• Neverland, het magische land waar niemand ouder wordt. Een wereld waar je dan ook niet zo maar kan komen. Alleen door op een magische bol te slaan kan je erheen worden gebracht. De wereld zit onder andere vol met vreemde dieren, vogels, feeën, meerminnen, indianen, piraten en natuurlijk Peter en zijn Lost Boys.
    Neverland bestaan uit een groot hoofdeiland met heel veel kleinere eilandjes in de zee eromheen. In de zee leven de meerminnen, samen met allerlij zee wezens. De piraten bevolken de eilanden het verst van het hoofdeiland vandaan. De meeste eilanden zijn bergachtig met bossen en weides. Het hoofdeiland is gesplitst in drieën. Een deel is overgroeit met bos, waar de indianen leven. Afgescheiden door een onoverkomelijke bergketen is een ijzige vlakte met veel grote woeste monsters, waar de indianen met een geheime gang gaan jagen. Ten derde is er het feeënrijk, dat aan de kant van de bergketen zit met de indianen, die het feeënrijk beschermen tegen de piraten. Peter en the Lost Boys leven overal en nergens, altijd opzoek naar avontuur.
    Neverland is het fantasieland waar elk kind naartoe kan in zijn dromen, die nooit wil opgroeien.


    Personages:
    Lost Boys(max.6 + Peter)
    - Peter - Sylvesti
    - Curly - Bastard
    - Nibs - CarrotNiall

    Indianen
    - Flow Halona Matana - Brookie
    - Dylan Tigger - Coockies
    - Pavati Niabi Imala - ForbesBrooks
    - Xela Kylie Leqouia - Arriver
    - Chayton Evan Leqouia - Arriver
    - Elan Iye Singa - Beat

    Feeën(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
    - Tinkerbell - Bastard
    - Elliot Andy Leave - xElounor
    - Vidia - Eluveitie

    Meerminnen(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
    - Lydia Arianna Willows - xElournor
    - Susan Adams - Ruexx
    - Gwendolynn Lilly Ocean - Pebble

    Piraten
    - Captain James Hook - Bastard
    - Aily Veins - Rider
    - Davey Scarr - Djeesum
    - Aria Maya Knight - Coockies
    - Louis Michel Aury - ForbesBrooks

    Rest
    - Caitlin Alice Edwards - Beat - Gewoon Mensenkind
    - Rosalou "Rose" Avalana McMitch - MrsShelley - Gewoon Mensenkind


    Rollentopic


    Regels:
    - Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, etc.
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorlooft, maar hou het acceptabel.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Geen personages vermoorden zonder wederzijdse overeenstemming.
    - Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 19:26 ]


    Bowties were never Cooler

    Dylan Tigger || Indiaan

    Ter begroeting glimlach ik naar Chayton. Flow ratelt maar door en ratelt maar door. Ik grinnik even en kijk naar de andere drie. Ineens hoor ik wat en kijk ik om. Ik wil Flow al tegen houden, maar ze ligt al. Ik loop naar haar toe en zie dat ze met ogen gesloten ligt. Ik grinnik even en til haar op. In mijn armen draag ik haar terug naar de rest an leg haar neer op mijn schoot. Dus nu ligt ze in mijn armen te slapen. Ik kijk naar Xela en Chayton, die erg op elkaar lijken. Dan kijk ik naar Gwendolynn. 'Maar hoe is het bij jullie onderwater,' vraag ik haar nieuwsgierig en kijk haar aan. Dan kijk ik naar Xela en Chayton. Eigenlijk weet ik niet echt wat ik nog meer kan zeggen, dus zwijg ik en wach top antwoord van Gwendolynn. Ik geniet van het zonnetje en het lekkere warm aanvoelende zand. Ik zucht even tevreden en richt mijn blik op het water. Uiteindelijk richt ik mijn blik dan weer op Gwendolynn.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Gwendolynn Lilly Ocean II Zeemeermin.
    'Hi, ik ben Chayton, Xela's broer, wie ben jij?' zei de jongen die net erbij was gekomen. Hij knuffelde zijn zus en glimlachte daarna naar mij, waardoor ik terug lachte. 'Ik ben Gwendolynn, maar noem me maar gewoon Gwen.' Ik zag hoe Dylan er weer bij kwam zitten, met Flow in zijn armen. Ze sliep en ik besloot haar niet wakker te maken. Hij keek naar me en vroeg hoe het bij mij onder water was. Ik moest even bedenken wat ik ging zeggen. 'Heel anders dan boven water,' zei ik uiteindelijk. 'Het is onder water erg mooi en de meerminnen wonen allemaal samen in een stad, of ja, wij noemen het een stad. Hoewel ze anders met elkaar omgaan dan jullie mensen doen. Wij zijn veel minder klef met elkaar. We raken elkaar amper aan, en zijn lang niet zo aardig tegen elkaar. Daarom ben ik ook een beetje een buitenstaander, omdat ik zo vrolijk en avontuurlijk ben. De meesten vinden me maar raar. Ik ben ook totaal niet sluw, ik ben heel erg nieuwsgierig. Jullie hoeven je echt geen zorgen te maken dat ik jullie iets aandoe, dat zou ik nooit doen. Daarbij, ik ben jaloers op jullie. Jullie kunnen lopen, door de bossen lopen en op andere plekken komen. Het enige wat ik kan is zwemmen en ademen onder water. Ik zou zo graag eens het land willen verkennen,' vertelde ik, mijn blik op het zand voor me gevestigd. Daarna keek ik op, mijn felgroene ogen ontmoette die van Dylan, daarna die van Xela en daarna die van Chayton.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Dylan Tigger

    Ik kijk Gwendolynn aan en luister vol nieuwsgierigheid naar haar verhaal. Ik beeld me alles in en glimlach even. 'Je moet niet jaloers zijn. Jij bent sterker dan mij hoor,' lach ik zacht. 'Bovendien heb je volgens mij veel minder gevaren onderwater.' Ik kijk even naar Flow. Vooral zij had veel gevaren. Of ik speel de te bezorgde broer rol in haar leven, maat toch eas ik redelijk vaak bezorgd om haar. Dan kijk ik weer naar Gwendolynn. 'Ik zou best onderwater willen ademen en wetenchoe het onderwater is.' Ik kijk Gwendolynn aan. 'Maar je hebt gelijk, rennen door de bossen is fijn.' Ik kijk haar aan en hebxbesloten haar te vertrouwen, maar ik zei het niet hard op. 'Je komt wel een keer op land. Ik verzin wel iets. Als het je grootste droom is...' Ik kijk haar zwijgend aan. 'Maar dan wil ik ook een keer mee onderwater of kan dat niet?' Aarzelend kijk ik haar aan, dat ik dat ooit nog is ging zeggen...


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aily Veins (Aileana Elizabeth McCallis) || Pirate

    Hij haalde zijn schouders op. Blijkbaar had hij de opties ook nog niet afgewogen en was dat nu aan het doen. Geduldig wachtte ik af en staarde een beetje verveeld naar een meeuw die donker afstak tegen de felle zonnestralen. Volgens mij waren meeuwen echt heel dom, of in ieder geval leken ze heel dom. Bovendien poepten ze alles onder en dat was letterlijk schijt irritant.
    'Zwemmen?' hoorde ik Davey zeggen met een vragende ondertoon in zijn stem, wat bij zijn blik pasten. De actie die volgde was echter geheel tegenstrijdig, aangezien hij plots in het water dook, terwijl het net nog had geleken alsof hij antwoord van mij wilde. Het was vreemd, maar ik was toch wel akkoord gegaan, dus eigenlijk maakte het niet veel uit.
    'Hey! Kom je nog? Het water is héééérlijk warm.' Hij had een grijns op zijn gezicht en dobberde op het water, zoals ik net ook had gedaan. Zijn ogen sloten zich en hij leek overduidelijk te genieten. Er verscheen een kleine glimlach op mijn gezicht en ik haalde de zakdoek vlug uit mijn pluizige half opgedroogde haren, om ze ermee in een staart te binden.
    'No shit Sherlock. Als ik mij goed herinner heb ik er een aantal minuten geleden nog zelf in gelegen,' riep ik hem toe en dook vervolgens soepel het glinsterende water weer in. Dit was eigenlijk voor het eerst in dagen dat ik echt wat ging doen en eigenlijk had ik er best wel veel zin in om lekker over het land te wandelen. Niet wiebelend en deinend op het water, wat mij overigens niet slecht beviel, maar ik hield gewoon van afwisseling.


    Happy Birthday my Potter!

    Gwendolynn Lilly Ocean II Zeemeermin.
    Ik zag hoe Dylan me aandachtig en nieuwsgierig aankeek terwijl ik mijn verhaal vertelde. Het was alsof hij zich in kon beelden hoe het eraantoe ging en glimlachte even. 'Je moet niet jaloers zijn. Jij bent veel sterker dan mij hoor,' lachte hij zacht. Ik knikte terwijl ik mijn schouders ophaalde, het was inderdaad waar, maar dat kwam deels door mijn staart. 'Bovendien heb je volgens mij veel minder gevaren onderwater.' Hij keek even naar Flow. 'Nou, dat is niet waar hoor,' wierp ik tegen. 'Haaien zijn voor ons een gevaar, net als andere onderwater monsters. En door de sluwheid van anderen moeten we ook oppassen voor onze eigen soort,' zei ik en zuchtte. Dylan keek terug naar me op. 'Ik zou best onderwater willen ademen en weten hoe het onderwater is,' zei hij terwijl hij me aan keek. 'Maar je hebt gelijk, rennen door het bos is fijn.' Een grote glimlach ontstond op mijn gezicht, ik wilde dat ook zo graag! 'Je komt wel een keer op land. Ik verzin wel iets. Als het je grootste droom is...' Zwijgend keek hij me aan, terwijl ik hem vol ongeloof terug aanstaarde. Zou dat kunnen? 'Zou je dat kunnen doen?' vroeg ik, mijn hoge maar charmante piepstem sloeg over van verbazing. Veel mensen vonden ons al aantrekkelijk door ons uiterlijk, maar we kunnen op een bepaalde stemhoogte tegen hen praten om ze in een soort roes te laten verkeren. Ze merken dan niets meer van wat ze doen en we kunnen ze gemakkelijk verdrinken dan, maar het was iets wat ik nog nooit geprobeerd had. Dat was ik ook niet van plan, waarom zou ik onschuldige mensen verdrinken? 'Maar dan wil ik ook een keer mee onderwater of kan dat niet?' Aarzelend keek hij me aan, volgens mij verbaasde het hem zelf ook dat hij zoiets vroeg. Ik knikte. 'Natuurlijk zou dat mogen! Ik weet nog niet hoe, maar ik heb gehoord dat het kan, ik moet alleen nog uitvinden hoe,' vertelde ik hem. 'Dan kan ik je de onderwaterwereld laten zien!' vertelde ik enthousiast verder en keek naar de rest. 'En jullie ook natuurlijk, als jullie willen.'


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Davey Scarr | Pirate

    "No shit Sherlock. Als ik mij goed herinner heb ik er een aantal minuten geleden nog zelf in gelegen!" Riep ze vanaf de boot. Haar haar zat bij elkaar gebonden door een zakdoek, waardoor haar gezicht mooi uitkwam. Plots werd mijn rustige dutje in het water verstoord. Aily dook namelijk soepel in het heldere water, waardoor ik spetters in mijn gezicht krijgen. Ik sloot mijn ogen en trok het "Ik-werd-net-natgespetterd"-gezicht. "Dankjewel, Aily." Ik grinnikte, we waren van beleefd naar speel/hatelijk naar vriendelijk gegaan. En ik moest toegeven dat de vriendelijke Aily me heel erg aan stond.
    Na een tijdje zwemmen kwamen we aan bij het eiland. Ik staarde naar de bomen, het zand en al het andere natuurgebeuren. Ik keek naar Aily en glimlachte. "U bent bij uw bestemming aan gekomen." Een paar meeuwen vlogen over ons heen, en vulde de stilte met gekraai(?). Mijn benen moesten nog wennen aan het land, dus ik draaide me rustig tot Aily. "Where to, milady?"

