• We must survive.



    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.

    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.


    Meisjes 5/6 :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Rider - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - blackunicorn - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Morrowind - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Morrowind - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Werewolves - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    -


    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Werewolves - Leeuw


    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.



    Voor de zekerheid alvast:

    TOPIC 2

    [ bericht aangepast op 20 jan 2013 - 15:51 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Jake Dimitri Robusto - Jaguar

    'Jake, je bent geen moordenaar. Een moordenaar is iemand die doelbewust moord en er geen spijt van heeft.' Zegt Yfory als ik wat minder aan het huilen ben. Ze drukt haar poot wat harder tegen de mijne aan, het voelde prettig, zo prettig dat ik stop me huilen. 'Echt waar, Jake. Geloof me. Je bent geen moordenaar... En ik kijk niet anders naar je nu je het verteld hebt.' Zegt Yfory met sympathie in haar stem. Ze begon opeens te trillen, dan haalt ze diep adem en stopt ze. Ik frons. Wat was er met haar? Hmm, ik vraag het zo wel. Ze kijkt naar Grizzly en legt haar linkerpoot op mijn schouder. Dat voelt nog prettiger. Ongewild glimlach ik een beetje, maar er rolt nog wel een traan over mijn wang. Nu ik aan mijn broer denk, mis ik hem meer dan ooit. 'Jake, we...' Begint Grizzly. Ik frons weer, waarom stopt ze? Er moet ook iets met haar zijn. Eigenlijk schaam ik me een beetje dat ik hun met mijn problemen als het waren opzadel, en dat ze zelf eigenlijk ook gewoon problemen hebben. 'Het is niet jouw schuld Jake. Het was gewoon een ongelukt. Ongelukken gebeuren. Je deed het niet expres.' Zegt hij. Hij werpt een schuine blik op Yfory en kijkt mij dan aan. Hij stoot me zachtjes aan met zijn poot en gaat dan recht staan. 'Echt niet. Misschien wordt het tijd om terug te gaan.' Hij kijkt me bemoedigend aan. Ik zucht, misschien wel. Misschien hebben ze wel gelijk. Ik zucht en zeg: 'Oké, ik ga mee terug én doe de opdrachten. Maar dan moeten jullie me vertellen wat er met jullie aan de hand is......' Ik kijk ze aan. 'En bedankt dat jullie naar me geluisterd hebben en me niet anders behandeld hebben.'


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly

    "Oké, ik ga mee terug én doe de opdrachten. Maar dan moeten jullie me vertellen wat er met jullie aan de hand is..." Jake keek ons aan. "En bedankt dat jullie naar me geluisterd hebben en me niet anders behandeld hebben."
    De woorden bleven zich in mijn hoofd herhalen, waardoor iets in mijn me deed panikeren. Ik staarde hem nogal angstig met mijn grote berenogen aan en ademde diep in. "Ik ga mijn problemen hier niet vertellen. Sorry, maar dat zijn jullie zaken niet," zei ik boos.
    Ik draaide me al met mijn gezicht naar de hoge bomen en keek op naar duistere nacht, die fel verlicht werd door de maan. De maan scheen wazig door de bomen heen en verlichtte het bos een beetje. "Sorry dat ik zo uit viel. Ik ehm... Ik wil er gewoon niet over praten."
    Ik voelde me een beetje schuldig, maar ik kon het niet hebben als mensen in mijn verleden en mijn privé probeerden te graven. Met nog steeds een norse uitdrukking op mijn gezicht draaide ik me om. Van welke kant waren we ook al weer gekomen?

    [ bericht aangepast op 9 jan 2013 - 19:05 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik herhaalde de woorden van Jake in mijn hoofd. Ik slikte. Jake had recht op mijn verhaal.
    'Goed, ik zal het aan jullie vertellen' kwam er moeilijk uit mijn mond.
    Jaja, ook aan Lewis.
    'Maar niet nu' zei ik kort.
    Lewis rende voor Jake en mij uit, maar volgens mij had hij geen idee waar hij heen moest. Ik stopte naast hem.
    'Het is die kant op' zei ik met een knikje naar links.
    Dat was mijn specialiteit: wegen onthouden. Maar het was zwaarder dan je denkt. Ik kon bijvoorbeeld ook helemaal de route naar het huis van Jaimes weer zien. Altijd. Vanaf elke straat. Dat deed pijn. Als hij op school niet voor me stond, werd ik er altijd aan herinnerd door simpelweg de route te onthouden.
    Nu maar hopen dat ik gelijk had. Ik was altijd anti sociaal geweest, maar ik verlangde naar de anderen.


    I will keep watch.

    Jake Dimitri Robusto - Jaguar

    'Ik ga mijn problemen hier niet vertellen. Sorry, maar dat zijn jullie zaken niet.' Antwoord Grizzly boos. Ik zucht. Nu heb ik het gevoel alsof ze me zielig en zwak vinden. Maar dat ben ik dus niet! Hij draait zich met zijn gezicht naar de hoge bomen. 'Sorry dat ik zo uit viel. Ik ehm... Ik wil er gewoon niet over praten.' Zegt hij dan uiteindelijk. Ik knik. Ik begrijp het wel. 'Geeft niet. Ik begrijp het.' Zeg ik tegen hem. Met een norse uitdrukking draait hij zich om. 'Goed, ik zal het aan jullie vertellen.' Komt er moeilijk uit de mond van Yfory. 'Maar niet nu.' Zegt ze. Ik knik. Lewis rent vooruit en Yfory stopt naast hem. 'Het is die kant op.' Zegt ze met een knikje naar links. Ik ren naar ze toe. Ze had gelijk het is die kant op.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lewis Ellsmor ~Grizzly

    "Het is die kant uit." Ik werd tegengehouden door Yfory. Ik keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan.
    "Yeah right," zei ik, zeker van mijn stuk. Ook al was ik dat niet. Ik rolde met mijn ogen. "Let's follow the girl..."
    Ik plaagde haar gewoon, zij had de pest aan mij en ik vond het leuk haar te irriteren. Ook al meende ik het niet, volgens mij had ze veel meer inhoud dan dat ze liet zien.
    Ik draaide me in haar richting en keek even op. Volgens mij had ze wel gelijk, die ene boom kwam me vaag bekend voor. "Hup, lijdt de weg dan maar."
    Ik knikte met mijn hoofd naar voren en volgde haar vanuit mijn ooghoeken. Eigenlijk was ik best wel een zak, omdat ik zo deed. Maar ik had het van geen vreemden. Familie van mijn vader, alleen zonder de drugs en de alcohol.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [iemand voor Allison?]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Pebble schreef:
    [iemand voor Allison?]


    [Bij mij zijn ze allebei bezig, maar je kan ze naar Max en Aria sturen. Als Coockies dat niet erg vind, tenminste.]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Yfory Seren ~ Dingo

    Jake knikte.
    'Yeah right, let's follow the girl' zei Lewis.
    Hij keek even rond. Ik ging gewoon niet reageren. Hij vond mijn reacties leuk, nou ja, dan maar geen reacties meer.
    'Hup, lijdt de weg dan maar' zei Lewis.
    Ik rolde met mijn ogen.
    'Goed, meneer Grizzly' zei ik sarcastisch.
    Ik bleef dichtbij Jake en Lewis. Ik bedoel, zometeen zouden ze de weg nie meer kunnen vinden. Jake wel, maar Lewis... Tja, meneertje beer zou waarschijnlijk verdwaald raken. En hoe erg ik ook tegen hem deed, ergens diep, diep, diep, diep, diep, diep, heel diep binnenin mocht ik hem wel. Maar dan ook heel diep.
    Toch wilde ik het aan hun beiden vertellen. Ik wist niet waarom ik Lewis vertrouwde. Bij Jake deed ik dat al sowieso. Nee, ik was een raar mens... Dier-mens-gebeuren. Ach ja, wat het lot wil is wet. Tenminste, bij mij.


    I will keep watch.

    Jake Dimitri Robusto - Jaguar

    'Yeah right, let's follow the girl.' Zegt Grizzly. Ik zou eigenlijk zijn naam is een keer moeten vragen. Hij kijkt rond. 'Hup, lijdt de weg dan maar.' Ik zie Yfory met haar ogen rollen. 'Goed, meneer Grizzly.' Zegt Yfory sarcastisch. Ik lach zachtjes. Ze blijft dichtbij mij en Grizzly. Na een tijdje rennen zie ik in de verte al de open plek.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Amy moon Duinhoven-Bunzing
    ik was bij allemaal andere dieren.
    de leeuw had gezegt dat zij ook eerst mensen waren.
    ik vond het maar een vreemd verhaal en bleef vanaf de zijkant toe kijken

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 15:44 ]


    you shouldn`t have done that.... *BEN drowned, LoZ, Majora`s Mask*

    Ramon Trevegg Smith - Leeuw

    Onderweg heb ik vanalles aan Amy uitgelegd, ik heb ook meteen de legende verteld. Dan hoef ik dat straks niet meer te doen. Ik loop de openplek op en zie dat Amy blijft staan en vanaf de zijkant toe kijkt. Ik loop naar Trevegg en ga naast hem liggen. We moeten vanacht wakker blijven, omdat we overdag slapen en
    's nachts de opdrachten doen.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Amy- Bunzing
    de leeuw ging liggen.
    ik ken de legende nu maar het blijft vreemd en vaag.
    ik staar omlaag.
    aan mijn voorpoten hangen flarden met vacht.
    door de sneeen.
    nu pas zie ik het.
    en ik beloof me zelf, me nooit meer te snijden..

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 16:01 ]


    you shouldn`t have done that.... *BEN drowned, LoZ, Majora`s Mask*

    [ik vin het prima, maar wacht nig wel oo reactie van Max (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Morrowind schreef:
    Max Owens ~ Lynx

    "Je bent wat!" gilt Aria opeens. "Je bent weggegaan?!" Ze springt bovenop me en pint me me met haar poten op de grond. "Hoe kan je dat je familie aandoen? Je ziet ze misschien nooit meer!"
    Ik wring me los uit haar greep door me om te draaien. "Alsof het hen iets zou kunnen schelen. Ze geven toch geen ene fuck om me."
    Behalve mijn zusje dan... Misschien kon ik haar gaan halen en meenemen? Nee. Dat leek me geen goed idee.
    "Sorry," fluisterde ze opeens zacht. "Het lijkt wel of ik sneller boos word."
    Ik sprong recht en schudde verward mijn hoofd. Met een zacht plofje beland ik weer op de grond. Mijn poten waren aan het trillen, al dan niet van angst of woede. Ik wist niet meer wat ik voelde. Ik had zin om te huilen. Dit was niet wat ik wilde. Naar huis ook niet. Ik wou gewoon weten hoe het voelde om terug te komen in een huis waar je welkom bent. Dat warmte uitstraald en waar je er niet alleen voor staat.


    [Die stond er al :'D]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Coockies schreef:
    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik kijk hem weer aan. 'Waarom? Wat hebje misdaan dat ze klaar me je zijn? Dat mijn vader me haat begrijp ik, het doet pijn, maar ik begrijp het. Het lijkt me niet dat jij iets fout doet.' Ik kijk hem aan. 'Je lijkt me een hele aardige jongen,' zeg ik zacht en sla mijn neer. 'En tot nu toe vind ik dat nog steeds. Ik kan niet bedenken dat je moeder jouw zou haten of het niks kan schelen als je doodgaat.' Ik kijk hem weer aan en staar uiteindelijk maar weer naar mijn poten. 'Soms klinkt doodzijn zo mooi. Het is altijd zo dichtbij, maar als ik het leven uit iemand zie vloeien. Hun koude lichaam zie, hun lege blik... Dan besef ik dat het geen zin heeft,' fluister ik zacht. Misschie hoort Max het niet eens. 'Het heeft geen zin om op te geven,' zeg ik nu harder en met zekere stem. 'Da hebben de andere gewonnen. En dat gun ik ze niet.'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne