• Twee jaar geleden was er een vriendengroep die bij elkaar bleef door maar één persoon, Alice. Ze was bevriend met De sporters, de schoolkrant redactie, de slimme kinderen van de klas, gothics, iedereen. Met zijn allen vormden ze een vriendengroep. Alleen de betere vrienden behoorde tot die vriendengroep van maximaal 15 mensen. Ze waren vrienden, totdat Alice een ongeluk kreeg en om het leven kwam. Sinds die dag is alles veranderd. De ‘vrienden’ gaan niet meer met elkaar om, kijken niet meer naar elkaar om en praten niet. Ze zijn nu vreemden voor elkaar.
    Dit jaar zou het het tweede jaar woorden zonder Alice. Daarom besluiten Alice haar ouders om al haar oude vriendinnen uit te nodigen naar een camping in Spanje. Niemand weet van elkaar dat ze zijn uitgenodigd. Daar komen ze pas achter als ze aankomen op de camping die Alice haar ouders runnen. Zullen ze weer vrienden worden, blijven ze elkaar behandelen als vreemden of worden ze vijanden.


    Een RPG over vergeten vriendschappen.
    Als het je leuk lijkt om mee te doen dan graag! Het liefste jongens en meisjes en het liefst zoveel verschillende typetjes, zoals gothic, sporttype, tutje, bitch enz. Het kan best dat de bitch een bitch is geworden door de dood van Alice. Ook kan het een ex zijn, maar het is beter als er daar maar 1 van is. Dus leef je uit en bedenkt iemand. Alice ging met iedereen om!
    Ze zijn allemaal tussen de zestien en achttien jaar. Ze zitten in het vierde jaar.

    Meisje

    - LaCerise- Veronique Cross
    - Demi1309- Isabella Jennifer Jones
    - Tesly- Mikan Loenen
    - Carrotcurls- Megan Alexys Romano
    - nakito- Claire Woods
    - xkimx124- Jasmine Eberson
    - XJules001- Gwendolyn Springfield

    Jongen

    - TrueKlainer- Danny Sebastiaan Brantston
    - quin98- Austin Trevers
    - Carrotcurls- Tyler Damon Romano
    - Demi1309- Ian Silvas
    - quin98- Jayson Cole
    - LoveLyLonely- Tyler Brandon Drea
    - Dashed- Alex Castro

    b]Regels[/b]
    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 2 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - Mensen mogen verliefd op elkaar worden, maar voordat er iets gebeurd misschien handig om te overleggen
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz.
    - Het liefst zo vaak mogelijk aanwezig, als je toetsweek of iets hebt is het logisch dat je er niet bent, maar het is wel je eigen probleem als je dan dingen mist
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal vijf regels schrijven
    - Geen oneliners


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    Ik pak Drew strakker vast als hij zegt dat we bijna bij het ziekenhuis zijn.
    "Ik wil niet." zeg ik en begraaf mijn gezicht weer in zijn hals. De misselijkheid is er nog steeds. "Drew, blijf bij me." zeg ik en hou hem nog strakker vast. Niemand krijgt me van hem af. Wat ze ook doen.
    Ik hoop hier zo snel mogelijk weer uit te zijn. Ik ruik de geur van het ziekenhuis al en ik word er gek van. "Hnnm." piep ik angstig.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    'ja rustig maar, ik blijf bij je'zeg ik en aai kalmerend over zijn rug. Ik loop naar de balie en vertel wat er aan de hand is. Ze verwijst ons door naar een afdeling en ik knik. Als ik ddaar ben neem ik plaats in de wachrruimte en zet Danny op mijn schoot. Ik druk een zacht kusje op zijn wang en duw daarna zachtjes zijn hoofd tegen me schouder aan omdat die daar niet meer lag doordat we gingen zitten.

    Danny

    "Nee..." Zeg ik zacht en pak Drew weer strak vast. "Ik wil weg..." piep ik. Ik voel weer steken in mijn buik. Dan hoor ik voetstappen die bij ons stoppen. Ik voel een hand op mijn schouder en schrik op. Ik schud wild mijn hoofd en pak Drew nòg strakker vast. "Danny, kom maar." zegt een mannenstem. Ik schudt mijn hoofd weer. "Nee." ik kijk Drew bang aan. Hij moèt mee.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Andrew
    ik kijk even naar de man en til Danny op terwijl ik zelf gaat staan. 'ik ga mee'' zeg ik en de man knikt na wat te hebben getwijfeld. Ik woel door Danny's haar en fluister wat kalmerende woordjes in zijn oor. 'weet je,als we hier klaar zijn dan gaan we naar de winkel en mag je wat uitkiezen goed?' zeg ik en loppdan de kamer in. 'ga je op een eigen stoel zitten?' vraag ik hem en kijk even naar de dokter.

    Isabella

    'Ja het gaat.' Ik rek me uit en geef Austjn een kus. 'Ze is gewoon gek in haar hoofd,' zucht ik. 'Wat gaan ze nu met haar doen? Is ze ontslagen?' Ik kon er niks aandoen dat mijn stem hoopvol klonk. Ik kijk Austin aan. Ik kon nog steeds niet plaatsen waaro ze dat deed. Ik begreep het niet.... Ik loop naar een ligstoel en ga daar op liggen. Ik staar naar de strakblauwe lucht boven me.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    "De jongenman kan beter op het bed gaan liggen." zegt de dokter dan. Ik tril en knik bibberig. Ik kijk Drew aan. "Mag Drew erbij staat?" vraag ik bangig. De dokter kijkt me even aan.
    "Het is beter als je..." "vriend." "...vriend gaat zitten, zodat wij jou kunnen onderzoeken." ik kijk Drew aan en pak hem weer stevig vast. Nee...

    (Boos worden helpt wel, al is het gespeelt :3)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Danny

    "De jongenman kan beter op het bed gaan liggen." zegt de dokter dan. Ik tril en knik bibberig. Ik kijk Drew aan. "Mag Drew erbij staat?" vraag ik bangig. De dokter kijkt me even aan.
    "Het is beter als je..." "vriend." "...vriend gaat zitten, zodat wij jou kunnen onderzoeken." ik kijk Drew aan en pak hem weer stevig vast. Nee...



    (Boos worden helpt wel, al is het gespeelt :3)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Austin
    'Ja ze is ontslagen dus daar hebben we geen last meer van' zeg ik met een brede grijna 'wat dacht je van wat te drinken om het te vieren?' vraag ik lachend en kijk even naar de bar.

    Andrew
    ik kijk even naar de dokter en schud mijn hoofd. 'ik blijf bij hem' zeg ik en kijk de dokter aan. 'jongeman het is beter als je gewoon even hie wacht' zegt hij en ik schud mijn hoofd weer. Echt niet ik had Danny een soorst van beloofd dat ik bij hem zou blijven. 'ik blijf gewoon bij hem, u zult geen last van me hebben enals ik niet mee ben wordt het juist alleen maar moeilijker' zeg ik beslist en de man zucht.

    Isabella

    'Ja klinkt leuk.' Ik lach en loop al richting de bar. 'Alleen het meisje die achter de bar hoort te staan is ontslagen,' zeg ik. Ik kijk om me heen en kom dan met een idee. 'Wacht even.' ik ren naar Alice haar moeder. 'Gaat het,' vraagt ze bezorgd. Ik knik. 'Ja het gaat wel weer,' glimlach ik. 'Het spijt me, personeel hoort-' ik onderbreek haar. 'Maakt niet uit. Er staat nu alleen niemand achter de bar. Als je niemand hebt voor die functie wil ik het vandaag wel overnemen, dan kan je voor volgende dagen iemand anders vinden?' Ze lach even. 'hoedt niet je bent op vakantie, maar ik stuur zo meteen iemand die kan op. Pak zelf alvast maar wat. Hij komt zo.' Ij Knik zeg gedag en loop terug naar Austin. Ik ga achter de bar staan en grijns. 'Wat wil je?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Austin
    ik grinnik even en kijk haar aan. 'doe maar een cola' zeg ik en buig me naar voor. 'nou, nu heben we een veel leuker meisje achter de bar staan' zeg ik met een knipoog en ga dan lachend weer normaal zitten.

    Isabella

    'Niet flirten met het personeel,' lach ik. Ik kijk om me heen op zoek naar alles. Dan pak ik glazen. Een gewoon glas voor Austjn en een cocktail glas voor mij. Ik had wel zin in een lekkere cocktail. Ik werp een blik op mijn horloge. 'Ook wat te eten?' Ik kijk op en lach. Dit beviel me eigenlijk wel. Ik maak ons drinken klaar en schuif de cola naa Austin toe. Ik zie iemand aan komen lopen, recht op de bar af. Het leek me niet dat dat de barjongen was. Eerder vakantie ganger. Zou het zwermtijd zijn? Zou best kunnen. Hopelijk kwam die jongen snel. 'Zou ik een cola mogen?' 'Tuurlijk.' Ik pak nog een glas en schenk het in. Hoe duur was alles eigenlijk? Ik werp vlug een blik op de prijzen. De man rekent af. Ik glimlach en kijk Austin aan. 'Dus wil je Wat te eten?'

    [ bericht aangepast op 25 aug 2012 - 11:07 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    austin
    ik grijns en knik 'ja lekker, kunt u me misschien vertellen wat jullie allemaal hebbn' zeg ik lachend en kijk haar afwachtend aan. Ik grijns even en neem daarna een slok van mijn cola

    Isabella

    'Noem me geen u dan voel ik me oud,' lach ik. Ik draai me om en pak en menu kaart die ik zie liggen. Ik open hem en bekijk alles. Een broodje hamburger zou ik nog wel kunnen maken, maar verder? Ik kijk nog even naar de gerechten. De helft kan ik wel maken. Vanuit mijn ooghoek zie ik een familie plaatsnemen op ligstoelen. Hopelijk wachtte ze nog even met bestellen. Ik kijk naar Austin. 'BEkijk de kaart maar.' ik grijns en geef hem de kaart. Dan neem ik een slokje van mijn cocktail die me heerlijk smaakt.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    4anny

    Uiteindelijk stemd de dokter toe en ik en Drew worden naar het bed begeleid. I kkrijg weer een steek en houd Drew zijn arm stevig in de klem. Ik lig ondertussen wel al op het bed.
    "Ik hoorde dat je stekende pijn in je buik hebt. Kun je aanwijzen waar het ongeveer vandaan komt." Ik laat met een hand Drew zijn arm los en wijs naar rechts onder. De dokter knikt. "En je bent misselijk," de dokter legt zijn hand op mijn voorhoofd. "en hebt koorts." hij knikt. "Ik kom zo terug met de arts."


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.