[RPG • 200] Loser Like Me • Speeltopic 1 - Speeltopics

Williamsburg, Virginia • 2019 Valley Vieuw High is een middelbare school met een breed gamma aan na-schoolse activiteiten met de bedoeling zoveel mogelijk leerlingen te bereiken en klaar te stomen voor hoger onderwijs. Verschillende clubs trekken verschillende types jongeren aan, maar de grootste rivaliteit speelt tussen de immer populaire jocks en cheerleaders en de eeuwig gemeden misfits in het show choir. Dit schooljaar is de inzet hoger dan ooit. Wegens bezuinigingen is de schoolraad genoodzaakt één van beide programma's te schrappen. Men heeft besloten dat het team dat zich niet weet te plaatsen voor de Nationals hun subsidies zal verliezen. Wie zal winnen? En wie is gedoemd om zijn schoolcarrière als Loser af te sluiten? Alsof het high school leven voor de nachtegaaltjes van Valley Vieuw's show choir groep; Double Trebble nog niet moeilijk genoeg was, krijgen ze het nu hoogstwaarschijnlijk pas echt te verduren. De gespierde Valley Vipers van het lacrosse team en hun oogverblindende cheerleaders zijn namelijk niet zomaar van plan hun subsidies af te staan aan een paar ellendige losers. De misfits bereiden zich maar beter voor op een hels schooljaar, want als het om winnen gaat is alles fair game.

• Rollen • Double Trebble (Show Choir/Glee Club) • Laurel Kate Hanson • 15 • Mezzo-Soprano, Background Vocals • [VC: Janet Devlin] • [FC: Nadine Leopold] • RTP2 • Beansidhe •Layla Monroe • 18 • Choreo • Mrs.Right • RTP3 • Canaghan • Ezra Blake Morrison • 18 • Tenor, Male Lead • RTP3 • Venustic • Jason Leonard Renfield • 15 • Angry Emo Boy • RTP4 • Witcher • Roger "Ronnie" Vincent Amber • 18 • Goalie • Twin • [Dylan Sprouse] • RTP2 • Witcher • Bodhi Julian Smith • 18 • RTP4 • Venustic The Valley Vipers (Lacrosse Team) • Nick Adam Hanson • 18 • Defender • Mr. Right •[Jacob Elordi] • RTP3 • Beansidhe • Gus Miller • 17 • Attacker • Second in Command • RTP2 • Klaus • Charlie "Clyde" Carson Amber • 18 • Captain • [Cole Sprouse] • RTP3 • Locke • Roger "Ronnie" Vincent Amber • 18 • Goalie • Twin • [Dylan Sprouse] • RTP2 • Witcher The Viper Venoms (Cheerleaders) • Alexandra Madison Turner • 16 • Klaus • Sienna Isabella Coleman • 17 • Cheercaptain • [FC: Thylande Blondeau] •RTP3 • Velns •Taylor Michael Belmont • 18 • Frosty • RTP4 • Beansidhe

NPC's • John Graystone • 52 • Coach Vipers & Venoms • Streng, rechtvaardig, begripvol, veeleisend, aanmoedigend. • Mr. Akihiko Kobayashi • 27 • Danscoach DT • Geduldig, goedlachs, weet het aangename aan het noodzakelijke te koppelen, grote-broer type. • Mrs. Diana Vascez • 37 • Vocal & muzieklerares DT • No nonsense attitude, gaat tot het uiterste, geeft veel tips en ondersteuning • Maximilian 'Max' Thorsen • 17 • Midfielder • loyaal, sociaal, verantwoordelijk, competitief, kort lontje • Harold 'Henry' Benjamin Goldsworthy • 17 • DT piano & achtergrondzang • stil, vriendelijk • Daeho Kang • 17 • Venoms Co-Captain • Extravert, chaotisch, avontuurlijk, goed hart • Micah Emmanuel Kalani • 19 • Venom • Allemansvriend • June Theodora Middlesworth • 17 • Venom • perfectionistisch, onbegrepen, behulpzaam, energiek • Kaylee Felicia Whitesides • 17 • Venom • • Bruce Dillard • 18 • Viper • Arrogant, charmant, niet de slimste, wanordelijk • Struis • Santiago Delgado • 17 • Viper • Extravert, goedlachs, meeloper • Tall, dark & handsome • Dawson Conroy • 19 • Viper • Boyish charm, achterbaks, aanstoker • Justin Bieber look-a-like • Blake Conroy • 17 • Venom • Narcistisch, ijdel, energiek, sportief • Flaming redhead • Misha Goldberg • 18 • Venom • Verlegen, allemansvriend, pienter • All the right junk in all the right places • Giovanni 'Gio' Minetti • 17 • Viper • Softie, tuig, iets te slim en bijdehand voor zijn eigen goed • Smalste en kortste van het team, maar snel als het licht. Zwarte krullen, parelwitte glimlach, en licht gebruinde huid. Italiaanse trekjes. • Demarcus Hayle • 17 • DT • Vocal Percussion & Beatboxing, backing vocals • Zwijgzaam, gefocust, vriendelijk • Donkere huid, dreadlocks, baggy style Hangout plekken The Bleechers: Vooral de Vipers en de Venoms hangen na de training wel eens rond onder de tribune. Ideaal voor wie een sigaret wil roken of voor een potje zoenen. The Crimson Mall:       The Food Court: (2e verdieping) Wat past er nu beter bij tieners dan fastfood? De kids kunnen kiezen tussen Taco Bell, Burger King, Wasabi (sushi), Spudsy Malone's, The Gas Stop Diner, Starbucks of The Captain's Candy Barrel.       The Shops: (gelijkvloers) Macy's, Nordstrom Rack, Topshop, Victoria's Secret, Tommy Hilfiger, Abercrombie & Fitch, (1e verdieping) Sephora, Foot Locker, Target, Dollar Tree, Barnes & Nobles The Arcade: Twee straten weg van de school ligt de Valley Arcade. Er is een wijd assortiment aan spelletjes, zoals Dance Fever, Skee ball, Basket, Pac Man, Space Invaders, Donkey Kong, etc. • Regels • • Minimumpost van 200 woorden. • Reageer minimaal een keer per week (indien je op reis/kamp gaat, geef dan even een seintje) • We sluiten niemand buiten! • Ik ben helemaal voor drama tussen personages, tussen personen is daar in het rpg echter geen plaats voor. • OOC in het praattopic • Probeer 16+ te beperken, daar draait het RPG niet om. • Als je merkt dat iemand vast zit, moeite heeft hun personage bij de groep te krijgen; zet jezelf in hun schoenen en ga samen op zoek naar een oplossing.

