• THE BREW

    Als je New York hoort denk je natuurlijk meteen aan het Vrijheidsbeeld, de prachtige skyline, het lichtgevende Times Square, het sprookjesachtige Central Park, het chique Upper East Side, maar waar je niet aan denkt is The Brew.
    In the concrete jungle where dreams are made of, staat een klein koffietentje, The Brew. Vlakbij Central Park heft dit tentje de perfecte plek. The Brew is een ontmoetingsplek voor vele jongeren uit New York. Of je nou bij de rijke elite hoort, of een centje minder te makken hebt, The Brew is voor iedereen. Je kunt hier altijd terecht voor een Latte Macchiato en een overheerlijke donut, maar je kunt ook snel langs wippen voor een Iced Coffee to-go. Bij the Brew kan het allemaal.


    In dit RPG speel je een jongere uit New York. Je mag helemaal zelf bepalen hoe het leven van deze jongere eruit ziet. Is hij of zij arm, of juist heel rijk? Kent hij/zij al veel van de andere personages of is hij/zij juist nieuw in New York? Het ligt allemaal in jouw handen!
    Het is niet zo dat The Brew in dit RPG de enige locatie is waar je je personage heen kunt laten gaan, je kunt ze overal heen laten gaan waar je wilt, maar The Brew zal wel een grote rol spelen. Hier ontmoeten veel jongeren elkaar.
    Onderling mag er al afgesproken zijn welke personages jouw personage allemaal al kent, maar er mag niemand buiten gesloten zijn! Ten slotte is het natuurlijk ook leuk als er een aantal personages zijn waar jouw personage nog kennis mee moet maken. Richt je dus niet alleen op de personages die die van jou al kent!

    REGELS:
    • Als je een week lang niet hebt gereageerd, zul je eerst een bericht van mij krijgen, reageer je hier binnen twee dagen NIET op, zal ik je zonder pardon uit het topic zetten. Dit zal ik doen zodat het topic niet te vol wordt en ik hoop dat hierdoor het topic een beetje zal blijven leven. Kan je om een bepaalde reden een tijdje niet reageren, wil ik dit graag horen. De reden van je afwezigheid hoef je dan niet perse te vertellen.
    • Geen berichten van één zinnetje. Het liefst graag minimaal twee regels per bericht. Weet je echt niets te verzinnen zal ik voor een aantal keer een bericht van één zin door de vingers zien, komt dit te vaak voor, zal ik je verzoeken langere berichten te plaatsen.
    • Elke schrijfwijze wordt getolereerd.
    • Je mag twee personages aanmaken, maar dan wel een jongen en een meisje, zodat het verschil tussen het aantal jongens en het aantal meisjes niet te hoog oploopt!
    Deze regels klinken misschien een beetje streng, maar deze zijn er omdat ik niet wil dat het topic al te snel doodloopt.

    Er is geen maximum personages, wel wil ik graag het aantal meisjes en het aantal jongens ongeveer gelijk houden!
    Meisjes:
    - Amber 'Ambs' McJohnson - Sempra
    - Kayleigh Isabelle Hunter - MinnieMouseX
    - Brookelle "Brooke" Esmée Mason - Appa
    - Rochelle Leah George - Malino
    - Zoella "Zoë" Niamh West - Sourire
    - Esmée Sophia Pearson - mismi
    - Robyn Ferguson - Lovelydemon

    Jongens:
    - Jake Harper - Amell
    - Alexander Jay Romano - Malino
    - Blake Austin Gabriëls - Fleeko
    - Drew Austin Whiteley - manonlarissa
    - Aiden Sean Watterly - Sourire
    - Cameron Pathe - Junglefruit
    - Christian Grey - mismi

    Nog wat extra informatie:
    De tijd in het RPG zal ongeveer gelijk zijn als de echte tijd. Het is al wel zomer, dus de personages hoeven niet naar school.

    Have fun!

    The BrewCentral Park

    Rollen-/praattopic!

    [ bericht aangepast op 31 mei 2013 - 9:42 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Kayleigh Isabelle Hunter

    'Je hobby als het ware in een baan veranderen zou mij echt geweldig lijken,' zegt Drew glimlachend.
    Na mijn vraag antwoordt hij met: 'Mijn ouders willen dat ik later een goed betaalde baan krijg, dus eigenlijk is het ook niet mijn eigen keus geweest. In het begin dacht ik altijd dat het wel interessant zou zijn, maar het is zo veel leerwerk, al die wetten, ik krijg er de kriebels al van als ik er gewoon aan denk,' legt hij uit. 'Weten je ouders dat je er zo over denkt?' vraag ik dan. Ik bedoel, als zijn ouders weten dat hij het niet leuk vind, dan laten ze hem toch wel iets anders doen? Tenminste, mijn ouders wouden altijd dat ik mijn dromen naging en gelukkig werd.


    It just takes one negative comment to kill a dream

    Cameron
    Christian liep terug naar de bar, en deed me nog een voorstel voor als ik werk zocht, het was aardig bedoeld maar ik had toch geen intresse gehad. Opnieuw bleef ik weer over met Blake en ik keek nog even achterom en zag al snel dat Zoë aan de praat was geraakt met Christian. Het was een ongemakkelijke stilte waar ik in beland was en ik keek weer terug naar de blik van Blake. Het begon al laat te worden, en vroeg of laat zou Blake ook weg moeten.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Blake Austin Gabriëls

    Nou ,daar zaten we dan. Met z'n tweeën doodstil. Ik drink mijn Latte op en kijk even naar de lege kop voor mijn neus.
    Ik kon mijn excuses aanbieden ,maar voor wat dan ? Omdat ik hem jaloers had gemaakt? Dat is toch dom.
    Ik had niets fout gedaan. "Wel ,ik denk dat ik maar eens ga."mompel ik zacht. Ik sta op.
    "Ik zie je later misschien wel weer."zeg ik nog kijk hem nog voor de laatste keer aan,waarna ik naar de bar ga,waar Christian blijkbaar nog staat.
    Ik haal mijn geld uit mijn broekzak en betaal mijn drankje.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Zoella "Zoë" Niamh West.

    Een andere jongen betaald zijn drankje en ik geef hem zijn wisselgeld terug. Ik schenk hem nog een glimlach en zie dan dat het hele café leeg is op Cameron na. Ik pak een dienblad en haal alle kopjes op en ik zie op sommige tafels nog wat fooi liggen. Ik loop weer terug naar de bar en doe de fooi in de fooienpot. Daarna laat ik de afwasbak vol lopen met warm water en gooi er nog wat zeep bij. Ik zet de kopjes erin en begin alles af te wassen. Daarna droog ik alles af en zet alles weg. Na het geld geteld te hebben zet ik het deel waar het geld in zit van de kassa in een kluis samen met de fooienpot en doe hem dicht. Er zat een code op en alleen mijn baas, Jake en ik wisten die code. Ik deed mijn schort af en pakte mijn spijker jasje zonder mouwen en mijn shirt en kleedde mij snel om. We hadden een schort om en een shirt waar The Brew op stond. Voor de rest moest je zelf voor je werk outfit zorgen. Ik liep naar Cameron. 'Zullen we gaan?' vroeg ik hem en ik glimlachte even naar hem. Ik had wel zin om iets leuks met hem te doen.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Cameron
    Al snel dat Christian vertrokken was, verliet Blake ook de tafel. Logisch ook, waarom zou hij met mij aan een tafel gaan zitten. Ik keek achterom en de eenzaamheid verdween nadat Zoë vroeg of we gingen. Ik glimlachtte breed, en stond op. 'Waar wil je heen schatje?' Vroeg ik dan ook terwijl ik een arm om haar heen sloeg. Het had nog even geduurd voordat ze klaar was maar van Adrian wist hij dat Zoë veel overwerkte. Hij vroeg zich af waarom Aiden zo snel weg moest. En met Amber.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Robyn Ferguson

    Nadat ik even mijn gezicht thuis had laten zien, vluchtte ik het huis weer uit. Het was niet zo dat ik het niet fijn vond om bij mijn zusje te wonen, maar soms kon dat kind zo vervelend zijn! Ik had haar nog niet verteld over mijn ontslag en was eigenlijk in stilte aan het hopen dat iemand mij spontaan een baan aan zou bieden. Omdat ik wist dat die kans vrij klein was, had ik maar formuliertjes gemaakt die ik overal op wilde hangen en op straat uit wilde delen. Er stond niet zo veel bijzonders op. Mijn naam, werkervaring, beschikbaarheid en telefoonnummer. Dat was alles. Als mensen meer wilden weten, moesten ze maar naar mij toekomen.
    Blake had me wel tijdelijk werk gegeven, maar als ik iets wilde op de langere termijn, moest ik toch echt verder zoeken. Ik had al wat formuliertjes opgehangen en bedacht me dat ik er misschien ook nog wel één op kon hangen in The Brew. Ik wist dat daar mensen van mijn leeftijd kwamen en misschien hadden die wel hoop voor mij. Ondertussen was ik ook formuliertjes aan het uitdelen aan willekeurige mensen die ik voorbij liep en maakte ik hier een daar een praatje, gewoon zodat de mensen mij tenminste konden herinneren. Ik passeerde een jongen en schatte in of ik hem een formuliertje zou geven. Ach, het kon geen kwaad. "Ehm, hoi... Hallo." Zei ik, terwijl ik een formuliertje in de handen van de jongen drukte. "Ik ben Robyn en ik zoek een baan." Als dat geen perfecte introductie was, wist ik het ook niet meer.


    First things first, but not necessarily in that order

    Christian Grey
    Ik betaal en ga vervolgens weer op weg naar mijn kantoor. Het was mooi weer en eigenlijk te warm voor een pak, maar ik kleed me altijd netjes als ik naar kantoor moet en daarbij had ik vandaag een aantal belangrijke besprekingen. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat mijn volgende bespreking is en welke afspraken ik nog heb staan voor vandaag. "Ehm, hoi... Hallo." Hoor ik iemand zeggen en ik kijk op en krijg een formuliertje in mijn handen gedrukt van een meisje. "Ik ben Robyn en ik zoek een baan." Dit is nogal een aparte manier van een baan zoeken. Ik bekijk het formulier even. Er staat niet zo heel veel op: haar naam, wat werkervaring, beschikbaarheid en een telefoonnummer. "Zoek je nog iets specifieks?" vraag ik. Ik ben zelf nog opzoek naar een assistente, mijn vorige heb ik over laten plaatsen, omdat ze simpelweg te onhandig was en te onzeker. Ik kan soms nogal kortaf en streng zijn en daar kon ze niet zo goed tegen. Ze heeft nu wel een andere baan ergens binnen mijn bedrijf omdat ik er niet van houd om mensen te ontslaan terwijl ik ze misschien ergens anders in mijn bedrijf wel goed kan inzetten.

    Jake Harper

    Esmée glimlacht naar me en gaat zitten. Ik schuif haar aan en ga tegenover haar zitten. Ze blijft me aankijken. Ik zie een licht irritatie in haar ogen en glimlach. We hebben tenslotte nog steeds niet afgemaakt waar we vanmiddag aan begonnen zijn. Ik schep voor ons beiden op en neem een hap. "Wat vind je allemaal lekker om te eten?" vraagt Esmée. Ik denk even na. "Ik lust alles wel" Antwoord ik. "En zijn er dingen die ne absoluut niet lekker vind of Allergisch voor bent?" Weer denk ik even na. " Witlof vind ik niet echt lekker maar kan het wel eten en ben nergens allergisch voor.. jij?"

    [ bericht aangepast op 2 juni 2013 - 17:29 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Zoella "Zoë" Niamh West.
    'Waarvwil je heen schatje?' Vrvoeg hij me terwijl hij zijn arm om me heen sloeg. 'Ehh...' zeg ik nadenkend terwijl ik naar de deur loop. Ik loop naar buiten en die de deur achter ons dicht als Cameron ook buiten is. Ik vis de sleutel van de deur uit mijn broekzak. Ik draai de deur op slot en klaar de sleutel in mijn zak glijden. Ik draai meom naar Cameron en glimlach even naar hem. Ik dacht nog even terug aan de zoen met Jake. Het had is betekend en helaas ook alleen maar om hem te helpen, maar ik voelde me sschuldig en ik wist niet waarom. Ik dacht nog even over zijn vraag. Als we uit zouden gaan dan zoop hij zich zowiezo lam. Bij hem thuis was de kans ook groot dus dan bleef mijn huis nog over. 'Mijn huis?' Vroeg ik hem terwijl ik hem een glimlach schonk. Ik was echt trots op mijn penthouse. Het had twee verdiepingen en datbonderscheide he, van de andere penthousen. Ik bekeek zijn gezicht en liet mijn vinger over zijn kaaklijn glijden. Gelukkig had ik thuis maar een biertje en een flesje wijn. Dus het was beter als we naar mijn huis gingen.

    [ bericht aangepast op 2 juni 2013 - 19:45 ]


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Esmée Sophia Pearson
    Hij schept voor ons beide op en ik neem een paar happen terwijl hij antwoord geeft op mijn vragen. Oke, hij lust bijna alles behalve witlof dus en hij is nergens allergisch voor. Hij kaatst de vraag ook terug naar mij. "Witlof inderdaad en rode kool ook niet echt" antwoord ik en ik denk nog even na. zijn er nog meer dingen die ik niet lekker vind? "Ik hou er ook niet van als er noten door mijn warme avondeten gaan of fruit.." vul ik nog aan. "Oh en ik hou niet van mosselen en inktvis." zeg ik er nog achteraan. Op de een of andere manier word ik altijd kots misselijk van mosselen. "Verder heb ik geen allergieën" zeg ik. Ik eet rustig verder. Ik schep nog een keer een beetje op en eet dat ook op in stilte terwijl ik hem af en toe aankijk. "Ik ga even één van de toetjes klaarmaken" zeg ik als ik klaar ben met eten. Het was niet zo moeilijk om te maken en het klaarmaken zelf duurde niet zo lang, het moest alleen even een beetje opstijven in de koelkast. Ik sta op en loop weer naar het aanrecht. Ik haal de slagroom en het pakje chocoladevla uit de koelkast. Ik ga opzoek naar een handmixer die ik uiteindelijk vind en klop de slagroom. Ik doe een deel van de chocoladevla erdoorheen en doe daarna een flinke schep oploskoffie in een klein schaaltje. Ik doe de kraan aan en laat het even doorlopen totdat het water heet is. Ik doe wat water bij de oploskoffie en meng het goed met een lepeltje. Vervolgens giet ik de oploskoffie door het toetje heen en roer weer alles door elkaar. Ik gebruikte altijd meer oploskoffie dan nodig was, ondanks dat ik niet van koffie houdt. Vervolgens pak ik twee schaaltjes uit de kast en vul die met het toetje en zet die vervolgens ergens in de koelkast neer. Ik ruim de spullen die ik vies heb gemaakt op en loop weer naar de tafel toe. Ik pak mijn glas wijn en drink het laatste beetje op. Ik loop naar Jake toe en ga achter hem staan. Ik leg mijn handen op zijn schouders en masseer die even. Dan buig ik voorover totdat mijn lippen naast zijn oor zijn. "Ik heb nu wel zin in mijn eerste toetje" fluister ik dan in zijn oor en laat mijn handen voor de zoveelste keer vandaag over zijn borst naar beneden glijden. In plaats van verder te gaan waar ik gebleven was, laat ik mijn handen in zijn zakken glijden. Ik haal zijn telefoon eruit. Ik hou hem op, zet hem uit en leg hem vervolgens ergens op de tafel neer. "De tafel ruimen we straks wel af" fluister ik weer in zijn oor. Ik maak zijn knoop van zijn broek los en doe de rits naar beneden. Ik laat mijn hand weer in zijn boxer glijden en ga verder met waar ik daarstraks gebleven was.

    Jake Harper

    Esmée noemt op wat ze allemaal niet lust. Daarna gaat ze daar de keuken om een toetje te maken. Dan voel ik haar plots achter me en is ze mijn schouders aan het masseren. "Ik heb nu wel trek in het eerste toetje." fluistert ze in mijn oor. Esmée laat haar handen via mijn borst omlaag glijden. Ze pakt mijn telefoon uit mijn zak en zet hem uit na hem even opgehouden te hebben. Daarna opent ze de knoop en rits van mijn spijkerbroek en laat haar hand in mijn boxer glijden. Even bijt ik op mijn lip. Dan sta ik op, draai me om, schuif de stoel aan de kant en pak haar polsen en trek haar naar me toe. "Wil je dat hier of daar?" mompel ik.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Cameron
    Als we buiten staan zie ik dat Zoë de boel moet afsluiten. Daarna dacht ze na over waar we heen zouden gaan, ik zag haar nadenken en uiteindelijk zei ze dat we naar haar thuis konden. Hopend dat ze iets te drinken had, om mijn dorst te lessen. 'Is goed lekkerding,' zei ik wat flirterig en ging wat dichter bij haar staan. Ze zag er mooi uit, ookal kwam ze net van haar werk. Ze liet haar vinger langs me kaaklijn glijden en ik glimlachte even snel. 'Jij bent wel in een flirterige bui hé,' zei ik. 'Heb er niks op tegen hoor.'


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Zoella "Zoë"Niamh West.

    'Is goed lekkerding,' zei hij wat flirterig. Ik glimlachte wat snel. Ik weet niet lekkerding klonk zo.. I don't know, het is niet zo mijn ding om dat tegen iemand te zeggen. 'Je bent wel in een flirterige bui hé?' zei hij. 'Heb ik niks op tegen hoor.' vervolgde hij. 'Misschien.' zei ik en ik draaide hem om. Ik sprong op zijn rug en sloeg mijn benen rond zijn middel en mijn armen voorzichtig rond zijn nek. Ik wou hem niet killen. Ik keek hem even aan en grijnsde. 'Mijn huis is die kant op.' zei ik en ik wees naar links. 'Hup, hup, niet stilstaan, maar lopen.' zeg ik en ik geef hem een tik op zijn kont. Ik grijns even en kijk dan om ons heen.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Drew Austin Whiteley
    "Weten je ouders dat je er zo over denkt?" vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. "Nee, maar zelfs al zouden ze het weten, ze zouden me gewoon op deze school laten. Het gaat ze vooral ook om hun eigen imago. Ze zijn zelf van een hogere klasse, om het maar even zo te zeggen, en willen bij wijze van spreken niet dat hun zoon een baan in de bouw of iets krijgt, want als dat wel zo zou zijn, zouden ze bekend zijn als de mensen wiens zoon een bouwvakker is en dat willen ze niet," zeg ik, "en ik wil natuurlijk ook niet dat ze zich voor mij schamen."


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Cameron
    ''Misschien,'' antwoordde ze waarna ze op mijn rug sprong en de weg wees naar huis. Ik lachtte, en keek haar even aan en deed wat ze vroeg. Ze wees naar links en ik liep maar ergens heen. Ik kon niet zo goed richtingen inschatten. Daarna gaf ze me een tik op mijn kont, als een teken dat ik moest opschieten, waarschijnlijk.
    Al snel vroeg ik me af waar het was, ik was namelijk nog nooit in deze buurt geweest.


    Everything is illuminated by the light of our past.