• Pure Times Are Over
    Rollentopic            Praattopic 5

                                                                                                   

    Regels
    — Quizlet huisregels
    — Zowel Engels als Nederlands is toegestaan
    — 16+ is toegestaan, wel aangeven aan begin van de post
    — Minimale woordenaantal staat op 150 woorden
    — Alleen ik, Nikita, maak de nieuwe topics aan
    — Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
    — Laten we met z'n allen weer wat leven brengen op Q!




                                                                                                   

    Kamerindeling

    Ira : Evelynn, Laslo, Ramsey, Charlize
    Castitas : Sorin, Alyssa, Elias, Leya
    Acedia : Florence, Lara, Jouka, Aristotle
    Industria: Donovan, Elijah, Zibiah, Zuzana
    Humanitas : Dinah, Kali, Gabriél, Salem
    Temperantia : Luca, Valentina, Asherah, Jonah

    [ bericht aangepast op 19 aug 2021 - 9:32 ]


    I have seen my own sun darkened

    ZIBIAH
    age 19
    outfit

    with Elijah
    place Industria


    T

    H

    E



    W

    I

    T

    C

    H

    L

    I

    N

    G
    IK      NEGEERDE      DE      opgetrokken wenkbrauw van Elijah wegens mijn entourage en enthousiast legde ik mijn voorstel om buiten de sterren te bekijken uit aan mijn vriend. Echter realiseerde ik me gelijktijdig dat er een feestje gaande was voor Laslo en nog een ander persoon. Misschien had hij naar dat feestje gewild en zat ik mijn idee nu aan hem op te dringen. Ietwat op een ongemakkelijk manier legde ik hem uit dat hij ook daarnaartoe kon gaan als hij dat liever gewenst had.
          “Zeg z’n naam niet nog es, zo meteen staat hij hier nog. Je spreekt net de twee redenen uit waarom ik niet naar het feest ga.” Verschrikt sloeg ik mijn hand voor mijn mond. “Ow ja, want drie keer is de duivel verzoeken. . . en dat kunnen we niet hebben,” zei ik op een zachte fluistertoon waarna ik naast hem plaatsnam op de bank. Mijn handdoek wiebelde gevaarlijk, dus deze probeerde ik zo onopgemerkt mogelijk te redden — wat uiteindelijk mislukte waardoor ik de hele handdoek van mijn hoofd afhaalde. De natte strengen haar vielen levenloos langs mijn gezicht en ik kantelde mijn hoofd zodat ik alles goed droog kon wrijven onderwijl ik luisterde naar de rest van Elijah’s woorden.
          “Ik ga graag met je sterrenkijken,” vertelde mijn vriend me glimlachend alvorens hij opstond uit de bank. Ik knikte en een brede glimlach sierde op mijn gelaat — eentje die mijn ogen deed doen samen knijpen. Mijn glimlach werd daarentegen iets minder breed toen Elijah een ‘maar’ liet horen. Waarschuwend stak hij een vinger de lucht in. “Maar. . ?” herhaalde ik met grote ogen.
          “Op voorwaarde dat we nog een kopje thee gaan halen. Ik weet trouwens de perfecte thee blend voor stargazing. Met spearmint, frambozenblaadjes en hibiscus.” Opgelucht haalde ik adem, het ging slechts om thee. Er was niets ernstigs aan de hand — Elijah zou nooit iets van mij vragen wat tegen mijn aard indruiste. Zo viel het me ook op dat mijn vriend me zijn arm aanbood, maar deze algauw liet vallen toen hij zich herinnerde dat ik niet zo goed was met lichamelijk contact.
          Langzaam stond ik op van de bank en mijn vingers strekte zich uit om zijn hand aan te raken. Echter aarzelde ik kortstondig. Mijn vingers bleven in het luchtledige zweven en mijn ogen zochten die van hem op. Woordeloos vroeg ik om toestemming om zijn hand aan te raken, iets wat ik stompzinnig genoeg van hem verwachtte dat hij dat begreep. Pas zodra hij mij een knikje had gegeven ten teken dat het okay was, liet ik mijn hand in de zijne glijden.
          “Dat klinkt inderdaad heerlijk,” fluisterde ik met een lichte blos op mijn wangen. Ik zette al een twijfelende stap naar voren in de richting van de deur. “Dus dan maken we een tussenstop in de keuken. Ze zullen daar vast wel een thermosfles hebben staan.” Een plotselinge realisatie maakte dat ik de hand van Elijah vluchtig losliet en zonder uitleg onze kamer in verdween. Daar graaide ik mijn deken bij elkaar om deze netjes op te rollen. Met het gevaarte onder mijn arm keerde ik terug de huiskamer in en liet mijn hand weer in die van Elijah glijden. “Okay — nu kunnen we gaan,” glimlachte ik.

    [ bericht aangepast op 7 nov 2021 - 19:34 ]


    I have seen my own sun darkened

    247.000 years      —      Oldest Archangel      —      Outfit      —      Jacob's room      —       w. Jacob


    EVICKA

    Jacob grinnikte ongemakkelijk bij mijn goedbedoelde vragen om rekening te kunnen houden met zijn smetvrees. Ik voelde me nog altijd vervelend over hoe onze ontmoeting gegaan was bij de tassencontrole en hoopte dan ook met heel mijn hart dat de vermoedens omtrent Florence en Jacob gewoon dat bleven — vermoedens. Het leek me echter niet de juiste tijd en plaats om dit met Jacob te bespreken, dus zou het vanavond alleen maar draaien om mijn oude vriend en zijn welzijn. In plaats daarvan nodigde Jacob naar binnen en betrad ik voorzichtig zijn domein.
          Mijn spierwitte vleugels liet ik verdwijnen achter mijn schouderbladen op het moment dat ik binnenkwam. Vanwege de omvang zouden ze alleen maar in de weg zitten en ik wilde voorkomen dat ik dingen om zou stoten in zijn kamer. “Weet je het heel zeker?” vroeg ik nog — doelend op mijn eerdere vragen. Jake stak echter zijn hand uit om aan te geven dat ik de das gewoon op de tafel neer kon zetten en ik knikte hem dankbaar toe.
          “Wat goed om te zien dat je bezig bent om je angst te overwinnen. Als ik iets voor je kan betekenen of als je wat nodig hebt, aarzel niet om langs te komen,” vertelde ik op een warme toon terwijl ik de inhoud van mijn mand bekend maakte. Vervolgens vroeg ik hem of hij al gegeten had — ja of nee. Het was niet de bedoeling dat hij zich overstuur zou eten doordat ik op een laat tijdstip aan kwam zetten met eten. Gelukkig schudde mijn vriend van nee en gaf vriendelijk aan dat ik kwam als geroepen. Opgelucht liet ik mijn adem weer ontsnappen.
          Jacob stond op om borden, bestek en twee glazen voor ons klaar te zetten en vroeg vervolgens om toestemming om de fles te openen. “Ow, ja. Natuurlijk.” Ik pakte mijn glas en hield deze in de lucht zodat Jake er beter bij kon.
          “Het ziet er allemaal fantastisch uit,” gaf hij toe — wat me breed deed glimlachen. Zijn ogen ontmoeten de mijne en ik stak mijn glas te lucht in voor een korte toost. “Waar drinken we op?” vroeg Jacob me alvorens ook hij zijn glas hief. “Hmm. . . Op de hoop dat Metanoia nog overeind blijft staan tegen de tijd dat dit schooljaar afgelopen is?” Ik grinnikte lichtjes en liet mijn glas tegen dat Jacob aankomen. Echter stierf de lach al snel van mijn lippen en kwam er een serieuzere blik voor in de plaats. Ik schraapte mijn keel en liet mijn ogen rond zijn kamer glijden om vervolgens weer bij zijn gelaat te belanden.
          “En ik wilde nogmaals mijn excuses maken voor vanochtend. Ik had me niet zo hooghartig mogen gedragen tegenover jou en de twee volitares — Florence en Laslo.” Ik stond op, waardoor de stoelpoten een schrapend geluid maakte en opende de plastic bak waar ik de pastasalade in had gestopt. “Hopelijk kan ik het hiermee weer een beetje goed maken. . ?” De bak schoof ik in de richting van Jacob zodat hij als eerste de kans kreeg om op te scheppen.

    [ bericht aangepast op 7 nov 2021 - 20:15 ]


    I have seen my own sun darkened

    SALEM
    True love is always worth the risk
    Volitare • 24 years old • Prince Charming • at the party • yellow cup • W. Alyssa

    Alyssa gaf toe dat haar cocktails misschien niet beter zouden zijn dan die van Salem, maar het maakte hem niet uit. Het waren cocktails die door Aly waren gemaakt; hij kon toch niet anders dan daar van houden?
    "Anders maken we ze straks samen. I mean als jij er teveel in doet en ik te weinig houden we elkaar goed in balans. Net Ying en Yang!" stelde Alyssa voor met een glimlach op haar gezicht.
    Salem glimlachte ook. “Dat klinkt goed.” Zei hij. Hij wilde Aly zo graag knuffelen, in zijn armen slaan... maar Salem deed het niet.
          Om Alyssa toch te laten weten hoe gek hij op haar was, vertelde hij dat hij blij was dat ze er was vanavond. Het meisje glimlachte breed. Opnieuw kwam de vraag in Salem op of hij haar nu mee uit moest vragen.. maar die gedachte drukte hij weg. Het was beter om haar te vragen wanneer ze alleen waren. Zodat hij Aly niet al te veel voor het blok zette wanneer ze hem wilde afwijzen.
    Nog heel even was er een moment tussen hen. Waarin de tijd leek stil te staan. De andere aanwezigen op het feest ergens ver ver op de achtergrond. Salem wilde zijn beste vriendin zo graag in zijn armen nemen en haar zoenen, maar dat zou hun hele vriendschap in één klap kunnen verpesten.
    Met moeite deed Salem een stap achteruit, schraapte zijn keel en begon over de tekening die Dinah op zijn pols had aangebracht. In eerste instantie leek Aly er niets achter te zoeken, maar ze stelde haar mening snel bij. Ze suggereerde dat het misschien was voor een danswedstrijd en een aantal coole dansmoves van zowel haar als Salem volgde.
    "Nee toch, heb ik concurrentie?" vroeg het meisje verwachtingsvol toen ook Salem zijn best deed om zijn meest corny dancemoves uit de kast te trekken. Hij deed zijn uiterste best met de robot en zijn onnozele gedrag maakte Alyssa aan het lachen. Toen hij weer tot stilstand kwam klapte ze goedkeurend. "Ja absoluut! Hallo, ik denk dat ik maar beter m'n spullen kan pakken want ik word er gewoon uit gedanst hier!" zei ze lachend. "Alhoewel ik niet denk dat je tegen deze move opgewassen bent,"
          Fronsend keek Salem Aly aan: wat had ze nu weer bedacht? De brunette ging aan de andere kant van de statafel staan, drukte op een denkbeeldige knop en zakte weg achter de tafel. Salem lachte en een brede glimlach bleef op zijn gezicht achter. Waarom was Aly zo grappig?
    Eenmaal weer boven de tafel sloeg ze haar handen voor haar gezicht. "Oh my god, sorry.. Dit is wat concurrentie met me doet... ik kan dan ineens niet meer presteren.." lachte het meisje hoofdschuddend. "Doe maar alsof je dat niet gezien hebt" ging ze snel verder.
    Salem stapte op Aly af en glimlachte nog steeds breed. Hij wilde wat zeggen, maar Alyssa was hem voor.
    "Wil je straks met wat serieuzere moves samen dansen?" vroeg ze, om daarna op haar lip te bijten.
    Salem staarde naar Aly haar lippen. Hij smolt weg van haar dorky moves en haar schaamte die volgde, zijn hart zwol op wanneer hij haar zag lachen en nu vroeg ze of hij met haar wilde dansen...Misschien moest hij haar wel zoenen. Salem pakte Aly haar hand vast, wilde haar naar hem toe trekken, maar toen-
    Alyssa haar ogen waren ineens op iets anders gericht dan op Salem. Hij draaide zijn hoofd bij en zag dat het Kali was naar wie Alyssa had gekeken. De demon zwaaide en stak haar tong uit. Salem keek weer naar Alyssa en zag hoe zijn beste vriendin lief glimlachte en ook naar haar zwaaide. Shit, Kali...
    Langzaam liet Salem Aly haar hand weer los. Had hij dingen gezien die er niet waren? Dacht hij dat er meer was tussen zijn beste vriendin en hij, terwijl dat helemaal het geval niet was?
          Salem ging met zijn handen door zijn haren, nam een slok van de veel te sterke cocktail en knikte toen. “Ja, tuurlijk wil ik later met je dansen.” stemde hij in met haar voorstel. Hij wilde zich niet ongemakkelijk voelen, maar deed dat toch. Dit keer was het Salem die op zijn leep beet en hij twijfelde over zijn volgende woorden. Hij had bijna zijn beste vriendin gezoend, hoe kon hij zo stom zijn?
    “Ik ben kamergenoten met Kali” flapte hij eruit. Het was totaal irrelevante informatie voor Aly, maar hij wilde iets zeggen. “Hoe uh,” ging hij onzeker verder, “Wie zijn jouw kamergenoten eigenlijk?”

          ℟𝕒𝕞𝕤𝕖𝕪      
    I'm crazy, but you like that, I bite back
    Volitare •  20 years old •  The Troublemaker • the party •  w. Kali & Jonah
    plain white t • black jeans • silver necklace ♆


    De sfeer in Humanitas was nu zo vaak omgeslagen dat Ramsey er amper nog iets van begreep. Het enige wat hij wist is dat alles vreemd aanvoelde tussen Kali en hem. Een ding was zeker: Kal wilde hem niet en dat moest hij accepteren. Zijn beste vriendin had nog gevraagd wat er aan de hand was en dat hij alles tegen haar kon zeggen. Dat had hij toch zojuist gedaan?! Wilde ze hem nog een keer aan het huilen maken? Ramsey drukte zijn gevoel stevig opzij en sloeg zijn arm om Kali haar schouders heen. Ze moesten gewoon kappen met dit emotionele gezeik, er kwam niks goeds van.
    “Jij hebt toch een feest georganiseerd voor die vieze engeltjes van je, je wordt verwacht!” opperde hij, in de hoop dat ze daarmee alles wat er zojuist was voorgevallen achter zich konden laten.
    Kali keek hem aan en haalde haar schouders op. Even was het stil tussen hen. Ramsey keek naar Kali haar gezicht en de make up die over haar wangen gelopen was. Er ontstond een knoop in zijn maag bij het zien van haar verdrietige blik. Maar hij moest aan zichzelf denken. Zij had hem afgewezen, gekust en daarna opnieuw duidelijk gemaakt dat het niks kon worden tussen hen. Voor hetzelfde geld had hij uitgelopen mascara gehad.
    “Even mezelf ontpanda’en, ik ben zo terug,” mompelde ze.
          Kali duwde Ramsey zijn arm weg en hij zag hoe ze haar kamer in glipte. Normaliter zou hij achter haar aan zijn gegaan, maar nu bleef hij staan. Ietwat verloren stond Ramsey alleen in de woonkamer van Humanitas. Hij wilde niet eens meer iets van Jouka of Laslo stelen. Als Kali en zijn vriendschap hierdoor voorbij was, kon de hele school hem gestolen worden.
    Het duurde even voordat Kali uit haar kamer kwam en voor een kort moment twijfelde Ramsey of hij niet toch achter haar aan moest gaan. Maar nog voor hij een beslissing kon nemen stapte Kali haar slaapkamer uit met een glimlach op haar gezicht.
    “All set to go.” zei ze en ze pakte zijn arm en legde deze weer over haar schouder heen.
    Toch hadden haar stem en haar lach iets in zich waardoor Ramsey haar plotselinge vrolijkheid niet helemaal geloofde. Hij trok Kali stevig tegen zich aan en was niet van plan haar snel los te laten.
          In stilte liepen ze naar de feestzaal toe.
    “Nou, eens zien wat je ervan gebakken hebt,”
    ”Gelukkig is het feestje niet voor jou, dus jij hoeft het niet leuk te vinden.” Auch.
    Met grote ogen en opgetrokken wenkbrauwen keek Ramsey naar zijn beste vriendin. Als ze zojuist niet hadden gezoend of ruzie hadden gemaakt, had hij haar nu een sneer teruggegeven. Maar ze hadden wel gezoend en wel ruzie gemaakt en dus hield Ramsey zijn mond.
    Samen stapten ze de zaal binnen en Ramsey wist dat ze één ding nodig hadden: afleiding. Zijn ogen vielen op Jonah en automatisch begon zijn lichaam in de engel zijn richting te beweging.
    Jonah! Hoe gaat het met je? En met je ene vleugel?” begroette hij de blonde jongen. “Waar is de ander heen?”
    Jonah zijn kaken stonden gespannen, maar verder reageerde hij niet. Engelen en hun zelfbeheersing ook altijd..
    Ramsey zijn arm hing nog steeds over Kali heen en ondanks dat de sfeer tussen hen vreemd was, hij vond het fijn om haar lichaam tegen de zijne aan te voelen.
    Kali miste je heel erg eerder vanavond.” Hij kneep in haar schouder en glimlachte uitdagend naar haar. “Misschien wil zij ook wel zulke mooie grijze veren net als jij.” zei hij geamuseerd. “Dus, waar kan ik iets te drinken krijgen op dit geweldige feest?”
    Jonah balden zijn vuisten en Ramsey zijn ogen werden groot en hij grijnsde breed. Dit was precies waar hij naar op zoek was. Afleiding.
          De engel keek naar Ramsey met een stalen gezicht en net toen Ramsey zijn mond wilde openen voor een volgende steek in Jonah zijn richting, onderbrak Kali hem.
    “Ja Jonah, misschien moet je in de leer gaan bij Ramsey, als je ook zulke mooie, zwarte veren wilt krijgen.” zei het meisje onder zijn arm.
    Ramsey keek verbaasd naar Kali. Waar had ze het over? Die half-gevleugelde engerd mocht echt in geen 100 jaar bij hem in de leer.
    Kali haar vingers streken over Ramsey zijn veren en hij kreeg kippenvel van haar aanraking. Het voelde zo verdomde goed. Kali haar ogen ontmoetten die van Ramsey en hij vroeg zich af of ze hem opnieuw ging zoenen. Ze gaf mixed signals af: haar handen streelden zijn donkere veren liefkozend, maar haar blik stond op onweer.
    “Hij is expert in donkere veren krijgen door hoe hij zijn zogenaamde dierbaren behandeld, is het niet?” zei Kali. Auch 2. Geen zoen dus. Dat was wel duidelijk.
    Het meisje haar hand gleed via zijn veren naar zijn hand en Ramsey verstrengelde zijn vingers in die van haar. Ramsey zijn binnenste leek te gloeien. Dit was dan weer totaal tegenovergestelde van haar opmerking. Tot zijn ongenoegen zag hij hoe ze ook Jonah zijn hand vastpakte. “En over die drankjes gesproken…” haar blik gleed van Ramsey naar Jonah.. “Wie van jullie twee denkt meer shots aan te kunnen dan ik?”
          Kali trok beide jongens mee naar de dranktafel en Ramsey sputterde niet tegen. Lag het aan hem of hing er een hele sterke seksuele spanning tussen Kali en de twee jongens? Afwachtend keek hij even naar Jonah en daarna naar Kali. Het meisje vulde drie bekers met wodka. Ramsey kreeg een roze beker in zijn handen gedrukt en gefronst keek hij naar de gele bekers die voor Jonah en haarzelf bestemd waren.
    “Nou, cheers.” zei Kali vervolgens.
    “Cheers.” zei Jonah. Hun blikken kruisten elkaar en Jonah bleef hem langer aankijken dan ze ooit eerder gedaan hadden. Wat was er in godsnaam aan de hand? Was Kali eindelijk over haar verbod op trio’s met hem heen gegroeid? Jonah glimlachte een vreemde lach en Ramsey wende zijn blik af naar zijn drankje.
    Verward door Jonah zijn blik en nog steeds niets begrijpend van de verschillende kleuren bekers, gooide ook Ramsey zijn drankje achterover. Dit beloofde een interessante avond te worden.
          Kali zwaaide en stak haar tong uit naar iemand. Jaloezie borrelde bij Ramsey op. Verwoed volgde hij haar blik en vond Alyssa. Snel wendde hij zijn blik weer af. Hij werd altijd al onpasselijk van dat engeltje en het liefst bleef hij ver bij het meisje uit haar buurt. Dat leek echter niet voor Kali te gelden, want die blik in haar ogen herkende hij maar al te goed. Zo had ze vaak genoeg naar hem gekeken.
    “Nog een shotje?” vroeg Kali
    Kali haar arm reikte naar de dranktafel en Ramsey zag hoe ze de wodka wilde pakken. ''Of tequila, als jullie het aandurven?”
    “Count me in.” zei Jonah grijnzend en hij hield zijn bekertje op.
    Ramsey duwde Kali haar hand weg en keek zelf naar de dranktafel. Nu pas viel hem het bordje op dat naast de bekers stond met de uitleg van de kleuren. Kali had hem een taken beker gegeven? The fuck. Hij had gezegd dat hij Eve leuk vond, niet dat hij haar ten huwelijk zou vragen... Ze zat er dus toch mee dat hij zijn pijlen op een ander meisje had gericht.
          Hij griste de bekers uit Jonah en Kali hun handen en gooide die van hen en zijn eigen beker op de grond. Vervolgens duwde hij twee groene bekers in Jonah en Kali hun handen en pakte ook zelf de beker die stond voor it’s complicated. Het voelde veel te risky om met een taken beker rond te lopen. Eve en hij hadden pas één keer gezoend. Dat kon je toch geen relatie noemen?
    “Dat lijkt me passender.” zei hij en hij kneep in Kali haar hand.
    De tequila fles die Kali had willen pakten, pakte Ramsey zelf. Hij schonk alle drie de bekers in, overhandigde zijn gesprekspartners beiden een citroen partje en gaf ze wat zout op hun hand.
    ”Wat valt er te winnen vanavond? Als Halfie of ik je eruit drinken.” Vroeg hij aan Kali. Aan Kali haar weddenschappen zaten altijd prijsjes verbonden en tot zijn ongenoegen wist Jonah dat waarschijnlijk ook. Aangezien ook zij bevriend waren. “En hierna is het wel tijd voor een bodyshot, toch?” Stelde hij grijnzend voor. Zijn hart klopte sneller dan hij had verwacht in een gesprek met zowel Kali als Jonah. Welke spanning er ook tussen hen hing, het voelde goed. “Weet je nog hoe dat moet, Kal?” zei hij plagend. De laatste keer dat ze met z’n tweeën uit waren geweest waren de bodyshots enigszins geëscaleerd. Vanzelfsprekend waren ze met elkaar in bed beland en Ramsey wist zeker dat Kali die avond nog niet was vergeten. “Anders willen Jonah en ik het wel even voordoen?” Stelde hij daarna uitdagend voor en hij glimlachte naar de grijs gevleugelde jongen naast hem. “Toch, Jonah?” Hij durfde dit voorstel te maken, aangezien Jonah het toch van de hand zou slaan. Maar het was de perfecte manier voor Ramsey om zijn theorie te testen dat Kali over haar afkeer voor trio’s met hem heen was.
    Wie weet wat er nog kon gebeuren, de avond was jong.


    [ bericht aangepast op 8 nov 2021 - 12:47 ]

    KALI
    she wore a smile like a loaded gun
    twenty • with ramsey and jonah• humanitas • outfit

    Waar Ramsey zich net nog als een botte lul had gedragen, met zijn gepraat over ‘emotioneel gezeik’, leek zijn houding opnieuw veranderd te zijn toen ze haar slaapkamer uitstapte, alsof hij gelijk door had dat ze niet okay voelde. Zijn arm gleed rondom haar schouders en door hun kleding heen voelde ze de warmte van zijn lichaam. Ergens wilde ze hem wegduwen, vanwege zijn hele hot and cold gedrag, maar altijd wanneer ze zich voelde zoals nu was fysieke aanraking hetgeen wat ze het meest nodig leek te hebben. Ze snakte er haast naar. Normaal was dit zo’n moment waarop ze alleen het demonenrijk in zou glippen, naar een van de vele nachtclubs daar. Nu moest ze haar het feestje hier. Ze kon het niet maken tegen over Las om niet te komen opdagen op het feestje dat ze zelf, samen met Dinah, voor hem en Jouka had georganiseerd. Bovendien wilde ze een van zijn cadeautjes op het feestje zelf aan hem geven. Misschien kon hij er later op de avond nog gebruik van maken om indruk te maken op een zekere blondine. En een deel van haar wilde gewoon met hem praten, de frustraties eruit. Hij mocht Ramsey niet en dat maakte het waarschijnlijk een zeer slecht idee maar het zou ook des te beter kunnen voelen, als haar gevoel bevestigd werd en dat het okay was dat ze zich zo voelde. Desondanks dat leunde ze tegen Ramsey aan, in conflict met haarzelf.
          Al snel waren ze op het feest, met de lichten nog aan, of uit, afhankelijk van hoe je het bekijkt. Hopelijk waren de jarige jongens tevreden. Tegen haar verwachtingen in trok Ramsey haar mee richting haar andere beste vriend, Jonah. Het was een wonder hoe ze zo close kon zijn met beide jongens, terwijl zij elkaar absoluut niet uit konden staan. Ramsey’s oorspronkelijk doel was duidelijk: herrieschoppen. Kali voelde Jonah’s ogen op haar gezicht rustten en ze keek expres de zaal door, alsof ze opzoek was naar iemand. Nog een reden om naar het demonenrijk te gaan als je je slecht voelt: je vrienden kunnen het niet door hebben. Haar aandacht gleed terug naar het gesprek toen Ramsey door bleef gaan met opmerkingen over Jonah’s vleugel. De bal die ze hierna Ramsey’s kant op kaatste leek geen van beide jongens te verwachten, al zag ze Jonah’s mondhoek iets omhoog krullen. Daar deed ze het voor. Kali gaf hem een klein, heimelijk glimlachje. De blonde jongen zelf had nauwelijks een kik gegeven op Ramsey’s snerende woorden, al gaf zijn lichaamstaal wel anders aan, met zijn gespannen kaken en gebalde vuisten. De spanning was een broedplaats voor een gevecht. Nog eentje. Als de rest van de avond zo zou gaan was er in elk geval één ander ding dat ze nodig zou hebben: alcohol. Met haar eigen vingers verstrengeld met die van de jongens, trok ze hen mee richting de tafel met drankjes. Het voelde vreemd, met beide tegelijk te zijn. Het kwam niet vaak voor, in elk geval niet met een goede afloop. Het laatste waar ze zin in had was nog een ruzie en ze wist ook niet of ze dat aan zou kunnen, op meerdere manieren niet. De engel en demon geen keuze latend schonk ze al een shotjes in, een gele beker voor Jonah en haarzelf, een roze voor Ramsey, gezien zijn plannen voor later op de avond. Kali tikte haar bekers tegen de andere aan. Het was haar niet ontgaan dat Jonah enkele lange seconden naar Ramsey keek.
          Met het eerste shotje nog nauwelijks genomen reikte haar hand alweer uit naar de volgende fles. Hoe sneller, hoe beter. Misschien dat ze er op een later moment spijt van zou krijgen, maar dat was nog geen probleem voor nu. Beide jongens leken makkelijk overtuigd.
          “Count me in.” Met een grijns hield Jonah zijn gele bekertje omhoog. Dat was al één ‘ja’.
          Kali kon haar vingers nog niet eens om de hals van de tequilafles wikkelen of Ramsey duwde haar hand weg. Het zou haar niet eens moeten verbazen dat hij degene wilde zijn die bepaalde wat hun volgende shotje zou zijn. Hij kon ook alsnog wel tequila shotjes voorstellen, met een arrogante grijns op zijn gezicht alsof het zijn eigen idee was. Het zou niet de eerste keer zijn. Not day, Satan. Ze reikte op nieuw haar hand uit om de fles te pakken toen Ramsey zowel de beker van haar als Jonah uit hun handen trok en deze op de grond tyfte. Zijn eigen roze bekertje volgde. Was al zijn gepraat over Eve slechts dat geweest, gewoon gepraat? Met hem kon je het nooit weten, met zijn wispelturige gedrag, al had ze daar zelf ook wel een handje van. Misschien was dat waarom ze goed met elkaar gingen – of juist niet. Haar gele beker werd vervangen door een groene. Haar wenkbrauwen gingen iets omhoog, niet goed wetende wat hiervan te maken. Haar vingers jeukten om de gele beker weer op te pakken, maar ze wist hoe ze waren en met het over een weer van de bekers konden ze zo een halfuur verder zijn. De gedachte waarom Ramsey zou willen dat ze een groene beker had drong ze naar de achtergrond.
          ”Dat lijkt me passender.” Zijn woorden gingen gepaard met een zacht kneepje in haar hand. Waarom deed hij nu ineens weer zo?
          ”Ah ja, je hebt gelijk. Groen kleurt veel beter bij mijn ogen, lief dat je eraan denkt.” Terwijl Ramsey de drankjes in schonk wisselde Kali een verwarde blik uit met Jonah. Ze wist zelf al niet wat ze hiervan moest maken, wat moest hij wel niet denken? Ze zou haast denken dat de demon een of andere drugs gesnoven had toen zij zichzelf aan het opfrissen was. Ramsey gaf hen een citroenpartje en wat zout op hun hand, ter voorbereiding op het shotje. Ze kon haar vinger er niet opleggen, hoe de spanning was omgeslagen in de afgelopen minuten, een compleet andere kant op. Met haar hoofd er niet helemaal bij en met haar andere drang ging ze er haast automatisch in mee. Geen tijd aan haarzelf geven om er over na te denken.
          ”Wat valt er te winnen vanavond? Als Halfie of ik je eruit drinken,” vroeg Ramsey. “En hierna is het wel tijd voor een bodyshot, toch?” Zijn typische grijns sierde zijn gezicht. Net was hij nog boos, nu wilde hij bodyshots doen. De blik op zijn gezicht was er eentje die ze maar al te goed kende en haar binnenste werd warm. Het ding was alleen dat hij normaal niet zo keek wanneer er een andere jongen bij was, laat staan eentje die een engel was. “Weet je nog hoe dat moet, Kal? Anders willen Jonah en ik het wel even voordoen?” Oh, hij zou absoluut beter moeten weten dan haar uitdagen. “Toch, Jonah?”
          ”Zeg maar wat jullie willen en ik bepaal wel of jullie het krijgen of niet.” Haar groene ogen waren strak op Ramsey’s gezicht gericht, waarna haar blik richting Jonah verplaatste. “Enige voorkeuren? En… Ik zou het niet erg vinden om jullie een bodyshot bij elkaar te zien doen,” merkte ze zonder enige schaamte op. “Of iets anders…” Haar blik gleed van de ene jongen naar de ander. “Ik zal straks wel even kijken of ik nog weet hoe het moet, anders moet een van jullie mijn geheugen maar even opfrissen.” Ze wist niet goed wat haar bezielde toen een willekeurige fles drank onder haar armen klemde – om te nemen na de tequila – en het zoutpotje in haar hand nam toen ze in een daad van impulsiviteit haar armen door die van de jongens stak en ze meetrok naar een wat afgelegener hoekje van de zaal. Haar hoofd kon niet meer rationaliseren of dit een goed of slecht idee was, maar haar lichaam voelde fijn tussen die van de beide jongens in. “Laten de shots maar rustig inleiden.” Ze wist of ze gek was of niet voor het voelen van de spanning tussen hun in, al kon het ook door Ramsey’s gedrag komen. Voor even bleven haar ogen op Jonah’s gezicht hangen, of hij er nog okay onder was, maar ze wist van hem dat hij zich niet wilde laten kennen. Zijzelf ook niet. En Ramsey niet. Kali maakte Ramsey’s hals nat, waarna ze wat zout op strooide op het kuiltje tussen zijn hals en nek. Met haar vingers duwde ze Jonah’s lippen van elkaar af en plaatste ze haar citroenpartje in zijn mond. Here goes nothing. Ze plaatste haar vrije hand op Ramsey’s borstkas. Zelfs met hakken aan moest ze nog iets op haar tenen staan. Haar ogen ontmoette die van hem. Haar gezicht ging richting zijn hals en tergend langzaam liet ze haar tong over het zout glijden. Stap 1, klaar. Kali maakte haarzelf los van de demon en gooide de tequila achterover. De alcohol brandde in haar keel. Stap 2, klaar. Haar aandacht verplaatste naar Jonah. Hij was nog iets langer dan Ramsey. Ze bracht haar lippen dicht bij de zijne en slot haar mond om het vruchtvlees van het citroenpartje. Stap 3, klaar. Haar hart ging als een gek te keer toen ze weer een stap naar achteren zette. Met fonkelede ogen keek ze op naar beide jongens. Een rusteloze energie had zich de baas van haar gemaakt en ze had moeite met stil blijven staan. “Dus, wie van jullie durft als volgende?” Afwachtend keek ze de jongens aan. “Ik heb misschien ook nog wel iets anders leuks voor later op de avond.”


    To the stars who listen — and the dreams that are answered


    Alyssa
    20 | Ray of sunshine | With Salem | at the party | Outfit


    ”Let kindness be the language of your heart."

          Tot haar grote opluchting had Salem haar niet lopen uitlachen na haar droge lift dansmove. Zijn reactie was zelfs aandoenlijk. Hij had het wel grappig gevonden maar gelukkig niet raar. Met een grote glimlach stapte hij op haar af. Het voelde als een perfect moment voor Aly om al haar moed bij elkaar te rapen en een kleine stap vooruit te nemen. "Wil je straks met wat serieuzere moves samen dansen?" had ze dan ook ietwat verlegen gevraagd waarna ze afwachtend op haar lip gebeten had. Onzeker over de reactie van haar beste vriend had Aly haar ogen kort door de ruimte laten glijden. Ze moest simpelweg even wegkijken. Ze kon de spanning die door haar lichaam gierde niet aan. Haar hart bonkte zowat uit haar borstkas. Haar ogen werden gevangen door die van Kali die haar vrolijk begroette. Tegelijkertijd voelde de brunette hoe Salem haar hand vastpakte. Ze werd warm van binnen. Wat gebeurde er? Ze kon zweren dat ze licht kon voelen hoe hij haar naar hem toe wilde trekken. Aly had dan ook lief maar snel terug gezwaaid naar haar vriendin. Ze verplaatste haar aandacht zo snel als ze kon weer terug naar Salem maar de jongen had haar hand langzaam losgelaten. Had ze iets fout gedaan? Met verborgen teleurstelling had ze toegekeken hoe Salem zijn houding veranderde. Hij had een hand door zijn haren gehaald, een grote slok van zijn te sterke cocktail genomen en toen in haar ogen best nonchalant geknikt. “Ja, tuurlijk wil ik later met je dansen.” had hij met haar voorstel ingestemd. Aan alles kon Aly zien dat haar beste vriend zich ongemakkelijk voelde.
    Wilde hij toch niet met haar dansen maar durfde hij dat niet te zeggen omdat hij bang was om haar te kwetsen? Het klopte niet.. alles wat er net gebeurde liet zien dat hij wel degelijk met haar de dansvloer op wilde. Had hij opeens beseft dat Aly helemaal niet zo leuk of spannend was zoals andere wel waren. Had hij uiteindelijk zoals Aly altijd vreesde toch het licht gezien. Het was ook allemaal te mooi om waar te zijn. Hoe had ze ooit zo stom kunnen zijn om te denken dat Salem haar leuk zou kunnen vinden. Gemene onzekere gedachtes over haarzelf verspreidde zich door haar hoofd. Ze beet even op de binnenkant van haar wang terwijl ze met alle kracht die ze in haar lichaam bezat de gedachtes weg probeerde te drukken. Het lukte niet. Salem beet op zijn lip terwijl zijn gezicht vol met twijfel stond. Hier kwam het. Hij ging toch zeggen dat hij niet wilde dansen. “Ik ben kamergenoten met Kali” De woorden verwarde Aly alleen maar meer. "O–Oke.." had ze vragend geantwoord. Aangezien de dame slecht nieuws verwachtte door de hele vibe die om de woorden heen hing zorgde het alleen maar voor nog meer onzekerheid. Vond hij Kali leuk? Ging hij dat zeggen? De twee personen in wie ze interesse had, die ze leuk vond en om wie ze gaf samen. Het zou haar maar weer gebeuren. Kali was echter wel spannender en intrigerender dan zijzelf was. Ze zou het begrijpen. “Hoe uh,” ging Salem onzeker door. “Wie zijn jouw kamergenoten eigenlijk?” Hoe gingen ze opeens over naar dit onderwerp? Aly snapte er de ballen van. Hij en Kali waren dus toch niets meer dan alleen kamergenoten? "Ja uhm– uh, ik deel een kamer met Sorin en Leya deelt een kamer met Elias.. het is een prima indeling!" had ze uiteindelijk nog steeds wat overvallen gezegd. Het was even stil gebleven. "Hey uhm–is er iets? Heb ik iets verkeerds gezegd of gedaan?" had ze uiteindelijk twijfelend gevraagd.


    "There is strength in your softness."

    [ bericht aangepast op 9 nov 2021 - 17:00 ]

    Elias




    Have you ever wanted to share more of yourself, but felt terrified?


    20 – The Halfblood - Outfit – With Zuze – At the food & drinks table – Yellow cup
    Iets zorgde ervoor dat hij haar protesterende reactie niet geloofde. Het kon komen door de ondeugende blik in haar ogen, of doordat hij haar langer dan vandaag kende. Eén ding was in ieder geval zeker: ze had echt wel een plan met de glowsticks. Dat ze haar idee nog niet vrij wilde geven toonde alleen maar aan dat het niet zomaar een idee was.
          “Gewoon, uh, meer armbandjes. Of een ketting.” Haar wijsvinger tikte kort tegen zijn hals wat vrijwel direct een tinteling opleverde die door zijn gehele hals trok. Het idee dat ze noemde was alleen vrij braafjes, niet wat hij had verwacht bij het zien van de blik in haar ogen.
          ''Armbandjes en een ketting, hmm?'' Met één opgetrokken wenkbrauw staarde hij haar aan, ''is dat alles?'' Hij weigerde te geloven dat dit het idee was dat gepaard ging met haar ondeugende blik. Ze was sowieso iets anders van plan.
          Haar blik dwaalde af naar iets in de achtergrond, alsof ze opzoek was naar iemand. Echter was er niemand in de menigte die contact met haar leek te hebben. Was ze opzoek naar een escape? Iemand die haar hier weg zou halen? Het idee alleen al liet hem slikken en zijn blik afwenden, maar was dit niet precies wat hij had gewild? Afstand? Hoezo voelde hij nu dan de drang om haar aandacht terug te trekken naar zichzelf en haar hier te houden –zowel mentaal als fysiek?
          Dat het onderwerp wat haar aandacht weer trok over een andere jongen ging moest hij maar voor lief nemen. Verbaasd had hij gevraagd hoe ze Don zover had gekregen, echter reageerde ze hierop alsof dat een vreemde vraag was. Dat prikkelde alleen maar zijn nieuwsgierigheid. Hóe had ze het voor elkaar gekregen en kennelijk ook nog eens moeiteloos?
          ''Omdat het normaal gesproken moeilijk is!'' Bracht hij er vol ongeloof tegenin. ''Ik dacht dat hij alleen maar uitging in de demonen realm.'' Maar ach wat wist hij nou van Donovan? Ze waren beiden niet echt praters over zichzelf waardoor de momenten waarop ze samen waren eerder gevuld was met stilte dan met woorden. Elias vond dat altijd wel prima zo. Tenminste niet iemand die van alles over hem te weten wilde komen. Het bracht een zekerheid met zich mee; om Don hing een stilte en hoefde hij niet op zijn hoede te zijn voor onverwachte vragen.
          “Ik zei alleen dat Las en Jouka het leuk zouden vinden als hij zou komen, dat is het eigenlijk… Hij wilde alleen geen glowsticks nemen.''
          ''Ahh, en ik dacht net dat je misschien een gave had om anderen te overtuigen,'' een speelse grijns verscheen weer rond zijn lippen, ''maar toch niet dus.'' In afwachting van haar reactie, nam hij haar in zich op, van de manier waarop haar haren golven tot het bloemenjurkje wat haar lichaam alleen maar positief accentueerde. Hij had het al eerder toegegeven maar ze zag er echt fantastisch uit. Zijn blik eindigde bij haar ogen waarna hij zijn bekertje naar zijn lippen bracht en het laatste beetje drinken opdronk.
          Toen Zuze hem vroeg met wie hij op het feestje was gaf hij eerlijk toe dat hij hier alleen gekomen was en wel iemand zou vinden die hij kon lastigvallen. Tot zijn eigen, maar ook Zuze's verbazing aan haar blos te zien, vertelde ze hem dat hij nooit iemand zou lastigvallen. De opmerking deed het bloed naar zijn wangen stijgen. Complimenten ontvangen was nooit echt zijn sterkste eigenschap geweest, ze zorgden er altijd voor dat hij niet wist wat hij moest zeggen en dit compliment was daar geen uitzondering op. Met zijn handen verscholen in zijn broekzakken en zijn blik op de grond gericht, verscheen er een steeds breder wordende glimlach op zijn gezicht.
          Hij moest alleen niet té soft worden in haar bijzijn. Na het schrapen van zijn keel stelde hij haar een nieuwe vraag, ditmaal over de kamerindeling wat toch al het gesprek van de dag was.
          ”Met Donnie dus, en Elijah en Zib. Dus dat is gezellig! Ik deel de kamer zelf met Don. Ik moet wel mijn plantjes en lichtjes beperkt houden tot mijn kant van de kamer, maar ik ga ze denk ik beetje bij beetje een klein stukje verplaatsen waardoor ze ook op zijn stuk komen, misschien heeft hij dat wel niet door.” Het deed hem denken aan haar vorige kamer, ondanks dat er meer Volitares op die kamer sliepen, viel het gedeelte van Zuze niet te missen dankzij de velen tierlantijntjes.
          ''Ach wat gaat hij ertegen doen?'' Zei hij al schouderophalend. ''Gewoon neerzetten.''
          “Zit jij met mensen waarbij je je prettig voelt?” Hij dacht even terug aan de ongemakkelijkheid van eerder die dag. Nu de kamers echter verdeeld waren keek hij met een positievere blik naar de kamerindeling. Echt prettig was het niet, maar het was ook geen grote ramp meer.
          ''Ik zit met Sorin, Alyssa, en Leya. Op zich wel oké dus. Ik deel de kamer met Leya dus dat valt wel te overleven.''
          “En heb je een leuke mentor?” Daar moest hij even over na denken. Erg lang stilstaan bij het kiezen van voorkeursmentoren had hij dan ook niet gedaan. Het kon hem niet enorm veel schelen wie zijn mentor was als diegene hem maar zijn dingetje liet doen. Demonen kregen dan ook wat meer zijn voorkeur dan engelen.
          ''Ik heb Kenna, maar ik heb haar nog niet gesproken. Tot nu toe nog geen spijt gehad van mijn keuze. En jij?''


    Adventurer at heart, but oh how she loved to be home


    LUCA

    The Truthfull one
    The New White King
    ♔ With Flo ♔ At the Party




    Mijn wangen kleurden lichtelijk rood, nadat Florence -mijn ex- een kus op mijn kaak geplant had. Of het was omdat ik ergens wel terugverlangde naar wat we hadden, of dat haar 'Bella Donna' kiss een waarschuwende brandwonde naliet kon ik niet bepalen. Het hartzeer dat de blondine me bezorgd had had lang nagezinderd, maar nu had ik het een plekje kunnen geven, haar woorden dat ik alles bij haar kwijt kon waren een geruststelling geweest. Desondanks de plotse breuk had ik veel bij Florence kunnen rondhangen en praten, toch had ze me niet helemaal toegelaten in haar hart. Wel konden we veel plezier beleven -ahum-, maar dat was niet de reden waarom ik haar graag had gezien.‘Ik was vergeten hoe lief je bent,’ lachte de blondine me toe, waardoor ik breed glimlachte. "Werkelijk? Hoe kun je mij nog vergeten?" plaagde ik haar geamuseerd. Ik had na het knuffelen mijn arm losjes rond haar gehangen, vragend met welk drankje ik haar kon blij maken. Het antwoord was vrij simpel 'Doe maar wat sterks'. Ik knikte gniffelend, waarna ik haar nog één gunst vroeg. Op z'n minst één dansje, we waren op een feestje , dan moest je toch op z'n minst één keer op de dansvloer staan -sober of niet-
    Ik liet mijn arm weer van Flo afzakken, waarna ik enkele passen verder nam naar de dranktafel toe, waar ik één van haar favoriete drankjes in elkaar knutselde , althans zover ik me kon herinneren hield ze er toch van. Met een goed gevuld bekertje kwam ik terug waarna ik haar met een klein knipoogje het drankje aanbood. "There you go." Of ik bewust met haar aan het flirten was? Nee eigenlijk ha dik het vrij ontschuldig bedoeld- Flo had me al eens afgewezen, dus opzoek naar een mogelijks tweede heartbreak van de dame was ik niet. Maar het was iets met Flo, waardoor je automatisch je charmes wilde bovenhalen.
    "Ik hoop dat het sterke drankje niet is om mijn dasje te gaan omzeilen?" grijnsde ik haar speels toe, waarna ik een slok van mijn eigen bekertje nam.De muziek kveranderde op dat moment toch ook wel in een geweldige dansplaat, dus met een fonkeling in mijn blauwe kijkers stak ik mijn hand naar haar uit, in de hoop dat ze zich aan haar woord zou gaan houden.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH



    JONAH♚ ▪
    24 | The Fallen King | Outfit | With Kali & Ramsey at the glowstick stand | Green cup

    ▪ ♚      Ondanks dat hij Ramsey's commentaar langs zich liet gaan – al kwamen de woorden wel degelijk binnen – had hij wel moeite met de steeds breder wordende grijns op zijn gezicht. Jonah was er maar al te bewust van dat zijn gehele hand gegrepen zou worden als hij ook maar een vinger uitstak. Daarom probeerde hij de woorden zoveel mogelijk te negeren. Lastig was het wel. Gelukkig wist [/b]Kali[/b] de aandacht te trekken doormiddel van een sneer naar de demoon waarna haar hand zich verstrengelde in die van hem, maar ook in die van Ramsey. Haar plan werd pas duidelijk toen ze hen uitdaagde met shotjes drinken. Niet veel later stonden ze bij de dranktafel en zat het eerste shotje van de avond erin. Eén ding was zeker: er zouden er nog veel meer gaan volgen.
          De volgende werd zelfs al voorgesteld alleen nam deze keer Ramsey het roer over. In één snelle beweging griste hij de gele bekers uit hun handen en smeet ze op de grond, zijn eigen ook inbegrepen. Al fronsend staarde Jonah naar de bekertjes op de grond. Waar sloeg dat nou op? Ramsey was echter nog niet klaar. De twee gele bekers werden vervangen door groene bekers. It's complicated. Jonah was er vrij zeker van dat zijn relatiestatus allesbehalve complicated was. Hij bevond zich vrij zeker in de single categorie, iets waar hij overigens niet al te veel moeite mee had. Het begon wel steeds meer te kriebelen; een relatie was toch anders dan one night stands – hoe leuk die ook mochten zijn. De conclusie bleef in ieder geval dat geel veel beter bij hem pastte, maar hij vermoedde dan ook niet dat de beker verwisseling per se voor hem bedoeld was; eerder voor Kali. Nóg een nieuwe beker pakken leek hem echter wat overbodig. Vanavond zou hij dus door het leven gaan met een groen bekertje, puur omdat Ramsey dat kennelijk wenste.
          ”Ah ja, je hebt gelijk. Groen kleurt veel beter bij mijn ogen, lief dat je eraan denkt.” Vuurde Kali op Ramsey af. Er ontsnapte een klein lachje vanaf zijn kant waarna hun blikken elkaar even kruisten. Ze bleef toch wel een van de beteren in comebacks. Echter zag ze er net zo verbaasd uit als hij zich voelde. Jonah haalde kort zijn schouders op. Als Kali al niet wist wat er gaande was dan kon hij enkel afwachten. Ondertussen had Ramsey de tequila ingeschonken en de citroenpartjes en het zout uitgedeeld. Tijd voor shot nummer 2.
          ]''Wat valt er te winnen vanavond? Als Halfie of ik je eruit drinken.” Vroeg Ramsey. De benaming ‘halfie’ zorgde ervoor dat Jonah zichtbaar geïrriteerd met zijn ogen rolde. Misschien moest hij de jonge maar een tik geven met zijn verwondde vleugel – al had hij daar helemaal de kracht niet voor. Hij was niet half, enkel beschadigd. “En hierna is het wel tijd voor een bodyshot, toch?” En zodoende stond ook nummer 3 op de planning. Dat zou al meer tijd zijn dan hij ooit had gespendeerd met Ramsey. ''Weet je nog hoe het moet, Kal? Anders willen Jonah en ik het wel even voordoen? Toch Jonah?[/b].'' Vervolgde Ramsey. Het was maar goed dat Jonah geen slok drinken had genomen, anders had hij het ofwel uitgespuugd of zich erin verslikt. Geen haar op zijn hoofd dacht eraan om bodyshots met Ramsey te gaan doen. Daar had hij véél meer shots voor nodig. Zoveel dat hij gegarandeerd de volgende dag er niets meer van kon herinneren.
          Toch triggerde iets in de glimlach van Ramsey hem. Hij was puur aan het stoken en kwam er keer op keer mee weg. Eens zien hoever de jongen daadwerkelijk van plan was te gaan.
          ''Hmm, Kali kan het nog wel hoor, dat weet ik uit ervaring.'' Zijn blik vond eerst die van Ramsey waarna het zich verplaatste naar Kali, gevolg door een knipoog. ''Maar als jij liever nog wilt oefenen...'' Vervolgde hij weer terugkijkend naar Ramsey. Naar mate het gesprek vorderde steeg zijn hartslag. Bij Kali leek elke vorm van een comeback zo gemakkelijk te gaan, of zou zij zich ook zo voelen?
          ”Zeg maar wat jullie willen en ik bepaal wel of jullie het krijgen of niet.” Zou Ramsey naar zijn kamer sturen een optie zijn? Kali's ogen ontmoette opnieuw de zijne, deze keer met een blik die hij eigenlijk alleen rond het einde van feestjes was tegengekomen. Feestjes die gezamenlijk eindigden. “Enige voorkeuren? En… Ik zou het niet erg vinden om jullie een bodyshot bij elkaar te zien doen.”
          Fuck, no. Dat was niet het plan.
          ''Of iets anders...''
          En dat al helemaal niet.
          “Ik zal straks wel even kijken of ik nog weet hoe het moet, anders moet een van jullie mijn geheugen maar even opfrissen.” Kijk dat was weer geen probleem. De opmerking zorgde er in ieder geval voor dat zijn wangen lichtelijk kleurden. Hij slikte even, maar wist niets uit te brengen.
          Een extra fles werd gepakt waarna Kali opnieuw haar arm door de zijne – en die van Ramsey – stak. Voor de tweede keer die avond trok ze hen ergens mee naar toe; deze keer naar een afgelegen hoekje. De sfeer was omgeslagen in iets … anders. Jonah vroeg zich af of de andere twee dit al veel eerder door hadden gehad, aangezien hij de enige leek te zijn die verbouwereerd was. Zijn hartslag steeg nog meer waar zou dit toe gaan leiden? Met Kali was alles tenminste bekend terrein, zij hadden al eens eerder body shots gedaan en ook het bed delen was niet iets nieuws. Maar met Ramsey daarentegen. Eerlijk gezegd wist hij ook niet zo hel goed wat hij daarvan vond. Hij haatte hem, deed dat met elke cel in zijn lichaam, maar de spanning die er hing tussen het drietal viel niet helemaal te ontkennen.
          ''Laten de shots maar rustig inleiden.'' Ging er iemand afhaken? Een deel van hem hoopte van wel en een ander deel juist niet. De tweestrijd leverde wat verwarring op, maar hij had zich voorgenomen om niet de eerste persoon te zijn die ging afhaken. Iets vertelde hem echter dat de anderen hetzelfde voornemen hadden.
          Kali begon als eerste, maar niet voordat ze zwijgend had gecontroleerd of hij er okay mee was. Met zijn ogen volgde hij haar bewegingen toen ze het zout strooide op Ramsey's hals en het citroenpartje tussen zijn eigen lippen plaatste. Vervolgens keerde ze terug naar Ramsey en liet ze haar tong over zijn huid glijden. De beweging zo langzaam dat het zelfs Jonah zijn adem deed stoppen en toen moest ze nog bij hem komen. Vervolgens werd de tequila achterovergeslagen en kwam ze zijn kant op. Kon ze zijn hartslag horen? Het voelde in ieder geval alsof zijn hart elk moment kon exploderen en het werd alleen maar heftiger toen ze de afstand tussen hen overbrugde. Haar lippen waren voor even enkele millimeters verwijderd van de zijne om het citroenpartje over te nemen. Pas toen ze een stap naar achteren zette kon hij weer helder denken.
          “Dus, wie van jullie durft als volgende?” Durven was een groot woord. Durfde hij dit te doen met Ramsey? Nee, eigenlijk niet. Tegelijkertijd hunkerde hij naar een herbelevenis van de spanning alsof het zuurstof was. Als eerste gaan betekende dat het achter de rug was, dat hij niet de quitter was. Met dat en het andere leuks waar Kali het over had gehad in gedachten stapte hij naar voren, Ramsey scherp in de gaten houdend voor het geval de jongen het er toch niet mee eens zou zijn. Jonah zat er niet op te wachten om de avond te eindigen in de ziekenzaal. Voor Ramsey kwam hij tot stilstand. Denk aan iemand anders. Voorzichtig bracht hij zijn hand omhoog richting de kraag van de demoon een lichte trilling in zijn hand verraadde de zenuwen die door zijn lijf gierden. Hij trok de hals van zijn shirt wat opzij om zijn sleutelbeen bloot te leggen. Vervolgens maakte hij de plek nat en strooide hij er wat zout op, waarna hij zich naar Kali draaide, haar lippen zachtjes van elkaar afduwde en het citroenpartje plaatste. Hij haalde diep adem. Here we go. Hij draaide zich weer terug naar Ramsey en probeerde zo hard mogelijk elk ander persoon met wie hij ooit body shots had gedaan voor zich te zien terwijl hij zich voorover boog richting het sleutelbeen van Ramsey. Vervolgens liet hij zijn tong over het zout glijden. Toen dat eenmaal gedaan was stapte hij achteruit, waarbij zijn blik even kruiste met die van Ramsey, wat de illusie van een ander verbrak. Maar het maakte niet uit, want het was al gebeurd en eigenlijk was het niet eens zo heel erg. Hij deed een stap naar achter en gooide de tequila achterover. Met een brandende keel richtte hij zich tot Kali. Hij moest zich iets vooroverbuigen om met zijn mand het citroenpartje over te kunnen nemen en zodoende de laatste stap te voltooien.
          Als verdoofd stapte hij weer achteruit, zijn blik zich verplaatsend van Kali naar Ramsey. ''Jouw beurt.''


    Adventurer at heart, but oh how she loved to be home



    ELIJAH

    Cracked Ink 🌣 At the first bedroom 🌣 With Zib 🌣 Outfit



    Bij mijn waarschuwende woorden over de ‘Jarige Job’ hield Zib ietswat verschrikt een hand voor haar mond, gevold door de woorden . “Ow ja, want drie keer is de duivel verzoeken. . . en dat kunnen we niet hebben,” iets wat me zacht deed lachen, het was de onschuldige fluistertoon terwijl ze hem letterlijk de duivel noemde dat ik zeer amusant vond. Vervolgens kwam ze naast me neer ploffen, een beetje vechtend met de handdoektulband die tevergeeft uit elkaar vouwde. Ik vertelde Zib dat ik heel graag mee gaan sterrenkijken met haar, maar alleen als we er een goed kopje thee mee zouden drinken. Mijn voorwaarde had haar even met grote ogen naar me laten kijken, alvorens ze opgelucht adem haalde. Ik gniffelde, misschien had ik plagend er een grote voorwaarde aan moeten vasthangen, maar dat wilde ik arme Zib niet aandoen.
    Voor een krotmoment was ik even vergeten dat Zibiah niet zo van het lichaamscontact was, waardoor ik mijn uitgestoken arm weer wat had laten zakken. Erg vond ik het niet, ik wilde haar niet uit haar comfortzone halen dus gewoon naast elkaar wandelen kon ook zeker prima, al zag ik de twijfel in Zib’s ogen toen ze langzaam opstond van de bank. Haar hand strekte ze langzaam naar me uit, waardoor ik mijn hoofd licht vragend naar haar kantelde. Een soort ‘Je hoeft niet als je niet wilt ‘ zonder woorden eraan vuil te maken, al spraken haar blauwe ogen ook zonder woorden. Exact vertalen kon ik het niet, maar het leek alsof ze toestemming vroeg voor mijn hand, iets waarbij ik een ineenstemmend voorzichtig knikje voor gaf.
    Zibs handen waren wat koel in mijn handen, erg zacht en zeker niet ontprettig. Mijn vingers vouwden zich voorzichtig in haar handen, los zodat ze zich niet gevangen hoefde te voelen. “Dat klinkt inderdaad heerlijk,” fluisterde ze als antwoord op de thee blend die ik in gedachten had, ik glimlachte naar haar even niet wetend wat te zeggen. De lichte blos op haar wangen was erg schattig en even nam Zib een twijfelende stap richting de deur. “Dus dan maken we een tussenstop in de keuken. Ze zullen daar vast wel een thermosfles hebben staan.” Begon ze bedenkelijk, waarna ze uit het niets mijn hand weer los liet en de kamer uit verdween. Een beetje van mijn melk knipperde ik , nog niet meteen beseffend wat er net gebeurd was. Had ik iets misdaan? “Zib?” vroeg ik voorzichtig, terwijl ik enkele stappen deed naar de deur waarachter de blondine verdwenen was. Ik wilde me net gaan excuseren als ik iets verkeerd had gedaan, of Zib kwam al weer voorbij de hoek met een gigantisch opgerold deken onder haar arm. Ik knipperde even en stammerde iets toen ze haar hand weer zonder enig probleem in de mijne liet glijden. “Okay — nu kunnen we gaan,” glimlachte Zib me toe waardoor een opgelucht/ietswat verward lachje over mijn lippen rolde. “Okay.” Sprak ik de opkomende blosjes op mijn wangen negerend waarna ik met Zib mee de kamer uit wandelde. “Goed dat je nog aan een deken dacht, ik eh was even bang dat je zonder mij al naar buiten gehold was.” Sprak ik na een kleine stilte terwijl we onze weg baande naar de keukens. “ Denk je dat de sterren vanavond veel te vertellen hebben?” vroeg ik Zibiah Oprecht nieuwsgierig. Ik ging graag sterren kijken, even je gedachten tot rust laten komen terwijl je toekeek wat de sterren allemaal tekenden in de lucht. Soms dacht ik ook even dat de sterren naar mijn verhalen wilden luisteren, dat ze één van de weinige waren die ook oprecht geïntereseerd waren.
    Eens bij de keukens aangekomen hadden we geluk, alles was nog toehankelijk en ook een thermos was gemakkelijk te vinden. Voorzichtig liet ik Zibs hand los en opende de kast met de gedroogde kruiden, waar ik alvast zocht naar Hibiscus, de gedroogde frambozen en de spearmint. Tevreden legde ik de metalen cannen op het aanrecht en opende de can van de rode bloemen, waardoor ik het niet kon laten om even te snuffelen aan de aroma’s. “Oh heerlijk, moet je eens ruiken.” Zei ik met een glimlachje, waarna ik het blik aan Zib overhandigde.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    DONOVAN
    I stopped fighting my inner demons, we're on the same side now
    23 • the mysterious one • with eve • at feestzaal

          De frons op Evelynn haar gezicht vertelde hem genoeg. Ze was met stomheid geslagen. De vragen hoe en wat zouden nu wel door haar hoofd spoken. Even bleef het stil, terwijl haar ogen hem nog steeds ongelovig aanstaarde, waarna ze zuchtte en haar ogen ten hemel sloeg. Ze schudde met haar hoofd en een lichte grijns sierde haar lippen. ‘Thanks voor de heads up.’ Onverschillig haalde hij zijn schouders op. ‘Anytime.’ Tijdens hun gezamenlijke lessen scheikunde had Donovan het een en ander opgevangen. Het waren stuk voor stuk verhalen die waarschijnlijk niet voor zijn oren bestemd waren. Al luisterde hij graag naar Evelynn haar verhalen. Ze was een goede verteller.
          De fles wodka werd terug op de tafel gezet, waarna haar ogen die van Donovan opzochten. ‘Je hebt goede oren,’ concludeerde ze, haar blik was onderzoekend. ‘Volgens mij hoor je heel veel dingen die niet voor jou bedoeld zijn.’
    ‘Je leert meer door te luisteren, dan door te spreken.’ Antwoordde Donovan alleen maar. Het was waar. Hij kende meer verhalen dan dat hij wou toegeven. Verhalen die inderdaad niet voor hem bedoeld waren. Zo wist hij bijvoorbeeld ongevraagd meer over Evelynn haar seksleven dan dat hij lief had.
          Vervolgens hervatte de redhead het spel weer. Even dacht ze na. ‘Hmmm never have i everiemand gepest.’ Deze vraag had Donovan aan kunnen zien komen. Het was algemeen bekend dat hij vroeger Ramsey’s vuile klusjes opknapte. Het pesten van anderen behoorde daar ook tot. Het was niet iets waar hij trots op was, maar schamen deed hij zich niet. Hij nam een flinke slok wodka en speelde even met de fles in zijn handen. Dit duurde hem te lang, zo werd hij nooit dronken. Zijn oog viel op de beerpong tafel aan de andere kant van de ruimte. De groep die er zojuist omheen had gestaan had hun aandacht verplaatst naar de dansvloer, waardoor de tafel nu onbemand was. ‘Zullen we?’ Knikte hij naar de tafel, waarna hij Evelynn verwachtingsvol aankeek. Nadat ze had ingestemd greep hij haar pols vast en loosde haar veilig door de feestende mensenmenigte naar de andere kant van de ruimte.

    "Throw me to the wolves and I'll return leading the pack"

    [ bericht aangepast op 15 nov 2021 - 14:20 ]


    someone out there feels better because you exist

    FLORENCE
    She is a saint with the lips of a sinner and an angel with a devilish kiss
    19 • queen of hearts • outfit • with luca • at the party

    "In trying to avoid one sin, I've committed another"
          ‘Werkelijk? Hoe kun je mij nog vergeten?’ Plaagde Luca haar, terwijl een brede glimlach zijn gezicht sierde. ‘Erg he, ik maak het met je goed!’ Grinnikte Florence. Luca had haar vervolgens een knuffel gegeven, waarna hij zijn arm losjes rond haar schouders had laten hangen. Op de vraag met welk drankje hij haar kon verblijde had ze hem gevraagd om iets sterks. Ze snakte naar een goede borrel en iets zei haar dat ze het nodig zou hebben deze avond heelhuids door te kunnen komen. Haar ex had gegniffeld en alvorens hij de drankjes ging halen haar om een gunst gevraagd. Of ze op zijn minst één dansje met hem wou wagen. Hij gooide er zelfs een kleine dans move erachter aan om haar te overtuigen. Grinnikend had ze geantwoord dat ze nu wel hoge verwachtingen had, waarna een speelse knipoog volgde. Natuurlijk wou ze een dansje met hem doen.
          De warmte afkomstig vanLuca zijn lichaam verdween toen hij zijn arm van haar schouders liet glijden. Hij baande zich een weg naar de dranktafel en kwam met een goed gevulde beker terug. ‘There you go.’ Met een kleine knipoog overhandigde hij haar het drankje, die ze dankbaar aanpakte. ‘Dank je wel!’ Ze hief het bekertje en tikte deze tegen het zijne aan. ‘Cheers.’ Waarna ze een slokje nam. De smaak van haar lievelingsdrankje vulde haar mond. ‘Je herinnerde het je nog,’ bracht ze verbaasd uit, terwijl ze naar Luca opkeek. Deze actie leverde hem sowieso punten op.
          ’Ik hoop dat het sterke drankje niet is om mijn dansje te gaan omzeilen?’ Grijnsde Luca vervolgens speels, waarna hij een slokje van zijn eigen beker nam. ‘Nee, nee,’ lachte Florence. ‘Ik zou niet durven!’
          De muziek veranderde en een ander nummer vulde de ruimte. Uitnodigend stak Luca zijn hand naar haar uit. De fonkeling in zijn blauwe ogen waren Florence niet ontgaan. Snel sloeg ze het drankje achterover en liet het lege bekertje op een van de statafels achter, waarna ze haar hand in die van hem legde. ‘Laat maar zien wat je kan, dan.’ Moedigde ze hem lachend aan. Haar stem klonk ietwat flirterig.


    someone out there feels better because you exist

          ℟𝕒𝕞𝕤𝕖𝕪      
    I'm crazy, but you like that, I bite back
    Volitare •  20 years old •  The Troublemaker • the party •  w. Kali & Jonah
    plain white t • black jeans • silver necklace ♆


    Samen met Kali en Jonah stond Ramsey in de feestzaal. Ergens wilde hij weglopen, maar zijn nieuwsgierigheid won het van de afkeer die hij voelde tegenover de halfgevleugelde jongen waarmee hij Kali haar aandacht moest delen. Ze had voorgesteld shotjes te doen, iets wat hij niet kon afslaan aangezien Ramsey sterk de drang voelde om zijn kop eraf te schroeven na hun drama in Humanitas. Hun hele relatie was op de schop gegaan en hij had geen idee waar ze nu stonden. Hij had ook geen idee waar Eve was, maar wist dat de tijd begon te dringen dat hij haar sprak. Zij had voor hem gekozen en hij wilde hetzelfde doen, maar de huidige situatie zorgde ervoor dat die plannen werden uitgesteld.
          Ramsey vroeg wat de winnaar van de shot-wedstrijd kreeg en zag hoe Jonah zijn ogen rolde bij het horen van zijn bijnaam ‘halfie’.
    “Hmm, Kali kan het nog wel hoor, dat weet ik uit ervaring.” kaatste hij terug. De twee jongens keken elkaar gevaarlijk aan. Het had Ramsey nooit lekker gezeten dat Kali rotzooide met de former King of the Nerds, maar ze hadden het er nog nooit zo uitdrukkelijk over gehad. Ramsey beet zijn kaken stevig op elkaar en hield zijn blik op Jonah gericht. Jonah daarentegen verplaatste zijn blik naar Kali en knipoogde naar haar. Ramsey zijn maag draaide zich om.
    “Maar als jij liever nog wilt oefenen...” deed Jonah er nog een schepje bovenop.
    Ramsey kookte van binnen, maar hij wilde zichzelf niet laten kennen. “Zeg nou niet dat je niet met mij wilt oefenen Halfie, we hebben het net zo gezellig.” Ramsey sloeg Jonah gemoedelijk op zijn schouder, al dan niet iets harder dan noodzakelijk.
          ”Zeg maar wat jullie willen en ik bepaal wel of jullie het krijgen of niet.” Kali haar groene ogen vonden Ramsey. Die had hij al eerder gehoord. No way dat hij daar op in zou gaan. Deze keer mocht Kal als eerste op de proppen komen met hoe ze zich voelde. Ramsey had zich al kwetsbaar genoeg opgesteld vanavond.
    “Enige voorkeuren? En… Ik zou het niet erg vinden om jullie een bodyshot bij elkaar te zien doen,” ging het meisje verder en dit keer keek ze Jonah aan. “Of iets anders…” Haar blik gleed terug naar Ramsey. Bedoelde ze nu wat hij dacht dat ze bedoelde? “Ik zal straks wel even kijken of ik nog weet hoe het moet, anders moet een van jullie mijn geheugen maar even opfrissen.”
    Ramsey zijn hart klopte snel in zijn borst. Zijn ogen schoten van Kali naar Jonah. Zo te zien was hij niet de enige die lichtelijk in verlegenheid werd gebracht door de brunette haar opmerkingen; Jonah zijn wangen kleurden licht op. Beide jongens zeiden niets. Deze setting en samenstelling was zo unlikely dat het Ramsey moeite kostte om zijn gameplan te bedenken.
          Blijkbaar was Kali nog niet klaar met haar plannetjes voor de avond. De donkerharige demon had zowel Jonah als Ramsey mee getrokken de duisternis in. Ramsey had geen idee wat er komen ging en zijn hart klopte nog altijd sneller dan gewoonlijk. Was dit Kal haar stiekeme fantasietje? Een avond met Jonah en hijzelf. Het zou hem niets verbazen. Ramsey voelde niets behalve afkeer voor Jonah, maar iets aan de huidige omstandigheden zorgden ervoor dat hij bleef staan. Ondanks dat Jonah alles behalve zijn type was, was de spanning die er in de lucht hing tussen hen drie intrigerend.
    “Laten we de shots maar rustig inleiden.” zei Kali. De volgende momenten leken sneller te gaan dan de rest van de avond. Kali bracht zout aan in Ramsey zijn nek en een citroen partje tussen Jonah zijn lippen. Haar hand vond Ramsey zijn borst. Zou ze kunnen voelen hoe zijn hart te keer ging? Ze keken elkaar aan, Ramsey wachtte verwachtingsvol af wat haar volgende stap ging zijn. Kali haar tong gleed langs Ramsey zijn nek en hij bracht zijn hoofd genietend naar achteren. Hun contact werd sneller verbroken dan Ramsey had gewild. Hij keek op en zag hoe Kali haar shotje achterover gooide en vervolgens richting Jonah bewoog. Instinctief wilde Ramsey Kali bij Jonah wegduwen, maar hij bleef staan. Kali haar lippen raakten die van Jonah nog net niet, maar het effect was hetzelfde. Rams voelde hoe hij haar zelf wilde zoenen, nog een keer, maar dat kon niet. Niet na wat er allemaal in Humanitas was voorgevallen.
          Kali keek op, haar ogen fonkelden. “Dus, wie van jullie durft als volgende?” vroeg ze geamuseerd. “Ik heb misschien ook nog wel iets anders leuks voor later op de avond.”
    Ramsey werd gek. Wat was in godsnaam haar plan? Waarom kon Kal niet gewoon voor één keer duidelijk zijn. Eigenlijk moest hij weglopen. Weg van dit showtje. Maar hij kon het niet. Hij was te nieuwsgierig en hunkerde ernaar om de spanning nog verder op te voeren. Het was verslavend.
    Nog voordat Ramsey initiatief kon nemen deed Jonah een stap in zijn richting. Automatisch deed Ramsey een kleine stap naar achteren, maar kwam toen toch tot stilstand. Hij wilde geen pussy lijken. De blonde jongen stond vlak voor hem. Ramsey zijn ogen waren groot. Wat was Jonah van plan? Verstijfd bleef Ramsey staan, terwijl Jonah zijn kraag opzij bracht en zout legde in zijn hals. Holy shit, ging Jonah zijn nek likken? Hij kon niets doen of uitbrengen. Ook niet toen Jonah met zijn tengels aan Kali haar lippen kwam. Waar de minuten net voorbij leken te vliegen, bewoog alles nu juist langzamer. Jonah richtte zich opnieuw tot Ramsey. Hij hield zijn adem in. De jongen boog voorover, Ramsey voelde zijn tong over zijn nek glijden. Dit was het meest absurde wat hij ooit met een gast had gedaan. Het enige lichamelijke contact dat hij ooit had met gasten waren de snelle knuffels die hij wel eens aan Donovan gaf. Jonah die zijn hals likte oversteeg alles. Het erge was dat het nog niet eens zo vervelend aanvoelde. Tot het moment dan dat Jonah een stap naar achteren deed en hun blikken elkaar kruisten. Ramsey keek nogal onpasselijk naar Jonah; dit was niet normaal en beter wist Jonah dat. De jongen adte zijn tequila en wendde zich tot Kali. Die twee hun lippen kwamen opnieuw gevaarlijk dicht bij elkaar en Ramsey haatte het om dit te moeten aanschouwen.
          Het duurde veel te lang voordat Jonah de afstand tussen Kali en hem vergrootte. Hij was hem zo erg aan het uitdagen.
    'Jouw beurt.'' zei Jonah.
    Het was zijn beurt.
    Fuck.
    Hij moest er wel nóg een schepje boven op doen. Anders zou hij zijn reputatie geen eer aan doen. Maar het feit bleef dat hij Kali niet kon kussen. Niet alleen doordat haar afwijzing nog te vers was, maar ook door Eve haar aanwezigheid. Dat wilde hij de roodharige demon niet aan doen. Kali likken was echter ook geen optie. Dat had hij zo vaak gedaan, dat het een pussymove zou zijn. Er zat maar één ding op. Ramsey kon maar één ding doen om zijn gesprekspartners af te troeven. Snel keek om over zijn schouder, maar Eve was nergens te bekennen. Hij strooide wat zout op zijn hand, likte het eraf, gooide zijn tequila shot achterover en beet in de citroen. Here goes nothing.
          Ramsey pakte Kali haar hand vast en trok haar naar hem toe.
    “Is dit wat je wilde zien?” Vroeg hij uitdagend in haar oor.
    Met Kali dicht tegen hem aan stapte hij op Jonah af. Zijn vrije hand gleed om Jonah zijn middel heen en hij duwde zichzelf tegen de jongen aan. Voor de zoveelste keer die avond kruisten de jongens hun ogen elkaar. De alcohol brandde in Ramsey zijn keel, zijn hart klopte op een nood tempo en hij wist dat hij het nu moest doen. Langzaam bracht hij zijn lippen richting die van Jonah toe. Het moment dat Ramsey zijn lippen die van Jonah raakten leek zijn hoofd te ontploffen. Ramsey zijn hand gleed van Jonah zijn rug naar de jongen zijn blonde krullen. Het was absurd om iemand te zoenen met zulk kort haar. Het voelde vreemd en onbekend. Terwijl hij in Kali haar hand kneep zoende hij Jonah gepassioneerd. Tong en al. Als je het doet, doe het dan ook goed. De zoen duurde langer dan nodig was, maar opnieuw; Ramsey wilde zich niet laten kennen. Na een uitgebreide zoen liet hij Jonah los. Het moment dat hun contact werd verbroken leken ook zijn lippen te branden. Ramsey zijn blik gleed naar Kali toe. “Heb je genoeg gezien om een paar maandjes te fantaseren?”


    SALEM
    True love is always worth the risk
    Volitare • 24 years old • Prince Charming • at the party • yellow cup • W. Alyssa

    Salem had haar willen zoenen. Hij had haar hand al vast en stond op het punt om zijn beste vriendin te zoenen. Maar bij het zien van de blik in Aly haar ogen toen ze naar Kali zwaaide, was dat idee van de baan. Salem liet Alyssa los. Zijn hele humeur sloeg om. Hij had gedacht dat er iets was tussen hen, maar het was een illusie geweest.
    “Ja, tuurlijk wil ik later met je dansen.” stemde hij in met Aly haar voorstel. Salem deed zijn uiterste best om zijn stem optimistisch te houden, maar de ongemakkelijkheid die hij voelde was duidelijk hoorbaar. Tot overmaat van ramp voegde hij er ook nog eens aan toe dat Kali en hij kamergenoten waren, alsof dat ook maar enigszins relevant was op dit moment. Met zijn ogen vol twijfels beet Salem op zijn lip.
    "O–Oke.." was Alyssa haar reactie. Hij had het verknald. Het was bevestigd.
    “Hoe uh,” ging Salem onzeker verder. “Wie zijn jouw kamergenoten eigenlijk?”
    De gezellige sfeer die net tussen hen hing was in rook opgegaan en dat was allemaal Salem zijn eigen schuld. Hij had nooit moeten denken dat er iets meer speelde tussen Aly en hem dan alleen vriendschap. Hij zag weer eens dingen die er niet waren.
    "Ja uhm– uh, ik deel een kamer met Sorin en Leya deelt een kamer met Elias.. het is een prima indeling!" beantwoordde de brunette zijn vraag.
          Het bleef even stil.
    "Hey uhm–is er iets? Heb ik iets verkeerds gezegd of gedaan?" vroeg Alyssa vervolgens twijfelend.
    Nu kwam het erop aan. Ging Salem zijn eigen advies opvolgen? Zo vaak had hij vrienden geadviseerd om eerlijk te zijn over hun gevoelens, maar nu hij zelf op dat punt stond, vond hij het verrekte moeilijk om open kaart te spelen.
    Salem verplaatste zijn aandacht naar de glowstick-armbanden om zijn polsen, waarna hij Aly weer aankeek.
    “Nee,” begon hij voorzichtig en twijfelend. “Jij hebt helemaal niets verkeerd gedaan.” deed hij een poging haar gerust te stellen. “Het is gewoon,” zijn vingers trilden en daarmee ook de felroze lichtgevende armband. “Ik projecteerde mijn eigen gevoelens op onze vriendschap. Ik dacht dat er misschien,” hij stopte even, beet op zijn lip en raapte al zijn moed bij elkaar. “meer was.” Zo, hij had het gezegd. “Maar toen zag ik hoe je naar Kali keek en,” Salem wendde zijn blik af. “Sorry, ik wilde dingen juist niet ongemakkelijk tussen ons maken.” verontschuldigde hij zichzelf. “Het spijt me, Al.” Salem zocht Alyssa haar blauwe ogen weer op. “Sorry, ik doe stom. Ik wil heel graag nog met je dansen.” Verwachtingsvol keek hij naar het gezicht van zijn beste vriendin, in de hoop dat zij hem zou vergeven voor zijn onnozele gedrag.


    Evelynn
    20 | The girl who went roque | With Donovan | @ the party | Outfit


    ”Some people are not meant to be tamed."

          Eve had Donovan na de laatste never have i ever vraag bedenkelijk aangekeken. ‘Volgens mij hoor je heel veel dingen die niet voor jou bedoeld zijn.’ had ze nieuwsgierig gesteld. Ze hoopte dat ze misschien iets uit Donovan los kon krijgen maar wist dat dat valse hoop was. Die jongen zou zijn lippen op elkaar blijven drukken zelfs al werd hij onder schot gehouden. ‘Je leert meer door te luisteren, dan door te spreken.’ De woorden maakte indruk op de redhead. Donovan was wijzer dan ze dacht. Misschien moest zij eens wat vaker luisteren dan spreken. Het probleem was alleen dat als ze daar nu mee zou beginnen het gesprek uit krekels zou bestaan. Toch hield ze deze nieuwe filosofie in haar achterhoofd. Ze had het spel weer hervat en had nagedacht over wat ze sowieso van de jongen tegenover haar wist. Ze wist dat hij vroeger gepest had.. ‘Hmmm never have i ever iemand gepest.’ Het was geen verassing dat Donovan moest drinken. Hij nam een flinke slok wodka waarna hij even speelde met de fles. Eve kon hem zien nadenken. Ze wist het.. hij ging afhaken. Waarom kon hij niet voor een keer dat serieuze loslaten? De dame volgde zijn blik en eindigde tot haar verbazing bij de lege beerpong tafel aan de overkant. Nice.. Oke ze nam haar gedachtes terug. De jongen was absoluut van plan om het serieuze los te laten. ‘Zullen we?’ Knikte hij naar de tafel, waarna hij haar verwachtingsvol aankeek. "Oh absoluut!" had ze er enthousiast mee ingestemd. Donovan greep haar pols zacht vast en trok haar veilig door de feestende mensenmenigte heen richting de andere kant van de ruimte. Het was schattig geweest hoe hij meerdere keren omgekeken had om er zeker van te zijn dat Eve het tempo bij kon houden en niet verdrukt werd door de dansende menigte. Ze moest vaker met Donovan chillen. Het was fijn en dramafree.






    Eenmaal aangekomen bij de tafel was Donovan begonnen met het goed neerzetten van de rode partycups. Ze stonden eindelijk niet meer in een donker afgelegen hoekje waardoor Eve beter kon zien wie er allemaal in de ruimte aanwezig waren. Haar ogen gleden langs meerdere nietszeggende gezichten en lichamen tot ze een bekend trio wist te spotten. Haar hart stond even stil bij het zien van Ramsey. Het verbaasde haar niets dat de jongen alsnog zijn weg naar binnen had weten te vinden. Ze was helaas nog lang niet dronken genoeg om hem onder ogen te komen. Ze was te open geweest en kon nu met een paar woorden door de jongen gekwetst worden. Het laatste wat ze wilde, was om die situatie nuchter in te gaan. Haar ogen vielen op de groene beker in de jongen zijn hand. It's complicated. Ze was blij dat het geen gele beker was. Eve kon het niet helpen maar vroeg zich toch af voor wie die groene kleur echt bedoeld was. Was zij gecompliceerd? Wat ze voor hem voelde en van hem wilde was voor haar erg helder. Wat hij voor haar voelde was waarschijnlijk gecompliceerder en dat kwam in Eve haar ogen vooral door de brunette dame naast hem – Kali. Was de beker niet bedoeld voor zijn situatie met haar? Beste vrienden maar als je ze zo samen zag, kon je niet ontkennen dat daar chemie was toch? Tot Eve haar ergernis trok hij Kali naar zich toe. Ze hield zijn acties oplettend in de gaten. Ze was verbaasd toen hij in plaats van Kali, Jonah zoende. Sinds wanneer hield hij van de smaak engelen? Waarschijnlijk was het een weddenschap geweest. Ze kon zich niet voorstellen dat Ramsey dit uit zichzelf deed. Waarom moest het ook Jonah zijn? Een van haar oh zo hypocriete vroegere vrienden. Het betekende niets dat wist ze. Toch knaagde er iets. Hoe was Ramsey in zo een goede mood gekomen dat hij zijn tong in engelen hun keel stak. Ze had meer drank nodig. Ze wilde niet te lang naar het rare drietal kijken. Ze hadden nu niet door dat ze hen zag en dat wilde ze graag zo houden. De dame focuste zich dus weer op Donovan. Hij zette de laatste rode cup goed en wilde de bekers net met bier vullen. Fuck it. "Wacht," had ze hem gestopt. "Laten we het met wodka spelen. Op die manier gaat het nog sneller." stelde ze voor. Zonder echt te wachten op de jongen zijn antwoord pakte ze de fles wodka, nam ze eerst twee grote slokken om het beeld van Jonah en Ramsey van haar netvlies te krijgen en begon ze met het volschenken van de bekers. Ze ging vastberaden om zich klem te zuipen aan de andere kant van de tafel staan. "Oke, zullen we met en zonder stuiter doen? En als je de tafel helemaal niet raakt, moet je ook een eigen beker pakken. Oh en elleboog echt achter de tafel houden!" ze wees richting de jongen tegenover haar. "Ik ben meedogenloos.." waarschuwde ze hem. "Zal ik beginnen?" Eens er instemming klonk, pakte Eve het witte pingpong balletje van de tafel. Ze mikte, schoot en scoorde! "Had ik al gezegd dat ik er best goed in ben?" plaagde ze de jongen tegenover haar.




    ”Feel like making a deal with the devil?"