[RPG • 0] Experium || 34 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

" Ik ga wel met ze praten," zei hij nadenkend, terwijl Merrin afwezig een kus in Adams haar drukte. Zijn zus wist van zijn herinneringen en daardoor waarschijnlijk Fayr ook. Het leek Merrin logisch dat Vienna ook een vertrouwenspersoon nam, maar misschien moest hij vragen wie ze het nog meer verteld had. Al leek hem het niet dat zijn zus het nieuws ging rondbazuinen, wetende dat niemand van hun band mocht weten. En Fox....
      Na die keer in het bos had hij het hem zelf verteld, over zijn verleden, waar de angst vandaan kwam. Maar nadat hij Adams vertrouwen zo beschaamd had, voelde Merrin zich daar opeens niet meer goed onder. Moest hij Maxwell vragen of hij het uit Fox herinneringen wilde halen? Het voelde alsof hij zijn vriend zijn vertrouwen ontzettend beschaamde, maar dit geheim was levensgevaarlijk en dan vooral voor hemzelf. Merrin verloor zich in zijn overpeinzingen. Hij wilde absoluut niet dat Jester of Onyx de waarheid wist. Ze mochten dan veranderd zijn, maar hij vertrouwde ze voor geen ene centimeter. Niet met dit. Niet na alles wat Jester en Onyx hem geflikt hadden.

[ bericht aangepast op 14 nov 2020 - 13:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Het lukt wel beter tegenwoordig, met Vienna vooral. Anders had je hier waarschijnlijk niet eens gestaan," zei hij met een kleine glimlach terwijl hij naar Nish keek. Hij zuchtte, Nish begreep het niet. Het was niet alleen het feit dat Jester zijn steun niet wilde, het voelde aan alsof Jester hem helemaal niet in zijn buurt wilde. Niet eens voor de gezellige dingen, niet voor een normaal gesprek. En hoe Nish kon ook anders, hij had de laatste maanden niet of nauwelijks gezien. Maar misschien wilde hij het zelf ook wel niet meer, misschien had hij zelf ook helemaal geen zin meer in dit gedoe, in een jongen die hij nauwelijks herkende. "Het gaat niet om de laatste weken, het gaat al maanden niet lekker. En het gaat niet om het feit dat hij mijn steun niet wilde, het is meer dan dat." Yrla keek naar de muur. "Elke keer als ik nu naar Jester kijk, lijkt het alsof ik naar een vreemde kijk. Hij lijkt een totaal ander persoon, serieuzer, anders. Hij is ineens mister moraalridder hemzelf, alles moet gaan op de goede manier. Terwijl hij zelf ook dondersgoed weet dat hij eerder net zo fout zat als ik. Ik voel me de laatste tijd nogal de boeman in zijn buurt, alsof ik niets goed kan doen." Hij keek terug naar Nish, met een verdrietige glimlach op zijn gezicht. "Maar ik ben ook veranderd. Ik merk dat ik niet meer klakkeloos alles van Jester aanneem wat hij zegt, dat ik meer behoefte heb aan dit dan hij dat doet, dat ik gewoon anders denk over dingen dan hij dat doet. Ik ben zelf ook iets serieuzer geworden, maar op een andere manier."
      Yrla haalde zijn schouders op. Nu hij het zo hardop zei, klonk het eigenlijk wel logisch en het hielp de warboel in zijn hoofd. Yrla schudde zijn spuitbus en spoot een web in de hoek van de kamer. Hij dacht aan het feit dat de band met Vienna zo erg gegroeid was daarna, net zoals zijn band met Phone. Het was alsof hij een deel van de ene vriendschap had ingeleverd, zodat de andere twee de ruimte kregen. Het was goed zo, daar was hij nog steeds van overtuigd. Nu wel weer. "Door je grap was het weer even als vroeger, maar ik denk dat dat gewoon gestorven is in de tijd dat ik in het ziekenhuis lag. De vriendschap zoals ik hem had met Jester bestaat niet meer en ik weet niet of ik het nog wel wil met deze nieuwe Jester. Ik mis gewoon de oude tijd samen denk ik."

[ bericht aangepast op 14 nov 2020 - 13:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam glimlachte. Hij nestelde zijn hoofd tegen Merrins schouder en sloot zijn ogen even. De schok had hem best een klap gegeven. Was dat expres gegaan? Zo kreeg Maxwell Merrin toch nog te spreken, zonder dat Onyx en Jester er een stokje voor konden steken. Maar uiteindelijk was er niets gebeurd. En dat Maxwell daarvoor een leerling zou inschakelen – dat was wel heel vergezocht, toch? Of had hij gewoon zijn kans gegrepen? Mijmerend liet hij zijn vingertoppen onder Merrins shirt glijden en streelde zijn buik, wat ervoor zorgde dat die argwanende en bovenal vergezochte gedachten een beetje wegzakten. Het kwam vast goed. Als Maxwell Merrin kwaad had willen doen, had hij dat nu al kunnen doen, toch? En als het toch verkeerd ging, kon hij daar altijd met zijn gave wat aan doen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Dus jullie zijn vooral uit elkaar gegroeid,’ concludeerde Nish. ‘Wat ook jammer is – maar soms gebeurt dat, inderdaad.’
      Hij spoot net met het spinnenspul in het rond toen hij een beweging opmerkte. Voor hij het wist, landde er iets paars op zijn schouder. Met een schreeuw viel hij op het bed.
      ‘Wat de fuck?’ mompelde hij toen hij het draakje zag.
      Dezi’s mormel.
      Hij was helemaal vergeten dat dat ding hier logeerde. Met grote blauwe ogen staarde ze hem aan. Nish werd er ongemakkelijk van en duwde het beest van zich af. Het gromde beledigd, vloog op en streek toen neer op Yrla’s schouder, waar het met haar staart langs zijn schouderbladen streek tot het over zijn andere schouder hing.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla had zijn lach weer teruggevonden, door het feit dat Nish zo erg schrok van Azumi. Hij kietelde het dier onder haar kin, toen het op zijn schouder streek. Haar staart had de kriebels over zijn rug gejaagd, maar het was niet vervelend geweest. "Hee, Azumi," zei hij zachtjes tegen het dier. "Hadden ze je hier opgesloten?" Hij aaide het dier over haar kop. De huid voelde altijd ruw aan onder zijn vingers, maar het dier leek het wel prettig te vinden. Het was een beetje alsof je een leren bank aaide, een bobbelige leren bank. "Interessante manier van deze kamer versieren," zei hij met een grijns tegen Nish. Yrla maakte zijn web even af en haalde een van de neospinnen tevoorschijn om, erin te hangen. Hij maakte een hoek van de kamer af en keek toen naar de paarse draak op zijn schouder. "Misschien moeten we je vanavond maar even op een andere plek laten logeren. Kom je een nachtje bij mij," vroeg hij het dier. "Ik heb namelijk een hele gemene loge vannacht en ik kan wel wat hulp gebruiken," zei hij, terwijl hij het dier opnieuw onder haar kin kietelde.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Zullen we teruggaan?" vroeg Merrin na enige tijd. De rust was weer in zijn hoofd teruggekeerd. En het was eigenlijk best lekker geweest om even met Adam zo te liggen. Hij had rustig door zijn haren zitten kriebelen, gewoon even alleen dat. "Ik ben niet van plan door dit ons feestje te laten verstoren," zei hij met een kleine glimlach. Merrin wilde eigenlijk die Rai nog wel eens spreken. Om een of andere reden was het misschien wel heel erg toevallig dat hij precies met Maxwell aan was komen zetten, of was het dat niet? Was hij nu een beetje te wantrouwig bezig?
      Misschien moest hij het voor vanavond maar even zo laten. Moest hij gewoon nog even genieten. Hij had nog nauwelijks mensen gesproken naast Adam en hij wilde eigenlijk nog wel proberen om nieuwe mensen te ontmoeten, dat was de insteek van deze avond eigenlijk geweest. Dat was namelijk iets wat hij spannend vond en dat hij nog wel graag een keertje wilde doen. "Of voel je je daar niet goed genoeg voor?" vroeg hij aarzelend.

[ bericht aangepast op 14 nov 2020 - 14:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Safira wilde maar wat graag uit deze kamer vandaan. Natuurlijk waren Fox en Jester gezellig en het was altijd beter dan Dezi’s gezelschap verdragen, maar Yrla… Nou, het was al een tijdje geleden dat ze ongegeneerd had kunnen toekijken hoe hij zich uitkleedde. Ze maakte dan ook een enthousiast geluidje en schurkte haar kop langs zijn kaak voor ze haar oogjes weer argwanend op Nish richtte. Natuurlijk had ze wel wat meegekregen van Onyx’ vriendschap met hem, maar het was de eerste keer dat ze hem van zo dichtbij meemaakte. Hun relatie was altijd al wat stroef geweest, vooral door hoe hij haar beste vriend altijd behandelde, en ze wist nog niet helemaal wat ze nou van hem moest vinden. Zeker omdat hij vrienden met Zebediah was geweest, toen Dezi daar wat meer mee optrok.
      ‘Nou, dit ziet er prima uit zo.’ Nish was haar alweer vergeten en keek om zich heen. ‘Weet je wie ook heel blij zal zijn met zo’n opgepimpte kamer? Fire. Wist je dat hij als de dood voor spinnen is?’ De jongen grijnsde baldadig. ‘Waarschijnlijk hoor je hem vannacht nog hier gillen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam aarzelde. Eigenlijk wilde hij zijn spieren nog wel wat rust gunnen, maar als Merrin graag terug wilde, wilde hij dat ook niet in de weg staan. Bovendien had zijn vriend vanavond onherkenbaar willen zijn en dat was toch lastig als Adam de hele tijd bij hem was.
      ‘Misschien dat ik nog even op bed blijf liggen en straks kom?’ opperde hij. ‘Dan kun jij nog een beetje de geheimzinnige leerling spelen.’ Hij gaf hem een knipoog. ‘En dan kun je me gewoon een berichtje sturen als je je verveelt.’
      Hij vond het eng om Merrin in zijn eentje terug te laten gaan, zeker met Dezi en door dat gedoe Maxwell, maar hij wist ook dat hij dat moest leren loslaten. Zonder hem had Merrin zich ook een jaar lang prima gered. Misschien was het voor hem ook een goede oefening.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik kreeg een hint vanmiddag," zei hij grijnzend. Om eerlijk te zijn, beviel het idee van Nish wel. Hij moest het alleen niet als een jaloerse actie over laten komen, maar dat kon hij toch prima? Hij kon tegen Phone zeggen dat het niet zijn idee was, dan loog hij ook nog niet eens. "But I am in," zei hij grijnzend. Hij maakte razendsnel een megaweb van Jester zijn bed en stond toen al vlug naast Nish bij de deur. Azumi zat nog altijd op zijn schouder. "Kom op, jij kan ook wel wat frisse lucht gebruiken," zei hij tegen het draakje.
      Yrla liep de kamer van Jester weer uit en verzekerde zich ervan dat hij die ook weer dicht deed. Als de deur open bleef staan, had Jester meteen door dat er iets aan de hand was. Yrla liep grijnzend naar beneden. Nish had zijn humeur compleet om laten slaan weer en daar was hij de jongen dankbaar voor. "Wil je nog praten over wat er vanavond gebeurd is?" vroeg hij aarzelend. "Of moeten we dit maar gewoon doen en er even niet meer aan denken?"

---

It's never gonna happen, Guys.

"Oke, is goed," zei hij, al maakte alleen gaan hem ook weer lichtelijk nerveus. Al zou dat iets goeds moeten zijn, hij kon niet altijd op Adam rekenen, al waren feestjes samen wel echt leuk. Merrin trok zijn kostuum weer even goed en liep toen de deur uit. Het was behoorlijk koud al buiten en Merrin was voor nu stiekem blij dat hij zo'n grote jas aan had getrokken. De jongen haastte zich echter wel over het terrein, want zelfs door de jas heen kon hij de kou voelen. Hij had zijn masker in zijn handen en rende over het veld.
      Vlak voor de deuren probeerde hij zijn masker weer op te zetten, maar het ging niet echt vlekkeloos. Daardoor zag hij niet dat er iemand voor zijn neus stond. Net op tijd wist de jongen hem te ontwijken. struikelde daarbij over zijn eigen voeten en viel languit op de grond neer. Een kleine 'oef' verliet zijn lippen. Dat had hij weer... Merrin trok zijn masker van zijn gezicht af, dat nog steeds niet lekker zat en wreef even over zijn gezicht. Handig dit..

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Met Onyx, bedoel je?’ Of refereerde hij naar wat ze in het kantoor aan het doen waren? Hij trok zijn schouders op. ‘Ik had het wel aan zien komen. Toen ik ze zaterdag samen op het podium zag, was het me overduidelijk dat er nog wel wat tussen hen speelde. Maar ja – toen ging die idioot met Fox. Ik probeer maar gewoon blij te zijn voor Onyx. Hij wilde die jongen zo graag terug dat het soms gewoon plaatsvervangend pijn deed.’
      Ondanks die mooie woorden zat er een dof gevoel in zijn borst. Het was allemaal minder pijnlijk geweest als Onyx en hij nooit met elkaar gezoend hadden.
      ‘Blijkbaar was het de trigger die Jester nodig had. Onyx met iemand anders samen zien. Dus ik hou me daar maar aan vast – dat het toch wat goeds heeft opgeleverd. Ook al voelt het nog steeds kut. Maar ja. Dat is wat ze karma noemen hè?’
      Hij sloot de deur van de campus achter zich.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zebediah keek neer op de jongen die net onderuit was gegaan en nu in zijn gezicht wreef. Hij wilde zich er alweer verveeld van wegdraaien toen hij zag wie het was. De jonge Panther – degene die van gedaante kon wisselen. Die idioot die een jaar lang over het behalen van zijn naam had gedaan. Nu kon Zebediah wel zien waarom. Dat nam echter niet weg dat hij wel nuttig kon zijn als hij zijn gave wél onder de knie was.
      Hij stak behulpzaam zijn hand uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wel, als dat Karma is dan mag ik mijn borst nog wel even nat maken waarschijnlijk." Hij keek even met een onzekere glimlach naar Nish. "Het klinkt heel nobel allemaal, maar eigenlijk is het dus gewoon kut. En je mag ook best zeggen dat dat het is hoor, in plaats van het te verpakken." Dat vond hij al heel wat van zichzelf dat hij dat zei. Voor de rest wist hij niet zo goed hoe hij erop moest antwoorden, medelijden was vast niet iets waar Nish op zat te wachten.
      "Wel, dan gaan we gewoon de rest van de avond afleiding zoeken of zuipen. Vienna zegt dat dat eerste werkt, maar ik was afgelopen zaterdag heel blij met die fles Whiskey."

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij keek verbaasd op naar de hand en voelde een lichte blos over zijn wangen glijden. Hij greep de hand toch vast en liet zich door de vreemdeling omhoog helpen. "Bedankt," zei hij zachtjes, terwijl hij naar het eigenlijk best wel enge monster naast hem keek. Waaruit het was wist hij niet, maar het masker was behoorlijk schokkend. Moest hij nu iets zeggen? Hij had zich voorgenomen om nieuwe mensen te leren kennen, maar of hij dat met deze persoon in dit kostuum wilde doen? Uh...

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik zei ook letterlijk dat het kut voelde toch?’ Hij gaf Yrla een knipoog. Dat was ook zo. Maar weten dat dit zijn manier was om boete te doen voor iets waar hij zijn hele leven spijt van zou hebben, maakte het allemaal toch wat minder bitter. ‘Afleiding klinkt goed,’ vervolgde hij. Vluchtig keek hij de jongen aan. ‘Zuipen… klinkt minder verstandig. Ik ben nooit meer dronken geweest sinds die ene nacht.’ Ze liepen het pad op naar de campus van de Lions. ‘Waar had jij die fles whisky zaterdag voor nodig?’

---

Every villain is a hero in his own mind.