[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 4 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Emily • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 16:16 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Prudence was nogal roestig, want Evan keek niet op of om.
      Maar er waren nog meer tools om in te zetten. Daphne liep naar Thomas en Marcus toe en zakte op de armleuning van Thomas' fauteuil.
      ‘Drink je niet te veel?’ vroeg ze aan Marcus. ‘Iemand daar zit ongeduldig te wachten tot je zo dronken bent dat je hem niet meer aan zijn haren wegtrekt. Z’n hand zit zo onderhand al tussen je zusje d’r benen.’

[ bericht aangepast op 17 juni 2021 - 22:02 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

De andere jaargenoten kwamen ondertussen ook de Common Room in en Evan zag er ook goed bezopen uit. Marcus moest even lachen om Thomas zijn idee, om Evan te overtuigen dat hij mee deed aan hun weddenschap. ''Dat klinkt als een top idee,'' voordat Marcus echter nog wat verder kon zeggen kwam Daphne er tussendoor. Na haar opmerking keek hij de ruimte door totdat zijn ogen vielen op Nora en Evan. Het was echter de reactie van zijn zus waardoor hij moeite moest doen om niet meteen een curse over de jongen uit te spreken. ''Excuseer me.'' zei hij tegen Thomas en Daphne terwijl hij opstond. Hij was nog redelijk kalm, maar zichzelf kennende zou dit nu niet lang meer duren. Bij de grote stoel aangekomen waar de twee zaten, pakte hij zijn zus haar hand en trok haar overeind. ''Gaat het?'' vroeg hij haar zacht. Zonder te wachten op een antwoord richtte hij zich weer tot Evan. Het was net alsof het zwart voor zijn ogen werd en hij niet meer helder kon nadenken, want voordat hij het wist had zijn vuist kennis gemaakt met Evan zijn hoofd, meer specifiek zijn oog.

---

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

EVANDER | EVAN | HALE Slytherin common-room | Nora, Marcus en ramptoeristen Nora leek te willen vertellen over haar avond, maar het kwam er niet helemaal uit. Evan keek haar dan ook even afwachtend af, maar in plaats van informatie over haar avond, kwam ze met "ik denk dat je slaap nodig hebt". Pfft, Evan had geen slaap nodig, hij was nog klaarwakker.       'Waarom denk je dat?' vroeg hij terwijl hij zijn hand even op haar bovenbeen liet rusten. Nog voor Nora hier antwoord op kon geven werd ze abrupt van zijn schoot getrokken, waardoor Bob op scherp stond en waarschuwend naar Marcus sliste.       'Hoe bedoel je gaat het? We waren gewoon aan het pra-' Evan kon zijn zin niet afmaken of hij had Marcus zijn knokkels al in zijn oogkas staan. Evan sloot even zijn ogen en gromde gefrustreerd 'what the fuck'. Evan ging met zijn linker hand over zijn linker oog om de plek te bedekken. Bob was onrustig aan het slissen, waardoor Evan met zijn rechterhand de slang even beet nam.       'Doe eens rustig,' zei hij dan ook tegen de slang die vervolgens nog even eigenwijs richting Evan slisste. Bob verdween in de zak van zijn gewaad.       'Gast, what the fuck...' Deze keer kwamen de woorden er duf en verward uit. Evan liet zijn hoofd even achterover vallen en leunen op de stoel, nog steeds met zijn hand over zijn oog. Hij keek even duf naar zijn hand en zag er wat bloed aan zitten. Marcus had zijn wenkbrauwbot goed geraakt. Met een zucht deed hij zijn hand weer tegen zijn oog aan. Hij was te dronken om met Marcus in gevecht te gaan.

