• Portus Delphini




    Portus Delphini, Stad van de Dolfijnen, Portofino. Veel verschillende namen is niet het enige wat dit kleine plaatsje aan de Italiaanse Rivièra te bieden heeft.
    Ben je klaar voor een zomer die in het teken staat van heerlijke mannen, prachtige vrouwen, een geweldig klimaat, hechte vriendschappen, een nieuwe liefde en misschien ook wel een nieuwe vijand?
    Dan is Portofino voor jou the place to be deze zomer!
    De prachtige haven van dit leuke plaatsje aan de Italiaanse Rivièra werkt als een magneet voor toeristen. Elk jaar komen er honderden toeristen – niet allemaal tegelijk natuurlijk – naar dit leuke plaatsje om hier een tijdje te vertoeven. Het heeft veel te bieden voor toeristen van elke leeftijd. Zo zijn er een aantal uitgaansgelegenheden voor jongeren en is er genoeg cultureel erfgoed voor de ouderen. Voor ieder wat wils.

    Tussen de ruim 450 inwoners, bevinden zich ook een aantal jongeren, die zich elk jaar verheugen op de zomer. De één staat hele dagen achter een ijscokar om zo een zakcentje te verdienen, terwijl de ander ligt te zonnen op het dak van het jacht van zijn of haar rijke vader. Sommigen staan te popelen om nieuwe toeristen te verwelkomen, terwijl anderen liever met de oude kliek op stap gaan.
    Ieders leven in Portofino is verschillend, maar maakt dat het oude dorpje er niet juist leuker op? I guess you’ll have to see for youself!


    __________________________________________________________________________________________________________________________

    Een aantal jongeren – waaronder inwoners van Portofino en toeristen – spenderen de vakantie op hun eigen manier. De één zal waarschijnlijk heel vaak uitgaan, terwijl de anderen liever rustig op het strand ligt te zonnen, deze keus is helemaal aan jou!
    Iedereen mag maximaal twee personages aanmaken, als je er besluit twee aan te maken, dan zou het fijn zijn als het ene personage een gewone inwoner is en de ander een toerist, zo voorkomen we dat er bijvoorbeeld maar één toerist is, terwijl er twintig inwoners zijn.
    Voor de rest zijn er nog een aantal andere regeltjes:
    - Meer dan één zin per bericht plaatsen, als het echt niet anders kan, mag je heel af en toe maar één zin plaatsen, maar liever niet.
    - Vanuit ik-perspectief in verleden tijd schrijven.

    __________________________________________________________________________________________________________________________

    Personages:

    Meisjes:
    - Ruby Astria - Exterminate (toerist)
    - Crystal Bianchi - manonlarissa (inwoner)
    - Katherine Adriana Romano - Malino (inwoner)
    -
    -

    Jongens:
    - Michael Jay Smith - xGoodwill (toerist)
    - James Hatcher - lovehopex (toerist)
    - Joe Jackson - manonlarissa (toerist)
    -
    -

    Er is geen maximum aantal, graag het aantal jongens en meisjes een beetje gelijk houden!

    __________________________________________________________________________________________________________________________

    Invullijstje:
    Naam:
    Leeftijd (17 t/m 25):
    Toerist of inwoner:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Familie:
    Extra:
    Foto’s (van personage en huis waarin deze verblijft):

    __________________________________________________________________________________________________________________________


    [ bericht aangepast op 20 april 2013 - 23:28 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Joe Jackson
    Dit was het dan. Mijn eerste vakantie en gelijk al in mijn eentje. Een taxi had me voor het pension waar ik de komende tijd zou blijven afgezet. Het pension stond in een smal straatje met klinkertjes en de geveltjes van de gebouwtjes die aan weerszijden van dit straatje stonden, waren in allerlei vrolijke kleuren geverfd. Ik opende de deur van het pension en sleepte mijn koffer achter me aan naar binnen.
    De vrouw achter de balie had me de weg naar mijn kamer gewezen en ik had meteen mijn spullen op het grote tweepersoonsbed neergelegd. Daarna was ik meteen de straten op gegaan, want ik kon niet wachten om dit schattige, pittoreske dorpje te gaan verkennen.

    Crystal Bianchi
    "Doe je wel voorzichtig?" riep mijn oma, die in de deuropening van het huis stond. Ik knikte. Mijn oma was echt een schat van een vrouw, ze zorgde er altijd voor dat me niets overkwam. Zelfs als ik iets simpels ging doen als een brief naar het postkantoor brengen. Iets wat ik op dit moment ging doen. Het postkantoor zat aan de andere kant van het dorp, maar dat was alsnog maar op steenworp afstand van mijn huis en als de zon scheen vond ik het zeker geen probleem om even een stukje te lopen.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Michael Smith
    Verveeld zat de jongen op de rugleuning van een bankje. Hij zat kalm met zijn vrienden te bellen en rookte een sigaret. Hij was er dol op, dat hij verslaafd was, dat zou hij nooit in zijn leven toegeven. Met geen mogelijkheid. Hij haalde zijn vrije hand door zijn haren en nam een trekje, waarna hij de rook rustig uit blies. Het was saai op dit tijdstip, ja het was druk, maar hij was niet bepaald het type dat zomaar contact met mensen zocht. Hij was niet zomaar geïnteresseerd in meisjes, nu ja, wel voor één nacht, dan waren ze niet meer dan een stuk oud vuil voor hem. Hij zuchtte eventjes tevreden. Hij was dat probleemloze jochie dat zich nergens zorgen over hoefde te maken. Michael had altijd zijn vader als hij weer eens in de problemen zat, niet dat hij vaak thuis was.. Ook was hij inderdaad dat rijkeluis jochie, alles wat zijn hartje begeerde en dat was nu vooral zijn sigaretten en zijn vrienden uit het buitenland.


    Hold me in your arms & never let me go.

    Iemand die Joe of Crystal wil meeten?


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    James
    Verveeld staarde ik om me heen. Het was erg rustig. Ik nam uiteindelijk plaats op een bankje waarna ik voor me uitstaarde. Ik had zin om met iemand te praten, maar er was nog niemand op mijn pad gekomen. Het was een eenzame vakantie, maar ik had het nodig.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Joe
    Ik was al snel bij de haven uitgekomen. De brochure had gelijk, Portofino had een prachtige haven. Allerlei soorten boten wiegden heen en weer op de golven die tegelijkertijd met een klotsend geluid tegen de kade aansloegen. Er zat een bepaald soort ritme in, wat heel rustgevend was. Ik keek om me heen en zag dat er een aantal bankjes stonden, maar elk bankje was al bezet. Zuchtend besloot ik maar naast een jongen van ongeveer mijn leeftijd te gaan zitten. Ik ging zitten en keek zwijgend naar de haven die overging in de Middellandse Zee.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    James
    Al snel kwam er een jongen naast me zitten. Zijn ogen bleven hangen op het uitzicht wat voor ons lag. Ik bekeek hem en liet mijn ogen toen weer naar voren blikken. Hij beviel me wel, om de stilte te verbreken begon ik mezelf voor te stellen. 'Ben James,' zei ik en liet mijn tong over mijn lippen heengaan.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Joe
    Ik keek opzij naar de jongen toen hij tegen me begon te praten. "Joe," stelde ik mezelf voor. Ik wreef met mijn handen over mijn bovenbenen en ging iets achterover zitten. "Woon je hier of ben je op vakantie?" vroeg ik. Als hij zich toch aan me had voorgesteld, kon ik net zo goed een gesprek beginnen, toch?


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Kan ik nog een meisje reserveren of?


    El Diablo.

    Ja hoor, dat kan! :D


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Okii! Ik ga haar nu maken (:


    El Diablo.

    Is goed! Leuk!


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    James
    Hij stelde zichzelf voor als Joe, hij wreef snel met zijn handen over zijn bovenbenen en een glimlach verscheen op mijn gezicht. Ik mocht deze jongen wel, 'ik ben op vakantie,' antwoordde ik op zijn vraag. 'Jij denk ik ook?' Gokte ik en glimlachte weer. Deze avond werd steeds beter.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Joe
    "Jep, ik ook," antwoordde ik. "De eerste keer hier of niet?". Ik ging weer iets rechter zitten, aangezien ik last kreeg van mijn rug. In de verte kwam een groot jacht de haven ingevaren. Zo'n jacht leek mij ook wel wat, een soort van varend huis. Handig om mee op reis te gaan. Je hoefde niet steeds al je spullen op nieuw in te pakken, echt ideaal voor luie mensen, zoals ik was.


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    James
    Ik lachte even en knikte toen. 'Ja, jij ook?' Ik zag hoe hij wat rechter ging zitten en hoe zijn buikspieren werden aangespierd. Mijn ogen bleven lange tijd staren waarna ik mezelf wakker schudden. 'Wat ga je vanavond doen? Uit?' Vroeg ik.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Joe
    "Ja." Ik dacht even na. Ik had nog niet eens nagedacht over wat ik allemaal zou gaan doen deze vakantie. Natuurlijk had ik al wel wat dingen verzonnen, maar echte plannen had ik nog niet. Ik had gewoon bedacht om 's morgens te kijken wat ik die dag allemaal zou gaan doen. "Ik weet het nog niet," antwoordde ik na een tijdje, "en jij? Heb jij al wel een idee dan?"


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."