[RPG • 0] Experium || 47 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 22:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Relax. Ik doe niets wat je niet lekker zult vinden. Nish stem klonk opeens heel scherp in zijn hoofd en hoewel Yrla de herinnering probeerde te blokkeren, werd hij er plotseling vol in mee gesleept. Het was alsof hij Nish handen weer over zijn lichaam voelde trekken, alsof ze het spoor volgden naar beneden. Het was lang geleden dat hij zo werd meegesleept door de herinnering, dat hij de paniek ook echt voelde.
      Om zichzelf onder controle te krijgen, begon te jongen te ijsberen. Beweging hielp hem altijd om controle op zijn gevoelens te krijgen. Je voelt fucking lekker. Bij de herinnering aan die zin flitste hij er opeens vandoor. Hij voelde zijn benen onder zich branden, terwijl de paniek in zijn lichaam doorraasde. Na vijf minuten volle kracht keerde Yrla uitgeput terug naar het Rhinos house. De paniek was weg door het rennen en toch voelde hij zich nog niet op en top. Er zat nog een knauw in zijn maag en de vrolijke stemming van eerder was als sneeuw voor de zon verdwenen.
      Zie je wel dat dit het enige is wat hij van je wil hebben. Nish verandert nooit. Het was alsof hij Dezi haar stem volop in zijn hoofd hoorde praten. Nu de herinnering zo volop terug was gekeerd, hoorde hij haar stem ook terug keren. Yrla sloot zijn ogen in een poging nu haar buiten te sluiten. Hij is gewoon teruggekomen voor meer. Yrla keek even op naar Nish verderop. Was hij echt alleen daarvoor gekomen? Om gewoon af te maken wat toen mis was gelopen door Kris? Nee! Dezi had geen gelijk, ze had geen gelijk. Ze.. Yrla stapte terug op Nish af, maar had geen idee wat hij moest zeggen of uitleggen. Het had hem zo erg overvallen, dat hij er zelf door verrast was. "Sorry, ik..." Maar verder dan dat kwam hij niet, hij had namelijk absoluut geen flauw benul hoe hij de strijd in zin hoofd moest uitleggen.

[ bericht aangepast op 19 okt 2021 - 9:20 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish wist niet waar hij met zijn schuldgevoelens heen moest – niet ook nog met déze schuldgevoelens.
      Hij staarde naar zijn voeten. ‘Ik snap het wel. Dat het herinneringen opriep aan toen.’ Hij dwong zichzelf weer op te kijken. ‘Wil je… er iets over kwijt? Of… helpt het om te weten dat ik gevoelens voor iemand anders heb? Naast voor Onyx, bedoel ik dan… Zodat je niet bang bent dat ik een soort opvulling zoek na Onyx’ afwijzing? Want… dat is niet zo, Yr. Dat Onyx het goedmaakte met Jes op hetzelfde moment als ik met jou, was gewoon stom toeval.’
      De leugen dat hij voor iemand anders gevoelens had brandde op zijn tong, maar als het voor Yrla dingen makkelijker zou maken, was het het waard. Hij wilde niet dat de jongen hiermee bleef zitten en bang bleef dat Nish bijbedoelingen met hun vriendschap had. Nu hij zelf was aangerand, ervoer hij Yrla’s pijn erger dan ooit.

[ bericht aangepast op 19 okt 2021 - 11:14 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla had al zijn hoofd geschud, hij praatte er nu liever niet over. De woorden die Nish daarna uitsprak, maakten hem echter nog misselijker. Hij had er überhaupt nog nooit over nagedacht dat Nish op hem kon vallen. Dat hij dat nu suggereerde dat dat wel kon, bezorgde Yrla de kriebels. Hij was er eigenlijk altijd vanuit gegaan dat Nish hem niet op die manier zag. Dat die gevoelens er nooit waren geweest.
      Niets toeval, hij zocht gewoon een snelle manier om weer te scoren. En hij weet dat je zwak bent. Onbewust zette Yrla een stapje achteruit. "Oke," zei hij een beetje van zijn stuk, terwijl hij de brok in zijn keel weg slikte. "Ik weet wel dat zulke.. Dat ik niet... Dat je mij niet op die manier..." Yrla schudde even zijn hoofd. Waarom was het zo fucking moeilijk om uit zijn woorden te komen?! Alleen het idee al dat Nish op hem zou kunnen vallen, maakte hem paniekerig en hij wilde hier eigenlijk helemaal niet over spreken.
      "Zullen we die deur doen?" Veranderde hij het onderwerp om er maar niet bij stil te hoeven staan. "Of gewoon simpel even een film kijken?"

[ bericht aangepast op 19 okt 2021 - 16:53 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Er schoot een barstje in zijn hart toen Yrla achteruit stapte – en nog eentje toen het hem zo duidelijk werd dat zijn vriend het verschrikkelijk zou vinden als Nish wél gevoelens voor hem had.
      Wat zo is.
      Misschien niet zo heftig als ze voor Kris waren geweest, of voor Onyx, maar ze waren er en hij wist dat hij daar niets aan kon doen. Dat ertegen vechten of het accepteren er helemaal niets aan veranderde. Hij was ook bang dat ze alleen maar erger zouden worden, aangezien ze nu pas slechts weer een weekje met elkaar omgingen.
      ‘Laat die deur maar,’ mompelde Nish, een beetje verslagen. ‘Zo goed had ik er niet eens over nagedacht. Zonder gereedschap – en ik weet niet eens hoe ik jou én die deur onzichtbaar moet houden.’
      En een film kijken wilde hij ook niet. Hij wist nu al dat ze allebei aan hele andere dingen zouden denken.
      ‘Ik ga maar naar Kris,’ mompelde hij. ‘Mijn excuses aanbieden. Dan ben ik er maar van af.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had het gevoel dat hij Nish nu ook pijn deed. Hij zag het aan zijn gezicht, aan de manier hoe hij reageerde. Maar wat moest Yrla nu doen? Hij had geen idee wat hij tegen Nish kon zeggen om hem gerust te stellen. Hij had het idee dat Nish opeens heel ver weg van hem stond, alsof hun net opgebouwde vriendschap alweer aan een zijden draadje hing door zijn stomme kut actie. Doordat hij er niet over kon praten. Maar hij wilde Nish niet kwijt! Het was juist fijn dat zijn vriend terug was.
      Nish leek er echter ook niet over te willen praten, dus gleed Yrla met pijn in zijn buik mee naar het volgende onderwerp. "Zal ik met je meegaan?" Vroeg hij vriendelijk. Nish alleen op Kris afsturen zag hij niet zitten. Hij had Nish er vaak genoeg over gehoord waar Kris zijn wraak waarschijnlijk uit zou bestaan.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Dat zou best fijn zijn, maar ik denk dat ik dit alleen moet doen. En het scheelt wel enorm dat Fox erbij is.’ Nish glimlachte voorzichtig. ‘Maar waarschijnlijk kan ik daarna evengoed wel je steun gebruiken’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Natuurlijk," zei hij, blij dat hij iets voor Nish kon betekenen. Hij voelde zich naar over hoe dingen net gegaan waren. En toch... Toch knaagde het idee dat Nish perse met Kris wilde praten. "Weet je het zeker dat je met Kris wil praten?" Vroeg hij onzeker. Yrla haalde een beetje ongemakkelijk zijn schouders op. "Ik kan begrijpen dat je dat wil. Maar ik bedoel meer, is dat wel zo’n goed plan? Kris is pas net terug, hij is door weet ik veel wat heen gegaan, haat jou. En je hebt zelf gezegd dat hij niet mild zal zijn." Om een of andere reden werd de lucht uit zijn longen gezogen bij het idee dat Nish met Kris ging praten. Dat kon nooit goed gaan. Nish had wel eens gezegd dat Kris hem zou willen vermoorden voor wat hij had gedaan. Maar dit was wel heel risicovol. “Ik wil niet vervelend zijn, maar ik wil gewoon niet dat jij de volgende ben die net als Jester..." dat je bijna of misschien wel helemaal dood gaat...

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish begreep Yrla maar al te goed – hij was zelf ook bang. Maar hij werd ook doodziek van de onrust die hij voelde. Bovendien geloofde hij echt dat het verschil maakte als Fox er ook was, hij geloofde echt niet dat Kris hem dan in koele bloede zou vermoorden. Of was dat anders, nu Kris zich de jongen niet meer herinnerde? Eigenlijk had hij geen flauw idee hoe het nu tussen hen ging.
      ‘Het voelt niet alsof ik een keus heb,’ mompelde Nish. ‘Ik kan het gewoon niet opbrengen om in de kamer tegenover hem te slapen zonder dat hij dat weet en ik kan ook niet terug naar mijn eigen kamer of naar die van Damon. Hij wordt vast woest en hij geeft me vast op zijn minst een paar klappen, maar ik geloof niet dat hij zo dom is om me écht iets aan te doen. Hij weet ook wel dat Jester en Onyx dat niet zullen tolereren.’
      Dat klampte hij zich maar aan vast. Hij grijnsde een beetje scheef – de blauwe plekken die hij aan Onyx woedeaanval had overgehouden waren nog niet eens helemaal vervaagd.
      ‘En een blauwe plek meer of minder maakt bij mij toch niet veel verschil meer.’

[ bericht aangepast op 19 okt 2021 - 21:40 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Alles behalve het bos voor een tijdje, en ik ben in.' Jester gaf een kneepje in Onyx' vingers. Weg uit deze kamer klonk hem als muziek in de oren, maar het idee om dat zonder zijn iNet te doen vond hij moeilijker dan verwacht. Voor even niet bereikbaar zijn vond hij niet zo heel erg. Zelfs nu hij officieel de aanslag op zijn leven had overleefd, had het universum hen alsnog toch nog wel één rustige middag te goed? Regression to the mean, en van die dingen.
      Nee, het prikkeldraad dat door de bel van opluchting heen prikte had een andere reden. Zonder iNet konden zij ook niet om hulp vragen. Niemand die zou weten waar ze waren. Stel dat... Statistieken waren een benadering van een voorspelling, maar daar kon je ook echt niks op vastpinnen. Paranoïde was het zeker, maar Jester vond toch dat het hem maar vergeven moest worden.
      'Briefje achterlaten?' stelde hij voor, als een soort van compromis en in een poging zich iets meer te gedragen als een mentaal stabiel mens. 'Het terrein is groot.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Die laatste zin bezorgde hem buikpijn. Nish ging hier veel te luchtig mee om. Hij wilde echter niet wantrouwend op Nish overkomen, dus knikte hij. "Vind je het goed als ik mee loop?" Want toch was hij er niet helemaal gerust op. Als het mis ging, was hij in ieder geval in de buurt.
      In stilte liepen ze twee terug naar het Panthers house, momenten waarin Yrla hun 'onenigheid' van net toch niet helemaal uit zijn hoofd kon krijgen. Hij voelde zich naar dat hij Nish voor zijn gevoel teleurgesteld had. "Nish," zei hij vlak voor ze het Panthers house in liepen. Hij keek de jongen niet aan, hij wilde niet zien wat zijn uitleg deed. "Sorry van daarnet. Het is..." Yrla zocht paniekerig naar woorden. "Ik vertrouw je wel, mocht je daaraan twijfelen. Het was gewoon de herinnering en ik heb soms gewoon nog moeite met..." Met het deel dat je op jongens valt, met het idee dat je op mij kan vallen. Maar die woorden verkreeg hij niet over zijn lippen. "Ik heb je verteld wat Dezi me allemaal wijs heeft gemaakt. En ik doe echt mijn best, maar soms..." Soms komt het gewoon terug.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Er blijft ook geen greintje spontaniteit over zo,’ zei Onyx met een flauwe grijns. Hij wilde echter dat Jes wel met een gerust hart wegging en dingen loslaten was nou niet echt zijn sterkste punt. ‘Maar leef je uit, als je nog weet hoe je moet schrijven. Mag jij verzinnen waar we heen gaan.’

[ bericht aangepast op 19 okt 2021 - 22:09 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Mijn briefjes zijn de definitie van spontaniteit,' grijnsde Jester Hij maakte zich van Onyx los en viste een blaadje uit de la van zijn bureau, samen met de inmiddels bekende rode viltstift voor de mensen die hij al eerder met een briefje had vereerd. Snel kalkte hij wat neer en hield het briefje toen uit naar Onyx, om vervolgens gauw nog even in wat nieuwe kleren te schieten waar hij niet half in gestorven was. 'Hoe koud is het buiten? Mijn-hoodie-is-goed-genoeg-koud of jouw-hoodie-stelen-koud?'

Op het briefje stond:

Zijn ergens buiten by 't meer; stuur Yr in case of emergencies.
      Kusjes,
      Jenyx

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nish wist niet goed wat hij moest zeggen. “Ik begrijp het wel” klonk te makkelijk.
      ‘Het is oké.’
      Het klonk niet helemaal gemeend. Nish haalde diep adem en keek weg. Opeens brandden de tranen in zijn ogen. Hoeveel nachten had Yrla wakker gelegen en zich afgevraagd hoe ver Nish gegaan zou zijn als Kris niet tussenbeide was gekomen? Was hij bang geweest dat Nish terug zou komen om het af te maken, net zoals hij nu niet eens meer zijn eigen kamer in durfde? Yrla sliep alleen en Nish kon onzichtbaar worden…
      Zebediah had zijn ogen geopend, leek het wel.
      ‘Je bent niet de enige die er moeite mee heeft,’ mompelde hij. ‘Misschien… misschien gaat het wel te snel tussen ons en moeten we een stapje terug doen. Zodat je hoofd je hart kan bijhouden, als je begrijpt wat ik bedoel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Het is ik-hou-je-wel-warm-genoeg-koud, maar als je bang bent dat je dan straks alleen nog een plasje water bent, zou ik voor je eigen hoodie gaan. Het is een graad of zeventien, denk ik?’ Onyx liet zijn vest zelf liggen, met een shirt aan redde hij het prima.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Hmm, in dat geval...' Jester trok een trui uit de kast maar knoopte hem vervolgens alleen om zijn middel. 'Warm me up, Scotty.' Hij zond zijn vriend een knipoog en pakte nog even zijn iNet op--waar een nieuw berichtje was binnengekomen. Het was een onbekend nummer, maar de boodschap liet niet veel twijfel aan de afzender over.

"Komende maandag krijg je een herstelopdracht van de les die je gisteren gemist hebt in verband met de buikgriep. Zorg dat je voorbereid bent. Graag ontvang ik bevestiging."
-- Prof. Cackle"

Jester's vingers aarzelden even boven het scherm. Hij begreep dondersgoed wat zijn vader bedoelde te controleren met die bevestiging en hij wilde absoluut voorkomen dat Cackle alsnog mensen deze kant uit stuurde omdat hij er geen haar van vertrouwde. Dus klikte hij het camera icoontje aan en maakte een snelle selfie met een opgestoken duim, en stuurde die terug.
      Tada, pap. Ik ben niet meer dood aan het gaan. Chill. Ik zei toch dat het goed zou komen.
      Jester drukte het scherm uit en gooide de iNet met een boogje op het bed. 'Klaar?'

[ bericht aangepast op 19 okt 2021 - 22:45 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.