[RPG • 0] Experium || 12 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 12:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

"Uh, oh, niet zoveel bijzonders," zei ze met een blos op haar wangen. "Maar ik zweer je dat het de moeite waard is. En als je het niet uit de Lions krijgt, dan vertel ik het je het direct zelf, oké? We kunnen zien hoe ver ze bereid zijn om informatie met ons te delen," zei ze met een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam schaamde zich voor zijn uitbarsting. Wat zouden ze wel niet van hem denken? Hij had zich als een waanzinnige gedragen. Aan Michiel durfde hij al helemaal niet te denken. Die dacht straks nog dat Adam hem een watje vond omdat hij zo fel op Dezi had gereageerd, alsof hij zelf niets aankon. Maar hij wist niet wat er gebeurd was, hij wist niet waartoe Dezi in staat was…
      Of wel? Adam kon zich niet meer goed herinneren wat hij allemaal geroepen had. Wist de klas nu dat ze hem verkracht had? Ze zouden hem alleen een mietje vinden omdat een meisje zoiets bij hem had gedaan. Hij durfde echt geen stap meer in het lokaal te zetten – maar hij kon moeilijk de rest van de lessen wegblijven.
      Hij dacht aan de woorden van Onyx. Dat Jester en hij ervoor zouden gaan zorgen dat Michiel en hij ’s nachts niet alleen waren. Het stelde hem ietsje gerust – maar hij wist ook dat de twee oudere jongens hen niet altijd konden beschermen en dat Dezi wel een manier zou vinden om hen af te zonderen.
      Nerveus krabde hij aan de randen van de pleister. De wonden jeukten.
      Als hij zich opnieuw aan haar overgaf, zou dat dan haar wraak stillen? Zou ze Michiel dan met rust laten? Steeds opnieuw zag hij de blik in haar ogen terwijl ze haar hand over Michiels been schoof. Een blik waarmee ze hem ook veel te lang had aangekeken.
      ‘Dus dit is de reden dat je de vriendschap met Merrin verbroken hebt? Omdat Dezi hem anders dreigt te verkrachten?’ Onyx’ kille stem trok hem weer uit zijn overpeinzingen, al was het alsof hij recht in zijn hoofd kon kijken. Zijn ijsblauwe ogen hielden zijn blik vast en Adam schoof ongemakkelijk heen en weer. ‘Of is er meer?’
      ‘Ze weet iets,’ mompelde hij. ‘Over mij. Iets waardoor ze me zullen schorsen,’ mompelde hij. ‘En ze dreigt dat te vertellen als ik niet doe wat ze me opdraagt.’
      ‘Waarom zouden ze je in vredesnaam willen schorsen? Gast – weet je wat ik in de jaren hier heb uitgevreten? Het kan het bestuur geen moer schelen wat je doet joh.’
      Adam boog zijn hoofd. De waarheid brandde op zijn tong. Het ging niet om iets wat hij had gedaan, het ging ook om wat hij wás. Hij was gewoon een mislukt experiment. Ten eerste had hij gevoelens die er niet hoorden te zijn, ten tweede had hij soms herinneringen die er niet hoorden te zijn. Michiel had hij dat laatste toevertrouwt, maar hij durfde dat niet tegen nog iemand te zeggen. Straks slingerde Onyx dat er eens in zijn boosheid uit. Bovendien kende hij Onyx nauwelijks. Misschien kwam hij ook wel tot de conclusie dat hij dan maar beter “gerepareerd” kon worden.’
      ‘Praat ze vaker in je hoofd?’ wilde Onyx weten.
      ‘Ze deed het gisteren voor het eerst. Toen ik weer naast Michiel was gaan zitten. Ik schrok er zo van dat ik herhaalde wat ze in mijn hoofd zei en de vriendschap verbrak.’
      ‘Wat zei ze dan?’
      Hij trok zijn schouders op. ‘Dat ik geen vrienden wilde zijn met iemand als hij.’
      ‘Met iemand als hij? Wat denk je dat ze daarmee bedoelde?’
      Hij haalde opnieuw zijn schouders op. ‘Iemand die zo lang over zijn naam heeft gedaan? Ik denk dat ze hem het gevoel wilde geven dat hij een loser was.’ Hij tuurde naar de grond. ‘En natuurlijk vind ik dat niet. Hij is mijn beste vriend.’
      Toen hij weer opkeek, staarde Onyx hem nog steeds aan, alsof hij probeerde te beoordelen of hij de waarheid sprak. Maar dat deed hij. Hierover hield hij niets achter.
      De jongen stond op. ‘Kom, we gaan terug naar de les.’
      Adam aarzelde. ‘Ik weet niet of ik daar al klaar voor ben.’
      ‘Als jij Dezi een bloedneus kan verkopen, kun je dit ook wel aan.’ Onyx gaf hem een knipoog. ‘Ik ben trots op je. Ze had die klap verdiend.’
      Adam voelde een blos op zijn wangen komen. Hij voelde zich allesbehalve heldhaftig.
      Ze liepen terug naar de klas. ‘Zeg de leraar maar dat je woedeaanvallen bijwerkingen zijn van je gave en dat ik je aan het monitoren ben.’
      Adam knikte aarzelend. Er zat een nerveuze knoop in zijn maag toen ze weer het lokaal binnengingen. Onyx liep fluitend naar een plaats naast Fayr. De anderen waren al in hun werkboek aan het werk en Adam stapte naar de leraar toe, verontschuldigde zich en herhaalde Onyx woorden.
      Sogat liet even zijn blik over hem heen glijden, zuchtte toen en knikte. Even twijfelde hij of hij naast Michiel of naast Agami zou gaan zitten, maar toen hij de met Dezi’s bloed bedekte plas op de boeken op het tafeltje naast dat van Michiel zag, kwam zijn ontbijt weer omhoog en ging hij toch maar naast zijn vriendin zitten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Niet zoveel bijzonders?" Jesters blik gleed naar haar roze wangen. Het meisje praatte er wel snel overheen, maar de blos sprak boekdelen. Fox en Vienna hadden samen iets ontdekt over de eerste opdracht, iets wat het gehele schoolbestuur natuurlijk volledig geheim wilde houden voor de studenten. Hij had niet het idee dat ze gewoon een gesprek hadden gehad. Anders zou ze ook niet zo blozen.
      "Ik hoop dat de date leuk was," zei Jester achteloos, terwijl er een wetende glimlach over zijn lippen trok. "Goed, ik zal wel voorstellen de onderhandelingen naar voren te halen. Ik ben alvast benieuwd."
      Op dat moment ging de deur open en kwamen Onyx en Adam weer binnen. Jester verloor alle aandacht voor Vienna en draaide zich half om in zijn stoel zodat hij Onyx' blik kon vangen. De jongen was zelf al naast Fayr gaan zitten, haast alsof hij al doorhad dat de deadline van het oplossen van die bloedband zojuist enkele uren naar voren was geschoven. Jester keek even naar Adam, die stilletjes naast 8102 was gaan zitten, en trok even vragend zijn wenkbrauwen op.
      Wat was er gebeurd tussen hen? Waren ze Dezi nog tegengekomen? Op een schaal van konijntjes knuffelen en iemand per vierkante centimeter levend villen, hoe boos was Onyx nu op Dezi? Was alles weer soort van oké met Adam, of stond hij net als Merrin nog op springen? Had híj maar telepathie.