[ bericht aangepast op 27 juni 2020 - 19:26 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Valley Viper Captain - 18 - With Lexie

Waar Clyde zich op feestjes normaliter echt in zijn natuurlijke habitat bevond leek hij zich er nu niet echt op zijn gemak te voelen. Al wist hij niet of het nou kwam omdat hij gewoon zijn dag niet had of omdat hij zich onbewust nog altijd wat zorgen maakte om de uitslag van de regionals. Ook al was zijn team door en waren ze in de wolken geweest, het leek allemaal heel surreel. Ook speelde er op de achtergrond stiekem nog iets mee wat hem niet helemaal op zijn gemak liet voelen. Ezra. Waar hij Ezra eerst oprecht uitkotste leek hij nu steeds minder makkelijk zijn ogen van de jongen af te kunnen houden en kon hij niet ontkennen dat hij oprecht iets voor de jongen begon te voelen. Iets wat hij natuurlijk liever niet had gezien, nou ja, hun status. Daarnaast was zijn leven op het moment al hectisch genoeg en had hij er geen boy problems meer bij nodig. Normaal gesproken was Clyde dol op feestjes en dan met name op de alcohol die er op die feestjes geserveerd werd. Zo kon hij zijn verstand, ook al was het misschien maar voor heel even, op nul zetten en zich voor even dom houden. Toch was hij er vandaag niet echt voor in de mood geweest. Althans, dat dacht hij. Tot hij het Ezra wel heel erg gezellig zag hebben met Kaylee en hij en in de steek was gelaten door zijn broer. Hij zocht nu wel naar iemand om de schuld te geven van zijn slechte dag maar het ging de hele week al niet zo lekker met hem. Uiteindelijk besloot hij zich toch maar naar de dranktafel te begeven en van het een kwam het ander. Voor hij het wist had hij aardig wat op en kwam hij aardig in de buurt van straalbezopen. Ineens leek zijn beeld weer een beetje kleur te hebben en vond hij ineens iedereen lief en aardig en voor hij het wist stond hij met iemand te dansen die hij nog nooit van zijn hele leven gezien had. Het dansen alleen al was een unicum op zich. Plots leek hij zich toch echt prima te vermaken tot hij ineens weerhouden werd zijn dansmoves te showen doordat hij in een knuffel getrokken werd. In eerste instantie wilde hij er iets tegenin brengen maar knuffelen deed hij eigenlijk toch wel veel liever op het moment dus hij knuffelde hij net zo hard terug, zonder nog te weten van wie hij deze bewuste knuffel nou precies ontvangen had. "Oww, hiii!" mompelde hij vrolijk met een tevreden grijns op zijn gezicht en rustte zijn kin op het hoofd van zijn knuffel buddy. Toen herkende hij de stem van Lexie. "Oh, hey, Pixie! Als ik had geweten dat jij hier ook ergens rondliep had ik je al veel eerder geknuffeld!" bracht hij vrolijk uit. "Hi Clyde. Waar was jij de hele avond?" Hij keek wat schaapachtig voor zich uit de menigte in. Tja, dat was nog eens een goede vraag, hij wist eigenlijk niet eens te vertellen wat hij een seconde geleden nog aan het doen was... Hij likte zin lip even en probeerde na te denken maar zijn gedachten leken één groot zwart gat te zijn. "Waarschijnlijk bij de dranktafel." fluisterde hij in Lexie haar oor voor hij hartelijk moest lachen om zijn eigen opmerking, welke eigenlijk niet eens zo geweldig grappig was. "En wat heb jij allemaal uitgespookt?" zei hij met een brede grijns en trok zich iets terug uit de omhelzing om speels op het puntje van Lexie haar neus te tikken. "Gaan we nu de hele avond knuffelen of ben je nog iets van plan?" grinnikte hij en nam haar nog eens stevig in zijn armen. Hij vond het wel fijn om iemand eens stevig te knuffelen, zeker nu hij zo'n emotioneel wrak was.

---

How far is far

---

---

Het was allemaal een beetje overweldigend; de opmerking van Jason, hoe zachtjes Gus ervoor zorgde dat ze hem weer kwam aan te kijken, hoe hij bovendien ook zijn spijt betuigde voor iets dat in haar ogen zijn schuld niet was - niemand's schuld, in feite. Ergens besefte ze wel dat Jason zich gewoon willen verweren had tegen Gus' verbale reactie. Het hele voorval was gewoon een kettingreactie op een stom toeval. Dat nam echter niet weg hoe verveeld ze zat met de woorden van haar vriend. Het had tot een punt gebracht waarop ze extreem bewust van zichzelf, en hoewel ze besefte dat Gus' haar vast enkel probeerde te troosten voelde ze zich ongemakkelijker dan ooit bij zijn complimentje. "Schoonheid?" snoof ze ongelovig, nadat Jason terug naar boven toe gegaan was, nog niet in staat de jongeman voor haar terug in de ogen te kijken. Het was een woord dat ze in haar zestienjarig bestaan nog niet toegekend had gekregen, tenzij van haar vader en die was zowat moreel verplicht zulke dingen rond te strooien. Het was onbekend terrein en Laurel wist niet of ze het durfde betreden, of dat het een valstrik was. Slungel, sproetenkop, beugelbek -al was deze nu niet meer van toepassing... dat was wat ze al jaren te horen kreeg, soms zelfs meermaals per dag. Het viel haar moeilijk te geloven dat daar iemand anders over dacht. Twijfelend zocht ze opnieuw de blik van de Viper op, hopend te kunnen ontdekken of hij de waarheid had gesproken. "Ben je - ben je me aan het uitlachen?" Haar stem leek maar moeilijk voorbij de krop in haar keel te komen, waardoor ze meer emoties had prijsgegeven dan haar lief was. Hoe hard ze ook probeerde, op medelijden na kon ze bijna geen andere reden bedenken. Laurel leek in de verste verte niet op de meiden die dagelijks aan de populaire tafel aanschoven. Haar stijl was niet gedurfd, zoals die van Lexie en net zo min had ze de looks die van June een potentieel model maakten. Ze wist geen sensuele blik te schenken, zoals die waarmee Sienna de jongens het hoofd op hol bracht, noch het zoete lachje dat Kaylee zo lief deed ogen. Dat was haar gedurende de jaren al pijnlijk duidelijk gemaakt. Ze kon niet bevatten wat er dan wel aanwezig zou zijn dat ze de term 'schoonheid' verdiende. "Als het zo is zeg het me alsjeblieft eerlijk," smeekte ze. Koppig wreef ze een ontsnapte traan van haar wang weg. "Ik vertel het niet aan Nick," beloofde ze Gus vervolgens. Er gingen een hoop gedachten door haar heen en ze wist niet welke ze meest angstaanjagend vond; dat ze Gus zou beledigd hebben, dat hij haar inderdaad in de maling nam, of dat hij het meende.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Gelukkig verdween de nerd naar boven en hoorde ik al snel de deur in het slot vallen. Dat werd tijd. Ik had geen idee hoe lang ik mezelf anders nog had kunnen inhouden. Ik keek haar aan, maar zag nu eigenlijk alleen verwarring. Ik knikte bij haar woorden. Ik had zee gemeend. Ze was nooit het mooiste meisje van de klas geweest, maar ze mocht er zeker wezen. Daarbij werd ik soms ook echt moe van de cheerleaders, die er bijna allemaal hetzelfde uitzagen. Ze waren bloedmooi, maar perfectionisme kwam altijd met een prijs, en variatie mocht er wezen. Kon ze dan zelf echt niet zien dat ze heel knap was? Ik wist wel dat mensen echt niet altijd aardig waren tegen de Trebbles, ik ook niet, maar ik viel mensen in elk geval niet aan op hun uiterlijk. Er waren altijd wel betere dingen te vinden. Ze vond mijn ogen, maar de blik in haar ogen was echt niet beter geworden. Haar woorden deden me zelfs een beetje pijn. Niet perse dat ze dacht dat ik iemand zou uitlachen, want om eerlijk te zijn had ik dat ook wel gedaan, maar meer dat ze echt niet leek te geloven dat iemand dit over haar kon zeggen of zelfs maar kon denken. Ze was geen cheerleader, maar ze was prachtig op haar eigen manier. Haar ogen veranderden langzaam van ongeloof naar wanhoop en ze kreeg weer tranen in haar ogen. Nu begon bij mij ook een beetje het verdriet en de wanhoop toe te slaan. Waren mensen, mijn vrienden, dan zo hard op haar geweest dat ze nu zo dacht? FUCK! Ik legde voorzichtig mijn handen op haar wangen en wreef met mijn duim een tweede traan weg. Ik dwong haar zo me aan te kijken en me aan de blijven kijken, zodat ze zag dat ik het echt meende. "Ik lach je echt niet uit... en ik lieg niet. Als ik niet hier bij je wilde zijn was ik al lang weg." Ik zuchtte even en schudde kort mijn hoofd, voor ik haar weer aankeek. "Wat moet ik nu met jou? En prachtige dame, die niet kan zien hoe mooi ze wel niet is." Zou ik haar kussen? Of was het daar de verkeerde tijd voor? Ik wilde haar niet afschrikken of ongemakkelijk maken, maar tegelijkertijd wist ik ook niet of ik haar met woorden ooit kon laten zien hoe speciaal ze was. Als dat niet zo was geweest, dan was ik al lang weg geweest om met en cheerleader aan te gaan rommelen. Ik besefte het me alleen nu pas, wat een beetje laat was, maar goed. Beter laat dan nooit, toch? Ik hoopte het maar, en dat Nick er niet achter zou komen. Dan was rode wijn niet het enige wat rode vlekken zou achterlaten, ben ik bang. Ik wreef nog even met mijn duimen over haar zachte wangen, terwijl mijn ogen kort naar haar lippen schoten. Ach, fuck it. Wie niet schoot was altijd mis, en er zouden toch al roddels over ons ontstaan hier. Dus waarom niet dat er in elk geval iets achter zat. Ik overbrugde rustig het laatste beetje ruimte tussen ons en gaf haar een kus op haar lippen. Ik voelde mijn hart eventjes versnellen en mijn wangen werden weer kort rood, maar bovenal voelde ik me van binnen warm worden. Het voelde heel goed, beter dan alcohol zelfs. Dat was nieuw. Ik moest mezelf echt dwingen te stoppen en haar weer aan te kijken. Ik liet haar wangen los, liet mijn armen naast mijn lijf hangen, en bewoog een heel klein beetje achteruit, om haar ruimte te geven, mocht ze dat nodig hebben. "Nu heb je toch iets om niet aan Nick te vertellen." zei ik met een onnozele glimlach op mijn gezicht en toch nog een blos op mijn wangen. Fuck, ik was echt net mijn zusje, misschien erger zelf, mar om eerlijk te zijn kon dat me nu nog wel minder schelen dan haar reactie. Daar hield ik mijn hart echt voor vast, want het kon nu alle kanten op.

---

Bowties were never Cooler

---

Het geluidje van Ronnie drong niet bepaald tot me door als ik eerlijk moest zijn. Hij probeerde een nieuwe zin te starten maar ik onderbrak hem door te zeggen dat ik Kaylee wel zou gaan halen voor hem - wat me nu toch echt de beste optie leek.       ''Nee Sienna, alsjeblieft.'' Ik kan een zucht niet onderdrukken terwijl ik mijn blik op Ronnie richt - ik krijg er meteen spijt van als ik zie hoe hij zich heeft laten zakken op de grond en zijn handen door zijn haren haalt.       ''Ik - ik wilde niet- het is me te veel.'' zwijgend keek ik naar hem, mijn opties overwegend. Kon ik hem zo achter laten? Nee. Ik bijt op mijn lip en sluit voor en moment mijn ogen, waarna ik dan toch terug naar Ronnie loop. Voor hem hurk ik zodat ik op zijn ooghoogte ben en ik hem aan kan kijken.       'Je hoeft niet bang te zijn dat ik je verraad,' mompel ik dan toch, niet wetende wat er in zijn hoofd omgaat maar dat lijkt me toch één van de belangrijkste dingen momenteel. Dat ik nog niet helemaal verwerkt heb wat hij me nu precies verteld heeft, laat ik daarbij achterwege.       'Ook niet tegen Kaylee,' ga ik zacht verder, 'ik zeg gewoon dat je je niet goed voelt, oké?' Ik haal mijn hand door zijn haren, die hij zelf in de war heeft geholpen, en kijk hem vragend aan. Mijn hand is iets langer dan nodig blijven hangen in zijn haren maar ik trek mijn hand dan toch langzaam terug en kijk hem peilend aan.       'Je hebt meer aan haar dan aan mij, zíj is je vriendinnetje,'

