westmore High (New York). Wanneer één van de populairste jongens uit de put word geholpen met zijn punten besluit hij één ding te doen voor de Losers die hem geholpen hebben en besluit hen allemaal samen te stoppen in de ‘Loser club’. De meeste ‘losers’ kennen elkaar wel, sommige zijn beste vrienden andere zijn onbekenden van elkaar, maar allen hebben ze iets gemeen. Ze zijn de underdogs en hebben de populairste jongen van Westmore geholpen de afgelopen jaren. Hierdoor sluit hij dan ook een deal met hen. Ze krijgen een maand workshops/tips/styling van enkele populaire kids van de school zodat ze op het eind van de maand niet meer als losers aanzien kunnen worden. Echter is er toch veel werk aan de winkel om deze losers naar wat doenbaars om te toveren.

W e are proud student of blue white
E verybody counts here at our school
S laying the others is what we do right
T oghetter we will make you look like a fool
M ONGOOSES take out your claw
O oooooooh
R eady !
E at those enemys raw !

GO WESTMORE GO !

TRUST NO PLAYER
— FEAR NO BITCH.

''Even magic shouldn't help to make the ugliest bitch pretty.''

WESTMORE SCHOOL RULES
Iedereen hoort aanwezig te zijn op school. Zo niet dan moet de student een medisch attest indienen op school
Twee keer te laat is strafstudie, Drie keer te laat is werkstraf na school.
Geen kauwgom toegestaan, word je gesnapt krijg je een werkstraf na school. ( Kauwgomschrappen)
Het downloaden van illigale software, virussen of onreine filmpjes resulteert in strafstudie
Het gebruik van alcohol, sigaretten of drugs binnen de schoolmuren word niet getolereerd.
Het dragen van de blauw witte schoolkleuren tijdens activiteiten is verplicht
Gedraag je tegenover medestudenten en docenten, deel liefde geen haat
.

ROLES

Naam | status | FC | User | Pagina

The Loser club

The Dark side

The Populair Squad

Normal students

[/font]

CLASSES

~~ROOMIES~~

RULES

o In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
o Je schrijft minstens 150 woorden
o Maximum 2 personages waarvan minstens 1 Normale student.
o Minstens 1 keer per week posten. Het is voor mij ook een drukke periode, maar het zou wel fijn zijn om dit topic actief te houden.
o Reservaties blijven 72 uur. (48 uur voor een basisopzetje, daarna nog 24 uur voor het meeste in te vullen) . Ik verwacht ook geen boek, maar op zijn minst een kort uitlegje van hoe je personage in elkaar zit zou fijn zijn.
o OOC in praattopic!
o Lees iedereen zijn posts! Ik weet dat het soms moeilijk is, maar ik zal mijn best doen ervoor te zorgen dat het geen sneltrein word. In iedereen zijn post kan er nuttige info staan omtrent de omgeving, zijn/haar personage of zelfs jou personage! So my beoble pls read.
o Heb respect voor elkaar! Dit betekend niet zomaar andere hun personages besturen zonder vragen, iemand negeren, achter elkaars rug om klagen etc. I am an positive thinker en dit hoort een leuke rpg te zijn. So be nice people en als er problemen zijn, kom aub eerst naar mij voordat je iets plaats in het praattopic Also no fighting in my loser club !
o Geen Mary sue’s, Gary sue’s , Orpg’s, … (Ik zal je vriendelijk erop wijzen als het die kant uitslaat. Ben je het niet met me eens? Gelieve me dan in mijn gastenboek te contacteren en me te overtuigen dat het niet zo is. )
o Dit is een comedy rpg ! Drama mag, maar maak het dan niet te melig. Also ik word cockblocker nummer 1 als het te orpg word ! Hou goed rekening dat je personage ook niet over de top word, ieder personage is equal aan elkaar hier en het is niet omdat het over de losers gaat dat andere personages daardoor in vergetelheid vallen.
o +16 mag, maar duid het dan ook aan en onder een spoiler !
o Ik heb het recht je uit mijn rpg te schoppen als je 1) de regels niet waardeert, 2) Niet post 3) Niet op mijn waarschuwingen antwoord
o Alleen ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik er iemand anders voor aanwijs.
o Vragen? Shoot at me! Ik ben er om te helpen en de rpg in goede banen te leiden!
o Hopelijk schrikt jullie dit niet af, het zijn voornamelijk de basisregels van iedere rpg, but just with my quircky toughts erbij hehe.

[/b][/center]

DE STORY !
ROLLENTOPIC!

PRAATTOPIC2

Het is woensdag middag 2 Mei wat betekend dat de laatste 2 maanden van het schooljaar nu ingaan. De klonk telt nu 4:45 PM wat betekend dat de losers over een kwartiertje verwacht worden in de kleedkamers van de Westmore Mongooses, aka de jongenskleedkamer. Het lokaal is momenteel nog leeg, naast een strategiebord waar er in een lelijk handschrift (die sommige misschien kunnen herkennen als het handschrift van Nathan) LOSERCLUB op geschreven staat. Het is een mooie zonnige dag verder, de ijszaak niet ver van school draait volle toeren en ook het schoolplein zit vol met genietende studenten. Woensdag is namelijk geen club dag dus iedereen is vrij om te doen wat/hij zij wil al mogen ze niet verder dan het stad ingaan en moeten ze voor 8PM terug op school zijn.

[ bericht aangepast op 14 mei 2018 - 18:22 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

18 mei 2018 - 1:21 Ascian is offline

Ascian 10570

Joseph Peter Miller
Nerd | Book/computer en D&D club | 18 | At the Loser Club | w/ the losers

Ik kijk even verontschuldigend naar Taylor, zodra ik door heb dat ik haar zojuist onderboken heb. Het was niet mijn bedoeling, echt niet. Ik praat vaak gewoon te veel, andere keren juist te weinig. Ik lijk nooit echt een evenwicht te kunnen vinden. Misschien dat deze club dan ook precies is wat ik nodig heb, ik weet het niet.
"Op het briefje stond duidelijk dat het om een bedankje ging," probeer ik iedereen tot bedaren te brengen. "Noem me naïef maar ik denk niet dat dat gelogen was. Dit is Carrie White niet," zeg Viv nadat Taylor de vraag heeft gesteld die waarschijnlijk in iedereens hoofd rondspookte.
"Ik wil niet pessimistisch klinken..." opperde Hunter. "Maar ik weet het zo net nog niet. Ik denk dat Evan nog wel eens gelijk kan hebben. 'Waar is onze favoriete jerk Nathan eigenlijk? Hoort hij hier niet allang te zijn sinds het zijn, eh, "club" is?'" Ergens tussendoor schenkt Viv nog aandacht aan Todd die bloedend binnen komt, maar aangezien bloed niet helemaal mijn ding was, besluit ik me daar niet mee te bemoeien. Niemand was ermee geholpen als ik nu nog een flauw viel.
"Hij zal zo wel komen, waarschijnlijk wordt hij gewoon opgehouden doordat de halve school hem gedag zegt," zeg ik en ik haal mijn schouders op. "En geloof me, die pestkoppen geven me soms echt wel het gevoel dat ik in een boek van Stephen King zit," laat ik weten. "Maar ik geloof wel oprecht dat Nathan ons wil helpen, de reden dat ik niet weet of dit een goed idee is, is nja omdat," probeer ik uit mijn woorden te komen. "is omdat ik denk dat er niks mis met ons is en we gewoon onszelf moeten kunnen zijn, toch?" Ik weet zeker dat dat het meest positieve is dat ik ooit over mezelf heb gezegd.

