• Mensen denken vaak dat het bovennatuurlijke een fabeltje is. Om kinderen bang te maken of juist om kinderen te vermaken. Maar wat nou als het blijkt dat deze fabeltjes echt bestaan?
    (Het speelt zich af in Canada. Schoolnaam: Toronto High School)










    Mensen , Minimaal 2 jongens (Max. 5 personen)
    Lorianna Andrea Ivanova~Candira
    ~
    ~
    ~
    ~



    Volle Vampiers Minimaal 2 Jongens (Max. 5 personen)
    - Roxanne Bella LeViolet~ MBAV4ever
    ~
    ~
    ~
    ~



    Fledglings, Minimaal 2 jongens (Max. 5 personen)
    ~
    ~
    ~
    ~
    ~







    Earth Priest, Dit zijn alleen mannen Leeftijd 20+ (Max. 5 personen)

    ~
    ~
    ~
    ~
    ~








    Earth Priestess, Dit zijn alleen vrouwen Leeftijd 20+ (Max. 5 personen)
    Lilith Keara Catilena~Silversnow
    ~
    ~
    ~
    ~







    Spellmaster, dit zijn alleen jongens Leeftijd 15-20 Max. 5 Personen)
    ~Elios Regan Saders~Merthur
    ~Danny Jake Davids~ MBAV4ever
    ~
    ~
    ~




    Spellcaster, dit zijn alleen meisjes Leeftijd 15-20 (Max. 5 personen)
    ~ Eve Camille Montrose~Ealdor
    ~
    ~
    ~
    ~



    Ziener, minimaal 2 jongens 15+ (Max. 5 personen)
    ~
    ~
    ~
    ~
    ~









    Shape Shifter, minimaal 2 jonens (Max 5 personen)
    Leah Josephine McPherson ~ amy66
    Deargia Misko~JeanneDArc
    Benjamin Joseph Finner ~ZiamStorason
    Emy Waters~Marijncraft
    ~



    Weerwolf, minimaal 2 jongens (Max. 5 personen)
    Catherine Juliette Bates`~RedCherry
    Angela ''Angel'' Edward Woodwings~Marijncraft
    ~
    ~
    ~





    Warlock, Dit zijn alleen Jongens, Leeftijd 15+(Max. 5 personen)
    ~Row Ciërra~crywithout
    ~
    ~
    ~
    ~


    Heks, Dit zijn alleen Meisjes, Leeftijd 15+(Max. 5 personen)
    ~Rebecca Fallen ~HannaProject
    Lorena Milderd Devonshire~Candira
    ~
    ~
    ~



    Zoals je ziet zijn er nog veel rollen open. Je bent dus altijd welkom op het rollentopic om een rol te maken. Voor de mesen die ereen hadden gereserveerd wil ik vragen om hun rol in te komen vullen (ik wil niet pushen hoor).
    Ik begin zo met een stukje

    Regels:
    -Minimaal 7 regels
    -als je een lange tijd weg bent meld dit dan in het praattopic
    -16+ mag
    -bestuur andermans personage niet
    -dode mag alleen als het is overlegt en goed gekeurd
    -Earth Priests,Earth Priestesses,Spellmasters en Spellcasters moeten er op letten dat ze verstandig gebruik maken van magie.
    -Als je een Fledgling hebt moet je duidleijk laten zien of hij/zij wel/niet mensenbloed wil drinken
    -Alleen ik (MBAV4ever) mag een nieuw topic open tenzij ik je daar toestemming voor hebt gegeven.`
    -Persoonlijke ruzies graag buiten dit topic
    -Naam verandering graag melden zodat dit aangepast kan worden.

    Veel Plezier


    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=149985&page=5
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=150128&page=last&message=175
    Klassen high school:
    Freshman: 14-15 jaar
    Sophomore:15-16 jaar
    Junior:16-17 jaar
    Senior:17-18 jaar

    Voor de high school heb je junior high, maar ik weet niet vanaf welke leeftijd dat begint.

    [ bericht aangepast op 4 juni 2013 - 16:11 ]


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Benjamin Joseph Finner
    Ik word wakker door het geluid van mijn wekker. Ik sla hard op de snooze knop en open mijn ogen. Even word ik verblind door het licht. Ik kijk om me heen. Dit is mijn kamer niet. O ja... Ik ben gisteren in het lichaam van Tom Mathfielt gekropen omdat ik moest nablijven. Ik ren snel het bed uit en ren in de pyjama naar huis. Wat boeit het, het is toch Tom die wordt uitgelachen. Thuis verander ik snel terug voor ik naar binnen ga. Ik ren mijn bed in. Hopelijk hebben mijn ouders niks door. Mijn moeder komt gapend mijn kamer binnen gelopen. "Opstaan, naar school." Zegt ze. Ik doe dat en kleed me snel om. Beneden eet ik snel wat eten op. Ik kijk op de klok. Shit, over vijf minuten gaat de bel. Gelukkig ben ik vorige week nog naar de dierentuin geweest. Ik verander in een luipaard en ren zo snel als ik kan naar het bos voor de school. Daar verander ik weer en loop ik als mens het schoolplein op.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Danny Jake Davids ~ Spellmaster
    Ik zit op het oude verslete bed en kijk in de verte.
    Oke dus is dus mijn leven. 17 jaar en ik woon overal en nergens. Ik hoop dat ik iets beters kan vinden dan dit,want ik was zo dom mezelf in teschrijven voor een school. Nou,ja ik mag niet achter lopen toch?
    Had mijn vader me nou gewoon zijn adres gegeven toen hij vertrok. Maar nee hoor, hij moest zo nodig komen met heel dat verhaal over het bovennatuurlijke. Niet dat ik daar niet blij ben, ik bedoel ik kan magie gebruik. Ik had alleen liever gehad dat hij hier nog was.
    Ik pak mijn spreukenboek en stop hem in mijn tas. Ik loop over straat op weg naar school.
    Opeens zie ik een jongen over straat rennen in zijn pyjama.
    Oke, als hij er gelukkig van word vind ik het best.
    Ik loop veder naar school maar blijf dan stil staan. Ik hoef opzich niet naar school. Het is niet dat ik er huisarest van kan krijgen aangezien ik niet bij mijn ouders woon. Maar het het moet wel van de wet. Best dan ga ik maar naar school.
    Het is al een tijd geleden dat ik naar school ben geweest dus ik denk dat ik wel achter loop. Met deze gedachten loop ik het schoolplein op.

    [ bericht aangepast op 2 mei 2013 - 15:34 ]


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    (mijn topics. Als ik thuis ben schrijf ik wat)


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    {mijn topics}


    It just takes one negative comment to kill a dream

    Row Ciërra - Warlock

    Row's schouderbladen waren duidelijk zichtbaar door de zwarte strakke stof die hem licht in beweging belemmerde toen hij zijn borstkas langzaam omhoog liet komen. Zijn schrale vingertoppen streken over zijn gezicht, terwijl zijn rug zacht het ruwe boomschors raakte. Er trok een fronsrimpel in Row’s, voorheen, nog egale voorhoofd. Waar was hij meebezig? Zijn dunne kleurloze lippen kwamen iets van elkaar en hij liet zijn ingehouden adem voorzichtig ontsnappen. Was het naïef om te denken dat hij zijn oude leven gewoon weer kon oppakken alsof het niks was? Row’s mondhoeken trokken toen pijnlijke herinneringen hem het helder nadenken bijna onmogelijk maakte.
    Na het incident was Row overgeplaatst naar een weeshuis waar hij aan vast zou zitten tot zijn meerderjarigheid. Na zes weken zijn kamer niet verlaten te hebben, stond de kinderbescherming er op dat hij zich weer onder de mensen zou begeven, maar dat was in Row’s geval makkelijker gezegd dan gedaan. Hij was veranderd na het proeven van bloed en wraak. Maar hunkerde hij naar meer? Onbeantwoorde vragen spookte door zijn hoofd. De jongeman verafschuwde wat hij in zijn eigen lege grijze ogen zag, na een blik geworpen te hebben in de spiegel. Row zag zichzelf als een monster en de flikerende beelden van de nacht dat hij zijn vader de mishandelingen betaald had gezet, stond op zijn netvlies gebrand.
    Row's oogleden kleefde aan elkaar toen hij ze langzaam weer opende. De menigte groeide geleidelijk en de nagels van de jongen boorde zich zacht in de huid van zijn handpalm toen hij zijn vuist balde. Row had zich nooit verheugd op een eerste schooldag, maar vandaag voelde het als een nog groter obstakel.

    [ bericht aangepast op 27 april 2013 - 18:04 ]

    Leah Josephine McPherson ll Shapeshifter

    Zuchtend open ik mijn ogen en kijk tegen het plafond van mijn nieuwe appartement. Oh ja, vandaag had ik een nieuwe plek uitgekozen om voorlopig te wonen als niet mezelf, maar als Jessica Moore, een meisje dat laatst is verhuist, maar het tegen niemand heeft gezegd. Zelfs haar vriendje wist van niks. daarom ga ik voorlopig door het leven als Jessica Moore, om haar leven op de kop te zetten. Het kan natuurlijk zijn dat ik even tussendoor iemand anders kies, maar zij is mijn basisvorm. Zover ik weet is ze een gewone scholiere. Ik sta op en kik in de spiegel naar mijn nieuwe vorm. Met blonde haren. Iets waar ik normaal niet van houd. Snel kleed ik me aan, in Jessica's stijl. Ik heb haar een tijdje bestudeert en ontdekte dat ze veel geruite bloesjes draagt. Jakkes, ik zou dat zelf nooit dragen. Momenteel heb ik geen honger, dus neem ik meteen de lift naar beneden, ga naar de auto en rijd richting de school, waar ik wacht tot iemand op me af komt lopen.

    Dit is Jessica


    It just takes one negative comment to kill a dream

    Elios Regan Saders "Regan" || Spellmaster

    "Regáán!" de zeurende stem van Phoenix komt mijn gehoorgangen binnen. Ik mompel dat ze weg moet gaan maar dat doet ze dus niet. Een zucht verlaat mijn mond en ik trek de deken over mijn hoofd heen. "Regan, je zou meelopen naar school!" roept Phoenix hard en springt op mijn bed. Ik grom een keer en duw de deken van me af waarna ik een glimlach op mijn gezicht tover.
    "Wel, Phoenix. Ben je niet oud genoeg om zelf te gaan lopen? Je bent elf jaar," zeg ik zo lief mogelijk maar mijn zusje besluit dwars te gaan doen. "Neen, je moet me brengen!" roept ze en trekt de dekens van me af. Ik leg mijn hand tegen mijn voorhoofd en laat mezelf uit bed glijden. "Vraag jij mam maar even of ze wat te eten maakt voor op school, dan kleed ik me aan," zeg ik en ik loop naar de gang met Phoenix op de hielen. Wanneer ik de badkamer in ga hoor ik mijn zusje de trap af stormen. Ik moet even zacht grinniken en stap dan onder de douche. Ik was mijn haren en mijn lichaam en kom er na een aantal minuten weer onderuit. Ik droog me af en trek de kleren, die ik de avond van te voren al had neergelegd, aan en loop naar beneden. Ik pak mijn rugtas van de tafel en kijk naar Phee. Zij is er ook helemaal klaar voor. "Nou kom je Phee?" ze knikt en geeft mams een knuffel. Pap is al naar zijn werk, elke dag vroeg beginnen en laat thuis. "We gaan wel met de auto toch Regan?" Ik kijk naar Phee en schud mijn hoofd. "We gaan gezond lopen. Mam komt je vanmiddag ophalen," zeg ik en ik loop in de richting van de school van Phee. Aangezien die naast mijn school zit, is dat lekker makkelijk.
    Wanneer we bij haar school aankomen krijg ik een knuffel van Phee en een kus op mijn wang. Lachend veeg ik mijn wang af, ze kan nooit droge kusjes geven. "Doei Regan! Tot vanavond!" roept ze en huppelt de school in. Ik zwaai naar haar als ze nog even naar mij zwaait en ik ga naar mijn eigen school toe. Ik kijk even naar de tas om mijn middel, hij is van oud leer, het enige wat erin zit is mijn spellbook. In mijn rugzak zitten al mijn boeken die ik nodig heb. Ik kijk een beetje rond tot ik een bekend figuur zie lopen. "Danny," zeg ik als ik naar hem loop en kijk hem even aan. "Lang geleden." zeg ik daarna met een glimlachje.

    [Hopelijk een beetje een goede eerste post]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    (Was vergeten neer te zetten dat Earth priests, Earth Priestesses,Warlocks,Heksen,Spellmasters en Spelcasters kunnen aanvoelen waarneer iemand bovennatuurlijk is en niet.)

    [ bericht aangepast op 27 april 2013 - 18:20 ]


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    [Even voor de duidelijkheid; Regan kent Danny van lang geleden hihi. Niet dat je straks denkt dat hij bedoeld dat hij lang niet meer op school is geweest :P]

    [ bericht aangepast op 27 april 2013 - 18:22 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Is goed,maar weten ze van elkaar al dat ze Spellmasterszijn of niet?]


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    MBAV4ever schreef:
    [Is goed,maar weten ze van elkaar al dat ze Spellmasterszijn of niet?]


    [Jawel, ze voelen dat aan toch? Nou, misschien waren het goede vrienden of zo? Kies maar wat :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Danny Jake Davids ~ Spellmaster
    Oke wat heb ik nog nodig.
    Ik heb mijn boeken, ik heb mijn tas, Ik heb mijn SpellBook,Ik heb mijn rooster..........niet.
    Fijn ben ik mijn rooster vergeten. Dan moet ik dus naar de receptie voor mijn rooster en mijn kluisjes nuumer die ik blijkbaar ook ben vergeten.
    Dit allemaal nog voor de bel. Kan een eerste dag nog beter gaan? Merk je de sarcasme?
    Had ik dit nou maar eerder gedaan inplaats van uren uit mijn SpellBook lezen. Nou ja, ik vind dat ik eigelijk wel meer van magie moet leren dan bijvoorbeeld parallelogrammen.
    Dan voel ik opeens een energiestroom door me heen gaan. Er is hier een ander bovennatuurlijk wezen. Please laat het geen Warlock zijn. Please laat het geen Warlock zijn.
    "Danny, Lang geleden." hoor ik iemand zeggen.
    Ik draai me om om te kijken wie de persoon is. Even weet ik niet wie de persoon is ,maar dan schiet het me opeens te binnen. Regan.
    ''Regan? Wat doe jij hier???''


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Elios Regan Saders "Regan" || Spellmaster

    Ik leg mijn hand even strak om de leren tas die tegen mijn heup rust en ik wacht rustig af wanneer Danny zich om zal draaien. Hopelijk herkent hij me, het is al best we leen aantal jaar geleden dat we elkaar voor het laats zagen. Eindelijk besluit hij zich dan om te draaien. Er staat een vriendelijke glimlach op mijn gezicht. Voor een moment lijkt het of hij me niet herkend, maar dan zie ik een blik in zijn ogen die duidelijk aangeeft dat hij me herkend heeft.
    ''Regan? Wat doe jij hier?" vraagt hij en mijn glimlach word groter. Het is al zo'n tijd geleden en het eerste dat hij vraagt is wat ik hier doe. Sommige mensen veranderen ook nooit hé. Ik moet even zacht lachen en kijk Danny aan.
    "Nou, ik woon hier," verklaar ik droogjes en ik denk even na. "Ik zit hier ook al weet ik veel hoelang op school. Ik heb net Phoenix weg gebracht, ze zit op de school hiernaast. Maar eigenlijk kan ik beter aan jou vragen wat je hier doet," zeg ik met een glimlach en ik wenk hem mee naar een bankje buiten, naast de ingang van de school. Ik ga erop zitten en wacht rustig af tot Danny wat begint te vertellen. Als hij dat wil natuurlijk. Ik dwing er niemand toe.
    Ik ben echt erg nieuwsgierig naar wat hij hier doet. Twee jaar geleden zagen we elkaar voor het laatst. We gingen bijna bruut uit elkaar. Danny moest er ineens vandoor, ik had toen nog geen flauw idee waarom, maar nu ik het zelf ook heb weet ik waardoor. Alleen heb ik nooit hoeven "vluchten", ik kan dit achter me houden. Eén van de weinige geheimen die ik achter kan houden. Danny had mij die twee jaar geleden als enige verteld over zijn krachten, ik mocht het aan niemand anders vertellen, wat ook nooit gebeurt is. Terwijl ik normalide moeite heb met geheimen bewaren. Maar ik denk dat dat is omdat ik het zelf ook heb, dan ligt het toch wat dieper denk ik. Het is maar vreemd, zowel Danny als ik hebben krachten. Hoeveel mensen zouden hier op school zitten met ook zulke krachten? Weinig...

    [ bericht aangepast op 27 april 2013 - 20:59 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Danny Jake Davids ~ Spellmaster
    We lopen naar een bankje en gaan daar zitten.
    Ik moet het hem nu dus toch vertellen. Ik slik even en begin dan. Vroeger verttelde we elkaar ook alles. Dat zou niet vast ook niet anders zijn.
    ''Oke wat ik je nu ga vertellen mag je niet door vertellen. Ook niet aan Phoenix.'' Ik wacht niet op zijn antwoord en ga gewoon veder.
    ''twee jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden. Zonder dat ik het wou moest ik bij mijn moeder wonen. Elke avond kwam ze dronken thuis. En ik moest alles doen. Eten koken,stofzuigen,wassen noem maar op. Als ik iets niet goed deed in haar ogen sloeg ze me. Niet alleen met de hand, maar soms ook met de riem.'' Ik nam even pauze om de herrinneringen te verwerken. ''Op een dag was ik eten aan het koken en riep ze me bij zich. Ze beschuldigde me ervan dat ik geld uit haar portomonee had gepakt. Ik bleef het ontkennen. Daarna zei ze dat ik net als mijn vader een vuile,liegende dief was. Toen ik dat hoorde zei ik tegen haar dat dat de reden was dat pap vertrok. Daarna stormde ze naar boven en gooide een koffer met mijn spullen er in de trap af. Sinds dien woon ik nu op mezelf. Nou ja, wonen kan ik het niet echt noemen aangezien ik telkens ergens anders naartoe ga. Dit is voor het eerst dat ik weer naar school ga. Ik laat mijn hoofd zakken en staar naar mijn schoenen.

    [ bericht aangepast op 2 mei 2013 - 15:35 ]


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

    Leah Josephine McPherson ll Shapeshifter

    Zuchtend open ik mijn ogen en kijk tegen het plafond van mijn nieuwe appartement. Oh ja, vandaag had ik een nieuwe plek uitgekozen om voorlopig te wonen als niet mezelf, maar als Jessica Moore, een meisje dat laatst is verhuist, maar het tegen niemand heeft gezegd. Zelfs haar vriendje wist van niks. daarom ga ik voorlopig door het leven als Jessica Moore, om haar leven op de kop te zetten. Het kan natuurlijk zijn dat ik even tussendoor iemand anders kies, maar zij is mijn basisvorm. Zover ik weet is ze een gewone scholiere. Ik sta op en kik in de spiegel naar mijn nieuwe vorm. Met blonde haren. Iets waar ik normaal niet van houd. Snel kleed ik me aan, in Jessica's stijl. Ik heb haar een tijdje bestudeert en ontdekte dat ze veel geruite bloesjes draagt. Jakkes, ik zou dat zelf nooit dragen. Momenteel heb ik geen honger, dus neem ik meteen de lift naar beneden, ga naar de auto en rijd richting de school, waar ik wacht tot iemand op me af komt lopen.









    Roxanne Bella LeViolet ~ Volle Vampier
    Het is gewoon weer een saaie schooldag.
    Waarom kan er niet iets leuks gebeuren hier. Elk jaar weer het zelfde. En nog nooit iets spanneds gebeurd.
    Nou ja, misschien dat ene moment dat ik werd gebeten, maar dat is dan ook echt het enige.
    Zelf snap ik eigelijk ook niet waarom ik nog naar school ga. Ik weet toch alles al. En toch ga ik ieder jaar weer.
    Tuurlijk spijbel ik dan ook wel eens, maar kom op wat had je dan verwacht. Ik ga daar niet me hele leven op zo'n stoel blijven zitten.
    Ik ren (Vampiersnelheid) naar school. Waarom zou je een auto nodig hebben als je zelf sneller bent dan een auto.
    Eerlijk gezgt heb ik nu al geen zin in dit jaar. Gewoon weer saai uit boeken leren.
    Als ik op het schoolplein kom zie ik een blond meisje met een geruit blousje staan. Ik heb haar hier nooit eerder gezien,dus ze is vast nieuw.
    Ik besluit naar haar toe te gaan.
    ''Hey ik ben Roxanne. Ben jij misschien nieuw hier?''vraag ik haar.


    I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!