[RPG • 200] Loser Like Me • Speeltopic 1 - Speeltopics

Williamsburg, Virginia • 2019 Valley Vieuw High is een middelbare school met een breed gamma aan na-schoolse activiteiten met de bedoeling zoveel mogelijk leerlingen te bereiken en klaar te stomen voor hoger onderwijs. Verschillende clubs trekken verschillende types jongeren aan, maar de grootste rivaliteit speelt tussen de immer populaire jocks en cheerleaders en de eeuwig gemeden misfits in het show choir. Dit schooljaar is de inzet hoger dan ooit. Wegens bezuinigingen is de schoolraad genoodzaakt één van beide programma's te schrappen. Men heeft besloten dat het team dat zich niet weet te plaatsen voor de Nationals hun subsidies zal verliezen. Wie zal winnen? En wie is gedoemd om zijn schoolcarrière als Loser af te sluiten? Alsof het high school leven voor de nachtegaaltjes van Valley Vieuw's show choir groep; Double Trebble nog niet moeilijk genoeg was, krijgen ze het nu hoogstwaarschijnlijk pas echt te verduren. De gespierde Valley Vipers van het lacrosse team en hun oogverblindende cheerleaders zijn namelijk niet zomaar van plan hun subsidies af te staan aan een paar ellendige losers. De misfits bereiden zich maar beter voor op een hels schooljaar, want als het om winnen gaat is alles fair game.

• Rollen • Double Trebble (Show Choir/Glee Club) • Laurel Kate Hanson • 15 • Mezzo-Soprano, Background Vocals • [VC: Janet Devlin] • [FC: Nadine Leopold] • RTP2 • Beansidhe •Layla Monroe • 18 • Choreo • Mrs.Right • RTP3 • Canaghan • Ezra Blake Morrison • 18 • Tenor, Male Lead • RTP3 • Venustic • Jason Leonard Renfield • 15 • Angry Emo Boy • RTP4 • Witcher • Roger "Ronnie" Vincent Amber • 18 • Goalie • Twin • [Dylan Sprouse] • RTP2 • Witcher • Bodhi Julian Smith • 18 • RTP4 • Venustic The Valley Vipers (Lacrosse Team) • Nick Adam Hanson • 18 • Defender • Mr. Right •[Jacob Elordi] • RTP3 • Beansidhe • Gus Miller • 17 • Attacker • Second in Command • RTP2 • Klaus • Charlie "Clyde" Carson Amber • 18 • Captain • [Cole Sprouse] • RTP3 • Locke • Roger "Ronnie" Vincent Amber • 18 • Goalie • Twin • [Dylan Sprouse] • RTP2 • Witcher The Viper Venoms (Cheerleaders) • Alexandra Madison Turner • 16 • Klaus • Sienna Isabella Coleman • 17 • Cheercaptain • [FC: Thylande Blondeau] •RTP3 • Velns •Taylor Michael Belmont • 18 • Frosty • RTP4 • Beansidhe

NPC's • John Graystone • 52 • Coach Vipers & Venoms • Streng, rechtvaardig, begripvol, veeleisend, aanmoedigend. • Mr. Akihiko Kobayashi • 27 • Danscoach DT • Geduldig, goedlachs, weet het aangename aan het noodzakelijke te koppelen, grote-broer type. • Mrs. Diana Vascez • 37 • Vocal & muzieklerares DT • No nonsense attitude, gaat tot het uiterste, geeft veel tips en ondersteuning • Maximilian 'Max' Thorsen • 17 • Midfielder • loyaal, sociaal, verantwoordelijk, competitief, kort lontje • Harold 'Henry' Benjamin Goldsworthy • 17 • DT piano & achtergrondzang • stil, vriendelijk • Daeho Kang • 17 • Venoms Co-Captain • Extravert, chaotisch, avontuurlijk, goed hart • Micah Emmanuel Kalani • 19 • Venom • Allemansvriend • June Theodora Middlesworth • 17 • Venom • perfectionistisch, onbegrepen, behulpzaam, energiek • Kaylee Felicia Whitesides • 17 • Venom • • Bruce Dillard • 18 • Viper • Arrogant, charmant, niet de slimste, wanordelijk • Struis • Santiago Delgado • 17 • Viper • Extravert, goedlachs, meeloper • Tall, dark & handsome • Dawson Conroy • 19 • Viper • Boyish charm, achterbaks, aanstoker • Justin Bieber look-a-like • Blake Conroy • 17 • Venom • Narcistisch, ijdel, energiek, sportief • Flaming redhead • Misha Goldberg • 18 • Venom • Verlegen, allemansvriend, pienter • All the right junk in all the right places • Giovanni 'Gio' Minetti • 17 • Viper • Softie, tuig, iets te slim en bijdehand voor zijn eigen goed • Smalste en kortste van het team, maar snel als het licht. Zwarte krullen, parelwitte glimlach, en licht gebruinde huid. Italiaanse trekjes. • Demarcus Hayle • 17 • DT • Vocal Percussion & Beatboxing, backing vocals • Zwijgzaam, gefocust, vriendelijk • Donkere huid, dreadlocks, baggy style Hangout plekken The Bleechers: Vooral de Vipers en de Venoms hangen na de training wel eens rond onder de tribune. Ideaal voor wie een sigaret wil roken of voor een potje zoenen. The Crimson Mall:       The Food Court: (2e verdieping) Wat past er nu beter bij tieners dan fastfood? De kids kunnen kiezen tussen Taco Bell, Burger King, Wasabi (sushi), Spudsy Malone's, The Gas Stop Diner, Starbucks of The Captain's Candy Barrel.       The Shops: (gelijkvloers) Macy's, Nordstrom Rack, Topshop, Victoria's Secret, Tommy Hilfiger, Abercrombie & Fitch, (1e verdieping) Sephora, Foot Locker, Target, Dollar Tree, Barnes & Nobles The Arcade: Twee straten weg van de school ligt de Valley Arcade. Er is een wijd assortiment aan spelletjes, zoals Dance Fever, Skee ball, Basket, Pac Man, Space Invaders, Donkey Kong, etc. • Regels • • Minimumpost van 200 woorden. • Reageer minimaal een keer per week (indien je op reis/kamp gaat, geef dan even een seintje) • We sluiten niemand buiten! • Ik ben helemaal voor drama tussen personages, tussen personen is daar in het rpg echter geen plaats voor. • OOC in het praattopic • Probeer 16+ te beperken, daar draait het RPG niet om. • Als je merkt dat iemand vast zit, moeite heeft hun personage bij de groep te krijgen; zet jezelf in hun schoenen en ga samen op zoek naar een oplossing.