''Geef je me nu hints?'' vroeg hij. De grijns op zijn gezicht was niet te missen en in combinatie met zijn opgetrokken wenkbrauwen een ontbetaalbare gezichtuitdrukking. Ik neem een seconde om te bedenken wat ik daarop zal antwoorden, hopend dat ik niet het verkeede antwoord geef. Je zou nu kunnen; zijn er verkeerde antwoorden op die vraag? Ik vertel je, ja die zijn er.
"Wel, misschien als we elkaar vaker spreken dat je daar vanzelf achter komt," lach ik, terwijl ik mijn papieren opruim en weer netjes in mijn tas stop.
''Wil je een ijsje? Of iets anders?'' vroeg hij vervolgens met een grijns. ''Ik trakteer.''
De kleine glimlach die zich al sinds het begin van het gesprek op mijn gezicht bevindt wordt langzaam groter. Ik knik nochalant en sluit mijn laptop af.
"Wel, hoe kan ik zo'n aanbod nou afslaan?" vraag ik hem, terwijl ik mijn tas over mijn schouder zwaai. Bijna huppelend loop ik richting de ijskraam.
"Gewoon puur uit nieuwsgierigheid," begin ik mijn volgende vraag. "Maar naast football, wat vind onze jock hier nog meer interessant?" Daarna bestel ik een ijsje met een bolletje met peer smaakt - fruit, ik ben dol op fruit smaken.

We've lived in the shadows for far too long.

18 mei 2018 - 13:46 Velns is offline

Velns 1631

Jamie Joah Morris

Jock • Football team • Outside • With Elysia

''Wel, misschien als we elkaar vaker spreken dat je daar vanzelf achter komt.'' lachte ze, waardoor zijn wenkbrauwen geamuseerd omhoog gingen. Was ze nu met hem aan het flirten? Het leek er eigenlijk wel op.. maar aan de andere kant kon het ook gewoon zijn dat ze hem niet boos wilde maken. Of ze was gewoon 'aardig' tegen hem.
Hij had haar gevraagd of ze een ijsje wilde - of iets anders - en dat hij zou trakteren, waarop ze glimlachte en knikte. Ze sloot haar laptop terwijl hij haar gezicht bestudeerde. De glimlach op haar gezicht leek gegroeid te zijn na zijn voorstel - waardoor hij zich afvroeg of hij niet moest stoppen hiermee. Waarom deed hij eigenlijk aardig tegen haar? Hij wist het zelf niet eens, al gokte hij dat het lag aan het schuldgevoel dat hij bij zich droeg.
''Wel, hoe kan ik zo'n aanbod nou afslaan?'' vroeg ze hem terwijl ze op stond. Hij stond ook op en stak zijn telefoon weer in zijn achterzak terwijl hij achter haar aan liep. Ze leek echt ineens veel.. vrolijker te zijn, wat ervoor zorgde dat hij alleen maar meer begon te twijfelen.
''Gewoon puur uit nieuwsgierigheid. Maar naast football, wat vind onze jock hier nog meer interessant?'' Hij trok één wenkbrauw op terwijl hij naar haar keek. Vroeg ze dat nu echt? Hij keek even naar het perenijsje dat besteld had - serieus, was dat lekker? - maar gaf toen antwoord.
''Ahm, hardlopen, zwemmen, vakantie?'' Dat hij ook van koken hield, dat hield hij maar voor zich voordat ze hem zou uitlachen of het rond zou bazuinen - en hetzelfde gold voor romantiek. ''En leuke dames natuurlijk.'' zei hij met een plagende knipoog tegen haar, waarna hij zelf een ijsje bestelde met een bolletje pistache - om vervolgens af te rekenen. Hij ging er van uit dat ze genoeg had, anders had ze vast wel meer besteld. Hij stopte het wisselgeld terug in zijn portemonnee en nam de ijsjes aan, waarna hij het hare aan haar overhandigde.
''En jij dan?'' vroeg hij vervolgens nieuwsgierig aan haar.

18 mei 2018 - 22:07 Mojo is offline

Mojo 4411

L I L Y G R A C E U N D E R W O O D

Waifu collector - 17 - the loserclub - outfit

Het was niks voor mij om te laat te zijn, maar ik had een tijdje buiten gezeten met mijn notitieboekje om wat doodels te maken en was verder veel te diep in gedachten verzonken. Ik kon het ook niet helpen dat een nieuw seizoen van een van mijn favoriete anime aan het airen was en dat ik daardoor afgeleid was. Ik vroeg me af hoe ze bepaalde scènes in z'n werk gingen zetten en in hoeverre de manga gevolgd zou worden, naar mijn mening was de manga volledig volgen altijd het beste, al kon natuurlijk niet alles erin verwerkt worden want dan werd het 600 episodes lang, niet dat ik daarmee zat. Afijn, ik had me de tijd gerealiseerd en haastte me zo snel als ik kon op mijn lichtroze hakjes - die overigens een nieuwe aanwinst waren en een prachtige lila strikje hadden - in de richting waar onze zogenaamde coaching plaats zou vinden. Ik vond het maar niks, ik vond mezelf prima, ik nam het aanbod alleen aan omdat ik wilde weten wat het inhield en of ik er een vriendin aan over kon houden. Evan en Hunter waren heel lief, maar ze bleven mannen.
Bij de groep aangekomen zag ik wat angstige blikken en ongemak, met name bij Evan, dus ik voegde me aan de andere zijde van de jongen. "Sorry, ik ben laat! Het is nog begonnen zie ik?" begon ik, terwijl ik naar Evan's hand greep om een bemoedigend kneepje te geven en met andere hand wat haar uit mijn gezicht veegde.
"Of is er al teveel gebeurt en is ons doodvonnis getekent?" grapte ik een beetje, hopend de situatie iets te verlichten. Mijn donkere humor paste daar niet altijd goed bij, maar niet geschoten is altijd mis.

[ bericht aangepast op 18 mei 2018 - 22:08 ]

Because I love him, do I need another reason?

18 mei 2018 - 22:43 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Penelope "Pippa" Porter
cheerleader ||| seventeen || vale || ~~schoolgrounds~~ --> icecreamshop || outfit + shoes + hair

Waarom Vale zo blij zou zijn dat zijn ouders het bedrijf uitbreiden, snap ik niet zo goed. Maar als hij zo blij is, dan ben ik ook blij, voor hem, wat het ook moge zijn. Zoals ik verder al verwacht had, verpest hij ook mijn ijsje. Gelukkig had ik al net daarvoor de foto's gemaakt.
”Je moet me echt eens vertellen waar die foto’s nou goed voor zijn."
"Gewoon!" protesteer ik. "Foto's zijn leuk, maar jij verpest mijn etensfoto's altijd." Ik pruil lichtelijk. "Pestkop dat je bent."
“Maar goed, hoe was jouw schooldag Pips? Jij leek ook heel vrolijk namelijk. Is alles goed gegaan? Heeft niemand je wat aangedaan vandaag? Oh en omdat ik je de vorige keer bang heb gemaakt, mag jij een film uitkiezen. Alles wat je wilt!”
"Yesssss, alles ging goed vandaag. De enige die mij wat aangedaan heeft ben jij, ijsjesmoordenaar. En okay, ik zal de film kiezen, maar dan mag je niet zeuren als het Disney of Mean Girls wordt, Valie." Ik zie hoe hij het bakje ijs dichterbij zijn mond brengt. Waarschijnlijk zal ik dit dubbel terug krijgen, maar ik kan het niet laten en duw Vale's hand omhoog, waardoor zijn neus, mond, en kin in het ijs belanden.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

18 mei 2018 - 22:45 Vanth is offline

Vanth 23147

Samara 'Sami' Allison Taylor
17|The Sweetheart|With Siënna|Outfit+Shoes

Ze lachte en ook ik kon het niet laten om even te grijnzen. 'Had gekund, had ik een bh aan gehad,' zei Siënna en ik haal nonchalant mijn schouders op. 'Niet iedereen hoeft mijn titties te zien,' zei Siënna. 'Hoewel... een groot deel van de school heeft ze wel eens gezien,' Ik lach weer en schud mijn hoofd. 'This is why I love you,' zeg ik speels en ik rek me even uit. 'Weet je wie trouwens niet aan te raden is? Zach.' begin ik dan ook nonchalant over een van de jocks op deze school. 'Zeer teleurstellend, ik had hoge verwachtingen met zijn grote mond en uiterlijk.' Ik pruil even en kijk om me heen. Ik had niet zoveel bedpartners als Siënna, maar een meisje mag ook best wat lol hebben toch? If boys can do it.. En na een feestje betekent het toch meestal niks dus who cares. Just remember, wrap it before you tap it. Dat is een van de weinige dingen die ik heb onthouden bij biologie, al komt er ook een stukje gezond verstand bij kijken natuurlijk. Al schijn ik dat ook niet echt te hebben. Oh well.
'Zin wel,' zei Siënna als antwoord op mijn ijsvraag. 'Maar zin om op te staan niet.' Ik grijns. 'Daar hebben we anderen voor.' zeg ik knipogend en hoor dan mijn mobiel weer af gaan. Ik glimlach als ik het lees en typ gelijk wat terug.

To: Jamie
Anything that isn't vanilla (; Can I get some sprinkles? c;

Ik kijk weer naar Siënna en hou mijn hoofd wat schuin. 'Ik heb gezegd dat alles behalve vanille goed is, want dat is toch niet echt je ding.' plaag ik.

El Diablo.

19 mei 2018 - 13:08 Ken_ is offline

Ken_ 18286

NATHAN ELIAS ROUSSEAU

The King || Hallway > Loserclub || With Eden > Loseclub

Een grinnik verliet Eden haar lippen en ik kon zelfs kleine blosjes op haar wangen zien verschijnen. “Ik werd verblind door je schoonheid,” plaagde ze me terug waardoor ik ook even geamuseerd lachte. Eens ik dan ook een opmerking maakte over het knuffeltje leek Eden ergens wel opgelucht te zijn, wat ik ook wel begreep gezien andere er vast een rotopmerking over zouden maken. Mocht Eden mijn beste vriendin niet zijn, wel dan had ze er nu vast ook één gehad. ”Ze kon het niet laten,” Lachtte de brunette voor me waarna ze het ding eindelijk goed weggestoken had. “Wie zegt dat ik niet van plan was geweest om je te zoeken?” klonk het vervolgens speels na mijn geacteerde verdriet waardoor ik grijnsde. Ze trok kort haar neus op als waarna ze een hand door haar lange lokken liet glijden uit pure onschuld. “Hmm nou goed, ik geloof je.” Ik snoof even al krulde de grijns om mijn lippen steeds hoger. “Ga je mee? Ik trakteer.” Haar glimlach straalde en de jongedame greep me dan ook aan de mouw van mijn varsity jacket vast waar ze enkele rukjes aan haf zodat ik mee zou lopen echter veroerde ik me niet en keek haar even moeilijk aan. “Ik moet ergens heen Eden, anders zou ik geen nee zeggen tegen gratis ijs.” Vertelde ik haar. “Maar de volgende keer zal ik je dan wel trakteren, alleen moet ik nu echt wel weg.” Ik overbrugde de afstand tussen ons in en drukte nog een kus op haar wang waarna ik een “beloofd” in haar oor fluisterde. Daarna stak ik nog kort mijn hand op naar haar als gedagje “Ik stuur je wel als ik gedaan ben!” riep ik nog alvorens ik me omdraaide en me een weg baande naar de loserclub, hier en daar schuchter om me heen kijken of er geen idioten zoals Val in de buurt waren tot ik de kleedkamers bereikte. Met een duw vloog deze open waarbij ik met een brede grijns naar mijn 7 geliefde losers keek.
“Wel als dat niet geluksnummer 7 is hé!” de deur deed ik achter me dicht waarna ik naar het gameboard toeliep waar ik het zevental even goed bekeek. Er was meer werk aan dan ik me kon herinneren, woah. “Welkom in de Loserclub, een club die ik speciaal voor jullie heb opgericht.” Begon ik lovend al was er ergens wel spot te bekennen in mijn stem. “Voordat jullie vragen afvuren, laat me eerst even uitleggen waarom ik deze club heb opgericht.” Ik richtte mijn blik even op Joseph gezien deze soms te veel vragen stelde tot irritatie toe van iedereen in de lessen. “Nou goed, even om jullie te informeren ik behoor niet in deze club, gezien-“ ik lachte even. “Ik geen loser ben zoals jullie, maargoed.” Ik herpakte me even en haalde mijn handen uit mijn zakken, waarna ik wat tegen het bord aanleunde. “Goed iedereen van jullie heeft me ooit wel eens geholpen met iets en toegegeven zonder jullie zou ik niet staan waar ik nu staan, dus hier komt mijn voorstel. “ ik wreef even in mijn handen waarna ik het strategiebord omdraaide waar er 5 punten stonden. “ Ik wil jullie dus helpen met een date voor het schoolbal, want eerlijk jullie zouden toch niemand vinden. “ ik haalde kort mijn schouders op. “ Daarbij kan ik jullie helpen om van je loserstatus af te komen en hoe? Hier is het plan. “ ik wees naar het bord. “Nummer 1, de looks. Wil je niet de hele tijd vreemd aangestaard worden? Geen zorgen jullie krijgen enkele ‘lessen’ in mode beauty en shopping door mijn samengesteld team. Zodat je-“. Ik keek nu even naar Lily die –ik had geen idee wat aanhad- “niet met die oude vodden door de gang moet lopen.” Ik trok even een wenkbrauw op omdat het nogal vaag was. “Nummer 2, socializing. Wil je geen loser zijn, maak dan vrienden die geen losers zijn. Zo simpel is het, enkele woorden wisselen die niet met cijfers, films of dode beesten temaken hebben.” Een lachje verliet mijn lippen. “Vergt veel werk, ik weet het.” Ik zuchtte even gezien ik nu echt besefte dat dit niet in twee weken zou lukken. “Nummer 3, training. Sport, hard werken, anders geraak je niet aan de top mensen en nummer 4 Flirting, verlos jezelf van de V card people” En vervolgens ging ik naar nummer 5, eigenlijk was er niet echt een nummer 5, maar anders klonk het ook wat vaag dus verzon ik er maar wat bij. “Nummer 5, de belangerijkste van allemaal dit is strikt geheim, dit blijft onder ons en oh boy als er ook maar één van jullie je mond niet kunnen houden, dan gaan jullie allemaal ten onder.” Ik grijnsde lichtjes vals naar hen waarna ik mijn armen over elkaar heen sloeg. “Nog vragen?”

