[RPG • 0] Experium || 12 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 12:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fersephone

"Als je aan het denken bent om die idioot op zijn flikker te geven, dan ben ik je vrouw." Hoewel Dezi een ontzettende kou uitstraalde, ging Fersephone vlak naast haar staan en dempte haar stem tot een fluistertoon. De kou van haar vriendin kon haar niet zoveel meer schelen, Fersephone had er zo vaak mee te maken gehad dat ze er wel aan gewend was. Haar eigen woede was aangewakkerd bij het weerzien van haar vriendin, maar had zich dit keer omgevormd tot een stille moordenaar.

[ bericht aangepast op 9 april 2020 - 16:49 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam voelde een knoop in zijn maag. Toch knikte hij stilletjes. Zijn gedrag van net had vast vragen losgemaakt en nu hij Dezi zo boos had gemaakt, was het misschien maar beter ook als zijn vriend wist welk gevaar er op de loer lag. 'Ja, dat is goed,' zei hij zacht. Hij keek Agami even verontschuldigend aan, al dacht hij dat ze het wel begreep dat ze samen moesten praten. 'Maar dan wel graag samen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dezi keek haar vriendin aan en wist een klein glimlachje op te brengen. 'Ik kan dat stuk verdriet wel alleen aan.' Haar blik werd donkerder. 'Het probleem is dat Onyx hem in bescherming neemt en hij heeft mijn gezicht al zo lekker toegetakeld.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

Hij knikte. Hij had er ook echt geen zin in dat 8102 erbij zou zijn. Dit was iets tussen hem en Adam. Ze namen afstand van het meisje, nadat hij zachtjes 'sorry' tegen haar had gezegd. Ze gingen naast elkaar in het gras zitten en voor de eerste minuten was het stil tussen hen. "Oke, ik moet het nu weten Adam. Ik moet weten wat je van mij wil, wat we zijn. Je blijft me heen en weer gooien tussen wel en niet. Dus wees eerlijk tegen me, want je krijgt nog maar een laatste kans van mij. Zijn we nu vrienden ja of nee?"

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Dus Yrla loog. Adam walgt helemaal niet van het feit dat Merrin gay is. Hij weet het niet eens." Jester volgde Onyx' blik. "Ik durf te wedden dat dat ook precies de bedoeling is," mompelde hij. "Die twee jongens zo tegen elkaar opzetten zodat ze geen vrienden meer zijn. Alleen zijn ze gemakkelijker een doelwit."
      Jester vloekte inwendig. Hoe had dit ooit zo kunnen gebeuren? Wat voor shit ging er om in Dezi's hoofd dat dit überhaupt in haar opkwam? Zij hoorden hier helemaal niet mee te dealen, als je zo doordraaide dat je mensen ging verkrachten, dan hoorde thuis in een gesticht. Een gevangenis, whatever. Niet op een school. Misschien was het gewoon het beste als ze verwijderd zou worden. Dan maar met één man minder die zuivering in. Des te beter als er niemand onverwacht een mes in hun rug zou kunnen steken, of teamgenoten onderuit zou halen.
      Maar dat zat er waarschijnlijk niet in.
      "Eerst die telepathie. Dezi hoort dat normaal gesproken helemaal niet te kunnen, behalve in haar drakengedaante. De laatste tijd lijken we allemaal de grenzen van onze gaven wat te breken. Als ze Azumi dichtbij zich had, lijkt het me niet eens zo vergezocht dat ze dat kunstje onder de knie heeft." Hij keek Onyx aan. "Dus wie weet wat ze hem allemaal kan influisteren terwijl wij van niets weten?" Er begon zich in zijn hoofd een plan te vormen. En hij vond het maar niets.
      "Na die gebroken neus, wurgpoging en het feit dat Adam Azumi buiten westen mepte, kunnen we wel stellen dat ze echt niet stil gaat zitten en het over zich heen laat komen. Je bent eng, Scary Vibes. Maar niet zo eng." Jester beet op de binnenkant van zijn wang. Hij wilde niet. Hij wilde het echt niet. Hij- hij gebruikte zijn gave voor wat grapjes. Voor plannetjes, voor iets als het toernooi. Niet...
      "Ik kan mijn gave op haar gebruiken," zei hij. "Dat is onze enige optie, niet? Ervoor zorgen dat ze zich gedeisd houdt omdat ze simpelweg niet anders kan. We kunnen heel veel, Onyx, maar die jongens 24/7 in de gaten houden zodat ze niet vermoord worden als ze naar de wc gaan 's nachts? Dat gáát niet." Hij vloekte zachtjes en keek naar de drie studenten verderop. "Het toernooi is morgen. Dezi kennende heeft ze echt wel wat mentale shit die ze naar me toe kan gooien en ik heb geen idee hoelang ik nodig heb om-"
      Om haar vrije wil af te nemen. Dat bedoel je te zeggen.
      Jester richtte zijn blik weer op Onyx. "Als je iets beters weet, hoor ik het graag. Anders... anders ga ik aan de touwtjes trekken. Het kan me niet schelen hoeveel energie me dat kost, ik wil nooit meer dat we zo'n zelfde situatie krijgen als met Adam toen." Hij slikte. "We hebben een manier nodig om ervoor te zorgen dat de hel niet losbarst vóór dat toernooi."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam trok een aantal grassprietjes uit de grond. Hij kon het niet opbrengen om zijn vriend aan te kijken.
      'Het is geen kwestie van willen. Natuurlijk wil ik vrienden met je zijn, Michiel.' Het uitspreken van zijn naam veroorzaakte een brok in zijn keel. 'Ik mis je hartstikke erg. Na één dag al. Maar Dezi heeft me ook heel duidelijk gemaakt wat ze met je gaat doen als ik niet doe wat ze zegt, en ik weet dat ze dat echt zal doen.' Hij slikte moeizaam. Hij trok zijn knieën op en sloeg zijn armen eromheen. 'Ik vind het heel erg dat we niet meer vrienden zijn — zelfs al is dat alleen schijn en veranderen mijn gevoelens niet. Maar ik vind het nog erger als jij moet doormaken wat ik heb doorgemaakt terwijl ik weet dat ik dat had kunnen voorkomen.' Hij haalde even diep adem en vervolgde toen: 'Als ik mijn gave onder controle heb, heb ik iets om terug te dreigen. Maar nu — nu heb ik niets.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

Hij voelde een lichte woede onder de huid ontstaan. Adam had weer geen simpel ja of nee gezegd. Blijkbaar miste Adam hem, wat hem eigenlijk alleen nog maar bozer maakte. "Zelfs al is dat schijn? Hoor je wat je zelf zegt?" Merrin lachte, maar er klonk geen plezier uit zijn lach. "Ik weet niet waar je het over hebt, maar voor mij is alles levensecht. Je hebt me al twee keer de deur gewezen. Daar was niets schijn aan." Hij voelde zijn wenkbrauwen naar beneden zakken. "Ik zal je het nog eens zeggen Adam. Ik vind het niet de manier dit alles op te lossen door mij de deur te wijzen. Jester zei dat je vrienden door dik en dun ben, dus als jij in gevaar bent, dan ben ik dat ook. Heb je wel eens erover nagedacht dat ik je kan helpen? Of dat we des noods samen aan Onyx en Jester hulp kunnen vragen? Ik weet wat ik altijd aan je verteld heb over Jester, maar de jongen is echt veranderd. Hij lijkt ons te willen helpen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adams onderlip begon te trillen. Voor hij het wist gleed er een traan langs zijn wang. Hardnekkig staarde hij naar zijn voeten. 'Ze heeft me verkracht, Michiel,' fluisterde hij. Schaamte leek hem vanbinnen uiteen te trekken. 'Als jij weet hoe je haar moet stoppen, zeg het me. Want mij lukte het niet, en ik denk niet dat ik ooit nog zal zijn wie ik voor die tijd was. Hoe kan ik... Hoe kan ik het laten gebeuren als ik weet dat jij je ook zo leeg voelt? Zo onteerd? Zo... zo... gebroken, zo smerig.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

"Ze heeft wat?!" Hij staarde geschokt voor zich uit. Het vertrouwen vanuit Adam was opeens daar, het dreunde als een enorme vuist in zijn gezicht. En was met zulk nieuws, waar hij verschrikkelijk van schrok. Hij sloeg zijn arm om de schouder van Adam heen en voelde een kleine glimlach op zijn gezicht zakken. "Snap je dan niet dat je juist nu mij nodig hebt? Ik ben toch je vriend, misschien... " Hij nam een diepe hap adem. "Misschien kan ik het lege gevoel een beetje verhelpen en anders altijd naar je luisteren als je dat nodig hebt. En Dezi. Daar ben ik echt niet bang voor! Ik heb sinds kort mijn gave goed onder de knie, misschien moet ik maar even oefenen op het uiterlijk en kracht van Onyx kopiëren. Dan kan ik haar vast wel aan." Hij dacht na over die oplossing en vroeg zich af of dat genoeg was. "En anders leg ik wel iets naast mijn bed om me te beschermen of zoiets. Dat komt wel goed!" Hij zei het met veel meer zelfvertrouwen dan hij voelde, maar hij wilde zich stoerder voordoen voor Adam.
      Hij tikte tegen Adam zijn hoofd aan. "En het is niet in je botte hoofd opgekomen, maar misschien had je me moeten inlichten dat we alsof deden dat we geen vrienden meer waren. Dan had je mij een gebroken hart bespaart," zei hij met een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Mijn optie is haar keel vannacht doorsnijden,' zei Onyx eenvoudig. 'Ik heb zo het gevoel dat je de voorkeur hebt voor jouw methode. Ik vraag me alleen wel af hoe lang zoiets standhoudt. Misschien moet je het wel elk uur doen.' Hij keek even naar de jongens en hij was blij te zien dat ze naast elkaar zaten en met elkaar praatten. 'Ik kan haar vannacht in slaap spelen — of meer, in slaap houden —, dan kunnen we haar in de kelder leggen. Geen hond die daar ooit komt. Dan laten we haar daar lekker liggen totdat je weer op krachten bent. Dezi verdwijnt wel vaker.'

[ bericht aangepast op 9 april 2020 - 18:35 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Het duurt nog wel even voor het avond is," zei Jester duister. Dezi was nu kwaad. Sommige plannen vergden geen uitgebreide planning en waren meer van het soort eerst-steken-dan-vragen. En zij hadden het overleg met Fire. "We hadden het toch over die grenzen testen?" Hij keek Onyx met een vreemde vastberadenheid aan. "Hoeveel mensen kan je tegelijk in slaap spelen?" vroeg hij. "Wish verwacht een melodie aan het einde van de les. Als iedereen slaapt, kunnen wij haar naar de kelder brengen. Noem het een grap, experiment, whatever. We zeggen dat we Dezi als eerste wakker maakten en ze zo pissig was dat ze direct vertrok."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Ik had je toch uitgelegd dat ik je wilde beschermen? Ik heb je verteld hoeveel je voor me betekent, ik dacht dat je me geloofde.' Hij sloeg zijn ogen neer. 'Maar ik snap het wel.' Hij aarzelde. 'Dezi begon gisteren tijdens het ontbijt ineens in mijn hoofd te praten. Ze was woedend vanwege wat Onyx had gedaan. Ze zei opnieuw dat ze je wat zou aandoen als ik niet zei dat ik geen vrienden meer met je wilde zijn. Op dat moment. Met iemand als jij, dat zei ze letterlijk. En dat herhaalde ik, ik was bang. Sorry.' Hij haalde diep adem. 'Het maakt me niet uit dat je een jaar over je naam hebt gedaan, of dat de anderen je een Kneus noemden. Je bent al vanaf dag één mijn beste vriend en nu pas zien de anderen ook in hoe geweldig je bent. Ik weet niet wat ze nog meer zullen zeggen om ons uit elkaar te drijven, maar er is niets aan jou wat ik niet leuk vind, Michiel.' Even was hij stil, toen besloot hij dat hij het andere toch ook nog eens moest benadrukken. 'Dezi's verkrachting was niet het enige dreigement. Ik heb het je al verteld, maar ze weten iets over me.' Hij beet op zijn lip, keek zijn vriend toen aan. 'Ik denk dat er dingen zijn misgegaan bij mijn experiment. Ik heb herinneringen, als enige. En — er zijn ook een paar andere dingen die niet horen. Dezi en Yrla weten één van die dingen en ze dreigen het aan het schoolbestuur te vertellen. Daarmee zetten ze ook druk, en dat zullen ze nog steeds doen. Al zal Dezi het misschien nu sowieso wel vertellen, dus misschien ben ik binnenkort wel verdwenen. Maar zo niet... Dan kunnen we nog steeds alleen stiekem vrienden zijn. In ieder geval tot ik ook druk op hen kan uitoefenen. Als ik kan tijdreizen, kan ik dreigen dat ik hen in de prehistorie achterlaat als ze het aan de onderzoekers vertellen. Maar zo ver is mijn gave nog niet ontwikkeld.'

