• Winter Wonderland
    De jongens van One Direction gaan in de winter naar een huisje in Zwitserland in de bergen. Maar ze gaan daar niet alleen heen. De jongens hadden een wedstrijd opgezet. De 5 winnaars mochten samen met hun deze winter in dat huis. Zij zullen dus ook kerst en oud en nieuw met deze jongens en meiden vieren.
    Er zullen ruzies, nieuwe liefdes en vriendschappen ontstaan.

    Rollen: Glucio

    Jongens:
    Niall James Horan - 2012Hangover
    Liam James Payne - Brookie
    Zayn Javadd Malik - BigFatLiar
    Louis William Tomlinson - Crudelis
    Harry Edward Styles - Depay


    Meiden:
    - Alicia Joya Lavendel Besar
    - Camile Abigail Turner Glucio
    - Rosemary Kingston BigFatLiar
    - Yin Emylia Chase Brookie
    - Claire Nina Aclaine Curlies



    Regels:
    - Minimaal 6 regels! Het is geen sneltrein.
    - OOC (Out Of Character) tussen haakjes: [] - () - {}
    - Geen ruzie buiten de RPG, in de RPG mag dat natuurlijk wel
    - Geen personage's van andere besturen, houdt het alleen op je eigen. Dat kan voor andere nogal irritant zijn.
    - 16+ mag maar houdt het netjes
    - Zet de naam van de personage boven je post zodat iedereen weet met wie je RPGt
    - Lees de posts van de andere ook even door zodat er geen verwarringen ontstaan
    - Sluit niemand buiten
    - Alles wat niet met de RPG te maken heeft zet je in het praattopic, zodat het hier netjes blijft met alleen posts.
    - Als je langer dan 5 dagen niet reageert, meld dat dan even aan mij
    - Niet na 2 topics al stoppen, dus denk eerst na voordat je je inschrijft
    - Alleen ik, Besar, maak nieuwe topics. Tenzij ik toestemming geef
    - Have Fun (:


    De info story
    Praattopic

    RPG rechten gaan naar GREENSKY


    Het begin:
    One Direction: Alle jongens zitten al in het huis en wachten op de meiden.
    De meiden: De meiden komen aan in het huis in Zwitserland.

    Het is hier trouwens nog voor kerst, in 2012 dus.

    [ bericht aangepast op 23 jan 2013 - 13:43 ]


    Do what people say you can't.

    Camile Abigail Turner

    Ik hoorde het hele verhaal van Yin aan en trok mijn wenkbrauwen op. Hoorde ik het nou goed? Ging ze ons verwijten dat wij niet normaal tegen haar deden en nog zeuren dat ze hier moest zijn ook? En dan nog zeggen dat ze haar best deed om aardig te zijn ook! Nou, dan mocht ze maar eens gauw wat beter haar best doen. Ik wilde mij echt inhouden, maar nu begon het echt te ver te gaan. Had ze überhaupt het besef dat wij ook maar gewoon mensen waren, die normaal en met respect behandeld wilden worden? Dit meisje moest eens kennis maken met de echte wereld. Dan piepte ze wel anders.
    'Kijk, ik snap perfect dat je jezelf wilt zijn, maar er is een groot verschil tussen jezelf zijn en anderen respectloos behandelen. Als ik mij goed kan herinneren, was jij degene die als de koningin van Engeland het huis binnen wandelde, een minder leuke opmerking maakte richting de jongens en vervolgens nog gewoon je spullen neersmeet ook. En dat terwijl zij ervoor gezorgd hebben dat jij nu een reis naar zo'n prachtig land in een beeldig huisje kon maken. Is het ooit wel eens in je opgekomen dat dat vervelend voor hen was en dat dat Louis een reden gaf om op een grappige manier vervelend terug te doen? Ga de rollen dus niet omdraaien. Jij behandelde hen respectloos en zij deden hetzelfde met jou. Niet omgekeerd. Sorry hoor, maar dat wilde ik gewoon echt even kwijt.' Waarschijnlijk had ze niet eens geluisterd en vond ze het alleen maar gezeik, maar dan had ik mijn zegje in ieder geval gedaan.
    Ik draaide mij om naar Louis en knikte. 'Ja, ik wil wel mee naar buiten. Sneeuw biedt zoveel mogelijkheden.' Dat laatste was meer tegen mijzelf gericht, want de rest zou toch niet begrijpen wat ik bedoelde.

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 0:12 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Louis William Tomlinson.

    Ik keek Camile bewonderend aan toen ze Yin de waarheid vertelde en had even de neiging om mijn handen tot God te heffen en hem te bedanken door haar naar ons toe te sturen, maar dan zouden mensen me hier voor gek verklaren. Alhoewel, ik was al gek en dat wist -bijna- iedereen dus veel had ik niet te verliezen. Nou ja, toch maar niet...
    "Dank je." fluisterde ik om vervolgens even op mijn lip te bijten en snel naar Yin te kijken. Ik had weliswaar een beetje een hekel aan haar door haar hooghartige gedrag, maar dit alles maakte het niet prettiger door steeds elkaar te negeren. Zo werd het voor ons allebei een vakantie van spanning en dat wilde ik nou ook weer niet... Ik wilde ontspanning.
    "Mogelijkheden?" vroeg ik Camile na haar antwoord, waardoor ik mijn wenkbrauwen vragend optrok en vrolijk lachte. "Bedoel je soms met sneeuwpoppen, sneeuwengelen of sneeuwballen? Dan heb je inderdaad vele mogelijkheden." zei ik trots om vervolgens haar hand te pakken en haar half mee te sleuren. Ze liep gedeeltelijk natuurlijk, anders lag ze nu al languit op de grond. Misschien moest ik wel iets rustiger aandoen, want dit meisje leek ons niet erg goed te kennen en ik was weer eens druk.
    "Sorry." zei ik uiteindelijk, waarna ik haar losliet en even glimlachte. "Gaat er nog iemand mee?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    Camille had Yin even flink de waarheid vertelt, en bijna wou ik gaan klappen voor haar speech. Louis stelde voor om naar buiten te gaan, er lag een dik pak sneeuw, en een sneeuwballen gevecht was altijd leuk. Louis pakte Camille's hand en rende al bijna de kamer uit voordat hij nog even vroeg of er nog iemand mee ging.
    Ik stak vrolijk mijn hand op. 'Ik ga mee!' riep ik door de kamer. Ik rende naar beneden en trok snel mijn jas aan, en zette mijn beanie op mijn hoofd. Ik stond al bijna buiten toen Louis onderhand beneden was.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Zayn Yavadd Malik
    Ik zat nogsteeds beneden en had met het helegebeuren van Yin nog geen woord gezecht. Ik zag al tegen de komende weken op en zij maakte het er niet beter op. Alle andere jongens vonden het leuk dat we met vijf meisjes op vakantie gingen, maar ik was daar niet het type voor. Na dagen bedelen hadden me zover gekregen dat ik mee ging, ik had nu al spijt. Ze hadden ook gezecht of ik een beetje aardig wou zijn, maar ik was niet de gene die Yin's koffers naar buiten had gezet en haar niet veel later een uitbrander had gegeven. Denk nou niet dat ik het niet kan vinden met de jongens, ze waren best oke, maar andere mensen, Zeker het type zoals Yin, konden van mij ophoepelen. De jongens en een paar van de meisjes waarvan ik de naam alweer vergeten was kwamen de trap af en renden door naar buiten. Als het aan mij lag ging ik met ze mee, een taxi nemen naar zo ver mogelijk hier vandaan, maar ik was zo stom de jongens te beloven minstens twee weken te blijven. Toen ging de bel. Niemand leek de deur open te doen, van buiten of binnen. Zuchtend stond ik op om te kijken wat voor een type nu weer voor de deur stond. Met een ruk trok ik de deur open en buiten stond een meisje wat net haar koptelefoontjes afzette. 'hoi', zei ze. Ik trok een wenkbrouw op en liep weer naar binnen. Zoals ik had verwacht liep ze gewoon achter me aan. Ik hoopte maar dat er snel iemand aankwam want ik was niet van plan om haar verder te helpen.

    Rosemary Kingston
    De deur werdt nog al ruw opengetrokken door een jongen die er niet heel vrolijk uit zag. Zayn Malik ofzo wist ik. Ik had niet zoveel met 1D, maar ik wist hun namen, ongeveer dan. Inmiddels had ik mijn koptelefoontjes uit en probeerde maar wat te zeggen, zonder veel resultaten. Het kwam er op neer dat hij me met een opgetrokken wenkbrouw aankeek en zich vervolgens omdraaide om weg te lopen. Ik zuchte zachtjes, maar daarna liep ik toch achter hem aan. Toen we in de woonkamer aankwamen en hij ergens op een bank neerplofte wist ik niet zeker wat ik moest doen. Het leek niet alsof hij me een rondlijding zou gaan geven en ik nu toch echt wel spijt dat ik niemand van de mensen buiten had gevraagt om me binnen te laten. Ze leken me een stuk vriendelijker, maar ik had hun sneeuwballen gevecht niet willen verstoren. Ik twijfelde een beetje tussen hier staan wachten of zelf maar even gaan verkennen, maar het tweede was wat aannemelijker. 'Ik verwacht niet dat je me een uitgebrijde rondlijding gaat geven dus ik doe het zelf wel', zei ik. Een beetje verbaasd keek hij op en ik voelde zijn ogen in mijn rug branden toen ik me omdraaide en weg liep. Ik zag een trap en vermoede dat de slaapkamers boven waren dus ging ik maar naar boven. Niet veel later had ik een kamer gevonden met 3 bedden. Ik zette mijn koffers neer en vroeg me af wie mijn kamergenoten waren.

    (Ik zit dus in de 3 persoonskamer. Let a.u.b niet op de typ- spel- gramaticafouten. Ik zit op een touchescreentje waar je met een pennetje moet werken super irri bovendien heb ik Dyslexie :/)

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 8:12 ]


    Dont say why me, say try me

    Rider schreef:
    (Misschien is het handig voor deze situatie als Cam en Alicia wel op één kamer zitten?)


    [ik vind het goed, en toevallig kwam dat anders ook uit dat groepjes maak ding (:]


    Do what people say you can't.

    Louis William Tomlinson.

    Lachend keek ik Harry na, die al voor de deur stond voordat ik nog maar van de trap was afgesprongen. Ik sloeg de laatste twee treden over, greep naar mijn jas en gestreepte handschoenen en rende achter Harry aan. God, ik mocht weliswaar geen gestreepte jas hebben, maar ik had wel wit met rood gestreepte handschoenen weten te vinden. Een muts zette ik niet op, die zwierf nog ergens in mijn koffer rond die trouwens ook niet bepaald netjes uitzag. Ik had gewoon alles erin gegooid wat ik nodig leek te hebben...
    Camile leek even later wel achter ons aan te zijn gekomen, aangezien ik haar niet van de trap had afgesleurd toen ik sprong. Zo gek was ik ook niet, want ik zou dan al meteen voor ongelukken gaan zorgen...
    Mijn handen hadden nog snel mijn jas dicht geritst en ik had mijn handen al in de sneeuw gewroet, voordat ik een grote kluit oppakte en er een sneeuwbal mee vormde.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Camile Abigail Turner

    'Mogelijkheden? Bedoel je soms met sneeuwpoppen, sneeuwengelen of sneeuwballen? Dan heb je inderdaad vele mogelijkheden.' Ik grinnikte om Louis zijn interpretatie. Ach, je moest mij dan ook langer kennen, wilde je alles wat ik zei begrijpen. Louis zijn hand had ondertussen de mijne gepakt en hij sleurde mij de gang in, waardoor ik wel gedwongen was mee te lopen. Het was dat ik het wel gewend was, anders had ik mij waarschijnlijk losgetrokken. Ik kende hem immers amper, al had ik al wel door dat hij vrolijk en druk was. Tenzij je niet aardig tegen hem deed.
    'Uhm, nee. Maar dat klinkt ook allemaal leuk!' lachte ik en hij stopte met lopen. Ik zuchtte opgelucht, want op deze manier had ik de trap niet overleefd.
    'Sorry,' excuseerde hij zichzelf, maar ik wuifde het weg door te zeggen: 'Geeft niet, joh. Ik ben het wel gewend. Zo lang je me maar heel laat en stopt als ik stop zeg.' Ik was best in voor wat drukte en je mocht mij ook best meesleuren, optillen of weet ik veel wat, zolang je maar stopte als ik zei dat ik het niet wilde.
    'Gaat er nog iemand mee?' vroeg hij, nadat hij mij had losgelaten. Harry stak zijn hand op, zei dat hij meeging en rende langs ons de trap af. Louis ging er snel achteraan, schoot in zijn jas en stond al buiten. Snel rende ik naar mijn koffer, schopte de nette schoenen die ik van mijn stiefvader aan moest uit en haalde mijn lucky shoes uit mijn koffer. Het waren blauw-zilveren nikes. Iedereen in mijn wereldje had zijn eigen lucky shoes en niemand anders mocht die aanraken. Ze waren heilig.
    Nadat ik de schoenen had aangetrokken, rende ik de trap af. Ondertussen was er al een ander meisje naar boven gekomen, die ik niet kende en de andere kamer was binnengelopen. Ik besteedde er niet teveel aandacht aan, trok mijn jas aan en ging naar buiten.


    Happy Birthday my Potter!

    (Mijn topics. Wat heb ik allemaal gemist? )


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    (uhm, iedereen is aangekomen op jouw personage na. Louis is uitgevallen tegen Yin, die zich nogal egoïstisch gedroeg, waardoor Harry, Niall en Zayn haar ook best wel zat zijn. De jongens hebben de koffers van Camile en Alicia naar boven gebracht en nu zijn Louis, Harry en Camile buiten om in de sneeuw te spelen.
    Ow, Yin en Rosemary zijn btw ook boven en Zayn is in de woonkamer. Niall en Alicia zijn in de kamer van Niall en Alicia. Het was mij niet helemaal duidelijk waar Yin nou precies stond en Rosemary is op haar kamer. Voor kamerindelingen moet je even in de story kijken.)

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 12:48 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Louis William Tomlinson.

    Ik keek naar Camile die kwam aangelopen en grijnsde even vrolijk naar Harry, waarna ik me volledig naar het meisje toedraaide en de sneeuwbal in mijn handen op haar afvuurde. Ik keek even of het raak was, knikte tevreden en rende toen een stukje vooruit. Wel, glijden, aangezien ik wilde rennen en toen uitgleed. Uiteindelijk stond ik wankel overeind en draaide ik me weer naar de mensen achter me om, waarna ik mijn tong uitstak. Ja, ik was vrij kinderachtig af en toe, maar niet veel mensen leken er echte problemen mee te hebben... Ik wreef even in mijn handen en bukte snel om een nieuwe kluit sneeuw te pakken en begon opnieuw te kneden, wrijven en duwen totdat er een mooie, ronde sneeuwbal ontstond. Alhoewel, mooi? Het leek meer een mislukt vierkant dat ronde vormen had... ik was niet de meest secure persoon.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Camile Abigail Turner

    Ik stond nog geen vijf seconden buiten of Louis vuurde al een sneeuwbal op mij af. Ik kon nog net geschrokken mijn handen voor mijn gezicht houden, zodat ik het ding niet vol tegen mijn neus of zo aankreeg. De bal spatte uiteen tegen mijn handen. 'Ah, Louis, das niet aardig!' riep ik hem gespeeld boos toe. 'Zo behandel je je gasten toch niet!'
    Voorzichtig liet ik ze zakken en keek naar Louis, die rende, viel en snel weer opsprong. Ik kon het niet laten hem uit te lachen. Hij stak zijn tong naar ons uit, wat mij alleen nog maar harder aan het lachen maakte. Wat en achterlijk klein kind was het eigenlijk.
    'Boontje komt om zijn loontje,' riep ik hem toe en pakte ook een sneeuwbal. Nu ik op mijn hoede was, zou hij mij niet zomaar raken. Ik was immers lenig en snel. Met de sneeuwbal in mijn hand, wachtte ik zijn volgende zet af.

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 12:56 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Niall James Horan
    Ik grinnikte even door het antwoord van Louis, hij had echt gelijk. Toen ze over naar buiten gaan begonnen wilde ik ook instemmen, maar Alicia had nog niks gezegd en het leek me ook weer wat om haar hier alleen te laten. Daarom wachtte ik met actie ondernemen totdat zij antwoord zou geven. Ondertussen waren Lou en Haz en het meisje al naar beneden verdwenen. Ik ging op een van de bedden zitten en keek haar aan.
    'Wat wil jij doen? Ook naar buiten of zal ik je een rondleiding geven? Niet dat er heel veel te vinden is in dit huis wat zo bijzonder is. Maar het kan altijd.' Ik keek haar aan met een stralende lach op mijn gezicht.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Alicia Joya Lavendel

    Ik zat een beetje voor me uit te staren en had daardoor niet door dat Niall wat tegen mij gezegd had. ''Oh ehm.. hoi. Sorry, ik zat niet op te letten.'' zei ik en glimlachte.
    Louis, Camile en Harry waren buiten dat kon ik net zien door het raampje aan de zijkant van de muur. ''Ehm. Mij maakt het niet echt uit. Ook naar buiten anders? Want dit huis leer ik later nog wel kennen. Ik heb de woonkamer, de gang en deze slaapkamer gezien en dat is al heel wat!''
    Ik hoefde echt niet ieder stof wolkje in dit huis te zien. Als ik maar wist waar een paar kamer waren was het al goed genoeg voor mij.


    Do what people say you can't.

    [Ben ik weer]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Niall James Horan
    'Oh ehm.. hoi. Sorry, ik zat niet op te letten.' Ik moest even glimlachen. 'Ehm. Mij maakt het niet echt uit. Ook naar buiten anders? Want dit huis leer ik later nog wel kennen. Ik heb de woonkamer, de gang en deze slaapkamer gezien en dat is al heel wat!' Gelijk knikte ik en sprong ik op.
    'Goed. Wie het eerste buiten is!' Gelijk begon ik richting de trap te sprinten en sprong verschillende traptredes af. Alleen bij de laatste ging het fout en bleef ik met mijn ene been haken achter de anderen. Met een harde klap viel ik voorover.
    'Au,' mompelde ik droog.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa