• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Lyris| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Calantha | Koning Rey Venado | Hert (2)
    - Calantha Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
    - Aislinn| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey Venado*
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Aislinn| Faye Melodié Sanchez*

    [ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 19:57 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Rey

    "Geen Alaska, Zweden, Noorwegen enzo dus?"
    Ik grinnik en haal mijn schouders op.
    "Ik hou er wel van om mijn pakjes uit te pakken," fluister ik ondeugend in haar oor.
    "Wat denk je nou? Natuurlijk ben ik blij, kan me niet beter voelen."
    Lachend kus ik haar teder terug.
    "Zo mag ik het horen."
    Ik neem haar hand in de mijne en trek mijn koffer achter me aan. Ik kijk op het bord voor de bus.
    "Nog een half uur wachten."
    Ik kijk even rond en ga op een bankje zitten. Glimlachend trek ik Faye op mijn schoot.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Lachend draai ik me om als Trey opeens koude lucht in mijn nek begint te blazen. Eigenlijk zijn we ook gewoon een groep gekken bij elkaar.
    "Hocus pocus," grinnikt Trey dan op zijn beurt.
    "Ik heb geen airco nodig hoor, Guarin." Ik kantel mijn hoofd grijnzend en loop dan vrolijk vooruit.
    "Ik hou er wel van om mijn pakjes uit te pakken," Lachend kijk ik Rey aan wanneer hij dit zegt op mijn juist uitgesproken woorden. Fijn, weet ik ook meteen weer wat ik ben. Lachend rol ik met mijn schouders en leun voorzichtig tegen hem aan.
    "Zo mag ik het horen." antwoord hij alsnog op mijn kleine toespraak en loopt naar het geelgekleurde bord toe, even kijkt hij naar de bustijden en ook laat ik mijn ogen eroverheen glijden.
    "Nog een halfuur wachten." Ik zucht vermoeid. Dat ging dus nog wel even duren. Hoewel ik het heus niet erg vind om mijn tijd met Rey en de anderen door te brengen, zal ik het wel fijn vinden als we eindelijk in het hotel aankomen. Dan kan ik wat zomerse kleding aantrekken, mijn koffers uitpakken en misschien dat we dan zelfs met ze alle naar een restaurantje kunnen gaan om wat te eten, wie weet. In wachten, dat is het laatste waar ik zin in heb.
    Ik kijk Rey glimlachend aan als hij me op zijn schoot trekt en plaats mijn lippen teder op de zijne.
    "Ik wil zó graag dat we al in het hotel zijn." geef ik toe, "dan is de vakantie pas echt begonnen eigenlijk." Kort kijk ik naar Fedea en Trey die slechts een paar meter van ons vandaan zijn.
    "Al een ideetje wat we als eerste gaan doen?" Zelf heb ik er nog niet echt over na gedacht. Natuurlijk, spullen uit pakken, maar dat kan ook nog wel even wachten. We kunnen de buurt even verkennen en hoewel ik weet dat het hotel een zwembad heeft, wil ik ook graag naar het strand.

    [ bericht aangepast op 14 nov 2012 - 19:30 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [Faye negeert Trey zomaar (no_chears)]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Gancanagh schreef:
    [Faye negeert Trey zomaar (no_chears)]

    [Nou, dan zal ik speciaal voor jou m'n post even aanpassen. Ik dacht namelijk niet dat het voor Faye bedoeld was, hahaha.]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [somebody slap a golden star onto my chest, because I feel special now. Hahah]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Gancanagh schreef:
    [somebody slap a golden star onto my chest, because I feel special now. Hahah]

    [Slaaaaaaaaaaap, bam, bam. Look how good it looks on ya!!]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "Wat? Oh, afkoeling. Dat hoeft niet."
    Ik weet niet of het door haar koffer komt dat Fé een beetje moeite lijkt te hebben met volgen, maar ik neem hem voor de zekerheid van haar over.
    "Wil jij dan even mijn rugzak dragen, prinses?" vraag ik zoetjes terwijl ik even pauzeer om het ding van mijn rug af te schudden.
    Ondertussen heeft Fé zich lachend naar ons omgedraaid.
    "Ik heb geen airco nodig hoor, Guarin."
    Ik trek een pruillip en kijk haar nep-beledigd aan.
    "Nou ik wilde voorstellen dat Rey en ik je koelte zouden toewuiven met van die lange bladeren, maar niet dan!" roep ik haar na als ze zich weer omgedraaid heeft..
    Ik grinnik even. Voor één dag zou ik het niet eens zo erg vinden slaafje te spelen al moet ik wel toegeven dat ik misschien een beetje schrik zou hebben met welke eisen Faye voor de dag zou komen om mij te 'treiteren".
    "Dan ben ik jouw slaafje wel," fluister ik in Fedea's oor. Ik druk een klein kusje op haar lippen en neem dan beide koffers weer vast.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Aislinn schreef:
    (...)
    [Slaaaaaaaaaaap, bam, bam. Look how good it looks on ya!!]



    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Wil jij dan even mijn rugzak dragen, prinses?"
    Ik knik en neem hem glimlachend aan.
    "Dan ben ik jouw slaafje wel."
    Ik kijk op, dat gesprek heb ik blijkbaar gemist.
    "Wat?" vraag ik verstrooid.
    Hoe meer ik eraan denk, hoe onzekerder ik word. Ik wil niet verdikken, ik wil geen buik hebben. Ik wil niet opvallen op het strand en aan het zwembad. Wat als Trey me niet meer mooi vindt? Ikzelf vind het nu soms al vreselijk, ik kan al niet meer in mijn eigen kleren. Ik wil niet weten hoe belachelijk ik eruit ga zien in mooie strandjurkjes enzo.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Beledigd kijkt Trey me aan, maar even vraag ik me af of hij dit meent, of me gewoon zit te treiteren.
    "Nou ik wilde voorstellen dat Rey en ik je koelte zouden toewuiven met van die lange bladeren, maar niet dan!" Mijn ogen worden even groot als hij dit zegt. Wat een kans. Wat een geweldige kans die ik gemist heb, het idee alleen al doet me lachen.
    "Nee, ik neem mijn woorden terug!" zeg ik lachend, "oh jongens, ik heb het zó warm. Ik heb echt afkoeling nodig." Overdrijf ik behoorlijk en pak de kraag van mijn shirt beet om het een beetje te laten luchten voor het extra effect.
    "Wat ik dan allemaal wel niet zo doen," grinnik ik luidop, "je zou zo'n spijt krijgen, echt waar, geloof me." lach ik. Enkel om Trey te irriteren zou ik hem heel de stad laten afzoeken naar de meest vreemde spullen, of gewoon als mijn paspop laten functioneren tijdens een middagje winkelen - gewoon om te lachen.
    "Dan ben ik jouw slaafje wel." Vervolgt Trey en kijkt lachend naar Fedea. Ik zie aan haar gezicht dat ze er niet helemaal bij is, misschien dat het door de spanning komt, wie weet.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [Fé is breaking my heart.]

    Atreyu

    "Nee, ik neem mijn woorden terug! Oh jongens, ik heb het zó warm. Ik heb echt afkoeling nodig. Wat ik dan allemaal wel niet zo doen," grinnik ik luidop, je zou zo'n spijt krijgen, echt waar, geloof me."
    Ik schiet in de lach en schud mijn hoofd. Vergeet het maar.
    "Kans gemist Sanchez, volgende keer rekening mee houden als ik nog een keertje iets lief wil doen," grinnik ik.
    Ik wist het wel dat ze er van zou profiteren. Ik begin haar echt te kennen.
    "Wat?" komt Fedea plots uit de lucht gevallen.
    Ik haar bezorgd aan en kijk even naar Faye in de hoop dat zij weet of er iets aan de hand is. Fedea is doorgaans alleen verstrooid als ze van slag is door iets.
    Ik neem Fé's gezicht in mijn handen en druk een kusje op haar voorhoofd.
    "Voel je je wel lekker, liefje?" vraag ik een beetje ongerust.
    Ik neem haar gezichtsuitdrukking goed in me op en probeer die, waarschijnlijk tevergeefs, een beetje te analyseren. Ik praat mezelf ondertussen aan dat ik niet moet gaan panikeren, want daar kom ik nergens mee. Ik heb al teveel gepanikeerd met de baby tegenwoordig, daar moest ik maar weer eens mee proberen ophouden. Het heeft me een paar jaar geleden moeite genoeg gekost om mijn temperament zo goed mogelijk achter me te laten, het zou zonde zijn dat ik het nu zelf weer om zeep help.
    "Wil je wat water? Even zitten? Een kusje? Een knuffel? Moet ik je aan het lachen maken? Anders is Faye graag even slachtoffer hoor," vraag ik met een zachte glimlach op mijn lippen. Er moet toch iets zijn om haar mee te helpen?


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Kans gemist Sanchez, volgende keer rekening mee houden als ik nog een keertje iets lief wil doen," Ik haal mijn schouders lachend op en knijp zachtjes in Rey zijn hand.
    "Ach, helaas. Volgende keer beter." zeg ik grinnikend en knijp mijn ogen even samen, gericht op Trey. Volgende keer zal ik er dus echt beter op letten en zulke kansen met beide handen grijpen.
    Wanneer Fedea uit het niets plots iets zegt, voel ik Trey zijn ogen op me branden. Ik haal nietsvermoedend mijn schouders op, gewoon omdat ik niet weet wat eraan de hand is. Ik zou het echt niet weten.
    "Moet ik je aan het lachen maken? Anders is Faye graag even slachtoffer hoor," De andere woorden die Trey uit heeft gesproken zijn me niet eens opgevallen, maar ik kijk op als hij mijn naam noemt. Vrijwel meteen schud ik mijn hoofd. Met veel dingen ben ik het eens, maar ik ga mezelf zeker niet voor schud zetten en al helemaal niet door Trey. Ik weet namelijk maar al te goed hoe hij in elkaar zit en daar waarschijnlijk nog meer van zal genieten, dan Fedea zal lachen.
    "Dacht het dus niet hè, daar ga ik dus echt niet aan meewerken." Ik sla mijn armen over elkaar en leun met mijn voorhoofd tegen Rey zijn schouder aan, druk een kusje in zijn nek waarna ik grinnik.
    "Over mijn lijk, je gaat jezelf maar lekker voor schut zetten." zeg ik dan als laatste om mijn standpunt goed duidelijk te maken.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Voel je je wel lekker, liefje? Wil je wat water? Even zitten? Een kusje? Een knuffel? Moet ik je aan het lachen maken? Anders is Faye graag even slachtoffer hoor."
    Ik schud mijn hoofd.
    "Dat hoeft niet."
    Ik probeer zo overtuigend mogelijk te glimlachen, maar begin toch te wenen. Ik verberg mijn gezicht in mijn handen en ga even wat apart staan wanneer de mensen kijken. We zijn er nog heen twee minuten of ik heb het al verpest.
    Met de rug van mijn hand probeer ik mijn tranen weg te vegen, maar het is hopeloos. Ze blijven maar komen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu

    "Dacht het dus niet hè, daar ga ik dus echt niet aan meewerken. Over mijn lijk, je gaat jezelf maar lekker voor schut zetten."
    Ik zucht even en schud mijn hoofd naar Faye. Wanneer leert ze nou dat ik zulke dingen niet meen? Ik kan me niet inbeelden dat ik zo'n eikel ben dat ik haar voor een volle luchthaven met opzet voor schut zou zetten.
    Bezorgd kijk ik weer naar Fé.
    "Dat hoeft niet."
    Doorheen haar schampere glimlach komen al snel tranen en voor ik het weet staat ze een eind van me af. Ik wandel zo rustig mogelijk naar haar toe en ga achter haar staan. Ik leg mijn armen om haar heen en druk een kusje op haar hoofd. Ze draait zich wel om als ze er klaar voor is.
    Ik laat mijn kin op haar schouder rusten en wacht nog enkele seconden voor ik vraag,
    "Wat scheelt er, prinsesje?"
    Heel zachtjes wiebel ik een beetje heen en weer met haar. Ik druk voorzichtig een kusje op haar wang.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    "Wat scheelt er, prinsesje?"
    Ik draai me naar hem toe en verberg me in zijn armen, alsof ik zo kan verdwijnen. Even snikkend kijk ik hem aan.
    "Ikbenniemooi," snotter ik.
    Ik vis een zakdoek uit mijn broekzak en veeg mijn tranen ermee weg. Ik haal enkele keren diep adem om wat te kalmeren. Er biggelen nog enkele tranen op mijn wangen.
    "Als ik op dat strand ga rondlopen, gaat iedereen kijken, want ik ben dik en lelijk en jij gaat iemand mooier leren kennen-"
    Mijn woorden vallen weg wanneer ik weer begin te wenen. Door ze te zeggen lijken ze alleen maar meer waarheid te bevatten.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.