[RPG • 0] Experium || 29 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 sep 2020 - 20:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Emil had het ontzettend warm. Eerst al van de knuffel en het feit dat ze naar hem had gezocht, maar de opmerking van Dezi maakte het nog tien keer erger. Gelukkig droop Dezi inmiddels af. Schichtig keek hij opzij. ‘Je – je hoeft niet echt wat met me te gaan zingen,’ zei hij vlug. ‘Maar ik kon me niet voorstellen dat jullie een leuk gesprek hadden en dit was het eerste wat in me opkwam.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was aan de bar gaan zitten en had een colaatje voor zichzelf uit de koelkast getrokken. Vienna was absoluut niet van plan deze avond te gaan drinken. Na wat er op de vorige twee feestjes gebeurd was, wilde ze graag een helder hoofd houden. Ze wilde niet weer door vuur verslonden worden of door Damon te grazen genomen worden, en aangezien beiden op dit feestje aanwezig waren, nam ze het risico niet. Vienna had zojuist beiden binnen zien komen en argwanend had ze de voetsporen van Maaya en Damon gevolgd. Het roodharige meisje kwam in ieder geval niet haar kant op, die was vrijwel direct in gesprek met Onyx gek genoeg. Damon was even naar de bar gelopen, maar was net zo snel met de andere Rhinos weer afgehaakt. Ze hadden haar niet eens gezien. En alleen dat luchtte haar al ontzettend op.
      Dat zowel Maaya als Damon gewoon rustig binnen was komen lopen, maakte dat Vienna zich weer iets ontspande. En dat ze op zoek ging naar haar eigen favoriete Rhino. Met haar ogen zocht ze door de menigte, maar ze kon Darian nergens vinden. Een beetje teleurgesteld keek ze naar haar drankje in haar handen. Het gesprek met Fayr zat nog altijd vers in het geheugen. Die ochtend had ze besloten dat ze in ieder geval haar woord na zou komen aan Darian, hij had nu eenmaal de wedstrijd gewonnen en ze zou voor hem koken. In die tijd tot het koken kon ze zelf bepalen wat ze nu precies van Darian vond. Fire leek geen problemen met hem te hebben, Yrla was haar zelfs aan het aanmoedigen iets te doen. Ze had de jongen verteld over haar gesprek met Fayr en Yrla had haar woorden direct ontkracht. Fayr was gewoon bang voor een herhaling van Romeo, ze zat nog te erg met haar eigen problemen. Misschien was dat wel zo, misschien wantrouwde Fayr daarom Darian wel. Ze kende de jongen helemaal niet namelijk. Maar Vienna kende hem ook nog niet zo goed. Vienna had gehoopt dat Darian er vanavond zou zijn, zodat dat gesprek een beetje los kon laten en ze met haar eigen ogen kon zien hoe hij was.
      Ze trok haar iNet uit haar zak en keek naar het scherm. De jongen had ook nog altijd niet gereageerd op haar berichtje. En sinds woensdag had ze hem niet meer gesproken. Darian had wel netjes haar board teruggebracht, zoals afgesproken. Maar sinds het gesprek met Fayr was er radio-stilte. En dat irriteerde haar. Ze wilde ergens weten waar ze aan toe was. Met een zucht keek ze nog een keer de zaal in. Ze hoopte dat hij nog zou komen. En als hij niet kwam, moest ze dan even bij hem gaan kijken hoe het met hem ging? Wie weet wilde hij wel gewoon niets met haar te maken hebben en was ze woensdag te ver gegaan met die kus op zijn wang. Zoals Thor zei; er was geen man die haar wilde, toch?

---

It's never gonna happen, Guys.

"Thanks," grijnsde hij. Yrla draaide zich om en liep in de richting van de bar. Daar plofte hij naast Vienna neer, die op schrok uit haar eigen gedachten, zodra hij kwam zitten. "We gaan morgen praten," informeerde hij haar. Er kwam een kleine glimlach op haar gezicht te staan. Yrla voelde hoe Vienna even een hand op zijn arm legde. "Ik ben trots op je. Je kunt dit." Haar woorden verwarmden hem. Blijkbaar deed hij hier echt goed aan, door met Nish te gaan praten. Wat Dezi ook gezegd had, Vienna was trots op hem. Dat was wat hij wilde. "Thanks, Vie."

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester grinnikte en boog zich over de lijst. 'Nummer twee of zeven,' zei hij vrijwel direct, na zijn inspectie. De rest was ook heel aardig, maar Prince Ali bleef heerlijk om keihard te zingen en Poor Unfortunate Souls vond hij wel toepasselijk met de hele Maaya-situatie.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ja, leuk," knikte hij. "Ik schrijf ons wel even in." Merrin gaf even een haastige kus terug op Adam zijn wang en liep toen naar het tafeltje bij het podium. Daar moest hij zijn naam en die van Adam op laten schrijven (hij maakte bijna de fout door zijn naam te noemen, in plaats van zijn leerlingnummer) en keerde toen terug naar de tafel. "We zijn over een aantal liedjes. Er hadden zich al een aantal mensen ingeschreven," zei hij met een glimlachje. Hij stootte Adam even plagend aan met zijn elleboog. "Dus je hebt nog een paar liedjes om moed te verzamelen."
      Dat was onzin. Waarschijnlijk durfde Adam dit beter dan hij, maar hij wilde Adam niet laten merken dat hij het stiekem toch wel een beetje spannend vond.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Bedankt voor de redding,' zei ze, op hetzelfde moment dat Emil ook begon te praten. Gelukkig konden ze allebei best doen alsof ze de opmerking van Dezi niet gehoord hadden. Ze glimlachte naar de jongen toen hij was uitgesproken en ze deed nog even een extra stapje achteruit. Hij zag er ongeveer net zo zenuwachtig uit als zij zich net gevoeld had. 'Nee, niet echt inderdaad. Ik had het spaans benauwd.' Ze glimlachte naar hem en ving even zijn grijsblauwe blik. Er kroop meteen weer wat warmte naar haar wangen. 'Ik vind het niet erg om een liedje met je te zingen hoor,' zei ze, toch wel een tikje verlegen. 'Je redding kwam als geroepen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'We zaten te denken aan When you believe uit de film The Prince of Egypt,' zei Fayr, die de titel aanwees op de lijst. Ze had er steeds meer zin in om samen met haar zus op het podium te staan, want hoewel het misschien geen knallend nummer was, kon je het met zijn tweeën prachtig zingen. En ondanks dat ze het niet zo heel vaak deed, kon Phone het goed. Zingen. Fayr vond het altijd heerlijk om samen met haar zus muziek te maken en tweede stemmen uit te vogelen, dus iedere keer dat Fersephone er ook over enthousiast was, pakte ze maar al te graag met beide handen aan. 'Ken je die?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Of ze kon veranderen?
      Dat was niet iets waar Onyx ooit vertrouwen in zou hebben. Maar dat betekende niet dat het niet kón. ‘Vast wel. Als je de juiste mensen hebt die je steunen.’
      Want zonder Jester, Nish en Adam zou het hem niet gelukt zijn – en daarbij waren er ook nog een heleboel anderen die zijn zelfvertrouwen wat hadden opgekrikt. Aan haar ogen zag Onyx dat zij niemand kon bedenken en ergens had hij wel met haar te doen. Een jaar geleden was zijn situatie niet zo veel anders geweest. Hij had het niet aan zichzelf te danken dat hij veranderd was.
      ‘Kies een liedje uit om te karaoken.’
      Ze keek hem verongelijkt aan en hij grijnsde.
      ‘Ik doe wel met je mee.’
      Nu staarde ze naar hem, een mengeling tussen verbijstering en argwaan.
      ‘Hé, vanavond heb ik geen zin in shit en wil ik gewoon een leuke avond hebben. Moet je ook eens doen. Dus als je echt wil veranderen – zoek een nummer op om te zingen. Anders doe ik het en dan wordt het iets wat je vreselijk vindt.’
      Voordat ze kon antwoorden, werd zijn naam opgeroepen. Hij had er zin in, om gewoon even niet te denken aan wat anderen van hem verwachtten of wat hij van zichzelf verwachtte. Gek genoeg voelde hij zich vrij en… misschien zelfs blij. Hij liep naar Nish toe en slingerde een arm om zijn schouders.
      ‘Our time to shine,’ grijnsde hij. Hij boog zich wat dichter naar hem toe en fluisterde: ‘Alles oké?’
      Nish keek hem aan en knikte toen. ‘Ja. We gaan morgen praten.’
      Onyx was blij voor zijn vriend en liep met hem naar het podium. Hij zag er wel naar uit om de gezichten van sommigen te zien als hij nu na acht jaar eens in de spotlight stapte – en deze keer niet vanwege iets negatiefs.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was nerveus, heel nerveus. Een beetje onhandig liep het meisje de danszaal in, waarbij ze direct een paar Elephants ontweek. Ze had niet zo goed geweten of ze wel naar de karaoke avond had willen komen. In eerste instantie had ze zich gewoon met een boek op haar bed willen verschuilen. Maar toen 8034 zo uitgebreid had gesproken over het feit dat er vanavond wel eens wat kon gebeuren met Yrla en wat ze dan met hem ging doen, was ze uit frustratie opgestaan. Evelin had expres niet verteld dat Yrla haar date was voor het halloweenfeest, het voelde ergens als een stille wraak. Ze was eerst met haar boek naar de veranda gevlucht, maar om een of andere reden had ze Yrla niet uit haar hoofd kunnen krijgen. En dus had ze de stoute schoenen aangetrokken en was ze naar het feest gegaan.
      Iets wat een heel dom idee leek nu ze hier zo stond. Evelin kende vrijwel niemand. Haar enige vriendin, of althans degene die ze twee jaar lang als vriendin had beschouwd, had de andere buffalo meiden tegen haar opgestookt. En dus was ze alleen, de enige die ze soms nog eens sprak was Klaus. Maar die zag ze er niet voor aan om te komen vanavond. 'Laten we eerst een drankje halen. Evelin knikte. Demetrius idee was nog zo slecht niet. Dan was ze in ieder geval met een plan hier al. Evelin liep naar de bar en schonk voor zichzelf een drankje in. Daarbij viel haar oog op Yrla, die aan de andere kant geamuseerd een gesprek zat te voeren met het meisje waarvan Evelin nu wist dat het zijn beste vriendin was. Vienna heette ze? Ze was in ieder geval aardig tegen haar geweest de laatste keer, dat was iets wat Evelin niet zomaar vergat.

[ bericht aangepast op 4 okt 2020 - 21:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Dan ga ik voor Prince Ali!' Fox begon het liedje meteen al te zingen en knikte toen goedkeurend. Ja, dat was een mooie aftrap. Hij wilde net naar de draaitafel lopen toen de volgende werden omgeroepen: Onyx en Nish. Even knipperde hij verbaasd met zijn ogen. Had hij dat goed gehoord? Hij had verwacht dat Onyx dat hooguit zou doen als hij dronken was – maar niet al als derde! En met Nish nog wel – die had hij ook nooit verwacht te zien karaoken. Hij was benieuwd wat ze gingen doen. Misschien grunten, ofzo.
      Hij volgde Onyx met zijn blik toen die naar Nish toeliep, een arm om hem heen sloeg en wat in zijn oor fluisterde. Even vroeg hij zich af of hij zich niet veel te druk om Onyx had gemaakt en die allang niet wat voor Nish voelde. Er leek zeker wel een chemie tussen hen te hangen, toen ze het podium opklommen en naar elkaar grijnsden.
      Onyx leek geen spoortje van nervositeit te voelen toen hij de microfoon pakte en een knikje naar degene gaf die de muziek bedankte. Niet lang daarna schalden de eerste noten door de zaal – iets wat heel erg klonk als de jaren negentig. En absoluut geen gegrunt.
      Het begon met een reeks ‘yeah yeah yeah’s’, waarna ze met z’n tweeën Britney Spears begonnen te zingen. Fox schoot in de lach, moest Onyx hier dan toch wel weer credits om geven omdat hij zag dat niemand dat verwacht had – en ondanks dat hij zo’n lage stem had, klonk het toch nog verdomd goed.
      ‘Nou dat is nog eens een guilty pleasure,’ grinnikte Fox.

[ bericht aangepast op 4 okt 2020 - 21:30 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx en Nish stonden op het podium, als dérde op de hele avond en dan ook nog met een liedje van Britney effing Spears. Waar was Onyx en wie was die alien die daar op het podium stond? Stomverbaasd stapte hij iets naar voren (alsof hij dan ineens zou weten of het echt was of niet) en had nog net de neiging niet om te checken of er geen hand op zijn schouder lag. Nee, dit gebeurde echt en recht voor zijn neus.
      Er krulde een brede grijns om zijn lippen toen Onyx inzette en Jester sloeg zijn armen over elkaar, terwijl hij met zijn rug licht tegen de statafel aanleunde en stiekem wel impressed naar de jongens staarde. Eigenlijk zou het niemand moeten verrassen, met de gave die zijn vriend had, maar het klonk góed. Beter misschien zelfs dan het origineel. Nish was duidelijk iets minder muzikaal begaafd, maar dat maakte niet uit. In een opwelling floot Jester keihard op zijn vingers toen ze het refrein bereikten en grijnsde daarna nog breder.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Hebben we popcorn?" vroeg Yrla grijnzend. Hij zag dat zijn eigen grijns op Vienna haar gezicht weerspiegelt werd. Bij de eerste tonen van het liedje schoot hij heel hard in de lach. "Gaan ze nu serieus Britney Spears doen? Hij is echt gek geworden." Dit was iets wat hij nooit had durven dromen. Precies op het moment dat Onyx begon te zingen, ging er iemand voor zijn neus staan. "Hoi Yrla..." Ze knipperde overdadig met haar ogen, waar overduidelijk make-up op zat. Ach, dit ging niet nu al beginnen toch? Hij had er in het begin spijt van gehad dat hij dit voor Zebediah deed, maar met dit meisje (dat werkelijk onuitstaanbaar was) vond hij het opeens niet meer zo lastig om gemeen te doen. "Niet nu," bromde hij. Hij duwde het meisje ruw opzij, zodat hij zicht kreeg op Onyx. Daarnaast wilde hij niet teveel uitvreten waar Vienna in de buurt was. Als die wist waar hij mee bezig was. Al vroeg hij de laatste tijd af of ze zelfs dit zou begrijpen... Ze begreep wat er gebeurd was met Nish en had hem daar ook niet op veroordeeld. Al was dat totaal iets anders...
      Yrla draaide zich om om zijn drinken te pakken. Precies op dat moment spotte zijn ogen het roodharige meisje dat hem die middag mee naar het feest gevraagd had. En een klein idee kwam in zijn hoofd op. Hij mocht eindelijk kut en vervelend doen, en stiekem, heel stiekem vond hij dat wel best. "Eve!" riep hij haar naam. "Wat leuk dat je er ook bent, kom bij ons zitten!" Hij schoof een barkruk onder de bar vandaan en klopte op het zitvlak. Yrla zag meer aan het meisje dat ze iets terug mompelde dan dat hij echt verstond wat ze zei, maar uiteindelijk zat het roodharige meisje tussen hem en Vienna in met een drankje in haar hand. Yrla draaide zich weer terug naar 8034, die nogal verbluft naast hem stond. Yrla trok haar iets dichterbij, zodat hij in haar oren kon fluisteren. "Sorry lieverd, maar ik wil eerst even van mijn klasgenoot daar genieten die zich compleet voor schut zet. Dan hebben we tijd voor iets leuks." Hij glimlachte even naar haar, maar ook Yrla had allang door dat zijn glimlach niet meer aankwam. Hij zag de jaloerse blik natuurlijk wel die 8034 naar Evelin zond en daarbij keek ze hem met een boze frons aan. "Stik er maar in, Yrla," mopperde ze. Yrla trok zijn handen los van het meisje en stak ze in de lucht. "Jij je zin." Met een kleine grijns zag hij het meisje wegstormen. Dat trok hij nog wel recht en dan kwam de finale pas.
      "Wat was dat?" Vienna leunde voor Evelin langs zijn kant op en knikte het meisje achterna. "Oh, wat zij zingen," antwoordde hij met een grijns. "Ik ben een tijdje met haar omgegaan en wel. Oops, i did it again?" Yrla stak zijn handen onschuldig in de lucht, wat een lach en maar vooral een afkeurend hoofdschudden van Vienna opleverde.

[ bericht aangepast op 4 okt 2020 - 21:53 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx zag aan zijn vriend dat hij al vrij snel ontspande terwijl ze het liedje zongen en dat hij zich zelfs één keer maar nauwelijks van een lachbui kon afhouden toen ze elkaar recht in de ogen keken tijdens het zingen en er nog even een heel verwijfd dansgebaar bij deden die er bij hen beiden nog belachelijker uitzag dan bij iemand anders. Toen er iemand hard op zijn vingers floot keek hij opzij en zag Jester. Met een dikke knipoog die maar al te goed bij zijn huidige rol paste reageerde hij op zijn vriend, voordat hij zijn aandacht weer op Nish focuste. Het was leuk om het samen te doen, als hij hier in zijn eentje had gestaan had hij niet half zoveel plezier gehad en uiteindelijk sloeg hij een arm om de jongen heen om een theatrale buiging te maken.
      ‘Wat kan jij zingen man,’ zei Nish en hij klonk duidelijk onder de indruk.
      Onyx grijnsde terwijl ze het podium afgingen. ‘Ook als je hier zo onderhand bij het meubilair hoort, is het nog weleens leuk om je medemens te verrassen.’
      Nish schoot in de lach. ‘Jij bent voor iedereen een mysterie, gast.’
      ‘Zelfs voor mezelf. Geloof het of niet – maar ik heb net zelfs aan mijn aartsvijand voorgesteld om een liedje te zingen.’
      ‘Ja, je danst graag met de duivel. Kom – we gaan wat te drinken halen.’ Nish trok hem mee naar de bar toe en een paar tellen later hadden ze allebei een drankje in hun hand.
      ‘Durf je al Queen met me te zingen?’
      ‘Weet niet.’ Nish leunde tegen de rand van de bar. ‘Misschien wil ik wel als een zwijmelend tienermeisje vooraan staan.’
      Onyx grinnikte. ‘Dat klinkt als nachtmerriemateriaal.’
      Nish gaf hem een verongelijkte elleboogstoot. ‘Gelukkig weet ik dat je dol bent op nachtmerries.’
      Grijnzend nam Onyx een slok van zijn drinken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla had haar gevraagd naast hem te komen zitten. Het was alsof hij op haar geschoten had en haar recht in de borst geraakt had. Met een hoogrode blos was ze om de bar heen gelopen en was ze naast hem gaan zitten. Ook zij had het stroeve contact tussen Yrla en 8034 opgemerkt, de jaloerse blik die ze haar zond. Van Yrla zijn woorden had ze echter niet zoveel begrepen, maar toen hij haar een knipoog gaf waren opeens al haar twijfels verdwenen. Ze voelde zich warm worden van binnen en voelde zich stiekem goed dat Yrla haar uitgenodigd had in plaats van 8034. Het was alsof ze nu even terug in haar kamergenoot haar gezicht wreef dat zij ook goed met Yrla op kon schieten. "Oh Vie. Dit is mijn date voor het halloweenfeest maandag. Vienna, dit is Evelin. Evelin, Vienna, mijn beste vriendin." Het roodharige meisje stak tevreden haar hand uit en schudde de hand van het meisje naast haar.
      "Je gaat op een date met hem? Weet waar je aan begint... Zo vervelend..." Vienna blikte even naar Yrla, maar ze grijnsde bij haar opmerking. Yrla leunde langs Evelin naar voren om zelf terug te kijken naar Vienna. "Hee! Ik kan ook lief zijn hoor, alleen merk je daar nooit wat van. Dat bewaar ik voor speciale mensen." Hij stak arrogant zijn neus in de lucht. Evelin voelde zich lichtelijk ongemakkelijk onder hun woordenwisseling, waar ze zelf tussen zat. Ook al had zelfs Evelin wel in de gaten dat ze elkaar gewoon aan het plagen waren. Ze wilde zelf ook graag iets zeggen, deel uitmaken van dit gesprek, maar ze wist absoluut niet wat ze moest doen.
      "Jullie duet daarstraks was wel heel leuk," zei ze in plaats daarvan maar. Het was niet echt aansluiten op het gesprek, maar Evelin vond het al wonderbaarlijk dat ze er gewoon een hele zin uitgekregen had.

---

It's never gonna happen, Guys.

      Lachend draaide hij zich om naar Fox. 'Ik begin dit karaoke idee steeds leuker te vinden, goeie goden. Kom je mee?' Hij gebaarde met zijn hoofd richting Onyx en Nish die nu verderop aan de bar stonden, terwijl een nieuw iemand het podium op klom. Het interesseerde Jester bar weinig wie het precies was, hij vond het veel leuker om Onyx aan zijn mouw te trekken om te vragen waar iedereen deze parel van een herinnering aan te danken had.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.