[RPG] Neverland [Speeltopic] - Speeltopics

Neverland, het magische land waar niemand ouder wordt. Een wereld waar je dan ook niet zo maar kan komen. Alleen door op een magische bol te slaan kan je erheen worden gebracht. De wereld zit onder andere vol met vreemde dieren, vogels, feeën, meerminnen, indianen, piraten en natuurlijk Peter en zijn Lost Boys.
Neverland bestaan uit een groot hoofdeiland met heel veel kleinere eilandjes in de zee eromheen. In de zee leven de meerminnen, samen met allerlij zee wezens. De piraten bevolken de eilanden het verst van het hoofdeiland vandaan. De meeste eilanden zijn bergachtig met bossen en weides. Het hoofdeiland is gesplitst in drieën. Een deel is overgroeit met bos, waar de indianen leven. Afgescheiden door een onoverkomelijke bergketen is een ijzige vlakte met veel grote woeste monsters, waar de indianen met een geheime gang gaan jagen. Ten derde is er het feeënrijk, dat aan de kant van de bergketen zit met de indianen, die het feeënrijk beschermen tegen de piraten. Peter en the Lost Boys leven overal en nergens, altijd opzoek naar avontuur.
Neverland is het fantasieland waar elk kind naartoe kan in zijn dromen, die nooit wil opgroeien.


Personages:
Lost Boys(max.6 + Peter)
- Peter - Sylvesti
- Curly - Bastard
- Nibs - CarrotNiall

Indianen
- Flow Halona Matana - Brookie
- Dylan Tigger - Coockies
- Pavati Niabi Imala - ForbesBrooks
- Xela Kylie Leqouia - Arriver
- Chayton Evan Leqouia - Arriver
- Elan Iye Singa - Beat

Feeën(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
- Tinkerbell - Bastard
- Elliot Andy Leave - xElounor
- Vidia - Eluveitie

Meerminnen(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
- Lydia Arianna Willows - xElournor
- Susan Adams - Ruexx
- Gwendolynn Lilly Ocean - Pebble

Piraten
- Captain James Hook - Bastard
- Aily Veins - Rider
- Davey Scarr - Djeesum
- Aria Maya Knight - Coockies
- Louis Michel Aury - ForbesBrooks

Rest
- Caitlin Alice Edwards - Beat - Gewoon Mensenkind
- Rosalou "Rose" Avalana McMitch - MrsShelley - Gewoon Mensenkind


Rollentopic


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, etc.
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft, maar hou het acceptabel.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Geen personages vermoorden zonder wederzijdse overeenstemming.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 19:26 ]

---

Bowties were never Cooler

Xela Kylie Leqouia
Ik loop maar wat rond door het bos, en kijk hoe hoog die bomen nu werkelijk zijn. Ik zucht even en vraag me dan af waar Chayton eigelijk gebleven is, hem heb ik de hele dag al niet meer gezien. Na nog een tijdje doelloos door het bos te hebben gelopen hoor ik oppeens voetstappen van iemand. Zo snel het geluid gekomen was, was het ook weer weg, dus ik laat het maar voor gezien. Ik loop verder door het bos heen en ik heb nog niks te doen, uiteindelijk krijg ik zand te zien, en ik weet dat ik dan bijna bij het strand ben aangekomen. Ik glimlach even, het strand is mijn favoriete plekje. Ik ren even snel en als ik uiteindelijk op het strand kom, laat ik me languit op het zand vallen. Nadat ik me heb laten vallen blijf ik op het zand liggen, en geniet ik van het momentje. Dan ga ik rechtovereind zitten en zie ik wat verder weg Dylan en een zeemeermin op het strand zitten. 'Huh? Wat? Dylan die naast een zeemeermin zit?' denk ik. Ik sta weer op en veeg even het zand van me af. Dan loop ik rustig naar Dylan en de zeemeermin toe. 'Hi Dylan en ...' zeg ik als ik bij hun ben.

---

That is a perfect copy of reality.

[Het is fijn om te weten als je genegeerd wordt ._.]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Is dat tegen mij bedoeld?]

---

That is a perfect copy of reality.

[Nee, er zijn meerdere bij Dylan etc die Flow totaal negeren]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Pavati Niabi Imala

'Wat krijg ik als ik win?' Vroeg hij met een grijns op zijn gezicht. "Dat zien we dan wel weer, maar misschien moet je eerder nadenken over wat ik krijg als ik win.. " Zei ik en ik keek hem even strak aan. Dan laat ik mezelf rustig uit de boom glijden en begin door het bos te rennen richting de kano's. De wind waait mijn haar naar achter en ik begin steeds een beetje sneller te rennen. Op dit soort momenten is het heel fijn om het bos zo goed te kennen, maar ik weet dat Elan het bos even goed kent. Ik besluit niet achterom te kijken aangezien ik dan waarschijnlijk vaart zou minderen en blijf voor me kijken. Als ik zou weten hoever Elan achter me aan het rennen was zou mij alleen maar zenuwachtig maken. Het verschil zal wel klein zijn, hij is snel en dat weet ik. Het is ook niet dat ik het erg vind om te verliezen en al helemaal niet van hem, maar dat maakt me zeker niet minder fanatiek. Als ik in dit tempo door blijf rennen heb ik misschien nog een kans om te winnen, dit is echter moeilijk in te schatten aangezien ik niet precies weet hoever hij achter me zit. Ik besluit er verder geen aandacht aan te schenken en concentreer me op de grond onder mijn voeten zodat ik geen verkeerde stappen zet.

[er zijn inderdaad best veel mensen die niet reageren.. ]

Elan Iye Singa

'Dat zien we dan wel weer, maar misschien moet je nadenken over wat ik krijg als ik win' zei ze en ze keek me strak aan. Dan laat ze zichzelf rustig uit de boom glijden en begint te rennen. Eerst rustig maar dan begint ze het tempo op te bouwen en ik spring uit de boom. Ik begin achter haar aan te rennen. Ze kijkt niet achterom. Jammer. Ik begin sneller te rennen en kom nu dichter bij haar. Ik kende het bos als mijn broekzak en kon zelfs blind de weg nog vinden. Niet dat het handig om nu mijn ogen dicht te doen. Dat zal juist dom zijn. Dan zoubik vallen en dik verliezen. Ik rende door en zag haar steeds dichter bijkomen. Ik sprong over een boomstam heen en landde goed. Door de grote sprong had ik wat tijd ingehaald dus was ik weer dichterbij. Ik grijnsde en rende naast haar. 'Boe!' zei ik grijnzend en rende haar voorbij. Ik moet zeggen dat ze een goede conditie had. Dat wist ik wel, maar alsnog, hij was aardig goed. I'm impressed.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Peter
Ik hoorde wat gekraak onder me, maar ik schonk er weinig aandacht aan. De noten bleven uit mijn fluit stromen in melodieen die vreemd waren voor deze wereld. Ik stopte was toen ik een meisjes stem onder me hoorde. Ik schoof mijn fluit in mijn binnenzak en zwaaide even naar haar. "Hey." Ze leek wat ouder dan ik, maar niet veel. Ik schoof mezelf van de tak en zweefde rustig naar beneden. Sommige vonden het nogsteeds vrij creepy dat ik kon vliegen, maar de jongens, en ikzelf waren er zeer blij mee. "Wat doe jij in dit afgelegen deel van het bos?" vroeg ik nieuwschierig. Ik wilde wel weten waarom een meisje alleen door dit deel van het bos liep. Er was niet veel belangrijks en we stonden nu maar een meter ofzo van de rand van een hele hoge klif. Ook was zij niet een normaal indianen meisje. Zij was blank en leek wel op een van de meisjes van thuis. Ik schudde mijn haar een beetje uit. Het begon vrij lang te worden. Eens per half jaar ofzo gingen we bij elkaar zitten en knipten elkaars haar, al ging dat niet altijd goed. Dan gingen we naar de indianen terug om het te laten fixen, of als we in de buurt waren gingen we er direct heen. Maar ik had geen zin gehad, net als de jongens die toch liever shaggy rondrenden tot het echt niet meer kon. Zo kort werd het namelijk toch nooit afgeknipt.

---

Bowties were never Cooler

Caitlin Alice Edwards

'Hey' groette hij terug en hij zweefde naar beneden. Ho! Wacht! Hold the phone! Hij zweefde naar beneden! Ik keek hem wat verward aan. Met de minuut dat ik hier was werd het steeds enger. 'Wat doe jij in dit afgelegen deel van het bos?' vroeg hij nieuwschierig. 'Dat ik een meisje ben betekend niet dat ik niet voor mezelf kan opkomen hoor' zei ik en ik sloeg mijn armen over elkaar. 'Waar ben ik trouwens?' vroeg ik, ik had namelijk werkelijk geen idee waar ik was. Ik voelde een zacht windvlaagje langs mijn onderrug gaan en rilde even. Ik sloeg mijn armen weer rond mijn buik omdat mijn buik begon te knorren. Jeezz, ik moest echt snel eten gaan vinden, anders sterf ik van de honger. Ik keek hem vragend aan. Hij was wel aardig, denk ik. Hoop ik.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Pavati Niabi Imala

Ineens hoorde ik zijn voetstappen dichterbij komen, even was ik afgeleid en wou ik bijna achterom kijken. 'Boe!' hoorde ik hem zeggen terwijl hij me voorbij rende. "Fuck" lachte ik en probeerde nog wat meer vaart te krijgen, met moeite kwam ik weer naast hem. Even keek ik hem aan en begon steeds wat meer zijn kant op te rennen waardoor onze schouders elkaar bijna aanraakte. Ik merkte dat ik moe begon te worden maar het was niet ver meer naar de kano's ik gaf alles wat ik had om nog wat harder te rennen. Ik had een behoorlijk goede conditie waardoor ik zeker niet onder deed aan Elan, we waren gewaagd aan elkaar en dat vond ik wel leuk. Zo was het nooit echt te voorspellen wie er zou winnen. Even gaf ik hem een kort duwtje in de hoop dat hij hierdoor wat vaart moest minderen. We hadden nooit wat afgesproken over eventuele regels dus het was eigenlijk geen vals spelen, ik keek hem weer aan met glimmende ogen.

Elan Iye Singa

'Fuck' lachte ze en ik grijnsde. Ze kwam naast me rennen. Oke, haar conditie was echt goed. Misschien moest ik maar wat aan die van mij gaan werken. Ze gaf me een duwtje. Ik knalde bijna tegen een boom aan maar kon hem nog net optijd ontwijken. Daardoor stapte ik mis en viel ik voor de kano's op de grond. Ik lachte en rolde op mijn rug. 'Gewonnen!!' zei ik lachend en ging languit liggen. Ik hijgde na van het rennen. Ik zuchtte diep en lachtte weer. Dit was best komisch. Ik viel en toch won ik. Fun. Ik haalde mijn hand hijgend door mijn haar en legde mijn arm weer naast mij neer. Zo bleef ik liggen en ik keek naar de wolken die langzaam voorbij kwamen. Ik tilde mijn hoofde even op en keek naar Pavati.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Pavati Niabi Imala

Door mijn duwtje viel hij op de grond, ik hoorde hem lachen terwijl hij op zijn rug rolde, 'Gewonnen!!' riep hij. Ik stopte met rennen en probeerde een beetje op adem te komen. "Sorry voor dat duwtje" lachte ik hijgend. "Aan de andere kant, hierdoor heb je wel gewonnen" zeg ik plagend. Anders had hij waarschijnlijk ook wel gewonnen maar dat maakte me niet uit. Hij haalde even zijn hand door zijn haar en keek me daarna aan, ik glimlachte even naar hem. "Zeg ga je daar nou blijven liggen of gaan we nog wat doen" eigenlijk was ik zelf ook best moe van dat stuk rennen, ik stak mijn armen recht in de lucht en rekte me uit. Nog steeds ligt hijgend liep ik even rond en keek naar het helderblauwe water om vervolgens weer terug te lopen naar Elan die nog op de grond lag. Ik voelde mijn ademhaling wat normaler worden en ook mijn hart ging wat minder tekeer. Even liet ik mijn hand door mijn haar gaan en ik lachte even naar Elan, toen draaide ik me om en liep naar de kano's.

Elan Iye Singa.

'Sorry voor dat duwtje' lachte ze hijgend. 'Aan de andere kant, hierdoor heb je wel gewonnen' zei ze plagend. Ik grijnsde even en rekte me uit. 'Zeg ga je daar nou blijven liggen of gaan we wat doen?' zei ze en ze liep naar de kano's. 'He! wacht op mij!' zei ik en ik krabbelde snel overeind en rende naar haar toe. Ik ging naast haar lopen en sloeg mijn arm om haar heen. Ik liet haar los toen we bij de kano's waren en daaride een kano om. Ze lagen altijd ondersteboven omdat als het ging regenen er water in kwam. Ik ging voorover geborgen staan en ging met mijn hand door mijn haar om alle aarde eruit te krijgen. Ik schudde met mijn hoofd om het laatste beetje eruit te krijgen. Ik keek haar aan en glimlachte even. Mijn ademhaling was ondertussen al gewoon geworden en mijn harstslag maakte weer zijn normale slagen. Zelf was ik ook rustig geworden. Ik had echt zin om even te varen, gewoon alleen varen en mijn verplichtingen vergeten. 'He, moeten wij vavond niet de afwas doen?' vroeg ik. We aten altijd met de hele stam. Niet dat hij super groot was, maar erg klein was hij nou ook weer niet. De taken werden altijd verdeeld, alleen Dylan jaagte vaak. Ik ook wel eens, maar ik was te lui om achter zo'n beest aan te rennen. Ik wachtte gewoon op het juiste moment en schoot dan één pijl af. En als dat niet genoeg was nog één.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Wow, mensen, wat een gesprekken hier allemaal... -.- Eigenlijk praten alleen Forbesbooks en ik...]

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Peter
Ik keek haar aan. Dit meisje was duidelijk verdwaalt. "Dead End's Cliff. Ongeveer een kilometer weg van het indianen kamp." Ik glimlachte mijn cheeky glimlach. Haar maag rommelde zacht. Die was echt lang verdwaalt geweest. "Hier neem dit." Ik haalde een stukje gedroogt vlees uit mijn andere binnenzak. De jongens en ik hadden altijd wat extra eten bij ons voor als we niks konden vinden onderweg. "Maar hoe kom je eigenlijk hier? De meeste levende wezens stoppen zo'n honderd meter voor Dead End's Cliff en gaan dan snel weg. Het heeft namelijk geen lekkere reputatie."Misschien was het daarom ook wel dat we hier ons basiskamp hadden opgeslagen. Je werd hier nou eenmaal altijd met rust gelaten.

---

Bowties were never Cooler

(Dus... iemand voor Aily?)

---

Happy Birthday my Potter!