Romeo & Juliet <- maar dan anders. || Speeltopic 2 - Speeltopics

En dan nu, deze versie van "Romeo & Juliet".
1 Bende, 1 troep rijke, "nette" tieners. Twee totaal verschillende werelden.
1 meisje, 1 jongen. Komen elkaar tegen in de disco, weten van niets, leren elkaar kennen.
Ze beginnen goeie vrienden te worden als de jongen erachter komt met wat voor mensen ze omgaat, en waar ze woont. Hetzelfde gebeurt andersom.
Natuurlijk heeft de "leider" van de bende er helemaal geen zin in, dat één van zijn leden met zo een kak gozertje omgaat: stel nou dat ze besluit weg te gaan, of dat de anderen ook opeens met hun om gaan?
Blijft deze vriendschap leven? Wordt het meer dan vriendschap?

Oké, lame intro, maar waar ik vroeger RPG'de was het wel leuk :')

Oh, btw, het speelt zich niet af in Verona hoor, maar ik vond het wel leuk om even Shakespeare te citeren :')

Regels:
- Alsjeblieeeft, probeer minstens 3 regels te schrijven. Dat is echt niet zo heel veel. Ik had je ook kunnen vragen om 7, maar dat doe ik niet.
- 2 personages max.
- Offtopic tussen haakjes
- Minstens om de dag posten, meld het even als je langer niet kan
- 16+ mag, maar hou het netjes.
- Little Miss Perfect bestaat niet.
- Liever geen 1D.
- Reserveren mag,, 24 uur.
- Zet er even bij of het zo'n rijk persoon is, of iemand uit een bende
- Als je hebt gereageerd, 2 posts ertussen laten.

yay, personages:
Jongens:
- Alex James Adams <- Rijke jongen. <- xLastKiss.
-Alec Marcus Gilchrist <- Rijke jongen. <- Supahbaby.
-Jack Noah Johnson <- Bende jongen. <- Jackx Daniels.
-Tyler Jay montez <- Bende jongen. <- Malino.
-Beau Sykes <- Bende jongen. <- Nessje.
- "Knife John" <- Bende jongen. Leider v/d band. <- Exasparated.

Meisjes
- Jade Alisha Daniels <- Bendemeisje. <- xLastkiss.
- Charlie Swinton <- Bendemeisje. <- Lenah.
-Chelsea Jessica Green<- Rijk meisje. <- Opera.
-Maya Rose Damero <- Bendemeisje. <- Werewolves.
-Destiny Rose Montoya <- Rijk meisje <- Malino.
-Ruby Brooke Harris <- Rijk meisje. <- Adores.
-Aymée Dominique Lanes <- Bende meisje. <- Arriver.

Enjoy.

Originele rpgmaakster is xLastKiss.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Beau Sykes
"Fuck!" Ik lees het sms-je over en ren dan naar boven. Ambulance, politie, alles! Ik loop naar het raam aan de andere kant en open het. Ik klim eruit en laat me op het dak ernaast vallen. Ik laat me op mijn knieeën zakken en kruip over de grond, niemand mag me zien. Als ik bij het einde ben zie ik iets in een steegje. Ik zit te hoog om te zien wat het is. Ik kijk naar beneden en slik, het is best hoog. Ik haal diep adem en laat me via de regenpijp naar bendeden zakken. "Aymée?" Mompel ik als ik haar zie zitten. Ik loop naar haar toe en trek haar tegen me aan. "Ik heb het zwaar verkloot... Heel zwaar."

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Ik zit stil te staren naar de lucht, naar de muren, naar de weg, naar alles eigelijk. Dan hoor ik iemand naar beneden gaan, maar ik kijk niet op. Het boeit me niks meer, helemaal niks meer. Dan wordt ik maar opgepakt, dan verrot ik maar in een cel. Niemand mag worden opgepakt door een fout van mij. Dan hoor ik voetstappen, ik houd mijn adem in, ik bedoel misschien is het wel politie. 'Aymée?' hoor ik dan iemand zeggen en ik kijk naar die richting. Dan zie ik Beau naast me staan. Dan trekt hij me tegen hem aan. 'Ik heb het zwaar verkloot.. heel zwaar' zegt hij dan. Ik kijk hem aan en begin dan op zijn schouder te huilen. 'Nee Beau, jij hebt het niet verkloot, maar ik, ik was te laat met alles, het ging me te snel, ik was de gene die te laat weer terug was, door mij zitten we nu allemaal in de problemen' zeg ik huilend. 'Beter kan ik nu dood gaan, dan heeft 'Knife John' de kans niet meer om het te doen' denk ik bij mezelf. Ik kijk Beau met betraande ogen aan en zeg dan 'Het spijt me voor dit, ik heb het helemaal verkloot, voor iedereen'. Ik zucht en trek dan mijn jack uit, hetzelfde doe ik ook bij Beau. 'Voor het geval dat ze hier langskomen' fluister ik in zijn oor. Niet veel later komt er politie langs. Mijn hart gaat te keer. Laat ze ons alsjeblieft niet herkennen, alsjeblieft niet!
De politie ziet ons en komt op ons af. Ik schrik en houd mijn adem in. 'Hebben jullie misschien twee mensen, een jongen en een meisje van ongeveer achttien jaar langs zien komen?' vraagt een van de agenten. Hij bedoelt ons, hij bedoelt ons!
'Uh ja, er komen op dit tijdstip zoveel achttienjarigen langs' zeg ik dan rustig. 'Oh, eh, ja, dat is waar ook, ik bedoel met een zwarte jack aan en een capouchon op' zegt de agent dan. Ik verstijf, die meid heeft dus alles lopen vertellen wat ze gezien heeft. Dan kijkt de agent achter ons en ziet de twee jackets. 'Zijn jullie die twee die de twee hebben beroofd en bewusteloos geslagen hebben?' vraagt hij dan en hij kijkt me doordringend aan. Ik durf niks meer te zeggen. Vaarwel leven, ik ga de gevangenis in, en ik zal daar voor altijd blijven..
Ik kijk Beau aan, maar ik hoef niks meer te zeggen, want al snel komen er meerdere agenten, die ons in de boeien slaan. Nog steeds zeg ik niks, wat valt er ook te zeggen, Beau en ik gaan de gevangenis in, geweldig, maar niet heus.

[Ik heb al een plan bedacht om niet de gevangenis in te gaan, mhaha]

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
"Ssst!" Ik laat Aymée huilen, het breekt me. Ik trek haar nog dichter tegen me aan en druk een kus op haar hoofd. "Ik blijf bij je, no matter what." Ik twijfel even maar zeg het dan toch. "I love you." Het is zo zacht dat ze het waarschijnlijk niet hoord. Toch berstijfd ze, shit! Beau wat doe je nou?! Het komt alleen niet door mij maar door de politie. "N-" Aymée antwoord al. Ik kijk naar achter waar onze jacken liggen. Voor ik het zitten we vast. "Weet je dat wij het ook niet kunnen zijn! Die jacken lagen er al! Wisten wij veel dat ze door die gasten zijn gedragen..." Het helpt niet, we zijn erbij!

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Net voordat we mee worden getrokken roept een andere agent 'Laat die twee los, ze zijn onschuldig'. Ik kijk hem aan met een verbaasde blik. 'W-wat?' breng ik verbaasd uit. Ik kijk Beau aan en kijk dan weer terug naar de agenten. 'Hoe bedoelt u, ze zijn onschuldig? U ziet die twee jackets daar toch liggen?' zegt een andere agent boos. 'We hebben twee andere aangehouden, die alles hebben toegegeven, dat ze hebben beroofd, dat ze mensen bewusteloos geslagen hebben en zelfs andere mensen vermoord hebben' zegt die andere agent. 'Huh? Wat?
De agent kijkt ons aan en geeft dan het teken dat ze ons los moeten maken. De agenten die ons vast hadden doen dat en lopen alvast weg. 'Ho! Stop! Hoe komen die jackets dan hier?' vraagt die agent dan. Oh man, wat ben jij irritant' denk ik bij mezelf. 'Weet ik veel, waarschijnlijk hebben die twee de jackets uitgedaan, hier bij hun neergegooid, zodat deze twee hier opgepakt zouden worden, en niet zij' zegt de agent. Ik sta verstijfd te kijken, dit is een mega wonder, we zijn gewoon op het nippertje ontsnapt aan die gevangenis. De andere lopen al weg, alleen een agent kijkt ons wantrouwend aan. 'We houden jullie in de gaten' zegt hij en dan loopt ook hij weg. Als hij de straat uit is, vlieg ik Beau om de hals. Ik huil nog een keer op zijn schouder, maar dit keer van blijdschap. 'Het is een wonder, een mega groot wonder' roep ik tussen het huilen door.

[ bericht aangepast op 30 dec 2012 - 19:08 ]

---

That is a perfect copy of reality.

{OMG! Twee idioten hebben hun gered, wie doet zoiets?!}
Beau Sykes
Ik sta als versteend op de grond, tot Aymée me om de hals vliegt. Ik knuffel haar stevig en laat een enkele traan vallen. Wait, Beau die huilt?! Snel veeg ik de traan weg en knuffel Aymée weer. "Ik hou van je." Dit keer zeg ik het zelf verzekerder. Nu moet ze me wel verstaan hebben! Ik kijk haar aan, ik moet gewoon weten wat ze voelt.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

[Het idee was eigelijk dat het een jongen en een meisje uit een andere bende waren, die niet goed konden liegen, en toen alles maar verteld hebben, maar als jij het twee idioten noemt, ook goed xd.]

Aymée Dominique Lanes
Ik zie dat ook Beau een traan laat vallen, snel veegt ie het weg, maar toch heb ik het gezien. 'Jongens mogen ook huilen hoor' zeg ik lachend tegen hem. Dan zegt Beau 'Ik hou van jou'. Ik kijk hem even aan en laat hem dan los. Ik moet even nadenken, maar uiteindelijk weet ik gewoon dat ik ook van hem hou en zeg ik 'Ik hou ook van jou' en ik knuffel hem weer. Dan geef ik hem een kusje op zijn wang. 'Ik ben nu wel benieuwd wie ons nou eigelijk heeft gered, als ik die twee ooit tegenkom weer, ga ik ze echt bedanken' zeg ik lachend. Oké, dat is een grote leugen, ik ga ze gewoon vierkant uitlachen dat ze zo dom zijn om iemand te beschermen die het wel gedaan hebben''denk ik bij mezelf.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
Ik grijns. "Mag je naar de gevangenis gaan." Ik pak haar hand en loop naar het krot. "Genoeg actie gehad vannavond?" Ik lach en stap naar binnen. "Had dat wijf trouwens wat? Dat joch liep met enkel drugs, en dat gebruik ik niet! Jij?" Ik drink, rook en nog meer, maar ik gebruik geen drugs! Die troep hoef ik niet!

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
'Nee, die meid had ook niks' beantwoord ik Beau's vraag 'En nee, ik gebruik ook geen drugs' zeg ik dan. 'Vieze dingen' mompel ik dan. Als we bij het krot komen stop ik even en laat ik Beau ook stoppen. Dan geef ik hem een kus op zijn mond. Het maakt me niet uit wat hij er van vindt, 'Ik hou al van je sinds ik bij de bende kwam, en dat is al best lang geleden' zeg ik na de kus. Ik lach even en kijk dan weer naar de lucht. Dan lopen we het krot binnen. Voor het eerst in me hele leven voelt het fijn om hier te zijn. Ik kijk rond. Eigelijk is het hier een en al een grote puinzooi', maar ja, niemand die ook het genoegen neemt om het op te ruimen' denk ik bij mezelf. Ik loop naar de bank en ga er op zitten. 'Ik heb eigelijk Jade en John al de hele avond niet meer gezien, jij wel?' vraag ik dan aan Beau. Ik kijk naar de twee jackets die ik nog vast heb en hang ze dan op aan de kapstok, 'Laat dit alsjeblieft nooit meer gebeuren' zeg ik dan en ik lach even. We zijn vrij, we hoeven nog niet in de gevangenis, maar we moeten nu wel extra voorzichtig zijn.
Ik kijk Beau weer aan en vraag dan 'Wat voelde jij eigelijk op het moment dat we werden aangehouden?' Misschien klinkt dit heel nieuwschierig, maar ik ben gewoon benieuwd hoe hij zich eigelijk gevoeld heeft.

---

That is a perfect copy of reality.

xLastKiss schreef:
[zie je, je kan het wel!
&& Alec kan misschien aymée en beau tegen komen? Aan Jade en John heb je niet veel, die staan te ruzien in de badkamer xd]

[Hahaha. Geniaal. Nee, daar heb je inderdaad niets aan nee. Zal John denk ik ook niet echt leuk vinden als iemand hun komt storen (':
Ik ga trouwens zo bezig met mijn reactie. :]]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

[hahaha, nouja, take your time! Ik moet alles inleveren, dus ik zie het morgen wel]

---

And right from that moment, you took my breath away.

“Knife John.”
Met dat ik dit allemaal had gezegd moest ik nog steeds een beetje grinniken over wat Jade zojuist zei. Ze springt nog liever van een flat dan dat ze seks met mij had. How dramatic, Jade, dear. Mijn handen gleden over de wasbak en met een stap of twee stond ik bij de deur.
Ze rolde met haar ogen waarna ze zei: 'Hoe vaak dan? Nu.. 1 of 2 keer? Nou boehoe. Erg zeg, ga janken. Ik had het haar beloofd. Ze vertrouwt me, en in tegenstelling tot jou heb ik nog wel manieren, principes of hoe de fuck je het wil noemen.' Dat zal vast. Zij is niet de enigste die tegen mij in is gegaan. De anderen die dat deden lagen nog niet eens aan het eind van de conversatie dood in een steegje. Al kan ik dat moeilijk bij Jade doen, omdat zij inderdaad een van de beste is met het geld binnenslepen, maar ik moest ook niet over mij heen laten lopen. Denk na John, denk na.
'En hoe vaak heb jij wel niet tegen ons gelogen? Wil je het daar even over hebben? Want volgens mij is dat véél meer dan wij allemaal bij elkaar.' Ik kuchte en sloeg mijn armen over elkaar, terwijl ik haar ook met een ijzige blik terugkeek. “Nou zeg, Jade, iets vernemen waar jij helemaal niets vanaf weet is wel heel gevaarlijk. Nu ben ik natuurlijk wel benieuwd met wat voor dingen jij dacht dat ik heb gelogen.”
'Haal die triomfantelijke grijns maar van je gezicht, John. Het kan me echt geen fuck schelen wat je denkt. Ik zeg het niet.' Boeide mij dat even. Ik wilde alleen bevestiging met dat er iets anders was en dat heeft zij zojuist bevestigd.
“Als jij zo'n hekel aan mij hebt..” begon ik, waarna mijn ogen nog kouder werden dan het al deed.
“Rot dan op. Ik heb je niet gebedeld om hierheen te komen. Ga naar je vader toe, waar je het zo gezellig had en ga daar verder lekker janken. Je hebt gelijk, Jade. Of moet ik soms zeggen.. Jay?” Een klein beetje glommen mijn ogen hierbij. Ik wist namelijk dat ze een hekel had aan haar eigen naam en wat daarvoor de reden was.
“Ik heb niets aan zielige, kleine meisjes.” Zei ik vervolgens en ik draaide mij om, om de deur van de badkamer te openen.
“Pak al je spullen bij elkaar en rot op.”

[Okay, is goed! Ik ben nu al klaar met mijn reactie, ghihi. Sorry, alstie 'n beetje lame is. Was een beetje inspi'.]

[ bericht aangepast op 30 dec 2012 - 22:05 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Beau Sykes
Als we bij het krot komen stopt Ayméeen waardoor ik ook word gestopt. Ze geeft me een kus op mijn mond waardoor ik van binnen straal. "'Ik hou al van je sinds ik bij de bende kwam, en dat is al best lang geleden" Ik frijns even. "Eerlijk gezegd, dat had ik ook... maar ik heb je vaker gezien. Daarvoor zelfs, in het park of in de winkels. Zo vaak ben ik je tegen gekomen, zal je niet gemerkt hebben. Ik had altijd een cap en capouchon op." Ik loop naar haar toe en kus haar. "Ik heb eigelijk Jade en John al de hele avond niet meer gezien, jij wel?" Ik haal mijn schouders op. "Ze boeien me niet echt." Ik plof op de bank en pak het glas wat Aymée niet heeft op gedronken. "Laat dit alsjeblieft nooit meer gebeuren." Ik neem een slok en kijk haar aan. "Maar ik vond het geweldig. Die kik, die adrenaline en bovenal dat ik toe gaf." Ik zucht even van blijdschap. Zo vaak gebeurt het anders niet! "Wat voelde jij eigelijk op het moment dat we werden aangehouden?" Ik denk even na. "Gewoon, lichte angst maar vooral woede." Ik rgrijns voor ik verder ga. "Toen vreugde en daarna nog meer."

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Nadat ik had gezegd dat ik al van hem hield vanaf ik hier kwam zegt hij 'Eerlijk gezegd, dat had ik ook, maar ik heb je vaker gezien. Daarvoor zelfs, in het park of in de winkels. Zo vaak ben ik je tegen gekomen, zal je niet gemerkt hebben. Ik had altijd een cap en capouchon op.' Dan loopt hij naar me toe en geeft hij me ook een kus. Ik glimlach even en zeg dan 'Meneer de stalker' en ik lach even. Voor het eerst in jaren voel ik me weer gelukkig.
Dan beantwoord hij mijn vraag 'Wat voelde jij eigelijk op het moment dat we aangebouden werden?' met 'Gewoon, lichte angst maar vooral woede.' zegt hij en hij grijnst even. Ik wil hem nog een vraag stellen, maar hij is nog niet klaar met zijn antwoord. Dan gaat hij verder met zijn verhaal, 'Toen vreugde en daarna nog meer'.
Ik knik dan even zeg dan 'Ik stond helemaal verstijfd van angst' zeg ik dan lachend. 'Dat ze onze messen niet hebben afgepakt' zeg ik dan tegen Beau.

[ bericht aangepast op 31 dec 2012 - 1:25 ]

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
Ik knik en pak de drugs uit mijn broekzak. "Ik was eerder bang voor dit, in de haast heb ik dit erin gepropt." Ik gooi het op de tafel en drink mijn glas leeg. "Wat je vind mag je houden." Ik trek Aymée naar me toe en geef haar een kus op haar hoofd. "Ik ben verliefd op mijn zusje." Ik lach en sta op. "Wil je nog iets?" Ik loop naar de keuken en pak drank. Ik giet het in mijn glas en loop weer terug.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
'Ik was eerder bang voor dit, in de haast heb ik dit erin gepropt'' zegt hij en hij gooit de drugs op tafel. Ik zucht maar zeg niks. 'Wat je vindt mag je houden' zegt hij dan. 'Maar die drugs ga je toch niet houden?' vraag ik dan aan hem. Dan trekt hij mij naar zich toe en geeft hij een kus op mijn hoofd. 'Ik ben verliefd op mijn zusje' zegt hij lachend. 'Echt niet, ik ben jou zusje niet, ik ben een meisje die een vriend heeft, die gezegd heeft tegen mijn moeder dat hij op mij zou letten, niks meer' zeg ik lachend tegen hem. Dan staat hij op, 'Wil je nog iets?' vraagt hij dan. Ik schud nee met mijn hoofd en zeg dan. 'Ik denk dat zo maar is ga slapen, ben dood op'.

---

That is a perfect copy of reality.