EVAN CHESTER DALE

Math Nerd || Shirt || At the Loser Club || talking to the squad

'Ik bedoel, ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik ook maar één van de jocks vertrouw.' zei ik. Het is in ieder geval een beetje... vreemd, allemaal.' mompelde Hunter waardoor ik mijn beste vriend even met een bezorgde blik aankeek, ik vertrouwde Hunter blindelings dus als hij het niet vertrouwde…. Hij klopte even geruststellend op mijn rug waardoor ik hem met een zwak glimlachje aankeek en me toch al iets beter voelde. Ik stond er niet alleen voor en samen zouden we Nathan wel aankunnen, toch? "Op het briefje stond duidelijk dat het om een bedankje ging” Verzekerde Viv ons, voornamelijk mij om mij een mini hartaanval te voorkomen "Noem me naïef maar ik denk niet dat dat gelogen was. Dit is Carrie White niet." Ik knipperde kort, gezien ik Carrie niet kende. Zat er zelfs een Carrie white op onze school? De deur ging open en een minihartverzakking ging toch door me 'Ik wil niet pessimistisch klinken...Maar ik weet het zo net nog niet. Ik denk dat Evan nog wel eens gelijk kan hebben.' Zei Hunter bedenkelijk waardoor ik even op mijn lip beet, dit was één van die momenten waar ik hoopte dat ik eens geen gelijk zou hebben.
'Waar is onze favoriete jerk Nathan eigenlijk? Hoort hij hier niet allang te zijn sinds het zijn, eh, "club" is?' Daar had hij zeker een punt . "Hij zal zo wel komen, waarschijnlijk wordt hij gewoon opgehouden doordat de halve school hem gedag zegt," Wist Joey nuchter voor te brengen terwijl hij zijn schouder ophaalde "En geloof me, die pestkoppen geven me soms echt wel het gevoel dat ik in een boek van Stephen King zit," ah boeken, daar kende ik wel wat van. Een lachje verliet mijn lippen even bij de gedachte van Nathan in een clowncostuum, oh god dat zou in mijn nachtmerries komen spoken.
"Maar ik geloof wel oprecht dat Nathan ons wil helpen, de reden dat ik niet weet of dit een goed idee is, is nja omdat, …is omdat ik denk dat er niks mis met ons is en we gewoon onszelf moeten kunnen zijn, toch?" Ik was wel verrast door Joeys woorden en knikte ik wel instemmend en schonk hem een oprechte glimlach. Hij had gelijk, we waren ook maar mensen, toch? "Sorry, ik ben laat! Het is nog begonnen zie ik?" Ik schrok op van de plotste stem naast me en was haast nog nooit zo blij om Lilly naast me te zien waardoor een opgeluchte zucht mijn lippen verliet. "Of is er al teveel gebeurt en is ons doodvonnis getekent?" haar woorden deden me licht grinniken waarna ik haar hand ook stevig vast hield. Lily en Hunter waren hier, dus ik had niets te vrezen met mijn twee beste maatjes aan mijn zijde. “Nope, de ‘koning’ is nog niet gearriveerd, je mist dus niets.” Ik grijnsde lichtelijk ondeugend en verdween deze zodra de deur met een klap open ging en ik de helaas bekende stem van Nathan hoorde.
Tijdens Nathans hele uitleg wisselde ik dan ook blikken met Hunter en Lily, gezien ik er echt niets van snapte.

ROGER ‘RONNIE’ VINCENT AMBER

Arty farsty twin || With Clyde and Izno || Outside, on their way to get icecream

Clyde schonk me een pruillipje gezien zijn meesterplan in duigen viel. 'Crisis, broer?' vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen waarna hij ook zijn peuk oplichtte. Ik nam een hijsje van mijn sigaret en haalde mijn schouders nonchalant op. “ Crisis met de hoofdletter C ja.” Ik grijnsde naar Clyde waarna ik Izno had opgemerkt. Iets waar mijn evenbeeld totaal geen zin in leek te hebben.

'Gewoon laten liggen, Ronnie. Hij heeft het waarschijnlijk dubbel en dwars verdient.' Hd ik Clyde nog horen mompelen al was ik al naar Izno toegestapt. Ik kon hem daar toch niet laten liggen? Karma zou ons dan zeker grijpen of erger nog, onze pa.
'Ja joh, neem hem lekker mee.' bracht ik geïrriteerd uit. 'Misschien kunnen we na afloop ook nog even naar de speeltuin. Nodigen we Fanning ook uit, als we toch bezig zijn.' zei hij mokkend net zoals vroeger als pap zij dat we al genoeg chocolade op hadden en Clyde zijn babytantrums kreeg. De jongen sloeg zijn armen dan nog even over elkaar om zijn standpunt te maken en ik rolde kort met mijn ogen. Clyde liep ook nu naar ons toe en hurkte zich even naar Izno alsof hij een omvergereden kikker aan het inspecteren was. Hij trok de jongen aan zijn shirt omhoog wat Izno niet ter harte nam. 'Sur— what the fuck, blijf van me af,' Zo gezegd en zo gedaan Clyde liet hem zonder enige moeite weer op liggen 'Niks ernstigs, dus pak je dokterstas met goede bedoelingen maar weer in.' Clyde stond recht en op het punt op te vertrekken al bleef ik koppig staan. 'Je gaat hem echt niet achterlaten he?' Ik keek mijn broer even schuin aan alsof ik ooit vanplan was om hem te laten zitten waarna hij duidelijk niet tevreden “Ugh, fine.” Momeplde.
'Maar alleen omdat ik mijn ijsje wil, welke je nu zéker voor mij mag gaan betalen. Waterijsje onder de drie euro of niet.' Zei hij mokkend al wist hij wel licht te grijnzen, waardoor ik hem grijnzend terug aankeek. “Fine, zou ik toch gedaan hebben.” Lachtte ik waarna ik toekeek hoe Izno overeind krabbelde. Hij veegde nog wat bloed van zijn gezicht en nam zijn tas beet. 'Hey Clyde, moet je niet naar de crèche toe? Ik dacht dat je nu ondertussen wel in bed zou moeten liggen voor je middagdutje,' bracht de jongen uitdagend uit en ik keek even waarschuwend naar Clyde dat hij zich moet inhouden. “Ik zou vragen hoe je jezelf toch altijd in de nesten weet te werken, maar ik denk dat ik het antwoord wel weet.” Zei ik geamuseerd tegen Izno waarna we de trappen van de school afliepen en eindelijk buiten waren. Het zonnetje brandde goed en genietend nam ik nog een trekje van mijn sigaret. Kort hield ik halt gezien Izno zich wat probeerde op te frissen, wat eigenlijk wel nodig was. Het was al een geluk dat het ijssalon ons kende of ze zouden Izno met al zijn wonden er gauw uit smijten als hij zo bebloed binnen kwam. “Weet je al wat je wil?” vroeg ik vervolgens met een grimas aan Clyde over de ijssmaken die hij zo zou gaan kiezen, hopend dat hij niet een proevertje van alle ijssmaken zou gaan willen. De gedachte alleen al maakten me ergens misselijk, fruit en chocola eeh no thanks. Aan Izno vroeg ik het niet meteen, voordat de jongen een bol duister met bloedstroop zou gaan bestellen, hij was wat vreemd maar ik kon er wel mee leven.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

