Romeo & Juliet <- maar dan anders. || Speeltopic 2 - Speeltopics

En dan nu, deze versie van "Romeo & Juliet".
1 Bende, 1 troep rijke, "nette" tieners. Twee totaal verschillende werelden.
1 meisje, 1 jongen. Komen elkaar tegen in de disco, weten van niets, leren elkaar kennen.
Ze beginnen goeie vrienden te worden als de jongen erachter komt met wat voor mensen ze omgaat, en waar ze woont. Hetzelfde gebeurt andersom.
Natuurlijk heeft de "leider" van de bende er helemaal geen zin in, dat één van zijn leden met zo een kak gozertje omgaat: stel nou dat ze besluit weg te gaan, of dat de anderen ook opeens met hun om gaan?
Blijft deze vriendschap leven? Wordt het meer dan vriendschap?

Oké, lame intro, maar waar ik vroeger RPG'de was het wel leuk :')

Oh, btw, het speelt zich niet af in Verona hoor, maar ik vond het wel leuk om even Shakespeare te citeren :')

Regels:
- Alsjeblieeeft, probeer minstens 3 regels te schrijven. Dat is echt niet zo heel veel. Ik had je ook kunnen vragen om 7, maar dat doe ik niet.
- 2 personages max.
- Offtopic tussen haakjes
- Minstens om de dag posten, meld het even als je langer niet kan
- 16+ mag, maar hou het netjes.
- Little Miss Perfect bestaat niet.
- Liever geen 1D.
- Reserveren mag,, 24 uur.
- Zet er even bij of het zo'n rijk persoon is, of iemand uit een bende
- Als je hebt gereageerd, 2 posts ertussen laten.

yay, personages:
Jongens:
- Alex James Adams <- Rijke jongen. <- xLastKiss.
-Alec Marcus Gilchrist <- Rijke jongen. <- Supahbaby.
-Jack Noah Johnson <- Bende jongen. <- Jackx Daniels.
-Tyler Jay montez <- Bende jongen. <- Malino.
-Beau Sykes <- Bende jongen. <- Nessje.
- "Knife John" <- Bende jongen. Leider v/d band. <- Exasparated.

Meisjes
- Jade Alisha Daniels <- Bendemeisje. <- xLastkiss.
- Charlie Swinton <- Bendemeisje. <- Lenah.
-Chelsea Jessica Green<- Rijk meisje. <- Opera.
-Maya Rose Damero <- Bendemeisje. <- Werewolves.
-Destiny Rose Montoya <- Rijk meisje <- Malino.
-Ruby Brooke Harris <- Rijk meisje. <- Adores.
-Aymée Dominique Lanes <- Bende meisje. <- Arriver.

Enjoy.

Originele rpgmaakster is xLastKiss.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Beau Sykes
"Fuck it! We doen het nu." Ik pak wat steentjes en smijt ze tegen het raam. Als het raam breekt kijk ik tevreden. "Nu kunnen we gaan... Eerst iets eten en daarna naar een club, goed?" Ik kijk even naar Aymée en loop alvast vooruit. "Waar wil je eten? En wat?"

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
'Mijn leven is een en al mislukking' zeg ik tegen mezelf, in de hoop dat Beau het niet heeft gehoord. Dan kijk ik op en stop ik, 'Wat vroeg je nou net?' vraag ik aan Beau. Ik trap tegen een cola blikje aan en zucht, dan loop ik naar een bankje en ga ik daar opzitten. Dan zie ik mijn moeder naar haar huis lopen. Ik loop weer naar Beau toe en fluister in zijn oor 'Mijn moeder gaat nu ook naar haar huis, what shall we do?'

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
"Nu aanvallen, anders weet ze het al." Ik trek Aymée van de bank en wijs naar haar moeder. "Doe iets! Roep, gooi, sla, maakt niet uit! Doe gewoon iets!" Ik maak een gebaar dat ze nu moet gaan. "Roep maar als je me nodig heb." Lach ik naar haar. "Maar val dit keer niet flauw, dan mis je de fun." Grijns ik er achteraan.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Ik lach even en ik zeg tegen Beau 'Mijn ouders kennen verdediging tecknieken hoor' en ik lach weer. Dan ren ik naar mijn moeder toe en sla ik mijn arm om haar schouder. 'Hi mam, ik moet je wat vertellen, ik zit nog in die bende, en ik zal er ook nooit meer uitgaan, want ik heb daar mijn vrienden, papa heeft me al eerder gezien en is toegetakeld door mijn vriend, Beau. Oh, en we hebben het raam kapot gegooit, sorry' zeg ik lachend en ik loop weer weg. Dan pakt mijn moeder mijn arm stevig vast en schreeuwt ze 'Wát?'
Ik word nu ook boos en trek mijn arm los uit haar greep. 'Accepteer het maar, ik ga me toch nooit veranderen' schreeuw ik naar haar. Dan krijg ik een harde klap in mijn gezicht. 'Is dát alles wat je kan, een beetje slaan' schreeuw ik nog steeds naar haar. Ik haal mijn mes uit me zak. 'Kijk, hier kan je mensen bang mee maken' schreeuw ik naar haar. 'Geef dat mes hier' roept mijn moeder boos. 'Nooit' schreeuw ik en ik loop woedend terug naar Beau. 'We gaan, nú!' zeg ik woedend tegen Beau.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
Ik stap naar Aymée's moeder. "Ik ben die vriend, Beau. En ik durf te wedden, dat ik beter op haar kan letten dan jij en dienhufter die zichzelf jou man noemt." Ik sla mijn armen over elkaar en kijk haar aan. "Ik ben de gene die haar uit die klauwen van haar vader heeft gehaald, en waar was jij? Gaan winkelen met die sukkels, sorry, vriendinnen? Nou, hier is het bewijs." Ik druk haar tas weer in haar handen en loop weg. "Aymée is onschuldig, ik brak het raam."

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Ik sta naast Beau en ik luister naar wat hij zegt. 'Dus jij denkt dat jij, mijn dochter beter kunt opvoeden als ik?' vraagt ze dan spottend. 'Ik wens je geluk, niemand kan mijn dochter meer normaal laten worden, ze is een doorgedraaide moordenaar, die geld steelt om rijk te worden' roept ze naar Beau. 'Je mag haar hebben, maak haar maar lekker gek en nog beter, vermoord haar' zegt ze nog tegen Beau en ze loopt weg. Ik hou Beau tegen zodat hij niet mijn moeder achterna kan gaan. 'Zij is het niet waard om een steek van onze messen te krijgen' zeg ik tegen hem.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
"Best! Ik zal haar opvoeden!" Ik trek Aymée naar me toe. "Vanaf nu ben jij mijn zusje." Zeg ik expres luid zodat haar moeder het nog hoort. Ik loop weg met nog steeds een arm om Aymée heen. "Waar wil mijn zusje eten? Je ouders zullen is wat zien!" Grijns ik. Ik loop de wijk uit. "We moeten hier vaker komen, het is makkelijk om een prooi te vinden..." Ik grijns trots bij de gedachte dat ik wel twee mensen heb vermoord.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Als mijn moeder weg is zegt Beau expres luidt dat ik zijn nieuwe zusje ben, ik lach en zeg tegen hem 'Waarom laten we niet gewoon gaan eten bij de mac ofzo, en daarna wat gaan drinken in de kroeg. Dan spring in Beau's armen en zeg ik ' Je bent echt geweldig'. Ik lach even en zeg dan 'Broertje van me' en ik lach even. Die mensen uit de bende waren gewoon mijn vrienden nu, op 'Knife John' na dan, onze leider was gewoon eng en kil.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
"Heb je al een kamer? Of wil je bij mij in de kamer?" Ik pak Aymée stevig vast zodat ze niet valt. "Goed plan!" Ik loop de Mac in en zet haar neer. "Wat wil je? Ik trakteer." Grijns ik waarna ik het geld pak en naar de kassa loop. Ik bestel een BigMac menu en laat Aymée bestellen. Ik betaal en pak ons eten. "Waar zullen we zitten?" Ik volg Aymée en zet het eten op de tafel. "Niet te veel drinken, vanavond mag je dat." Grijns ik.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
'Laten we in dat hoekje daar gaan zitten' zeg ik tegen hem. 'Dan kunnen we goed zien wie er binnenkomen en wie er weggaan' vervolg ik mijn zin. Ik kijk naar Beau. Hij was echt de leukste jongen van de hele bende, vooral om zijn karakter. Hij is heel beschermend over de meiden van zijn bende. 'Wordt jij niet opgepakt voor die moorden die je vandaag gepleegd hebt ofzo?' vraag ik dan lachend aan hem.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
"Ooit, als ze me vinden." Ik haal mijn schouders op. "Ze weten gek genoeg nooit dat ik Beau ben, ik denk omdat die capiuchon mijn gezicht bedekt... Maar ik vind het niet erg, een paar maanden in een cel en ik loop weer vrij." Ik haal mijn schouders op en stop wat eten in mijn mond. "En hoe zit het met jou? Nog slechte dingen gedaan waardoor je de cel in kan?"

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Als hij vraagt of ik nog slechte dingen heb gedaan knik ik zachtjes nee. Ik zucht en zeg 'Heb ik mijn ouders het laten doordringen denk je?' vraag ik aan hem. Ik eet mijn eten op en loop dan naar hem. Ik geef hem een klein kusje op zijn neus en zeg 'Bedankt voor je hulp' en ik ga weer op mijn eigen plaats zitten 'en eet nu snel je eten op, het is saai hier'. Ik kijk naar de bali, er staat nu een mega drukke rij. Wij kwamen echt op het goede moment.

---

That is a perfect copy of reality.

“Knife John.”
Een beangstigende blik keek mij aan, maar nadat ik haar wat duidelijk gemaakt had keek zij mij ook met een boze blik terug aan. O- oh, boze Jade in aantocht. De tirade barst zo los, John. Dacht ik grinnikend.
'Godverdomme, John. Ik dácht – dacht, maar ik had het fout, mag een mens fouten maken? Bedankt. – dat jij, en juist jij, hier wel tegen kon. Ik dacht dat jij wel zo volwassen was dat je tegen een grapje kon...' Ik grinnikte en luisterde aandachtig naar haar pas net losgebroken tirade. Ik had het gevoel dat er namelijk nog meer aan zat te komen, dus leunde ik weer, tegenover Jade, tegen de muur aan.
'Maar nee.. En waarom zou je mij vermoorden, of martelen, omdat ik eens een fout maak? Omdat je zo veel beter bent dan ons? Want dat ben je echt niet, als je iemand die al 6 jaar – zés fucking jaren – voor je werkt, en altijd genoeg geld binnen brengt gaat vermoorden omdat ze één keer eens iets doet wat jouw trots beschadigt.' Precies, Jade. Je begint het al wel te snappen, maar ik zal dit later wel corrigeren als ze klaar is met haar tirade.
'Alsof de anderen iets te weten moeten krijgen. Dan zeg je toch gewoon niets? Maakt het uit als je eens tegen ze liegt? Het zal heus niet de eerste keer zijn, of wel?' Een stel blauwe ogen die vuur schoten keken mij recht in mijn gezicht aan en ik kon hier niets anders doen dan een kort lachje laten horen en mijn hoofd schudden van medelijden. Ergens had ze mij kwijtgeraakt om mij te snappen, maar toch vond ik haar nu wel erg aantrekkelijk nu zij zo boos deed. Zou ik verder kunnen gaan?
Ik opende honend mijn mond om wat te zeggen, maar schijnbaar was haar tirade nog niet afgelopen en ging ze boos verder. Wat een boel heeft dat kleine, jonge, meisje te zeggen.
'Maar als je mij wat aan doet.. Dan krijgen ze iets te weten. Dan ga ik zo hard schreeuwen en gillen dat ze me komen zoeken en dan komen ze erachter.' Ik had nog steeds diezelfde honende glimlach op mijn gezicht. Wie dacht ze wel niet wie ze was? Probeerde ze mij nou te chanteren? Dit doet mij niks. Mijn mes had ik weggestopt in mijn broekzak en ik keek, misschien wat ongeïnteresseerd, de badkamer door.
'Dan weten ze dat jij afgewezen bent door mij. Door die kleine Jade, door dat kleine meisje dat zo vrésélijk makkelijk te krijgen is.' Mijn ogen sperde wijd open toen ik dit hoorde. Verdomme, dat is waar ook. Oké, blijf cool, John. Er kan je niets gebeuren. Net zoals wat zij net zei, het is maar een klein irritant meisje van 16 jaar. Mijn hoofd richtte ik weer haar kant op.
'Je kan me maar beter laten leven John, anders verpest je je reputatie nog.. Wat denk je nou wel, dat je zoveel beter bent dan ieder ander? Niet dus.'
Ik wierp haar een afwachtende blik, maar er kwam niets meer anders uit, dus opende ik mijn mond om wat te zeggen: “Wat een klein meisje, zoals jij, al veel problemen heeft.” Grapte ik deels.
Ik duwde mezelf nonchalant van de muur af.
“Jade, jade, jade toch. Je zou denken dat iemand die al zes jaar voor mij werkt mij wel een beetje kent en weet dat dat mijn denkwijze helemaal niet is. Ik zou bijna niet weten waar ik moest beginnen, maar jij noemt dit een grapje? Vertel mij eens, als dit bij jou zou gebeuren dan zou jij dit grappig vinden?” Ik liep de badkamer door om wat ongeïnteresseerd verder rond te kijken. Er was niet veels speciaals, behalve wat douchespulletjes van de meiden en jongens. “Wie had het trouwens over dat ik dit zou doen bij jou? Word je bang, Jade van me?” Grinnikte ik.
“En correctie, lieve Jade, meerdere fouten. Hoe vaak ik er wel niet achter ben gekomen met dat jij hebt gelogen. Van daarnet, bijvoorbeeld, dat was niet de waarheid hé Jade.” Glimlachte ik triomfantelijk naar haar, met een zijdelingse blik.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Beau Sykes
Ik eet het op en gooi het ook weg. Ik pak Aymée's arm en trek haar mee naar de straat. "We kunnen ook voor gratis drank gaan bij dat krot genaamd ons huis." Grijns ik. Er staat altijd een heleboel drank op de tafel, de een nog sterker dan de ander... Ik heb geen idee wie het haalt, maar het staat er wel altijd.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
'Maar misschien heeft dit meisje hier wel helemaal geen zin om terug te gaan naar ons krot' zeg ik lachend en ik trek me uit de houdgreep van Beau. Ik kijk hem aan, 'Er is nu waarschijnlijk toch niemand daar, heel saai' zeg ik dan. Ik glimlach even naar hem en ga dan op een bankje zitten dat in de buurt staat. Ik denk na over alles, de twee moorden, mijn woedende ouders, de klappen die ik heb gekregen, de pijnlijke woorden die tegen me gezegd werden, eigelijk gewoon alles.

---

That is a perfect copy of reality.