[ bericht aangepast op 27 juni 2020 - 19:26 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

JASON LEONARD RENFIELD

---

Ik had de moeite gedaan om me ietswat open te stellen voor de venom al werd dit me niet in dank genomen. Oh nee integendeel zelf "Oh please," kwam er dan ook ongelovig over zijn lippen, zijn ogen overdreven rollend waardoor ik net las hem defensieve houding aannam, mijn armen over elkaar heen kruisend. "Mr.Negativity himself die over mij iets positiefs zou weten te verzinnen? Ik ben dronken jongen, niet dom." klonk het en eerlijk, het deed me meer dan ik lief had. "Tssk" kwam er ontevreden over mijn lippen waarna ik weg keek. "Prima, dat is ook de laatste keer dat ik dan positief probeer te zijn." mompelde ik bitter. Het feit dat de jongen me niet serieus nam, nam ik niet lichtelijk, zeker niet nu ik al wat drank achter de kiezen had. Alcohol maakte me losser, maar ook kwetsbaarder, en ik vind dit gevoel alles behalve fijn."Sterker nog," vervolgde hij, waardoor ik kort weer even opkeek."Als het je wel lukt en het is ook maar een beetje aannemelijk zorg ik er in eigen persoon voor dat je een hele week geen slushie douche krijgt," Ik snapte zelf niet wat ik hier nog deed, waarom ik mezelf leek te willen bewijzen voor deze jongen? Wat deed hij met me?
"Hier," Jason drukte de fles drambruie weer in mijn armen, waardoor ik mijn gesloten houding weer moest openen, anders zou de fles zo op de grond vallen. Hierdoor nam ik deze ietswat klungelig in mijn handen. "Misschien helpt het." Zijn woorden, de alcohol. Ik zuchtte diep en beet even op mijn kiezen. Wijselijk zette ik de fles gewoon neer. "Niet nodig." zei ik kalm, iets nors. " Als je me niet geloofd is dat jou probleem en als ik daarvoor een slushie douche moet krijgen zij het zo." sprak ik en keek Taylor aan. "Ik ga roken, als je een sigaret wil, be my guest." Ik had het zo een beetje gehad in deze kast hier. Ik rijkte dan ook naar de deur, welke ik niet open kreeg... What the.. Ik probeerde nog es en nog ees… "Fuck!" riep ik gefrustreerd uit, we bleken vast te zitten.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

ROGER ‘RONNIE’ VINCENT AMBER

---

Ik lag hier eigenlijk wel lekker, Sienna haar schoot was goed warm, waardoor ik eigenlijk best slaperig werd.''Het is oké,'' Sprak Sienna zachtes, nog steeds me door mijn haren aaiend. ''blijf maar liggen, we hebben geen haast.'' Sprak Sienna vervolgens met een zucht. Ik beet even zacht op mijn lip, ik had haar hier zo goed als gegijzeld... Ik wilde net mijn mond openen op te zeggen dat ik me gerust op het bed kon leggen tot ik een bekende stem hoorde die me liet opschrikken.
'Hey kiddo's!' Clyde stond vrolij kkirrend in de deuropening en ik keek mijn broertje wat verbijsterd aan. Achter hem stond Lexie wat me ook enorm verraste.
Nu ik overeind zat, kwam Clyde me een knuffel geven waarna zijn blik van mijn gezicht naar dat van Sienna gleed. 'Wat zijn jullie aan het doen?' Ik opende mijn mond niet meteen wetend wat te zeggen tegen mijn broer. 'Oh...' een lichte grimas verscheen op zijn lippen die al verklapte wat hij aan het denken was. 'Jullie zijn toch geen stiekeme dingen aan het doen, huh?' Meteen schudde ik mijn hoofd. 'Sorry bro, als ik je nu ge-cockblocked heb.' Ik grijnsde terug en haf hem een duwtje tegen zijn schouder. "Pervert." mompelde ik waarna ik mijn best deed om Lexie's blik te vermijden. "Ik moest kotsen, Sienna hielp me en bracht me tot rust." momeplde ik dan vervolgens, ik kon niet goed liegen, vandaar dat ik dan een groot stuk van de waarheid achter hield, al loog ik niet.
Clyde kwam aan me hangen, duidelijk even ver heen als ik. 'Hoe meer zielen hoer meer vreugd, right? Oh, laten we met zijn allen een spelletje gaan doen!' zei hij enthousiast. 'Met zijn vieren is dat veel leuker, toch Lex?' ratelde de jongen verder. "Zolang het geen twister is." zei ik met een schaapachtig lachje

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

Hoewel hij niet bepaald op z'n tenen was getrapt kon Taylor ook niet beweren dat het hem niet deerde dat Jason zijn aanbod zonder ook maar enig schroom afsloeg. Hij rolde een keer flink met zijn ogen en haalde vervolgens zijn schouders op. Uiteindelijk zou het hem minder moeite kosten, en kon hij dus ook niet kwaad zijn. Met opgetrokken wenkbrauw keek de Venom toe hoe de loser het gevecht met de deur van de pantry aanging en dit vervolgens grandioos verloor. Hij bedacht zich dat hij met een beetje spierkracht de deur wel zou weten open te krijgen, maar als hij het zich goed herinnerde had de blonde Gleek net toch echt duidelijk aangegeven zijn hulp niet te willen. Hij bleef dus gewoon waar hij was en nam de fles die Jason had neergezet terug in zijn handen en keek met geveinsde interesse hoe het met de inhoud daarvan was gesteld. Ze hadden flink hun best gedaan, gezien er al zo'n twee vijfden uit de fles verdwenen waren. Dat betekende echter dat er nog meer dan de helft in de fles zat, en dat kon dan ook weer niet zo blijven. Nogmaals zette Taylor de fles aan zijn lippen en dronk gretig. Hiervoor moest hij zijn hoofd een beetje kantelen, waardoor de seksueel gehandicapte zanger weer in zijn vizier kwam. Zodra hij had doorgeslikt likte de ex-Viper zijn lippen en bekeek op zijn dooie gemakje de jongeman voor zich van kop tot teen. "Awww," begon hij met een fikse pruillip. "Kwijgt kweine JayJay de gwote stoute deuw niet open?" spotte hij vervolgens. Hij snoof even. "Misschien moet je het vanuit je middenrif proberen," ging hij verder. Hij wist niet veel wat zang betrof, maar genoeg om ervan overtuigd te zijn dat hij het geen kunst vond. Van z'n leven niet dat het zo moeilijk kon zijn als de stunts die Vipers en Venoms uit moesten halen. "Oh wacht..." grijnsde hij vals.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

In eerste instantie dacht ik dat ze het snoepje tussen mijn tanden zou aannemen. Ze likte zelfs haar lippen, iets wat mijn hoofd echt helemaal op hol bracht. Er gebeurde jammer genoeg wat anders dan de kus waarop ik had gehoopt. Ze sloeg haar ogen neer en gaf me enkel een kusje op mijn wang. Ik kon niet voorkomen dat er heel even een pruillipje op mijn gezicht te zien was. Ik kauwde dus maar op het snoepje, maar ik had liever een ander snoepje gehad. Haar woorden brachten nog een klein glimlachje op mijn gezicht, maar die was niet zo breed als eerst. Haar uitleg kon ik wel inkomen over haar favoriete baseballteam. "Dat wordt nog wat als ze tegen de Tigers moeten." De Detroit Tigers waren ook geen Yankees, maar toch, het was mijn team. Haar volgende worden deden me toch wel weer lachen. "Ik wordt nooit moe van je." zei ik met een lachje, voor ik een kusje op haar hoofd drukte. Ze had me net afgewezen, dus ik wist niet of ze nog wel een normale kus wilde. Ik had geen idee waarom, maar ik durfde het ook niet goed te vragen, daarbij was het niet mijn beurt om vragen te stellen. Haar vragen gingen alle kanten op, de ene was wat genant, de ander heel oppervlakkig, en nog eentje een beetje onverwacht. Haar ogen twinkelden nog meer dan eerst en het was echt een prachtig gezicht. Daarom was ik ook eventjes de draad van mijn gedachten helemaal kwijt. Ik schudde even met mijn hoofd om alles weer wat meer op een rijtje te krijgen, voor ik haar weer aankeek met een glimlach op mijn gezicht. "The grundy county auction incident hands down. Als je me wil horen zingen, en geloof me dat wil niemand, dan moet je dat nummer opzetten." Hierna fronste ik een beetje om haar op de tweede vraag een antwoord te geven. Ook omdat ik niet iemand was die anderen zomaar de grond in wilde boren. Soms deed ik het wel, maar alleen als er een goede reden voor was. "Echte dates heb ik maar weinig gehad. Zeker een-op-een. Het meest vreemde was wel een keer in de stad dat ik een date had gevonden om het huis uit te kunnen, en we naar een chic restaurant gingen, maar iedereen daar, gasten en personeel, droeg onesies. Ik was de enige in normale kleren. Dat was zeker wel het raarste, al was het niet echt een date-date." Ik was niet iemand voor onesies, en kon ook niet verzinnen waarom je ze zou dragen op een andere plek dan thuis zonder visite. "Gus komt van Fergus. Mijn vaders familie is heel trots op het feit dat ze 'puur Schots' zijn. Ik ben heel blij dat ik niet Oliver de vierde ben." Nu was Oliver mijn tweede naam, maar met alles wat gaande was en wat er mogelijks nog zou komen was ik blij dat de duidelijkste link met mijn vader er niet was. Ik speelde wat met haar haren terwijl ik dacht over nieuwe vragen. Ik had nog zoveel wat ik wilde weten, te veel voor dit moment. Ik moest dus echt afwegen wat ik wanneer zou vragen. Hopelijk zouden we nog heel veel tijd daar samen voor hebben. "Wat is je favoriete feestdag? Heb je allergieën? Wil je naar de Regionals komen om me aan te moedigen?" Ik schonk haar een vragende blik. Aan de ene kant was het misschien niet het beste idee, gezien Nick het dan waarschijnlijk nog niet zou weten, en omdat onze overwinning mogelijk het einde van de Trebbles zou betekenen, maar toch wilde ik haar er heel graag bij hebben. Alle andere jongens hadden hun meisjes er wel bij, dus waarom ik dan niet? En ze zou altijd nog kunnen zeggen dat ze er was om Nick aan te moedigen.

---

Bowties were never Cooler

            SKIP
Het is 21 december, 21u15.
De Venoms mochten vorige week de spits afbijten wat Regionals betrof maar moest de aftocht blazen met een tweede plaats (don't worry, ik heb een idee om hen alsnog te betrekken, maar of ze het leuk gaan vinden is iets anders).
Vandaag spelen de Vipers voor een plaats op Nationals. De wedstrijd is de laatste vijf minuten in gegaan en de heren hebben gelijkstand gespeeld met hun geduchte tegenstanders. Het kan dus nog alle kanten uit.
Ongeacht de uitkomst verblijft iedereen na de wedstrijd in een motel wat verderop. Double Trebble is namelijk overmorgen aan de beurt om hun titel te verdedigen, twee dorpen verder, en er werd uitgerekend dat dit nog steeds goedkoper en aangenamer was dan de drie teams twee keer twee ritten van zo'n vijf uren te moeten laten maken.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

Voor de gelegenheid had Laurel outfit aangepast. In plaats van de sombere kleuren die ze normaliter droeg had ze dit keer gekozen voor een zorgvuldig samengestelde set in de kleuren van haar school. Ze wilde haar steun tonen, en laten blijken hoe trots ze was op de jongens dat ze het reeds zo ver gebracht hadden. Haar blik dwaalde telkens af naar één Viper in het bijzonder, terwijl ze hen luid toejuichte. Toch deed ze haar best het algehele spel in het oog te houden, en met vrucht; ongeveer een kwartier in de tweede helft van de game had ze de tactiek van de tegenstanders in de gaten gekregen. Daar waar de Vipers vooral sterk waren in defense, was het andere team eerder roekeloos en ploegde de attacker meermaals als een bulldozer door de Vipers heen. De Question Mark Dodges die de Vipers in de vorige wedstrijd naar de overwinning hadden geleid leken na de eerste goal volledig afgeblokt te worden. Gegrepen door de spanning beet Laurel op haar onderlip terwijl ze zag hoe Nick succesvol een binnenkomende bal wist te onderscheppen en door te spelen naar Clyde. Het blondje stond zowat te beven van de zenuwen, wensend dat zij sterk genoeg was om zich op het veld te kunnen redden omdat ze wíst welke move de beste zou zijn. "Ze gaan het niet redden," bracht ze geschrokken uit toen ze een gigantische tegenstander op de kapitein van hun team af zag rennen. "Layla, ze gaan het niet redden!" herhaalde ze luider, terwijl ze de arm van de brunette zowat fijn kneep. "Clyde!" riep ze, tevergeefs. Hij kon haar onmogelijk horen vanaf deze afstand. Net op het moment dat ze bijna wilde opgeven zag ze de megafoon die coach in zijn hand hield. Zonder verder na te denken holde ze naar beneden toe en ritste het ding tussen zijn vingers vandaan. Ze mopperde stilletjes terwijl ze wijs probeerde te raken uit te knoppen op het ding, tot ze uiteindelijk de juiste gevonden had. Resoluut bracht ze de luidspreker naar haar lippen toe. "Clyde!" zei ze nogmaals, dit keer duidelijk hoorbaar. "Pas naar Red." Gezien er maar één roodharige speler in het team zat wist ze dat de kapitein niet hoefde te twijfelen wie ze bedoelde. De grootste reden waarvoor ze Gus echter zo benoemde was dat het andere team zijn koperen lokken niet konden zien vanwege de helm die hij op had, en dus ook zou weten wie ze bedoelde. Zodra haar blik de juiste speler gevonden had glimlachte ze kort, alvorens ze sprak, "Red... Curve the bullet." Het was een verwijzing die enkel hij zou begrijpen. Toen zowel haar ouders als Nick en Layla een avond het huis uit waren had ze Gus gevraagd een film te komen kijken. Na veel gekibbel was de keuze dan uiteindelijk toch op Wanted gevallen, waarin Angelina Jolie een kogel met een boog uit haar loop laat komen. 'Huh,' had het blondje gezegd. 'Doet me denken aan een Hitch Dodge.' Toen ze haar zegje gedaan had stopte ze de coach zijn instrument terug in de handen, glimlachte verontschuldigend en wilde terug naar haar plaats keren, tot ze zich bedacht dat ze teveel van de actie zou missen. "Komaan! Go! Laat ze die Viper tanden zien!" schreeuwde ze het hele team bemoedigend toe, naast coach vandaan.

[ bericht aangepast op 22 dec 2019 - 15:52 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

ROGER ‘RONNIE’ VINCENT AMBER

---

Gespannen stond ik het doel te verdedigen, mijn Lacrosse stick stevig beet. Het was een bikkelharde strijd en beide teams waren zeer gewaagd aan elkaar. Nick was mijn reddende engel, de echte Venomwall. Het was dankzij hem dat ik nog niet echt veel moest werken. Ik had hier en daar wel een bal kunnen tegenhouden, maar ook één binnen gelaten. Mijn gedachten zaten niet helemaal bij het spel en ik deed nochtans zo verdomd mijn best. Coach had me daarnet al een hele uitbrander gegeven toen ik een eerste schot gemist had en deze binnen gelaten had... Echter het leek erop dat we even de overhand hadden, maar Clyde stond blok... Gus stond wel vrij, het leek erop alsof we misschien nog een kans hadden. "Clyde! Pas naar Red." waar het niet de brommende stem was van Coach die door de megafoon galmde, herkende ik de stem wel. Afgeleid keek ik dan ook naar de zijrand van het veld waar Laurel stond en Coach die wat verbijsterd naar haar stond. Ze had wel gelijk. Mijn blik gleed naar Gus, die vrij stond. "Red... Curve the bullet." vervolgde Laurel nog en ik blikte even geamuseerd naar Nick. Het feestje was één grote blur geweest voor mij, maar blijkbaar was het nogal een feest geweest. Vipers en Double troubles konder tussen één deur en deze week waren er een stuk minder slushies dan anders. Eigenlijk had ik wel een beetje hoop en ik deed oprecht mijn best. School had al even niet meer zitten dreigen om één van onze activiteiten te sluiten,. Misschien was het gewoon een manier om ons scherper te zetten, gezonde rivaliteit... ja dat was het..

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

JASON LEONARD RENFIELD

---

Ik was absoluut geen sportsfan, maar hier zat ik dan, in de tribune de wedstrijds aan het kijken van de Vipers. Het was dat we verplicht waren, maargoed ik was oprecht aan het lijken naar de match. Het was best spannend, al voelde ik de spanning meer in geval dat ze zouden winnen. Als de Vipers nu zouden winnen, dan moest double trouble ook sowieso eerste plaats behalen, anders is het gedaan voor ons. Een zucht verliet mijn lippen en ik haalde mijn mobiel even boven. Op momenten als deze ging social media altijd vol met meldingen en die soort dingen. Ik was niet van de social Media, volgens mij waren het zelfs Layla en Laurel geweest die me hadden geholpen met een account aan te maken. Heel occasioneel postte ik dan eens een foto, of een filmpje waar ik Piano speelde maar niets bijzonders. Het was wel zo dat ik veel mensen volgde, al was het maar om te zien waar ze waren, zodat ik die plek kon vermijden. Ik opende de storys even en bekeek deze even. Veel gingen over de game nu of de finale van gisteren waar de Vemons laatste waren geworden. Over de veoms gesproken. Ik stopte toen ik de story van Taylor zag en keek even op in het plubliek. De jongen zat wat meer vanvoor, niet ver van Lexie af -iemand die ik zoveel mogelijk probeerde te vermeiden-. Vreemd genoeg was vast zitten in de kast nog niet zo erg geweest met Taylor. Hij had me wel dronken gevoerd en ik mocht geen peuk roken, maar dat terzijde. WE haden een soort van wapenstilstand... voorlopig... En met Laurel,... Ik had het soort van goed gepraat met haar al was het nog niet helemaal opgelost. Vandaar dat ik ook wat afgezonderd zat van double trebble... En met afgezonder bedoelde ik dus alleen, vanachter. Een zucht verliet mijn lippen weer, waarna ik even in mijn zak zocht achter een peuk, ik kon er wel eentje gebruiken nu.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

Nadat de dames tweede waren geworden in hun Regionals, lag de druk er bij ons nog eens dubbel bovenop om te winnen. We moesten wel, anders was het over en uit voor de sport op school. Dat konden we niet laten gebeuren... Dat kon ik niet laten gebeuren, want dit was het enige wat me op het rechte pad hield. Of eigenlijk, een van de twee dingen. Sinds het feestje had ik nog wel een paar keer met Laurel afgesproken, waarbij mijn gevoelens voor haar alleen maar waren bevestigd en versterkt. Het was heel gek hoe dingen konden lopen. Toch was het nog heel pril en fragiel. We deden nog alles achter iedereen's rug om, en dan was er nog Ronnie. Of in elk geval haar gevoelens tegenover hem. Ik kon het haar niet kwalijk nemen, en ik wist niet eens of hij ervan wist, maar dat zorgde wel voor een gevoel in mijn onderbuik waar ik niet lekker van werd. Waarom waren gevoelens zo lastig? Gelukkig had ik weinig tijd om te piekeren, want alles stond op scherp om deze wedstrijd, en erna hopelijk de Nationals, te winnen. Wat was deze wedstrijd verschrikkelijk. Tot nu toe hadden we meestal wel de overhand in wedstrijden, maar nu vochten we als wolven, en nog altijd kwamen we er niet goed doorheen. We hadden nu nog 5 minuten, en waarschijnlijk nog een kans om te scoren, of alles zou voorbij zijn. Dit gaf mij extra vuur om te vechten, waardoor ik vrij wist te komen van het andere team, maar ik had nog geen bal, en die had je wel nodig om te scoren of om een assist te geven. Terwijl ik zocht naar een opening om de bal te krijgen, werd ik plots heel even uit mijn concentratie gesleurd door een melodieuze stem die over het veld galmde. Mijn hart sloeg een slag over, voor het nog een versnellinkje hoger begon te kloppen. Haar woorden brachten me terug bij het spel. Clyde had inderdaad de bal en zou mij met weinig moeite kunnen bereiken. Wat ze erna zei was brilliant. Niet alleen was Wanted een geweldige film, maar dit was de perfecte manier om het andere team te slim en te snel af te zijn. Hij moest alleen nog maar raak zijn en dan stonden we met een been in de Nationals. Een brede glimlach verscheen op mijn gezicht, terwijl ik subtiel mijn gewicht verplaatste om deze troef uit te kunnen voeren. De adrenaline gierde door mijn lijf, maar dat was alleen maar goed. Als we hiermee zouden winnen, stonden we allemaal heel diep bij haar in het krijt, en ik nog het meest van allemaal. Toen de bal mijn kant op kwam suizen, was de tijd van nadenken toch echt weer voorbij. Het moest goed gaan. Met een klein sprongetje haalde ik met gemak de bal uit de lucht en kwam in positie waar ik wilde zijn: Achter de defenders. Nog een schijnschot en daarna gaf ik de bal alle kracht die ik hem me kon geven, in de hoop dat die achter de Goalie in het net zou landen. Ik durfde heel even niet te kijken, terwijl ik weer snel naar mijn flank rende. Plots barstte er een luid geroep uit van juigen en boe geroep. Ik draaide mijn hoofd en zag daar de bal onderaan het net liggen. Mijn grijns werd nog iets breder en even zocht ik Laurel op in het publiek. Ik kon haar niet vinden, tot mijn ogen vielen op de kleine blondine die nog naast de coach stond. Ik kon het niet laten om een knipoog en een vinger hartje haar kant op te sturen. Dat vinger hartje was toch wel een beetje ons dingetje geworden, sinds ik te weten was gekomen van mijn vader dat dit de Koreaanse versie van een hartje was. Daarbij was het heel onopvallend, dus konden we ergens toch een beetje PDA hebben zonder dat iemand het door had. Hoe graag ik haar ook aan mijn zijde wilde hebben, en nu in de armen wilde vliegen, kon dat niet. Ten eerste had ik dan wel gescored, maar we hadden nog 3 minuten te gaan en ik wilde echt niet verliezen omdat ik niet nog 3 minuten mijn kop erbij kon houden. En ten tweede, en nog wel belangrijker, hielden we alles nog altijd geheim. Ik vond dat ook wel heel lastig, altijd eigenlijk wel, maar dit was niet de tijd om alles openbaar te maken. We hadden Nick in elk geval nog 3 minuten keihard nodig, en erna wilde ik ook eigenlijk geen knal op mijn neus als hij het verkeerd zou opvatten.

---

Bowties were never Cooler

---

Ezra had totaal geen interesse in de wedstrijd gaande, zijn enige interesse was dat de vipers verloren, maar hij kon nou niet bepaald het veld op gaan rennen om het team van zijn school af te gaan zitten leidden. Dus kon hij zijn hoofd er niet helemaal bij houden, Ezra was nooit echt een sportfan geweest, tenminste niet sporten zoals lacrosse of al het andere wat met een bal te maken had. Ezra zou uren naar een dansvoorstelling kunnen kijken, maar lacrosse lag nogal ver van dansen af, behalve dat de jongens net zulke strakke broekjes aan hadden, wat misschien nog een klein pluspunt was. Terwijl Ezra de bleachers weer beklom, hij had uit verveling het toilet even opgezocht, keek hij even naar de spelers. Al snel vond hij Clyde tussen de andere spellers, of nou ja Ezra wist zijn boytoy voornamelijk te herkennen aan zijn kontje die dus goed uitkwam in zijn lacrosse broekje.
Ezra stond alweer naast de andere leden van Double Trebble die zich allemaal een beetje bij elkaar hadden verzameld toen hij Jason boven aan de bleachers alleen zag zitten. Jason kennende was dit waarschijnlijk een bewuste keuze geweest, maar toch besloot Ezra de bleachers nog iets verder omhoog te beklimmen zodat hij uit eindelijk bij de blonde jongen belande. 'Ik hoop dat ze verliezen.' zei Ezra terwijl hij zich naast Jason op de bank liet zaken en zijn handen in zijn spijkerjasje duwde. 'Als ik deze belachelijke sport een beetje begrijp kunnen ze ook nog heel goed verliezen.' voegde Ezra aan zijn woorden toe terwijl hij even op het scorebord keek. Hij had totaal niks van de wedstrijd meegekregen en gehoopt dat de vipers inmiddels al lang achter zouden staan, helaas lagen de kansen nog open voor de lacrosse spelers van zijn school.
Vervolgens keek Ezra omlaag naar Jason die een pakje sigaretten in zijn handen had, Ezra kon het niet laten om lichtelijk afkeurend naar de jongen naast hem te kijken. 'Weet je zeker of dat een goed idee is.' zei Ezra terwijl hij zijn benen over elkaar sloeg. 'Dat is niet goed voor je stembanden en je stem moet morgen wel op zijn best zijn.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

• 18 • Double Trebble • Mrs. Right • w/ Laurel & . . . • [url=]Outfit[/url] •

Zenuwen gierde door haar aderen heen en terwijl de blondine naast Layla haar arm zowat fijn kneep, plukte Layla zenuwachtig aan de mouw van de grote sweater die ze droeg — welke ze subtiel uit Nick zijn kast had gestolen, daar hij de oversized sweaters in de kleuren van het Viper team bezat. Vluchtig strookte haar vingers een keer door haar donkere lokken heen, duwde een pluk half achter haar oor, waarna dezelfde vinger bijna in haar mond belandde toen ze een korte ingeving kreeg om op haar nagel te bijten. Haar donkere kijkers lieten het veld voor haar geen moment los, waarbij ze geregeld afdwaalde naar maar één Viper in het bijzonder.
      "Ze gaan het niet redden," klonk het geschrokken naast haar. "Layla, ze gaan het niet redden!"
Layla hield haar adem in toen ze een van de grotere tegenstanders op Clyde af zag rennen en haar blik schoot vluchtig naar Nick alvorens hij weer terug gleed. "Natuurlijk wel, dat moet," hoorde ze zichzelf half roepen, maar Laurel had haar arm al losgelaten en nog voor Layla verder ook maar iets kon zeggen was haar stiefzusje al naar beneden gehold. "Laurel, wacht. Wat ga je.." Op een ander moment had ze misschien afkeurend met haar hoofd geschud, of de blondine gewoon laten gaan, maar nu besloot ze er vrijwel meteen achteraan te gaan. "Pas naar Red," hoorde ze Laurel, eenmaal beneden aangekomen, versterkt over het veld heen roepen. Grinnikend merkte de brunette het verbaasde gezicht van de coach op, die desondanks geen poging leek te doen het ding uit haar handen te nemen nadat het Laurel eenmaal gelukt was er doorheen te schreeuwen. Ondertussen blikte ze opnieuw naar het veld en volgde Layla de volgende zetten die tactvol werden uitgespeeld.
      Als de bal in een rotgang op Gus afschiet en deze hem vervolgens in een behendige zwaai te pakken weet te krijgen, maakt Layla's hart enkele zenuwachtige slagen extra. "Shit, Laurel!" weet ze uit te brengen. Ditmaal greep zij de arm van de blondine vast terwijl ze geen seconde van het veld afkeek. "Ze gaan het doen," klonk het vervolgens. "Hij gaat scoren. Kijk, kijk, kijk!" Gespannen balde ze haar vrije hand tot een vuist, haakte haar andere arm stevig in die van Laurel en slaakte vervolgens een enthousiaste kreet als de bal het juiste doel trof. In een vrolijke sprong kwamen haar beide voeten even van de grond af en zocht Layla met haar donkere kijkers naar die van Nick terwijl ze voluit juichte en haar vuist trots in de lucht stak, waarbij ze ondertussen de ongeduldigheid voor het einde van de wedstrijd ook al voelde opborrelen.
      "Goooo, Vipers!"