[ bericht aangepast op 9 april 2020 - 13:18 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dezi was naar de ziekenboeg gegaan. Wonden stopten sneller met bloeden dan bij veel anderen, maar toch ook weer niet binnen een uur. Tegen die tijd zat ze al helemaal onder het bloed. Voorlopig zou ze echt niet teruggaan naar de lessen, er zat veel te veel woede in haar lichaam. Ze moest zich eerst bezinnen op wat ze nu zou doen. Ze had 8175 willen pakken omdat hij Onyx' zwakke plek was, maar 8175's zwakke plek was duidelijk Kneus. Als ze hem pijn deed, deed ze 8175 ook pijn. Haar lippen krulden om in een donkere glimlach. Ze zou hem laten toekijken op het moment dat ze Kneus vernederde zoals ze zijn vriend vernederd had. Ze zou zeggen dat het de schuld van zijn lieve vriend Adam was, dat zou de wig tussen hen wel dieper drijven. Ze moest alleen geschikt moment en een geschikte plaats vinden... En zorgen dat Onyx en Jester iets anders hadden om zich mee te bemoeien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had het toch niet slecht gedaan. Adam was weer wat bedaard en was teruggekeerd naar de les, met een beetje mazzel bleven hun strafpunten bespaard en hij was toch ook wel het een en ander te weten gekomen. Dezi kon tegenwoordig dus telepathie, niets wees erop dat Adam van zijn vriend walgde omdat die op jongens viel, Yrla en Dezi dreigden iets aan het schoolbestuur te vertellen – wat ze pas zouden gaan doen als Adam echt een wrak was waar ze niks meer aan hadden – en Adam was als de dood dat Dezi zijn vriend zou verkrachten en geloofde niet écht dat Onyx haar daarvan kon weerhouden. Fair point, hij had immers gedacht dat met een mes in haar hoofd kerven wel genoeg was om haar zich weer normaal te laten gedragen, maar nee. Dat was voer om straks met Jester door te spreken.
      Nu hij toch naar Fayr zat, besloot hij daar maar meteen gebruik van te maken.
      ‘Ik moet je zo spreken,’ zei hij. ‘Zonder anderen erbij.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Ze voelde zich betrapt. Ze keek Jester niet aan. Was het dan allemaal zo obvious? Vienna moest echt beter haar best doen wilde ze de date met Fox geheim houden. Al had ze niet anders gekund nu op dit moment. Bij zijn laatste zin bedacht Vienna zich dat ze misschien wel diep in de problemen kwam als Jester op Fox of Fire af zou stappen. Fox zou denken dat ze het geheim al verklapt had. "Nee, dat doe ik wel!" zei ze gehaast. "Ik haak gewoon bij Fox in tijdens de lunch, oke?"
      Echter leek Jester al weer veel te afgeleid op het moment dat Onyx binnen kwam en dat gaf Vienna lucht. Ze reageerde verder niet op Jester, maar ging in plaats daarvan aan het werk in haar werkboek. Oke, hoe ging ze ervoor zorgen dat ze Fox sprak, voordat Jester hem gezien had?

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

Alleen meisjes die net zo mooi kunnen zingen als jij, en dat is er maar eentje - zo ver ik weet (;

Haar wangen voelden zo warm dat men er vast een ei op kon bakken. Hij vond dat ze mooi kon zingen.

Ah, precies. Zover je weet. Er zijn vast genoeg meisjes die beter kunnen zingen dan ik, misschien moet je een talentenjacht houden. Dan weet je zeker wie je nu wel en niet met een vogel mag vergelijken :p

Durfde ze dit terug te sturen? Vienna zat natuurlijk naast Jester, dus aan haar kon ze het deze keer niet vragen. Ondertussen waren Onyx en 8175 weer binnengekomen en haastig drukte Fayr maar gewoon op verzenden en legde haar iNet gauw weer weg. Ze hoopte dat de blos op haar wangen gauw weer zou wegtrekken, zeker toen Onyx naast haar kwam zitten.
      "Natuurlijk," zei ze voorzichtig. "Gaat het over 8175?" vroeg ze zacht.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Jester hoorde haar maar half. "Prima, regel jij met je vriendje dat het overleg naar voren wordt geschoven. Na de lessen, toch? Dan hebben we een rendez-vous punt nodig."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Agami

Behulpzaam had ze aangewezen waar ze bezig waren en welke opdracht hij zou moeten doen. In alle eerlijkheid was ze enorm geschrokken van zijn plotselinge uitbarsting en ze hoopte maar dat Merrin ondertussen ook begreep dat Adam hem alleen maar probeerde te beschermen.
      "Gaat het?" vroeg ze nog zacht. Hij had wel Onyx gehad om hem te helpen kalmeren, maar ondanks dat de oudere jongen hun veel had geholpen, bleef er een soort kilte van hem afstralen waar ze zich ongemakkelijk onder voelde. Ze was vast niet de enige en ze kon zich ook niet voorstellen dat Adam zich echt goed had kunnen ontspannen. Hij leek al dagen zo ontzettend gestrest.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fersephone

Op het moment dat hij binnen kwam en net deed alsof er niets aan de hand was, voelde Fersephone haar woede terugkeren. Yrla had haar net rustig gekregen, maar het aangezicht van die brutale naamloze liet de woede zo terugkeren. Onder de tafel greep ze naar Ylra zijn hand en kneep erin. Het hielp, enigszins, om ergens anders haar woede op te uiten. Ze wilde hoe dan ook nu niet nog een scene maken. 8175 zou zijn verdiende loon nog wel krijgen...
      Ze kneep harder in Yrla's hand tot ze een kleine krak hoorde, en Yrla het naast haar ineens uitschreeuwde van de pijn. Geschrokken liet Fersephone zijn hand los en keek met grote ogen op naar Yrla naast haar. De jongen had zijn hand in zijn andere hand genomen en keek er gepijnigd naar. "Fack, Phone! Waar was dat goed voor?!" vroeg hij woest, terwijl je de pijn in zijn stem hoorde. Bezorgd vergat Fersephone ineens al haar woede en keek naar de hand, die Yrla in zijn handen hield. Het meisje voelde een blos naar haar wangen stijgen, toen ze besefte dat ze per ongeluk zijn hand gebroken had.