---

Ik was zo blij dat ik Clyde had gevonden. Hij was even bezopen als ik, en dat was maar goed ook. Ik lachte bij zijn woorden, terwijl ik comfortabel in zijn armen bleef hangen. Het was fijn om zijn diepe stem te horen en zijn koosnaampje voor me. Hij gebruikte het al zo lang, dat ik bij hem op niets anders meer reageerde, wat niet altijd handig was. Zijn antwoorden waren even traag als dat zijn woorden tot mij door konden dringen. We waren ook wel een stel samen. Maar geen echt stel, want dat zou vreemd zijn. Net toen ik wilde antwoorden tikte hij met zijn vinger op mijn neus, waardoor ik even scheel keek. Ik grinnikte een beetje en hing wat meer tegen hem aan. Ik hoopte maar dat hij me kon verstaan, want mijn tong wilde niet helemaal meer wat ik wilde, en de muziek stond vrij hard. "Ik had zin in wat lol, maar toen heeft zo'n loser me in de bosjes laten vallen. Maar die krijg ik nog wel, nu eerst lol maken." Ik keek traag wat rond en mijn oog viel op een klein vrij stukje bank. "Kom, dan gaan we zitten knuffelen. Dat is beter." zei ik, voor ik zijn arm met twee handen pakte en hem zwalkend meesleurde tussen de mensenmassa heen naar de bank. Bij de bank duwde ik hem zacht naar achter en plofte zelf neer op zijn schoot. Ik sloeg mijn armen weer stevig om zijn nek en legde mijn hoofd op zijn borstkas. Ik was niet echt van het kleffe gedoe, maar zo met Clyde knuffelen was wel echt heel fijn. "Dus, moet jij geen meid aan de haak slaan ofzo?" vroeg ik opeens random toen we even zaten. Het was heel fijn, maar ik was toch benieuwd. De cheerleaders waren normaal niet de enigen die achter de actie aan gingen, de Vipers waren vaak nog wel erger. Nu moest ik zeggen dat ik er van beide teams nog maar weinig zag, dus de meesten zouden wel ergens een plekje hebben gevonden. Wat me opviel was dat Kaylee hier wel was, maar Ronnie niet. Vreemd. Achja, karma's a bitch, I suppose. Ik richtte me weer op Clyde, want dat was toch leuker dan zien hoe Kaylee's relatie leek te falen. Aan de ene kant was ik daar blij mee, maar ze bleef toch mijn vriendin en Ronnie had toch nog altijd een speciaal plekje in mijn hart. Ik zuchtte en drukte een kus op Clyde's kaak, die stoppeliger was dan verwacht. "Je had wel mogen scheren voor het feest." grinnikte ik, voor ik met een handje over zijn kin wreef. Het was nog niet heel goed zichtbaar, zeker niet in dit licht, maar wel te voelen. "Ik snap dan wel dat je nog niemand hebt kunnen strikken." lachte ik plagerig. Daar kon hij wel tegen, toch? En anders maakte ik het hopelijk wel weer goed. Voor nu was het gewoon prima om hier te zitten. Het feestje was ook nog lang niet afgelopen, dus misschien wist ik Max of een andere lacrosse speler nog wel te vinden voor wat actie. Max zou ideaal zijn, maar soms kon een meisje niet kieskeurig zijn als ze bezopen en hitsig was. Nu viel dat laatste nu wel weer mee, in de bosjes eindigen en daar achtergelaten worden was toch wel een echte buzzkill. Ik zuchtte zachtjes en bleef rustig tegen hem aan zitten. Het was in elk geval een stuk beter dan alleen in de bosjes liggen of alleen drinken.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Toen ze zijn handen op haar wangen voelde liet ze hem begaan, sterker nog; ze drukte haar gezicht er wat steviger in. Eén van de redenen hiervoor was dat zijn handen behoorlijk koud voelden, en dit een heerlijke opluchting was voor haar gloeiende wangen. Maar de voornaamste motivatie was dat het simpelweg veilig voelde. Hiermee gepaard kwam alweer een opflakkering van schuldgevoel, dat ze hem tot een uur geleden nog als een harteloze bruut had bestempeld en hij haar nogmaals haar ongelijk bewees. Veel moeite kostte het hem dus ook niet ervoor te zorgen dat ze hem aankeek. De vraag waar ze zopas mee worstelde leek onuitgesproken reeds beantwoord; hij had écht geen kwaad in de zin. "Ik lach je echt niet uit... en ik lieg niet. Als ik niet hier bij je wilde zijn was ik al lang weg," bevestigde de roodharige Viper. Laurel knikte zachtjes, beseffend dat hij gelijk had. Ze kon geen reden bedenken waarom hij de moeite zou nemen haar met een goed gevoel achter te laten als hij slechte intenties had. "Wat moet ik nu met jou? En prachtige dame, die niet kan zien hoe mooi ze wel niet is." Ondanks het nieuwe inzicht dat Laurel zonet verworven had voelde het compliment nog steeds niet zoals hij het bedoelde. Het dreef haar net iets te ver buiten haar comfortzone en hoewel ze het wilde appreciëren vond ze het voornamelijk heel erg confronterend. Ze wilde hem echter niet beletten zijn mening te delen, of nog een keer het risico lopen hem luidop verkeerd in te schatten en haalde dan maar kort haar schouders op. Laurel wist acht op de tien keren niet eens wat ze met zichzelf aan moest, laat staan dat ze een ander tips kon geven de omgang met haar te vergemakkelijken. Opnieuw hing er een stilte tussen het vreemde duo in. En hoewel het daarnet al behoorlijk spannend was, wat Laurel betrof, was de sfeer nu bijna tastbaar. Het blondje slikte een keer. Ze wist niet wat te zeggen, en nog minder wat te doen. Met elke seconde die verstreek hoorde ze haar eigen hart luider en luider kloppen tot op het punt dat ze zich afvroeg of Gus het ook kon horen. De jongeman leek echter behoorlijk in eigen gedachten verzonken, waardoor dat vermoeden al even snel weer verdween als het op was gekomen. Toen zijn duimen haar wangen streelden vielen Laurel's ogen als vanzelf dicht. Het was een kleine, wellicht onbenullige aanraking maar dat nam niet weg dat ze ervan wist te genieten. Voor de zoveelste keer bracht hij haar troost, en een bepaalde rust die ten zeerste welkom was na de emotionele rollercoaster die ze het afgelopen half uur bereden had. De kus die op haar lippen gedrukt werd was dan ook een complete verrassing. In de eerste instantie verstijfde het blondje even, maar dezelfde seconde voelde ze haar schouders weer naar beneden zakken en was het niet de schok die haar verder de adem ontnam. Nu had ze niet bijzonder veel ervaring met zoenen, maar ze wist wel dat het anders voelde dan degenen die ze tot nu toe al gekregen had. Haar eerste kus met Micah was niet je reinste beetje vergelijkbaar geweest met deze; er was een bepaalde passie geweest, maar geen spoortje van tederheid. Het leek alsof ze beiden een honger probeerden te stillen met iets waar ze anders nooit naar zouden grijpen. Ze duwde de gedachte aan Micah naar de achtergrond, beseffend dat ze helemaal niet aan hem wilde denken nu. Niet aan hem, niet aan iemand anders. Ze opende langzaam haar ogen en bracht haar vingertoppen naar haar lippen, die bijna leken te tintelen, terwijl haar maag in de knoop leek te slaan. Bij het zien van Gus' blozende wangen moest ze stilletjes lachen. Hij was zowat aandoenlijk. Haar blik volgde zijn handen, zodra deze haar los lieten en voor ze er iets tegen kon doen ervoer ze een bepaald gemis. "Nu heb je toch iets om niet aan Nick te vertellen." Laurel had een vermoeden dat de guitige glimlach van Gus ook op haar eigen gezicht terug te vinden was. Opnieuw moest ze zachtjes lachen, waarna ze fluisterde, "Die lijst begint wel heel erg lang te worden. Eentje meer zal het verschil niet maken." Haar denkbeeldige waslijst van dingen die ze niet deelde met haar broer kreeg er zowat elke week wel een aantal items bij, al waren dat voornamelijk heel wat minder aangename dingen zoals de verwijten die zijn vrienden haar richting uitwierpen om hun eigen reputatie niet te verwoesten, net als de slushie-douches waar ze nu en dan op getrakteerd werd. Als Nick daar ooit achter kwam dan zou de hel losbreken, en dat wilde Laurel niet, niet omwille van haar. De blondine werd overvallen door een hevige rilling. Nu de droger niet meer draaide was het ineens een paar graden koeler in het washok. Wellicht had de plotse afwezigheid van Gus' armen er ook wel wat mee te maken. Veel verder naar voor kon Laurel niet meer schuiven, niet zonder tussen het lichaam van Gus en het aanrecht te vallen, en dat leek haar geen aantrekkelijke optie. Gus moest gewoon terug dichter komen. Het zangeresje overweeg kort haar opties. Ze kon haar benen gebruiken om hem naar haar toe te duwen, maar dan zou het net lijken alsof ze een paard aanspoorde. Ze kon naar hem reiken, met het risico alsof van het aanrecht af te donderen, wat al net zo belachelijk leek. Er restte haar maar één idee; bij gebrek aan een shirt om vast te nemen haakte ze een vinger tussen de riem en broek van de Viper, en trok hem zachtjes weer naar haar toe. Ze beet even op haar onderlip, terwijl ze zichzelf er aan herinnerde adem te halen. Eens Gus weer stond waar hij eerder was tilde ze zijn armen op, en plaatste deze terug om haar middel. Kort zocht ze zijn blik op, wellicht om er achter te komen of hij dit oké vond, maar haar hoofd voelde nog meer beneveld dan na het drinken van die punch en ze durfde er geen geld op zetten. "Of twee..." fluisterde ze, waarbij het haar beurt was om haar blik naar zijn lippen af te laten dalen. De kans was groot dat ze hier morgen heel veel spijt van zou gaan krijgen, maar op dit ogenblik was er niets dat ze liever wilde. Ze leunde een beetje naar voren, en liet haar handen langs Gus' armen omhoog glijden waarna ze op zijn schouders kwamen te rusten, nerveus wachtend of hij opnieuw de afstand zou sluiten.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Kaylee Felicia Whitesides • 17 • The Viper Venom Cheerleader • With Ezra • outfit • Ezra kreeg de eer om te beginnen met hun karaoke optreden die ze de andere feestgangers zouden geven. Bij de eerste klanken van de muziek bewogen beide mee met de muziek, waarna de geweldige zangstem van Ezra klonk. Direct daar achteraan probeerde Kaylee hetzelfde niveau als de jongen te halen, maar Ezra had natuurlijk veel meer ervaring dan haar. Desondanks was ze zelf niet ontevreden over haar optreden, want bij verschillende feestjes kregen de twee vaak een staande ovatie nu hun optreden. Dit keer was het toch wel iets spannender voor de blondine. Ze zou het podium delen met een Double Trebble waar de cheerleaders en de Lacross spelers bij waren, maar vermoedelijk zou meer dan de helft al dronken zijn en zou het niet lang duren voordat het eerste slachtoffer zich naar het toilet moest haasten. Bij de laatste gezongen woorden van Ezra sloeg Kaylee haar armen om de jongen heen. Er verscheen een brede glimlach op de lippen van de jongen, toen ze de jongen had aangegeven hoe erg ze het zingen met hem gemist had. 'Ik was even vergeten hoe leuk het is om met jou te zingen.' Antwoordde Ezra, hij was het duidelijk met haar eens. Kaylee volgde Ezra zijn voorbeeld en deed ook een stapje weg van de plek waar ze net hun optreden hadden gegeven. De volgende mensen arriveerde al snel en begonnen al met het uitkiezen van het lied. Je kon goed horen dat ook zij aardig wat drank ophadden, waardoor Kaylee haarzelf al aan het voorbereiden op het gezang wat er spoedig aan zat te komen. Het liefst zou ze nu direct nog een nummer gezongen hebben, maar na Ezra gecomplimenteerd te hebben over zijn zangkunsten stelde ze voor om een drankje te zingen. Bij het compliment betrad er weer een grijns op het gezicht van de jongen wat ervoor deed zorgen dat Kaylee ook automatisch deed lachen. De lach van de jongen was aanstekelijk, maar de alcohol in het lichaam van Kaylee zou er waarschijnlijk voor zorgen dat ze sneller aangestoken zou worden door een andere glimlach. ‘Thanks Ez,’ antwoordde ze op zijn compliment over haar gezang van eerder. Dit klonk als een oprechter compliment dan aan het begin van de avond en gek genoeg vond ze het helemaal niet erg. Ze was blij met het compliment wat ze zojuist gekregen had, want hem gaf haar meer zelfvertrouwen. Ezra stemde in met haar voorstel om een drankje te doen. Kaylee had Ezra eerder wegtrokken van de dranktafel, maar dit keer trok Ezra haar naar de tafel toe. ‘Wat wil je?’ vroeg de jongen, terwijl hij al bezig was een beker punch in te schenken. ‘Punch is prima, dankjewel.’ Lachte Kaylee, terwijl ze de beker van de jongen aannam en haar lippen voorzichtig op de beker plaatste en een klein slokje nam. 'Niet om arrogant te zijn of wat dan ook, maar we waren echt goed hè?' zei Ezra terwijl hij bezig was om voor zichzelf een beker in te schenken. 'We moeten echt vaker samen zingen.' Kaylee knikte enthousiast bij het horen van de laatste woorden van Ezra. Ze kon echter niet direct reageren, omdat ze net een slok van haar drankje had genomen. Bij het slikken stikte ze nog net niet, waardoor ze haarzelf snel herpakte. ‘Ja, we moeten echt vaker zingen Ezra.’ Het enthousiasme was overduidelijk in de stem van Kaylee te horen. ‘We kunnen beide eens een keer in het auditorium zingen als we allebei geen training hebben?’ Op school had Kaylee nooit zoveel contact met Ezra, maar hier kon misschien verandering in komen. Af en toe sleurde Ronnie Kaylee mee naar het auditorium om daar te zingen, maar het leek Kaylee enorm leuk als ze vaker met Ezra een liedje kon zingen. Al twijfelde ze of Ezra hiermee zou instemmen. ‘We kunnen ook een karaokebar opzoeken?’ voegde ze er nog snel aan toe. ‘Ik weet immers dat je liever optreedt voor een publiek dan lege stoelen.’ Plaagde ze hem. Al wist Kaylee maar al te goed dat een karaokebar moeilijk zou worden met hun minderjarige leeftijd.

---

Do I look like Mother Teresa?

---

Door het zingen was Ezra zijn keel vrij droog geweest, om hier verandering in te brengen dronk Ezra het glas punch wat hij net voor zichzelf had ingeschonken snel voor zichzelf op. Ezra schonk dan ook een tweede glas voor zichzelf in, hij kon nog wel wat hebben, tenminste dat was wat hijzelf dacht. Dat was wat Ezra altijd dacht wanneer hij al heel wat op had, dan kon hij de hele wereld aan, maar dat was iets wat hij sober ook al kon.
‘Ja, we moeten echt vaker zingen Ezra.’ echode Kaylee de woorden die Ezra net ook al tegen de jongedame uit had gesproken een lach rolde over Ezra zijn lippen heen terwijl hij een hand door zijn donkere haren heen haalde. 'We kunnen beide eens een keer in het auditorium zingen als we allebei geen training hebben?’ vroeg Kaylee vervolgens, Ezra knikte enthousiast. 'Ik moet je wel zeggen, het auditorium is een beetje als een thuis wedstrijd voor mij, als je denkt dat ik hier geweldig was, daar ben ik nog tien keer beter.' zei Ezra lachend, in het auditorium van de school voelde hij zich echt thuis, hij had echt het idee dat dat hem dan ook meteen beter maakte. Hoewel hij hier ook niet perse last had gehad van zenuwen, die kreeg Ezra niet bepaald. Voor grote shows nog wel eens, maar in een zaal vol dronken mensen deed het hem helemaal niks. Zelf al zou Ezra een valse noot laten klinken, niemand zou het zich nog herinneren in de ochtend.
‘We kunnen ook een karaokebar opzoeken?’ zei Kaylee vervolgens, wat Ezra ook niet bepaald een verkeerd idee vond. ‘Ik weet immers dat je liever optreedt voor een publiek dan lege stoelen.’ Een lach rolde over Ezra zijn lippen. 'Ahh hou op, nu laat je me echt aandachtsgeil klinken.' zei Ezra terwijl hij speels tegen Kaylee haar arm aan stootte, echter wist hij dat Kaylee wel een beetje gelijk had. Hij kon er ook niks aan doen.
'Maar anyway,' zei Ezra terwijl hij tegen de drank tafel aan leunde. 'Ik heb je verder deze avond niet gezien, waar was je?' vroeg Ezra terwijl hij zijn wenkbrauw kort omhoog trok. 'Had je een leuke jongen aan de haak geslagen?' voegde hij aan zijn vorige woorden toe.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Laurel's warme wangen tegen mijn koele handen voelde heel fijn. Ze leek me nog altijd niet te geloven en ik had echt geen idee hoe ik aan haar duidelijk kon maken dat ik het echt meende en ze er echt mocht zijn. Ik zou niet voor ieder meisje zo'n risico nemen, ik had eerlijk gezegd nog nooit echt risico genomen voor een meisje. Dat was het makkelijke aan een Viper zijn en heel hoog in de sociale rangorde staan. Ik had altijd genoeg keus gehad, maar om eerlijk te zijn had ik nu echt geen behoefte aan keus. Ik wilde haar, en alleen haar, weer een eerste keer. Ik wist me dan wel een houding te geven, maar ik had ook geen idee wat er met me aan de hand was. Ik had haar veel vaker hier gezien, en ze was nooit een straf voor het oog geweest, maar dit was anders. Misschien was het omdat we nooit eerder hadden gepraat, of omdat ik nooit goed had gekeken, want ze bleef Nick's zusje. Ik had geen idee, maar ik kon er nu toch niets meer aan doen, en dat wilde ik eigenlijk ook helemaal niet. Dit was dan ook het moment dat ik haar een zachte kus gaf. Het voelde zo goed. Even voelde ik haar verstijven, maar even snel als dat ze verstijfde ontspande ze ook weer. Toch stopte ik de kus en nam een heel klein beetje afstand. Het voelde heel fout om dit te doen, maar ik wilde zeker weten dat ik haar niet te ver had gepusht en haar ongemakkelijk had gemaakt. Ik zag haar met haar vingers naar haar lippen gaan en zacht lachen. Dat was een goed teken, of in elk geval dat hoopte ik. Ik durfde zo dus ook een opmerking te maken gelinkt aan eerder. Haar glimlach was prachtig en ik voelde me iets warmer worden van binnen toen ze weer lachte. Ik had haar laten lachen. Haar opmerking over een lange lijst bracht me wel in verwarring. Zo veel was hier toch niet gebeurt? Was ze toch niet zo braaf als ze zich voordeed? Ik kon het me eigenlijk niet voorstellen. Ze was zo'n lief en zacht meisje, zo teer en breekbaar. Ik wilde er eigenlijk naar vragen toen ze plots begon te rillen. Ik merkte nu ook pas dat de temperatuur hier letterlijk was gedaald. Ik kon haar niet meer kleren geven dan ik al had gedaan, en voelde ook bij mezelf wat kippenvel opkomen. Heel koud was het niet, maar ik had geen shirt meer aan en het was net toch een stuk warmer geweest met haar dicht tegen me aan en een droger die op volle toeren had gedraaid. Laurel had zelf duidelijk plannen om het probleem op te lossen. Daar hield ik wel van, zeker omdat dit hopelijk ook betekende dat ze niet meer zo nerveus rond me was. Ik had alleen niet verwacht dat ze dit zou doen. Zo onschuldig was iemand aan de lusjes van z'n broek naar je toetrekken namelijk niet. Nu kon ze me niet bij mijn shirt grijpen, maar toch, ze was nu wel op een punt dat ze het niet verbaal vroeg. Daar bleef het niet bij, want ze legde al snel mijn armen om haar heen, waardoor ik haar haast automatisch dicht tegen me aan trok. Ik keek haar aan met een glimlach, maar al snel maakte dat nog weinig uit, want ik voelde haar ogen op mijn lippen branden en haar handen naar mijn schouders gaan. Dan zat het goed toch? Ik drukte mijn lippen weer op die van haar en hield haar dicht tegen me aan. Ik voelde haar hart tegen mijn borstkas slaan, en wist zeker dat zij die van mij ook kon voelen. Normaal was die altijd zo kalm en traag, maar nu sloeg die hard en toch een paar tikken sneller dan gewoonlijk. Ik genoot van de kus, waarbij langzaam een van mijn handen over haar rug naar boven ging, terwijl de ander wat verder afzakte. Als ze het niet wilde merkte ik het vanzelf wel, maar ik wilde haar nu gewoon zo dicht mogelijk bij me hebben. Daarbij genoot ik ook gewoon en wilde ik haar ook een goed gevoel geven. Het gevoel dat ze wel geliefd en sexy was. Tegelijkertijd bleven mijn handen wel zacht en teder. Ik wilde haar niet het gevoel geven dat ik uit was op sex. Dat was in het begin van dit hele gebeuren wel door mijn hoofd gegaan, maar nu kwam het niet eens echt meer in me op. Het belangrijkste voor mij was nu dat ze zich goed voelde. Ik wilde nooit een meisje waarmee ik zoiets deelde ongemakkelijk maken, maar Laurel was toch anders, en zeker niet alleen omdat ze Nick's zusje was. Ik trok traag terug en verplaatste mijn lippen richting haar oor, waarbij ik mijn wang tegen die van haar hield. "Zo wil ik best de rest van het feestje doorbrengen. Denk je dat iemand ons zal missen?" Ik drukte nog een kus op haar wang en liet toen mijn hoofd rustig op haar schouder rusten, terwijl ik haar dicht tegen me aan hield. Ik was heel tevreden zo, en ik hoopte heel erg dat zij zich zo ook voelde. Het was misschien tegen de bro-code, en kon zowel mijn reputatie als mijn toekomst verpesten, maar het maakte me eerlijk gezegd echt niets uit op dit moment.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Alsof hij haar gedachten gelezen had nog voor ze de kans kreeg deze zelf te denken drukte Gus alweer zijn lippen op de hare. Geheel vanzelf sloten haar ogen zich en gaf Laurel zich over aan het moment. Ze genoot van de manier waarop de Viper haar tegen zijn brede borstkas aan hield, zijn armen om haar heen warm en zwaar als een deken. Terwijl zijn handen haar kippenvel bezorgden gleden de hare door zijn koperen haren. Zijn lippen waren zacht, en uitnodigend en bewogen zich in haast perfecte synchronie met de hare; als een goed geoefende dans waar je vol bewondering alleen maar naar kunt staren. Ze voelde zich alsof ze elk moment had kunnen weg zweven, maar Gus haar verankerd hield. Een golf van ongenoegen overspoelde haar toen hij zich voor de tweede maal terug trok en een bepaalde wanhoop dreigde naar boven te komen. Laurel haalde diep adem, de kille lucht een fel contrast met de warmte van net. Ze voelde haar bloed tot vlak onder de bleke huid van haar wangen stijgen, en herinnerde zichzelf er aan haar vingernagels niet in Gus' hoofd te boren in haar poging om het moment nog even vast te houden. Ze nam er genoegen mee met wat van zijn korte lokken te spelen terwijl ze haar lippen likte, alsof ze daarmee de kus nog even na kon jagen. Toen dat idee futiel bleek probeerde ze zich te focussen op haar hartslag, en meer bepaald het onder controle krijgen daarvan. De Viper had echter andere plannen met haar; "Zo wil ik best de rest van het feestje doorbrengen. Denk je dat iemand ons zal missen?" zijn stem klonk al net zo zoet als zijn lippen gesmaakt hadden. "Shit jij bent hier goed in," flapte ze er uit, nog steeds een beetje van haar à propos. Ze kon wel door de grond zinken van schaamte, maar vergat het leed net zo snel toen ze getrakteerd werd op een kus op de wang. Ze draaide haar gezicht een kwartslag, hopend deze nog op te kunnen vangen met haar eigen lippen, maar was net te laat. De teleurstelling die daarbij door haar heen ging had hetzelfde effect als een wekker die met zijn schrille stem uit een prachtige droom doet ontwaken en de realiteit drong zich weinig subtiel weer aan. Waarom gedroeg ze zich zo? Tot een uur geleden was Ronnie de enige met wie ze zich zulke scenes ooit had willen inbeelden, en toch was het Gus die haar al meerdere malen de adem wist te ontnemen. Het angstaanjagende was dat bij dit besef het schuldgevoel dat ze in de ochtend verwacht had vooralsnog uit bleef. Ze rustte haar hoofd op het zijne; niet enkel omdat ze dreigde te gaan duizelen, maar omdat ze het wilde. "Jou wellicht wel," sprak ze eerlijk, toen zijn vraag van net eindelijk tot haar doordrong. De enige wiens gedachten zijzelf zou kruisen was mogelijks Nick, maar zelfs dat betwijfelde ze. Eens hij in zijn Layla-bubbel zat waren er weinig andere dingen die nog tot hem doordrongen. Gus daarentegen... Laurel durfde er haar pink om verwedden dat er minstens drie cheerleaders op zoek waren naar hem. Onbewust trok ze hem wat dichter, waarbij ze een vervelende steek voelde. Ze fronste haar wenkbrauwen terwijl ze wijs uit zichzelf probeerde te raken, en hier grandioos in faalde. Gedurende een seconde vroeg ze zich af of Ronnie in de gaten had dat ze weg was, enkel en alleen om te beseffen dat dat belachelijk was. Dan vast nog eerder Clyde, mocht hij Nick en Layla bezig zien. "Gus, wat gebeurt er na vanavond?" vroeg ze een tikkeltje angstig. Ze wist niet waar hij dit heen zag leiden, en of hij dat überhaupt wel deed, maar ze wist wel dat ze hem niet wilde kwetsen zoals ze bij Micah had gedaan. En de enige manier waarop dat mogelijk was, was met een beetje duidelijkheid. Een kitten in een tijgerpak, daar deed hij haar aan denken.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Valley Viper Captain - 18 - With Lexie

Het was misschien maar goed ook dat Clyde Lexie tegen was gekomen. Misschien konden ze elkaar er nu een beetje van weerhouden in problemen te raken en konden ze elkaars haar vasthouden tijdens het kotsen. Clyde had Lexie hier eigenlijk helemaal niet verwacht. Althans, wel op het feestje, alleen niet zo zeer bij hem. Hij had haar meer achter een jongen aan zien zitten. Hij liet zijn vingers door Lexie haar gekleurde lokken gaan en fronste toen ze haar verhaal deed over wat er gebeurd was. "Waaaat? Hoe durft ie?! Wacht maar, ik zal hem wel een kopje kleiner maken." zei Clyde en klopte zacht op Lexie haar hoofd. "Niemand behandelt mijn Pixie zo." Clyde was zich al helemaal op een gevecht aan het voorbereiden toen Lexie met een veel beter idee kwam. "Oké, ik kan wel wat knuffels gebruiken." mompelde Clyde en liet zich door Lexie meeslepen naar het miniscule stukje bank dat nog over was. Echter hadden beiden nogal wat mooite met recht lopen en mensen ontwijken. Gelukkig waren ze heel en zonder bier douches aangekomen bij de bank. Eenmaal bij de bank duwde Lexie hem zonder pardon naar achter. Echter was Clyde te ver heen om er iets tegenin te brengen. Lexie parkeerde zich op Clyde zijn schoot en rustte op Clyde zijn borst. Clyde sloeg op zijn beurt zijn armen stevig om de dame heen. Hij had al in geen tijden meer echt een stevige omhelzing gehad en besefte dat hij dat eigenlijk best gemist had. Echter werd hij door Lexie haar volgende woorden uit zijn gedachten gehaald. Voor in hoeverre het kon trok hij zijn schouders op. "Ik ben nog niet veel interessants tegengekomen eigenlijk." mompelde Clyde wat. En eerlijk gezegd was hij ook helemaal niet op zoek. Hij was een beetje klaar met gevoelens en liefde. Hij raakte er alleen maar van in de war. "Maar wat moet je er ook eigenlijk mee? Wij hebben elkaar wel om te knuffelen, toch?" lachte Clyde. Clyde fronste even toen hij ineens Lexie haar lippen op zijn kaak voelde en lachte om haar reactie. "Sorry, ik ben het vergeten. Dit is wat ik heb als ik het twee weken op spaar dus scheren zit niet echt standaard in mijn systeem." mompelde hij. Clyde had heel laat pas baardgroei gekregen en wat hij had was niet eens genoeg om een hele baard van te kweken ook al zou hij het willen. Voor hem was eens in de twee weken scheren genoeg dus het was ook iets wat hij snel vergat om te doen. Clyde rolde speels met zijn ogen op haar volgende opmerking. "Eigenlijk denk ik dat -dat meer te wijten is aan de geur van zweet en alcohol die om me heen hangt, maar we kunnen natuurlijk ook de stoppels de schuld geven." grinnikte hij. Hij vond zichzelf nuchter al erg grappig maar nu vond hij zichzelf helemaal hilarisch. "Ik bedoel als het je zo dwars zit kunnen we altijd samen nog op jacht gaan naar jongens." grijnsde hij naar Lexie. "En meisjes, natuurlijk..." voegde hij er snel aan toe. Gelukkig had hij nog wel enig het besef dat hij niet door de mand moest vallen. "Zegt u het maar, wat gaan we naast knuffelen de rest van de avond doen, prinses?"

---

How far is far

• 18 • Double Trebble • Mrs. Right • w/ Nick • [url=]Outfit[/url] •

      "I'm a sucker for you
You say the word and I'll go anywhere blindly.”
Een glimlach gleed over Layla’s lippen heen terwijl ze genoot van het samenzijn met Nick terwijl de muziek duidelijk om hen heen te horen was. Heel even had de brunette er tegenop gezien om naar het feest te gaan -- wat meer te maken had met de beladen sfeer die er had kunnen hangen. Toch leek het echter mee te vallen, op wat korte woorden na en enkele vuile blikken van het ene team naar het ander hing er tot op heden nog een gezellig gevoel in de lucht.
Mede hierdoor nestelde Layla zich ontspannen tegen Nick aan en beantwoordde ze zijn kus liefdevol, alvorens ze haar blik over zijn vertrouwde gezicht heen liet glijden zodra hij -- met wat lichte tegenstribbelende geluidjes van haar kant -- hun kus verbrak. Een warm gevoel verspreidde zich door haar lichaam heen en voor de zoveelste keer in de afgelopen weken was ze dankbaar voor het feit dat het samenzijn van hun ouders, hun relatie niet gesloopt leek te hebben. Hoewel haar twijfels er even waren geweest, was ze blij er nooit naar geluisterd te hebben.
      ”Drankje halen?”
Heel even pruilde Layla gespeeld, waarna ze haar lippen omkrulde tot een instemmende glimlach. Het liefste van allemaal bleef ze nog even zo met Nick staan, maar de warme opwinding die hen beide roerde was ook haar niet ontgaan. “Ik lust wel wat,” bracht Layla daarom uit, waarna ze het niet kon laten nog éénmaal een kus op zijn mond te drukken alvorens ze met haar hand naar de zijne zocht op het moment ze de dansvloer achter zich lieten.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

---

"Maak dat je godverdomme weg komt," siste Taylor nijdig tussen zijn tanden toen één of ander onbenul zich omdraaide en hem daarbij zowel letterlijk als figuurlijk op de tenen wist te trappen. Hij sloot zijn ogen, klemde zijn kaken op elkaar en balde zijn vuisten naast zijn lichaam. Hij wist niet wie het knulletje was, en het interesseerde hem ook geen bal, dat zijn excuses stamelde alvorens er als een haas vandoor te gaan. Hij nam een zoveelste beker punch, en vroeg zich af of er nergens wat sterkers te vinden was, die hij meteen soldaat maakte. De lege solo cup deponeerde hij achteloos op de vloer, waarna hij zichzelf voor de zoveelste maal de vraag moest stellen waarom hij zich door Lexie had laten overhalen hierheen te komen. Had hij die dolgedraaide Tinkerbell ergens weten te vinden dan was zijn probleem een pak minder nijpend geweest, maar tot nog toe leek zijn collega-Venom spoorloos. Hij rolde een keer met zijn ogen en begon zich richting de keuken te begeven, vastberaden er met een duurdere fles drank vandoor te gaan, tot zijn blik geheel automatisch iets anders opmerkte. Zijn lippen vertrokken zich tot een lijn, terwijl zijn neus vanzelf omhoog krulde. Voor hij er erg in had voelde hij een grom uit zijn keel naar boven stijgen. Als hij op dit punt nog niet pissed was, dan was hij dat nu zeker wel. Hij liet zijn lichaam toe hem stap voor stap naar de andere jongen te leiden, wat alleen maar meer ergernis naar boven bracht toen ze oog in oog stonden en hij alweer op moest merken dat Jason toch echt enkele centimeters op hem had. "Ik wilde je een rammeling geven, maar ik zie dat iemand me al is voor geweest." De woorden klonken vals en venijnig, terwijl Taylor zijn blik over de verwaaide loser heen liet glijden. Hij plukte een takje uit een knoopsgat van de bonenstaak en wilde het grijnzend in zijn gezicht werpen toen hem iets anders opviel. In zijn hals had het blondje een plek die volgens Taylor wel van de stofzuiger moest zijn. Kon niet anders. "Wie zou nu in godsnaam met jou een hook-up willen?" Hij wist niet waarom het hem zo stoorde, en waarom hij wilde weten wie hier achter zat, maar hij kon zijn frustratie niet verbergen.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

Hij moest zachtjes lachen om hoe Layla haar onderlip liet zakken. Het was een blik die hem doorgaans de das om deed op de weinige momenten waarop hij eigenlijk zijn been stijf wilde houden. Natuurlijk zou hij er geen punt van maken als zij liever verder wilde zoenen, hij kon alleen niet beloven dat anderen dan niet op een mini-show zouden getrakteerd worden. Al snel bleek dat de brunette maar aan het grappen was, en werd hij alweer verblind door haar stralende glimlach. Als vanzelf gleden ook zijn mondhoeken nu naar omhoog. “Ik lust wel wat." "Daar lust ik ook wel meer van," grinnikte Nick nadat ze haar lippen nogmaals op de zijne drukte. Zijn duim wreef over de rug van haar hand, terwijl hij haar door de dansende lichamen heen loodste. Het was niet eens dat de groep zo danig groot was, maar ze hadden dan ook weer geen gigantische woonkamer, waardoor het toch even opletten was. Toen ze de bank passeerden en hij daar Clyde samen met Lexie, in een innige omhelzing, zag zitten gaf hij kort een zacht schopje tegen het been van die eerste. "Dude," bracht hij lachend uit. "Do not get a room." Hij knipoogde even, omdat het hem wel duidelijk leek wat hij precies bedoelde. Het punt was namelijk; er waren maar drie slaapkamers in dit huis en hij wilde niet dat anderen in gelijk welke daarvan gingen rotzooien. Hij stak nog even zijn hand op en leidde Layla verder. Bij de tafel met de drankjes schonk hij haar een beker punch in en nam een blik frisdrank voor zichzelf. Het was niet dat Nick iets tegen alcohol had, maar op dit moment was hij gewoon echt dorstig en wilde hij die lessen. Terwijl hij enkele slokjes nam liet hij zijn blik de kamer doorglijden en maakte hij mentaal een lijstje van de aanwezigen. "Wacht wacht wacht," bracht hij uit terwijl zijn ogen wat wijder werden. "Waar is Ronnie?" Zie je; Ronnie was een beetje als een peuter. Als het plots heel erg stil was, dan kon je er van uit gaan dat die niks goeds uit aan het spoken was.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

ROGER ‘RONNIE’ VINCENT AMBER

---

Ik smeekte Sienna om me niet achter te laten of om Kaylee te halen, ik had al te veel gezegd en wist niet of het me nog zou lukken om niet helemaal in elkaar te storten met mijn twijfels en dronken gedachten. Mijn handen had ik wild door mijn haren gehaald waarna ik ze voor mijn ogen hield, mijn emoties proberend tegen te houden voordat ik hier als een driejarige kleuter zou gaan beginnen huilen. Ik hoorde Sienna zuchten en haalde mijn handen weg van mijn ogen ton ik haar voetstappen hoorde, mijn hart stopte even in angst dat ze naar buiten liep maar mijn blik vond haar vlak voor mij.
'Je hoeft niet bang te zijn dat ik je verraad,' het zachte gemompel van Sienna deed me zacht zuchten en trok een klein pruillipje. Ik wist wel dt ik Sienna kon vertrouwen, ze was namelijk ook één van mijn betere vrienden, maar toch de angst dat Clydde ooit zou weten dat ik een treble was...
'Ook niet tegen Kaylee,' Vervolgde Sienna al keek ik haar enkel zwijgend aan, 'ik zeg gewoon dat je je niet goed voelt, oké?' De manier waarop Sienna haar hand teder door mijn haren liet haar, liet me even mijn ogen sluiten en zacht knikken, misschien was het maar beter dat ik naar huis ging voordat ik mezelf nog diepte ik werkte.
Ik keek Sienna weer aan als ze haar leek terug te trekken, ergens wilde ik niet dat ze wegging, maar wilde ik gewoon tegen haar aanliggen en haar warmte naast me voelen, een steun zonder al te veel dat eraan vast ging. 'Je hebt meer aan haar dan aan mij, zíj is je vriendinnetje,' Sprak Sienna, waardoor ik zonder nadenken en uit angst dat Sienna weg ging gaan iets zei wat ik beter niet had gezegd. "Dat is ze niet." ik keek Sienna even aan zuchtte en liet mijn hoofd neervallen in verslagenheid. "Ik bedoel, dat is ze wel , maar niet echt... Ik had dat gewoon gezegd , het is uit de hand gelopen en nu... Ze helpt me alleen maar en ik... We zijn gewoon vrienden." ratelde ik en haalde een hand door mijn haren. "Ik wilde niemand teleurstellen, maar ik heb mezelf zo in de nesten gewerkt." riep ik gefrustreerd. " Ze is nooit mijn echte vriendinnetje geweest en ik nooit haar vriendje, het is nep." ik verborg mijn handen weer in mijn gezicht , ik kon het wel uitgillen. " Niets zeggen alsjeblieft, Sienna, niemand mag dit weten." smeekte ik haar en nam haar hand beet zodat ze niet weg kon gaan.

JASON LEONARD RENFIELD

---

Ik was hard geweest tegen Laurel, maar ik snapte ook niet wat ze met die eikel aanmoest. Mijn woorden waren dan ook geen verwijt naar haar geweest, eerder een waarschuwing dat dat soort type mannen voor niets goed waren.. Al had ik het nu ook wel goed verneukt. De enige persoon dat me een beetje mocht op dit feest had ik gekwetst en Bodhi was nergens te bespeuren geweest op dit feest. Uh fuck, ik ging buiten maar moeten bellen naar een uber om me thuis te krijgen. Ik wurmde we door de zweterige bezopende mensen heen en keek even gedesoriënteerd om me heen. Hoe geraakte ik hier weg.... Echter als deze avond nog niet erger kon worden viel mijn blik plots op de groenige kijkers van Taylor. Jesus focking christ. De jongen kwam als een woeste stier op me af en eerlijk gezegd, deze avond kon toch niet erger worden, dus het nut van weglopen zag ik ook niet meer in. Misschien kon de jongen me gewoon KO slaan dan was ik gewoon verlost van deze hell…
Lang duurde het niet voor hij voor me stond en ik iets op hem neer keek, letterlijk ik was iets groter dan hem. Iets waar de jongen niet tegen kon en het mij enkel maar amuserende vond. De jongen had me nooit gemogen en dat was wederzijds, ik vernauwde mijn blik even terwijl ik afwachtte voor zijn denigrerende scheldwoorden toe hij me toe ging spuwen zoals altijd, of een zoveelste drankje dat hij over me heen ging gieten.
"Ik wilde je een rammeling geven, maar ik zie dat iemand me al is voor geweest." Sneerde Taylor me toe, ookal wist ik dat het zou komen, ik voelde mijn bloed stilaan kolken en ik klemde mijn kaken even op elkaar terwijl ik haar dodelijk aankeek. Ik hield mijn adem kort in toen hij plots zijn arm mijn richting uitstrekte en ik eerder een mep verwachtte dan wat hij welkelijk deed, een takje van me afplukken. Echter viel Taylors blik als snel op iets anders, waardoor mijn dodelijk blik eerder wat angstig werd. De zuigzoen... Fuck, verdomme Lexie… Mijn hand plaatste ik snel op mijn borst, waarna ik mijn shirt haastig toeknoopte. "Wie zou nu in godsnaam met jou een hook-up willen?" ik snoof even, al hield ik mezelf in om Lexie niet meteen onder de bus te gooien, daarbij zou ook niemand me geloven. "Alsof dat jou wat kan schelen." beet ik hem toe. "Ga iemand anders leven een hell maken, ik ben weg hier." mompelde ik, zijn blik vermijdend, terwijl ik langs Taylor heen probeerde te lopen, mijn schouder heel misschien expres tegen die van hem aan duwend.

[ bericht aangepast op 7 nov 2019 - 14:36 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH