[RPG] Between life and death - O1 - Speeltopics

By xSpookje and Aragog.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 19:18 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Ja dit is goed (:]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Riley Williams

Ik kijk naar Rory.
"Weet je, ik zie je daar wel." zeg ik glimlachend. Ik sla even een arm om Rory heen en ga met mijn hand door zijn haar heen.
Ik laat mijn broertje weer los en pak mijn koffer. Droogjes huppel ik naar de deur, ik moet toegeven ik ben gek zeg het maar hoor. Dat ben ik gewoon. Ik kan maar moeilijk serieus zijn.
Ik loop de gang op en draai me naar Rory toe. "Doei lief broertje, tot zo." zeg ik en tuit mijn lippen even alsof ik hem een kusje geef. Rustig loop ik de trap af naar beneden en zet mijn koffer in de hal. Ik pak mijn VANS en trek ze op een ontspannen tempo aan. Als ik ze aan heb volgt mijn jas.
Ik twijfel even, zal ik mijn vest ook mee nemen voor als het 's avonds wat frisser is? Ik schudt mijn hoofd, dat is niet nodig.
Ik open de deur naar de woonkamer en zie mijn broers op de bank zitten.
"Waar is Rory?" vragen ze gelijk. Ik schiet in de lach, die twee hadden tweeling moeten zijn hoor.
"Boven, ik ga eerder." zeg ik en loop naar ze toe. Ik geef ze een knuffel en een kus op hun wang, wat ze allebei doet grommen. Ze vinden het niet zo leuk als ik dat doe.
"Doei lieverds! Tot over een aantal weken, maanden of wat dan ook!" zeg ik en loop naar de gang en pak mijn koffer. Dan open ik de voordeur en ga naar buiten. De deur sluit achter mij en ik begin rustig richting het huis van Ian te lopen.
Na een kwartier lopen ben ik bij het huis. Zonder pardon loop ik naar binnen.
"Hallo allemaal!" roep ik naar de paar mensen en zwaai even. "Hebben we zin?" vraag ik met een brede glimlach en kijk rond.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Yup, helemaal! c:]
Caitlin 'Cathy' Lilith Samantha Petrone
''Leuke jas,'' hoorde ik Ian mompelen, en met nog altijd de norse uitdrukking op mijn gezicht keek ik hem aan. Hij was net voorbij gelopen.
''Dankjewel,'' zei ik, en wist er een klein glimlachje uit te persen.
''Zijn wij de eersten?'' vroeg ik met een diepe zucht. Geweldig. Wachten was ook niet iets wat ik graag deed.
Ik plofte op de bank en keek naar de fles in Ian zijn handen.
''Is dat het enige?'' vroeg ik, een tikkeltje teleurgesteld. Gelukkig heb ik zelf ook nog wat mee kunnen nemen, dat was het geluk van op mezelf wonen.
Ik streek een donkere haarlok achter mijn oren en glimlachte begroetend naar Camille, om vervolgens mijn benen over elkaar te slaan.
Amelia kwam niet veel later ook binnengewandeld, en daar deed ik hetzelfde bij Camille; ik glimlachte slechts, want als ik zou praten was de irritatie direct te horen in mijn stem. Ik had hier géén zin in..
Plotseling kwam Riley binnenvallen met een vrolijke glimlach op zijn gezicht.
"Hallo allemaal!" roept hij, en zwaait. "Hebben we zin?"
Ik keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.
''Nee,'' mompelde ik, en zuchtte. Ik steunde mijn hoofd in mijn hand.

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 16:28 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Camille Yare Rae Roux
Ik loop naar Ian toe - voor zover dat gaat met mijn vier koffers.
'Ian, kan ik mijn koffers misschien ergens laten?' zeg ik met een scheve grijns, 'ik heb niet zo veel zin om ze de hele tijd mee te schouwen.'
Ik strijk een rode pluk uit mijn gezicht en haal ondertussen mijn mobiel uit mijn zak. Een what's app.
Heey zusje,
veel plezier! Maak er een leuke tijd van.
x
Thom
Ik glimlach, mijn broer, snel stuur ik hem een smsje terug en richt me weer op Ian.
'Kunnen ze misschien alvast in de auto?'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Twaïn Mayras
Zo snel als ik kan, pak ik alles in. Mijn moeder zeurt over 'Kijk uit voor de beren' en 'Zorg dat je altijd je omgeving goed checkt' Ze denkt dat we nog steeds in de jungle wonen of zo! Ik wordt er echt ziek van. Ik loop te slenteren, Ian woont aan de andere kant van de stad, maar we hebben geen auto en ik mag geen fiets, te 'gevaarlijk'. Het duurt een kwartier om naar Ian te lopen, maar ik heb het ervoor over. Ik vind het fijn om bij mijn vrienden te zijn, ze zijn anders dan de mensen waarmee ik hoor om te gaan. En vooral vind ik het fijn om bij hun te zijn, bij mij thuis zijn mijn ouders, mijn gestoorde ouders. Mijn vader is helemaal gek op alles wat te maken heeft met de beschaving, en mijn moeder wil alleen maar terug naar de jungle. Ik voel me heel erg alleen als ik door de lege straten loop, op weg naar mijn vrienden. Ik heb me heel erg goed voorbereid op de reis, zodat we het extra gezellig kunnen hebben. Ik zie dat ik aangestaard word, en daar kan ik dus écht niet tegen! Mensen vinden mij raar omdat ik zo klein ben en een rare huid heb. Ik voel me daardoor juist anders, en daar is niks mis mee. Een kwartier later sta ik bij Ian op de stoep, en ik durf eigenlijk niet aan te bellen. Ik ben door Ian zelf gevraagd, maar de rest weet dat niet. En sommigen hebben mij nog niet helemaal geaccepteerd.

Spoiler alert: you will save yourself

Ian
'Weet je heel zeker dat je genoeg meehebt?' Vraag ik, en kon het niet laten om die opmerking te maken.
'De auto staat voor daar kun je neerzetten, maar aangezien je er amper mee kan lopen help ik je wel' Andwoord ik en nam twee van de 4 koffers van haar over en ging haar voor naar de auto om vervolgens de kofferbak open te maken.
Ik zette de twee koffers van haar erin en wachte tot ze me achterna zou komen, zelf had ik gewoon een grote schoudertas meegenomen aangezien ik niet zoveel mee hoefde te nemen en daarbij leek dat me veel handiger dan 4 koffers vol met kleren.

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 16:52 ]

Don't be like the rest of them, darling

[Ellie, wat langere tekstjes, alsjeblieft c:]
Caitlin 'Cathy' Lilith Samantha Petrone
Ik zag dat er iemand voor de deur stond, maar niet aanbelde.
Zuchtend stond ik op, zwiepte mijn donkere haren achter mijn rug en liep naar de deur.
Ik trok deze open en zag Twaïn staan, waardoor ik automatisch grijnsde.
''Kleintje!'' brulde ik grijnzend. Ik mocht Twaïn wel, hij was.. anders.
''Ik wist niet dat jij ook mee ging?'' zei ik, en hield de deur wat meer open zodat hij naar binnen kon komen.
Ik had overigens niet veel te zeggen over zijn lengte, gezien ik ook best klein was; ik droeg alleen hakken. Ik was wel zo snugger geweest om wat gympen mee te nemen. Ik was dan wel bijna nooit te vinden in de natuur, maar ik wist wel dat hakken niet echt.. ideaal waren om daar rond te lopen. Vooral niet met hakken van deze lengte..

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 16:56 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Camille Yare Rae Roux
'Dank je,' ik pak mijn twee koffers op en sleep ze naar de auto.
'Uhm, geen idee, het kan best dat ik wat vergeten ben, ik hoop het niet,' zeg ik serieus.
Met een beetje moeite til ik de twee koffers in de auto.
'Ik ben benieuwd of ik dit ga overleven, ik heb nog nooit gekampeerd,' geef ik toe.
'Maar met jullie erbij zal het in ieder geval leuk worden, dat is zeker,' ik kijk om me heen.
'Was ik te laat? Of was ik te vroeg? Ik had echt het idee dat ik te laat was, want ik kreeg mijn krultang maar niet in mijn koffer en toen moest ik ook nog mijn make-up bijwerken,' ratel ik, maar dan stop ik en grijns, 'weet je wat, laat maar. Ik denk niet dat je het interessant vind om dat te weten.'
Ik doe mijn blouse goed en kijk hem aan.

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 16:57 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Bliane Anderson

Gauw leg ik nog een zak chips en een paar blikjes bier in mijn koffer. Daarna doe ik hem dicht en loop de trap af. Ik loop naar mijn moeder in de woonkamer toe. 'Doei mam' zeg ik met een glimlach en geef haar een knuffel. Daarna pak ik mijn koffer en loop naar de gang. ik doe rustig mijn schoenen aan en daarna volgt mijn jas. Mijn zusje komt de trap nog af en ik glimlach naar haar. 'Doei broer' zegt ze en ik glimlach. 'Doei klein zusje' zeg ik en aai lachend door haar haar. 'ik ben niet klein!' zegt ze, iets wat mij even laat lachen. 'Doei!' roep ik nog door het huis en trek dan de voordeur achter me dicht. Ik had echt zin in de vakantie, even lekker gewoon niks doen, alleen maar plezier maken. Deze vakantie ging echt geweldig worden ik wist het gewoon zeker! Ik haal mijn hand even door mijn haar terwijl ik rustig richting het huis van Ian loop. Jammer genoeg is dat toch nog tien minuten lopen en aangezien ik best een zware koffer mee heb is dat wel balen. Na tien minuten lopen kom ik dan bij het huis van Ian aan en loop rustig naar binnen. 'hello!' roep ik vrolijk dor het huis heen en ga daarna bij de rest staan. 'ik heb er echt zin in' zeg ik enthousiast en spring even op en neer. Daarna kijk de rest met een glimlach aan en zet mijn koffer even rustig neer. Zo nu hoefde ik dat ding even niet meer vast te houden.

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 17:04 ]

Riley Williams

Mijn blik blijft hangen bij Caitlin. Ze kijkt mij met opgetrokken wenkbrauw aan.
''Nee,'' zegt ze dan en steunt met haar hoofd op haar hand.
Ik kijk vragend naar haar.
"Niet? We wilde dit allemaal al zo lang," zeg ik en plof naast haar neer.
Voor ik antwoord zou kunnen krijgen staat Caitlin al op en loopt weg.
''Kleintje! Ik wist niet dat jij ook mee ging?" hoor ik dan. Ik zucht even.
Ik mis mijn wederhelft wel een beetje nu, als hij maar opschiet en snel hierheen komt dan vind ik alles best.
Ik kijk de kamer een beetje rond.
Wanneer ben ik eigenlijk voor het laatst op vakantie geweest? Ik denk na maar weet het gewoon niet meer. Te lang geleden dus.
Ik tik met mijn voet wat op de grond. Ik kan niet wachten, als we de auto in stappen begint onze vakantie echt! Bij dat idee moet ik almaar meer glimlachen, volgens mij is mijn glimlach nu te breed voor mijn gezicht. Ik laat mijn tong even over de piercing gaan en glimlach automatisch weer.
'Hello!' hoor ik ineens en kijk op. Blaine! "Ik heb er echt zin in." zegt hij dan.
Ik spring overeind en loop naar hem toe. "Je bent niet de enige. Ik ben zo blij dat jij ook mee gaat." zeg ik oprecht en steek mijn vuist uit, om proberend een box te vangen.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Amelia Helen Keaver

Zodra ik de kamer binnen stap begin ik me ongemakkelijk te voelen, ook al waren er nog niet zoveel mensen. Na een kleine begroeting doormiddel van een slappe zwaai en een heel zacht hallo plofte ik op een lege bank neer. Afwezig speelde ik met het touwtje van mijn bordeauxrode hoodie en keek de kring een beetje rond. Mijn rugzak liet ik langzaam op de grond glijden en de andere, halflege tas hield ik op schoot. Aangezien ik geen gesprekstof had, en niemand mij aansprak bleef ik gewoon stilletjes zitten. Ik bedacht me dat het er vast uit moest zien alsof ik ze allemaal niet kende, iets wat natuurlijk absoluut niet waar was. Deze gedachte deed me geen goed, dus ik ging wat rechterop zitten en perste er weer een glimlach uit. Mijn handen friemelden een beetje aan mijn tas, ongecontroleerd en onhandig.

But calm, white calm, was born into a swan.

Twaïn
'Ja, Ian had me uitgenodigd!' zeg ik met een grijns, ik mag Cathy wel, al sinds het begin heeft ze me geaccepteerd, ook al kon ik nog geen woord Nederlands.
'Zin in de reis?' vraag ik opgewonden, ik heb er echt heel erg veel zin in.Ik weet dat er echt heel veel zijn die eigenlijk niet mee willen, maar ik dus wel. Ik ben ontzettend blij dat ze me aardig vinden, maar niet iedereen vindt dat. Blijkbaar vinden ze me raar, maar dat boeit me niet, ik heb vrienden en dat boeit wel. Ze mogen me de jungleboy noemen, zoals op de radio, maar ik ben toch wel blij dat er tenminste mensen zijn die me wel aardig vinden. Ik kijk de kamer rond en zie dat al bijna iedereen er is. Tijd om te gaan! denk ik, maar dat is het nog niet.Ik moet nog even wachten, maar dat boeit me niet, het weerhoud me er niet van om heel erg hyper te doen en grappen te maken, dus ik heb er geen problemen mee.Na tien seconden kom ik erachter dat ik er wel moeite mee heb, ik ben zo hyper als maar kan er heb er verdomt veel zin in, niemand ziet aan mij dat ik het liefst altijd in de natuur zou willen zijn... Ach ja, laat mensen maar denken, doe ik toch ook? probeer ik mezelf gerust te stellen, het lukt goed, ik voel me weer op mijn gemak.

Spoiler alert: you will save yourself

{Sorry Mitshy..}

Ian
'Dank je' Zei ze toen ik haar koffers oppakte en ze zei dat ze hoopte dat ze niets vergeten was,
iets wat ze ook nog serieus leek te menen.
'Wat denk je dat er gaat gebeuren? Dat je word opgegeten door een beer of iets dergelijks?' Vroeg ik haar met een korte lach toen ze zei dat ze nog nooit had gekampeert en ze benieuwt was of ze het zou overleven.
Vervolgens ratelde ze nog een heletijd door 'Weet je wat, laat maar. Ik denk neit dat je het interessant vind om dat te weten' Zei ze vervolgens met een grijns, ''Daar heb je in iedergeval gelijk in' Zei ik met een en rolde met mijn ogen, 'Maargoed, jij wilt dus kamperen en je hebt een krultang meegenomen. Ik weet niet of je het weet maar voor zover ik weet vind je in het bos geen stopcontact'

Don't be like the rest of them, darling

Caitlin 'Cathy' Lilith Samantha Petrone
''Ja, Ian had me uitgenodigd!'' grijnsde Twaïn, en ik knikte: Dat verklaarde een hoop, Ian kennende.
''Zin in de reis?'' vroeg hij opegewonden, en mijn uitdrukking verduisterde ietsjes.
''Nee,'' zei ik zoals ik ook tegen Riley had gezegd.
Ze moesten me overhalen, en ik vraag me nog altijd af hoe dat is gelukt. Hadden ze me dronken gevoerd? Gehypnotiseerd? Had ik drugs op?!
Ik krabte even schaapachtig aan mijn achterhoofd, maar trok toen Twaïn mee naar binnen.
Een zachte zucht rolde over mijn lippen; we waren bijna compleet.
''Zullen we zo gaan?- dan zijn we er sneller van af,'' mompelde ik in het algemeen.
[No probs ]

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 17:17 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Camille Yare Rae Roux
Ik kijk hem aan en vloek zacht.
'Al die moeite voor niks,' mompel ik.
'Maar zitten er beren? Ja toch? Ik hoop dat ze net zo lief zijn als Winnie The Pooh,' lach ik, maar natuurlijk weet ik dat het niet zo is. Want beren zijn niet echt de liefste beesten die er bestaan.
'Gelukkig heb ik geen honing meegenomen,' grinnik ik, 'wat heb jij allemaal mee?'
Ik kijk ondertussen rond naar iedereen die al binnen komt en begroet ze kort. Ik weet zeker dat dit een geweldige tijd gaat worden. Dat kan gewoon niet anders. Met zijn allen in een bos - oké dat bos gedeelte is wat minder - zonder ouders, zonder regels. Ik hou niet van regels.
'En heb je er zin in?'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.