Gegroet zeer gewaardeerde medemenschen, I am in need of some advice.
Maar je borst maar nat, want hier komt de langste zielepieten-story van het jaar.
(Kidding, zo zielig ben ik nou ook weer niet. Maar lang is ie wel.)
Ik ben Madelon, 22 jaartjes jong, momenteel nog tweedejaars student lerarenopleiding Engels. Ik sta op het punt om mijn tweede jaar opnieuw te doen, omdat ik het niet redde
Mijn HAVO-tijd heb ik mezelf door een rottijd heen gesleept. Ik heb gedealt met depressie en automutilatie maar met de hulp van (familie)-therapie en cursussen ben ik toch geslaagd (godzijdank) en ben ik naar het HBO gegaan. Journalistiek, om precies te zijn. De reden voor deze keus? 'Het is een brede basis en iets in de media leek me wel leuk.' Het idee was leuk, de uitvoering wat minder. In dat eerste jaar kreeg ik een relatie met een jongen, laat ik hem Tim noemen. Tim had een depressie, en een zware ook, maar ik was er heilig van overtuigd dat ik hem daar als reddende engel wel uit kon helpen. Niet dus. Ik ging er praktisch zelf aan onderdoor tot mijn ouders en tussen sprongen en ik geforceerd de relatie moest verbreken. Ik had welgeteld 15 van de 60 punten van mijn jaar gehaald dus die mocht ik overdoen. Dit tweede jaar dacht ik alles wel te kunnen, maar dat lukte niet en ik moest van de opleiding af met 35 van de 60 punten en 2 jaar studiebeurs en reisproduct verspild.
Na deze domper begon ik fris aan een nieuwe opleiding, de lerarenopleiding Engels, ook aan Windesheim. Dit jaar zou ik meteen stage moeten lopen, maar die kwam maar niet en kwam maar niet, en uiteindelijk heb ik welgeteld 3 dagen stage gelopen. Niet echt een goede basis qua ervaring, toch? Either way- met heel veel moeite heb ik mijn eerste jaar op het nippertje gehaald, door me de laatste 3 weken helemaal de pleuris te werken en het werk van praktisch een heel jaar in te halen. But, it paid off. Ik mocht mijn tweede jaar in, mits ik dat jaar mijn BSA zou halen. 'Dus', dacht Maddie, 'ik hoef alleen maar mijn BSA te halen en de voorwaarden voor mijn tweede stage? Eitje!' Op zich was dat het ook wel. Alleen had ik niet ingecalculeerd dat ik mijn tweedejaars stage niet zou halen. Misschien door gebrek aan ervaring, mogelijkheden om theorie in de praktijk toe te passen, doorzettingsvermogen of communicatievaardigheden, hoogstwaarschijnlijk een combinatie van alles. Ik heb dus èn heel weinig punten gehaald naast de verplichte onderdelen, èn mijn stage niet gehaald.
Nu heb ik vandaag een eindgesprek gehad met mijn slb'er (studieloopbaanbegeleider). Zij raadde mij aan mijn tweede jaar gewoon over te doen, mijn tweedejaars stage te doen in mijn eerste semester als de 'reguliere' tweedejaars op hun 'stay abroad' aka buitenlandstage zijn (dat hoef ik gelukkig niet te doen, dus daar mis ik niks), en als zij beginnen met hun tweedejaars stage, dat ik mijn derdejaars stage ga doen. Ook kan ik tussendoor misschien wat courses van het derde jaar meepakken. Hierdoor zou ik dan weer een voordeel hebben in het derde jaar.
Dit klonk mij prima in de oren, maar, oblivious en onpraktisch als ik ben, had ik er niet echt over nagedacht wat dit voor financiële problemen met zich meebrengt. Ik had maar 4 jaar stufi, en 5 jaar reisproduct. Hier kwam mijn vader mee toen ik thuiskwam. Hij werd praktisch boos toen ik hem dit uitlegde. Hij stelde voor dat ik mijn tweedejaars stage in semester 1/2 van jaar drie kan doen in plaats van een minor, dan heb ik, volgens hem, genoeg tijd om mijn achterstallige werk in te halen plus mijn stage af te ronden. Daarna zou ik meteen doorgaan met mijn derdejaars stage en reguliere lessen volgen. Voordeel zou zijn dat ik een jaar minder hoef te lenen voor mijn opleiding en vervoer moet regelen van en naar school, want OV is simpelweg niet te betalen.
Ik heb het nog niet overlegd met mijn slb'er, maar ik weet niet wat ik hiermee aan moet. Als ik zou proberen door te gaan naar jaar 3, krijg ik het idee dat ik op mijn tenen moet gaan lopen om maar mee te kunnen komen met de rest. Ik zou me dan uit de naad moeten werken om alles te halen en mijn minor in jaar 4 doen. Voordeel is wel dat ik een jaar korter hoef te lenen en simpelweg ook eerder klaar ben met mijn studie.
Als ik mijn tweede jaar overdoe, kan ik rustig aan gewoon opnieuw beginnen en met een voorsprong aan jaar 3 beginnen. Begrijp me niet verkeerd, dit is echt niet de keuze dat ik achterover kan leunen, maar is het allemaal een stuk overzichtelijker. Het is niet dat ik niks heb gedaan, maar ik loop wel pittig ver achter en dat extra jaartje ervaring en structuur, klinkt mij niet slecht in de oren. Nadeel is wel dat ik zal moeten lenen en een jaar langer thuis moet wonen, terwijl ik echt op kamers wil, maar wat momenteel financieel niet te realiseren is.
Als je het tot het einde hebt gelezen, gefeliciteerd!
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen of misschien tips of advies kunnen geven.
[ bericht aangepast op 27 juni 2018 - 23:11 ]
What’s tasty in Busan?
). Mijn punt is, ik ben niet vertrouwd met zo'n situatie en ga dus eigenlijk vooral af wat het beste kan zijn voor jou, en later als leerkracht.
