• Omdat ik met mijn post het vorige topic sloot:

    Copy/paste uit het vorige topic:

    Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Brent grijnsde, maar het was een ongelukkige grijns.


    Stenenlikker

    Was dit wat zijn ballingschap met hem had gedaan?


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    “Eh. . .is dit een moment om een high-five te geven?” vroeg hij – half grappend en half serieus.


    I have seen my own sun darkened

    Studeer je dan niet?

    Als je alleen maar commentaar hebt, wil je dan alsjeblieft deze ruimte verlaten?


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Hey

    Dan redden ze zijn leven toch niet? Zoveel was het al tijden niet meer waard.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    She felt hot air against the side of her face first and a second later Sam’s voice warmed her insides. “You want to get out of here?”
    Diane hummed. “Let’s,” she agreed.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Toen hij wakker werd, zag hij de waterkan die hij de vorige avond met een schreeuw kapot had gegooid en begon het weer opnieuw.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    man 💁‍♂️


    Let's drink Jasmin tea!

    In het voorbijgaan zag hij geschrokken stalknechten langs flitsen, die net op tijd aan de kant konden springen.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Echt real for live


    Let's drink Jasmin tea!

    Een symbool van de greep van Dremsé Mîron die haar ijskoude vingers nog steeds om Durégo’s nek legde en hem van top tot teen bevroor.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Via een schrijf challenges

    Dan maar bij de buren proberen.


    Tell me about it, stud.