• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Lane • Emily
    • Rafael • Beater/Prefect • Danique
    • Justin • Keeper • Marjanne
    • Andreas • Demi
    • Brenn • Katrijn
    • Jordyn • Beater• Natas
    • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl
    • Arianna • Noa
    •
    •
    Ravenclaw

    • Nomad • Marjanne
    • Roman • Keeper/Headboy • Natas
    • Noah • Katrijn
    • Cole • Marjanne
    •
    • Blythe • Chaser• Marjanne
    • Isabella • Danique
    • Jemina • Cheryl
    • Rhae • Natas
    • Elsie • Marjanne
    Slytherin

    • Casper • Natas
    • Mosh • Seeker • Natas
    • Marcus • Beater • Noa
    • Thomas • Danique
    • Evan • Demi
    • Prudence • Katrijn
    •
    • Daphne • Natas
    • Zoya • Head girl • Marjanne
    • Nora • Cheryl
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Natas
    • Theo • Chaser/Prefect • Noa
    • Vinnie • Natas
    •
    •
    • Mavis • Beater • Marjanne
    • Rosalie • Danique
    • Tilly • Marjanne
    • Maddie • Katrijn
    • Novalie • Prefect •Danique

    [ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 16:16 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    KYRA ALIYEVA
    gryffindor • chaser • prefect • room of requirement • lane and andreas
    Kyra trok een wenkbrauw op. Na al Lane's opmerkingen van eerder op de avond, zag ze hem ook wel bij Andreas in bed belanden, als beide jongens daar open voor zouden staan.
          Lane trok zich niet veel aan van haar woorden en liep richting de rand van het zwembad. "Hmm, zelfs holbewoners kunnen zich nog beteren?" probeerde ze. "Dit zou een goede eerste stap zijn." Niet dat het heel veel uit zou maken als hij haar in het water gooide, ze was toch nog steeds nat. Haar blik viel op Andreas en ze schudde haar hoofd. "Nee, ik vertrouw die glimlach van jou niet." Kyra stak haar tong uit. "Okay fuck it, laat me maar gewoon vallen. Dan ik daarna terug naar Gryff toren. Ik heb mijn schoonheidsslaapje nodig." Bovendien waren zowel Jordyn en Justin niet meer teruggekomen en ze wilde toch even checken of alles goed was.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Lane Favian Thornton
    Seventeen      •       Gryffindor      •       @ room of requirement      •       with Kyra & Andreas

          Lane moest lachen om de theatrale manier waarmee Andreas gedroeg en sprak. Hij kon deze kant van de jongeman wel waarderen, zeker gezien de hoeveelheid alcohol die er al doorheen gegaan was. Zijn aandacht ging terug naar de dame die nog altijd aan zijn lichaam bungelde. "Wat is daar nou leuk aan" zei hij verontwaardigd toen Kyra aangaf dat hij haar wel in het water mocht laten vallen. "Nou, dat gezicht valt niet meer te redden hoor" plaagde hij na haar benodigde schoonheidsslaapje. Hij rolde zijn ogen maar liet haar toen toch los. Zodra ze van zijn schouder gevallen was, draaide hij zich met een grote grijns om om haar in het water te zien eindigen. Lane's blik viel op de fles whiskey die op de rand stond en hij pakte deze op. Er zat niet veel meer in dus besloot hij het laatste restje op te drinken. Er was nog een aardige vooraad aan alcohol over en zou zonde zijn om dat niet te nuttige, de avond was overigens nog vroeg, al leek Kyra er wel klaar mee te zijn. Dan moest hij nog maar wat lol maken met Andreas. "Wat zijn jouw plannen nog voor vanavond?" vroeg hij zijn vriend dan ook terwijl hij de lege fles wegzette.



    "I choose being real over being perfect."


    • Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •


    Prudence


    Ze knipperde met haar ogen als Evans niet eens de moeite deed om haar recht aan te kijken.excuseer?
    Een knagend gevoel maakte zich meester in haar buik. Sinds wanneer deden mannen - nou ja, jongentjes - zo bot tegen haar? Misschien was dat net wel het probleem: babyfaces waren haar ding niet meer.
    Ze snoof schamper, en sloeg haar armen over elkaar om hem net flink op zijn plaats te zetten, als Marcus plots ten tonele kwam, en voordat ze het ook maar zag aankomen kreeg Evans een harde dreun tegen zijn smoel.

    Ze sloeg een hand voor haar mond, in eerste instantie om haar lachbui te verbergen, maar snel veranderde ze het in een verontwaardigde kreet.
    'Marcus, zo begroet je oude studenten toch niet?' Ze knipoogde even naar hem. 'Aw, arme Evan.' Ze streek - liefdevol, uhum-over zijn voorhoofd en kon het toen niet laten om met haar duim hard door te duwen op de wonde. Eigen schuld, knul.

    Daphne Saunders


    Daphne stond op en liep ook naar het groepje toe. Ze sloeg een arm om Nora’s middel en leidde haar een stukje van de anderen weg. ‘Sommige jongens zijn gewoon zwijnen. Daar in Amerika denken ze zeker nog dat vrouwen niets dan lustobjecten zijn. Gelukkig heb je een broer die die smeerlap wel meteen doorziet.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    EVANDER | EVAN | HALE
    Slytherin bathroom | alone

    Na de tik leken er een aantal dingen heel snel te gaan. Nora begon te stamelen tegen haar broer, die vervolgens gewoon vertrok richtin de slaapvertrekken. Daphne had zich aan Nora's zijde gevoegd en Prudence stond ineens wel heel dichtbij. Ze ging dan ook met haar hand langs Evan's gezicht, om vervolgens een flinke duw tegen de wond in zijn wenkbrauw te geven. Uit reflex sloeg Evan hard haar hand weg.
          'Flikker op Prudence,' Evan kwam overeind, duwde Prudence aan de kant, om vervolgens langs Nora en Daphne te lopen. Hij wisselde nog even oogcontact met Nora, maar had verder niks te zeggen. Hij wilde gewoon naar bed.
    Wankel liep hij richting de badkamer, om daar even wat water in zijn gezicht te spatten en zichzelf te bekijken in de spiegel. Zijn oog begon al op te zetten en een blauwe waas ontstond op zijn huid. Het bloed in zijn wenkbrauw stroomde langs zijn gezicht door het water, waardoor hij even met een handdoek het bloeden probeerde tegen te gaan.
    Evan keek zichzelf even verslagen aan in de spiegel, waarna hij hard met zijn vuist tegen de muur stootte. Deze hele avond sloeg nergens op. Evan zakte omlaag en hing even met zijn hoofd onder de kraan om wat te drinken, al duurde dat niet lang, want zijn hoofd begon al met bonken van het bloed dat die kant op stroomde. Met een zucht liet hij zichzelf via de muur omlaag zakken om op de grond te zitten. Hij haalde Bob even uit zijn zak en keek de slang aan.
          'Waar sloeg dit op,' de slang slisste zijn kant op. 'behalve op mijn gezicht Bob, niet zo grappig doen.' Evan kon zijn slang niet echt verstaan, maar hij vulde graag in wat de slang dacht.


    - thank you for existing -


    Prudence


    Een gemene grijns verscheen op haar lippen als hij haar hand wegduwde. Goed, dat was tenminste een duidelijk teken dat het pijn deed.
    Ze richtte dan maar haar pijlen op Daphne en Nora. 'Heeft broertje lief je toch maar mooi gered van die viespeuk.' Ze wierp een blik naar Daphne, terwijl Evan de ruimte verliet.

    Thomas Byrne
    Common room met Daphne, Prudence en Nora


    Thomas keek grinnikend toe hoe zowel Marcus als Evan weg liepen. Dat is een verlies voor jou, Marcus. bedacht hij zich met een sluwe grijns. Eens bedenken wat hij moest doen als slaaf en welke dag hij zou inzetten. Misschien moest hij Daphne straks maar even bedanken voor dit.
          Thomas liet zijn ogen glijden over het groepje dames dat er nog stond. Hij rolde met zijn ogen toen Prudence niet heel origineel Daphne herhaalde. "Moet je horen wie het zegt," stootte hij arrogant uit. "Daar weet jij alles van he Pru, van viespeuken. Ze zouden eens mannen van jou moeten redden." Thomas had niet zo'n hoge pet op van Prudence. Waarschijnlijk zat er niet meer dan een hersencel in dat hoofd. Hij keek even terug naar Nora en Daphne en gaf even een snelle knipoog aan Nora. "Alles goed, Nora?" Vroeg hij het meisje

    [ bericht aangepast op 20 juni 2021 - 15:38 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    NORA PENELOPE LESTRANGE
    slytherin • secret balcony • prudence, daphne and thomas
    Marcus gaf geen antwoord en verdween in plaats daarvan richting de slaapvertrekken van de jongens. Nora schrok op toen ze plotseling een arm rondom haar middel voelde. Daphne. "Oh, maar Evan, hij is niet..." Ze schudde lichtelijk haar hoofd. Het zat haar niet echt lekker dat Evan een zwijn genoemd werd. Haar ogen volgden Evan terwijl hij wankelend richting de badkamers liep. Dat kon nooit goed gaan. "Hij is ook geen viespeuk," mompelde ze tegen Pru. "Ik denk niet dat hij iets bedoelde met zijn hand op eh, mijn been." Evan's hand op haar been was ook niet wat haar het meeste dwarszat, dat was Marcus die hem sloeg. Haar aandacht verschoof naar Thomas toen hij opmerkte dat Pru ook een viespeuk was. Zou hij weten over de weddenschappen? Of dat Pru met haar oom had geslapen? Het verhaal gaf haar nog steeds de kriebels. "Het gaat goed, dankje, Thomas." Het was wederom maar goed dat het serum al was uitgewerkt. "Moeten we niet kijken of Evan okay is?" opperde Nora voorzichtig. "Hoofdwonden moeten goed verzorgd worden..."


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Thomas Byrne
    Common room met Daphne, Prudence en Nora


    Thomas moest de neiging onderdrukken om naar Daphne te kijken. Hij wist van haar plannen, dit was waarschijnlijk even zijn moment. "Relax, Nora. Hale kan best wel wat hebben. Hij is geen watje." Hij schonk haar even een glimlach. "Maar ik ga ook mijn bed in, dus ik kijk wel even als je dat gerust stelt."
          Hij zette zijn glas weg en kwam overeind uit zijn stoel. De grond leek voor heel even te bewegen onder zijn voeten, maar dat was iets wat de anderen hopelijk niet merkten.

    [ bericht aangepast op 20 juni 2021 - 16:43 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Daphne Saunders


    ‘Natuurlijk bedoelde hij er wat mee, Nora, wees niet zo naïef. Je legt niet zonder bijbedoelingen een hand op iemands blote bovenbeen. Hopelijk laat die knal van Marcus hem even goed nadenken over zijn gedrag. Zo gaan we als Slytherins niet met elkaar om. Als hij dat niet inziet, klopt hij maar lekker bij Gryffindor aan. Die zijn dol op orgies.’ Ze gaf even een knikje naar Thomas, al betwijfelde ze of hij echt bij Evan ging kijken. Hij had tenslotte gelijk, die kneus redde zich heus wel. ‘Laten we gewoon naar de slaapzaal gaan, het is een lange dag geweest en je moet er morgenavond natuurlijk wel op je allerbest uitzien.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    ANDREAS WILLIAMS
    Gryffindor | room of requirement| with Lane&Kyra

    De tong die Kyra uitstak liet Andreas even pruillen. Ze kon hem zeker wel vertrouwen! Misschien niet met deze hoeveelheid alcohol op... maar normaal gesproken echt wel hoor! Lane keek Andreas grijnzend aan, om alvorens Kyra in het water te laten donderen. Andreas had de fles drank al weg gezet, dus hij kon haar weer boven water helpen. Niet dat dat echt nodig was, want de dame was op haar eigen houtje al weer prima boven water gekomen.
          'Wat een schandaal hé, die Lane...' Klonk er semi-afkeurend vanaf Andreas. Hij knipoogde even naar Lane, die uiteraard wist dat Andreas zat te kloten. Hij vroeg dan ook wat de plannen waren voor vanavond.
          'Ik zat te denken om misschien een leuk roodharig meisje een verhaaltje voor het slapengaan te vertellen, ga je mee?' Kyra was al over de zeik, dus kon nog één grapje over Isabella kon er nog wel bij. Andreas wist al dat hij maar beter dekking kon zoeken, dus nam hij flinke afstand van Kyra in het bad.


    - thank you for existing -

    NORA PENELOPE LESTRANGE
    slytherin • secret balcony • prudence, daphne and thomas
    Nora keek naar Thomas en knikte. "Dat zou fijn zijn, dankje," glimlachte ze. Dat de jongen zelf ging slapen leek haar ook een verstandig idee. "En ik weet niet, in zijn brieven leek hij nooit zo... Maar slaap klinkt goed." Vermoeid haalde ze een hand over haar gezicht. Hij was nooit op haar overgekomen als iemand met verkeerde bedoelingen, hoewel Daphne er waarschijnlijk meer verstand van had dan zijzelf. En dan nog het feest. Ze had eigenlijk Evan mee willen vragen, maar ze zou hem waarschijnlijk de rest van de huidige avond niet meer zien. Haar blik gleed nog een laatste keer terug naar Thomas, die net zelf ook niet geheel leek. "Met jou ook alles goed?"


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Thomas Byrne
    Common room met Daphne, Prudence en Nora


    "Kan niet beter," zei hij met een brede grijns, ook al was dat een enorme leugen. Thomas wenste de dames welterusten en keek hen na hoe ze dat trap beklommen. Pas toen de dames uit zicht waren, draaide hij zich om en liep zonder bij Evan te kijken gewoon de trap op naar zijn slaapkamer.


    It's never gonna happen, Guys.

    Justin Trelawney

    'Nee... Nog niet. Ze had genoeg mensen die haar al lang niet hadden gesproken. Misschien morgen.' Hij trok zijn dekbed ietsje omhoog. 'Ik kijk wel even.'
    Er was veel veranderd sinds de laatste keer dat hij Rosalie gezien had - en één daarvan was dat hij met een redelijk aantal andere meiden had geslapen. Hij had wel in zijn brieven laten doorschemeren dat het niet exclusief was tussen hen en hij dacht ook wel dat ze dat niet had verwacht, maar ze zou vast snel horen van zijn reputatie en daar keek hij een beetje tegenop.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    KYRA ALIYEVA
    gryffindor • chaser • prefect • room of requirement • lane and andreas
    "Voor jou niet heel leuk nee, voor mij wel." Het was ook niet bepaald comfortabel om ondersteboven te hangen, dus liever sneller dan later. Gelukkig voor haar deed Lane het eerste. "Hmm, er valt niet veel meer te redden bij die jongen," deed ze nog een extra duit in het zakje.
          Andreas begon weer over Isa, waarop Kyra haar wenkbrauw optrok. "En jij denkt dat jullie het met z'n tweeën wel voor elkaar krijgen om de Ravenclaw-toren binnen te komen?" In hun huidige staat zou het al een wonder zijn als ze de toren zelf al konden vinden. En dan nog niet te beginnen over de trap naar de meisjesdorm die in een glijbaan zou veranderen. "Weet je wat: leef je uit." Mochten ze binnen zien te komen, dan zou ze maar al te graag het verhaal horen over hoe Isa hun naar buiten schopte.
          Kyra klom uit het zwembad en liep naar haar stapeltje kleding. Nadat ze haar rokje en blouse had aantrokken wierp ze een blik over haar schouders naar de twee jongens. Zo subtiel mogelijk stopte ze de kleding van de jongens in haar eigen gewaad, waarna ze het buideltje tegen zich aan drukte. "Ik ga er vandoor, veel succes met jullie mission impossible." Ze wierp de twee jongens een kushandje toe en verdween daarna uit de kamer.
          Niet veel later kwam ze aan in de Gryffindor meisjesdorm. Jordyn lag al in bed, wat enigszins een opluchting was. "Ik hoop dat Andreas en Lane een tweede set aan uniformen hebben meegenomen." Met die woorden liet ze de kleding op de grond vallen en sprong ze bij Jordyn op bed. "Hoe gaat het?"


    To the stars who listen — and the dreams that are answered