    [ bericht aangepast op 16 jan 2013 - 18:28 ]


    "It is the east, and Juliet is the sun"

    (Rider -> Glucio)


    Happy Birthday my Potter!

    Aily Veins (Aileana Elizabeth McCallis) || Pirate

    'Dankjewel Aily,' hoorde ik Davey zeggen en ik moest mij inhouden om hem niet nog meer nat te spetteren. Als ik dat deed kwamen we immers nooit meer bij dat eiland. Ik schonk hem dus een grote glimlach en begon richting met een mooie borstcrawl het strand te zwemmen. Af en toe voelde ik mijn zwaard in de schede tegen mijn benen slaan, maar dat deerde mij niet.
    'U bent bij uw bestemming aan gekomen.' Davey stond al weer recht en ik klom ook overeind het water uit. Het voelde heel raar om weer op gewoon land te lopen en binnen de kortste keren was ik dan ook op mijn rug in het zand beland. Heel mooi Aily, werkelijk waar de slimste actie ooit. Ach ja, ik was het ook niet gewend om van een boot af te komen, waar ik zo lang op had gezeten. Ik draaide mij naar mijn buik en keek op naar Davey.
    'Where to, milady?' Snel krabbelde ik weer overeind en keek naar het bossige gebied voor mij. Ik haalde mijn schouders op en keek naar de jongen. Het maakte mij eigenlijk vrij weinig uit, aangezien ik het liefst het hele eiland wilde zien.
    'Gewoon daarheen of zo? Maakt mij niet echt uit,' zei ik, terwijl ik maar recht voor mij uit wees.

    [ bericht aangepast op 16 jan 2013 - 20:28 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Peter
    Ik keek haar met grote ogen aan. "Op dit soort momenten wel ja." zei hij kortaf. Snapte dit meisje de serieusheid van de situatie niet? Blijkbaar. Ze vertelde em over dat hij was verdwenen. "Jaja, dat gebeurde bij iedereen, maar kan iemand hem daar vinden?" Hij begon zijn gedult te verliezen. Hoe kon dit meisje niet snappen in hoe groot gevaar wij allemaal waren? Ik had belooft Neverland te beschermen en nu bleek dat de bol zo maar in een random stukje bos lag?! Ik kreeg bijna een zenuwinzinking. Ik floot nog een keer, harder nu. Ze zei dat ze het vlees nodig had gehad. "Asjeblieft." zei hij afwezig. Zijn hoofd had hij bij de bol die ergens verloren in een vreemd bos lag.


    Bowties were never Cooler

    Davey Scarr | Pirate

    Met nog wat zand aanwezig op haar kleren, kwam ze overeind. Haar blik wende zich op de bossen voor ons. Ze haalde haar schuders op en staarde naar de jongen. "Gewoon daarheen of zo? Maakt mij niet echt uit" zei ze terwijl ze vooruit wees. Ik staarde naar de bossen, en keek naar de rest van het gebied waar we ons bevonden. Ik haalde ook mijn schouders op. "Is goed!" Ik begon moeilijk te lopen, mijn benen moesten wennen aan de nieuwe stilliggende grond. Na een tijd op het schip krijg je erge zeebenen, ze waren het gewoon neit zo gewend als de benen als die van een landrot. Ik wachte aan het begin zodat Aily voor op kon lopen. Ik dacht na over de verhalen van Larry, en glimlachtte. Zouden we indianen, zeemeerminnen of misschien wel feeën tegen komen. Mijn ogen twinkelde bij het idee van een "vijand". Ik keek naar Aily, "Denk je dat we ander soort volk tegen komen?" Ik sloeg een tak uit de weg, om haar beter aan te kunnen kijken.


    "It is the east, and Juliet is the sun"

    [kan iemand me even bijpraten bij de piraten zegmaar? Ik schrijf nu wel een post voor Pavati en dan doe ik Louis later.]

    (Aily was in het water gesprongen, wat nogal een imposant schouwspel voor een gedeelte van de bemanning bleek te zijn. Davey ging haar achterna en ze hebben besloten naar het eiland te gaan, waar ze nu net zijn aangekomen. Verder is er niks gebeurd op de boot volgens mij.)


    Happy Birthday my Potter!

    Aily Veins (Aileana Elizabeth McCallis) || Pirate

    Davey stemde ermee in dus begonnen we onze tocht dor de bossen. Mijn benen werkten nog steeds niet helemaal mee, maar ik was vastbesloten om niet weer om te vallen. De eerste keer was het al lichtelijk gênant geweest, maar een tweede keer zou dat al helemaal zijn. Ik zat nu ook onder het zand, maar dat zou er wel weer af te kloppen zijn, als ik was opgedroogd.
    De bossen waren mooi naar mijn mening. Redelijk dicht, waardoor het zonlicht alleen op sommige plekken de grond raakten en de wind die met de blaadjes speelde de lichtvlekjes lieten dansen over de grond. De hoge bomen waren mooi groen en boden schaduw, wat toch wel fijn was na zolang in de open zon te hebben gezwoegd. Op het dek was immers amper schaduw en dus was het altijd bloedheet als de zon scheen en vreemd genoeg scheen die best vaak. Ik was het mindere weer van Engeland gewend.
    'Denk je dat we ander soort volk tegen komen?' hoorde ik Davey vragen, waarop ik in zijn richting blikte. Hij sloeg een tak weg, zodat ik hem beter kon zien. Zijn ogen twinkelden vrolijk, waardoor ik moest glimlachen.
    'Geen idee, maar wat mij betreft mogen ze komen,' zei ik met een gespeelde kwaadaardige grijns op mijn gezicht. 'Haha, nee, maar het zou wel een hele interessante ervaring zijn en bovendien kunnen we dan mooi onderzoeken waar er hier de grootste schatten zijn te vinden. Ik hoop alleen wel dat we die Peter niet tegenkomen waar zo vaak over gefluisterd wordt op de boot. Het staat mij niet aan dat zelfs Hook bang voor hem is en we zijn maar met zijn tweeën,' antwoordde ik eerlijk.


    Happy Birthday my Potter!

    [Ik moet ook nog post met Aria schrijven, ik reageer pas later met Dylan, als de andere hebben gereageerd op Gwendolynn (: ]

    [ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 19:33 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Davey Scarr | Pirate

    Ze glimlachte. "Geen idee, maar wat mij betreft mogen ze komen.' zei ze terwijl ze nep kwaardaardig grijnsde waardoor mijn mondhoeken omhoog krulde. Ze vervolgde haar zin. "Haha, nee, maar het zou wel een hele interessante ervaring zijn en bovendien kunnen we dan mooi onderzoeken waar er hier de grootste schatten zijn te vinden. Ik hoop alleen wel dat we die Peter niet tegenkomen waar zo vaak over gefluisterd wordt op de boot. Het staat mij niet aan dat zelfs Hook bang voor hem is en we zijn maar met zijn tweeën." De woorden kwamen er eerlijk en oprecht uit. Ik keek op, ze leek wel bang. Elke piraat wist wie "die Peter" was. Hij was de zogenoemde "angst van de piraten." En hoewel Hook zich groot hield voor zijn bemanning, iedereen wist dat diep van binnen hij bibberde van alleen al de jongen zijn naam. Larry vertelde me over het valse genie, en ergens hoopte ik hem altijd al een keer tegen te komen. Het is de droom van elke piraat hem te vlug af te zijn, hem eindelijk te verslaan. Maar ergens was ook ik bang, bang voor Peter en zijn Lost boys. Maar nooit, en dan ook nooit zal ik die angst tonen. Angst is de grootste vijand van iedereen, en zodra je angst hebt verslagen is er niks meer. je voelt je onoverwinnelijk. Maar ik was dan ook, net als de meeste piraten niet bang voor de dood. Maar de vernedering en schaamte waar je mee moet leven na verloren te hebben van een jochie. Ik keek terug naar Aily, "Ach ik zal je beschermen, die Peter zal geen vinger op je leggen." Ik glimlachte naar haar en besloot te wachte tot zij de wandeling verder zette. Vanaf nu was het mijn taak haar te beschermen, en elke indiaan, fee, Lost boy en zelfs Peter kon maar beter uitkijken.


    "It is the east, and Juliet is the sun"