19 mei 2018 - 14:19 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

TAYLOR ERICA MILLER
Zeventien - outfit - hair - no makeup - at loser club

Als Evan vraagt of het gaat, knik ik en glimlach zwakjes. Als ik eenmaal heb geopperd dat dit misschien een valstrik is en Evan erachter komt wie deze hele "Loser club" eigenlijk in scène is gebracht merk ik dat hij enigszins in paniek raakt. Goed gedaan, Tay. De anderen praten hier even over verder terwijl ik afgeleid raak door... Nouja, alles. Ik kom vrijwel nooit in dit soort ruimtes, kleedkamers, en laat staan in de jongenskleedkamers. En eigenlijk... Valt het tegen. Vaag hoor ik dat Todd binnen komen Viv hem natuurlijk gelijk te hulp schiet - die lieverd. Zo blijf ik even om me heen staan kijken terwijl mijn vrienden met elkaar staan te praten, tot ik achter me een bekende stem hoor. "Sorry, ik ben laat! Het is nog begonnen zie ik?" Ik draai me om, een grote glimlach siert mijn gezicht als ik mijn beste vriendin zich bij Evan zie voegen. "Of is er al teveel gebeurt en is ons doodvonnis getekent?" Ik lach en ren naar het meisje toe waarna ik mijn armen om haar heen sla. "Thank God, jij bent hier ook." Mompel ik tegen haar. Ik weet niet waarom, maar met Lily erbij worden dit soort dingen altijd een beetje makkelijker. Als ik merk dat ik door deze uitspatting nogal dicht bij Evan sta en mijn arm die van hem raakt, laat ik Lily snel los en ga aan haar andere kant staan. Ik wil net wat zeggen, als Nathan binnen komt zetten en zijn verhaal afsteekt. “Nog vragen?” sluit hij af, en ik kijk hem met grote ogen aan, waarna ik mijn ogen over de groep laat glijden. Waarom zou hij dit doen? Is dit een valstrik? Denkt hij echt dat dit gaat lukken? Wat? Zo veel vragen, maar er lijkt niets uit mijn mond te komen. Een paar keer open ik mijn mond, maar sluit ik die zodra er geen geluid uit lijkt te komen. "Ik.. Eh. Waar- is dit.. Serieus?" een klein beetje beledigd maar vooral met stomheid geslagen kijk ik Nathan kort aan, maar zodra mijn ogen die van hem vinden sla ik ze weer neer.

Spinning around, I'm weightless.

19 mei 2018 - 16:31 Baxter is offline

Baxter 4988

C H A R L I E "C L Y D E" C A R S O N A M B E R

Tempered ~~asshole~~ sweetheart - 18 - With the partner in crime and beat up bastard.

'My self esteem has two levels:

- I'm a worthless piece of shit who deserves no love.

- Bow down before me bitches I'm your king.'

Mijn kleine uitbarsting over het hele Izno gebeuren was niet onopgemerkt gebleven en ik zag Ronnie met zijn ogen rollen. Dit was voor Ronnie niets nieuws meer. Zo kon Izno het ook niet waarderen dat ik hem aan zijn shirt omhoog getrokken had. 'Sur— what the fuck, blijf van me af,' snauwde hij en sloeg mijn hand weg. 'Best.' snauwde ik terug en liet hem in één handeling los waardoor hij alles behalve zacht weer tegen de muur aan kwam.
Of Izno nou zwaar gewond was of niet, een klootzak was of niet, het leek Ronnie weinig te boeien en hij was nog altijd niet van plan zonder die emo te vertrekken. Nu was het aan mij de keus om beledigd weg te lopen of om Izno niet mijn dag met mijn broer te laten verpesten en er gewoon bij te blijven. Ik koos voor het tweede, moge God me bij staan.
Ronnie was er blij mee dat ik hem zijn zwerfkat had laten houden en keek mij grijnzend aan.“Fine, zou ik toch gedaan hebben.” zei hij. 'Leugenaar,' grinnikte ik, echter wel nog altijd met mijn armen over elkaar. Puur om aan te tonen dat ik het er nog altijd niet mee eens was. 'Maar we zullen zien of je je woord houdt. Tien bollen, broeder. Je moet er aan geloven.' zei ik met een ondeugende grijns terwijl ik alvast begon met lopen. Zolang deed die stumper er vast niet over om op te staan.
Ik dacht mezelf er inmiddels beetje bij beetje overheen te zetten dat ik mijn personal space nu ook met Izno zou moeten delen, tot hij zijn ontiegelijk grote mond weer open trok. Alleen het geluid van zijn stem al liet mijn tanden knarsen. Ik stond abrupt stil en had mijn vuisten al gebald. Houd jezelf in Clyde, anders geen ijs. Ik moest écht mijn best doen dat misbaksel niet meteen aan te vliegen en hem voor de tweede keer vandaag bloedend op de grond achter te laten. Ik draaide me om en keek hem dodend aan. Die ene blik op zijn kut kop was al genoeg om op hem af te lopen en hem weer bij zijn shirt vast te pakken, en mijn vuist dreigend omhoog te houden, klaar om hem een goeie rechtse te geven. 'Wat zei je? Als ik jou was zou ik mijn grote bek maar houden anders eindig je weer precies als zonet.' siste ik, wel nog altijd met mijn peuk tussen mijn lippen. 'Met dit keer het verschil dat je er na niet zo makkelijk meer overeind komt.' Echter was Ronnie zijn waarschuwende blik me niet ontgaan en bleef de gedachte aan ijs terug keren. Dit leidde ertoe dat ik mijn vuist toch maar liet zakken en hem los liet, om vervolgens met een geforceerde glimlach zijn shirt glad te strijken terwijl ik Ronnie aan keek. Voor mijn doen was dit inhouden en god wat moest ik mijn best ervoor doen om die jongen niks aan te doen. 'Dus, ijs?' zei ik een keek Izno aan met een gemene grijns alvorens ik hem nog even op zijn schouder klopte. Hij mij uitdagen, ik hem uitdagen.
“Ik zou vragen hoe je jezelf toch altijd in de nesten weet te werken, maar ik denk dat ik het antwoord wel weet.” ik snoof even op die opmerking. Ja zo'n raadsel is het niet nee. Die kerel lokt het zelf stuk voor stuk uit. Ik schonk de jongen geen blik meer waardig en liep voor de twee uit de trappen af. Het liefst bevond ik me drie kilometer van Izno vandaan, maar ja, nu moest ik roeien met de riemen die ik had. Eenmaal buiten moest ik uiteraard weer op de twee wachten en was mijn sigaret inmiddels al bijna op van de verschrikkelijke stress die ik kreeg van dit hele gedoe. Ik keek afkeurend toe hoe Izno zijn bloed aan het afspoelen was. 'Je Carrie look nu al zat?' mompelde ik en voegde me weer naast Ronnie. Misschien diende hij nu meer een beetje als schild aangezien hij het enige tussen Izno en mij was. "Weet je al wat je wil?" vroeg Ronnie en mijn grijns veranderde nu in een oprechte. Mijn beloning omdat ik "braaf" ben geweest. 'Brother, dat wist ik al toen je de woorden ijs voor het eerst uitsprak.' zei ik. 'Een perfecte mix tussen chocolade en fruit smaken.' grijnsde ik naar hem, wetend dat hij er een ontzettende hekel aan had als ik met smaak allerlei smaken door elkaar aan het eten was. Mij boeide dit absoluut niet, ijs was ijs toch. Stiekem smaakte mango en chocolade helemaal niet zo verkeerd samen.

[ bericht aangepast op 26 mei 2018 - 14:03 ]

How far is far

20 mei 2018 - 12:13 Valkyria is offline

Valkyria 3772

GENEVIEVE JEMIMAH GOLDSTEIN

18 | Nerd - Turtle Chick | @Loserclub | The Squad

Aanvankelijk schudt Todd zijn hoofd, waarmee hij mijn hulp afwijst, maar al snel lijkt hij van idee te veranderen.
"Een zakdoek zou fijn zijn," deelt hij mee, al moet ik moeite doen om hem te verstaan. Om te kijken hoe erg zijn wonde is neem ik langzaam en voorzichtig Todd's hand in de mijne en neem ik rustig de schade in me op.
Dit keer is het mijn beurt om mijn hoofd te schudden. Een zakdoek zal volgens mij helaas niet voldoende zijn. Ik ben vrij zeker dat hechtingen niet aan de orde zijn, al heb ik weinig tot geen medische kennis, maar een pleister lijkt me wel een minimum vereiste.
Ik neem Todd bij zijn goede, niet bezeerde, hand en trek hem achter me aan naar de ehbo-kit die standaard in elke kleedkamer terug te vinden is. Nadat ik het kastje geopend heb rommel ik even door de inhoud en sprokkel een desinfecterende spray, een steriel gaasje en een pleister bij elkaar. De verpakking van het gaasje belandt al snel in de prullenbak en nog snel scan ik de achterkant van het ontsmettingsmiddel, op zoek naar enige indicatie van alcohol.
"Oh, mooi, hij prikt niet," vertel ik Todd als elk spoor van het ingrediënt blijkt te ontbreken. Ik richt de spray op zijn vinger en druk twee keer op de kop van het flesje. Vervolgens veeg ik zijn vinger behoedzaam schoon met het gaasje en gooi het achter de verpakking aan de prullenbak in. Als laatste leg ik secuur de pleister om zijn vinger heen.
"Wil je er nog een kusje op of is het goed zo?" lach ik hem toe. Mijn vader zweerde altijd bij kusjes, en ik moet zeggen; het hielp, ondanks dat het maar een placebo was. Mijn pijntjes smolten altijd als sneeuw voor de zon nadat ik een kusje van papa kreeg.
Als ik wat verderop een hoop kabaal, gevolgd door een bekend stem hoor besef ik dat onze gastheer, Nathan zelf, gearriveerd moet zijn. Ik weet niet hoe het zit met Todd, maar ik ben persoonlijk razend benieuwd naar de reden waarom we hier met z'n allen verwacht werden, dus ik wil het wel graag gaan horen ook.
"Kom op," spoor ik de verlegen jongen naast me aan, waarna ik me terug naar de anderen begeef, waar de populairste jongen van school al van wal gestoken is met een toespraak.
“Voordat jullie vragen afvuren, laat me eerst even uitleggen waarom ik deze club heb opgericht. Nou goed, even om jullie te informeren ik behoor niet in deze club, gezien- Ik geen loser ben zoals jullie, maargoed.”
"Uh, rude," mompel ik onder mijn adem terwijl ik mijn armen voor mijn buik over elkaar heen leg. Hoewel ik ons daarnet zelf losers noemde vind ik het altijd een beetje erger om het van de posh totty te moeten horen. Als ik het zeg klinkt het bijlange na niet zo... denigrerend. Terwijl Nathan verder gaat voel ik nog een paar keer een steek door mijn borstkas trekken, maar ik zie ook wel in dat hij enkele -zeker niet allemaal- goede punten aanhaalt. Ik ben er namelijk zeker van dat mocht ik Evan of Joseph naar het bal vragen ze zouden toestemmen. Maar tegelijk moet ik dan wel toegeven dat ik niet weet waar ik zou gaan moeten zoeken naar een jurk, laat staan welke me dan ook nog eens zou staan. Mijn V-card mag ik dan wel al verloren zijn; van flirten heb ik geen benul. Bovendien, hoe onwaarschijnlijk het ook lijkt, komt het voor mij over alsof Nathan dit echt uit goede wil doet - om ons te bedanken, met de enige beloning die hij kent; populariteit.
Even gaat het door me heen de opmerking te maken dat het geen goed idee is om ons slim, aardig én aantrekkelijk te maken, omdat op die manier Joseph zo achter Nathan's titel aan kan gaan en deze zonder enige moeite zou kunnen winnen, maar ik houd wijselijk mijn mond.
"Sport?" piep ik echter, als ik me probeer in te beelden hoe ik dat moet overleven met mijn eigenzinnige ledematen die elkaar steeds in de weg lijken te zitten. Onmiddellijk komt er een volgende vraag op, en ik zou mezelf niet zijn mocht ik die voor me kunnen houden. "Welk team?" flap ik er dan ook gedachteloos uit. Mijn blik glijdt even naar Taylor, die er al net zo verbaasd uit ziet als ik me voel. Ik had een kaartje verwacht, of een applausje. Geen make-over.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

20 mei 2018 - 14:55 Elentiya is offline

Elentiya 12355

——————————————————————————

——————————————————————————

——————————————————————————

Eden Isla Sadler

”It seems to me, that love could be labeled poison and we’d drink it anyways."

• 18 • Normal Student • With ~~Nathan~~ -> Beth •

De zachte rukjes aan Nathan zijn jack blijken al direct tevergeefs te zijn. Met een ietwat moeilijke uitdrukking op zijn gezicht kijkt de jongen me aan, waarop ik mijn hoofd ietsje kantel als ik naar hem op moet kijken. “Ik moet ergens heen Eden, anders zou ik geen nee zeggen tegen gratis ijs,” zegt hij. Gespeeld trek ik een pruillip naar hem op. “Maar de volgende keer zal ik je dan wel trakteren, alleen moet ik nu echt wel weg,” vervolgt hij en overbrugt de kleine afstand tussen ons in door een zoen op mijn wang te drukken. Als vanzelf trekken mijn mondhoeken zich iets op als hij een zachte ‘Beloofd’ in mijn oor fluistert. Een zachte zucht rolt over mijn lippen heen als ik met diezelfde glimlach naar Nathan kijk als hij nog even naar me zwaait voor hij weggaat.
”Ik stuur je wel als ik gedaan ben!”
“Suree,” hoor ik mezelf nog zeggen en lach nog eenmaal waarna ik me omdraai om dan maar in mijn eentje een ijsje te gaan halen. Het was opzich geen ramp om alleen te gaan, al had ik natuurlijk liever gezelschap gehad. Wanneer ik de deur naar buiten toe open glijdt er een fijn briesje over mijn gezicht heen. Het was heerlijk buiten. Terwijl mijn blik al zoekt naar een rustig plekje om te gaan zitten zometeen, loop ik in een trage pas richting de ijscowagen. Net wanneer ik mijn aandacht naar voren wil richten, spot ik Beth. Een nieuwe glimlach rolt over mijn lippen heen als ik op de jonge vrouw afloop en mijn arm soepel door hare haak.
”Jij gaat vast een ijsje mee halen,” begroet ik haar tegelijkertijd. “Of je moet het druk hebben?”

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

20 mei 2018 - 17:45 Paesano is offline

Paesano 15155

VALE MATHIAS CALLISTER

"Gewoon!" protesteerde Pippa toen Vale aan haar vroeg wat nu het nut was van die foto’s maken. "Foto's zijn leuk, maar jij verpest mijn etensfoto's altijd,” vervolgde ze. Ze pruilde lichtelijk. "Pestkop dat je bent." Een korte, ongeplande grinnik verliet zijn mond en hij verslikte zich bijna in zijn ijs. Oh, Pippa moest eens weten wat voor een pestkop hij was.
"Yesssss, alles ging goed vandaag,” begon Pippa met de antwoorden op zijn eerdere vragenvuur. “De enige die mij wat aangedaan heeft ben jij, ijsjesmoordenaar. En okay, ik zal de film kiezen, maar dan mag je niet zeuren als het Disney of Mean Girls wordt, Valie,” vervolgde ze en Vale kreunde al bij de gedachte dat hij door die films moest heen zitten. Pippa kennende liet zij hem ook niet erdoorheen slapen ook.
”Fijn, maar dan mag jij niet zeuren als ik de volgende keer weer een enge film opzet,” zei Vale, waarna hij het bakje ijs dichterbij bracht om een hap ijs te eten. Echter, voordat Vale het doorheeft en het kan stoppen, duwt Pippa zijn hand omhoog en komt de onderkant van zijn gezicht in het ijs terecht.
”Pippa!” riep Vale redelijk geïrriteerd, waarna hij zijn bakje ijs terug op de tafel gooide en ruw wat servetjes pakte om het ijs mee weg te vegen. Hij keek Pippa aan, waarna hij zijn boosheid al snel voelde verdwijnen. Hij kon nooit boos zijn op dit meisje. Dit betekende echter niet dat ze het niet terug ging krijgen.
”Wees gewaarschuwd, want ik ga je driedubbel zo hard terugpakken,” grinnikte Vale toen, waarna hij Pippa’s bakje ijs pakte en eruit ging eten. Hij stak zijn tong naar d’r uit.

18 - The Evil King - with Pippa - feeling happy? - ice cream parlor

That is a perfect copy of reality.

20 mei 2018 - 20:35 Venustic is offline

Venustic 2690

Siënna Marissa Blanchard

'Push me
Against the wall
And kiss me'

'This is why I love you,' sprak Samira, nogmaals verscheen er een lach op Siënna haar lippen. 'Ik hou ook van jou,' zei ze waarna ze haar beste vriendin een dikke smakkerd op haar wang gaf. Hierna veegde ze echter al snel weer over de plek waar haar lippen net Samira haar wang hadden geraakt, er was net iets te veel lipenstift op Samira haar wang achtergeblven. Hoewel het haar ergens wel schattig had gestaan, het was wel een look als Samira het droeg.
'Weet je wie trouwens niet aan te raden is? Zach.' ging Samira vervolgens verder. 'Zeer teleurstellend, ik had hoge verwachtingen met zijn grote mond en uiterlijk.' Siënna keek even naar haar vriendin en liet nog een lach over haar lippen rollen. 'Zach,' herhaalde ze de naam die Samira net had genoemd. 'Ik had inderdaad ook meer van hem verwacht,' zei Siënna. 'Ik heb hem gister nog horen opscheppen tegen zijn vrienden, maar ja jongens vertellen wel vaker bullshit,'
Kort sloot Siënna haar ogen om van de zon te genieten, had ze geweten dat het vandaag zo warm zou zijn dan had ze wel een korte broek aan getrokken, of een rokje. Dan had ze haar benen ook meteen kunnen bruinen. Nu kon ze zoals Samira had voorgesteld met haar shirt, ook wel haar broek uit trekken, maar misschien was dat net iets te uitdagend. Sommige dingen moest je ook gewoon speciaal houden.
'Daar hebben we anderen voor.' verklaarde Samira toen de twee het over ijsjes hadden gehad en Siënna had aangegeven dat ze veel te lui was om op te staan en ze zelf te gaan halen. Siënna opende haar ogen weer om Samira opnieuw aan te kijken. 'Heb je weer iemand met je charmes kunnen verleiden om al het werk te doen?' vroeg Siënna de jongedame lachend. Siënna had dan wel met meer jongens het bed gedeeld toch had ze altijd wel een beetje het idee dat Samira net iets charmanter was dan zij was. Misschien kwam het gewoon doordat Samira oprecht een dropje was, ze deed niet alleen aardig om aardig gevonden te worden het was oprecht wie ze was. Terwijl Siënna soms nog wel eens een beetje een bitch kon zijn en ze wist het.
'Ik heb gezegd dat alles behalve vanille goed is, want dat is toch niet echt je ding.' zei Samira vervolgens, toen ze weer opkeek van haar telefoon. 'Oh thank god, ik haat vanille. Het is zo gewoon, zo saai,'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

20 mei 2018 - 20:41 Eilandpiraat is offline

Eilandpiraat 4618

NOAH EVAN DAVIS
The Journalist - 19 - Stevie and Emily - Outside - outfit

Op het moment dat de laatste schoolbel van de dag was gegaan, had ik snel mijn spullen gepakt en was ik naar mijn kamer gelopen. Eenmaal daar was ik begonnen met het schrijven van een artikel voor de schoolkrant, een artikel wat ik inmiddels al duizend keer had geschreven, duizend keer op verschillende manieren en duizend keer was hij in de prullenbak beland. Zo ook deze versie. Ik had het stuk papier verfrommeld tot een bal en door de kamer gegooid - en een mentale note naar mezelf geschreven dat ik niet moest vergeten om de propjes weg te halen. Ik slaap immers niet alleen op een kamer en mijn roomie hoeft geen last te hebben van mijn mislukking. Toen ik opnieuw wilde beginnen met wéér een nieuwe versie van het artikel die hoogstwaarschijnlijk wéér in de prullenbak zou belanden, stuitte mijn met inkt bevlekte hand op het karton. Weer een compleet blok verspild aan helemaal niks. Een kladblok – de andere mensen op de redactie verklaren me altijd voor gek, maar ik schrijf beter met de hand dan op de computer. Enfin, dit was mijn laatste kladblok; normaal gesproken heb ik altijd een stapel liggen maar de afgelopen weken heb ik weer zo'n bui gehad waarin ik niets goed genoeg vind, en alles de prullenbak in gaat. Nieuw kladblok kopen, dus. Maar eerst afstand. Afstand van het stuk en afstand van mijn gedachten. En onder de mensen komen; dat doet me altijd goed als ik vast zit met een artikel. Ik stuur Emily een sms'je en voor ze kan antwoorden sta ik al voor haar deur, klaar om samen wat te gaan doen – zwemmen, had ik voorgesteld. Zwemmen lijkt me wel iets wat mensen met elkaar doen. Ik ben heus niet wereldvreemd, maar ik ben niet opgevoed met vriendjes en vriendinnetjes. Ik ben opgevoed met kladblokken en vulpennen en grote journalisten die woorden gebruikten die ik niet kende. Eenmaal samen met mijn leeftijdsgenoten gaat alles wel vanzelf, in de omgang met mijn medestudenten ervaar ik geen problemen, maar het contact opzoeken en bedenken wat normale mensen leuk zouden vinden om te doen vind ik lastig. Zwemmen, dus. Emily heb ik opgehaald en begroet met een kus op haar wang en een knuffel, en nu lopen we samen over het schoolplein. Als ik Stevie zie moet ik lachen, ze zit op een bankje met haar neus in de lucht naar de mensen om haar heen te kijken, ever the Queen Bee. Ik loop naar haar toe en laat me op het bankje neer zakken. "Ben je je onderdanen aan het bestuderen?" Ik knipoog even naar haar en hou mijn hand, nog steeds onder de inktvlekken, boven mijn ogen om ze te beschermen tegen de zon terwijl ik mijn blik over mijn medestudenten laat glijden. "Emily en ik gingen zwemmen – of niet, Em? Ga je mee?"

Spinning around, I'm weightless.

20 mei 2018 - 22:26 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Penelope "Pippa" Porter
cheerleader ||| seventeen || vale || icecreamshop || outfit + shoes + hair

”Fijn, maar dan mag jij niet zeuren als ik de volgende keer weer een enge film opzet.”
Ik pruil lichtelijk. "Oké, prima, maar dan wil ik wel bij jou mogen slapen, en dan mag je niet boos worden als ik je wakker gil," beslis ik. Wat dan sowieso zou gebeuren, horrorfilms zijn niet iets waar ik erg goed tegen kan. Om hem een beetje te plagen, duw ik het bakje met ijs in zijn gezicht, waarop ik quasi-onschuldig naar hem lach.
Vale lijkt even boos, maar begint al snel te lachen. ”Wees gewaarschuwd, want ik ga je driedubbel zo hard terugpakken."
Ik protesteer zachtjes wanneer hij mijn ijsje pakt, al is het beter dan wanneer hij mijn ijsje over mijn hoofd heen gooit, want dat zie ik hem ook nog wel doen. "Vale! Mijn ijsje. Die van jou is nog prima te eten, tenzij je dingen met je gezicht hebt gedaan waar ik liever niet vanaf weet." Ik frons lichtelijk bij de gedachte, want daar wil ik niet bij nadenken. Ik trek mijn ijsje weer uit zijn handen en begin zelf verder te eten.
Ondertussen maak ik nog een selfie en stuur ik die via snapchat naar wat mensen, waaronder Nathan.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

21 mei 2018 - 13:06 Ascian is offline

Ascian 10570

Joseph Peter Miller
Nerd | Book/computer en D&D club | 18 | At the Loser Club | w/ the losers

"Wild cats," fluister ik tegen Viv die naast me staat. Daarna kijk ik haar verward aan. Niet vanwege de reference, dat was iets wat Viv altijd deed, maar omdat ik niet kan geloven wat Nathan zojuist allemaal gezegd had. Ik wil het liefst meteen akkoord schreeuwen. Niet omdat ik dan niet met Viv naar het schoolbal hoef, en niet omdat ik sport zo belangrijk vind, maar omdat ik het zo ontzettend zat ben dat mijn boeken uit mijn handen worden geslagen, en omdat ik het niet nog een dag trek om mensen zoals Vale te moeten ontwijken. Nathan verwacht dat ik zoveel vragen heb? Eigenlijk heb ik er maar ééntje.
"Denk je echt dat mensen ons dan ineens anders gaan zien? Ik bedoel, we blijven nog steeds ons." vraag ik terwijl ik Nathan aanstaar. Het voelt ergens wel alsof ik mezelf verraad als ik op het aanbod in ga, vooral na mijn 'er is niks mis met ons', maar als ik erover nadenk, hoeft het allemaal niet zo slecht te zijn. Toch wil ik Evan, Viv, Taylor en zelfs de rest niet het idee geven dat ik denk dat we dit nodig hebben, maar er is niet veel dat ik tegen Nathan durf te zeggen.
"Niet dat er met sommige van ons ook maar iets mis is, maar als we nu gezien worden als losers, hoe gaat een laserbehandeling en nieuwe garderobe dat veranderen?" vraag ik aan Nathan, maar ik kijk mijn vrienden aan. in mijn hoofd kost het me slechts een seconde om mijn bril en blazer te ruilen voor een kans om normaal door de schoolgangen te lopen.

''Ahm, hardlopen, zwemmen, vakantie? En leuke dames natuurlijk.'' zegt hij en hij rekent de ijsjes af. Nog meer sport, wat een verrassing, diepgang weer ver te zoeken. Toch ik naar hem met een glimlach, wetende dat je een jock niet vertelt dat zijn hobbies diepgang tekort komen. Je vertelt ze ook niet dat je vooral aardig tegen ze bent zodat jij ook op de sociale ladder staat. Ik zou me er schuldig over voelen, als hij hier niet bewees net zo oppervlakkig te zijn als iedere andere jock. Zoals ik al zei, we willen toch uiteindelijk allemaal vrienden met hen zijn.
''En jij dan?'' vraagt hij en ik verslik me bijna in mijn eigen speeksel doordat hij interesse toont. Zou dat even een afgang geweest zijn.
"Hitch-hiking, demonstraties, attractieparken," vertel ik hem, vrij onzeker over hij echt iets geeft om mijn hobbies. "Maar houdt niet bijna iedereen van een goed attractiepark?" Ik lach even zacht. Oke, ik snap dat als je hoogtevrees hebt, of niet over de kop durft te gaan dat je er niet van houdt, maar verder...
"Dankje voor het ijsje, ik weet dat er mensen op je wachten," zeg ik en ik lach even zacht.

We've lived in the shadows for far too long.

Index RPG Actieve Topics Zoek