• Nummer 1: Boem.
    Nummer 2: Boem.


    Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
    je met in het verhaal te komen.
    Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

    - Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
    heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
    - Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:





    Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

    Paar belangrijke weetjes:
    - Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
    die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
    - En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
    - Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
    - Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
    - Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
    - De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
    - Je mag enkel relatie met je eigen soort.
    - Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
    - Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
    hun beschermt uit dank.


    Wat kan je zijn:
    - Iemand van Norfolk.
    - Iemand van Avalonio (mens met gave).
    - Een vampier (Nog vrij of niet meer).

    Lijstje om in te vullen
    Naam: Volledige naam.
    Geslacht:
    Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
    Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
    Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
    Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

    Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
    Gave: Enkel voor Avaloniërs.
    Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
    Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.
    Joiners.
    Norfolkers
    V) Ruby - SoulEater
    M) Zack - The Boss
    M) Kay - Vluuv
    V) Zoë - Progeny

    Avaloniërs
    V) May - MvrLeto
    M) Sam - MvrLeto
    V) Eden - Vluuv
    M)Dean - Adored

    Vampieren
    V) Leah - SoulEater
    V) Melinda - ThatStory
    M) Peter - RainForest
    V) Emilia - Shithead

    'Koppels'
    Ruby - Peter
    Zach - Leah
    Kay - Melinda
    Zoë - Emilia



    Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
    Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen xD


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 17 maart 2011 - 21:35 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zullen we gewoon omstebeurt stukjes van het gevecht schrijven? Want als we na iedere move weer moeten wachten op de ander duurt het zo lang :3

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    Ik knik. "Ik zal het aan haar doorgeven. Ze kan van alles met jurken dus als je verder nog wensen hebt moet je dat gewoon tegen haar zeggen." Ik neem nog een slokje van de bittere drank en grinnik om haar opmerking. "Ik vind die hertendarmen ook maar niks. Vroeger vond ik ze lekker, maar toen ik er achter kwam waar ze van gemaakt zijn.. Ik word al misselijk als ik er alleen al aan denk."

    Eden - Avaloniër
    Hoe kan ik nou mijn gave níet gebruiken? Ik kan er niets aan doen dat mijn wonden zo snel helen, dat gebeurt gewoon. De blik van Emily geeft me een naar gevoel, maar ik heb tegenover hetere vuren gestaan. Ik heb genoeg wilde zwijnen en hyena's van me afgeslagen om te weten hoe ik moet vechten. Ineens stormt Emily op me af, en ik spring snel opzij waardoor ze bijna struikelt. In de paar seconden dat ze weer focust heb ik net genoeg tijd om haar een harde trap te geven. Ze valt, en kijkt me boos aan. Ik ga al klaar staan om uit te halen met het mes, maar voor ik dat kan doen zwiept ze me onderuit met haar voet. Ik gil en val hard op de grond. Shit, dat had ik niet verwacht. Snel krabbel ik overeind, maar Emily trapt me hard tegen mijn rug en ik val weer. Tranen prikken achter mijn ogen. Ik mag me toch niet zo snel gewonnen geven? Ik slik en spring in een snelle beweging op. Meteen sla ik hard met mijn vuist tegen Emily's gezicht, en ga daarna klaarstaan om met mijn mes aan te vallen.

    Zack - Norfolker.

    'Dat is het hele merkwaardige,' begin ik tegen Leah als ze vraagt naar mijn bezigheden en mijn training. 'De Avaloniërs halen zich nauwelijks meer wat in hun kop. Daarom zijn veel strijders naar huis gestuurd en zeer weinig mensen op wacht op verkenning. Trainingen vinden nauwelijks meer plaats. Het ellendige is dat er geen vrede is gesloten, noch is er duidelijke oorlog. De situatie lijkt stabiel te zijn, maar ook weer niet. Mijn laatste training was een week terug en in de tussentijd moet ik mijn kracht op peil zien te houden, just in case.' Ik neem nog een hapje van mijn moeders eetschaal. Ondertussen komt ook mijn vader terug.
    'Niet te geloven, de rust voelt haast als de stilte voor de storm. Ik vertrouw dit niet. Het is hier in geen tijden meer zo stil geweest. Is er trouwens iets waarmee ik onze gast kan voorzien, of heeft ze geen behoeften meer?' vraagt hij aan Leah. Ik had gelijk; hij nam het inderdaad erg licht op
    .

    (Waarom vechten Eden en Emily eigenlijk?)


    No growth of the heart is ever a waste

    Haha, omdat Emily de Norfolkers aan wilde vallen en Eden hield ze tegen en Emily zag dat als verraad en nu vechten ze dat uit en ik reageer vanavond, moet dadelijk etne en dan naar dansen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik begrijp eindelijk het spreek komma, punt, hoofdletter gebeuren onder de knie (:

    Leah
    Ik luisterde en baalde er stiekem van dat het rustig was, een beetje spanning was wel oké op zijn tijd en ik voelde me zwaar nutteloos, waarvoor moest ik Zack beschermen?
    "Mijn laatste training was een week terug en in de tussentijd moet ik mijn kracht op peil zien te houden, just in case," eindigde hij zijn verhaal en toen schoot me wat te binnen.
    "Ik kan je daarbij helpen, we kunnen samen trainen. Of durf je niet tegen een vampier?" vroeg ik met eenuitdagend grijnsje en fonkelende ogen. Opeens kwam zijn vader terug, hij leek de rust zelve. Hij vroeg of ik nog iets wilde en ik schudde mijn hoofd.
    "Nee, maar toch bedankt," antwoordde ik beleefd met glimlachje en keerde me toen weer tot Zack, een antwoord afwachtend.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Triple post, was Emiyl vergeten.

    Emily
    Ik moest toegeven, ze vocht beter dan verwacht, maar dat was niet genoeg. Ik vocht terug en wist haar een aantal keren te raken en zij mij, helaas, haar wonden genazen, die van mij niet. Ik verkocht haar een klap en sprong in de tijd van haar duizeligheid de bomen in, eenmaal daar bleef ik zitten en keek naar haar rug. Op het juiste moment sprong ik naar beneden en gaf haar een trap in haar rug waardoor ze viel, toen ze op de grond lag draaide ik haar om en ging (-kucht-) op der zitten, mijn mes tegen haar keel.
    "Wij gaan en jij bemoeit je er niet meer mee, anders kunnen er nog erge dingen met jou gebeuren, gesnopen?" Ik keek haar strak aan, hopelijk begreep ze de boodschap en zou ze opflikkeren. (Faaaail~)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Leute, ik peer 'm as zondag t/m zaterdag richting Berlijn :] We hebben internet bij het jeugdhostel, maar weet niet hoe duur het is, of ik bereid ben ervoor te betalen en of ik er uberhaupt achter ga zitten :Y).
    Just sayin' zodat het niet zo plots is dat ik afwezig ben.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik vroeg me trouwens af.. Kay's Match heeft nog niet echt iets van zich laten horen :x Doet ThatStory nog mee?

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    Ik knik. "Ik zal het aan haar doorgeven. Ze kan van alles met jurken dus als je verder nog wensen hebt moet je dat gewoon tegen haar zeggen." Ik neem nog een slokje van de bittere drank en grinnik om haar opmerking. "Ik vind die hertendarmen ook maar niks. Vroeger vond ik ze lekker, maar toen ik er achter kwam waar ze van gemaakt zijn.. Ik word al misselijk als ik er alleen al aan denk."

    Eden - Avaloniër
    Ik voel hoe ze een mes tegen mijn keel aandrukt en als ik slik schraapt het lemmet over mijn hals. "Wij gaan en jij bemoeit je er niet meer mee, anders kunnen er nog erge dingen met jou gebeuren, gesnopen?" Haar ogen staan kil, en het lijkt erop dat ze het echt meent. Ik slik en denk na. Wat ik ook doe, ze zal me verwonden met haar mes. Ik zal snel genezen, maar misschien niet snel genoeg. Dan kan ik beter de Norfolkers waarschuwen, in plaats van door te vechten. "Oké dan." zeg ik zacht. Ik voel me een lafaard, en ik heb het gevoel dat ik opgeef. Maar dit is het enige wat ik nu kan doen. Emily kijkt me triomfantelijk aan en staat op. Ik pak mijn wapens op en loop door de groep mensen heen alsof ik terug ga naar ons dorp. Ik hoor ze fluisteren en grinniken en bijt op mijn lip. Als ik ver genoeg ben begin ik te rennen naar het dorp van de Norfolkers. Ik moet een omweg maken zodat ik Emily niet tegenkom, en daardoor duurt het langer. Mijn voeten doen pijn als ik er eindelijk ben, en vertwijfeld kijk ik om me heen. Wat moet ik nu doen? Ik kijk rond en zie het huis van het stamhoofd. Opgelucht ren ik naar binnen. "Ik kom u waarschuwen voor.." begin ik, maar ik stop abrupt als ik vier mensen zie de me verbaasd aankijken. De jongen die me tegen een boom aanduwde, zijn beschermster en twee ander mensen. Misschien zijn ouders? "Ehm.. Sorry, ik dacht dat dit het huis was van het stamhoofd." zeg ik zacht, en ik voel mijn wangen rood worden. "Ik wil jullie waarschuwen. En groepje krijgers van mijn volk komt jullie aanvallen. Ik heb geprobeerd ze te stoppen, maar het lukte niet."

    ThatStory is volgens mij kinda dead.. Anders maak ik nog een vampier aan?
    Eentje die bang is voor jongens? Nak ik Nicole gewoon even ;'D


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Aaawh Vluuv, we moeten weekje wachten op Sam, tot ze terug is ;[
    Ze moest namelijk ook nog op mij reageren :Y)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik ben van woensdag tot vrijdag avond naar Hamburg, en daar heb ik geen internet, dus ik kan waarschijnlijk zaterdag pas weer reageren.. Dus dan weten jullie dat even :']

    Zo Sam, leef je uit hier :'D It's your turn :Y)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Zack - Norfolker.

    Ik trek ogenblikkelijk een grijns. Doen durven of waarheid, maar dan beter. En bovendien in een nuchtere toestand. I'm in.
    Gedecideerd sta ik op en schud haar de hand.
    'Uitdaging aangenomen. Ik kan wel wat training gebruiken. De spieren mogen niet verslapt raken, net zo min als de conditie. Weet je, ik hoop ooit dat deze oorlog ooit eindigt. Het is niet zo zeer de oorlog wat me onrust baart, maar wel de stilte. Je weet nooit wat hun volgende move is en wat je kan verwachten. Maar enfin, ik ben er klaar voor. Niks beters voor de zintuigen als een goeie nachtelijke training. Mam, pap. Ik ben er weer vandoor.' Ik zie mijn vader kort glimlachen, waarna hij me een schouderklopje geeft.
    'Als je maar op tijd bent voor de lunch.' Ik kijk hem even strak aan. 'Geen verplichtingen,' zegt hij dan, waarna mijn moeder glimlachend de hand op zijn schouder legt. Ik merk hoe hij een zucht de kiem in smoort en ik vertrek met Leah naar buiten, de nacht in. 'Luister, ik wou je nog zeggen dat-' Ik wil me omdraaien naar mijn vader, maar tot mijn grote verbazing komt er een jonge vrouw aangerend die ik nog niet eerder heb gezien.
    "Ehm.. Sorry, ik dacht dat dit het huis was van het stamhoofd." zeg ik zacht, en ik voel mijn wangen rood worden. "Ik wil jullie waarschuwen. En groepje krijgers van mijn volk komt jullie aanvallen. Ik heb geprobeerd ze te stoppen, maar het lukte niet." Ik knipper een paar keer geschokt met mijn ogen. Een Avaloniër? Die ons waarschuwt voor een aanval van haar eigen volk? Wat is hier aan de hand? Ik dwing mezelf na te denken, tot mijn vader zich mengt.
    'Ik ga Jericho halen. Om hoeveel mensen gaat het?' vraagt hij. Ik zie hem haar wat wantrouwend in zich opnemen. Het zou een list kunnen zijn, maar ik betwijfel het. Haar wit weggetrokken gezicht ziet er niet gespeeld uit.

    [ bericht aangepast op 7 mei 2011 - 21:09 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Psst sam, eden was gekomen om Zack&Leah (omfg ik typte lack en zeah) te waarschuwen =p


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Leah ~ Vampire.
    Ik lachtte vrolijk, ik had er wel zin in. Kon ik ook even mijn energie kwijt en kon ik kijken hoeveel hij kon en aankon, dat moest ik namelijk wel weten.. Ik keek nog even naar zijn ouders en knikte kort als groet, maar net toen we naar buiten wilden gaan kwam er iemand binnenstormen. Verbaasd keek ik naar de Avaloniër, verraadde ze nou echt haar eigen volk? En als ze echt kwamen en het geen list was, dan moesten we dus vechten.. Dat kon er nog wel eens hevig aan toe gaan, die Avaloniërs hadden verschillende krachten.. Sommige zeer sterk en handig, wie wist wat ze hier allemaal konden aanrichten.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
    Ik knik. "Ik zal het aan haar doorgeven. Ze kan van alles met jurken dus als je verder nog wensen hebt moet je dat gewoon tegen haar zeggen." Ik neem nog een slokje van de bittere drank en grinnik om haar opmerking. "Ik vind die hertendarmen ook maar niks. Vroeger vond ik ze lekker, maar toen ik er achter kwam waar ze van gemaakt zijn.. Ik word al misselijk als ik er alleen al aan denk."

    Eden - Avaloniër
    Ik sta uit te hijgen als er een tweede man naar buiten komt. "Om hoeveel mensen gaat het?" vraagt hij wantrouwend en ik slik. "Rond de twintig. Maar het zijn allemaal zeer goede krijgers, dus je zult ze niet zomaar klein krijgen." Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd af en kijk stilletjes naar de mensen. Ik voel me ontzettend onzeker over wat ik heb gedaan, en de argwanende houding van de man maakt het niet veel beter. De Avaloniërs zullen me zien als verrader, en de Norfolkers als buitenstaander. Dus dan kan ik nergens meer terecht.