Vandaag kregen we ons scheikunde cijfer terug van de herkansing. We hadden duidelijk met de leraar afgesproken dat de herkansing telde, en dus niet het hoogste cijfer. Iedereen had een hoger cijfer dan de eerste keer gehaald, behalve een meisje, L, en ik. Ik ben van een 3,4 naar een 2,4 gegaan, en L is van een 5,7 naar een 5,4 gegaan. En ze had echt de tranen in haar ogen staan, en ze was er echt niet mee eens dat het cijfer van de herkansing mee telt, terwijl dat dus de afspraak was. De hele dag was ze chagrijnig om dat cijfer, terwijl ze uiteindelijk gewoon een voldoende had! (iedereen kreeg 0,5 er boven op).. En dan had ze ook nog het lef om tegen mij te zeggen dat het niet goed gaat met mij op school, ik haal een keer een 2,4 op scheikunde en een 1,7 op wiskunde, dan hoeft het niet direct slecht te gaan. Maar ik huil tenminste niet om een slecht cijfer...
Maar.. Mijn vraag is dus: Huilen jullie ook als je een slecht cijfer haalt, of vinden jullie het onzin?
No man is just a soldier. Every soldier is a hero.
Salaryman
