• || Regels
    # Niemand doden zonder toestemming
    # Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
    # Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
    # Twee rollen per account
    # Maximaal vijf verzonnen rollen
    # Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Brynn
    # Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=140982

    || Rollen
    # Black Roedel
    Jacob Black - Moonly
    Leah Clearwater - Alfa
    Embry Call - Shooter
    Seth Clearwater - Famous1xx
    Quil Ateara

    # Uley Roedel
    Sam Uley - ElfCitadel
    Jared Cameron
    Paul Lahote - Cionegreen
    Brady Fuller
    Collin Littlesea

    # Mensen
    Emily Young - Aztec
    Rachel Black
    Rebecca Black - Cionegreen
    Kim Connweller
    Claire Young
    Renesmee Cullen - Aztec

    # Vampiers
    Carlisle Cullen - ElfCitadel
    Edward Cullen - Shooter
    Bella Cullen - Aztec

    # Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec - MyDreamStory
    Drake - Alfa
    Charlie Mila Evergreen Synaisthmata

    [ bericht aangepast op 13 sep 2012 - 21:18 ]


    (mijn topics)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    [Mijn topics]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [Mijn topics]


    All those fairytails are full of shit - Maroon 5

    || Embry Call
    Hand in hand.
    Zo liep ik samen met het knapste meisje van het reservaat, Catherine, door de supermarkt.
    Zoekend naar de ingrediënten voor mijn moeders beroemde appeltaart.

    Verschillende keren liet ik mijn blik afdwalen naar Catherine’s gezicht, hopend op een verandering.
    Maar iedere keer werden mijn gevoelens als een harde klap in mijn gezicht bevestigd: ik was niet verliefd op haar en ik zou ook niet verliefd op haar worden.
    Hoe blij de jongens ook voor me waren geweest, hoe vaak ze me ook op mijn schouder hadden geslagen en hadden gezegd dat het deze keer anders zou zijn, het had me niets gedaan.

    Mijn wil naar een inprent was te groot.
    Ik wilde iemand waar ik mijn hart bij kon neerleggen, die ik kon vertrouwen en waar ik mijn hele leven lang van zou houden.
    Net zoals Jacob, Quil, Sam, Jared en Paul.

    Mijn gedachten werden teruggetrokken naar de realiteit toen Catherine vroeg hoeveel eieren mijn moeder nodig had in haar appeltaart.
    ‘Vier,’ mompelde ik zachtjes, terwijl ik het gangpad met de zuivelproducten insloeg.


    || Rachel Black
    ‘Paul …’
    Zuchtend keek ik rond in het kleine kamertje van mijn vriend, mijn weerwolf vriend.
    Overal lagen kapotte joggingbroeken, gescheurde shirts en halve – uit elkaar getrokken – schoenen.
    Aan de ravage te zien had hij de laatste tijd meer last van zijn woede uitbarstingen.

    Voor de zoveelste keer ging ik op gang met het opruimen van de kledingstukken.
    Verdelingen maken: wat hij nog kon dragen en wat totaal geruïneerd was in een van zijn buien.

    Mijn blik verplaatst zich naar het raam en de donkere bomen die me aanstaren.
    De vraag waarom ik hier in godsnaam bleef en niet gewoon terugging naar Washington speelt opnieuw op in mijn hoofd, maar wanneer ik mijn ketting rond mijn nek voel – een zelf gemaakt cadeautje van Paul – weet ik het weer.
    Met een grote glimlach op mijn gezicht ga ik verder met het sorteren van de spullen.
    Hopelijk zag ik hem vandaag nog en kon ik hem zeggen hoe erg hij was verbeterd de laatste tijd…


    {Mijn Topics- sorry, kan nu niet reageren :(}


    Tijd voor koffie.

    [Zal Brynn in de supermarkt komen?]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    MyDreamStory schreef:
    [Zal Brynn in de supermarkt komen?]


    Yeaaah, wel 'n nice idee !
    Als jij iets beters weet moet je dat doen natuurlijk ! ;)


    [Nja, ik zet Brynn wel ff in het reservaat]

    Brynn Maddy Danec

    Ik kwam het reservaat binnen en keek rond. Het was wat krapjes, zeker wel, maar het was beter dan een krottenwijk. Ik zag een klein meisje spelen, en nog een paar mensen. Raar dat ik hier de "nieuwe" was. Ik besloot maar naar de supermarkt te gaan om boodschappen te doen. Ik pakte brood, cola zero, een paar flesjes water, voor even tussendoor een doosje donuts, en dat soort dingen. Vrolijk sprong ik op de krattenhouder van het wagentje en racete zo naar de eieren, waar ik bijna tegen een jongen aanbotste. 'Sorry' mompelde ik en ik keek hem aan.

    [Hm, kleiner en schuin schrijven is wel fijner ;D]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    {Trouwens, heeft Seth al op Charlie ingeprent? Ik schrijf wel een neutraal stukje, dan kan Famous1xx het zelf zeggen ;P}

    Charlie Mila Evergreen
    Luid neuriënd loop ik door het bos. Soms maak ik er wat danspassen bij, de originele muziek denderd uit mijn mp3 speler. Dan komt het bos tot zijn einde, en zie ik het strand. Ik trek mijn oortjes ruw uit mijn oren, en ren het bos uit, naar het water. Waar ik mijn schoenen en sokken uitschop, en in het water begin pootje te baden. Plezierige rillingen van de kou trekken over mijn rug. Hardop zing ik het liedje verder. Ik voel de wind door mijn haren stromen, en ik hou even stil. De connectie met de wind en de natuur kan niemand verklaren, maar hij is er. Ik trek mijn schoenen weer aan. Afgetrapte blauwe All-Stars. Ze zitten tenminste fijn.
    "Oh Yeah, Yeah, Yeah, Yeah," mompel ik het liedje verder, zachter, omdat ik al mijn aandacht richt op mijn schoenen. Als ik ze weer aan heb, loop ik terug naar de weg, waar mijn fiets op me zit te wachten. Ik graai in mijn zak. Drie euro, K'tching, denk ik en ik vervolg mijn weg naar de supermarkt.

    [ bericht aangepast op 9 sep 2012 - 20:53 ]


    Tijd voor koffie.

    (wie wil er met Jake praten? ;D)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    [Embry moet nu Brynn imprinten o-o]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    || Embry Call
    Mijn mond zakte automatisch open toen ik de zachte, gemompelde sorry hoorde nadat een winkelkarretje tegen mijn scheenbeen werd geduwd. Hoewel het onbekende meisje nog maar een woord had gezegd, had ze me met haar stem in haar macht gekregen.
    Op het moment dat ik mijn blik in die van haar boorde vergat ik alles en iedereen om me heen; Catherine die mijn naam zei, het irritante piepgeluid van de kassa en de eieren die uit mijn handen op de grond vielen. Het enige wat glashelder voor me was geworden was het meisje. Ik wilde haar beschermen, ik wilde van haar houden, ik wilde er altijd voor haar zijn en ik wilde het nu.
    Nog steeds stomverbaasd hief ik mijn hand zwakjes op, wist er met mijn hese stem een ‘geen probleem’ uit te krijgen en zette toen direct koers naar de uitgang van de winkel, een verwarde Catherine achterlatend.


    Charlie Mila Evergreen
    Ik hou het pak roze koeken onder mijn arm geklemd, terwijl ik naar de kassa wil lopen. De weg erheen wordt versperd door een meisje met een winkelkarretje, en een jongen. De jongen loopt weg. Ik pers me langs het meisje geen, terwijl ik 'Sorry' mompel, en ik vervolg mijn weg naar de kassa, waar ik betaal. Buiten zie ik die jongen van het meisje weer. Ik maak het pak roze koeken open, en prop er een in mijn mond.


    Tijd voor koffie.

    Brynn Maddy Danec

    'Is dat je vriendje?' vroeg ik aan het meisje die eerst bij de jongen stond. Het meisje maakte een vage beweging en ik haalde mijn schouders op. Het was wel een lekkerding, die jongen. Nogsteeds een beetje mompelend liep ik naar de kassa en rekende af. Toen ik naar buiten liep, liep ik met mijn zware tassen naar de jongen. 'Gaat het wel? Je, ehm, vriendinnetje is nogal bezorgt' zei ik een beetje schor. Ik hoestte even en keek weer naar de jongen.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    || Embry Call
    Mijn blik is gericht op een meisje dat op de parkeerplaats een roze koek in haar mond duwt, wanneer ik plotseling de betoverende stem van het meisje achter me naar mijn vriendinnetje hoor vragen.
    Met een ruk draai ik mezelf om, waarbij mijn grijze allstars een piepend geluid maken op de straat.
    ‘Ze is niet mijn vriendinnetje, dat zal ze nooit worden ook niet’ mompel ik bars.
    Ik sta op het punt haar opnieuw als een verliefde idioot aan te staren, als ik zie dat ze een aantal zwaar uitziende boodschappentassen in haar handen vasthoudt. Zonder erbij na te denken pak ik de boodschappentassen met een zwaai van haar over, zet mijn beste nonchalante blik op mijn gezicht en vraag zo droog mogelijk: ‘dus, waar moeten je spullen heen?’