[ bericht aangepast op 17 juni 2021 - 23:59 ]

---

- thank you for existing -

Lane moest lachen toen Kyra opperde om zijn sexdrive op Andreas te botvieren. Opzich geen slecht idee als het aan hem lag maar hij had toch de voorkeur aan een vrouwelijke bedpartner. "Ik ben toch meer into the ladies." zei hij dan ook terwijl hij naar Andreas keek en naar hem knipoogde. "sorry not sorry," zei hij met een grijns. Hij voelde hoe Kyra hem een klap op zijn rug verkocht maar hij had er weinig hinder van. Lane haalde zijn vrije schouder op terwijl hij met een schuin oog naar de brunette keek die over zijn andere schouder lag. "Ja sorry maar ik hoorde zojuist uit uitermate betrouwbare bron dat wij holbewoners zijn," plaagde hij haar. De arm om haar middel gleed nu naar haar enkels en onderbenen zodat hij haar wat verder naar achteren kon schuiven zodat ze verder onderste boven - boven de grond zou bungelen. Vervolgens liep hij naar de rand van het zwembad, met zijn rug naar het water zodat zij boven het wateroppervlak zou hangen. Mocht hij haar niet meer kunnen houden of ze zou vallen om wat voor reden dan ook, dan zou ze in ieder geval in het water terecht komen. Hoewel ze zo hun kibbelmomenten hadden, zou hij zijn beste vriendin nooit opzettelijk pijn willen doen. "Klaar voor een duik, lieverd?" vroeg hij liefkozend.

"I choose being real over being perfect."

[ bericht aangepast op 18 juni 2021 - 0:19 ]

---

• Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Thomas nam rustig nog een slok van zijn drinken, terwijl Marcus opstond. Hij volgde Marcus niet met zijn ogen, ergens wetende wat er zou gebeuren. In plaats daarvan staarde bij in het knapperende haardvuur. "Je laat er geen gras over groeien," zei hij alleen droog, tegen Daphne.
      Hij was nog net scherp genoeg om te beseffen dat Daphne expres Marcus op Nora en Evan had afgestuurd. Het was dat haar opmerking zo snel gekomen was, anders had hij misschien wel de gouden kans gemist. Misschien moest hij dit moment aanpakken om onder de weddenschap uit te komen. Het was wel overduidelijk dat Marcus won, die ging veel verder dan hij. Maar als Thomas hier straal bezopen rond zou lopen, was hij bang voor wat voor geheimen hij ronddeelde en nog erger, dat hij zich dat achteraf niet kon herinneren.

[ bericht aangepast op 18 juni 2021 - 7:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

Justin fronste bij het horen van Raf's opmerking. Hij keek Jordyn nog even grijnzend na, sommeerde toen een onderbroek zodat hij zelf ook niet meer volledig naakt was en trok die aan. 'Het was maar een grapje, joh,' herhaalde hij Jordyn's woorden. 'Was het nog zo verschrikkelijk bij die twee idioten dat je nu chagrijnig bent?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

ANDREAS WILLIAMS Gryffindor | room of requirement| with Lane&Kyra Andreas kon het niet laten om gewoon te gieren van het lachen. Hij nam nog een slok van de fles en zette hem vervolgens op de rand.       'Nou schone dame in nood, uw redder is hier,' Andreas knipoogde naar Lane, die Kyra goed vast had en haar boven de rand van het water bungelde. Lane vroeg dan ook of ze klaar was voor een duik, niet dat hij haar toestemming nodig had, maar he, nette heren vragen om toestemming.       'Kijk, een nette heer, hij vraagt of je er klaar voor bent!' Glimlachte Andreas dan ook breed. 'Oh schone dame, heb ik uw toestemming om u op te vangen?' Kwam er dramatisch over Andreas zijn lippen. Het klonk nog net niet als een stuk uit Shakespeare.

---

- thank you for existing -

“Jullie grappen over niets anders de hele dag. Ik heb nog niet eens een normaal gesprek met je gehad vandaag. Daar ben ik chagrijnig om.” Hij keek even boos naar Justin, al was hij dat niet echt. Eerder irritatie. En dat mocht Justin best weten. Het was op gegeven moment wel een keer klaar met de grapjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawny

'Sorry. Ik heb het gewoon heel erg gemist om te ouwehoeren.' Hij draaide zich op zijn rug van en keek naar het plafond. 'Rosalie is terug.' Zijn vriend had wel geweten dat Rosalie en hij een date hadden gehad - maar hij had nooit verteld dat hij sindsdien zoveel contact met haar gehad had. Hij had niet per se verwacht dat ze nog terug zou komen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Zijn irritatie zakte als weg bij de sorry van Justin. Bij zijn volgende opmerking moest Rafaël even nadenken waar Justin naar refereerde, tot hij besefte dat Justin een date had gehad met Rosalie voor ze weg ging. "Oh," zei hij verrast. "Heb je haar al gesproken?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Mosh sloot de deur achter zich. Even rustte zijn blik op het enige bed dat al beslapen was en voelde zoals altijd wurgneigingen opkomen als hij de jongen zag. Het zou zo makkelijk zijn, als hij sliep…
      Maar ondanks zijn donkere gedachten, wist hij dat hij het niet in zich had. Hij was niet zo gestoord als Casper. Hij had dan wel een grote mond en hij kon dreigen als een baas, maar het was maar goed dat de meesten nooit inzagen dat hij nooit zo ver zou gaan als sommige anderen.
      Hij liet zich op zijn bed neerzakken en staarde omhoog. Al de hele dag had hij bepaalde gedachten en gevoelens in een ver hoekje geschoven, maar hij had geweten dat hij dat niet kon blijven doen. Het zien van Rosalie haalde nare herinneringen naar boven. Hij had gehoopt dat hij haar nooit meer hoefde te zien, want het had lang geduurd voor hij haar uit zijn hoofd had gekregen en een jaar lang was het haar gezicht geweest dat hij zag als hij seks met iemand had.
      En nu – nu was het weer haar knappe gezicht dat hij voor zich zag.
      ‘Klotezooi,’ mompelde hij, terwijl hij in zijn gezicht wreef.
      Hij had echt geen zin in een herhaling van twee jaar geleden, waarbij zij nog het enige was aan wie hij dacht en hij het gevoel had dat hij zichzelf totaal kwijt was. Het had hem vrienden gekost, het had hem zijn zelfverzekerdheid gekost. Hij had zich zelden zo’n dom schaap gevoeld als toen en hij wilde écht niet dat die gevoelens terugkwamen. Zijn leven was best zo. Hij had helemaal geen behoefte aan een ongewenste verliefdheid.
      Hij moest zich maar helemaal op de weddenschap storten, dat werd intensief genoeg. Fucking Isabelle om zijn vinger winden. Hoe ging hij dat ooit voor elkaar krijgen? Alleen bij de gedachte om daarmee naar bed te moeten verschrompelde zijn lul al. Daar werd hij ook echt niet vrolijker van.
      En dit laatste jaar had nog wel mooi moeten worden.
      Zonder gedoe, zonder spijt.
      Maar hij had nu al spijt van zijn weddenschap en had zo het gevoel dat hij daar alleen maar meer spijt van zou gaan krijgen. Maar hij kon niet meer terug. Hij wilde echt niet dat de hele school wist dat hij met Marcus had gezoend en daar zo overdreven op had gereageerd dat hij zijn vroegere vriend amper nog recht in de ogen kon kijken.
      Ook dat was te herleiden tot zijn gevoelens voor Rosalie.
      Er kwam een bittere smaak in zijn mond toen hij terugdacht aan Justin en haar. Ook daar wilde hij niet aan terugdenken.
      Hij had nieuwe vrienden nu.

[ bericht aangepast op 18 juni 2021 - 15:39 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Daphne glimlachte kleintjes. ‘Onkruid kun je er maar het beste zo snel mogelijk uittrekken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Thomas snoof even goedkeurend. "Met wortels en al." beaamde hij. Thomas keek voor het eerst naar het tafereel achter hem en schonk toen snel de inhoud van zijn glas in de plant naast hem. Het was wel mooi geweest voor vandaag. Daarna keek hij weer om naar de twee achter zijn rug en zuchtte diep. Simpele zielen, dacht hij hoofdschuddend. Toch lieten zijn ogen het tweetal niet meer los, stiekem was hij toch nieuwsgierig hoe ze dit uit gingen vechten.

---

It's never gonna happen, Guys.