[RPG] This World... [1] - Speeltopics

Deze RPG speelt zich af in een wereld waar Centauren, elfen, vampiers en weerwolven leven. Met natuurlijk nog meer mystieke wezens. Je woont waar je wilt, bossen, weilanden, etc. De beschrijving staat op het rollentopic.

Je mag altijd inspringen, maar dan moet je je rollen beschrijving achterlaten op het forum topic: [RPG] This World... (zonder cijfer dus)
Link naar rollentopic

Rules
-Geen grof taalgebruik
-Ruzie's worden bijgelegd buiten de RPG
-Speel niet te veel met personages van andere mensen
-16+ scenes, mogen wel, maar niet te heftig ofzo
-Niet meer dan 3 personages
-Geef naamveranderingen even aan!
-Vermoord elkaars personages niet, tenzij het overlegd is met de eigenaar van de personages
-Have fun!
-Ik Maak de topics! Als deze vol is, en er is nog geen nieuwe, dan wacht je gewoon even tot er een nieuwe is

Huidige Rollen:

Elf
4Everdeen als Evana (Elf)
Annickemiek als Louize (Elf)
Novazembla als June (Elf)
Maitresse als Ivlisar (Elf)

Vampier
Maitresse als Lillith (Vampier)
Annickemiek als Alex (Vampier)
Blackbirdd als Melody (Vampier)
Annickemiek als Naamloos (Vampier)

Weerwolf
xLaughing als Elanore (Weerwolf)
AddictMusic als Katherine (Weerwolf)
x Desire als Zoëy Johnsen (weerwolf)

Centaur
ThePineapple als Nurion (Centaur)

Evana
Langzaam daalde mijn draak naar beneden. Ik zocht een weerwolf, misschien ook een vampier, maar ik kon ze niet vinden. De chimaera's zouden misschien onze troepen naderen, en als leidster van de Elfen moest ik iedereen waarschuwen. Wacht, zag ik daar iets bruins door het bos schieten?

[ bericht aangepast op 11 april 2012 - 20:23 ]

Tijd voor koffie.

Evana
Chimaera! Vliegensvlug ging ik overeind zitten, maar mijn rug protesteerde. Ik zag Zoey bezorgd naar me kijken. "Blijf even rustig! Hij is verslagen!" ik keek om me heen. "Wat- wat gebeurde er?" vroeg ik. "Jij werd in je rug ge-... Maargoed, Melody en Nurion versloegen hem." Louize kwam binnen gerend.

Tijd voor koffie.

God ik heb veel gemist.

Katherine (weerwolf)

Ik hoorde een luid gebrul. Een Chimaera. Ik liep er snel op af maar hij was al gedood toen ik aankwam. Ik zag Zoey en een onbekende vampier."Hoi, wat is hier gebeurd?" De vampier keek op en trok een vies gezicht, ik grijnsde. Ze leek weerwolven niet te mogen."Een Chimaera viel ons aan. Melody, Nurion en ik hebben hem vermoord."
"Wie zijn Melody en Nurion?" de vamp keek op,"Ik ben Melody. Nurion is de centaur die nu aankomt lopen. Wie ben jij?"
"Ik ben Katherine. Ik wist niet dat hier nog centaurs waren."

[ bericht aangepast op 27 jan 2012 - 22:36 ]

I think I'm losing what's left of my minbd

de naamloze
ik rende een eindje door de bossen en kwam bij een beekje uit. ik klom in de boom en dacht na over de gebeurtenissen. ik heb nog nooit echt fiziek contact met andere wezens gehad. behalve die vampier dan. ik rilde, al was het niet koud. die elf was niet bang voor mij. iedereen die ik ben tegen gekomen is bang voor mij. ze zeggen dat ik kwaat uitstraal. ze rennen altijd voor me weg, of kijken me boos na. daarom mag ik andere wezens ook niet. die elf was vast te veel bezig met de chimaera en hun opperhoofd. van mij mogen ze allemaal doodvallen. de maan scheen af en toe door de dikke regenwolken. ik kontroleerde of er niemand in de buurd was en viel in slaap.

welkome to my garden of fantasy

--Dubbelpost--

[ bericht aangepast op 28 jan 2012 - 22:34 ]

Tijd voor koffie.

Evana
"Ja, echt alles oké!" verzekerde ik Louize. Ik glimlachte naar Zoey. "Bedankt voor de verzorging." ze knikte en glimlachte. "Graag gedaan." Louize trok aan mijn arm. "Ik ontmoette trouwens net een ander meisje! Ze was volgens mij een vampier." ik knikte. "We moeten weten of ze een vijand is.", Louize was het mee eens. Louize keek naar buiten. "Het is nog mooi weer ook!" ze grinnikte. Ik liet het bliksemen. Ik deed het zonder knipperen. Het was mijn vaardigheid. Verbaasd keek Louize naar me. Ik liet de zon schijnen. Ze keek weer naar buiten. Ik giechelde. Ze gaf me een duw. Het was lang geleden dat ik zo gelachen had. We liepen naar buiten. Louize ging de ene kant op, ik de andere.

Na een tijdje wandelen zag ik een andere kleur tussen het groen. Ik blies een bezwering. Ze sliep. Stiekem sloop ik dichterbij. Ik bukte en raakte haar schouder aan. Ze vloog overeind. Net als ik. Ik rende behendig naar de dichtstbijzijnde boom toe, en voordat ze stond, zat ik al gehurkt op een tak. "Vriend of Vijand?"

Tijd voor koffie.

naamloze
ik schrok op uit mijn slaap. er kwam iemand aan. ik bewoog niet. er kwam een elf aan. o, die gewonde van gisteren. misschien ziet ze me niet. ''vriend of vijand?'' ik sprong op. de elf zag er aardig uit. mischien kan ik bij de elfen gaan wonen. nee, de dorpelingen die me wouden vermoorden zagen er ook aardig uit. ik rende over een tak en verdween. ik sprong van tak naar tak. de elf achtervolgde me. ik raakte haar snel kwijt. het zou vast moeilijker zijn geweest zonder die wonden. maar ja, weer iemand die me aanspreekt. misschien moet ik een bericht achterlaten. ik rende met een grote omweg naar het elfen dorp toe. ooke, ik had gemerkt in andere dorpen dat als je doet alsof je hier hoord dat je dan niet word opgemerk. ik liep dus door het dorp. aan het eind van het dorp zat een grote hut. vast en zeker die van opper elf. toen ik binnen kwam zag ik alleen een lage tavel en plekken op de grond die uitgesleten waren van het velen zitten. dit was de vergader hut. waar is die van de opper-elf. op dat momend zag ik de elf die tegen me aanboste naar de twede hut van links rennen. snel, voor ze me zag. ik sprong achter een van de hutten. ''hey, evana. evana waar ben je?. evana.'' toen liep ze naar de dichtsbijzijnde elf. ''heb jij de opper-elf gezien'' de andere elf schudde van nee ''ze is naar het bos gegaan om die vampier te zoeken. ''o, okee.'' en ze verdween in het bos. nu weet ik welke hut die van de opper-elf is. ik glipte naar binnen. de hut was niets anders dan de andere hutten. er stond geen troon of ander versiersel. zelf geen tiara of een kroon of zo. raar. maar ja, ik legde een blad op de kleine lage tavel en schreef er ''ik ben geen vijand'' zo. maar, hoe zou ze ontdekken dat het van mij was. idee. ik pakte mijn mes en sneed een stuk haar af. mijn witte haar zou tog iedereen herkennen. ik legde het op het blad en glipte naar buiten. een eindje buiten het dorp ging ik weer in een boom zitten.

welkome to my garden of fantasy

Evana
"Dan niet..." dacht ik geirriteerd. Als ze geen antwoord wou geven op mijn vraag, zal het waarschijnlijk een vijand zijn. Ik voelde me anders. Normaal was ik nooit iemand achterna gegaan. Ik voelde aan de bast van de stam. Ik hield van in bomen klimmen.

Tijd voor koffie.

Zoëy Johnsen


Ik wandel zenuwachtig door de bossen rond met Adorin op mijn hielen, aangezien de Chimaera té makkelijk verslagen was. Er moest vast een complot zijn.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Evana
Ik lig op de bovenste tak van een boom, terwijl ik voel dat mijn wond is opengegaan. Ik probeer het te negeren. Snel spring ik de boom uit. Ik zat nog 5 meter boven de grond, dus eigenlijk zat ik nog te hoog, maar ik had mezelf getraind. Die Chimaera was een verrassing. Maar waarom? Waarom zou een Chimaera besluiten om stiekem even naar een dorp te gaan? Dat is gewoon niet hun normale gedrag.

Tijd voor koffie.

Ik liep door het bos, ik was het spoor van de Chimaera aan het volgen in omgekeerde richting. Om te zien waar het vandaan kwam. Na een tijd lopen kwam ik op een open plek en schrok, er waren zeker 5 Chimaera's."Misschien is het een verkenningstroep. Dit moet ik tegen Evana zeggen." Ik draaide me om om terug naar het dorp te gaan. Opeens kwam 1 van de Chimaera's mijn richting uit, ik verschool me snel in de bosjes."Hopelijk ziet het me niet." Nadat het terug was gegaan naar zijn 'vrienden' stond ik op en liep zo snel mogelijk naar het dorp. "Waar is Evana?" vroeg ik aan Zoey,"Die is even weg."
"Sh*t. Er zit een groepje Chimaera's in het bos. Ik denk dat het verkenners zijn. Werken ze zo?"
"Ik weet niet. Als Evana terug is moeten we het maar vragen."

I think I'm losing what's left of my minbd

Melody-Vampier
Ik hoorde de weerwolven bezorgd met elkaar discussiëren over 5 Chimaera's die in het bos waren. Ik stond op vanaf de steen bij het water waar ik zat en liep naar de 2 meisjes. 'Wat gaan we eigenlijk doen aan die Chimaera's?' Vroeg ik aan ze toen ik voor hen ging staan.

louize
ik was aan het vissen bij de rivier, toen er een vampier mijn kant op kwam. ik dook snel onder water. ik liet wat lucht naar beneden komen zodat ik kon ademen. het was die vampier waar ik tegen op was gebots in het dorp. ze ging in een boom zitten en staarde voor zich uit. ze zag er nog moeier uit dan toen. ik besloot om me te laten zien. de vampier schrok zo toen ik boven water kwam dat ze uit de boom viel.
''niet bang zijn ik doe je geen pijn'' de vampier keek me wantrouig aan. ''hoe heet je?''
'' ik heb geen naam''
''oh, eeeh hoe noemen andere mensen je dan?''
'' ze noemen me een monster''
''aha, heb je dan een naam voor jezelf verzonnen?''
'' nee, waarom zou ik?''
'' en laat me met rust!''
''wil je mijn naam niet weten?''
'' nee, laat me nou maar met rust''
ik zuchtte, wat een moeilijk kind. de vampier draaide zich om en begon weg te rennen.''wacht! mijn naam is louize!''
de vampier stopte niet. nou zeg?! splet. wow, wat een grote vis die moet ik hebben. ik sprong de rivier weer in.

welkome to my garden of fantasy

[Zou iedereen even willen ophouden over dingen voor mij te bepalen? Het irriteer me nogal namelijk dat mijn personage zo ineens een gesprek begint en dingen zegt waarvan niemand weet van heeft.. -__-]

Zoëy Johnsen

Ik keek Melody bedenkelijk aan. 'Vluchten.' Antwoord ik automatisch. 'Ze zijn met te veel om aan te vallen op dit moment.' Verklaar ik terwijl ik even de lucht instaar.

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Nurion ~ Centaur

Na het doden van de chimaera was ik het dorp weer ingegaan. Ik zocht een wapensmid. Misschien kon ik nog iets leren van de technieken van de elven.

Cookies!

[We kunnen inderdaad beter niet meer voor de ander schrijven]

Melody-Vampier
Ik keek Zoëy bedenkelijk aan 'We kunnen niet blijven vluchten,' ik wachtte even en dacht na ',ik denk dat ze achter ons aan zitten. Maar waarom?' Ik ijsbeerde heen en weer en mompelde in mezelf.