• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Aleksi • Natas
    • Rafael • Beater/Prefect • Danique
    • Justin • Keeper • Marjanne
    • Andreas • Demi
    •
    • Jordyn • Beater• Natas
    • Vivienne • Demi
    • Josephine • Demi
    • Ivana • Natas
    • Elena • Marjanne
    Ravenclaw

    • Nomad • Marjanne
    • Roman • Keeper/Headboy • Natas
    • Noah • Katrijn
    • Cole • Marjanne
    • Jeremy • Natas
    • Blythe • Chaser• Marjanne
    • Isabella • Danique
    • Rhae • Natas
    • Elsie • Marjanne
    •
    Slytherin

    • Casper • Natas
    • Mosh • Seeker • Natas
    • Thomas • Danique
    • Evan • Demi
    •
    • Prudence • Katrijn
    • Daphne • Natas
    • Zoya • Head girl • Marjanne
    • Melody • Danique
    • Faye • Marjanne
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Natas
    • Vinnie • Natas
    • Feliks • Danique
    • Sefu • Marjanne
    •
    • Mavis • Beater • Marjanne
    • Rosalie • Danique
    • Tilly • Marjanne
    • Maddie • Katrijn
    • Novalie • Prefect •Danique


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rhae Storm
    Lunch met Blythe

    Het had wel geklonken alsof Isabella tegen Blythe ventileerde, waardoor het nu overkwam alsof het meisje haar gewoon had willen afwimpelen toen ze dat zei. Alsof ze gelogen had.
          Ze onderdrukte een zucht. ‘Zelfs mij frustreert het al als ik zie dat het niet goed met haar gaat. Voor jou moet het wel helemaal moeilijk zijn als je wil helpen maar ze de boot afhoudt.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rosalie Williams
    Gangen - Lee en Feliks


    Rosalie voelde direct de zenuwen door haar lichaam heen gaan. Ze liet Feliks zijn hand los en zocht in de binnenzak van haar gewaad naar haar toverstok. Ze had geen idee wat ze ermee kon doen, maar ze zou dit keer niet zo makkelijk over zich heen laten lopen. Gelukkig was ze niet alleen. Voorzichtig verborg ze haar toverstok achter haar rug. Die eikel zou dit keer een koekje van eigen deeg krijgen.

    [ bericht aangepast op 31 dec 2021 - 12:07 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Rafaël Wilson
    DADA - Met Ivana, Faye en Prudence


    Rafaël knikte het meisje even toe en stak zijn hand, toen uit naar het andere meisje aan de andere kant. "Zoals ik net ook al zei," grapte hij. "Het is nog steeds Rafaël." Hij knipoogde naar het meisje naast hem.


    It's never gonna happen, Guys.

    Blythe Carmichael

    Blythe sloeg haar ogen neer. 'Ja. Het is wel eens lastig.' Ze glimlachte waterig. 'Maar meestal geef ik haar tijd en dan komt het wel weer goed. Maar soms - maak ik me zorgen of zo, en dan is dat wel moeilijk. Om haar die ruimte te geven.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ivana Babinski
    DADA met Rafaël, Prudence en Faye

    Alweer zo’n knappe jongen die naar haar knipoogde! Ze wist niet waar ze het hád en haar hart trok opeens een sprint door haar borstkas. Ze duwde haar hand tegen haar hals en kon het geraas zelfs voelen. Met een dieprode blos keek ze Rafael aan. Hij had zulk leuk haar, zo’n prachtige glimlach… Ze kon zich spontaan niet meer herinneren hoe ze heette. Was Elena er nog maar! Ze was juist naast haar klasgenoot gaan zitten zodat die haar uit de brand kon helpen in situaties als deze.
          ‘Iv-Ivana,’ wist ze eruit te persen. Vlug keek ze ook naar de twee meiden achter haar, die allebei ook ontzettend knap waren. Ze zou hier overduidelijk geen vriendje krijgen, iedereen was zo veel knapper dan zij!

    [ bericht aangepast op 31 dec 2021 - 11:21 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rafaël Wilson
    DADA - Met Ivana, Faye en Prudence


    Rafaël grinnikte zachtjes om de reactie van het meisje naast hem. Het had wel iets schattigs. "Nou, zijn jullie er klaar voor om dat beest aan te pakken? Ik hoef niet als stoere man alles alleen te doen toch?" grapte hij. Rafaël kwam van zijn plek en liep in de richting van de deur. Daar bleef hij staan om de deur voor de anderen open te houden en liep uiteindelijk achter de rest van het groepje naar hun lokaal. Het was veel leuker geweest om dit samen met Jordyn te doen, dan hadden ze dat beest vast zo te pakken gehad. Defence against the dark arts was zijn lievelingsvak, dus ook zijn beste. Hij hoopte maar dat het met die andere meiden ook zo leuk zou zijn...


    It's never gonna happen, Guys.

    Rhae Storm
    Lunch met Blythe

    Rhae knikte begripvol. ‘Waarschijnlijk is dat ook het enige wat je kunt doen.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Faye Bergès

    Faye had graag gewild dat ze zelf nu heel stoer naar voren kon stappen en zeggen dat het wel goed zou komen, maar dit was niet haar sterkste vak. Ze vond de zwarte kunsten sowieso niet zo prettig en voelde zich er ook niet zo goed bij dat ze zichzelf daartegen zou moeten verweren. Als ze het niet nodig had gehad om heler te worden, had ze het ook met liefde laten vallen. Ze ging veel liever met mensen om en hield ervan hen te helpen, maar ze moest nu eenmaal wel weten wat er met hen aan de hand was om ze later te kunnen behandelen.
    Observeren kon ze gelukkig wel, en dat was onderdeel van deze opdracht. Daar was ze wel blij mee, want het duurde niet lang voor ze een plank aan de muur had gespot die nét niet dezelfde kleur had als de andere planken. 'Daar,' fluisterde ze tegen Rafaël. 'Ik denk - ik denk die plank.' Ze hoopte maar dat hij het dier nu gevangen zou nemen, of één van de anderen, maar die waren ergens anders in de ruimte aan het zoeken.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Blythe Carmichael

    Blythe beet op haar wang. 'Ja...' Ze zuchtte. 'Hadden jullie ruzie? Toen jullie uit elkaar gingen?' vroeg ze toen toch maar, want ze hoopte dat het te herstellen was.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Enzo Patterson
    Gangen - Uilskuikens, Rosalie en Hanz.


    Zijn geduld was domweg gewoon op. Hij had Rosalie een klein tijdje gevolgd, maar die twee homo's lieten haar niet alleen. Nijdig liep hij dus maar op het meisje af, met Hanz in zijn kielzog. Hij mocht zich dan nu wel niet voor kunnen doen als dat vriendje van haar, want die twee bimbo's konden natuurlijk wel zien dat hij het niet was. Maar hij wilde in ieder geval weten wie hem maandag vervloekt had. "Opdonderen, uilskuikens." Enzo liep recht op de jongen met de krulletjes af, die Roos vast had. Hij gaf hem een flinke zet, waardoor de jongen achterover viel. Daarna greep hij Roos bij de kraag van haar bloes en duwde haar achteruit. "Haai, Rosalie," zei hij tevreden, om aan te kondigen dat hij het was. Ze mocht nu best weten wie er stond. "Je weet vast waarom..." Maar voor hij echter kon beginnen over wat hij eigenlijk wilde weten, voelde hij een ruk aan zijn arm. "Laat haar los!" Enzo trok een wenkbrauw op bij het zien van de jongen naast hem. Hij kon zijn gezicht even niet herinneren. "Want anders?" vroeg hij met een halve grijns.

    [ bericht aangepast op 31 dec 2021 - 12:05 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Rhae Storm
    Lunch met Blythe

    'Niet echt ruzie denk ik... Ze vertelde wat over Jeremy en haar en op een gegeven moment wilde ze het daar niet meer over hebben. Toen vroeg ik of er dan wel íémand was met wie ze over dingen kon praten en toen werd ze een beetje kribbig en zei ze dat ze bij jou terecht kon. En nou ja, daarna was het nogal gespannen en zijn we allebei maar een andere kant op gegaan.'


    Every villain is a hero in his own mind.


    Feliks Hristov
    Tussenuur Dada - Met Rosalie en Lee


    Feliks voelde de moed in zijn schoenen zakken. Hij wist niet wat anders... Deze jongen had hij van de verte al zien aankomen, zijn donkere aura als een soort spin om hem heen krioelend. Hij had hem meteen de kriebels gegeven, denkend aan de jongens terug op Durmstrang. Toen hij echter zag dat de jongen Rosalie zomaar oppakte, was een onbekende moed hem ineens overvallen en had hij de jongen een duw gegeven. Duwtje De jongen leek totaal niet onder de indruk van wat hij gedaan had en Feliks wist absoluut niet wat hij nu moest doen. Al wist hij dat hij Rosalie wilde helpen. Ze was zijn vriendin! Hij pakte de jongen nogmaals bij de arm en trok eraan. "Laat los, zei ik."
          De jongen slaakte een zucht alsof Feliks hem verveelde. Hij liet Rosalie inderdaad voor twee tellen los met een hand, maar Feliks voelde vooral hoe de jongen zich los trok uit zijn greep en opeens een flitsende pijn in zijn oog.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2022 - 11:03 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Rosalie Williams
    Gangen - Lee en Feliks


    Rosalie was enorm opgelucht met de waarschuwing van Lee. Ze was nu in ieder geval voorbereid geweest op Enzo. Ze had zijn donkere schaduw aan voelen komen en misschien voelde het wel een beetje anders. Alsof ze het gevaar aanvoelde komen lopen.
          Daarnaast was ze blij dat ze niet alleen was, stiekem was ze trots op Feliks dat ze hoorde dat hij voor haar opkwam. Iets wat ze niet verwacht had van het bange vogeltje wat ze had leren kennen. Toch gebeurde er iets, ze hoorde Feliks een kreet slaken en Rosalie voelde woede omhoog komen. "Laat hem met rust," zei ze streng. "Want anders..." Vervolgde ze, voor Enzo het opnieuw kon vragen. "...gooien we gewoon nog een vloek in je nek." Ze probeerde rustig over te komen, ook al voelde ze van binnen wel dat ze helemaal niet zo rustig was. Maandag was haar toch niet in de koude kleren gaan zitten, maar ze weigerde dat aan Enzo te laten zien. Ze hoorde hem lachen als antwoord op haar dreiging. "Wat ga je doen dan, die stomme uil op me afsturen?"
          Rosalie voelde zich een idioot. Ze was zo gewend aan Ravi op haar schouder, dat ze de uil helemaal was vergeten. Ze hoorde aan de kleine geluidjes dat het beestje op haar schouder lag te slapen. Vandaar dat het nog niet gereageerd had. Enzo was nog niet heel dreigend geweest dat hij de uil had wakker geschud. "Dat is nog niet eens zo'n slecht idee," zei Rosalie tevreden. Enzo was een complete sukkel. "Ravi," riep ze hem op met een waarschuwende ondertoon. Ze voelde het beestje wakker schrikken toen ze hem aanriep. Het duurde twee tellen, voor ze hem voelde bewegen op haar schouder en ze Enzo een kreet hoorde slaken, omdat de uil in zijn hand pikte. Rosalie voelde tot haar opluchting dat de hand verdween en ook Ravi steeg op van haar schouder om vol in de aanval te gaan.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2022 - 11:05 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Hanz Koblenz
    Op de gang met Enzo, Rosalie, Feliks en Lee (Tijdens het vijfde uur)

    Hanz snoof toen de uil van die Hufflepuff zich ermee ging bemoeien.
          Met een spreuk slingerde hij de uil tegen de muur aan. Stom beest. Hij had toch al een hekel aan vogels nadat hij er eens eentje tijdens een bezemvlucht in zijn gezicht had gekregen.
          Hanz trok ook zijn stok en stapte dichter naar het drietal toe. De kleinste jongen was weer opgekrabbeld en trok ook zijn stok. Hij kende het kind — om een of andere idiote reden had Sven daar twee jaar geleden wat in gezien, al was het maar van korte duur geweest. Smeerlap. Hij richtte zijn stok nu op de krullenbol, de ander stond er toch maar als versteend bij.
          ‘Melofors,’ riep hij.
          Net op tijd riep de jongen een schildspreuk op. Zijn ogen gingen even verbaasd open, alsof hij verrast was dat hij überhaupt een spreuk kon uitspreken.
          Erg getalenteerd was hij blijkbaar niet, dus Hanz bleef spreuk achter spreuk afvuren totdat het schild uiteen zou spatten en Enzo ondertussen z’n ding kon doen.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2022 - 10:46 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Rosalie Williams
    Gangen - Lee en Feliks


    "Ravi!" riep ze bezorgd. Ze had de tweede stem niet verwacht, Enzo was dus niet alleen gekomen. Wat echt dom was dat ze dat niet eerder beseft had, want ze had de tweede schaduw gevoeld. En ook maandag was hij niet alleen geweest. Ze was zo overrompeld geweest door het feit dat ze Ravi hoorde krassen, dat ze Enzo niet voor een tweede keer voelde aankomen. "Dat zet ik je betaald, kreng." Rosalie voelde even de paniek omhoog komen, toen ze zijn hand weer om haar nek voelde. Ze wist niet waarom maar ze had het idee dat zijn toverstok vlak voor haar neus had zweven. "Dacht het niet." Rosalie stak haar stok naar voren uit, op hoop van zege dat ze Feliks niet raakte. "Petrificus totales!" riep ze harder dan nodig. Ze voelde de hand om haar nek verstijven en het gewicht van Enzo haar kant op vallen. Hij was zo zwaar dat ze haar evenwicht verloor en naar de grond ging.


    It's never gonna happen, Guys.