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

Vriendje?! Zo ver was het nog lang niet! Het was maar een date.. Vienna voelde paniek in haar naar boven komen, maar het enige wat ze zei was; "Zullen we bij de ingang van de school doen?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Bij het horen van Yrla's kreet draaide hij zich verrast om. De jongen had zijn ene hand stevig in de ander geklemd en keek Fersephone kwaad aan. Wat had ze gedaan, net iets te hard zijn hand vastgehouden ofzo? Zij was natuurlijk boos dat niemand achter de árme Dezi aangegaan was. Mooi item op zijn lijstje, Fersephone op de hoogte brengen van het hoge secreet-percentage van haar vriendin, voordat de school dadelijk instortte. Voordat iemand echter iets kon zeggen, stond Sogat op uit zijn stoel.
      "6445, wat is er aan de hand?" klonk zijn stem, een heel stuk scherper dan normaal. "Dit is een leslokaal, zulke uitspattingen ben ik niet van gediend!"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

Hij voelde zijn iNet trillen in zijn broekzak en viste hem handig eruit. Even keek hij op naar de docent, om daarna terug naar het scherm onder zijn tafel te kijken. Het meisje had gereageerd. Een vaag lachje speelde zich rondom zijn lippen, terwijl hij zijn vingers over het toetsenbord liet vliegen voor een antwoord. Maar ik wil geen andere vogeltjes, ik wil alleen jou. (; Kom je na schooltijd weer met me zingen?" Hij verzond het bericht en liet de iNet gauw weer in zijn broekzak vallen. Hij pakte zijn pen op, alsof hij nooit afgeleid was door iets anders, en schreef gauw een paar antwoorden over van Max naast hem.
      Een scherpe hoofdpijn overviel hem, gevolgd door een sissende stem in zijn hoofd. 'Romeo, je wordt verzocht vanavond bij het gesprek te zijn, maar je niet te laten zien. Zeb heeft naar je gevraagd.' Romeo kon niet helpen om zachtjes te kreunen. Elke keer bleef het vervelend als het meisje met geweld zijn brein binnendrong.
      'Waarom?' vroeg hij terug in zijn hoofd. Hij voelde de frustratie van de persoon aan de andere kant, omdat hij iets terug durfde te vragen. Maar Romeo was echt niet bang van Adrasteia. Hij mocht haar absoluut niet en dat gevoel was wederzijds. Het was alleen dat ze een handige gave had gestolen dit keer dat Romeo en Adrasteia in contact met elkaar stonden.
      'Iemand heeft Zebediah verraden. We moeten erachter komen wie. Yrla is een domme idioot, maar hij is niet zo dom om zonder bril of iets van bescherming te komen. En zijn reflexen zijn te snel voor Zeb om zelf de bril te verwijderen. We hebben dus het effect van de verassing nodig.' Romeo knikte, al wist hij zeker dat Adrasteia dat aan de andere kant niet kon zien. 'Ik ben er,' antwoordde hij dus maar.

[ bericht aangepast op 9 april 2020 - 14:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

"Ik denk dat mijn hand gebroken is, professor," zei hij met meer kalmte dat hij eigenlijk had. Dat zijn lichaam snel herstelde, wilde niet zeggen dat hij de pijn niet voelde. En botbreuken waren wel zo venijnig dat hij er in ieder geval een dag over deed voor hij weer normaal zijn hand kon gebruiken. Hij had het in eerste instantie niet erg gevonden dat Fersephone naar zijn hand gegrepen had, het overtuigde hem ervan dat ze rustig probeerde te blijven. En dat hij daadwerkelijk iets had bereikt met zijn woorden. Maar dit ging hem te ver, hij voelde woede door zijn aderen vloeien en het liefst zou hij ergens tegenaan schoppen, als hem dat zou afleiden van de pijn. Maar hij wist dat dat alles alleen maar erger zou maken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx schudde kort zijn hoofd. 'Over mij.'

---

Every villain is a hero in his own mind.