[RPG • 0] Experium || 21 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

Volgorde zitten :
Nenya - Emil - Vienna - Fayr - Serena - Vera - Merrin - Adam - Astreal

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 12:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Waarom begon hij weer over Yrla? Dat was al de tweede keer dat hij zijn naam noemde. "Wel, ik krijg wel minder last van mijn nek," zei ze plagend. "Minder omhoog kijken." Ze lachte zachtjes om haar eigen grapje, maar vervolgde met een veel zachtere stem. "Het is in ieder geval veel leuker om samen met jou te dansen." Normaal zou ze een blos op haar wangen gekregen hebben bij het uitspreken van deze zin, maar de alcohol zat er al goed in, waardoor ze meer durfde te zeggen tegen hem. Ze voelde zich gek genoeg zelfverzekerder. En dus glimlachte ze alleen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Schandalig. Wat een vreselijk vriendje ben ik geweest.’
      Hij liet een hand naar Jesters kaak glijden, streek er met zijn wijsvinger langs. Bij het huidcontact sprong er iets op in zijn borst. Zijn hart, waarschijnlijk.
      Deed die van Jester hetzelfde? Hij liet de hand zakken, legde hem over zijn borst. Het ging als een razende tekeer.
      Was Jester nog steeds verliefd op hem?
      Hij had eigenlijk geen idee hoelang zoiets duurde. Jester was heel kwaad geweest, misschien had hij de vleugels van al die arme vlinders wel uit hun lijfjes gerukt en er flink op gesprongen, ofzo. Eigenlijk wist hij niet wat er met zijn eigen vlinders was gebeurd. Waren die er geweest? Waren ze nu dood – of op vakantie ofzo? Hij stelde zich vlinders op vakantie voor en grinnikte. ‘Vlinders met zonnebrillen op. En sombrero’s. Te grappig.’
      Hij schudde het beeld van zich af. Vroeg het toen maar gewoon.
      ‘Ben je nog steeds verliefd op me?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik dans ook liever met jou dan met Fayr.’
      Of met wie dan ook.
      Maar dat zei hij niet, want het was niet waar.
      Ze glimlachte weer en zijn ogen schoten even naar haar lippen. Waren ze net zo zacht als ze eruitzagen? In een opwelling leunde hij naar haar toe en gaf een kus. Hij voelde aan haar ademhaling dat ze schrok en op hetzelfde moment besefte ook hij dat hij stom bezig was.
      'Sorry,' zei hij meteen. Hij schiep ietsje meer afstand tussen hen en haalde ongemakkelijk een hand door zijn haren. 'Shit. Dat was niet de bedoeling. Niet - niet nu al.'

[ bericht aangepast op 5 juni 2020 - 21:39 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Zijn maag maakte een driedubbele flikflak en nog een salto als bonus. "Valt best mee," zei Jester schor en hij probeerde heel erg zijn aandacht bij het gesprek te houden en níet zijn blik naar Onyx' lippen af te laten dwalen want er was een reden verdorie dat ze geen relatie meer hadden en hij wilde Maaya geen reden geven om haar deal te verbreken zodra ze het hoorde. Hij zag de doemscenario's al in zijn hoofd als ze niet voorbereid waren. Ondanks dat hij Onyx echt heel graag wilde zoenen en het stemmetje in zijn hoofd het daar schreeuwend mee eens was.
      Rest van de wereld wie?
      De opmerking over vlinders in sombrero's kon hij niet helemaal plaatsen (Jester had vlinders in zijn buik die in racecarts zaten (maar misschien was hij daarin gewoon een tikje apart en dacht hij teveel in beelden), bedoelde Onyx dat de zijne in grote spaanse hoeden zaten? Of deed het liedje van nu hem ergens aan- het bijhouden van Onyx' gedachtengang was normaal gesproken al een opgave, drónken Onyx bleek nog vier keer zo ingewikkeld en hij had moeite met een daadwerkelijke conclusie of zelfs maar een begin van een antwoord) en bereidde hem ook geenszins voor op de vraag die erop volgde en hij had even een paar tellen nodig om zijn vorige analyse te staken en met de nieuwe te beginnen.
      Was hij nog steeds verliefd?
      Jester haalde half een schouder op en keek Onyx aan met een vaag glimlachje aan. "Wie zegt dat ik daar ooit mee gestopt ben?" Het kon misschien niet nu, verliefd zijn en alles wat daarbij hoorde. Daar bracht hij anderen mee in gevaar. Maar het was er wel. Hij mocht dan wel boos zijn geweest, gekwetst en zich verraden hebben gevoeld, maar gestopt? Vertelde dat maar eens tegen die race-karts, dat klonk als een ware zelfmoordmissie.
      Jester liet zich weer tegen Onyx' borst aanleunen en luisterde naar de laatste zachte tonen van de muziek, zachtjes wiegend op de melodie. "Ik hou van je, Scary Vibes," mompelde hij tegen de stof van het shirt aan. Het voelde vreemd kwetsbaar om dat toe te geven, hier en nu, met alles wat er gebeurd was. Maar het was waar. Zoiets zette hij niet zomaar aan of uit. Jester was nog altijd verliefd en erg ook. "In wat voor bui, van wie dan ook."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ik hou ook van jou.
      Maar op de een of andere manier stuitten die woorden tegen een barrière en kon hij ze met geen mogelijkheid over zijn lippen krijgen. Hij wilde daar geen aandacht aan besteden, want het riep een triest gevoel op waar hij helemaal niet op zat te wachten. Hij voelde zich juist beter! Hij sloeg stevig zijn armen om Jester heen – dat hield dat andere, loerende gevoel op afstand.
      ‘Ik wil jouw plan uitvoeren,’ mompelde Onyx. Zijn lippen raakten Jesters haren. ‘Ik wil je terug, Jes.’
      Je bent zo dom, Onyx. Zo achterlijk. Je trapt er wéér in.
      Hij verdrong de stem, sloot zijn ogen, dacht aan de jongen die hem nu vasthield, die hij vasthield en altijd zo wilde blijven vasthouden zodat hij niet eens meer de káns kreeg hem opnieuw te verraden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had pas door dat hij Adam per ongeluk kneep, toen hij zijn vriendje ' au' hoorde zeggen. "Sorry," mompelde hij meteen en drukte in een opwelling een kus op zijn wang. Het zorgde er echter niet voor dat zijn binnenste die onderhand aan het koken was, ermee stopte. Hij had Fox de kans willen geven vanavond, hij had willen zien wat Adam hem vertelde. Maar in plaats daarvan bevestigde Fox opnieuw het beeld dat hij niet te vertrouwen was door nu ineens midden op de dansvloer zijn zus te kussen. Eerst was hij met Adam aan het aanpappen, terwijl hij eigenlijk bij hemzelf wilde zijn. En Merrin had hem al gewaarschuwd over het daten van twee mensen. Hij wist dat Vienna en Fox nog altijd aan het daten waren, maar nu werd het er onder zijn neus ingewreven. Hij wilde niets voor Vienna verpesten, maar om een of andere reden maakte dit beeld hem boos. Vooral omdat hij wist dat Fox nog altijd verliefd was op Adam. Zijn relatie met Adam maakte daar geen verschil in, ondanks dat Fox geen kans meer maakte. Zoiets ging niet zomaar voorbij.
      "Ik ga even naar buiten. Voor ik iemand op zijn bek mep," zei hij gefrustreerd. Hij merkte dat hij echt boos was, dat hij niets liever wilde dan een vuist op de kaak van Fox te planten. "Ga je mee naar buiten of blijf je hier?" vroeg hij zachtjes.

[ bericht aangepast op 5 juni 2020 - 22:06 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze schrok verschrikkelijk van hem. Ze had totaal niet verwacht dat hij haar zou kussen. Ze was ook dan een beetje uit het veld geslagen door zijn actie. Ze wist niet zo goed wat hij bedoelde met - 'niet nu al' - en ze wist zich net zo goed geen houding te geven. "H- het geeft niet," zei ze stamelend. De kus had zo kort geduurd dat ze niet goed kon bepalen wat ze ervan vond. Had ze dit wel leuk gevonden of niet? Ze wist het niet, ze wist ook niet zo goed wat ze van deze actie moest denken. Waarom zou hij sorry zeggen voor een kus? Daar was toch niets mis mee? Ze waren toch aan het daten?

---

It's never gonna happen, Guys.

Er was geen haar op zijn hoofd die erover dacht om Merrin in zijn eentje naar buiten te laten gaan. Hij keek om zich heen, zag echter niet wat hem van streek maakte.
      ‘Ik ga met je mee,’ zei hij.
      Hij liep samen met de jongen naar buiten, waar Fersephone en Yrla ook waren. Ze gingen aan de andere kant van het terras zitten. ‘Wat is er gebeurd dan?’
      Hij was nogal geschrokken van Merrins reactie, hij was zelf helemaal opgegaan in hun slowdance en had totaal geen aandacht besteed aan iemand anders dan Merrin.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het gaf wel. Hij wilde niet dat ze dacht dat ze een avontuurtje voor hem was. Ze hadden hierover gesproken, hij had gezegd dat hij zijn gevoelens voor haar nog moest ontdekken en nu deed hij zoiets stoms als dit.
      ’Je bent belangrijk voor me, Vie,’ zei hij zacht. ‘Ik wilde rustig mijn gevoelens uitpluizen en je niet… zoenen voordat ik verliefd op je ben. Om je te laten zien dat ik het met je meen. Maar nu kuste ik je voor ik er erg in had en dat was niet de bedoeling. Het... gebeurde voor ik er erg in had.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij zag aan Adam dat hij geschrokken was, en voelde zich meteen schuldig. "Sorry, ik wilde je niet aan het schrikken maken," zei hij zachtjes. Hij zuchtte even diep, aarzelde twee tellen, maar besloot het toch te vertellen. "Ik heb het geprobeerd, Adam. Aardig zijn tegen Fox, vanwege de herinneringen die opeens weer terug zijn en omdat je vertelde dat je verhaal niet helemaal naar waarheid was." Misschien was dat niet handig te zeggen. "Maar dat maakt niet het verschil dat ik me nog steeds verraden voel door een vriend, dat die vriend voor mijn gevoel zich bewust tussen ons in probeerde te zetten. Dat die me voor mijn gevoel zwart heeft gemaakt bij jou en dan ook nog eens twee mensen tegelijk date waarvan ik hou." Merrin ging iets verzitten en keek ernstig voor zich uit. "Hij kuste net mijn zus op de dansvloer, ik keek toevallig die kant op. En ineens kwam alles weer omhoog. Het voelt alsof hij met haar speelt. We weten dat hij je nog steeds leuk vindt, waarom doet hij dit dan met mijn zus?" Hij keek ernstig naar Adam, kon niet uit de voeten met zijn eigen gevoel.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester gaf het op, de deal met Maaya kon rotten in de diepste krochten van de zevende cirkel van de hel. Hij sloeg zijn armen stevig om Onyx heen voor de tweede keer die avond — besloot dat hij Onyx vasthouden toch echt belangrijker vond dan degelijk adem kunnen halen — en de wereld schoof weer terug in balans. De grond kwam weer terug onder zijn voeten en het stemmetje in zijn hoofd barstte uit in een herhaling van het refrein van het lied waar ze net op gedanst (gewiegd) hadden en trok alle vrolijke kleurtjes wol weer uit de kasten tevoorschijn.
Ik wil je terug, Jes
      Duizend en nog veel meer keer 'ja'.
      "Ik wil jou ook terug," bracht hij gesmoord uit. Een tintelend gevoel vloeide door zijn lichaam en trok zijn mondhoeken omhoog tot een glimlach die er zelfs niet met een hallucinatie van Maaya vanaf te slaan zou zijn. Alles kwam goed. Merrin kon lopen, Adam zou zijn naam verdienen, Nenya zou haar gave perfectioneren, de bloedband zouden ze verbreken en de roodharige Rhino zouden ze verslaan zoals in een Disneyfilm en voor altijd van haar af zijn. Zebediah's plannen zouden mislopen en de Zuivering zouden ze overleven. Als ze samen waren, dan kwamen ze er wel doorheen.
      "Als je weer nuchter bent moet je me maar een flinke tik geven om me te herinneren nooit meer zo'n achterlijke kloothommel te zijn zoals de afgelopen dagen," snoof hij, in een poging om niet midden in de kamer weer te janken omdat hij zo blij was dat Onyx en hij dit zouden oplossen. "Dat verdien ik wel." Uiteindelijk maakte hij zich weer genoeg los om Onyx aan te kunnen kijken en voordat hij nadacht over wat hij deed, had hij zijn hand al omhoog gebracht om een pluk haar uit Onyx' gezicht te vegen. "En misschien is het een idee om eerst te luisteren naar dat plan van mij want ondertussen heb ik er vier-en-een-half verzonnen in verschillende gradaties van goed tot minder en uitvoerbaar tot te idealistisch, mijn plannen zijn niet per definitie metéén goed en die loophole van jou kunnen we ook prima uitvoeren als je dat wil. Een paar weken onze handjes thuishouden kunnen we best."
      Jester trok een wenkbrauw naar zichzelf op (wat gemakkelijk verkeerd geïntepeteerd kon worden maar misschien hielp het dat hij nu naar Onyx' borst staarde alsof het eens spiegel was) "Ik moet gewoon m'n kop houden nu, of niet?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was ergens pijnlijk en lief tegelijk dat hij het zei. Ze voelde zich warm worden bij het idee dat ze belangrijk voor hem was. Maar ze had tegelijkertijd het idee dat ze op haar plek werd gezet. Waar zij gevoelens voor hem kreeg, voelde ze dat hij daar nog lang niet was. En voor het eerst vroeg ze zich af of hij ze überhaupt wel zou krijgen. Zou ze zich in dit avontuur storten om er alleen uit te komen met een gebroken hart? Er ontstond een brok in haar keel. Misschien moest ze het inderdaad allemaal maar kappen, zodat ze straks niet weer broken hearted in het theater zat.
      "Bedankt Fox. Maak je maar geen zorgen, je hebt niets kapot gemaakt. We hoeven ook niets te haasten." Wat ze zei was het tegenovergestelde van wat ze dacht. Haar hoofd moest stoppen met overdenken, haar hart voelde - of hoopte- dat het wel goed zou komen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Misschien vindt hij haar ook leuk?’ opperde hij. ‘Je – je weet niet altijd waarom mensen elkaar zoenen. Jij kuste Vienna terwijl je op mij verliefd was. Vienna kuste jou terwijl ze op Fox verliefd was. Ik kuste Dezi terwijl ik op jou verliefd was. Onyx kuste Dezi terwijl hij op Jester verliefd was. Misschien voelt hij wel iets voor haar, maar weet hij niet precies wat?’ Hij aarzelde, voegde toen toe: ‘Soms kun je ook twee mensen leuk vinden.’
      Na wat Fox had gedaan, begreep Adam wel dat Merrin hem niet aardig vond en dat het misschien niet lukte om hem al een tweede kans te geven, maar daardoor dacht Adam wel dat hij hem harder oordeelde dan hij anders zou hebben gedaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ja,’ antwoordde Onyx. ‘En een paar weken handjes thuishouden… Dat kan ik dus echt niet.’ Hij nam Jesters kin tussen duim en wijsvinger, daarna tilde hij die op en drukte zijn lippen tegen die van zijn vriend.
      Of de vlinders nou waren weggeweest of niet – ze waren nu opeens weer klaarwakker en hun gefladder blies al het andere weg. Zijn andere hand vlocht hij door Jesters haar alsof hij anders zou wegvluchten en hij zoende hem – en hij voelde zich weer heel. Aan elkaar gelijmd. Op de plaats waar hij hoorde te zijn.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox voelde zich opgelucht omdat hij het niet verkloot had, al bleef er een beetje een onbestendig gevoel in zijn maag zitten wat hij niet zo goed kon verklaren.
      ‘Ik ben blij dat jij er ook zo over denkt,’ zei hij.
      Het liedje was inmiddels afgelopen, waar hij stiekem blij om was. Want ondanks dat ze het niet erg had gevonden, voelde hij zich opeens wel opgelaten en had hij wel zin in wat nummers die wat meer up-tempo waren.

---

Every villain is a hero in his own mind.