• Dit RPG is een vervolg op het RPG Forgotten Friendships. Het maakt niet uit als je in dat RPG niet mee hebt gedaan, er zijn gewoon een paar die elkaar al kennen.



    Twee jaar geleden is er een meisje overleden Alice, haar vrienden en vriendinnen lijden er nog steeds onder en ook op de school heeft het grote gevolgen. De school heeft verschillende groepen. Nerds, Gothics, Emo's, sporters, cheerleaders enz. Alice was een meisje die met iedereen wel omging en door haar dood zijn de groepen veel meer uit elkaar gevallen. Sinds haar dood heeft de school een soort sombere uitstraling over zich heen gekregen. Er zijn mensen die het onzin vinden om zo te rouwen om haar dood, maar er zijn ook een paar die daar te diep in mee zijn gegaan.
    De school is geen één geheel meer. Je hebt groepen. Iedereen heeft zijn eigen vriendinnen en niemand bemoeit zich meer met iemand met wie hij of zij niet meer om zou horen gaan. Je wordt dan ook raar aangekeken als je dat wel doet. Het is raar dat alles zo verandert dankzij één persoon, toch is het gebeurd. Zelfs leerlingen die nieuw komen op de school gaan mee in de groepen en hebben automatisch geen contact meer met de andere. In klassen zie je ook duidelijk de groepen.
    Komt de school ooit weer in een vrolijk zonlicht te staan? Vergeten de leerlingen het verschil tussen elkaar en vergroten ze hun vriendengroep?


    Als je mee wilt doen graag!

    Wat ik wil weten:

    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd(Tussen 13 en 18):
    Groep:
    Karakter:
    Uiterlijk(liefst met foto):
    Extra:

    De 13jarige zijn nieuwe leerlingen, de 18 jarige zijn laatste jaars.

    Hoop dat jullie meedoen! x

    Gothic:
    -
    -
    -

    Cheerleader VOL:
    - Jasmine Eberson - xkimx124
    - Hayden Noralie Everett - Jaimyhoi
    - Audrey Gwyneth Zaviera - Dreamwishes
    - Katherine Jolie Maer - HurtedHeart


    Sporters:
    - Austin Treves - Quin98
    - David Johnson - Memoria
    - Aiden Samuel Dream - HurtedHeart
    - Matthew Daniëls - Lotttx


    Nerds:
    - Darla Madison Hoekstijn - NerdieMe
    - Darrel McConwell - MakeMeIrish
    - Lucas Grey Mayfield - 0o7

    -

    Muziekale groep VOL:
    - Eveline Mc'fail - Demonisch
    -Camille Aurora McFloorn - xClove
    - April Riley Stone - Arriver
    - Zara Elisabeth McFly - Lifeisajoke


    Badboy's:
    - Ian Silvas - Coockies
    - Daniel Matthew Mason - 0o7

    -

    Verwende kinderen:
    - Danny Sebastiaan Brantston - MakeMeIrish
    -
    -

    Skateboarders enz.: VOL
    - Jayson Cole - Quin98
    - Jade Maysilee Ruby - HurtedHeart
    - Casey Cardona - Gancanagh
    - Alejandro Diego Bjorn Fernandez - Lifeisajoke


    Homoseksuelen:
    - Andrew Brown - Quin98
    -
    -

    Overig:
    - Isabella Jennifer Jones - Coockies
    - Kate Adler - NerdieMe
    - Kayleigh Beale - IrishCharm

    -

    Sommige groepen kunnen wegvallen, als niemand in zo'n groep wilt.

    Regels:

    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 3 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal 3 regels schrijven
    - Geen oneliners
    - Reserveringen vervallen na 5 dagen


    ROLLENSTORY
    PRAATTOPIC

    Begin:
    Het is 1e schooldag na de vakantie.

    [ bericht aangepast op 2 dec 2012 - 22:47 ]

    [Ik ben je nog niet vergeten ! Ik ga gewoon even mijn haar drogen voordat ik er niet meer door kan kammen ;p Duurt hoogstens 10 minuutjes ;p]

    [Ik reageer zo:3]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."


    Alejandro Diego Bjorn Fernandez.

    "Daar kan je wel eens gelijk in hebben" zei ik knikkend waarna ik terug zwom naar de rand en uit het water ging. Ik ging op een stoel liggen en zette mijn zonnebril op. Een Ray-Ban met piloten-montuur. Ik haalde een hand door mijn zwarte haren zodat ze wat warriger zaten en niet naar achteren en keek even om me heen.
    "Ik heb honger, moet jij iets hebben ?" vroeg ik dan waarna ik opstond en haar afwachtend aankeek. Al kon ze dat laatste niet zien, door mijn zonnebril.

    [Sorry dat het kort is ;s]

    Hayden Noralie Everett
    Een onhoorbaar, opgelucht zuchtje verlaat mijn mond als hij zegt dat ik daar gelijk in kan hebben. Hij gelooft me, en heeft niets door. Zet het ongemakkelijke gevoel van je af Hayden, hij heeft niets door. Hij gaat het water uit.
    'Wat is er Alejandro?' vraag ik dan maar met een glimlachje. 'Is het water te koud en ga je er daarom al uit?'
    Hij ligt ni een stoel en heeft een zonnebril op. Hij staat op en ik denk dat hij me aan kijkt, maar door de zonnebril zie ik zijn ogen niet. Hij vraagt of ik ook iets te eten wil en ik twijfel even. Hm, ik heb wel honger.
    'Ja, doe maar iets,' zeg ik dan en glimlach.
    Ik hijs mezelf met gemak op de kant en loop dan ook richitng een stoel. Dat is wel een voordeel als het zo hee lerg heet is buiten, dan heb je ook geen handdoek nodig. Ik hoor mijn mobiel een geluidje maken en ik kijk er verbaasd naar. Ik loop naar mijn short en vis mijn mobiel uit mijn zak. Ik zie dat het een berichtje is van mijn moeder en ik bijt op mijn lip. Wat zal er zijn? Ik open het met een twijfeling.
    Hayden Noralie Everett! Waarom ben je nog niet uit school? Ik wacht al de hele tijd op je. Als ik jou was zal ik maar snel naar huis komen.
    Ik weet dat het slecht nieuws is, ze gebruikt namelijk mijn hele naam, en haar toon in het berichtje is gewoon ook niet goed. Ik slik een keer en kijk op naar Alejandro.
    'Ik eh, ik moet gaan. Laat dat eten maar zitten,' zeg ik dan en pak mijn spullen bij elkaar. Fuck. Ik heb nog die bikini aan, en ik kan nu ook niet snel naar huis. Mijn fiets staat nog bij de skatebaan, met een lekke band. Shit shit shit.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    David Johnsen

    Ik kijk Audrey aan als ze op haar lip bijt, waarna ik stiekem lach. Veel meisjes bijten vaak op hun lippen, ik raak er maar niet gewend aan.'Wel, ik heb misschien wel een idee. Niet ver hier vandaan is er een gezellig café waar je iets lekkers kan drinken. Zullen we daar heen gaan?' natuurlijk zouden we niet alleen maar wat drinken, aangezien ze ook de stad wil zien. Ik zal nog wel wat verzinnen als we daar zouden zijn. Vragend kijk ik Audrey aan, ik ben benieuwd waar ze vandaan komt. Zelf ben ik nog nooit van huis of school verwisseld, dus ik kan het me ook niet voorstellen. Het lijkt me echt niet fijn om al je vrienden achter te laten en ze nooit meer te spreken. Eerst zeggen ze dat we samen contact gaan houden, maar meestal mislukt dat. Ik hoop dat Audrey zich snel thuis gaat voelen hier.


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."


    Alejandro Diego Bjorn Fernandez.

    Ik knikte en ging op weg naar binnen, "Ik eh, moet gaan, laat dat eten maar zitten". Ik haalde mijn schouders op en liep naar binnen. Toen ik wat te drinken had genomen liep ik terug naar buiten.
    "Hoe wil je eigenlijk thuiskomen ? Of is je huis hier niet zo overdreven ver van ?". Stomme vraag eigenlijk, want ze moest een halfuur lopen van school naar huis en ik was amper 5 minuten van school verwijderd. Ik zette mijn zonnebril af en keek bedenkzaam voor me uit. Nee, ik kon niet op een idee komen. Oops ?

    Hayden Noralie Everett
    Hij loopt alsnog naar binnen en ik wrijf met mijn hand over mijn voorhoofd. Ik heb gelijk hoofdpijn gekregen en denk koortsachtig na hoe ik snel thuis kan komen. Ik heb een goede conditie, maar zelfs al zou ik gaan hardlopen ofzo zou het nog een kwartier duren voor ik thuis ben aangezien ik een pijnlijke knie heb. Ik kijk op als Alejandro weer naar buiten gelopen komt met drinken en hij vraagt hoe ik wil thuiskomen.
    'Mijn huis is hier vandaan nog twintig minuten, lopend. D-dat moet ik dus maar gaan doen,' mompel ik. Mijn blik is neergeslagen en ik kijk naar mezelf. Ik heb de bikini nog aan. 'Eh, kan ik me hier even in huis weer snel omkleden?' vraag ik dan en kijk aarzelend op naar hem.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Oops, ik ben dit rpg totaal vergeten, i'm so sorry!]


    That is a perfect copy of reality.


    Alejandro Diego Bjorn Fernandez.

    "Ja, tuurlijk, ga maar" knikte ik terwijl ik mijn drinken wegzette. Ik had misschien wel iets. Ik liep naar het tuinhuis en trok de deur open. Mijn moeder had haar fiets nog nooit gebruikt, laat staan dat ze die nu opeens wel nodig had. Ik draaide het sleuteltje om van het slot waardoor de ijzeren stang terug ging in het slot en trok de fiets het tuinhuis uit. Rustig zette ik hem op de weg die naar de straat leidde en ging terug in mijn stoel zitten met mijn drankje. Ik ging haar wel zeggen als ze terug was dat ze de fiets mocht lenen, ze moest maar zeggen tegen haar moeder dat haar fiets lek was en dat ze een fiets van een vriend mocht lenen, dan was dat én niet gelogen en kon ze geen problemen krijgen, dacht ik.

    Hayden Noralie Everett
    Ik snel naar binnen als hij toestemt en ga gewoon weer naar de kamer van zijn zus. Ik kleed me daar om en vind gelukkig een handdoek in de badkamer, ik ben zo vrij geweest om die te pakken. Ik droog me af en trek dan mijn eigen ondergoed en kleding aan. Ik heb het al weer warm en kijk even naar de blauwe plekken op mijn lichaam. Op mijn armen en benen zijn het er maar weinig. De meesten zitten op mijn rug en schouders. Ik loop met de handdoek en de bikini terug naar Alejandro en zie hem zitten in zijn stoel. 'Eh, waar moet ik de bikini en handdoek laten?' vraag ik aarzelend aan hem. Ik hoor weer een geluidje van mijn mobiel en haal die weer tevoorschijn.
    Zorg er maar voor dat je binnen 10 minuten thuis bent, anders zwaait er wat voor je.
    Ik slik een keer en stop mijn mobiel weg. Ik kijk met een glimlach op naar Alejandro, ik probeer gewoon niets te laten merken.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.


    Alejandro Diego Bjorn Fernandez.

    Ik keek op en lachte mijn tanden bloot, "Precies waar je nu staat is goed" zei ik met dezelfde lach. Ik zette mijn zonnebril af en wees naar de fiets die iets verderop stond, "Je mag die wel gebruiken als je wil, niemand die hem hier nodig heeft, maar ik wil hem wel nog terug". Ik nam de handdoek en bikini van haar over en gooide die op een andere stoel waarna ik recht stond.
    "Gebruik hem maar zolang jouw fiets nog niet gemaakt is, en ik zou nu doorgaan, boze moeders betekenen nooit iets goeds, of wel ?".
    Uit automatische drukte ik een zachte kus tegen haar wang. Pas toen ik het gedaan had sloeg ik mijn hand voor mijn mond, "Sorry, gewoonte," zei ik waarna ik haar verontschuldigend aankeek, "Maar uh, ik doe het niet bij jongens, dat zou vreemd overkomen".

    Hayden Noralie Everett
    Hij doet weer die leuke lach en wijst na even naar een iets, mijn blik volgt en ik zie een fiets staan. Dat kan mijn redding zijn, hoewel mijn moeder nu sowieso al boos is. Dus dat wordt weer een klap, misschien twee. Hij pakt dan de bikini en handdoek aan en gooit ze op de stoel naast hem. Ik word blij bij zijn woorden, als hij zegt dat ik de fiets mag gebruiken.
    'Dank je, hoewel ik sowieso een keer mijn fiets nog naar huis moet lopen. Maar het is voor nu inderdaad een redding van een boze moeder.'
    Ik glimlach naar hem en begin dan licht te blozen als hij een kus drukt op mijn wang. Zijn lippen zijn zacht en ik kijk hem even sprakeloos aan. Ik herpak mezelf als hij dan begint met praten en schud even mijn hoofd om mezelf weer bij gedachten te krijgen.
    'Dat geeft niets, en ik eh, ja ik begrijp dat je dat niet bij jongens doet. Dat zou inderdaad vreemd over kunnen komen,' praat ik dan maar. 'Hoewel, als je op jongens zou vallen zou het weer minder raar zijn, of misschien als nog. Niets dat ik iets tegen homo's heb maar-' ik besef me dat ik maar beter kan stoppen met praten. Ik krab even aan mijn hoofd. 'Ik ga maar naar huis, ik wil niet een boze moeder,' zeg ik met een glimlachje. Ik vervloek de blosjes op mijn wangen en pak mijn rugzak op van de grond en gooi die over mijn schouder. 'Dank je voor je hulp. Ik zal je nog wel zien.' Waar weet ik niet, maar ik zal hem weer zien. 'De fiets moet namelijk een keer terugkomen. En ik vond het gezellig.' Ik begin dan maar gewoon met lopen richting de fiets en kijk een paar keer achterom naar hem. Ik stap op de fiets en bel een keer met de fietsbel naar hem. Daarna begin ik maar snel met fietsen, anders dan wordt wat ik allemaal gezegd heb nóg gênanter.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Okee, kan de laatste post van Andrew nog één keer gequote worden? xD]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [xD zal hem even zoek en op andere reagere]

    Andrew

    'Oké goed zo' zeg ik met een glimlach en eet rustig veder. 'Je hoeft ook echt niet alles op te eten joh' zeg ik en kijk hem aan. Als hij zegt dat die niet meer kan knik ik even. 'Oké laat de rest dan maar staan, als je niet maar kan moet je het ook niet proberen' zeg ik met een glimlach maar zie dan dat die tranen krijgt. 'Heey, niet huilen' zeg ik zacht en sta op waarna ik naar hem toe loop. Hij veegt een traan ruw weg maar daardoor gaat zijn wang open. Ik pak een servetje wat ik op de tafel had neergelegd en veeg het bloed een beetje weg. Daarna sla ik mijn armen om hem heen en veeg zijn tranen met mijn duim weg. Daarna druk ik een kusje op zijn lippen om hem vervolgens te omhelzen. 'Het maakt echt niet uit joh' zeg ik als hij sorry zegt en aai zachtjes door zijn haar heen. Ik kon der eigenlijk echt niet tegen Danny zo te zien, zo verdrietig daar werd ik zelf eigenlijk ook een beetje verdrietig van. Ik fluister een paar geruststellende woordjes in zijn oor en kijk Danny daarna aan. 'Wat kan ik doen om jou blij te maken?' vraag ik en kijk hem aan. Ik doe er nu alles voor.


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt