• So what we get drunk
    So what we smoke weed
    We’re just having fun
    We don’t care who sees
    So what we go out
    That’s how its supposed to be
    Living young and wild and free


    Het leven in de straten van Londen City is hard en nooit zonder gevaar. Deze groep mensen weten hoe het is. Ze zijn allemaal best goed bevriend met elkaar, want op de straat ; daar leer je je echte vrienden pas kennen. Elke week spreken ze samen af in hun gekraakte pand, wat ze hebben omgetoverd tot een heuse dancing.

    Beginning:
    Het verhaal begint in de straten van Londen. De personages zijn allemaal dakloos, en ontmoeten elkaar voor de eerste keer op een winterachtige avond in een groot kraakpand, waar ze een plaatsje zoeken om te overnachten.

    Meespelen kan altijd! -KLIK-


    Love is just a word until you find someone to give its definition.

    Ty

    Ik kruip uit mijn slaapzak en berg hem direct op bij de rest van mijn spullen. Ik had het warm dus liep even naar buiten. Beter.

    Jeremy 'Jer'.
    "Geen probleem." Antwoord ze en schuift van me weg. Ik ben er wel blij mee, ik voel me toch niet zo gemakkelijk bij haar. Vooral omdat ik Cassie nog niet lang ken en nu al mijn slechtste kan van mezelf heb laten zien; Drinken.

    Yulia Nena Katineh

    Ik voel woede opborrelen en mijn gezicht vertrekt. Vlug loop ik naar een andere kamer, boven ditmaal waar ik me laat neerzakken en diep adem probeer te halen. Drank. Ik heb drank nodig. Ik loop naar beneden, in de kamer van de rest en grijp ergens een fles van de grond, geen moeite nemend wat er op het etiket staat. Ik open de fles en neem gulzig een slok, waarbij ik gelijk een verwarmend gevoel krijg.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Cassie
    Ik kijk weer even naar Jeremy. 'Heb je ook nog ergens anders last van? Of ben je alleen op je hoofd gevallen?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Mickey
    Yulia loopt boos weg en ik loop haar snel achterna.
    Ik zie haar gulzig een slok nemen van een fles met sterke drank en ik schraap mijn keel, om mijn aanwezigheid te laten merken.
    'Dààrom heb ik niks gezegd. Omdat ik wist dat je dan op me zou afhaken én enkel meer zou gaan drinken.'
    Ik loop weer wat korter naar haar toe en ga naast haar op de grond zitten.

    [ bericht aangepast op 11 feb 2012 - 16:38 ]


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Yulia Nena Katineh
    Ik negeer Mickey even en kijk zwijgend vooruit, verzonken in gedachten.
    'Dus je denkt, púúr omdat ik een zielige alcoholist ben, dat ik zo ineens zou stoppen?'


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Mickey
    'Ten eerste, je bent geen zielige alcoholist. En ten tweede, nee, dat dacht ik niet. Ik dacht dat je je verslaving met mijn hulp kon beperken en dan misschien op langere termijn overwinnen. Dàt dacht ik.'
    Ik bijt op mijn lip en zucht.
    'En eigenlijk denk ik dat nog steeds.'
    'Kijk, Yulia, je kàn dit, oké? Je kàn zonder die drank en je wéét het. Je moet het gewoon willen inzien.'


    "Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving." ~ Albert Einstein

    Yulia Nena Katineh

    Ik kijk kil voor me uit. 'Waarom zie jíj dan niet in dat jij ook een probleem hebt?' zeg ik vervolgens.


    "like i'd follow you around like a dog that needs water."

    Jeremy 'Jer'.
    "Heb je ook nog ergens anders last van? Of ben je alleen op je hoofd gevallen?" Vraagt ze. Ik twijfel, het liefste wil ik een opmerking maken, maar ik hou me in. "Nee, niks." Mompel ik en kijk naar mijn handen, waar al een paar schaven opzitten. Die plekken komen van een gevecht.

    Cassie
    'Nee, niks,' mompelt hij waarna hij naar zijn handen kijkt. Ik volg zijn blik en zie dat er een paar schaven op zijn hand zitten. Voorzichtig schuif ik weer iets dichter naar hem toe en ga met mijn over de schaven. 'Hoe kom je hieraan dan?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jeremy 'Jer'.
    Ze schuift weer iets dichter naar me toe en zwijgt. Opeens vraag ze: "Hoe kom je hieraan?" Ik kijk haar aan en zie dat ze naar mijn handen kijkt. Ik haal mijn schouders op. "Gevochten."

    Cassie
    Hij haakt zijn schouders op. 'Gevochten'. Ik knik en kijk hem even aan. 'Ehm, vecht je vaak?' vraag ik voorzichtig.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jeremy 'Jer'.
    Ze kijkt me aan. "Eh, vecht je vaak?" Vraagt ze voorzichtig. "Ja, best wel." Antwoord ik en draai mijn handen om, wat er al niet beter uit ziet.

    Cassie
    'Ja, best wel,' antwoord hij en hij draait zijn handen om. Op de andere kant zitten ook allemaal schrammen. 'Je moet echt voorzichtig zijn als je in voorzichtig belandt. Je weet maar nooit of iemand een pistool of mes bij zich heeft...' Gelijk moet ik weer denken aan mijn broer en voel tranen opkomen maar die knipper ik snel weg.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jeremy 'Jer'.
    "Je moet echt voorzichtig zijn als je in voorzichtig belandt. Je weet maar nooit of iemand een pistool of mes bij zich heeft..." Waarschuwt ze. "Ik weet het, maar.." Begin ik en twijfel of ik het wel moet vertellen. Omdat ik niet naar Cassie keek, zag ik niet dat ze tranen weg knipperde.