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Witcher schreef:

JASON LEONARD RENFIELD

Angry Emo boi / Ezra

---

Ik had eindelijk een peuk gevonden en liet deze even tussen mijn lippen gangen, terwijl ik in mijn zak aftastte naar een aansteker, echter voordat dat me lukte zag ik vanuit mijn ooghoeken een figuur naar me toekomen, waardoor ik het zoeken even ophield en met een opgetrokken wenkbrauw toekeek hoe Ezra naast me kwam zitten. 'Ik hoop dat ze verliezen.' sprak de jongen eerlijk waardoor ik hem met een iets verraste frons aankeek. Waar ik Ezra nooit echt haat had horen uitspreken over het lacrosse team was het nu wel vrij amuserend. De jongen duwde zijn handen in zijn zakken en ging zitten. 'Als ik deze belachelijke sport een beetje begrijp kunnen ze ook nog heel goed verliezen.' vervolgde Ezra al hadden de vipers net na zijn woorden een punt gescoord. ik keek even naar Erza. "Dan zou het andere team vlug nog moeten scoren." mompelde ik, ik sloeg echter vervoglens mijn armen over elkaar heen. Het was een feit dat de Vipers het niet zo goed deden deze finale, maar an nog... "Het is de schuld van Ronnie." mompelde ik wat zuur. "Ik had het je nog gezegd hem niet toe te laten aan double trebble." mompelde ik vervolgens wat nors. De jonge doelman was een saboteur a volonte als je het mij vroeg... En Lauren en Gus, daar boterde het volgens mij ook iets te goed mee.
Ezra was een slimme jongen, die zou vast ook wel in zien dat ik gelijk had. Echter tegen mijn zin in in begon Ezra over mijn peuken waardoro ik de jongen met een licht opgetrokken wenkbrauw aankeek. 'Weet je zeker of dat een goed idee is.' sprak hij 'Dat is niet goed voor je stembanden en je stem moet morgen wel op zijn best zijn.' ik rolde licht met mijn ogen al schonk ik Ezra een lichte 'zeldzame' glimlach. "Johnnie Cash, Amie Whinehouse en Adele waren vervente rokers, hun stemgeluid blijft iconisch, Ezra." sprak ik geamuseerd, al zuchtte ik zacht en stak de peuk terug in het pakje. "Maar als het je blijer maakt kan ik wachten tot na de finale." zei ik dan maar, wetende dat ik toch wat afleiding zou nodig hebben na dit gedoe... " Wat dacht je ervan om een extra repetitie in te lassen? Veel zin om te feesten als ze 'winnen' heb ik niet." sprak ik , winnen met enige tegenzin uitgesproken. Ik wilde afstuderen als doublle trebble lid, mijn goedkeuring krijgen om muziek te gaan studeren en dan kon school doen en laten wat ze wilden.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

Het waren de laatste minuten van de wedstrijd van de Vipers, en ik was nu eerlijk gezegd nerveuzer dan voor onze eigen Regionals. De Regionals die we hadden moeten winnen, maar we waren tweede geworden. Ik had geen idee hoe. Alles was goed gegaan, zelfs de lift die normaal niet altijd even vlekkeloos ging. Toch had op een of andere manier de jury besloten en team met een veel minder complexe routine de titel te geven. Niet gestrekte benen en wapperende handjes was de reden geweest. Die mensen waren echt blind. We hadden er alleen niets aan kunnen doen. Na afloop in het hotel had ik uit pure frustratie mijn haar van bleek blond naar fel blauw geverfd. Het maakte nu toch niet meer uit. Onze toekomst hing nu aan een zijde draadje, letterlijk, want het stond gelijk en onze jongens hadden nog 5 minuten om te winnen, of het was game over voor beide teams. Ik was nog altijd vol woede over het feit dat het überhaupt een overweging was om twee sports teams te schrappen zodat een zangclubje kon blijven bestaan. Ik zat op het puntje van mijn stoel, met Taylor naast me. Ik had het altijd al goed kunnen vinden met de jongen, ook toen hij nog een Viper was. Nu zaten we echt in hetzelfde schuitje, want ook hij had hier geen enkele invloed meer op. Plots hoorde ik opeens een damesstem over het veld schallen met aanwijzingen. Mijn hoofd schoot opzij en ik zag Nick's tuttige zusje met de megafoon staan. Ik trok een wenkbrauw op in verbazing. Wat was ze aan het doen? Was ze aan het saboteren, of probeerde ze de Vipers te helpen. Beide dingen waren erg raar. Al waren de laatste weken de teams opeens wel en stuk amicaler tegenover elkaar. Waarom? Geen idee. Je zou toch denken dat ook de nerds hun groepje wilden behouden, wat een onzin het ook was dat daarvoor de Vipers n de Venoms zouden worden gestopt. "Heeft het zangvogeltje geen zin meer om te zingen, ofzo? Waar is die chick mee bezig?" zei ik tegen Taylor, terwijl ik richting Laurel knikte. Plots kwam er wel weer vaart in het spel, mogelijk door haar aanwijzingen, en lag al snel, door de roodharige attacker, een baal in het doel van de tegenstander. Er klonk boe-geroep van de fans van het andere team, maar ons gejuich was luider. We wisten allemaal ook dat de wedstrijd nog bezig was, maar het was al een hele opluchting dat ze weer op winst stonden. Ik had niet eens gemerkt dat ik bij het juichen was opgesprongen. Ik ging weer op mijn bips zitten. "We hadden gewoon moeten winnen, maar hopelijk kunnen de boys dit toch nog rechtzetten." zei ik tegen Taylor, met mijn blik gericht op het speelveld. "En nu maar hopen dat de zangvogeltjes nu hun stemmetjes kapot gillen, zodat ze we moeten verliezen." voegde ik eraan toe. Ik had er best een aantal hier gezien, dus een meisje mocht het hopen. Het zou misschien niet de meest gracieuze manier zijn voor het team om te blijven bestaan, maar dat maakte me niets uit. Zolang de Vipers en de Venoms maar bleven bestaan, vond ik het allemaal prima. Uit spanning beet ik op mijn onderlip. Ik zag hoe de doelman de bal wegschoot, in de hoop een snel doelpunt in het doel van de Vipers te kunnen leggen. Nick wist de bal halverwege de aanval van het andere team uit de lucht te plukken. Het was zo spannend dat ik Taylor's arm vastgreep. Er stonden nog enkele minuten op de klok en een punt verschil was niets, dus nu maar hopen dat het ze lukte.

[ bericht aangepast op 26 jan 2020 - 21:42 ]

---

Bowties were never Cooler

---

Net nadat Ezra had geconcludeerd dat de Vipers nog net zo goed konden verliezen als winnen wist het team van zijn school een punt te scoren. "Dan zou het andere team vlug nog moeten scoren." zei Jason naast hem, Ezra knikte hij hoopte maar dat dat er nog voor de tegenstander inzat. Vervolgens rolde er een zucht over Ezra zijn lippen en zijn humeur werd al niet beter toen hij Laurel en Layla voluit zag staan juichen. Dat ze het team van hun school moesten aanmoedigen zat Ezra nog niet eens zo erg dwars, iedereen hun eigen ding, maar ze mochten best wat beter op hun stem letten. 'Echt als ze morgen hun stem kwijt zijn doe ik ze wat,' zei Ezra terwijl hij hij een klein gebaar maakte naar de Double Trebble meisjes, misschien was Ezra niet zo'n goede teamplayer als hij altijd meende dat hij was. Hij wou zijn prestatie gewoon niet aflaten hangen van een ander zijn fouten. Zelf al was hij morgen in top vorm, en ja hij zou er voor zorgen dat hij dat was, als zijn teamgenoten dat kwam hij nog altijd niet erg ver.
"Het is de schuld van Ronnie." opperde Jason vervolgens, iets waar Ezra hem niet snel ongelijk in zou geven. Ezra mocht Ronnie als een persoon heel graag, hij ging buiten de repetities graag met de jongen om, maar Ronnie als Double Trebble lid was iets wat ook Ezra niet beviel. "Ik had het je nog gezegd hem niet toe te laten aan double trebble." Ezra keek heel even naar Jason terwijl hij zijn wenkbrauw op. 'Oh geloof me, als ik Ronnie buiten Double Trebble had kunnen houden had ik het gedaan, maar het zijn nog altijd Mr. Kobayashi en Mrs Vascez die de beslissing maken en zijn vonden Ronnie blijkbaar wel een goede aanwinst voor het team. '
In de tussen tijd was Ezra zijn blik bevallen op Jason zijn sigaret, Ezra zelf had nog nooit gerookt, als Jason hem tegensprak kon hij zo nog wel tien redenen noemen waarom het slecht was om te roken, maar Jason leek er geen punt van te willen maken. "Johnnie Cash, Amie Whinehouse en Adele waren vervente rokers, hun stemgeluid blijft iconisch, Ezra." begon Jason, maar hij stak zijn peuk inmiddels wel terug in zijn pakje. Ergens moest Ezra toegeven dat Jason wel een beetje een punt had. Zo wist Ezra ook dat Lana Del Rey rookte en hij was helemaal gek op de muziek van de zangeres, maar Ezra was niet echt het type om een ander gelijk te houden dus hield hij wijselijk zijn mond. "Maar als het je blijer maakt kan ik wachten tot na de finale." zei Jason, Ezra glimlachte. 'Dank je wel,' zei Ezra terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalde er soort van vanuit gaand dat hun gesprek daarmee ook wel een beetje zou eindigen. Jason was een aardige jongen, maar het was niet alsof hij en Ezra normaal gesproken heel veel met elkaar spraken. Meestal gewoon over Double Trebble verder zou Ezra ook niet weten wat er gaande was in Jason zijn leven.
Even keek Ezra weer naar het veld, waar zijn blik opnieuw viel op zijn favoriete Lacrosse speler en het enige enigszins goede aan dit spel, Clyde. Automatisch wist Ezra de jongen zijn nummer in zijn contacten te vinden, maar voordat hij Clyde een berichtje kon sturen was het Jason die weer tegen hem praatte. " Wat dacht je ervan om een extra repetitie in te lassen? Veel zin om te feesten als ze 'winnen' heb ik niet." Ezra knikte, waarna hij even naar de aanwezige Double Trebble leden keek die hij vanaf hier kon zien. 'Hmm, ik ben het zeker eens met dat plan.' zei Ezra terwijl hij nog steeds bezig was zijn berichtje naar Clyde te sturen en waardoor hij ook een kleine stilte tussen zijn woorden liet vallen. 'We kunnen kijken wat we voor elkaar kunnen krijgen, maar heel eerlijk, ik ben bang dat niet iedereen daar zin in heeft.' Ondertussen wist Ezra een berichtje naar Clyde te sturen, die zag het wel wanneer hij het zag.

To: BoyToy, Clyde
Als ik had geweten dat je er zo goed uitzag ik je lacrosse pakkie was ik wel vaker langs gekomen.

Ezra keek weer naar Jason. 'Ik zou willen dat iedereen wat meer gefocust was op ons team, ik heb deze winst echt nodig.'

[ bericht aangepast op 31 jan 2020 - 17:30 ]

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

            MINI-SKIP
Het eindsignaal is afgegaan wat, na de laatste goal van Gus en block van Nick, zoveel betekend als dat de Vipers gewonnen hebben en verzekerd zijn van hun plaats op Nationals.
De vreugde onder de Valley Vieuw High studenten is bijna een tastbaar gegeven.
Binnenkort vertrekt de bus terug naar het motel, waar het echte feest verder gezet kan worden.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.