[RPG • 0] Experium || 29 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 sep 2020 - 20:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya had haar ogen niet van Onyx af kunnen houden tijdens het optreden. Het was alsof daar een hele andere jongen stond. Was hij altijd zo geweest, maar had hun ruzie dat onderdrukt? Als zij loskwam van alles wat ze aan zichzelf haatte – zou zij dan ook spontaan kunnen lachen? Naar hem kijken zorgde voor een vreemd gevoel in haar maag. Het was alsof ze in een spiegel keek maar een vreemde zag.
      ‘Zeg, die oude vlam van je heeft wel een metamorfose ondergaan hè?’ klonk Melissa’s stem naast haar. ‘Het is nou wel een lekker ding, hoor.’
      De woorden lieten haar ongemakkelijk voelen. Vooral omdat Melissa de enige was die wist dat ze ooit inderdaad zulke gevoelens voor Onyx had gehad. En toch had zij haar aangemoedigd om Onyx links te laten liggen. Het voelde dan ook meer alsof ze op een pijnlijke plek wilde drukken dan dat ze Onyx werkelijk knap vond.
      ‘Vraag hem mee uit als je hem zo geweldig vindt.’
      Melissa grinnikte. ‘Ik denk dat ik er iets te vrouwelijk uitzie.’
      Om de een of andere reden stak die opmerking. Zelfs al had hij wat met Jester gehad, had hij ooit bijna met Kris gezoend en was hij nu ook weer close met Nish – die ook op jongens viel – toch wilde ze nog steeds niet aannemen dat hij echt gay was.
      Ergens schrok ze van die conclusie. Het laatste wat ze wilde, was dat haar oude gevoelens weer terugkwamen. Dat kon niet, niet na alles wat ze hadden doorgemaakt. Onyx zou nooit van zijn leven zo naar haar kunnen kijken en zij wilde dat ook helemaal niet.
      Maar toch… Toch had ze even iets geks gevoeld toen hij daar zo ontspannen op het podium stond, en ook toen hij zei dat hij een liedje met haar wilde doen. Een klein beetje hoop dat het misschien nog niet te laat was. Dat hij zo veranderd was dat hij haar een nieuwe kans wilde geven. Want diep vanbinnen wilde ze dat nog steeds heel graag. Dat weer geheeld werd wat ze zo kapot had gemaakt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Daar hoefde Jester echt geen tweede keer over na te denken. 'Hell yes,' zei hij direct en hij plaatste dramatisch een hand op zijn borst. 'Het beste moment van mijn leven, en dat zonder anderhalve fles wodka.' Hij keek opzij naar Nish en grijnsde. 'Of twee glaasjes, eigenlijk, als we eerlijk zijn.' Hij stootte Onyx plagend tegen zijn arm aan en er kwam ineens een liedje in hem op. Zegmaar, het perfecte liedje. Met nog een pun erbij als je zijn eerste antwoord meetelde, stiekem was dat gewoon al een voorspelling dat het volgende voorstel eraan zat te komen. 'Wat vind je van "Highway to hell"?' stelde hij direct voor en hij keek Onyx afwachtend aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx grijnsde breed toen Jester een van zijn favoriete nummers opnoemde. 'Hell yeah. En daarom hou ik nou van jou.'
Hij deed zijn best om niet te grinniken toen Fox hem met grote ogen aanstaarde. Gek genoeg voelde hij zich helemaal niet meer onzeker om die woorden. Het was een simpel feit en hij bedoelde er verder niks mee.

---

Every villain is a hero in his own mind.

En toen gebeurde er iets geks.
      Zegmaar écht iets geks en het was zo verwarrend dat Jester.exe gewoon even voor een paar seconden vastliep. Dat kreeg je ervan als je prikborden niet goed bijhield met kleurgecodeerde bolletjes wol en het was in die zin ook zijn eigen schuld. Door alle verwarrende omstandigheden met Fox had hij die belangrijke zaak uitgesteld en daar liep hij nu tegenaan. Met Fox ik-heb-een-crush-op-je-Jester naast zich, die hij gisteren zélf op zijn wang had gekust. Je zou toch denken dat het verhaal ondertussen een bepaalde (andere) richting opging, maar niets was minder waar.
      In plaats daarvan had Jester een déjà-vu van hier tot ginder.
      En daarom hou ik nou van jou.
      Onyx bedoelde er niks mee. Jester wist niet hoe, misschien net even de intonatie van zijn stem, maar hij voelde gewoon dat zijn vriend er oprecht niet anders over dacht dan gewoon een opmerking tussen vrienden. En dat zou een goed iets geweest kunnen zijn -- een teken dat ze allebei zover geheeld waren dat dat gewoon weer kon, zei het niet dat het net iets teveel was als vroeger. Dat Jester namelijk ook heel zeker wist, dat Onyx helemaal niet wist, dat dat ene zinnetje het startsignaal was voor een heel nieuwe generatie vlinders in hun raceauto's. Er was zoveel veranderd en zoveel gebeurd, en toch waren ze op de een of andere manier op hetzelfde punt aangekomen als voor die ene dinsdag toen hij het hem eindelijk verteld had.
      Ze scheurden met duizelingwekkende snelheid door zijn aderen en Jester wist honest to the gods niet wat hem overkwam. Waarom het hem in hemelsnaam overkwam, want wat er gisteren met Fox gebeurd was zou toch moeten aantonen dat die vlinders onderhand voor iemand anders behoorden te werken. Blijkbaar hadden ze die memo niet gekregen ofzo.
      Het stemmetje in zijn hoofd haalde ook maar een beetje hulpeloos zijn schouders op, want met deze wisselende informatie kon hij dus ook helemaal niks.
      Wel. In ieder geval had hij ervaring met doen-alsof-zo'n-opmerking-volledig-normaal-was-en-helemaal-geen-vlinders-en-doorbroken-geluidsbarières-opleverde.
      'Precies,' zei Jester terug en hij knipoogde en hield zich voor dat als hij nú zou gaan blozen, hij per direct zichzelf zou opdragen om Doornroosje eens na te gaan doen. Brandblussers en ijsblokken op standbye, dus. 'Als jij het tenminste aankan, Nish, dat Onyx je even alleen achterlaat in de krochten van deze gezellige shit,' zei hij er meteen achteraan, met een blik op de andere jongen. Dat Fox plotseling zweeg als het graf was toch een soort van zijn eigen verantwoordelijkheid, maar Jester was natuurlijk komen inbreken in het gesprek tussen Onyx én Nish dus die andere jongen compleet negeren was ook weer zo onbeleefd. Niet dat hij tot nu toe veel directe interactie terug had gehad, maar proberen kon geen kwaad en leidde hem af van het feit dat die vlinders maar heel langzaam aan het remmen waren.

[ bericht aangepast op 5 okt 2020 - 0:56 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Oh be my guest, neem hem mee zo lang je wilt. Speciaal voor die lul heb ik net fucking Britney Spears uit mijn strot geperst en daarvoor krijg ik zero waardering. Maar uitgerekend AC/DC doet het hem.’ Hij rolde met zijn ogen naar Jester en gaf Onyx toen een vlugge knipoog.
      ‘Ik hou óók van jou, wil je dat horen, Nish?’ vroeg Onyx. Hij zette zijn lege glas weg en leunde met zijn arm op Nish’ schouder.
      Opeens was hij zo dichtbij dat zijn hart zin in een marathon had en hij merkte dat hij een droge keel kreeg. De warmte trok naar zijn wangen en hoewel hij het haatte om te blozen, hoopte hij nu vooral dat zijn gave hem niet zou laten verdwijnen zoals eerder vandaag.
      ‘Jij leek me wel iemand die tussen de regels door kon lezen,’ zei Onyx. ‘En dat niet letterlijk hoefde te horen.’
      Nish schoot in de lach. De ironie zorgde ervoor dat hij zich weer een beetje herstelde. ‘Ja, ík ben hier de oblivious one.’
      Hij had gezegd dat Onyx de knapste jongen van de school was. Dat de wereld even ophield met draaien als hij Onyx zag lachen. Als hij had gezegd dat hij een broodje kaas had gegeten, was dat Onyx waarschijnlijk even goed bijgebleven.
      Onyx’ lichte frons was vermakelijk, maar hij keerde zich alweer gauw tot Jester.
      ‘Kom, we gaan het nummer aanvragen.’

[ bericht aangepast op 5 okt 2020 - 10:31 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn vingers raakten lichtjes de hare toen hij het pakje aannam. Bijna liet hij het vallen toen er vonkjes leken over te springen en hij richtte zich vlug op het uitpakken van het cadeautje – zelfs al besefte hij dat hij misschien gretig overkwam. Hij maakte de verpakking los en glimlachte toen hij de Rubik’s Cube zag. Stiekem had hij al een Megaminx kubus, maar hij vond het evengoed goed bedacht. Ze had echt nagedacht over iets wat hij leuk zou vinden en niet gewoon iets standaard uit de winkel gehaald.
      ‘Super leuk, dank je wel.’
      Zou hij…? Hij wilde haar een kus op de wang geven, maar durfde het toch niet en glimlachte in plaats daarvan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire glimlachte vaagjes. Onyx en Nish samen op een podium een liedje zien doen was inderdaad ook iets wat hij niet had verwacht, maar die twee konden in elk geval nog zingen en ze waren ook niet zo houterig als hij. Nee – hij ging echt niet meedoen.
      ‘Als ik nou gitaar speel en jij zingt, telt dat ook?’ opperde hij omdat hij Fersephone niet wilde teleurstellen en toch niet helemaal doodsaai wilde overkomen.
      Niet dat hij nou zo’n held op de gitaar was, maar na tien jaar muziek had hij ondanks zijn aritmische gevoel nog wel een béétje de basis onder de knie en kon hij in elk geval een páár liedjes spelen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Omdat je zei dat je wiskunde leuk vond,' legde ze nog blozend uit, ondanks dat hij dat vast allang begrepen had. 'Daarom. Heb je tot nu toe een beetje een leuke verjaardag gehad?' Ze ving even zijn blik en er kriebelden zomaar even vlinders in haar buik. Voor een keer lukte het om haar ogen niet neer te slaan en ondanks dat haar wangen steeds een tikje roder werden keek ze hem eens voor langer dan een seconde aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Jester keek glimlachend naar de uitwisseling en sprak het steekje jaloezie scherp toe om gewoon te blijven zitten waar het zat en zich te gedragen. Nish laatste opmerking over oblivious zijn snapte Onyx duidelijk niet echt, het steekje jaloezie maar al te goed en Jester zelf besloot heel bewust om daar neutraal over te blijven. Straks kwamen er nog meer Mario-kart racejes voorbij en dat was veel te verwarrend.
      'Ah,' zuchtte Jester dramatisch. 'Ik ga haast de tijd nog missen dat ik daarvoor eerst de aarde moest laten stoppen met draaien. Nu meteen, bedoel je toch? I'm down, let's go!' Hij knipoogde naar Nish die vast wel een eenzelfde ervaring had meegemaakt en keek opzij naar Fox, die, nog altijd, níks had gezegd. 'Alles oké, gast?' vroeg hij, terwijl hij de schouder van de jongen aanstootte. 'We gingen Alladin doen, niet Ursula met haar stem-steel shennanigans, weetjenog?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox glimlachte kleintjes. Het voelde alsof Jester enthousiaster was over een liedje met Onyx zingen dan met hem. En ergens snapte hij dat wel, want hij had waarschijnlijk helemaal niet verwacht dat Onyx wilde gaan zingen. Toch stak het.
      ‘Vraag ons nummer ook maar aan, als je er toch staat,’ zei Fox. Op de een of andere manier vrat het enorm veel energie om Jester én Onyx in zijn buurt te hebben, die zo openlijk had toegegeven dat hij van Jester hield. Iets waar blijkbaar niemand van opkeek. Het verwarde hem een beetje, het was alsof hij vanavond een hele andere kant van Onyx zag en hij wist niet zo goed wat hij daarvan moest vinden.
      ‘Ik heb een beetje hoofdpijn, ik ga even afkoelen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Eigenlijk wilde Emil niet toegeven dat hij zijn verjaardag liever had willen overslaan. Helemaal waar was het ook niet, want de boze woorden van Tuuli wogen niet tegen dit moment op. Haar gezicht had zoiets liefs, zoals ze nu naar hem opkeek en zijn vingers tintelden bij de gedachte haar gezicht te strelen. Het was gek, de afgelopen dagen was hij helemaal niet zo dicht bij haar in de buurt geweest. Nu pas merkte hij hoe jammer hij dat vond.
      ‘Ja hoor,’ zei hij daarom in antwoord op haar vraag. ‘Het is geen hele spectaculaire dag, maar wel gewoon… prima? Niet iedereen krijgt een karaokefeest voor zijn verjaardag,’ zei hij met een scheve glimlach.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Daar moest ze om lachen en ze keek langs Emil heen de zaal in. 'Nee, dat lijkt me niet. Dan was iedereen 24/7 dronken, als we bij iedere verjaardag een feest hadden voor de hele school.' De scheve grijns liet haar maag een salto maken en ze wond haast zonder na te denken een haarlok om haar vingers, nu ze het pakje niet meer in haar handen had. Zijn opmerking had haar aan de datum laten denken en daardoor meteen aan het feest dat de school gepland had voor Halloween. Waar een date verplicht was en anders werd je zomaar met iemand opgezadeld. En Nenya had zo het idee dat Fox deze keer al met iemand anders bezig zou zijn. 'Met Halloween hebben we ook al zo'n groot feest. Doen ze dat ieder jaar?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Zolang ik het me kan herinneren wel. Feesten pakken ze altijd wel groots aan, wat me altijd al verbaasd heeft. Verder lijken we een eigen leven te leiden buiten de lessen om. Het bal was zeker jouw eerste officiële feest?’ Hij wist niet precies hoelang ze hier op school zat en voor het eerst werd hij zich ervan bewust dat ze pas vijftien was en dat hij vier jaar ouder was. Zou ze dat te veel vinden? Hij duwde de gedachte die voor nu totaal niet van belang was weg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Met gemengde gevoelens had Adam naar het optreden van Onyx en Nish gekeken. Het plezier spatte er overduidelijk vanaf en het was een goed teken dat Onyx zich zo kon laten gaan en zijn starre imago een beetje liet varen. Toch vroeg hij zich af of hij nog steeds zo gezellig met Nish zou optrekken als hij wist wat de jongen gedaan had. Dat hij Yrla had aangerand. Hij vond het moeilijk om het voor zich te houden, juist omdat Onyx in het verleden zo heftig gereageerd had op Dezi en Tony. Natuurlijk gunde hij Onyx een hechte vriendschap, maar zijn onderbuikgevoel over Nish was niet verkeerd geweest. Hij kon Yrla’s geheim echter niet doorvertellen en het vrat aan hem, hij vond hij het steeds moeilijker om de twee samen te zien en te bedenken dat Onyx straks misschien wéér in een vriendschap teleur werd gesteld.
      Toen Merrin en hij werden omgeroepen om het podium te betreden, verdwenen de gedachten aan Onyx en Nish naar de achtergrond en sloegen de zenuwen weer toe. Nerveus pakte hij Merrins hand vast terwijl ze samen naar het podium liepen. Hij zag dat Merrin het ook spannend vond, maar hij was toch blij dat ze dit samen gingen doen en hij glimlachte naar zijn vriendje toen die hem een kneepje in zijn hand gaf.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Het is een begin," zei ze grijnzend. Fersephone keek toe hoe Adam en Merrin op het podium klommen. Blijkbaar hadden alle Panthers er zin in, want dit was al het derde koppel uit hun eigen house. Ze keek even naar Fire. Ze wist niet of ze hem echt zo makkelijk eraf liet komen met alleen een gitaarspel, maar ze vond wel dat ook hij een avondje genieten verdiende. Ze was benieuwd of ze wat meer uit die stijve houding kon krijgen, net als toen met het kano's varen. "Ik geef ons wel even op. Kan ik direct wat te drinken ook halen. Wat willen jullie?"

---

It's never gonna happen, Guys.