[ bericht aangepast op 9 april 2020 - 18:48 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'De melodie heb ik inmiddels onder de knie. Maar ik kan er maar één tegelijk doen, en ik heb per persoon ongeveer één minuut nodig.' Er zat wel wat in het idee van Jester. 'Het is makkelijker als we haar tijdens de gaveles pakken. Misschien dat Merrin een handje kan helpen door zich in een andere leraar te transformeren zodat die haar mentor kan weglokken. Maar wat doen we met Azumi als het lukt? Ergens anders opsluiten?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "We kunnen haar ook opwachten na haar gaveles. Het moet niet zó moeilijk zijn om haar een minuut lang te laten luisteren, toch?" Jester aarzelde. "Tenzij Cackle zijn programma omgooit en me weer iets anders te doen geeft, ben ik met maximaal tien minuten wel klaar. We wachten haar op, spelen haar in slaap en brengen haar naar de kelder. Azumi... waar laat je in hemelsnaam een draak? Dat beest zal alles overhoop halen als het ergens opgesloten zit en waarschijnlijk hebben we wel zo'n vierentwintig uur nodig."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

"Je hebt uitgelegd dat je me wilde beschermen ja. Maar je zei niet dat dit gedoe blijkbaar alsof was. Je hebt me echt heel diep gekwetst, Adam. Dan kan je nog zeggen hoeveel je van me houdt, hoeveel ik voor je beteken, maar dat maakt het misschien zelfs nog wel kutter." Michiel ging even verzitten en schoof subtiel weer wat verder van de jongen vandaan. Zijn gevoelens waren weer aangewakkerd en de vlinders raasden als een dolle door zijn buik heen. Hij had een blos op zijn wangen van de lieve woorden, maar tegelijkertijd stonden de tranen aan de rand van zijn ogen. "Mijn gave werkt ook niet altijd mee, zoals je zegt - ik heb er een jaar over gedaan. Dus er zal heus niet zomaar iets mis met je zijn. Ze geven je de tijd om het te herstellen als dat nodig is. Maar misschien als je me verteld waarmee ze je onder druk zetten, kan ik je helpen. Ik kan niets voor je doen als je niet een keer start met me te vertrouwen. En ik weet dat je nu heel veel aan me hebt verteld, maar nog altijd blijf ik het gevoel houden dat je niet helemaal eerlijk tegen me bent Adam." Merrin keek even strak vooruit. Het was fijn weer zo met Adam te praten, maar nog sloeg elk gevoel in zijn lichaam op hol. Hij wist nu niet of hij verdrietig of opgelucht moest zijn. Blij moest zijn om het feit dat Adam zijn vriend nog wilde zijn of bang dat hij dit nog een keer zou doen. "Ik zal heel eerlijk met je zijn Adam. Als jij niet net voor een deel al een boekje had opengedaan over je gevoelens, dan had ik geen behoefte meer gehad aan onze vriendschap. Als je net zo vaag was gebleven als de rest van de week, dan had ik er geen trek meer in gehad. Ik kan niet toekijken hoe mijn vriend lijdt, maar tegelijkertijd te koppig is om zich te laten helpen. Ik kan niet je vriend zijn als je me niet voor de volle honderd procent vertrouwt. Dus ik wil je bij deze vragen Adam. Doe me dit niet nog een keer aan..."

---

It's never gonna happen, Guys.